Joannis Duns Scoti doctoris subtilis, ordinis minorum opera omnia, Volume 22

발행: 연대 미상

분량: 740페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

Saerificia oblata

institutione divina. Cur institutio Dei, et revelatio

necessaria. 5.

Iastinctuanaturalis

tus aerisset quod profuit adultis, quam habebant ex institutione et acceptatione di

Quod autem quidam reserant electionem et oblationem sacrificiorum, eorumque designationem ad instinctum internum cujusque, Vel ad ipsius Ecclesiae de-tei minationem pro illo statu, non recte videtur undatum, quia in eo statu sicut fides ei cogniti Dei sui minus explicita, ita non expediebat homines committeresibiipsis, in iis potissimum, quae erant necessaria ad salutem, et ut rite fierent, supponenda erat Dei acceptatio et instituti juxta rationem Doctoris, quae non potuit aliter, quam per revelationem et institutionem haberi magis ergo periculum erroris sui in eo statu, quantum ad haec, sine revelatione divina, quam in aliis sequentibus statibus, in quibus cogniti veritatis crevit. Quod si ille instinctus erat naturaliter, certum est non potuisse ex illo principio, lumine naturae cognito, post lapsum circa aliam instructionem aut traditionem Sutsi N.quscienter regulare maturam, ii ii quae sibi .iu,' erant Ordinis superuaturalis ut experienta uisi ini' ι-tia constat, de lapsu hominum illius status in idololatriam et vitia. Quod si erat divinus, non sufficienter etiam regularet Ecclesiam, quae fide et cultu visibili, et universali uniri debuit quia instinctus particularis ad Jaec non susscit, neque potest sufficienter discerni, si sit securuS, nisi ex regulis certis et universalibus fidei reguletur. Verum de statu legis naturae non est hujus loci disserere, alias autem data occasione id fiet. Alia plura hic disputari solent de Sacramentis in genere, quae intra de singulis in specie tangentur hic enim

legem commenti sequimur, prout textus Doctoris subministravit m3teriam, quamvis plura incidenter illata ex consulto praeterire libuit, ne occasionem magis quaerere, quam rectum cursum sequi videremur. Plura de Sacramentis novae legis in genere in sequenti explicabuntur.

252쪽

236 LIB. lv. SENTENTIARUM

Tertus Magistri Sententiarum. De Sacramentis novo testis. . A Jam ad Sacramenta novae legis

Sacramen- RecedamUS QUAE SUB Baptismus.

Dubium 1 Conlirmatio Panis benedictio id est, Eucharistia, Poenitentia Unctio extrema, ordo, Conjugium: quorum alia remedium contra peccatum praebent et gratiam adjutricem conserunt, ut Baptismus: alia in remedium tantum sunt, ut Conjugium alia gratia et Virtute nos sulciunt ut Eucharistia et

ordo. Quare mo pos hominis casum non fuerint institiιta.

Huinibo. Si ero quaeritur, quare non , iis , merint hae Sacramenta instituta mox post hominis lapsum, cum in his sit justitia et salus, dicimus, non ante adventum Christi, qui gratiam attulit, gratis Sacramenta fuisse danda, quae ex ipsius morte et passione Virtutem Ortita sunt Christus autem Venire noluit antequam homo de lege naturali et scripta conVinceretur, quod neutra uVari posset. Oiιod Sacramentum Conjugii fuit ante

peccatum.

Idem

Fuit tamen conjugium ante peccatum institutum, non utiqHepropter remedium, Sed ad Sacra i, L. amentum et ad imotum post Q. 2 2έ peccatum Vero fuit ad remedium

contra carnalis concupiscentiae corruptelam de quo suo loco trRotabimus. De Baptismo. Νunc vero de Baptismi Sacra p. mento Videamus, quod inter O-Io.n 26 Vae gratiae Sacramenta irimum φ : est Baptismum Christi Joannes ro iti8.

suo iaptismo praenuntiavit, qui primus baptigasse legitur sed in i 18. 4

aqua, non Spiritu, Sicut pSeuare. 1. S. ait : Ego baptizo vos in aqua in poenia tentiam Sola enim corpora abluebat, a peccatis Vero non mundabat.

De disserentia baptismi Ioannis et Christi. Baptismus Joannis erat in poenitentiam, non in remissionem Baptismus vero Christi in remissionem, qui Joannes baptigans homines ad poenitentiam Vocabat, et quos baptigabat poenitere docebat secundum illud : Veniebant ad

Ioannem in Iordanem, consitentes pecca

ta sua. Sed in Baptismo Joannis non dabatur peccatorum remi SSio, quas data est in Christi Baptismo.

253쪽

Dubium

Ouid utilitatis habebat Baptismus Ioannis

E. quid ergo utilis orat Ba- QR 'si ptismus Joannis 3 Quia homines viis, gi usu baptizandi praeparabat ad Baptismum Christi . Sed quaeritur, quare dictus est Ioannis Baptismus, sicut Veritas dicit Baptismus Ioannis unde est ' Quia ibi Joannis operatio visibilis tantum erat exterius lavantis, non invisibilis gratia Dei interius operantis. Sed tamen et illa Joannis operatio a Deo erat, et Baptismus ille a Deo erat, non ab hominQ. sed hominis dictus est, quia nihil ibi gerebatur quod non ageret homo. Si fuit Sacramentum baptismus ille. Si vero quaeritur, an Sacramentum uerit, satis potest concedie e Sensu, quo legalia signa dicuntur Sacramenta Significabat enim Baptismus Joannis rem Sacram, scilicet Baptismum Christi, qui non tantum est poenitentiae, sed et remissionis peccatorum. De forma Baptismi Ioannis, et de bapti-

aatis ab eo.

Hic considerandum est, si ia-ptigati a Joanne iterum baptigati

m et forma Verborum usus Sit Joannes.

α 2IIlli qui baptigati sunt a Joanne,

ς-- sine nescientes, Spiritum sanctum esse, ac rapem ponentes in illius Baptismo, postea baptigati sunt Baptismo Christi Baptismus autem Joannis in nomine venturi tradebatur. Unde Hieronymus super Joelem Qui dicit, se in Christum credere, et non credit in Spiritum sanctum, nondum habet claros oculos. Unde baptigati a

Joanne in nomine venturi, id est,

Domini Jesu, quia dixerunt Sed

neque, iritus sanctus est, audivi

mus, iterum baptizabantur, imo Verum Baptisma accipiebant . Illi Vero qui spem non posuerunt in Baptismo Joannis, et Patrem et Filium et Spiritum sanctum eredebant, non post baptizati fuerunt, .iu, sed impositione manuum ab Ap0- Il's. stolis super eos facta, Spiritum Sanctum receperunt. Alii vero, qui non ita credebant, baptizati sunt Baptismo Christi, ut praedictum est. Unde Hieronymus: Qui Spiritum sanctum nesciebant, cum Baptismum a Joanno Vi 'acceperunt, iterum baptigati sunt, . , ' De qui ex Judaeis vel Gentibus δ' P Rς- putaret, aquam sine Spiritu sancto ad salutem posse sumcore De hoc etiam Ambrosius . lib. de

Spiritu sancto Quidam negaVO-runt se scire Spiritum sanctum, cum baptigatos se dicerent Oannis Baptismo, qui in advenientis Jesu, non in suo baptizavit nomine. Si ergo, quia nec in Christi nomine, nec cum fide Spiritus sancti baptizati fuerant, non potuerunt accipere Baptismi Sacramentum Japtigati sunt igitur in nomine Christi, ne iteratum est in his Baptisma, sed nOVatum. Finis Tertus Magistri.)

254쪽

238 LIB. Iv. SENTEMIMUM In prima distinctions egit, agister de Sacramento legis Mosaicae et legis naturas in hac secunda distinctione incipit gere de Sacramentis novae legis Haec pars dividitur in duas partes. Primo namque determinat de eis conjunctim. Secundo de singulis separatim ibi : Nunc vero de Baptismi Prima habet duas partes, secundum

quod primo determinat, quae et quot sint Sacramenta novae legis secundo de tempore institutionis. et efficacia eorumdem, ibi : Si

vero quaeritur.

Utrum Sucramenta novin legis habeant et deaciam a Christi passione

Μag. A. B. quaero mirum Sacramenta novas

Ahι . . legis habeant meaciam a Christi passione 2 Et Videtur quod non,

in actu simul sunt, et non sunt; Sed

passio Christi non est in actu ; ergo nou essectus aliquis in actu;

ergo, etc.

Argum. Item, aut ab illa, tanquam ' prae yses ita Visa futura, aut ut exhibita non primo modo, quia tunc potuissent Sacramenta Veteris legis habuisse efficaciam per eam, tempore enim illius legis illa passio fuit prae Visa et prascredita. Sed consequens AtinconVeniens, quia secundum Sanctos, illa tantum promittebant gratiam. on ut exhibita, quia tunc Baptismus et Eucharistia non haberent efficaciam per eam erant enim instituta ante passionem Christi, ut patebit in serius. Item, aut ab illa tanquam a caia Argum. 3.sa principali, aut tanquam meritoria. on primo modo, quia nihil potest esse causa principalis Sacramenti, nisi quod potest esse causa principalis essectus significati per Sacramentum sed hoc non potest esse, nisi solus Deus

immediate. on secundo modo, quia respectu gratiae nuda est causa meritoria si enim est eae meritis, jam non eae gratia, Rom. 9. Item si ab aliqua passione hoc Argum 4.

maxime fuisset a laterati Vulnere, per illud Augustini 15 de Civit. c. 26. ubi loquitur de arca oe,

dicens quod Ostium in latere arcae, profecto illud est uulnus, quando latus Crucisiae perforatum est lancea me quippe ad illum venientes ingrediuntur, quia inde Sam amenta manarunt, quibus credentes initiantur. Sed ab illo vulnere non potest aliquod Sacramentum habere efficaciam ergo. etc. Probatio minoris, quia illud vulnus sui inflictum corpori jam mortuo, ut patet Joan. 19. Ad Iesum

autem cum venissent, et vidissent am

mortuum, etc. Sed corpus Christi post mortem non erat causa meritoria alicujus gratiae Contra multipliciter in littera Ratiqet Augustinus de Cilbitate ubi prius COMMENTARIUS

a Circa hanc distinctionem, etc. Haec distincti in duas partes lincipales di Divisio

viditur, quarum prima agit de insiliuii βμ j''r' ,

255쪽

DIST. II QUAESTIO I. 239one Sacramentorum novae legiS, eorumque numerori Secunda vero de Baptismo Ioannis. Et juxta hanc divisionem praemissam a Doctore in expositione litterae Magistri, proponit ipse duas quaestioneS, quarum prima est jam praemissa secunda vero tangit Baptismum Ioannis, et ejus efficaciam et fructum. Divisio In hac ergo quaestione primo arguit ad

oppositum Secundo agit de persectione Sacramentorum novae legis, et radice talis persectionis, quae sui passio Christi exhibita Tertio de instituente et cauS meritoria. Ex quibus concludit duo corollaria Primum quomodo misericordia et justitia concurrant simul circa institutionem Sacramentorum Secundum eSt, quod paS- si Christi fuerit magis efficax in lege Evangelica, quam in lege veteri, aut autea. Quarto respondet ad argumenta. scΗOLIUM.

Congruum fuisso institui Sacramenta in lege nova, quia est caeteris persectior gilia in prosectu posterior, et quia ejus causa moritoria est persectissima scilico Christus comylon cursum suum, et exhibens pretium. Explicat pulcherrime, et partim per simile, intensivam et xtensivam novorum Sacramentorum pertactionem.

Respondeo 'b hic, prima conclusio sit haec : quod legem Evangelicam congruum fuit Sacramentis persectissimis adornari. Probatio, haec est lex persectissima, quam Trinitas disposuit dare se homini pro Statu Viae est enim

D. Bomi' ultima, secundum illud Matth. 26. Novi et interni Testamenti, id est, post

quod nullum aliud est futurum. In processu autem ab imperfecto ad persectum, posteriora sunt perse-utiora; istud etiam est proximum persectissimo, scilicet statui finalis beatitudinis ergo competebat homini in statu illius legis, persectissimis adjutoriis ad gratiam praeparari, cujusmodi sunt persectissima Sacramenta; ergo, etc. Item probatur Secundin Sic churii

dare generi humano suit Christus perioduor,

... quam

complens cursum Suum in licte VI antiquota nobiscum causa autem meri toria usto inclinat Deum ad conserendum bonum illi, pro quo talis causa meretur causa etiam illa exhibita plus impetrat, quam promis S ergo per paSSionem Christi exhibitam et confirmati-Vam legi novae, congruum fuit maxima adjutoria ad gratiam hominibus conferri, pro tempore illius legis observandae ergo, etc.

Conditio ista o perfectioni ho a.

rum Sacramentorum exponitur persectissime, et quantum ad intensionem persectionis, et quantum ad extensionem. Primum, quia persectio Sacramenti consistit in persecte signi sicando Vere, quantum ad cognitionem, et ingratiam perfectam cauSRndo OP go Sacramenta noVae legis debuerunt esse perfectissima primo modo, quia est lex Veritatis, Secundo modo, quia est lex gratiae. Unde Joan. 1. Gratia et verritas per Iesum Christum facta St.

Secundum, scilicet persectio maxima quantum ad extensionem declaratur, quia sicut in vita naturali, primum est generatio, deinde sequitur nutritio et roboratio, et sanitatis perditae reparatio, et haec quatuor pertinent ad

256쪽

LIB. Iv. gΝTΕΝTIARUM quamlibet personam singularem; praeter hoc autem requiritur aliquod pertinens ad communitatem, quo aliquis constituatur in gradu necessario ad aliquem actum ouinqu ne0eSSarium communitati Itaiagedi Spiritualiter ad completam perse-

lego nova addui OPIum aliquod pertinens ad

generationem spiritualem; et secundo aliquid pertinens ad nutritionem tertio pertinens ad roborationem quarto ad reparationem post lapsum Praeter haec autem quinto requiritur aliquid esse, quo exiens finaliter praeparetur, quia vita ista spiritualis quasdam Via est ordinans, ut bene vivens in in ea, de ipsa sine impedimento

transeat ad aliam, pro qua praeparatur. Haec ergo quinqUe requiruntur tanquam adjutoria necessaria personae cuicumque pro

νζ. ad bonum autem communitatis 'i. ζζ observantis istam legem requiritur et multiplicatio carnalis, quia ista praesupponitur bono spirituali, sicut natura gratiae, et multiplicatio spiritualis aliquorum in ista lege ; sic ergo congruum fuit septem adjutoria conserri observatoribus legis Evangelicae, in

quibus esset persectio, non tantum intensiva, sed etiam extensi-Va, et sus liciens ad omnia necessaria pro observantia hujus legis. Haec autem sunt, ut dicit Magister in littera, Baptismus pertinens ad generationem spiritualem Eucharistia necessaria ad nutritionem Constrmatio ad roborationem Poenitentia ad lapsi reparationem Extrema Unctio ad sinalem praeparationem: MatrimOnium ad multiplicationem in esse naturae Vel carnali et Ordo ad multiplicationem in esse gratiae vel spirituali coMMENTARIUS.

b Responde hie, prima concluεὶ ast hinc, etc. De hac conclusione aliquid dictum est supra in quaestione 3. Probat Doctor, quia haec est lex persectissima,

quam Trinitas disposuit dari homini pro

statu Viae. Haec patet ex illo Ioannis .

quod insta subjicit Leae per Moyse data

est, grati et eritas per Vesum Christum, etc. Rom. . Non accestistis spiritum servitutis in timore, sed accepistis

spiritum adoptionis siliorum, in quo clamamus, Abba. Pater. . ad Corinth. 3. dicitur, eae scripta in corde ad Galat. Non estis sub lege, sed sub gratia, etc. Haec itaque lex, ut patet ex dictis, habet vim justificandi ad Romanos l. Evangelium est virtus Dei in salutem omni

credenti, etc. et cap. 3. Ocat eam legem fidei, per quam excluditur gl0riatio n0Sira Aniith..ia

Unde ut ex praemissis Joannis prim di di

stinguitur a lege Moysi, in eo quod haec principaliter includit spiritum gratiae, et

ipsam veritatem, dans non Olum praece

pta et consilia, sed etiam adjutoria, per quae adimpleantur, quae propria sunt hujus licet enim in Mosaica et lege naturae dabantur adjutoria, ea tamen respective ad legem novam, et merii sui auctoris Christi, quem continet, dabantur. In illis fuit promissio venturi Redemptoris. in hac ipsa veritas adimpleta est, ideo principaliter continet gratiam et fidem et veri

tatem.

Item, sicut ad ebraeos . infirmitatem veteris legis colligi Paulus, ex eo quod habuit Sacramenta, quae justisicabant tan-

257쪽

DIST. . QUAESTIO I.

Explicatur

Doctor. non

legitur apud Evangeli

stas. Innocant.

Theodor.

tum ad mendationem carnis, et munditia legali ex opposito senSume nova, quae est justificans, habere debuit Sacra cramenta, quae jusιificant per Spiritum gratiae a peccato, et sic recte dicetur in hoc excedere veterem legem, sicut veritas promissa typum. Videatur Augustinus lib. de Spiritu et luιera, . . . 4. 17. l8. contra duas epistolas Pelagianorum lib. I. c. . et 2I. lib. I. M peccatorum meruis, et

Probat autem Doctor illud antecedens, quia lex Evangelica est ultima, Secundum illud Matthaei 26. Novi et aeterni Testamenti, id est, post quod nullum aliud est futurum, etc. apud Matthaeum non legitur illa particula aBιerni, neque apud alios Evangelistas, aut Paulum l. Corinth. II posita autem est in forma consecrationis calicis, qua utuntur Latini quem auιem effectum habeat, infra dicemus. Irrepsit ergo illa Particula, aeterni, non es autem Doctoris illa additio sed alicujus scriptoris. Unde infra ipse Doctor dist. . quaest. 2. latetur plura verba illius sormae non inveniri apud Evangelistas, ubi tractant de mysterio institutionis Calicis Vel dicendum est citauonem irrepsisse, licet novi Testamevii, inveniatur apud Matthaeum et Marcum.

Vel torti, dicendum est, sarticulam illam lictam ess in Christo in forma, quam tradit Matthaeus et Marcus. licet

suori praetermissa ab Evangelistis. Et Doctor secutus est definitionem innocentii III cap. cum Marthae de celebrat Missarum, ubi Sserit Ecclesiasticam tradi ιionem docere illam dictam fuisse a Christo; et recte subintelligi per novi Testa- merui, quia Paulus ad Hebraeos 13. vocat sanguinem Christi, sanguinem esta monii aeterni et Ahocalyps id dicitur vangelium aeternum, quia post illud non ostfuturum aliud, ut exponunt Theoderotus

et Anselmus, et ipsa fides; unde Psal-

Tom. XVI.

x et

mo I 09. Tu es Sacerdos in asιernum secundum ordinem Melchisedech. Qualis autem est lex, tale est sacerdotium et sacrificium, et translato sacerdotio nocesse est ut legis translati sat ud orestativa.

Hebr. . ubi propter infirmitatem sacer e litet . dotii Levitici, quod non consummabat ad haldili,

persectionem, sicut nec lex vetus consummabat, init enim ad perfectum perducaleae, mutatum est in sacerdotium Christi secundum ordinem Melchisedech, quod

erat mansurum in aeternum, et consummare omnia quantum ad persectionem.

ideoque ad stabilitatem ejus praemittitur : Iuravit Dominus, et non paenitebit eum, id est, non mutabit institutum. Vide

Augustinum lib. l. contra adversarium Augustu . legis et Propheι. cap. 20. e lib. T. de Civa. cap. 7. e quaest. 24. 4etodum. Tridentinum sess. 22. cap. l. et Sess. 23.

c. l. Accedit Lucae l. Regnabi in domo Iacob in aeternum, et reoni ejus non erit finis a Danielis 2. In diebus regnorum' illorum suscitabi Deus coeli Unum, quod in aeternum non dissipabitur, quod recteoliam de celesia intelligitur is regnum

ejus alteri populo non radeιur, etc. Dan. T. Potestas ejus potestas aeterna quae non auferetur, et regnum ejus quod non corrumpetur, etc. Sicut ergo finis legis est justificatio hominis, quae perfecte con- Summatur per legem novam, ita tollit omne motivum stabiliendae alterius, aut

innovandae.

NOVum ergo es tamentum recte dicitur β aeternum, quod per Sanguinem, et mortem testatoris Christi confirmatum est; unde redemptio aeterna appellatur a Paulo, eodem modo novi testamenti Subindu cit aliam particulam ωιmu, quia etsi novi Testamenti designare posset, quia renovat per gratiam, et spiritum hominem into-grum, ex Augustino rati. 63. in Isau. Augustin.

recte etiam novi pro nouissimi, positivum Fry ημ' - 16

258쪽

pro superlativo intelligitur, eo modo quo Cyrillus lib. s. in Ioannem cap. 23. interpretatur, mandatum novum do vobis, Joan. 3. pro ultimo, quae interpretatio recte cohaers antecedentibus et consequentibus et circumstantiis narrationis. Hora Sic in parabola d conducente operarios

quae t in Vineam hora undecima quae designat mission Em Apostolorum sub Christo, et vocationem gentium in lege nova, dicitur hora ιovissima, id es L Itima, sicut et . Daunis 2 Micheae 4. Actorum 2 ad Galatas etiam 4 appellatur plenitudo temporis, id est, consummatio. Ex quibus pate littera et ratio Doctoris quoad probationem an lecedentis. Probati Subsumptum stiam patet ex dictis, quia

providentia divina sic processit ab impμrfecto ad persectum a lege naturae ad legem scriptam, a lege Scripta, in qua, tanquam in omine, et umbra includebatur nova quid est, inquit Augustinus, leae vetus, nisi noua legis occultatio quid est leae no0a, nisi veteris eois reuelatio' ad

novam fgem, ab hac tandem, quae, ut comparatur ad gloriam, in parι est, ad ipsam gloriam, quae est terminus peregrinationis electorum, qui processus es ab imperseet ad perfectum. 6. Secundo probat ioctor idem antecepto, ma dens ex eo quod novum Testamentum

y' ἡ sit proximum persectissimo, id est, Statui 'κέir' beatitudinis. Haec patet ex dictis, estque' .eἡ' Dionysii de Ecclesiast hierarch. cap. i.

Veiorem ubi do de Evangelicum statum participare

s glorium.

de utroque extremo, tanquam medium inter statum veteris legis, et gloriam, ut communica beatitudini, participat justitiam et veritatem ut autem communicat veteri legi, participat in signis et figuris per cultum exlernum sensibilem et visibilem quatenus ergo est prὸximum ad gloriam, et tanquam ultima dispositio conveniebat in eo esse persectissima adjutoria gratiae, et consequontor sorsectissima Sacramenta, illus enim est psrfectissimum medium, quod proximum est fini ergo,

etc.

Secundo principaliter probat conclusi Seeunda

Onem, ex e quod Qeg nova sit persectissima causa meritoria quam Trinitas disposuit dare generi humano, etc. Christus autem et opera ejus, e passio, in lege nova fuerunt, te. Eadem passio ut exhibita fuit magis efficax, quam ut promissa, ac proin d magis efficax muti-Vum, Vel inclinan Deum ad dandam gratiam, etc. Haec ratio patet ex dictis, quia in hoc potissimum persectio legis novae superabundat unde Paulus ad Hebraeos 5.

auditus est pro sua reverentia, etc. ει consummatus factus est omnibus obtemperantibus sibi causa salutis aeternae, etc.

qu0d intelligitur ex sequentibus de infirmitate legis, sacrificiorum et sacerdotii Lovitici. se Condui δει et perfectionis Sacramen T.

torum, etc. Persectionem Sacramentorum aeremoti-

novae legis colligit, quantum ad inien 'ho. Teiasionem, et quantum ad extensionem. Pri a. l. domum propter persectam significationem, nis-νR. quantum ad cognitionem veritatis, et propter efficaciam causandi gratiam utrumque horum supra probavimus ex ipso, et ex Patribus, debere convenire Sacramento quaest. 2. utroque autem modo Sacramenta novae legis debuerunt esse perfectissima, quia est lex veritatis et gratiae, Joan. l. Leae per Moysem data est, gratia et veritas per Iesum Christum facta est, etc. Oepate ex commento ad primam rationem. Perfectionem extensivam pulchre de-

clarat, supponendo Sacramentorum me et

cessitatem, eorumque finem, qui est, ut Meremon-romedium adhibeant morbo et infirmitati novae logia Declarat autem explicando necessitat0m, ' ' primo personalem cujusque servata pro 'p'ςπυ 90ruone ad vitam naturalem, in qua pri 'βω- Dj0jtigod by

259쪽

xem mum est generatio deinde nutritio Mer-

lem. tio corroboratio quarto sanitatis reStauratio, et sic se habent ad vitam spiritualem cujusque Baptismus, qui est renascentia, et regeneratio hominis in Cliristo Eucharistia ut nutrimentum Confirmatio, ut corroborans Poenitentia, ut restaura Sunt ii sanitatis amissas pρ peccatum mortale, post Baptismum commissum quinto loco Extrema Unctio, ut recte disponat exeuntem ex vita mortali, ut transeat in aliam, quae est promissa, immortalem; et haec sunt adjutoria personalia. Duo reliqua Sacramenta respiciunt Ommunitatem ejusque multiplicationem, Vel in filiis spiritualibus et cultu, ad quam

ordo, institutus os ordo oe m esse naturae, ad

Matrimin

nium. quod institutum est Matrimonium. Alim Aliam congruentias addunt Doctores T. hujus numeri septenarii Sacramentorum, ut qui septem sunt Vulnera, Vel quia septem sunt virtutes, vel quia numerus septenarius est completus et approbatus in Scriptura. Sed prior congruentia est frequentior, et sumitur ex fine Sacramentorum et sententia Patrum et Conciliorum, ut patebit in specie. Noti Nec plura, neque pauciora esse proprie

omnes Doctores cum Magistro in hac distinctione per quadragintos, et amplius annos, Secundum consuetudinem et fidem Ecclesiae Definit novissime Florentinum et Florent. Iridentinum, quae supponimu quoad prae-

sens in specie s singulis acturi latrus Bollaemin contra baereticos, quorum vertiginem bene notat Bellarminus om. . lib. 2. cap. 23. ibique enumera eorum errores et dissidia tam inter se, quam cum EccleSia.

obioelio. Sed objicies lutionem podum actam a Christo Domino in ultima Coena suisse Sacramentum, juxta Ambrosium lib. 3. de

Cyprian. Sacram capra Cyprianum in serm de lo-

sponsio ione pedum, Bernardum serm de Coena Domim. Respondetur suisse lato modo Sa Quid

cramentum, non autem signum practicum bi ' gratiae fuit signum humilitatis ot chari QP' talis Christi Significabat etiam mysties '

lotionem spiritualem, quae fieri debet per paenitentiam et abstractionem a temporalibus, et purgationem, quae facienda Cyrillus erat peri passionem, ut docet CyriIlus in eumdem vocum , ideoque Paulus i. ad Corinth. II. agens de probatione requisita ad Sacrampntum, intelligit poenitentiam: Probet autem seipsum homo, nihil de lolione pedum ibi agitur; unde recte mccommodatur illud Christi, non lotis maniabus adde istiam sedibus manducare panem coinquina animam. Neque unquam Ecclesia tradidit ullam abligationem otionis pedum ante Iumptionem Eucharistiae . neque proponitur ibi ulla necessitas ejus, quia comminatiosaei Petro sui in poenam in0bedientiae cherso,t.

et Cyrillus, Basilius lib. I. de Baptismo, c. 2. eque etiam illa lotio habet mcaciam delendi peccata venialia, alioquin

Ecclesia non contemneret illam, et enumeraretur inter caeremonia Sacras essetque usu quotidiano. Cyprianus et Bernardus intelligunt Tuisso Sacramentum, id est, signum quotidianae expiationis quae debet fieri venialium peccatorum. Sanctum Ambrosius intelligit per

Sacramentum caeremoniam Sacram, quae

in aliquibus Ecclesiis fuit in usu, et etiam contingit in aliquibus Re Iigionibus Xer Ritu. curi. Juxta ritum autem Romanae Ecelesiae, Mesἡndum

non fit ante communionem in seria quinta E

in Coena Domini, sed post meridiem, ad recolendum actum et exemplum Christi Domini, quod non fieret si esset efficax

260쪽

244 LIB. IV SΕΝΤΕΝTIARUM

Institutio

omnium SacramΘ torum.

Baptismi.

Euchar, sitae. Confirmationis. Poenitantiae

vide

Septem nova Saoramonia ab ipso Christo institata fuisso, si adduoi tostimonia oripturas do singulis. abstur in Trid. sess. oan. 1. Vide duo ep. 118. o. 1. st 10. contra Faust. 13. Imbr. 4 deSaeram. 4.

Secunda d conclusio hic declaranda sit haec : Omnia instituta sunt a Christo Vel a Deo pro tempore istius legis. Quod breviter ostendo hic quia de singulis in locis eorum propriis plenius apparebit. De Baptismo patet, quia fuit institutus a Christo vivente, quia discipuli baptizabant, ut patet Dan. 3. et praeceptum fuit ut publice praedicaretur, Matth ultimo : De docete omnes gentes, baptizantes eos, etc. De

Eucharistia patet ejus praedicatio diffusa, Ioan . . sed institutio in Coena Matth. 26. De Confirmatione patet institutio Joan. 20. Accipite

Spiritum sanctum, etc. vel in die Pentecostes, et 2.

De Poenitentia dicitur quod est

instituta acob. . Consitemini alterutrum, etc. Sed hoc non videtur probabile ex processu litterae, quia statim sequitur irate pro invicem,

etc. Manifestum est enim, quod per illud sequens non intendebat aliquod Sacramentum instituere, neu promulgare ne etiam erat apud Jacobum auctoritas instituendi aliquod Sacramentum, sicut post tangetur in ratione ponenda ad istam conclusionem Melius ergo est, ut dicatur institutum suisse

Joan. 20. Accipite Spiritum sanctum, quorum remiseritis peccata, etc. et

promissum Matth. 6. Tibi dabo

claves regni coelorum, quodcumque ligaveris, te. Ista enim potestas non

erat principalitor dimittendi peccata, quod est Dei proprium, sed arbitrandi de dimissione peccati, arbitrio approbato a Deo; sic autem arbitrari est in foro Posui tentias solvere vel ligare. De Extrema Unctione dicitur,

quod Jacob. 5. Infirmatur quis in Obis, etc. Sed licet ibi promulgaverit illud Sacramentum est melius dicere quod fuerit institutum a Christo. Legimus enim Mares . quod Apostoli ungebant oleo multos instrinos, et sanabantur. COD- stat quod hos non secerunt, niSi in Virtute Christi, qui instituerat illam unctionem VirtUOSam. De Matrimonio apparet Matth 19. Non legistis ait Christus quia masculum et foeminam fecit eos, SuppleDeus, et dixit supple per os Adae

Ouamobrem relinquet homo, etc. ubi

Christus approbat et ratilicat id quod Deus in statu innocentiae per os Adm publicavit. De Ordine Matth. 26. Hoc facite in

meam commemorationem, et Joan. 20. Ouorum remiseritis peccata, et: Iaec

enim duo perti non ad ordinem sacerdotalem, scilicet potesta respectu corporis Christi veri, et potesta respectu corporis Christi mystici, ut dicetur in materia de ordine. Quod autem haec omnia a Solo Deo fuerint instituta, patet per illud quod tactum est in generalide institutione auramenti. ulli enim competit signum instituere practicum, nisi Vel rospectu alicujus actus sui proprii, Vel respectu alicujus, qui Subest sibi, quantum ad illum actum Sacramen-

Extrema Unctionis.

Natrimoniio 1 et 2. Genes.

Ordinis. Intelli n-du dopotentia ordinaria. non clo absoluta.

SEARCH

MENU NAVIGATION