Joannis Duns Scoti doctoris subtilis, ordinis minorum opera omnia, Volume 22

발행: 연대 미상

분량: 740페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

exigebat

utraque lex nova et

contemni consilium divinum. Semper est rationabile, non ita

humanum.

Consilium Ρraelati quomodo

sequendum.

Richard. hic iri. 3. q. i. et vide eum dist. 1. q. ult.

Vetus, quae praecessit, et a Deo lata est, debuit etiam praecipitanter abrogari, sed sensim, et supposita debita instructione de ejus adimpletione, completa Veritate, quam obscure figurabat. Tertio addi potest, quia non erat tam facilis transitus a lege veteri ad novam, et a Circumcisione ad Baptismum quoad Iudaeos, qui Patrum traditionibus inhaerebant his autem primum propositus est Baptismus, non debuit ergo praescribi sub praecepto, sed sub consilio. Hoc tamen consilium divinum nequit, inquit octor contemni, licet non obliget, sicut neque consilium Evangelicum, quia semper est rationabile, et de meliori bono, non sic consilium hominis, quando est irrationabile etiamsi esset Praelati, sed cum debita moderatione debet, quantum fieri potest, irritari et contemni. quantum ad usum ejus, quod intelligit quando ipso facto constat de incongruitale et nocumento alis consilii: non autem si est consilium probabile, aut dubium quia in dubiis praevalet sententia raelati, et si addat praeceptum, Si Sequendum, quia est in possessione auctoritatis et juris in subsidium, quia ei debet deserre, etiam in rebus indisserentibus sub

Sontentia D. Thom. 3. p. q. 66. H. 2. Ot1. 2. q. 103. art. 3. Baptismum fuisse sub consilio usque ad passionem, et postea tatim sub praecepto Circumcisionem Vero urius ad passionem scessariam fuisse, indoad Peniocosto licitam, sed inutilem, a Pentecost auto mortiferam. Hanc retulat Doctor quoad singulas ejus partes, Satis clare.

De secundo d principali, scilicet

an ex eodem fuerit Circumcisio BVacuata, e quo fuit susceptio Baptismi simpliciter necessaria, dicitur quod tempus, quo Baptismus fuit sub consit Io, erat a prima publicatione ejus, usque ad Christi passionem, et hoc non evacuavit Circumcisionem, etiam quantum ad necessarium illo enim tempore necessarium erat Judaeo circumcidere parVulum Suum, quia nondum fuit illa lox reVocata, sicut nec alia imposita. tempore autem passionis Sque ad tempus publicationis Evangelii, fuit Circumcisio licita, sed nec neceSSaria, nec utilis, quia in Christi morte legalia sunt consummata. Quod probatur ex illo Joan. 19. morte imminente dixit Jesus

Consumniatum est. Et si quaeritur.

quid erat parvulo Judaei in remedium contra originale, a passione usque ad publicationem Evangelii dicitur, quod non Circumcisio, sed fides parentum, ut tempore legis naturae Tertio ero tempore post publicationem Evangelii Circumcisio sui mortisera pro quo tempore loquitur Paulus ad Galat. 5.

Quod si circumcidamini, etc. Contra primum arguitur Sic obselliive S unum praeceptum Impositum Rietardi.

totaliter revocat aliud consilium seu monitio de uno scit aliud non necessarium, quia cujus actus praeceptum est alterius prohibitio ejus actus consilium est licentia de non obserVando reliquum ergo si praeceptuni de Baptismo erat prohibitio Circumcisionis quRntum ad fructum et consilium de Baptismo erat reddens Circumcisionem non nece SSRPiam.

Hoc confirmatur, quia si ante

passionem aliqui Judaeus ad prae bapti tus dicationem Christi Vol Petri par passionem,

362쪽

LIB. IV. SENTENTIARUM

non circumcisus.

salvaretur.

Judaei ad Baptismum

et circumcisionem non

aliter

sten, quam uiate.

Vulum suum baptigasset, et non circumcidisset, si parvulus suisset mortuus, salvatus fuisset, quia

recepit gratiam in Baptismo a prima enim institutione Baptismus contulit gratiam. Et si dicitur, quod Verum St, quod parvulo suffecisset Bapti-

SmUS, Sed pater peccasset non circumcidendo, contr8, qui ante

octavum diem potuit baptigare parVulum et ex quo ille habuit jam remedium contra originale, et hoc credidit pater nam credidit Baptismum emcacem ad hoc), tunc videtur quod non tenebatur necessario proVidere parvulo de alio remedio. e Contra secundum, quod dicitur de tempore inter passionem Christi, et promulgationem ΕVangelii, arguitur sic, quia nullus aliter se habet nunc, quam prius ad aliquam legem nisi quia est sibi aliter promulgata, sed post passionem Christi, antequam Apostoli Baptismum praedicarent, non fuit Baptismus aliter populo promulgatus quam ante ergo non aliter obligabatur aliquis post passionem ad Baptismum quam ante, nec per consequens ad Circumcisionem

aliter se habuit. Item, ab eodem habent praecepta scilicet Baptismus et Circumcisio in vim obligandi et medendi seu curandi patet per Bedam super illud Dan. 3. et ponitur in littera,

dist. 1. Nisi quis renatus, etc. Qui nunc, per Evangelium suum clamat terribilitere salubriter, Nisi quis renatu , etc.

terribiliter dicitur propter BPotam obligationem, salubriter, propter emcacem medelam ille

dudum clamaba per suam essem, ma-3culu3, cujus pro uti caro circumcisa

non fuerit, peribit anima ejus de populo uo Sed Circumcisio habuit vim senes 17.

Obligandi usquequo reVocaretur: ergo per idem habuit vim medendi usque ad illam revocationem. Sed per solam Christi mortem non est aliter revocata, quam priUS, ut patet ex ratione praecedente, quia nulla lex est aliter promulgata:

ergo, etc.

Item post mortem Christiusque ad promulgationis tempus, Judaei

tenebantur circumcidere parVulos SUOS, quia nullo modo constabat eis de revocatione Circumcisionis: non autem contulerunt eam parvulo nisi ut utilem et necessariam sibi ad salutem, quia tenebantur ponere Spem in e8, sicut et prius: ergo tenebantur de necessitate habere salsam opinionem de Circumcisione quod nihil est dictu quia Deus nullum decipit nec obligat

necessario ad decipiendum. Item, nunquam sui homo relictus sine remedio certo, et de quo non esset certus, quod erat remedium certum sed in illo tempore post passionem, ante publicationem, nullum fuit aliud certum novum remedium datum eis, quia nec publicatum ergo remansit idem quod prius, et aeque certum remedium ergo aeque Circumcisi remansit sicut prius.

Contra tertium, quod dicitur de in tempore post publicationem FV8Π- ηπὸ.

- , , . . . . alii, M.

gitur de Paulo, qui ascendit JerV- et s. salom et ibi de consilio acobi et Di,eonis.

Aliorum Tratrum post 'uartam ' β Synodum habitam in derosolymis,

363쪽

3. domitatone Petri, et

cap. 8. 4. do Mationalogalium, cap. 15. Allier videtur

Magistrum historiarum.

27. D. Thom. ejus sententia. Duo tempora Baptismi.

purificatus secundum legem RScendit templum, et obtulit pro se sacrificium, quamvis solemniteranio jam ibi fuerat Evangelium publicatum. Patet et 21. cap. quia ibidem dixit Jacobus: Vicles

frater, quo millia sunt in Iudinis, qui

crediderunt, et omnes femulatores sunt

legis ergo stante tanta publicatione vangelii ibi, et in ipso Paulo, et in Judaeis conVersis approbatur observatio legis : et ipse Paulus ibidem inter tot Christia nos opus legis implevit Quo autem tempore facta fuerit ista Pauli purificati et oblatio secundum legem, conjici potest partim ex textu Actuum, et partim ex Magistro historiarum. Istud enim fuit ante captionem Ρauli per septem dies sicut patet Aet. 21. illa autem captio fuit circa principium regni eronis, quia

tertio anno regni eronis Venit Romam, secundum Magistrum historiarum; ero autem incepit regnare circa Vicesimum annum post Christi passionem. In tanto autem tempore Videtur Vangelium satis publicatum suisse, et maxime in Judaea, ubi tamen Paulus observavit legalia. coMMENTARIUS.

d D seeundo principali, etc. D. Thomas distinguit duo tempora Baptismi .

art. 3. Primum tempus fuit Baptismi, ut erat sub consilio, et hoc duravit usque ad mortem Christi. Secundum tempus, in quosuit sub praecepto, et hoc incepit statima morte Christi. Tria praeterea tempora statuit circumcisionis, primum usque ad mortem Christi, et tunc Circumcisio fuit non Solum sub consilio etiam instituto Baptismo, sed etiam sub praecepto, quia nondum sui abrogata lex. Secundum tempus sui Circumcisionis usque ad promulgationem legis in die Pentecostes, et pro illo tempore sui Circumcisio inutilis, quia lex vetus sui abrogata in morte Christi, sicut et Circumcisio, quae tamen usque ad Pentecoste sui licita, quia nondum promulgata erat lex vangelica Tertium tempus sui circumcisionis deinceps OS promulgationem Evangelii, in quo sui mortisera et sic loquitur Paulus de Circumcisione ad Galatas 3. Quod si circumcidamini, etc. Hanc sententiam sequitur Solus de Iustitia et jure lib. 2.

quorat. 5. art. 5. et hic quoret unica, art. q. Richardus dist. 1 qu Pει ultima, et pro senti dist. art. 5. quorat. 3.

Verum, ut tria haec seorsim disseramus, nempe de Circumcisione usque ad mortem Christi, de eadem post mortem, et tertio post promulgationem actam in die Pentecostes, respondendum erit eorsim ad singula Praemittendum lamen est hic Doctorem non disserere ex instituto contra D. Thomam, quamvis contrarium interpretentur utriusque scholae Auctores, sed contra Hugonem de S. Victore, cujus sunt ea, quae adducit Doctor quoad singula asserta. Unde non existimo octorem aliud docere de Circumcisionis praecepto, quam . Thomas docuerit quoad hoc punctum, ut insta sub calce Commentarii ostendam interim tamen explicabo difficultatem juxta communem interpretationem, ut liberum sit lectori, hoc vel illud sequi. Quoad primum tempus, Circumcisionem suisse in praecepto, non Obstante institutione et consilio Baptismi suscipiendi, supponit non suisse mortuam quoad ructum ejus, de quo supra diSseruimus. So-

Sotus. Richard. Dissertatio Doctoris

non eat contra

D. m. sed Hugonem. 28. Quamdiu Circumcisiosuit praecepta,

fuit

fructuosa.

364쪽

348LB3. IV. SENTENTIARUM

lum ergo controversia sissens est de

eontrovom praecepto, an baptizatus illo tempore, te-

nebatur ad Circumcisionem, si antea non fuerit circumcisus Partem affirmantem docuit . Thomas, quem in hoc sequuntur omnes discipuli ejus, clam antiqui quam moderni, et hic, et in 1. 2. quaest. 103. ubi Suare de legib. lib. . c. 12. VaSqueZ disp. 180. cap. 2. edina et alii in art. 3.D. iam . D. Homin. Capreolus in . dist. 3. quoest. unica ad 1 eontrari conclugionem. 3lu Meuin danus quoest . . quibus accedit D. Bona-

Capreolus a

Paludan. Ventura quoest. 2. art. 3. et Richardus.

Richard Oppositam tenet Octor hic, quam se-Bapit,mo quitur Gabriel dist. l. quorat. . art. 3.

Moui3 ex eo quod praeceptum impositum de Ba-

Baptismi ptismo evacuat Circumcisionem quoad

evacuat

Circumei fructum et obligationemri ergo consilium de Baptismo tollit obligationem Circumcisionis Antecedens admittunt omnes. Consequentiam probat Doctor ratione morali desumpta ex natura legis et praecepti, quia quando una lex seu praeceptum de aliquo tollit aliam legem et praeceptum de alio in toto consilium etiam de altero, tollit obligationem alterius. R.spon,io Ad hanc rationem respondent adversarii 'uv.hdo primo, admittendo hanc maximam, quan-όhzibbz: d actus uni tales, ut non possint simul h consistere, sicut est consilium de virgi-

de uno mitate, quae cum matrimonio consummato

svacuat . . .

necessita nequit consiStere, non ita Circumcisio et

is . . . . .

sicut ante mortem Christi compatiebantur praeceptum de Circumcisione, et consilium de Baptismo Admittit autem Doctor utrumque suisse proficuum pro illo tem pore ergo non repugnabant eorum actus. Contra, praeceptum de Baptismo non inducit simplicite majorem repugnantiam inter actus quam consilium legislatoris de Baptismo sed omnes concedunt praeceptum de Baptismo sustulisse ex toto obligationem Circumcisionis ergo et consilium Major probatur, quia praeceptum de Baptismo, quantum est ex natura actus non addit repugnantiam ullam ad Circumcisionis praeceptum, sed addit obligationem ad actum Baptismi, neque in se sormaliter, neque virtualiter est revocatio Circumcisionis ex vi praecepti, aut actus Substrati praecise , quia in lege nova potuit etiam continuari circumcisio cum suo praecepto, et Baptismus Sub suo praecepto. Peto ergo, unde Baptismus Sub praecepto sustulit ex toto Circumcisionem 'non aliunde quam ex mente Christi legislatoris, qua voluit aptismum succedere Circumcisioni, quatenus aptismus est prosessio legis novae, et ingressus ad Evangelium fidem explicitam Christi continens, et veritatem figuratam per Circumcisionem totum hoc habetur ex Voluntate Christi instituentis Baptismum, et consulentis ejus receptionem et transitum ad legem novam inchoative ergo perinde instituti publica Baptismi, de qua agitur, et consilium quod secum serebat usus ejus, tollit obligationem Circumcisionis, sicut et praeceptum. Et ponit etiam repugnantiam inter Circumcisionis obligationem et necessitatem, sive ut medium erat, Sive ut praeceptum habebat, haec autem repugnantia erat ex motivo intrinseco institutionis Baptismi, quatenus utrumque cadit sub intentionem legislatoris Baptismus ergo tollit obligationem Circumcisionis, antequam etiam datus est sub praecept pro illo tempore, quo suit sub concilio. Ex quibus patet, instantiam illam de

virginitate et matrimonio, si sumantur in oppositione morali, et non solum physica, confirmare propositum, quia Volun

tas instituendi aptismum habuit Opposi-

Impugnatio

ptum non inducit pugnantiam actua magis

quam

consilium. 30. Cur praeceptum

Baptismih tulit Circumcisionem. Evacuatio Circumsti-sionia ex

institutiono Baptismi, quoad

necessita-

31. Impugnatur instantia.

Regula

moralis.

365쪽

tionem in circumcisionem, inquantum erat sub iraecepto. Sic etiam MOVenS,

aut consulens aliquid ueri, quod alias non' licet si est superior, habens Iacultatem' ou i ' dispensandi censetur dispensare tacite in ' Κ. lege opposita, ut si Pontifex et benefi-Pr. 'Pxt ciuili illi quem novit esse irregularem, vel praecipiat comedere carne die, quo scit esse prohibitam comestionem carniS, Innocentius cap. Veniens de l. Presbyt. Inoooont Panormitanus cap. Cum in cunctis, de Navareus electione, et cap. diversis. des Clericis Summa conjustatiS, Navarrus praeludio s. n. 15. Ariu'dia et cap. 25. n. 4. Agorius οm. I. lib. 5.

consuetudo r

dorogant cum communi. Item rati ucatio supposita Scientia Principis, et consuetudo contraria tollunt vim legis propter voluntatem tacitam et repugnantem Principis annexam; quod ergo facit consilium et monitor quoad effectum dispensationis respectu privati seu ratificatio et consuetudo respecti legis, quam vel in toto vel in parte AEVacuat, quantum ad vim obligandi, hoc facit lex contraria in exercitii posita sub consilio, ad finem derogandi priorem, antequam Baptismus, etiam praecipiatur. Talis est lex nova re- lex noua spectu Veteris prout sensim inducta est a 'd'' Christo et speciatim lex de B. ptismo re ' Σώφ spectu Circumcisionis ergo Baptismus 'ex'rem positus et institutus sub consilio evacuavit Circumcisionem quoad obligationem. 32. Confirmatur, qui vovet opus bonum ut ς' - ' ingressum religionis laxioris, illud adimplet ingrediendo strictiorem et persectiorem, ut constat ergo ludaeus professus fidem Evangelii, et sequens Christum,

recte adimplebit quidquid ei per legem

Veterem praescriptum erat. Probatur On-P.hthoitu, 'qu*ntia, quia lex vangelica continet adimplo M persecto et explicite quod figurate in lege veteri est praescriptum et promis locustus sum. Tenebantur etiam Iudaei reeipεr ρο ' 'et acceptare Christum promissum in Sua lege, eumque sequi ergo et acceptare Baptismum, et doctrinam ejus, juxta illud Ioannis 10. In propria enit, et sui eum non receperunt quot quot autem receperunt eum dedi eis potestatem lios Dei eri, et cap. 15. Si non venissem, et locutus eis fuissem, peccatum n0n haberent ergo peccatum habuerunt audiendo, neque recipiendo Christum, et doctrinam ejus. Quae mutem docuit et instituit Chri hirinastus erant adimpletio legis, et persectius au attingebant finem ipsius ut cultum Dei, 'gy'

et sanctificationem hominis, quam ut in lege praescripta epant, quod abunde de Baptismo constat, ut comparatur ad ipsum, tanquam figura ad veritatem, ipsa Circumcisio et ut comparatur ad Christum tanquam ad finem legis: Anis autem legis Christus, inquit Apostolus. Si etiam consideremus Circumcisionem, Baptismus ut erat professio legis et fidei per e Cieeumoigi-gem praescriptae, nempe Messiae qua ra Ἀζs n.intione plerique oppositae sententias docent eam valuisse, ut includebat fidei protestationem, non aliter quoad ioc munus Baptismus non solum aequivalet, sed etiam Supereminet, quia habet annexam dem explicitam, non solum implicitam, ut ii cumcisio, item fidem Christi sub-

Sistentis, non autem suturi tantum. Si consideramus eamdem, ut denotat Circumcisionem spiritualem, haec etiam persecti us denotatur per Baptismum, in quo circumcisi estis per Circumcisionem non manu factam, et: Praeterea, si loquamur de Circumcisi M.

one, ut sui dat Abrahae et Patribus, ne 4eoiuἀ

Circumcisi

commiscerentur posteri eorum aliis pro

pter reverentiam Christi, qui ex semio di ζζζ

366쪽

350 LIB. IV. SENTENTIARUM in dum fidei, et discrimen populi fidelis ab

idololatris, cessavit primus urit adventente Christo, et secundus instituto apti

smo, quia Baptismus ut dixi quoad hoc

praesertur Circumcisioni, et praeter essectum fidei explicitae, ejusque proseSSionem, consignatio est ovium per characterem in anima, de quo in serius haec autem signatio longe persectior est, quam illa quas fiebat in carne, ut vocant 3-

tres, Ore pecudum.

Si denique asseratur quod Circumcisiosuit prosessio legis Iudaicae, et incorporatio in ipsam, et per legem confirmata suerit, tanquam initiatio, et Sacramentum Circumcisis ejus, contra, quia fuit ex Patribus, et

Ρatribus, retenta in lege, non ergo incepit sub lege fuit incorporatio in Synagogam, ratione aemedii peccati originalis, quibus aliud non suppetebat extra casum neceS-sitatis. Hinc Paulus ad Romanos 3. Quid Et eradita ery amplius δειdceo est ' aut quo utilitas Circumcisionis ' mulium e omnem modum. Primum quidem, quia credita sunt

illis eloquia Dei, etc. loquia ergo Dei, id est lex credita est Circumcisioni, quae primum sui sub praecepto et lege ex Patribus. Unde Apostolus cibidem probans salutem esse ex fide, concludit eumdem Deum esse Iudaeorum et Gentilium, quia justinea Circumcisionem eae de et proe putium per dem lex ergo Mosaica licet credita fuerit circumcisioni, Circumcisio non sui ejus professio specialis, quia et filii Esau tenebantur ad CircumciSionem, et Ismaelitae ergo non fuit signum distinctivum legis, sed commune legi et aliis Quomodo, existentibus extra legem Eatenus itaque h. i. id ei sui credita 'ex, quia sui signaculum 'rum fidei ει remedium peccati originalis, ad quod tenebatur Iudaeus ante institutionem Baptismi post autem institutionem AEaptismi, quia sui figuratum Circumcisionis, jam non manebat sub praecepto, quamvis

sunt

eloquia Dei.

retinuerit efficaciam, donec sensim aboleretur lex, et hoc sufficiebat ad effectum praelatum, quamvis non maneret obligatio praecepti respectu baptizati . Ex his ergo omnibus patet desitio Circumcisionis quoad praeceptum respectu baptizatorum, quia nec lex illa comprehendit baptigatos, neque ratio, neque nis legis, ad quos autem haec non extenduntur, non extenditur ipsa lex Sequitur Secundo, quod etiam universim desierit

ipsa obligatio praecepti positivi, de quo hic agitur, quia cessante fine legis in uni

Versali, cessat ipsa lex, ut communior sert opinio, quam tenet noster Castro lib. i. de potestate legis poenalis cap. 5. Ocumentora Medin 1. 2 quoest. 90. art. 2. ad 4. Sylvester verbo Leae, quorat. 9.Sotus lib. I. de Iustitia et jure qum3t. s. art. 3. Et ratio est, quia res, per quaε causa nascitur, per easdem dissolvitur,

de regulis uris . Si autem lex inutilis

eSSet, a principio esset nulla redditur inutilis deficiente ejus fine et ratione ergo etiam deficit. Unde D. Thomas i est. 90. art. . quarat. 96. art 6 ait, quod lex intantum habet vim, inquantum est utilis bono communi. Item, ex cap. Cum cessante de appellationibus, cessante causa cessat effectuS, finis autem legis, qui est intrinsecυus est sua causa ergo illo deficiente cessat. lnstituto autem Baptismo cessavit finis praecepti de Circumcisione, maxime admittendo Circumcisionem, non suisse remedium peccati originalis, nisi ratione sua particulari, ex institutione propria, ut plerique docent eorum, qui in Opposita sententia sunt. Et dato etiam quod suerit remedium ex institutione propria, ceS-sante necessitate ejus ceSSat praeceptum,

quia ipsi additum fuit, inquantum erat

medium unicum pro masculis, unde praelati Doctores ut supra visum est negant

34. Negus lex nsque finis ius comprehendit

baptigatum. cimanis fin legis in

universali, cessat ipsa lex. Castro. Modina. SylveM. Sotu .

Rogula juris. D. Thom.

cireumcisio solum valebat rationas i, juxta opinionεmplurium.

367쪽

quidpiam contulisse indultis, institutum etiam Baptisma sustulit cillam necessi

tatem.

M Addes juxta opinionem probabilem, quam insinuat octor, eam dedisse gratiam in determinato gradu, quo Supposito nihil conferret. Unde ex interpretatione Circumcisio plurium, non dedit gratiam Abrahamo, solum quia Supponit eum justificatum per fidem, ἐπ unde colligunt efficacem tantum suisse in insantibus. Ad quod consentaneum est suisse limitatam ad dandum solum primam gratiam, non augmentum ejus. Upposita, inquam, hac opinione Circumcisio etiam concurrens cum baptismo pro eo tempore, baptigato in tanti nihil conferret, et sic quoad fructum ex propria institutione convenientem, sui evacuata quoad baptizatos insantes, licet uerit efficax in iis, qui non fuerunt baptizati ex quibus sequitur intentum, quia quoad reliquos sines, qui designantur, patet etiam ex dictis non suisse utilem. Dixi superius cessasse praeceptum i

natustalis naturale, quia illud mansit sub disjuncti- .. '' one, etiam instituto aptismo, respectu ejus qui non assumeret Baptismum, nec Vellet sumereri alterum enim remedium ex duobus tenetur assumere, et contempto Baptismo, tenebatur ad Circumcisionem, quia aliud remedium non suppetebat salutis insantibus masculis, ita Doctor sequenti, primum tempus e secundum, ex eo ergo tenebantur parentes praecepto

care.

36. 0bjiciunt adversarii, qui usque ad objoelio. Mortem Christi saltem tenebantur Iudaeitz.es' ad legem Osaicam, ut patet ex variisia bis,in l0cis Scripturae Non veni solvere legem, sed adimplere, Matthaei 5. Super athedram Moysi sederunt scribae, etc. Quoeeumque diserint obii facite, etc.

QUAESTIO IV. 35lΜαια. 23. Lucte d. dixit Christus mundato leproso Ofer pro emundatione tua sicut princepit Moyses. Item cap. l .priaecepit ut alii mundati se promentarent Sacerdotibus Idem patet ad Hebraeos . de translatione Sacerdotii, et confirmatione Testamenti per sanguinem et Ortem Christi, et cap. . et . ubi significat suisse consummatum Testamentum vetus in morte Christi, et similibus, ubi ostenditur lex mansisse usque ad mortem Christi saltem ergo omnia praecepta

legis manserunt, ergo et praeceptum de Circumcisione. Respondetur negando consequentiam a .

ultimam. antecedens respondetur, e-pho m.

9em sumi pro tota collectione contento v pQvix rum in lege, sive fuerint prophetiae, sive Ri'mo. instructiones et consilia, sive praecepta sive caeremonialiari et ita sumit ieronymus estist Algasiam, interpretando illa, sicut scriptum est in lege eorum, qui di habuerunt me gratis, etc. Quamvis haec propnetia non inter praecepta, aut legem receptam a Moyse, sed in Psalmis habetur. Sumendo autem sic legem, non sui tota consummata in morte Christi sed partim in morte, partim post mortem, partim ante mortem. Unde Lu-ecae 24 dixit discipulis hinc sunt verba

quin locutus sum ad os, cum adhuc essem vobiscum, suoniam necesse est impleri omnia, quae scripια sunt in teste Moysi, Prophetis, et Psalmis de me, etc. quod mox subjungit aperiendo eis sensum, et Scripturai dicens: iste oportuisse Christum pati, et resurgere a mortuis tertia die, et proedicari in nomine ejus poenitentiam. Intelligitur ergo illa da ..consummati quoad totum tempus. quo β'hi' 'ν Christus sui in terris donec ascenderit ad Patrem, et promissum Spiritum sanctum miserit Apostolis. Intelligitur etiam principaliter de ejus morte et passione, in qua

368쪽

352 LlB. IV. SENTENTIARUM

consummata est redemptio generis huma evacuatum fuisse praeceptum Circumcisini et finis adventus Christi in carne nis adimpleta Veritate. passibili. Intelligitur de consummatione Responderi potest etiam secundo, intelli a , eo tam legis quantum ad sacrificia et oblationes gi consummationem legis in morte ejus 2 dix 4 quae figurabant mortem Christi, confirma que permanentiam, quoad praecepta quae , a . 'α, tionem Sacerdotii. et Testamenti novi, propria erant legis, eo modo quo Supra consumma-

cum communi schola, explicatur, Sacra ii, moris

per mortem testatoris, et completa antiquatione prioris tabernaculi, Testamenti et Sacerdotii Aaronici, saltem in causari et de his loquitur Paulus, non autem quoad singula, quasi tum primum impleta essent omnia in lege data, quae Sensim, et successu temporis adimpleta sunt adveniente veritate, et completis mysteritS. Ad primam consequentiam, negatur, menta Veteris legis non contulisse gra QM ιλ- tiam, ex definitione Tridentini, sed significasse conserendam per Christum intelligi de Sacramentis, quae erant proprie illius legi non autem de Circumcisione, aut remedio legis naturae, quae erant ante legem. Unde Levitici 12. continuatur praeceptum de Circumcisione Genesis let. datum tanquam laedus sempiternum Abra' Thi: quia non est necessarium ut lex maneat hae, et emini ejus, in D uni dini ci ..-ἡώ. res us ad muta praecepta. et singula, ad tur Circumcisio esse ex Patribus et non exsustrix hoc ut lex simpliciter manere dicatur;

abrogatum. 1

potest enim derogari in parte quoad aliqua contenta, ipsa adhuc manente potest qu0ad aliqua supposita etiam ex privilegio principis derogari, quamvis quoad reliquos maneat. Accedit, ut infra dicetur quod neque lex nova, tum complete suerit introducta, quia neque resurrectio, neque ascensio Domini, neque promissio Spiritus sancti tacta, neque praeceptum de Baptismo datum, neque poenitentia instituta, ut Sacramentum, neque Ecclesiae ii stituta, datis clavibus letro monarchia. Non potest ergo intelligi illa consummatio de adimpletione legis completa tum tacta, neque de revocatione mandatorum ejus, ac proinde consequentia in hoc sundata, quasi eousque manserit lex, et non amplius est nulla. Reserendo etiam consequentiam cillam

praeceptum

Moyse, et loco citato ad Romano 3. re ox

dita fuisse eloquia De Circi cinom, quod supponit obligationem Circumcisionis praecessisse retentum autem esse ini eo non ex iraecepto proprio ipsius quod frustraneum esset priore nondum revocato. Per hoc intelligo, quod supra asseri Doctor, tuisse confirmatam Tircumcisionem in lege, quia nempe ei credita est lex et eloquia Dat potuit ergo lex remanere, desinente obligatione Circumcisionis, ex praecepto proprio, quod non

fuit legiS. Dices, ergo lex non obligaret sic, quia non obligavit nisi circumcisos ergo obligati fixa legis supponit obligationem Circumcisionis, donec lex revocetur. Respondetur primo, negando secundam consequentiam, vel eam distinguendo; negari enim potest reqpectu baptizatorum

Q. objoctio. Solvitur. Νon oblisavit lex

quia est de subjecto mon Supponente,

ad causam in qua tundatur, ' dim qui neque εὐ obligavit baptizaι08, Ripletione legis et figurarum 003umma iranslati sunt in legem novam per Bapii

Veritate, oppositum 'equitur, quia ante smum ut supra dictum est in confir- δέ Armortem 'aptismus, cujus figura sui Cir matione non obligavit, inquam, in sensu 'μ' ''cumciSi0, erat institutus ergo sequitur figurali, quia cultus ejus in eo sensu

369쪽

DIST. II1. Qi AESTIO IV. 353

esset salsus jam, postquam venit Christus Resolutio ergo est praeceptum Cir Obligatio tum quia in legem novam, quam figuravit, cumcisionis mansisse respectu communi Ise translati, observant illam in sensu spiri latis, in qua excipiebantur illi ad quos .hob itituali, quae est persectior ejus observan devenit notitia Baptismi, aut ejus insti- 'P mi Cyrillus tia, qui secundum veritatem ideoque tuti in his autem cessavit quoad in Cyrillusi contra Iulianum Transitire ad sanies, qui poterant baptizari, quae Cir- veritatem ab umbris, legem Moysis non cumcisione erat persectior et eminentior. tollit, ues manifestiorem itu mentem Caetera praecepta legis non concernebant

Obligatio

Circumcisi, per

hibet, etc. quin in nobis impletur juae-ια spiritualis cultus modum, etc. Vide Theodoretum ad Philipp. 3. BernardumhOm. 1. super issus est. Hoc potissime verum est quoad insantes adultos autem potuit obligare ratione scandali, vel quia jam supponuntur circumcisi, circumcisus autem debitor est universae legis, ex uulo ad Galatas; vel ieri accidens insantes praeter unicum illud praesentationis eorum in templo, et oblationis. Ab hoc potest dici suisse exemptos insantes, sicut et ab ipsa Circumcisione; vel certe si teneatur oppositum, quia parente tenebantur jam circumcisi, ut Supponitur, ante Baptismum, et debitores adimplendae legis, donec revocaretur;

tunc per accidens tenebantur circumci-

Obligatio

insantes etiam obligabantur, seu paren dere insantes ex praecepto illo oblationis te ipsorum ad Circumcisionem, non ex faciendae, non ex praecepto Tircumcisi- praecept Circumcisionis, sed quia debo onis. banc ipsos praesentare templo ex De reliquo non subsistit illa suppositio praecepto legis, qui non poterant ad consequenti respectu adultorum, qui jam mitti iis circumcisi ideo ex praecepto circumcisi erant, juxta praeceptum legis, legis per accidens tenebantur parentes die octavo. Si autem casus daretur, ali- insantes circumcidere, sicut qui est in quem adultum tunc non esse circumci- peccato mortali, potest obligari per ac Sum, dico non teneri eum in Circumcidens ad consessionem, ut si ministret, ei Si0nem, L Baptismum susciperet, ne- aut recipiat aliquod Sacramentum haec que etiam ad 'egem, quae solos circum-

obligati, non est ex praecepto conses ni808 bligabat Aliud est de insantibussionis, sed χc praecepto Sacramenti bligatione parentum circumcisorum, quod ministrat aut recipit, hinc, non se quia tenebantur ad legem circa et quitur respectu baptiχati manere obliga Su0 insantes Observandam. Disparitastionem Circumcisionis autem est, quia 'ex non obligabat nisi Potest etiam dici, quod contempto ia circumci80 desinente ergo hac obligati-ptismo, tenebantur parentes providere de remedio Circumcisionis, quod tum etiam valebat, non ex praecepto positivo, Sed

naturali et haec obligatio sui non deterone in induit, baptigato. desinita etiam obligatio universae legis, desinit illa recepto BaptiSmo. Ex quibus patet ad primam consequen- minata, sed indeterminata, quatenus hoc iam, quae etiam negatur, quia ablata vel aliud, applicare debebant. Accedit ulterius, quod praeceptum Circumcisionis adhuc respectu eorum manebat, quibus non fuit nota instituti Baptismi hoc tamen per accidenS, ratione ignorantiae.

Tom, XVI.

obligatione Circumcisionis, potuit manere obligati legis respectu eorum, quia antea suerant circumcisi, ut dictum est.

370쪽

toncernebat primogenitos, non liOS, neque sceminas, unde minuitur vis argu

menti, quod tantum Ormari possit casus in primogenitis in tantibus, quantum ad obligationem propriam legis, quae concernebat insantes, aut parentes ratione insantum. Ex quibus patet ad omnia undamenta aliorum, tenendo sententiam Doctoris juxta interpretationem communem,

quam Doctores citati et ejus discipuli adhibent. Caeterum nescio cur ita octorem inter-

Sontentia

utra pretari cogamur, cum mens ejus ex discursu colligi debeat, qui agit de Circumcisione, ut erat necessaria necessitate medii ad tollendum peccatum originale, et ad summum de praecepto anneXO, ut habuit hanc necessitatem, quod sui divinum naturale ex suppositione institutionis ejus ut medii necessari, ad hunc essectum, non videtur autem agere de praecepto gali et positivo. Duplex enim praeceptum sui Circumcisionis, aliud datum Abrahae, ex quo induit necessitatem medii: aliud Vero legale, quo credita sunt ei eloquia Dei, ut dicit Paulus, et ut ait Doctor, confirmata est per clegem LeDitiei 12 Hoc praeceptum legale mansit, quamdiu ipsa

lex obligavit, primum vero specificans necessitatem medii instituto Baptismo, cessavit, et de hoc solum agit Doctor. Unde in confirmatione subjecta dicit, si parvulus baptigatus moreretur absque Circumcisione, quod salvaretur, unde colligit Circum-sionem ei non fuisse necessariam. Et respondendo ad replicam, dicit quod parentes infantis tantum tenebantur ei providere de remedi necessario. Item intra

contra secundam SSertionem argumento tertio, sumit argumentum ex obligatione,

quam habebant Iudaei circumcidendi usque ad tempus promulgationis Evangelii,

quia non constabat de revocatione Circumcisionis, etc. Et x sequenti agens de Aecundo tempore Circumcisionis, dicit ipsam fuisse utilem currente Baptismo tantum sub consilio, non vero necessariam

determinate, sed necessariam sub disjunctione, vel ipsam, vel Baptismum. Loquitur Doctor de praecepto Circumcisionis in ratione medii, quod desinit obligare determinate sicut prius, quia pro-Visum est de alio medio efficaci respectu ejusdem essectus, mansit tamen sub disjunctione et indeterminate obligans; est enim de natura praecepti generalis, ut Sic vel sic obliget mutata matura et Statu mediorum ad finem; praeceptum procurandae salutis obligat ad medium unicum tantum et determinate si aliud efficax non suppetat, si tamen ratia suppetant, obligat sub disjunctione. Tale est praeceptum divinum naturale procurandae Salu tis, quod ante institutionem Baptismi limitabatur ad Circumcisionem masculi, in illo populo die octavo determinate cinstituto vero Baptismo sub disjunctione et indeterminate obligabat quamdiu Baptismus mansit sub consiliori Vacuata ex toto Circumcisione ad solum Baptismum limitatur quoad materiam peccati originalis, et incorporandi se Christo, et legi novae, in qua sola datur Salus ad Bapti- Smum, inquam, Vel in re, vel in voto delege ordinaria. Non agit ergo Doctor de praecepto positivo Tircumcisionis, quod confirmari potest ex hac distinctione in Reportatis quoest. 5. ubi hanc materiam tractat L Circa quoestionem, etc. Duyliciter, inquit, fui promulgatio facta

Baptismi. Uno modo per modum consilii, Christo veniente in carne, sed non per modum princepti. Primo modo non fuit necessarium reciperes Baptismum, qui tunc imponebatur necessario Iudinis Circumcisio usque ad passionem Christi, e leges Mosaicae, etc. Infra autem impugnat dicentes necessariam omnino luisse

SEARCH

MENU NAVIGATION