장음표시 사용
331쪽
Replica. Solvitur. Reconcili. atio
quod aliquid decreverit contra traditionem a Stephano et Concilio Niceno as
Hoc ergo posito id non potuit praesumere Nicolaus de Iudaeo, qui fidem Christi non habuit, neque proinde adhaerebat ulli particulari errori, contra Veritatem Sacramenti, quem in forma exprimeret; et sic respondet Pontifex absolute juxta sententiam Stephani et Ambrosii, quae traditione et definitione Ecclesiae sulciebatur. Haec responsio magis quadrat sententiae asserenti etiamnum Baptismum, sub praelata forma, datum valere. Respondetur tertio, nihil definitum esse a Pelagio sed decrevisse tales haereticos esse rebaptizandos, quamvis hoc decretum supponat Baptismum eorum fuisse invalidum et baptiχari debere sub invocatione Trinitatis, ex mente Pontificis. Hoc autem
non derogat quin Baptismus dispensative ab Apostolis fuerit datus in Christi nomine, ex motivis supra expressis. Dices, incurritur idem inconveniens, quia sic Pelagius decrevit contra Stephanum, et traditionem firmatam in Niceno. Respondetur Pelagium secutum suisse regulam evangelicam, de qua constabat, et elegisse quod tutius erat in casu proposito, in quo
etiam probabiliter interpretari potuit, neque Stephanum, neque Concilium aliud intendisse, quamvis Cyprianus intellexerit Stephanum juxta modum loquendi Lucae in Actis Apostolorum. Verba tamen Stephani admittunt eumdem modum interpretationis quem admittit Scriptura,
et quem secutus est Augustinus, et O- steriores, praeter jam citatos, et quem Ecclesia habuit in praxi in ministerio autem Sacramentorum tutior pars sequenda est. Dices, ergo debuit adjicere conditionem. Respondetur negando consequentiam, quia stante regula evangelica de dando Baptismo sub invocatione Trinitatis, et sequendo opinionem praescriptam Patrum potuit esse in ea sententia, ut putaret Baptismum aliter datum esse nullum simpliciter et e contra, icolaus Sequendo Ambrosium et Stephanum juxta modum interpretandi Cypriani fuit in
Opposita pinione contradictio ergo Decretorum reducitur ad opiniones contrari3S, quarum neutra definita est ab hoc vel illo, et in quibus etiamnum graVPS Theologi haesitant non obstantibus quibuscumque determinatis ab Ecclesia circa ministerium, et essentialia Baptismi quantum ad valorem Sacramenti. Eodem modo respondetur ad locum Za M
chariae, eum nihil definisse, sed Secutum decretum
fuisse regulam Canonum, in quibus praescribitur, ut Baptismus fiat sub invocatione Trinitatis, sic etiam respondet Bellar
minus nullum ex his tribus Pontificibus aliquid definivisse.
Forte etiam et diversus est casus propositus Zachariae, quamquam enim in initio probat determinationem Concilii Anglicani circa formam Baptismi, illud non suit quod potissimum in quaestione Versaba
Sed quid agendum esset, de iis qui
baptizati sunt a quibusdam sacrilegis sacerdotibus, qui etiam idolis sacrificabant et dubitabant plures superstites si in Omine rinitatis fuerint ab eis baptizati;
nulla autem sui quaestio an sub nomine Christi baptizati erant, ilia autem Verba Ut qui vel unam de Trinitate personam in Baptismum non nominaret illud Baytisma esse non posse, etc. Videntur subindicare dubium exortum fuisse, an baptizantes in forma sub invocatione rinitatis, recte protulerint formam, vel ex ignorantia, vel incuria, vel certe superstitione assectati erroris, vel aliquid vitiansgensum adjunxerint: nam ex ignorantia Latini sermonis Baptisma collatum in no-
332쪽
mine Patria et Filia, etc. putavit Bonita-cius esse iterandum, quod Zacharias prohibet, si abluit intentio erroris inducendi. Similis casus in praedictis Sacerdotibus
contingere potuit. Motivum autem dubitandi non declaratur ex eo, quod sciri non potuerit status rei. Possunt etiam intelligi Pontifices ex eo, quod cessarit aptismus collatus ex diS- pensatione in nomine Christi, sicut dictum est supra probabiliter Varias explicationes asserunt Doctores circa reconciliationem horum extremorum, de quibus videri possunt moderni. Quaestio satis perplexa est, pro qua hinc inde graves auctores et Patres disserunt, quorum opinioni
nihil praejudicare expedit itaque relinquo
discussionem ejus ulteriorem magis instructo Haec pro opinione Doctoris sumiciant,
qui etiam perplexus est in illa quaestione, an hodie talis baptismus valeat collatus in nomine Christi, et non audet affirmare vel negare supponit autem suisse in usu primitivae Ecclesiae, de quo hactenus. hySed an modo esset baptizatus silaictraderetur, etc. Vasque cap. s. Supra citat octorem nostrum valde inclinatum fuisse in affirmativam, quia non constat de revocatione dispensationis factae Apostolis. Eam tenet Magister, CajetanuS, Adrianus. Probabiliorem censet edesma lavent Ambrosius Nicolaus Papa Bernardu S. Caeterum inclinatur Doctor magis in negativam, quae est communior antiquorum,
quia inclinatio ejus ex discursu colligi debet primo ουserens sic baptigantem peccare mortaliter secundo, videri nullo modo baptizare valide, quia lex communis de forma aptismi in nomine rinitatis est data Matthaei ultimo nullus autem inferior eam reVocare potest, neque simpliciter, neque ad tempus in hac autem lege licet Christus ipse dispensaverit exi gente ratione in primitiva Ecclesia, eadem
cessante ratione non dispensavit. Secundo sorma communiter tradita semper manet, nisi per institutorem pro aliquo tem
pore fiat dispensatio; sed alia forma non sui dispensative tradita, scilicet baptigandi sub invocatione Christi, nisi pro tem pore, pro quo sui ratio dispensandi ergo
eo cessante cessat sorma baptigandi in nomine Christi. Ouid ergo Respondet modeste, non aude dicere, etc. scilicet an sit baptigatus, quia rationes dictae obstant, neque quod non sit baptizatus, quia non lego ubi fuerit dispensatio revocata ; non dicit ergo Doctor, ut Vasque putat, non fuisse revocatam dispensationem, sedae non legisse illam revocationem, ac proinde nihil affirmare de ea. Dubium hoc de revocatione dispensationis, propter auctoritatem Magistri et Hugonis Nicolai Papae et Ambrosii sententiam undatur, qui valuisse etiamnum illam sormam videtur asserere, quibu non vult praejudicare Doctor. Et si etiam verba illius absolute intelligere lubet illa revocatio non videtur in terminis legi, quia neque Canones eam liquid exprimunt, reserentes se ad legem et formam ordinariam, quam pro omni tempore valuisse contendunt, neque exprimunt casum dispensationis, aut tempus, sed illam formam per invocationem Trinitatis esse, quam in usu communi, et sub praecept generali Christus tradidit, et de aequivalentia utriusque formae adhuc disceptatur. Dictum autem est supra probabilius sorte sub tempore Apostolorum, obortis haeresibus, cessasse dispensationem, id
tamen non est adeo certum, ut absolute Sacramentum sic datum censeatur nullum Sufficiens tamen ratio subest ut censeatur dubium, prout dicit Doctor assignans tres regulas, quibus regulari debet quilibet casus circa Sacramentum dubium unde baptizari deberet sub condi-
333쪽
l. Quatuor modis mutatur somnaeeundum quantitatem apponendo, subtrahen-
tione. Hanc sententiam etiam sequitur Richardus art. . quoest 3 ad 10. SCHOLIUM. Si addatur aliquid spugnans Verbis
essontialibus sormas, vel diminusns illa ut ponendo conditionem non OxistentΘm, nihil fit. Idom si, quando interponitur aliquid stiam non repugnans, si discontinuat formonsm; subtrahors Verbum principals annullat subtrahere syllabam, non.
De secunda i Variatione principali, scilicet, Secundum Quantitatem, dico quod si aliquid addatur repugnans Verbi principalibus formae, vel diminuens Verba illa nihil sit, quia non servatur forma, Verbi gratia, de primo, si sic dicatur : In nomine Patris a Dris, et Filii minoris, etc. Verbi gratia, de Secundo, Si praemittatur vel disjungatur vel interpO- natur aliqua conditio, quae non
existat, utpote : Si ego sum omnipotem, ego te baptizo, etc. Vel si
sit aliqua oratio disjunctiVa contra rationem formae, quia disjunctiva non ponit determinate alteram partem, et eodem modo de similibus. Similiter si anteponitur Vel postponitur aliquid non repugnans sit; si aliter,
D interpositione tamen, Stoquod non sit alicujus distrahentis vel repugnantis est speciale hoc, quia si interrumpat unitatem debitam sormae, non manet forma. Quando autem talis unitas necessaria interrumpitur, judicatur ex aliis actibus humanis. Quando enim ex communi loquela, ex interpositiones impertinentis non judicatur quin posset prior sermo continuari, consimiliter nec debet in propο- sit judicari, utpote si quis inciperet orationem, et diceret,
Tacete Vel recedite, non propter
hoc esset necessarium incipere orationem; sed non obstante tali interruptione posset eamdem
continuare et complere De subtractione Vero, Si Sub Si orbum trahatur aliquod Verbum de non prinoepals
principalibus, dictum est prius ''
Si autem de principalibus aliquod am;
subtrahatur, nihil fit, quia quod- libo verbum illorum est per Senecessarium ad formam sed si subtrahatur aliqua syllaba per Synoopam, non propter hoc destruitur forma. on enim voluit Deus omnino determinare hominem ad Verba in Sacramentis, ultra illum modum, quo Verba sumciunt ad exprimendum conceptum; sed cum syncopa bene intelligit audiens conceptum loquentis. O autem magis caVendum est in verbis sacramentalibuS, quam in aliis Verbis, propter reverentiam Sacramenti. ec tamen auderem dicere quod non Vitans eam peccet mortaliter, si non Vitat, non e contemptu, Sed ex quadam instrmitate vel inconsideratione humana, quae non praecavet omnibus quantum OS-set.
i)De secunda variatione primipali, etc. e.
Hic docet si additi repugnet sensu sor. uturmae, vel diminuat, id est distrahat a sensu μ λ sacramentali, nihil fieri exemplum ponit
334쪽
in littera, in nomine Patris majoris, etc. Hic addituri particula repugnans unitati personarum in essentia et potestate rat- in inui potest praeponendo. disjungendo, interponendo aliquid primo modo : si ego Sum omnipotens, te baptizo, etc. quia est conditio non subsistensa disjungendo, ut si dicatur: Ego te baptizo vel interfici in nomine Patris, etc. quia disjunctiva non ponit determinate alteram partem, set disjunctuin laeterminatum forma autem Sacramenti ex rigore verboruin determinate significat. Hinc sequitur si aliquis baptiget In nomine Patris, et Filii, e Spiritus sancti, et Beato Virginis, non esse validum Baptismum, quia de rigore
sermonis sarticula in nomine. eodem modo resertur ad personas, et ad sit ginem. Aliqui non videntur recte tenei contrarium, quia neque rigor sermonis ab intentione privata proserentis dependet, sed ex institutione publica, alias Ariani intendentes suum errorem per Odimam non recte baptizarent, si forma determinationem in Significando reciperet ab intentione proserentis, ac proinde informa illa ex intentione proserentis, non refertur particula in momine ad Virginem, aliter de rigore Sermonis, quam ad personas.
1 Item, si additi fieret in principio, ut
si diceretur, in nomine Beaιo Virginis e Paιris, et Filii etc. aut si interponeretur dicendo in nomine Patris, et Beato Virginis, et Filii, etc. forma esset nulla ergo similiter si postponatur, quantumlibet proferens intendat aliter invocationem Beatae Virginis, aliter personarum, si non distrahit additi sensum formae non derogat, ut si addatur, et sis salvus, et hujusmodi, quod non
distrati sensum formae praemiSSae. Intor ab IntermSiti quamvis non distrahat sensum sormae, determinando particulas ejus rationis ad sensum alienum, Seu diversum potest tamen esse tanta, ut tollat cohaerentiam partium discontinuando eas ab invicem, ut consueto modo loquendi non faciant unam orationem,
ut si quis dicat: Ego baptizo te, et subjungat interponendo orationem Dominicam et Credo, antequam proserat reliqua sormae. Si ver interpositio sit talis, ut consueto modo loquendi non interrumpat notabiliter formam, non officit, ut si dicat: Ego bapιia te tace te, Vel expecta in nomine Patris, et Filii, etc. Subtractio contingit, vel detrahendo Subtraolio. aliquod verbum, quod non est de substantia formae, et hoc non officit vel aliquod substantiale, et sic nihil fit. Si autem per syncopen detrahatur syllaba non officit, quia ut octor ait : Deus non determinavit formam ad verba in Sacramentis ultra illum modum, quo sufficiunt ad exprimendum conceptum,
cum quo stare potest syncopa, ut experientia constat. Vitanda tamen est propter reverentiam Sacramenti, si ex contemptu fiat,erit mortale peccatum; si vero ex infirmitate, non erit mortale, licet non ponatur omnis sollicitudo, cum quaevitari possit. Ex his sequitur quod Baptismus datus 4. in nomine solius latris, aut cujuSlibet Magistrum. perSonae, non expressis aliis, esse 2νι α nullus, quia Iorma data sub invoca D 'ri om. tione explicita Trinitatis, debet exprimere
Omnes personas sub nominibus propriis. Haec est communis contra Magistrum. Contrarium imponitur Ambrosio, ut communis schola eum intelligit cum Magistro, et aliis anterioribus quidam pie interpretantur mentem ejus, alii autem nullum
esses locum interpretationi contendunt, Caeterum mih videtur interpretatio
D. Thomae quoest 66. art. 6. ad 2 . et 3. magis accommodari posse, quae est ut
335쪽
nihil assertive dixerit Ambrosius sed per illam rationem, qua ostendit Baptismum datum in nomine Christi in primitiva
Ecclesia, continere professionem Trinit iis, sicut et nomen Christi, ut etiam alii Patres loquuntur, sic etiam, inquam, Baptismum datum in nomine Spiritus san-l eparabi ctio continere professioneis implicitam
divinarii Trinitatis; et in primo occurrit Objecti
viri ' ni, quae fieri potest, quia Baptismus est professio fidei rinitatis, ideoque dicitur
Sacramentum fidei. Hanc autem professionem etiam salvat Ambrosius in Baptismo
dato in nomine Christi, prout datus legitur in Actis et ex similitudine rationis idem contineri in Baptismo, qui daretur in nomine unius personae, ut Spiritus sancti. intendit namque Ambrosius probare ex instituto unitatem et insepurabilitatem di-Vinarum personarum, atque adeo Spiritus Sancti a Patre is respondet objicientibus haereticis loca, quae faciunt mentionem Patris et Filii, tacita Spiritus sancti persona, dicens subintelligi, sicut e contra loca, quae exprimunt tantum Spiritum Sanctum, etiam important reliquas person3S, Inducit autem et sermonem de Baptismo dicens Plenum esse Baptismum si Pa-ιrem e Filium et Spiritum saneιum fatearis. si unum neges, Oιum subrue ς ι quemadmodum si unum in sermone comprehendas, aut Patrem, aut Filium, aut Spiritum sanctum ς fide autem nec Pa-ιrem, nec Filium, nee Spiritum sanctum abneges, plenum est de Sacramentum ἰiι etiam quamvis et Patrem et Filium e Spiritum sanetum dicas, e aut Patris aut Filii, aut Spiritus sancti, minuas
Videtur ergo loqui de Baptismo, quate- . nus includit mysterium fidei trium personarum, et prout habet annexam fidem ministri, id est, mediante ipso aptismo
potestatem, sive rectam, sive salsam unde sive unam, sive plures persona exprimat voce, modo fides interior Sit recta, plenum esse fidei Sacramentum, quia in eSSe, et Operatione una, creditur inseparabilis an aliis expressis in sermone, et corde creditur persona, quae non exprimitur, et intentione per verba importatur. Si autem sit erronea fides, negans interius unitatem, et
minuens potestatem, licet sermone omnes perSonae proserantur, vacuum est omne mysterium, quantum est ex parte proserentis, qui separat personas in esse, et in operari Agit ergo de Sacramento ut subest fidei et intentioni particulari conficienti ipsum. Et hoc modo loquitur Atha
nasius serm 2 et 3 contra Arianos. Sic Athanas,
Cyprianus in epist ad Iubaianum de Ba Crptan .ptismo, ut subest fidei ministri. Non videtur Ambrosius loqui de Sacramento ab- Solute, et quoad omnia essentialia ad essectum, Sed praecise ut continet professionem fidei, quae est in ministro certum est enim ipsum, ut infra videbimus, docere sanctitatem, et fidem ministri non exigi ad ensectum Sacramenti Item, tradere videtur ad formam aptismi in ordine ad effectum necessariam esse invocationem Trinitatis sub propriis nominibus, lib. 2. de Sacram. cap. d. et q. lib. de iis qui iniιiantur,cαρ. . Non agit ergo de Baptismo, qua est efficax ad salutem, sed qua est sessio fidei, quae non permittit separari
divinas personas, licet Oce non exprimantur, et potissime ut est professio fidei quam habet ministrans. Unde thanasius etiam hoc modo dubitative loquendo de Baptismo rianorum loquitur, quantum scilicet ad intentionem, quae sundatur in fide ipsorum, an sit legitima. Si quis dicat hanc expositionem esse duram, respondetur id quidem verum esse, Sed commodius applicari expositionem
336쪽
LIB. IV. SENTENTIARUM duram loco ambiguo et dimicili quam
admittatur sensus erroneus neque praedicta expositio ita est dura, quin Verba et discursus Ambrosi eidem possit accommodari. Haec tantum insinuaverim non repugnando communi sensu aliorum, qui Ambrosium aliter intelligunt, quia Videtur magis expedire, ut benigne proreVerentia intelligatur, prout alii pie
eum interpretantur, sicut itisiodorensis, D. liomas, et Bonaventura, Richardus et alii, quos videre licet apud alios. Pater Vasque omnem interpretationem ju excludit, alii Doctores, ut noster Doctor cum reverentia praetereunt, et dissimulant di ficultatem tractantes quaestionem juxta communem decisionem Ecclesiae. scHOLIUM.
Incongruitas inrans verborum, si singulorum Verborum concopius capi Possunt, non annullat, si idom est do transpositions mutanto conceptum orationis.
De tertia k variatione princi-
corruptio pali, quantum ad Qualitatem,
tinent ad congruitatem patet per illud, capite de consecr. dist. 4. Retulerunt, ubi Papa respondet de Sacerdote qui baptigavit in
nomine Patria, e filia, et spiritu
sancta. Quod si hoc secit ex imperitia lingua Latinae, non intendens inducere errorem, Vere
baptigavit. Quod intelligendum est, quando est talis incongruitas in no dictionis, quae non prohibet quin possit capi conceptus signincatus per dictionem. Et quomodo hoc sit possibile, bene experiuntur aliqui audientes quosdam illiteratos, qui loquuntur cinoongrue, tamsi bone
concipiunt quid volunt dicere, etiam quantum ad singula Verba. De quarta i variatione principali, scilicet Ubi dico quod aliqua transpositio omnino variat sententiam, ut si diceretur Eoo
Patris baptizo e in nomine Filii, etc.
Aliqua autem transpositio permittit ut transposita teneant quasi eatndem Virtutem in ipsa forma, ut si diceretur In nomine Filii et Patris etc. t prima transpositio impedit, quia aufert conceptum orationis, ut instituta est. Secunda non impedit quia etsi congruum esset servare ordinem pro serendo personas, qui est personarum secundum originem, et necessarium sit hoc quantum administrum, tamen non Videtur omnino necessarium e parto Sacramenti, quia perSOnae UO- cumque ordine nominatae sunt
unum ossiciens principale in Baptismo, et ut sies invocantur Ad primum argumentum patet ex primo articulo quid sit proprie forma hic e qualiter verba sunt Orma. Ad secundum patet ex secundo articulo, quod Christus expreS- Sit Verba quae sunt principalia in forma illa, et quae non principalia, scilicet actum et suscipientem; sed in potestate Ecclesim fuit determinare quibus Verbis prima Vel Secundae personae, et indicativi vel optativi modi exprimerentur suscipiens et actus: et colesia Latina elegit exprimere suscipientem in secunda persona, et actum indicativo et rationabiliter, ut notaret ministrum vere mons erre Sacramen-
13. De variations secundum ubi. Ρrolatio
personarum Secundum suum ordinem. Bi
337쪽
DIST. IlI QUAESTIO M . 321 tum Ecclesia autem Graeca elegit ligit, quod idem est genitor et aliter et rationabiliter pro clem pater quantum ad hoc quod est pore ut dictum est, ut auferre dici ad alterum, sive import 'retur schisma gloriantium de bapti proprietatem ejusdem personae gantibus ministris. Sed non sunt idem quantum ad Adra ad tertium iotest dici, quod primum conceptum significatum divisio mon est sussiciens quia utrobique quia later significat bene possibile est, quod Verba primo, et per Se suppositum in aliqua Materialiter sumpta sint natura divina: alium autem si-sorma aliquo Sacramento, nilicat primo, et per se proprie- imo potuit Deus instituisse Ver talem et non est eadem is no-ba non significativa pro sorma minis proprii ut proprietatis A forma Aliter potest dici, quod oratio nominis, in invocatione facta ali et v d. ut Vera non pro tempore pro cujus personae, ad aliquem effec-.zzi lationis, sed pro ultimo instanti tum.' complente prolationem; sicut di Ad ultimum dico, quod propo Ad .cetur inserius in materia de ii Sitio Philosophi vera est absolucharisti et tunc cum arguitur, te de nominibus transpositis, sed ut Vera sequitur actum rei Verum non equitur quod conceptui to- est, quod consequitur ipsam ablu titas orationis ex talibus nominitionem, et ipsa ablutio importa bus sic et sic transpositis sit turi per ioc Verbum baptizo et idem forma autem non consistit tunc non erit sensus πιλο, id tantum in significatione incom- est, Sacramentum Baptismi con plexorum sex in significatione sero, sed baptizo, hoc est, abluo totius orationis. Ad ι. i5 Ad quartum de Graecis patet.
Verum est quod non est simpliciter de necessitiste formae, neque k De aeriit furiatione prinemali '
expressum, neque ut implicitum quantum ad qualitatem etc. Intelligit in verbo primae perS0nae Sed qualitatem mon Logicaliter quia sic at- quantum ad Ecclesiam latin m tenditur secundum affirmationem et ne- ad minus post nempus Alexan gationem, sed Grammaticaliter juxta Va-dri necessarium est ministro ex rias terminationes Λοcis casum supra primere χρ et glossa illa, Si explicuimus, estque clarus ex textu. quis, cum probatione Sua Retule De quarta variation principarunt potest intelligi pro tempore li, etc. Si variat Sensum substantialem, praecedente illam constitutionem corrumpit mrmam. Exemplum clarum est
Aloxandri III iris in textu, ut se Patris baptizo ι inno, ad illud de Trinitate et Chris mine Filii; is autem transpositio monAd to latet in dictis no prima a Variat sensum dormae. non tolli efficariatione Verborum ciam ejus, ut si dicatur in nomine Filii, Ad ad illud de genitoris, etc. dicen et Patris, etc. peccat tamen minister sic Inversiodum. quod Augustinus cibi intel invertens, quia tenetur non invertere seiindum
338쪽
Aiensis. D. Bonavi Formn inverea
ordinem originis in forma, quamvis id non tollat, quin forma etiam sic prolata sit sufficiens. Contrarium hujus tenet Alensis 4 pari.
qt 6BSt. 8. . . art. 3. quem sequitur Doctor in Reportatis dist. 3. Sanctus a me Bonaventura hac dist. pari. 1. dist. quoeδι. 3. art. . tenet praemiSSam Onclusionem Doctoris. Et ratio facit, quia sufficienter illa forma exprimit causam principalem quod exigit tantum Concilium Florentinum estque per eam expreSSa et propria invocatio Trinitatis sub propria appellatione personarum, quod exigunt
tantum PatreS. Accedit et ratio, quia ire perSonae qua sunt unum in natura, et potentia, et auctoritate, sunt causa principalis sanctificandi, non autem prout dicunt ordinem originis inter se unde si essent improductae et subsistentes in eadem natura, adhuc retinerent eamdem potentiam, et auctoritatem, quae competit Patri, non quia producit, sed quia est Deus, neque Filio inquantum producitur, sed inquantum Deus. Comparantur autem ad extra Secundum quod unum sunt in potentia, et
essentia inseparabiliter et indivisibiliter in essendo et operando, quod exprimitur per illam formam, licet non sit secundum ordinem originis, qui respicit personas
ut comparantur ad invicem, et ad intra, non vero ad extra. Sicut ergo in creaturis modus communicandi principium actionis agenti, non attenditur quantum ad influxum, neque variat ipsum influxum principii, sic etiam in divinis modus participandi aut communicandi divinam naturam Supposito producto, non variat ni luxum ejus, quia licet filius generatione recipit natur in divinam, non tamen ad extra agit per
modum naturae, Sed voluntatis, Sicut caeterae personae. Quod si dicas formam esse efficacem, ut subest institutioni Christi, et prout ab ipso tradita est Matthoei
ultimo, sic autem tradita servat ordinem originis; ergo sine hoc est nulla. Respondetur negando consequentiam, quia institutio formae sumit explicationem seu interpretationem a fide explicita, quam debet habere tam minister quam recipiens Sacramentum haec autem est illa qua credat tres personas esse unum inessentia, diversas in persona quia id tantum accommodatur communi captui ordo autem originis et modus procedendi personarum excedit captum communem, et simplicium, et vix a doctis capitur, neque exprimitur aliter in forma, nisi quatenus in prolatione personarum servetur ordo, qui est secundum processionem earum; quod non sufficit ut interpretemur hoc esse de necessitate sormae, cujus usus et fides debet esse communis tam doctis quam indoctis ex institutione Sacramenti, prout Ecclesia declarat. Hic casus intelligitur, quando non intenderetur error in forma, quo negaretur ordo originis per talem transpositionem, ut dicit Doctor Sed dices, etiamsi intenderetur talis error, adhuc de se est valida ergo modo talis intendat errorem ex privata intentione, et adhuc salvet intentionem universalem, forma adhuc esse Valida et sic exceptio seu limitatio adjecta per Doctorem est inutilis. Respondetur dato quod forma esset,alida, adhuc excepti locum habet, quia posset esses detectus intentionis requi- Sitae, et non servari etiam universalis intentio, Nus, ad minimum requiritur ut applicatio sormae in causa ministeriali Respondetur facundo dormam non esse validam, quia licet ordo originis non requiratur servari in Orma, tamen requiritu ut man exclulatur. Exclusio autem ejus sufficienter ou expressa iusidis explicita Trinitatis
339쪽
Mrma per talem inversionem ordinis, et redditur sorma salsa si inversio fiat ad expressionem erroris, quem etiam torma nata est indicare, juxta eorum Sententiam, qui putant formam accipere determinationem ab intentione proserentis, quando facit vario SenSUS. Prior responsio magis quadrat dictis supra, regula ultima data circa mutationem formae. Secunda Responsiones argumentorum sunt cla
rae, et salix manent explicatae per decursum totius commenti suis locis.
An sola aqua maturalis tιra sit con-Ueniens materia Baptismi
Argum. l. cedItur, et arguitur, quod non
solum aqua naturalis pura sit conveniens materia Baptismi. quia aqua artistcialis habet eadem accidentia cum aqua natUrali, scilicet humiditatem, rigiditatem, perspicuitatem, et hujusmodi sed ex accidentibusT-ι. 12 cognoscitur Substantia, eae prooemio mimi de Anima.
Argum. 2. Item, miXtum est grossius aqua elementari aqua autem artiss-cialis est subtilior, Vel Saltem non ros Sior ergo non est aliquod mitxum ergo elementum, et non nisi aqua ergo, etc. Ah in Item, miScibili possunt sepa- Te x ra i iis mixto, primo de Generatione
ergo aliquis potest adhibere acti-Vum passivo ad faciendum talem
Separationem : ergo aqua artificialis potest esse aqua elementaris, Separata a mixto. Confirmatur per illud aeod. 7. Confirma-
de ranis, ubi ars daemonum adhibuit activum passivo ad producendum statim ex aqua fluvii ranaS; ergo aeque possibile est O OBVerS per artem exhiberi activum passivo, ut fiat separatio elementi a mixto, maxime cum resolutio sit tacilior quam generatio vel compositio. Itom quantum ad illam parti Aegum. 4.culam pura, aqua naturalis ex Secundo Meteororum c. 1. est subtilior
quam usualisci et patet per experientiam, quia per decoctionem vel depurationem separatur terra ab aqua usuali, quae residet insundo. Item ex latere Christi fluxit Abgum. 5.8 qua, in qua institutus est Baptismus secundum illux trav.
de celebratione issarum, cap. In
quadom. Sed illud, quod ibi fluxit
non fuit aqua elementaris, Sed phlegma, quia in Orpore mortuo non statim est aliquis humor, qui sit aqua elementaris, nec per Vulnerationem exiit aliquis humor nisi qui tempore apertionis erat in corpore ; sed
tunc non erat in corpore a lustpura ergo, etc. Contra Joan. 3. Nisi quis renatus
fuerit eae aqua χι Spiritu Sancto, etc. opposit.
tisices alchymio species per artem per ''pi: .. 'mutari non posse. EL Philosophus etiam I. Meteororum ergo non possunt mixtum resolVere in pu
340쪽
In hac quaestione agitur de materia quaestionis Baptismi, tam remota quam proxima, di thyψΠΤ' quae si altera pars Sacramenti j v x sententiam praemissam, in prima quaestione, vel totum undamentum juxta modum exponendi sententiam Magistri. Primo suppositis argumentis ad oppositum explicat materiam utramque Secundo conditiones requisitas ad materiam remotam, et respondet argumentis, scΗOLIUM.
Aquam esse materiam remotam et loti nem proximam aptismi ex Joan. 3. et Matth. . Trident sess. . an. 2. Flor. decret Eugon Lateranen. cap. Firmiter, de Sum. Trin. st ponit congruentias optimas talis institutionis. Poprius ta-ms loquendo, totum undamentum relationis est materia, ex quaeSt. Paecsd.
Hic dicendum a est proportio-M . nabiliter ad illud, quod dictum Bapti mi est in principi praecedentis
ablutio quaestionis. Materia enim, pro- aqua. PI accIplendo, sicut illud in quo est forma rei est totum
illud quod est ibi sensibile, in quo sundatur relatio signi, quod est sormale in Baptismo sed sicut in illo toto sensibili aliquid est principalius, ut ultimate determinans, et ideo dicitur forma, ita aliquid est minus principale vel determinabile, et illud dicitur materia sed tale potest intelligi vel proximum
ad significandum, Vel remotum. Proximum est ipsa ablutio visibilis, ipsa enim cum Verbis tanquam Signum proximum significat essectum Baptismi. Et ideo non urget nos illa dubitatio, primis . . Detrahe, ne forte asinus bibat Sacramentum, quae vere est dubitatio asinina, quia illa ablutio non durat nisi infleri, et quantumcumque aqua posset bibi, vel huc vel illuc transsundi, ipsa ablutio non .
Et intolligitur bi ablutio hic,
non tantum sicut aqua dicitur laVare corpus quasi sormaliter, sed sicut homo dicitur lavare corpUS cum aqua, quasi proprie
active. Nam solus contactus corporis ab aqua, quae est quasi ablutio sormalis non est instituta tanquam signum, Vel parS signi sed ipsa lotio effectivos acta ab aliquo abluente. Nec oportet quod sit ibi ablutio prout distinguitur contra lotionem, et includit amotionem sordium a
sed sufficit lotio in communi dicta corporis ab aqua, alio hoc agente, quod nihil aliud est, nisi quod oportet istum contactum corporis ab aqua fieri ab alio
causante contactum istum. Et isto modo intelligendo ablutionem et lotionem, lotio est materia proxima, quasi per se fundamentum, Vel pars undamenti istius significationis : aqua autem est materia remota quae applicatur corpo
ri in cista lotione. Et hujus probatio o non est alia, nisi quia sic institutum
est, ut patet Dan. . et Matth. 3 Quare autem sit sic institutum sunt inpertae congruentiae, quia
in I a Lotio at materia proxima, non ablutio ab ea distincta. QuinquS proprieta