장음표시 사용
301쪽
stactiva borum desitio panis et vini fit, sicut et
informans Corpus Christi praesens. In scenitentia,
poenitentia tanquam materia sunt aclus poenitentis,
4 φ saeramon talis fundatur in forma Seu absolutione, quae est sententia judicialis, et exercitium clavium, ut suo loco dicetur. Explicatur Materia itaque et forma dicuntur Se-
utriusque cundum quamdam proportionem, qua Sumitur haec metaphora quae proporti re cie deelaratur a Doctore in eo quod res quae dicitur materia in Sacramento, est prior et supponitur formae, quia sacramentalis actio incipit plerumque a re, Vel eam supponit, vel quia habet ration sindeterminabilis respectu verborum in Significando, estque indifferens, donec per verba quae principalius et expressius significant, ex Augustino doctrina Augustio Christiana, cap. I. adjuncta determinatur ad supponendum pro effectu, quem forma exprimit, et connatando materiam ad effectum ipsum refert, sicut forma Baptismatis ablutionem fieri ad effectum per invocationem Trinitatis designatum, et in hoc sensu illud vulgare Augustini: Accedi verbum ad elemmium, et i Sacramentum, etc. Verificatur. Alio modo dicitur materiale, per oppositionem ad spirituale, sic res opponitur intentioni et orbis tanquam magis abstrahentibus ab esse, et materia sensibili, qua sunt signa ex instituto.
Advertendum praeterea, non eadem istud. yy090rxi; ne materiam per oppositionem proporii ad formam, vel e contra, dici in singulis
singulis Sacramentis, nam in quibusdam Sacra mentis materia, circa quam Operatur Orma per modum effectivi tantum, invenitur, ut in Eucharistia, panis et vinum, in Poenitentia, peccata et actus poenitentis diverso modo, ut contritio per modum dispositionis, consessi per modum informationis et accusationis, de quibus Onsessarius cognoscit, et satisfactio per O-
dum ordinationis judicialis invenitur; in
his enim duobus Sacramentis, loquendodo Eucharistia in eri, exercetur potestas, et hoc per sormam. Si loquamur de u nutaui charistia in facto esse, non invenitur for sol ' ER
ma Verborum, quia haec consistit in fluxu, ac proinde nequit ess de ratione permanentis species autem sunt Sacramentum, quae sunt res Sensibilis, et non Verba. Unde recte Concilium Florentinum dicit, persici Sacramenta rebus et verbis, sto abstinendo ab eo quod est de constitutione intrinseca Sacramenti, ad quod aliquando spectat sola forma, aliquando sola materia, aliquando utraque, juxta varia placita heologorum. In Sacramentis ergo, in quibus exerce AE.
tur potestas, seu quae in exerciti potes eii ca quam
tatis consistunt, probabile totam significa inusnilur tionem practicam consistere in sola forma, ut in Poenitentia, Eucharistiae consecratione, ordine ; in his enim materia circa quam invenitur, ut declaratum est in duobus primis. In ordine consertur potestas exercenda circa corpus Christi Verum et mysticum. In aliis Sacramentis invenitur materia, in qua exercetur actio ipsa sacramentalis, et probabilius est utrumque spectare ad essentiam Sacramenti, licet in Baptismo sustinendo definitionem Magistri, probabile sit sacramentalom significationem fundari in sola
Quod si urgeas, Constrmationem AESS u dexercitium potestatis si ordinis, re890n filii. ef deri potest, in ea adhibori materiam in 'nxi. qua exercetur acti Sacramentalis, quae denotatur per formam, per illa verba Conβrmo te chrismavi salinis, etc. neque ministerium hujus Sacramenti ita connexum esse characteri piscopali, quin s- legari possit etiam non piscopo, ut suo loco dicetur: sorma ergo ipsa exprimit
302쪽
Ordinem ad materiam, non ita in ordine, de quibus in specie agendum erit. Sic
etiam in Extrema Unctione : Per hanc sacram Unctionem, etc. magis exprimitur efficacia materiae quam formae, quae Stdeprecativa in matrimonio consensus mutuus, Vel quidquid ponatur, sicut per se exigitur ad contractum legitimum, ita quomodocumque explicatur, sive in ratione Ormae sive materiae, perinde fundat
relationem sacramentalem. 8. Occurri controversia cum haereticis cir-. formam et materiam limus Sacramen-
Α'. T ia' et reliquorum, utrum sint definita et v. si. d.terminat ' Veritatem affirmativam sup- ββ :.Jζ'm poni Doctor hic et in quaestione sequen-
Doctor ti, et in prima quaestione hujus, per illam particulam e divina instautione ioniβ-cans, et in explication definitionis traditae a Magistro, et dist. I. t-ι. . per totum P estque veritas fido definita in Trident. Iridentino, ubicumque agit de Sacramentis in specie, et sera T. an. 13. de Sacra- Florent. mentis insenere, et in Florentino supra,
et cap. Ad abolendam, de haereιicis. Patet quoad praesens, Ioannis 3 ubi designatur materia Baptismi, quaa Matthaei ultimo jus forma, sicut et Matthaei 26. Dion,, lama et materia Eucharistiae Dionysius de Ecclesiastica hierarchia cap. I. Primi
sacerdotalis muneris duces visibilibus Dynis coelestia Sacramenta te erunt, et partim scriptis, partim non scriptis institutionibus nobis tradiderunt, etc. Augusti Augustia nus de unico Baptismo c. 8 dicit Sacramenta Christi debere uti vanoelio celebrari, et lib. . de Baptismo cap. 5. debere celebrari verbis Evanoelieis, et alias saepe hanc veritatem docet. Tertul- Taetulit,u uanus de Baptismo cap. 3. Leae instendi imposita eu et forma praescripta Cypri- peian anus Orm de Baptismo Christici Verborum solemnuas, e sacri invocaιio nominis, s siona Apostolisi inviilialon us e Sa-eerdotum minisseriis attribina, visibile οἰ- ω ita.
ciunt Sacramevium, etc. Vide Augustinum epistola 118. e lib. I9. contra Faustium. cap. 16. et lib. . de Baptismo cap 10. epist. 23. lib. . de Baptismo cap. s. et 53. lib. de unitate Ecclesiae cap. l9. Contrariam haeresim docuerunt Pauli
tiani, ut refert Euthymi parie contraria.
Panopiis art. I. qui non requirebant ali No ista quam materiam, sed verba. Item aeretici iam M.
hujus temporis, qui negant squiri aliud Iaz:'
Verbum, nisi concionatorium et doctrinae, quia hoc solum necessarium est ad excitandam fidem. Objicit autem Talvinus, nulla conventio Christi ad melial sed
magi utuntur certis carminibus et rebus ad maleficia, ergo haec non debuerunt admitti in Sacramentis. Respondetur, si argumentum quidpiam eam io. Valeret, inserret neque in lege veteri Deum instituisse caeremonias certas, quibus oleretur, neque usum fuisse sacrificiorum in lege naturae approbatum.
Secundo objicit illud Augustini tracl. unda
80 in Joannem : Unde ista virtus aquae, ut corpus ansvi, e cor abluaι, nisi faciente verbo, non quia dicitur, sed quia creditur ' nam et in ipso verbo aliud es sonus ransiens, aliud virius manens, hoces verbum dei quod praedicamus.
Respondetur Augustinum interpretari o. illud Ioan I 0. Iam vos mundi estis pro.
pter sermonem quem locutus sum vobis I dij' etc. unde loquitur tam de rituali seu a Si 'e
cramentali, quam de doctrinali ita quidam cum Bellarmino, quem sequitur Vasmeg. Sed melius refertur auctoritas ad solum rituale ex contextu Augustini, et dicitur verbum fidei, quatenus creditur ab Ecclesia ejus virtus ad mundandum, et quia est invocatio sanctissimae Trinitatis, id est, verbum, quod est objectum creditum, non a suscipiente, quando est insans vel infidelis, quamvis habeat con-
303쪽
sensum scipiendi Sacramenti quod Ecclesia ministrat, sed ab Ecclesia. Unde inins sic subdit Mundatio ioitur nequaquam uae e tabui tribueretur ele-
.mevio, nisi addereιur in verbo. Hoc verbum dei tantum valet in Ecclesia Dei, ut per ipsum credentem, offerentem, benedi-- ceviem,esinoemtem eιiam tantillum mundet infamem, quamvis nondum valentem corde eredere ad justitiam, aut ore conmeri ad salinem, etc. Unde Baptismus est Sacramentum fidei, si in ejus surma exprimitur articulus primarius, et objectum sor- malo fidei, inde forma ipsa recte dicitur verbum dei, ab Augustino. Ultima autem verba citata destruunt conclusionem Calvini, qua vult celebrari Baptismum ex hac auctoritat Augustini, in verbo concionatorio, extante fidem, cum in infante nulla possit esse desci virtutem mundandi apsccato originali tribuit Augustinus ipsi verbo, quod nequiv esse concionatorium, quia saltem nihil in insanis valet. Undo, ut notat bene Anselmus in I. ad Corinthios . multos esse ministros Sacramenti, qui non sunt idonei ad conciο- nandum, quod maxime apparet in casu necessitatis, ubi baptizatur insana ab obstetricibus Ambrosius advertit etiam Sacramentum perfici Verbis solemnibus, et Petrum prius docuisse Cornelium, praecepisse mox, ut a ministris baptizaretur. Paulus docuit Corinthios, sed neminem baptizavit, quia evangeligare missus est, et non baptizare. SCHOLIUM.
D necessitato praecepti sormam consu tam Baptismi osso necessariam, no ordinarium ministrum excusari ignorantia Formam ρro Graecorum olim tuisse licitam, st usto in ea non exprimi personam ministri,no constare quod nec modo apud eos sit uotis.
De secundo o Videndum est, quas Verba sint forma isto modo. Ubi sciendum est, quod in Sacramentis est aliquid necessarium simpliciter, scilicet ex parte Sacramenti, quo scilicet non existente, omnino non est Sacramentum. Aliquid est necessarium aliqualiter, scilicet ex parte ministri, sine quo minister dispensando Sacramentum, non potest Vitare peccatum.
modo necessaria, hoc est, de somma necessario obser anda a ministro dico quod in tota Ecclesia Romana sorma necessaria haec est, de qua quaeritur, forma neceS-saria scilicet ministro, et hoc loquendo de ministro, cui competit ex officio baptigare. Quis sit ille, dicetur distinet. 5. nam istum non potest ignorantia excusare, quia tenetur scire illa quae sunt sui os stoli ad quod deputatur. Probatur, quia quilibet minister in Ecclesia Romana tenetur necessario illam formam serVare, quam talis Ecclesia imposuit ministris hujusmodi est ista, de qua quaeritur, ut patet aetrao in arguendo, scili
cet ad oppositum in illo capitulo :
Si quaeras de forma d) necessaria ministro apud Graecos dici potest quod quantum ad aliqua Verba, non principalia in forma, scilicet illa, quibus exprimitur
suscipiens, et actus, SiVe minister, Ecclesia Graeca quandoque non voluit formam istam Ser are, cujus causam tangit Apostolus primae Corinth. . Me autem leo quod 'o quuυεquisque veatrum dieit, ego quidem '
304쪽
baptizans de ministris baptigantibus, quasi
eis adscriberetur Baptismus et redarguit eos, istam morum contentionem, dicens : Divisus est Christus
Ο Ε propter hoc ortum suit inter eos schisma et ordinatum fuit inter eos, ad istud schisma tol
lendum, ne minister exprimeretur in propria per Sona, nec nutu in indicativo modo sed optati Vo, quia tunc minister non signisi uatur esse auctor Baptismi sed tantum minister desiderans et orans essectum Baptismi conserendum a Deo, et sufficiens etiam non exprimeretur in Secunda persona, sed in tertia, quasi non praeei Se reciperet, quod
recipit ab aliquo sermone sibi di
scilicet nomine proprio. On enim jam servus Christi baptizatur, sed baptigatur ut sit servus Christi loquendo do servitio spirituali, quo Christianus est servus Christi. Forma Do hau forma potest dici, quod
suisso olim quamdiu tolerata sui ab Ecclosia
. Romana licita fuit eis et pro apti l . t tempore, pro quo instituta fuit rationabilis fuit durante causa praedicta sed cessante illa causa, rationabiliter potuit forma communis suisse eis imposita. Volergo Romana celesia prohibuit illam formam, quantum ad OS, et tunc occant servando quod DX pro SSe non inVenitur in aliquo capitulo, Specialem mentionem faciente de eis). vel si permisit, SiVe concessit licitum videtur eis illam formam continuare Et si
te, in Conciliis suis particularibus, Ministerordinaverunt inter se talem sormam esse SerVandam Videtur quod minister eorum tenetur eam Ser-
Vare, sicut stante ista permissione Ecclesiae Romanae, quod ali
cubi fiat trina immersio, alicubi
una in illa Ecclesia, quae determinavit trinam immersionem Ser- Vandam, si saciendum est, et est de necessitate ministri, praeceptum et modum propriae Ecclesio SerVare. Haec de forma necessaria ex parte ministri. COMMΕΝTARIUS.
e De secundo videndum est, etc. Primum docet in Ecclesia Latina teneri ministrum ad formam praescriptam, et maxime si ex officio ministrat Sacramentum, quia tenetur scire quod est sui muneris, et consormari ritui suae Ecclesiae, maxime Romanae, quae illam formam praescribit, e veram doctrinam de Sacramentis tradit, cap. Ad abolendam, de haeresicis. Praescribi autem p satam formam in Ecclesia Romana, patet ex capitulo allegato, et aliis sequentibus aetra it de Bapιismo, et ex ritualibus, et communi Theologorum. d Si quaeras de forma necessaria ministro apud Graecos, etc. Dicit Graecos non uti forma, qua Latini utuntur; et causam subjungi ex schismate orto inter Corinthios l. ad Corinth. I. in quo gloriabantur de ministris baptigantibus: Eoo
sum Pauli, etc. in ordinatum est nominister suum nomen exprimeret informa. Idem docet D. Thonia 3 parι. quaest. 66 art. 6. D. Bonaventura atri. 2. quaeu. . ad 9 Richardus ari 2 qu St. 3. Gabriel ari 2 con. . quos Sequuntur O- steriores. Vasque autem id revocat in du-
Forma Melasiae Latinae.12. Causa schismatiS, et formae particularia
305쪽
bium, quia nemo antiquior dictis Scholasticis, id dixit secundo quia non colligitur ex textu, Corinthios suisse in eo errore, 'Iasi virtutem Baptismi tribuerent ministris, sed tantum gloriatos esse de magistris suis in fide nullus autem ex
interpretantibus, sive Gnaecis, sive Latinis, docet eos fuisse in illo errore. Caeterum tenenda est sententia Scholasticorum, quam apud historicos Graecos reperiri docet Cornelius a Lapide, eamdemque causam exprimendae sic formae baptismalis, non expressa persona ministri, simul cum alia haeresi, quae in Oriente contigit, piae majorem fructum Baptismi a meliori ministro dari contendebat, fuisse docet Petrus Arcudius Gri cus lib. 1. de Baptismo, cap. 8. Errasse autem Corinthios circa Baptismum, Si expressa sententia Augustini, lib. de unico Baptismo cap. . tempore Apostolorum, qui dicebatura Eoo quidem sum Pauli, etc. quamvis non per impiorum, sed Sancιorum nomina, ipsi tamen impia schismala faciebant, hoc ipsorum era detestabile vitium, etc. Vide quae Sequuntur, et cap. II. Nec illos Corinιhios arbitror quos in schismaι dissiluisse re- rouit, veram dem habuisse quod dicebam: Eoo sum Pauli hoc enim falsum erat,verumtamen Baptismum habebant, eae cujus eruate, ut istam corristerent falsi-ιαem, ab eo ipso audiunt: Numquid Paulus pro nobis erucissaeus est ' au in nomine Pauli baptizati estis ' Dicit etiam eos habuisse errorem, quamvis crediderint
Christum resurrexisse circa resurrectionem mortuorum, quem Paulus ex resurrectione Christi confutat Si mortui non resur-stum, neque Chritius resurreaea, etc. consutans errorem eorum ex Veritate, quam
tenebat de resurrectione Christi, sic etiam errorem de Baptismo in nomine ministri conlutavit, ex veritates de Baptismo in
nomino Christi ; et ita statuit faciendum
cum aliis, ut ex veritate, quam tenent, corrigatur error in aliis adducens exempla
d Judaeo et Gentili. Augustinum sequitur iisdem verbis Be-
Supponit Primasius, ibidem, Sedulius in illud : Gratias asto Domino Deo meo,
quod neminem vetirum baptizavi, etc. Idcir-c neminem vesιrum baptizavi, ne quis me putare in meo nomine baptizasse, nisi Crispum e Caium, qui se non dicunt in meo nomine baptizatos, etc. Sserit Hieronymus in epistolam ad itum asse Hieron.
ruisse ex hac occasione Ordinatum esse, Sedulius.
ne duo piscopi sint in eadem civitate; sed et Petrus Ombardus in illa, diuisus P. trus
es Cisi ratus: Adeo enim, inquit, errabantisti, ι Marint oratiam dari ab homine, non quasi ministro, sed aucιOre, vel putaban Christum iu πιismo mastis operari per meliorem baptistam, et minus per minus bonum; et infra Vehementer erraban isti, quia ostia sibi praeter Chr istum constituebant, e fundamevia deversa ela. Quin etiam Chrysostomus hom 3 in illa: sibi γε i. Au in nomine meo baptizati estis, nec disti: numquid Paulus baptizavit, πιιaauit enim multos; sed non erat id quod quaerebatur, a quonam bapιietati essent, sed in cujus nomine essent baptizaιi, 'nam quoniam haec quoque era causa sonismaιis, quod uocarenιur ab iis, qui baptizarent, etc. Quamvis autem his verbis non insinuat eos suisse in illo errore, infra tamen dicit periculum ejus fuisse, nam si cum diles et abjecιi, e qui nullius sunt eaeistimationis homines baptizarent, orι est haeresis; si eo qui annuntiavi Bapιismum mulιos ba ptizassem verisimile esset Murum fuisseu convenientes, non solum a me nomine vocarentur, sed mihi quoque baptismum tribuerent, etc.
Hoc pauin periculum sufficiebat ut
306쪽
taceretur persona ministri, ne Baptismus in nomine ejus videretur dari, et haeresis mox subsequens in Oriente, quae Baptismum ex meritis ministri metiebatur, eamdem causam subministravit. Ex quibus patet Vasquem non recte id in dubium revocare, nequs bene, et ad Sensum Augustini explicuisse, quae dixit tractatu5. in Ioannem, ut patet ex alio Hus loco jam citato. Quod autem fuerit aemulatio et gelus Corinthiorum circa magistrOS, Verum est; sed non solum in hoc terminatus sui error, qui de Baptismo emersit, quem Paulus confutat, gratias agens e pauco baptizasse ; ut quid enim tanta dissereret de Baptismo aulus, nisi causa subesset 'Uterque modus actum ablutionis exprimendi habetur ex Scriptura, vel activo, ut taciunt Latini, ex Matthaei ultimo Baptizantes eos in nomine Patris et illi, Scrip ura. etc. ubi traditur sorma aptismi, ut Patres docent vel etiam passive, ut a ibae 3. Venit Iesus, etc. ι οπιigareιur, etc. o a te debeo baptizari et Actorum 2.
Baptizetur unusquisque vestrum in nomine Iesu Christi in remissionem peccviorum vestrorum, etc. t utrumque modum proserendi approbat Florentinum, sive dicatur baptizatur sive baptizetur. caelorum apud Graecos, ut refert Arcu dius indicativum seu nuntiativum Verbum est in usu, ut baptizatur servus, vel serva Dei, etc. Verbum autem baptizeιur,
quidam imperative dictum interpretantur, D. Thom quidam deprecative. Primum docet D.
Bichardus Thomas, Secundum autem noster Doctor hic Richardus art. . arι. . ad 9 et alii, licet nevier modus sit secundum usum
sormae Graecorum, quae est indicativa uterque sufficit ad veritatem Baptismi, et secundus modus magis congruit, retenta ratione, ob quam Graeci non exprimunt personam ministri, ne scilicet in seipso glorietur, aut Baptismus ab ipso virtutem ullam sortiri intelligatur, tanquam a causa principali, quia imperativus modus designat auctoritatem ministri deprecativus autem non ita, sed magis auctoritatem causae principalis, a qua SacramΘntum habet suam efficaciam, licet ministerialiter sit a conserente Imperium etiam sive dirigatur ad effectum Sacramesiti, sive ad personam ministri non tam proprio, quia neque sibi proprie quis imperat, neque effectus, qui est a causa superiore, cadit proprie sub imperium inserioris, maxime quando non fundatur, in potestate jurisdictionis communicatae, sicut effectus poenitentiae, qui procedit a potestate clavium. Sed quidquid sit, uterque modus significat ablutionem in fieri, quod sufficit et requiritur ad verum Baptismum, qui consistit in usu, et ideo forma qua utuntur nunc Chaldaei per verbum praeteriti baptizatus est, invalida censetur, quantum ad rigorem Verborum, nisi praeteritum pro praesenti apud ipsos
Haec littera tractans de sorma necessaria, necessitate Sacramenti, continet aliquot dicta Primum, minister et ly eo non
necessari exprimuntur. Secundum, actus et suspicion necessario exprimuntur. Θ
tium, quoad mutationem substantis verborum, si ponatur aliud Verbum, idem eademque ratione significans, alide fit. Quartum, non aptismus datus in nomine genitoriS, etc. nec Trinitatis. Quintum, baptigatus in
nomine Christi, dubius est do su Baptismo; olim tamen licuit si baptizaro, ex Ambr. adducto a Magistro hic et Oolligitur ex Act. c. 8. 10 et 19 ubi est montio de Baptismo in nomine Jesu Christi, sine ulla Trinitatis
expressione, ita uast hic. ἰσω. 4. p. q. 8. m. 3. PLI. D. Thom. 3. p. g. 66 art. 6 ad 1'alb hic art. 2. Bona sent. . l. PLI. q. 2. Richara art. 2. q. 3 ad 10. cum Seot hic
Verbum imperata B, ut deprecativε prolatum sufficit. Secundus modua magis congruit.
307쪽
o aliis. Est contra Suar supra s 3. Canum 6 d l . cap. . ad T. et alios, qui putant Apostolos nunquam baptigasso in nomino Christi.
Tertio e de sorma necessaria e parte Sacramenti, patet, quod ista mom est talis quantum ad Omnia Verba ex hoc quod dictum est, quod Graeci vere baptigabant. non tamen sub eadem forma. Unde adVertendum est, quod in ista sorma sunt Verba principaliter pertinenti ad iam inliqua autem non principaliter pertinent, quia exprimunt ministrum, actum et suscipientem inistrum enim non est simpliciter necessarium T aliquo verbo exprimi neque pro .: Azui: 0mine cujuSeumque perSOnae,
licet actum et suscipientem, necessarium est exprimi, sed non determinate eodem modo quo istis Verbis exprimuntur, scilicet actus verbo indicativi modi, et suscipiens pronomine secundae perSO-nae sed potest actus exprimi Verbo alterius modi, et suscipiens verbo alterius personas ut Graeci exprimunt. Ratio autem necessitatis, quod illa duo sic vel sic expria eipiens merentur, sumitur ex illo Matth. Iuni ultimo Baptisantes eos te Ubi exprimitur actus et SuscipienS.
De Verbis autem principalibus quae sunt In nomine Patris et Filii et Spiritus sancti, an ista Sint
praecise pertinentia ad sormam Ad hujus intellectum advertendum eSt, quod secundum Philosophum
xl. 7. 5. Physic quadruplex est mutatio, Quadri scilicet secundum substantiam,as mutatio qualitatem, quantitatem, it ubi. Sic secundum ista orba, potest dii sor
sseri quadruplex Variatio, scilicet torum.
secundum substantiam, alia Verba ponendo pro istis, Vel aliud verbum
pro isto secundum quantitatem, apponendo, Vel subtrahendo et si apponendo, Vel anteponendo, Vel postponendo, Vel interponendo: secundum qualitatem, scilicet auferendo aliquam requisitam terminationem ad congruam locutionem secundum ubi transponendo.
Et de quacumque istRPUm Variationum dico, quod si Varians intendit uti orbis quibus utitur tanquam forma Ecclesiae, praecise, non baptigat quia deficit sibi intentio utendi Verbis, quibus utitur, tanquam sorma Ecclesiae intendit enim uti illis verbis aliqualiter Variatis, tanquam forma praecisa Baptismi. Supposito ergo, quod non desi 8.ciat intentio, quaeramus e parte Verborum in se, quae istarum Variationum potest stare cum forma,
et quae non Et hoc de singulis
De prima dico, quod potest intelligi dupliciter vel quod aliud
Verbum secundum quid ponatur in loco alicujus verborum illorum, ut alia Vox tamen idem et sub eadem ratione significans Vel aliud Verbum simpliciter, scilicet alia Vox aliud signi-licatum habens. Et si secundo modo, adhuc dupliciter, quia Vel illud significatum est omnino disparatum a significato Vocis, pro qua ponitur, ut si poneretur lapis loco hujus, quod est pater Vel est significatum convenien Omnino, habens idem substratum in re. Et
308쪽
292 LIB. IV. SENTENTIARUM hoc contingit dupliciter, vel illa exprimi distincte tres personaS sub aliis rationibus significatas,
quam siginificantur per hoc : Pateret Filius, Spiritus sanctus, et Sic est de cistis inominibus Genitoris, geniti et spirati cista enim significant personas sub latione proprietatum, non autem sub ratione
subsistentium et hyposta sum Vel illae personae significantur implicito, et hoc vel tantum toto eodectiVo, quomodo significat eas
hoc nomen sancta Trinitas Vel implicite, ut in quodam importante
perSona per torrespondentiam essectus ad causam et sic importantur per hoc nomen Christus. Chri,iu, Hoc enim nomen significat Filium ilhoeti Secundum isturam humanam, qui re unctus est et dat intelligere Pa
Mutatio trem a quo unctus est et Spiritum
quotuplex Sanctum, V unctus est. Sic ergo
habemus quantum ad istud membrum, nomen aliud tantum secundum Vocem, Vel nomen, aliud habens significatum omnino di- Sparatum, Vel nomina significantia tres personas, non sub Patione perSonarum, ut genitor et genitus, vel nomen significans ista collective, ut Trinitas, Vel nomen COD- notans personas, sicut effectus
De istis quinque de primo patet, quod manet eadem forma, quia in qualibet lingua potest steri Baptismus forte tamen non licet baptiganti ex ossicio et solemniter, uti Verbis cujuslibet linguas sicut nec ei consectione Eucharistiae quia ordinavit Ecclesia Romana, quod ossicia colesiastica dicantur et Sacramenta ministrentur in Latino Grammatico: et hoc rationabiliter, quia cistus . l. d. distinctius potest scribi iti pro 'A'P 'i' ferri. me omnino impertinente patet, quod omnino dorma non
De nominibus g significantibus Baptismus
proprietates, et non per SOBAS, Ut genitoria,
9euitor, etc. dico, quod non servatur ' dis ''
in eis forma, quia Christus voluit 'fa.',
personas vocari nominibus personarum, et rationabiliter secundum illud, quod tactum est in primo libro dist. . ut sicut Judaeis datum erat aliquod nomen significans SSentiam divinam sub propria ratione, uod ipsi vocabant nomen Dei Tetragrammaton ita Christus dedit Ecclesiae nomina significantia
personas sub propriis rationibus. Si etiam non sic dederit, tamen bene probabile est in aliqua invocatione, nomen personae habere aliquam efficaciam, quam non habet nomen proprietati personae; petendo enim aliquod donum ab aliquo pro amore Joannis, citius impetraretur, quam Si loco O- minis proprii poneretur nomen signisicans proprietatem suppositi. De nomine Trinitatis patet, quod Baptismus Christus intellexit illas persona Trindus, explicandas in hoc autem nomino RR' Trinitatis, tantum importantur implicite et ideo quod dicit illud capitulum dum orinitas debet intelligi explicite pro tribus per
De quinto, scilicet de nomino 'um' Christi patet, quod aliquisnil li .i gestu.
citum sui baptigare, et. 2. 10. et bom Cornelio et 19 Sed an ii modo 66. 6.
esset baptigatus, S SI traderetUr illicitus, an dubium est. Videtur quod Sic a is hunc
309쪽
Dis. II QUAESTIO I. ptigans peccaret mortaliter, imo omnino non baptigaret. rimum probatur, quia legem superioris nullus inferior potest reVOeare, nec simpliciter, nec ad tempus;
lex de baptigando in ista sorma
Christo Matth ultimo ergo eam pro tempore, pro quo Christus non reVOeaVit, nullus alius potest
revocare. Sed licet dispensaverit in illa lege pro tempore primitivae Ecclesiae quia fuit ratio dispen
sandi, ut divulgaretur nomen Christi, tamen illa ratione ce SSante, non dispensaVit ergo nullus in
serior pro tempore illo posteriori, potest aliqualiter a lege illa absol
Consimiliter probatur See Undum, quia forma tradita communiter semper manu sorma nisi performae institutorem pro aliquo tempore stat aliqua dispensatio. Sed forma non fuit dispensative tradita nisi pro tempore pro quo fuit dispensandi ratio, scilicet in Ecclesia primitiva, ut nomen Christi divulgaretur ergo tempore illius dispensationis ceSSante, sorma illa sola manet, quae fuit forma ex institutione. Quid ergo Νon audeo dicere, quod baptigatus hodie in nomine Christi, esset baptizatus, sed nec nudeo dicere, quod non esset bapti-Zatus, quia non lego ubi fuerit illa dispensatio revocata. In hoc ergo casu reputo dubium an talis sit
Circa istum autem tale remedium habendum est, sicut niVersaliter in aliis dubiis adhibetur, de cundus, baptizatur servus Chrisιi, etc. 293 qu Eaetrav. de Baptismo, et ejus D
sectu, de quibus dubium est, an baptigati suerint baptigentur Verbis istis praemissis : Si baptizatus
es, non baptizo te sed si non es baptizatus, ego te baptizo in nomine Patris et
Filii, etc. Et universaliter in omnibus dubiis quantum ad materiam
et sormam sunt tres maximae Prima est ista : Si possibilitas adest,
via tutissima est elistenda. Secunda Si non adest possibilitas, io tuti3simae proa ima est tenenda. Tertia est ista Cessante impossibilitate, carite δέ stippiendum, quod impossibilitas prohibebat. COMMENTARIUS.
s Tertio de forma necessaria eae paris Sacramenιi, etc. ConcluSio Octoris est, ad necessitatem Sacramenti requiri, ut exprimatur actus baptizandi, et suscipiens cum invocatione sanctissima Trinitatis, non tamen persona ministri est doctrina communis, quae habetur ex capitulo, Si quis, etc. de bapιismo, ' quod est Alexandri Il. Si quis puerum ter in aquam immerseri in nomine Patris et Filii et Spiritus sancti. Amen et Ondixerit : Eoo e baptizo in nomine Patris e Filii et Spissus sancti. Amen non est puer baptizvius. illa autem baptizo e requiruntur ad expressionem actus baptizandi, et ipsum suscipientsin, non aliter, quia personaministri non necessari exprimitur ut patet ex forma Graecorum, et alia per baptizatur et baptizetur quam formam ratam habet Concilium Florentinum in decreto Unionis Armenorum de hoc Sacramento ubi triplicem modum exprimendi formam validam Sacramenti declarat. Primus est, Esto e baptizo: se
ActuSministri ex primendus Florent.
310쪽
valide. Ratio definitionis fidei. Exprimen d
Sive baptizelu servus Chrisι manibus meis, etc. Cujus ration om subdit hanc Quoniam cum principalis causa, eae qua Baptismus virtutem habeι, si sancι Trianuas instrumentalis autem si minister, qui tradu aeterius Sacramentum, si eae- primitur actus, qui per ipsum eaeercetur ministrum, cum Sanctae Trinitatis invoeatione peracitur Sacramentum, etc. Quamvis autem Concilium hic non declaret Suscipientem esse exprimendum, illud supponit, quia tam forma quam ablutiose actus, ut importatur per Ormam, Ve-rificantur circa subjectum ablutionis. Et de hoc nulla fuit controversia, aut diversitas in ritu quoad substantiam, licet quoad modum grammaticalem exprimendi suscipientem suerit varietas, qui informa Latinorum in accusandi casu, informa Graecorum in nominativo exprimitur exprimitur tamen persona subjecti in utraque, et significatio formae practica
Concilium autem declarat varietatem, quae contingit circa expressionem vel suppressionem personae ministri, in quibus fuit diversitas ritus inter utramque Ecclesiam Conclusio etiam patet Matthaei ultimo : Baptizanιes eos in nomine Patris et Filii, etc. ubi traditur forma baptizandi, vel jam tradita exprimitur juxta sensum communem et interpretationem Ecclesiae. Dubitatur autem circa modum exprimendi actum baptizandi, an debeat exprimi, ut actus ministri, ita ut si ila restringatur, ut Supponat Verbum pro actione Dei tantum, ut in hac πιizeι te Deus, sit valida forma Respondet
Soto in haec dist. quaest unica art. 5. requiri, ut non excludatur, quamvis non
exigitur ejus expressio, ac proinde illa ibrma esset sufficiens. Contrarium docet Vasque disp. 2 cap. 2. tum, quia illud denotatur verba illa Matthaei, ex quibus
colligitur expressi actus, quae Xpressio non exigeretur, niSi importaretur actus, ut a ministro est, alios'Iin tribueretur tota actio Deo, et denotaretur ministrum nihil concurrere, neque consequenter Sacramenta a se data esse causam gratiae, sod solum Deum.
Consequenter dicit illam formam, quam approbat Sotus, non esse alidam, quia reservat nihil ministro tum quia non competit Deo baptizare in nomine Patris et Filii et Spiritus sancti, quia hic modus denotat auctoritatem, quam non habet Deus in se, sed in ministro, cujus actioni recte additur illa particula in nomine. Secundo sequitur si forma per modum imperandi proferatur, ita ut actus ille exprimatur, ut ministri, alidam esse, quia sic auctoritas per Prosopopoeiam dirigitur ad effectum, sicut si quis ex fide impere arbori transplamare. Tertio Se quitur, si pr0 feratur deprecativo, nihil fieri, nisi denotetur per verba adjuncta actio, ut procedit a ministro, quia sic rejicitur tota actio in Deum. Unde haec invalida esset Baptizetur servus Christi in nomine Patris et Filii e Spiritus sancti, si deprecativa est. Haec autem valida per istam abluιionem remittat ibi Deus
peccata tua, sicut in Sacramento Unctionis : Per istam sacram Unctionem remu-ιαι tibi Deus, etc. Respondetur tamen in Orma non exprimi necessario actionem, ut est a ministro est Octoris D. Bonaventurae, hs in . p. dist. . . art. . quaeει. I. Ri-ehardi loco citato, Durandi quaest. 1. Pa ludant ibidem Gabrielis ari. I. Adriani in . quaest. l. 3 Ad videndum, etc. et omnium, qui formam Graecorum intelligunt deprecative, in qua non significatur actio ut ministri, vel ut est a ministro ex