Joannis Duns Scoti doctoris subtilis, ordinis minorum opera omnia, Volume 22

발행: 연대 미상

분량: 740페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

epist. 4. cap. 3. Ominus, inquit, Iesus postquam resurreaei a mortuis, discipulis suis, in quibus omnes eclesiarum praesules docebantur, formam et potestatem tradidit baptizandi, dicens o Euntes em nunc docete omnes gentes, baptizan-ιes eos in nomine Patris et Filii e Spiritus saneti De quo utique eos ante passionem potuisset instruere, nisi prορrie voluisse intelligi regenerationis gratiam

eae sua resurrectione coepisSe, etc.

3. Idem tenere videturiptatus Milevita-Mi Vit . u lib. i. contra Parmenianum: Cum Ioannes, inquit, infinita millia hominum baptizaret, jam Christo praesente Perabatur servus, et vocabat Dominus antequam baptizandi dare formam per elum es non modieum temρus, millia hominum in poenitentia et remissione tincta Sunt peccatorum, sed nemo inctus fuerat in Trinitate, nemo adhuc noverat Christum, nemo audierat esse Spiritum 8anetum. At ubi veni tempus plenitudinis, eri tempore dedit testes Baptismatis Filius Dei, et dedi viam qua iretur in regna coelorum, dum princeρit, dicens: Ite, docete omnes gentes, baptizantra eos, etc. et in sequentibus idem docet uinponens Baptismum Christi non incepisse ante datam formam Matthoe ultimo. 4. amdem supponit Tertullianus lib. de Chaerinst. Baptismo cap. ubi docet discipulos Christi Dan. 4. baptigasse baptismo O- annis tantum Chrysostomus hom. 28. in Dan. asserens Baptismum, quo baptigabant, suisse Spiritus expertem, sicut sui Baptismus Ioannis, nullum ructum Euthym diversum habuisse, quem sequunturAEu-

thymius et Theophylactus in Ioannem. Idem etiam Chrysostomus homil. 24. in Acta docet missionem visibilem Spiritus sancti Baptismi loco Apostolis, neque alium recepisse, et homil. 4. in illud: Repleti sunt omnes Spiritu sanem, etc. Non acceperunt aliud, inquit, supple Baptisma in aqua sensibile sed hoc primum,

erat enim novum nec erat Opus alio signo; et clare homil. l. in Acta super illud: Baptizabimini in Spiritu sancto, etc. Sed quomodo, inquit, dicit, baptizabimini .

cum aqua non emet in eoenaculi respondet : Ouoniam in Baptismo praecipua pars est Spiritua, per quem et aqua te meaae. Itaque quemadmodum et ipse dicitur unctus, quamvis nequaquam unci esset oleo, sed accepisse Spiritum sanetum, sic e baptizati dicuntur discipuli. Est et alia interpretatio Deo erire licet illos fuisse tinetos, idque diversis te Oribus quae verba non denotant ex mente Chrysostomi iteratum, aut multiplicatum Baptismum Apostolorum in aqua, sed diversis temporibus recepisse ablutionem in aqua, et Spiritum sanctum, ut patet per verba subsequentia', in nobis enim utrumque sit pariter, tune vero disjunctim, siquidem ab initio a Ioanne baptizati sunt, etc. Negat ergo ipsos baptigatos suisse Baptismo christi, sed Ioannis, ut dicit Tertullianus quod supponit Baptismum Christi non fuisse institutum ante passionem, alia usus ejus esset potissimum in discipulis, neque alio sundamento asgeritur inqtitutio Baptismi, quam exilio Ioannis 3 et . Primo loco declaratur ejus necessitas, sed non institutio Secundo vero loco praesumitur tantum suisse diversum Baptisma discipulorum Christi a Baptismo Ioannis, quod negant praedicti Patres. Eamdem tuetur Rupertus lib. . in D Ruportus.

te docet cotitrariam vero probabiliorem; eamdem sequitur lensis 4. pari. . . m. . art. 3. quem moderni notant Obscuritatis, sed clarissime loquitur uuamvis enim dicat plures Baptismi institutiones luisse, primum in Iordane per desi-

352쪽

336 LIB. IV. SENTΕΝTIARUM

Canus.

Conclusio Doctoris. Μagister. D. Thomi D. Bonavi Riehardus. Ausustin.

Origenes.

gnationem materiae, et sanctificatis aquis in Jordane per Spiritum sanctum descendentem super Christo, et per contactum Christi et hanc vocat materialem, aliam tormalem, per traditionem formae Naι- thoe ultimo, hanc simpliciter intendit esse institutionem Sacramenti Canus lib. 8.de locis cap. 5. et plures recentiores docent hanc sententiam ut probabilem S. Thoma 3 part quorat. 3. arι. . ad . . eam ut probabiliorem videtur prima reSponsione amplecti cavendus proinde modus loquendi, et prompta cenSUra quorumdam qui hanc sententiam damnant Conclusio tamen Doctoris est magis recepta eam defendunt communiter Scholastici cum Magistro inra disι 3. ubi D. Thomas, D. Bonaventura, Richardus, ei reliqui omnes, praeter citatOS. 3m tradit Augustinus tracι. . in Dan. tract. 13 et 15. et epist. 118. Origenes tom. I. in Ioannem quamvis Verba ejus quaedam sint ambigua, ut magis pro priori sententia sacere videantur, Om tamen . hanc sententiam doce : Lava-erum aquae, inquit, symbolum et nota eae istens purificationis animo abluto ab omni sorde malitice, nihilominus istiam eae se esse principium ac fonιem munerum divinorum propter potentiam invocationum adorando Triadis ei, qui se eae-hibueri Deitati, etc. Et infra Quin et hoc insuper notandum, quod Ioannis Baptismus Iesu Baptismo, qui dabatur per discipulos ejus, inferior erat, etc.

quod probat ex Actorum 19. Hoc loco exponit disserentiam, quae sui inter Baptismum Ioannis in Iordane, et Baptismum, quem dabant discipuli Christi supponit proinde integram institutionem Baptismi praecessisse, et quoad materiam et quoad formam tractat enim de controversia et aemulatione orta ex

occasione Baptismi discipulorum Christi,

ad quem plures conveniebant quam ad Baptismum Ioannis 4. Verba ergo ejus in praecedenti tomo, seu capite intelligenda sunt aliter quam sonant, ita enim habet Cum ergo ipse um non baρtizarit, sed aliis cesseri hane provinciam, quomodo cum accesserit juaeta Malachio vaιicinium baptizaturus est ' et respondet,

igitur Christus in aqua non baptizat, sed discipuli ejus, sibi ipsi reservans Baptismum in Spiritu sancto et igni, etc. Quae

Verba non reseruntur ad exclusionem

Spiritus dati per Baptismum Apostolorum

quasi in sola aqua esset sine sanctificatione cujus contrarium prioribus verbis docet), sed ad missionem visibilem Spiritus sancti post scensionem. Idem docet Cyrillus Alexandrinus in Ioannem lib. 2. cap. . et cap. 18. Secundo haec sententia magis undatur in Scriptura, quia ipse Ioannes Matth. 3. Luc. 3. Dan et Marci 1 praedicavit Baptismum Christi ore in Spiritu sancto et igni, non in sola aquari unde sumunt Patres communiter disserentiam inter Baptismum Christi et Ioannis quam supra tractavimus , sicut et Paulus Aetorum 19. Item Ioannis 3 Christus ipse docuit necessitatem et efficaciam sui Baptismi, Ioannis autem 4. Baptigabat ipse Christus, seu discipuli ejus, Sed non Baptismo Ioannis, neque alio Baptismo Vacuo, qui in Sola aqua fieret ergo proprio Baptismo, qui dabat Spiritum et remissionem peccatorum. Probatur Subsumptum cum consequentia, primo quia Baptismus

datus a discipulis Christi, sive Christus manibus propriis baptizavit aliquos, sive

non tribuebatur Christo auctori Ioannis 3 et . quia ejus auctoritate fiebat aliter enim non ministraretur a discipulis, et si Baptismus Ioannis erat de caelo,

ut supponit Christus, quanto magis ille Baptismus, qui ministrabatur a discipulis

Cyrillus

Alexand.

Secunda probatio conclusionia

Seriptura. Baptismua

Christi

353쪽

Christi, et ipsi Christo veraciter tribuitur tanquam auctoris Noli sui Baptismus Ioannis, ut intellexit ertullianus, quia secundum latreS, illes Bapti

Diaeipuli

non usi Sunt

Baptismo et ut bene advertit Cyrillus.

Joannis. - . . . t

Non sui ramu Joanni ah ipso solo dabatur, non

ς''Vμμ' ab rius discipuli. neque congruum erat,

Baptismi Ioannia a discipulis.

ut Christus, quem praedicabat IoanneS, Venturum et baptigaturum in Spiritu sancto assumeret ministerium Ioannis, Sed potius ministraret proprium simul cum praedicatione veritatis, ne videretur potius agnoscere Ioannem superiorem et doctorem, cujus Baptismum assumeret ministrandum. Non sunt Praeterea si vel ipsum Ioannis Bapti- Baptismo mum ministraret et praedicaret Bapti-

acuo. . . . . .

Smus enim quem mi Strabant Apostoli, non sui sine instructione vel alium in sola aqua ministraret ad evacuandam deceptionem signi salsi necessaria etiam erat instructio de hoc Baptismo, quatenus Io nfeni vacuus erat Spiritu prout Ioannes etiam urgentur de suo docuit esse solum in aqua , et sic

primam Si diversus esset a Baptismo Ioannis, et

sententiam. . . . .

Sine Spiritu, enervaret testimonium JO-

annis de Christo, et ejus Baptismo in Spiritu per remissionem peccatorum, eum videretur Christus in effectu nihil aliud suo Baptismo conserre evacuaret etiam, quae Christus ipse docuit de necessitate et efficacia Baptismi sui, quem conjunctum esse cum Spiritu docet illis verbis: Nisi quis renat u fuerit eae aqua et Spiritu sancιο, etc. haec enim dicta sunt, cum Christus baptigaret et praedicaret, et Signa saceret, ut patet ex circumstantia litterae.10. Unde advertenda sunt illa, quibus pri- .mum respondet Nicodem consulenti devia salutis Amen, Amen dico tibi, nisi quis renatus fuerit denuo, non potest i-dere regnum Dei, quod infra declarat: Nisi quis renatus fuerit eae aqua et Spi-

m. XVI.

Error Nicodemi. Chrysost.

ritu faueto, etc. Quibus verbis ostendit renascentiam Seu regenerationem ex Baptismo per aquam et Spiritum esse januam et ingressum in regnum Dei, quod est Ecclesia, vel certe ad fidem seu cognitionem veram Christi qui ut quidam intelligunt cum glossa ordinaria est visio veritatis, et regnum Patris Nicodemum enim humiliter de Christo sensisse On- Stat ex Chrysostomo homilia 23 in Dun 'nem Augustinus tractatu 11 putavit eum esse purum hominem, ideoque proponitur ipsi necessitas regenerationis spiritualis per Baptismum is hoc ipsum ex decursu litterae patet, et comprehendit responsio Christi ad interrogationem Nicodemo Supponitur ergo BaptiSmus cujuS necessitatem docet Christus suisse institutus.

Nam, ut bene Doctor in conclavi et homini privat non primum proponenda erat doctrina est institutio Sacramenti, quod ordinatum est respectu conimunitatisci ergo hic ipse est Baptismus, quem in illo capite et sequenti ministrarunt postoli Doeteitia seu discipuli ex auctoritate Christi; eth congruum erat, ut vocatio ad fidem Cliristi, quem praedicavit Ioannes venturum, et baptigaturum in Spiritu Sancto. inciperet cum Baptismo, qui continebat regenerationem in Christo, et professionem fidsi et legis DOVae. Deinde patet ex verbis illis discipulorum Ioannis Rabbi, qui erat tecum trans Iordanem, cui tu testimonium perhibuisti, ecce hic baptizat, et omnes veniunt ad eum; et cap. 4. m ergo cognoui Iesus, quod audierunt Pharisini quod Iesus plures discipulos facit, et baptizαι, quam Ioannes, te. Quibus Verbi denotatur con Causa cursu omnium mis Baptismum Christi ''μ' unde indicatur causa, quia nempe dabatur 'μzy μ'

non in nuda aqua, sed in Spiritu sancto rapi: ζ'

ut Ioannes praedixit, et in remissionendi 22

Christi incopit

354쪽

LIB. lv. SENTENTIARUM

peccatorum, ideoque ex tructu Baptismi omnes concurrebant ad ipsum, visis etiam signis, quae in confirmationem suae doctrinae et Baptismi Christus faciebat, quas rationes attingit supra rigenes sequitur ergo intentum nempe illum Baptismum esse Baptismum Christi, et verum Sacramentum ab ipso institutum.12. Praeterea ut omnes Patres docent, Bapti-

Joannis SmUS Ioannis sui dispositio ad Baptismumhdyn.hi Christi mox subsecuturi ergo non debuit

Chyi' in esse ministerium solius aquae, sed veritas rei, ad quam Ioannes praeparando suo Baptismo praeivit, cum siguram veritas ipsa Semper Subsequatur. Unde tollitur ratio Solvitur Tertulliani, qua putat causa disciplinae T.etulldn. 3ntum 3ptiZ3sse Christum, et discipulos ejus ut facilius reciperetur verum Sacramentum, quia, ut dixi, peris ipsius, seu Sacramenti recipiendi, cujus tantus esset fructu et necessitas, non fuisset difficultas, cum talis non fuerit, quoad Baptismum Ioannis, qui erat paenitentiae, et quia ipse Ioannes sufficienter disposuit populum, et quia fides necessaria ad Baptismum, cujus professio exigebatur primum in adultis Actorum . sic facilitabat ad receptionem Sacramenti otioSUS ergo,

quoad hoc, foret Baptismus discipulorum, debuit ergo praedicatio Evangelii incipere

cum Baptismo, qui est proprius ejus, et ingressus ad ipsum, ut distingueretur a Baptismo Mosaico et Baptismo Ioannis, et ut succederet figurae veritas, ei in propriis Sacramentis et mediis subsisteret. 13. Tertio accedit, quod ita ordo rerum

eth: a r exigit ut sicut sacerdotium Leviticum

L 'rdi' stipponebat Circumcisionem, quae sui in Oonnexione corporatio hominis circumcisi in Synag0-

sacerdotii. ga ita etiam sacerdotium novi Testamenti supponeret Baptismum per quem StingresSus, et incorporatio debita huic legi. Sicut enim translato sacerdotio necesse est ut legis translatio fiat, ad Hebrost- os . et ut ibidem dicitur, sub sacerdotio Levitico populus legem accepit, ita etiam Debuit sub sacerdotio secundum ordinem Melchi pretis ' sedech accepit legem evangelicam, quae 'est reprobatio prioris mandati ob infirmitatem, et hoc in passione et morte legislatoris, ' qui consummavit omnia, quae de ipso dixerunt Moyses et Prophetae, et figuravit lex sed in ultima cena instituti sunt postoli Sacerdotes et ministri legis Evangelicae, ergo tum primum subsistebat ip8 lex, et porta per quam ad legem suit ingressus quae est ipse Baptismus, et sine quo ex evangelica esset simpliciter infirma, neque posset incorporare Christo

professore suos per regenerationem, quae est translatio ab eo statu, in quo quis nascitur lius Adam ad statum adoptionis Filiorum Dei. Tridentinum sess. 6. cap. I. Irident. In tota lege non est aliquod remedium efficax Originalis, quod sit proprium ipsius legis, praeter Baptismum, ergo debuit suisse institutus antequam conserretur sacerdotium hoc autem in ultima coena collatum et institutum est, ut patet ex rident sess. 22. cap . Hoc denique Tridotii. confirmatur ex natura sacrificii, tum in 'ub ' stituti, quod nulli prodest, nisi incorporato per Baptismum ergo nulla congruentia disserri posset institutio Baptismi usque ad resurrectionem.

Hinc rejicitur ratio quam adducit Leo Misitae Papa supra, quamvis enim Baptismus ins IIuiis.

titutus esset ante passionem, non equitur quin vere ad passionem et mortem

Domini erretur, sicut et Eucharistia ad sacrificium Crucis refertur facite

in meum commemorationem, quamvis

ejus institutio praeceSSerit. Deinde ut docet Tridentinum sess. 13. iι

caput est supple Christus cuique nos ratici. tanquam membra arctissima fidei, spei

355쪽

et Maritatis conneaeione adstricto erae υοluit, etc. quod et Patres docent, Chry- Chrysosti sostomus homil. 61. ad pop. Antioch.

Augustin.

Uniuntur Augustinus rael. 24. in Ioannem. Haec

por a autem uni fit m nobi mediante Bapti-

smo ut docet Tridentinum Supra, et επε. 24. cap. 2. explicans disserentiam Baptismi Poenitentiae; sicut ergo unionem corporis myStici per fidem, spem et charitatem significat Eucharistia, quae unio fit mediante Baptismo, et supponitur per se ad Eucharistiam, tanquam dispositio praevia, recte sequitur Baptismum suisse institutum ante Eucharistiam, idque necessarium suisse ex praefixo ordine signorum, et significatorum, quoniam Eucha ristia solum nutrit vitam conceSSam per Baptismum, quod est lavacrum regenerationis in Christo dans Vitam. 15. Facilis est responsio ad Iundamenta

Explicautur . . .

dicta in oppositae Sententiae, quia illa loca, quae

'ρρ' didunt Christum baptizaturum in Spiri 'tu Sancto et igni, non solum reseruntur ad plenitudinem Spiritus receptam in Pentecoste in linguis igneis, sed etiam ad ignem charitatis, et ad Spiritum sanctum invisibiliter datum. Item, quod dicitur Dabatur Ioannis et de Spiritu, qui nondum fueruta ebrisi datus quia Iesus nondum erat Glorifi-

Passionem. αι- Intelligitur non de Spiritu invisibiliter dato, alias quomodo Magdalena, Zachaeus et Matthaeus, aliique fuerint a Christo justificati Deinde sacerdotium receptum in ultima cena, et Eucharistia sic nihil conferrent postulis neque Ioannis 20. per illa : Accipite Spiritum san-eιum, etc. quidquam receperint contra expositionem communem atrum, haec tamen insufflati Christi tu postolos cum Verbis praedictis praecessit missionem illam visibilem Spiritus sancti, quam promi Sit, ad quam alludit ibi Ioannes, et οStea communicata est Apostolis, et successive aliis credentibus, mi patet in primitiva Ecclesia, ex locis citatis Aetorum 10 et 19. Praeter duas praemissas sententias aliam lego apud auctorem Commentarii in epistolas ad Romanos, quae est inter opera Ambrosii, non tamen est ipsius Ambrosii, ut bene probat Beliarminus, et alii de Scriptoribus, sed vel Hilari Diaconi qui descivit in schisma ad Luciferianos, Vel certe, ut alii volunt Remigii Lugdunensis; ille ergo auctor quicumque Sit in cap. I. epistolo ad Romanos, in illa verba: Non autem scriptum est tantum propter ipsum Solum quia reputatum est illi ad justitiam, sed et propter nos, etc. Ante αδ- sisnem enim, inquit, qui baptizati sunt solam remissionem acceperunt peccatorum, quorum et Satanas occidit Sal-υatorem, post resurrectionem tam ii, qui

prius, quam qui postea baptizati sunt, omnes justificati sunt per datam formam de Trinitatis, acceptoque Spiritu sancto, qui signum est credentium, quod sin Filii Dei, etc. Hic ergo videtur Separare remissionem peccatorum in effectu a justitia, quod erroneum esse supra docuimus de Circumcisione, nisi sorte intelligendus sit, illam remissionem non fuisse datam virtute Baptismi, sed Poenitentiae, atque adeo intendere Baptismum Ioannis, qui fuit Poenitentiae in remissionem peccatorum, ita ut alius Baptismus non fuerit in usu ante resurrectionem. Sed nescio quare separe justificationem a remisSione peccati, Sive per psae nitentiam. Sive alio modo

habicam quidquid sit, auctor est USpeciae fidei, atque in hoc ipso sorte denotat justitiam esse in Sola remissione peccatorum, ut Pelagius docuit, ideoque suspecta mihi sunt illa verba ultima ejus: Quod Spiritus sanctus sit signum, quod sint recipientes lii Dei, cum potius constitustat filios Dei et intelligere videtur de Spiritu invisibiliter dat per formam apti

R. Tortia sententia.

Baptismum christi dedisso

remissionem

sino gratia. 17.

R icitur

erronea.

356쪽

18. Ps tempors institutionis. Conclusio Doctoria. Gabriel. s. 'on V. Richardus. 19. Probatur ratione congruenti

Baptismu institutus, quando coepit Christus

docere.

smi. Unde colligi posset constituere justitiam in remissionem peccatorum, Sicut Pelagius, atque separare eum a gratia. Locus mihi obscurus est alii viderint, quis sit sensus ejus idoneus. Quando tamen primo fuit institutus supple Baptismus in dubium est. etc. Hic agit de tempore, quo institutus est a Christo, et conclusio ejus est, quod que in Iordane, quando ipse es baptizatus neque Ioannis . in illis verbis ad Nicodemum, et colloquio, neque Matthini ultimo, sed aliquo tempore intermedio inter Baptismum Christi in Iordane, et missionem disci 'ulorum ad baptizandum. Idem docet Gabriel hac dist. quaest.

unica, art. 3. dubio ultimo es eamdem in reipsa videtur docuisse S. Bonaventura ad dist. part . . art. . quaeSt. 1. ad ultimum, Richardus art. 5. quaeSt. 1.

dicunt enim, quod Christus laci insinu avit Baptismum ore in aqua per designationem materiae. Secundo, verbo, in colloquio ad Nicolemum Tertio instituit

cum ipse baptigare coepit quod intelligunt circa id tempus actum, quia institutio debuit fieri antequam discipuli jussu ejus baptigarint et hoc est, quod intendit

Congruentiae Doctoris recte probant sactum, quia ita ratio poscebat, quia Sacramentum legis OVae, quae est janua, et professio ejus incipere debuit, quando ipsa lex nova incepit praedicari a Christo, et per vocationem discipulorum congregari Ecclesia ex Iudaeis. Hac enim ratione negant communiter omnes Christum instituisse Baptismum antequam fuerit ipse baptizatus a Ioanne, quia antea non incepit docere ergo congruum sui Baptismum tum primum institutum tuisse, quando incepit habere discipulos, quibus ministerium et usus Baptismi committeretur ex auctoritate instituentis. Post autem Baptismum receptum a JO- anne et jejunium et tentationem, coepit Christus docere et vocare discipulos ergo Confirma- et tunc simul cum legis movae prae Institutio

dicatione instituit aptismum; ergo non obstas

in Iordane Confirmari potest, quia in do 'distitutio Sacramenti debuit Sse publica, et nokrinio respective ad Ecclesiam, in qua supponi ' et: '' debui instructio et fides ad recipiendum

Baptismum, qui est proprium Sacramentum ipsi cum lege datum, sed ante praedicationem Christi, et vocationem discipulorum nulla sui Ecclesia congregata sub lege nova visibilis, et sub Sacramentis ejus ergo neque Sacramentum ejus proprium institutum et quod magis est nullum subsistit motivum ejus prius instituendi pro tempore et statu, in quo nullus potuit esse usus ejus, aut fides praevia requisita, neque instructio. Accedit quod Ioannes poSt se venturum Christum, et baptizaturum promisit, quod intelligitur de manifestatione ejus per doctrinam et miracula, et vocationem Iudaeorum ad viam salutis in lege OVa. Peto igitur, quis finis tum esset insti- , I. .itutionis, aut cui acta et revelata Sset

Saoramenti

institutio si enim nemini revelata est suppo it

- . . . . . . . praedicati

non sui institutio publica, quae OnVenit nem Sacramento si autem reVelata fuerit ali vostationam

cui non videtur undamentum illud asse 'ho QTrendi ex Scriptura sed potius contrarium, quia tunc Ioannis Baptismus non cessavit

qui sui dispositio ad Baptismum Christi;

cessavit autem cum coepit Christus bapti-Zare, neque Ioannes sui de lege nova, Sed praecursor ejus et supposita institutione Baptismi videtur promulgati ejus alteri facienda, debere fieri alicui qui esset minister et cultor legis, pro qua currit Sacramentum tanquam proprium ejus. Neque etiam videtur hoc notum suisse aliis quia discipuli Ioannis gelabant pro magistro. Ioannis . et gelus ipsorum

357쪽

Non fuit

institutos anto manifestationem ChriFti.

supponit Baptismum si antea sui institutus a Christo fuisse eis ignotum, alius non fuit, cui id revelaret Christus, quia nondum habuit sequaces. Non sui etiam congruum ut usus Baptismi Christi fieret fruenta aquari , tribuens eis virtutem regenerandi hominem, Hieronymus in Matthoe 3 similia habet similia habet

Hilarius in canone 2 super Matthaeum, Nagian genus orat. 28 omitto Damascenum

Christi

in Jordane, qualis fuerit. 22.

intelligi s

nimis in

Iordana. Tertullian. Ambrosius. Augustin Aquam sanctificatam percontactum Christi. Beda. Ilier n. Hilarius.

probabiliorem censet. Haec undatur in sententiis Patrum Tertullianus adversus Iudinos, c. 8 dicit Christum suo Baptismo sanctimasse aquas, Ambrosius lib. 2. in Lucam caρ. ιltimo, quod mundavit aquas ut jus baptismatis haberent. Augustinus etiam sermone 36. de tempore, similia habet dicens: Undam, quia lavit Christum,

mundatam esse, o sanctificare, e rece

pisse foecunditatem ut gigneret lios Christo, Beda in Matthaei 3. Sanet casse

Designata est solunt materia. Probatur interpretatio

Tortulliano et aliis.

etiam ea, quae de Baptismo discipulorum habentur Ioannis . et . interpretatur de Baptismo Ioannis, et non Christi. Sicut et alii Patres, quo Supra citaVimus, qui negant Baptismum Christi fuisse institutum ante mortem et resurrectionem ab hoc modo loquendi de . sanctificatione aquarum per contactum Christi non ab horrent.

Communis modus loquendi latrum est sanctissicari et purgari aquas per benedi-

23. Sanctifica

358쪽

Sacerdotis. Clem

Rom.

ctionem Sacerdotis, antequam in iis fiat Baptismus de qua Clemens Romanus

lib. I. Constitui Apost cap. 44. et lib. 8. cap. 9. Dionysius Areopagita Eccles hierarchiae, cap. 2. Tertullianus lib. de Baptismo cap. 4. Omnes quo de pristina originis proerogativa Sacramentum Santificationis consequuntur invocat Deo; superveni enim statim Spiritus de coelis, et aquis superest, sanctificans ea de semetipso, et ita sanctificatast vim sanctilicandi combibunt, etc. Cyprianus epi8tota Ἱ0. Oportet ergo mundari et sanctificari aquam prius a Sacerdote, ut possit Baptismo suo peccata hominis, qui baptizatur, abluere, Ambrosius lib. 1. de Sacram eap. 3. Augustinus lib. 50. ho- mil. I. e lib. . contra Donatist. Rabanus cap. 25. Rabanus Maurus de institutione

Cyprian.

Ambrω. Augustin. Aquae Saninetificatae. Materia Sacramontideaignata.

Cleri, lib. cap. 25. Videantur rituale Ecclesiarum in quibus benedicti sontis et aquae baptismalis invenitur. Ex his erg coli igitur sanctificationem et purgationem aquae, ut vim sanctificandi combibat, non intelligi solum de sanctificatione per institutionem Sacramenti, sed etiam de dedicatione ipsius aquae, et

benedictione praevia, ut Patres loquuntur. Figuratum ergo sui mystice Sacramen

tum Baptismi in illo aptismo Christi in

Iordane, tam quoad formam quam quoad materiam, et utraque designata acto, ut dicit S. Bonaventura supra ex contactu carnis Christi sanctificata aqua, capparentia personarum, deSignata forma. Haec autem sanctificatio aquae recte

dicitur dedisse jus mundandi a peccatis, non quod tum uerit institutio Sacramenti sed dedicata materia ejus in contactu carnis Christi, ex quo etiam aliae res sanctificabantur ex contactu ejus et ipsa aqua designata est, ut fieret materia Sacramenti pro tempore institutionis ejuS.

LIB. IV. SENTENTIARUM Quod adducitur etiam pro Baptismo

Christi suscepto a Ioanne, re est Omnino incerta, neque undamentum habet ex Patribus. Abulensis proinde quorat. 48.

in Mattoei 3 verisimilius ait non fuisse baptizatum sic Crietanus in . . D. Thom quoest 38 art. 6. ait baptiza. tum in Spiritu, quod et asserit Hieronymus in . Matthini Damascenus lib.

citato dicit, imposita divino Domini capiti sua manu suo etiam cruore suisse baptigatum. agi anZenus orat. 39. dicit suo cruore baptigatum, atque etiam Baptismo flaminis hunc suisse Baptismum ejus docet Nicetas provfato loco repetitis verbis Damascent. Et videtur magis tundari in Scriptura haec conjectura, quia Christum praesentibus aliis verisimile est suisse baptigatum a Ioanne, atque adeo discipulis. Si autem Christus tunc reciprocum Baptismum Ioanni tribueret non esset undamentum querelae discipulorum Ioannis de Baptismo ministrato a Christo, cum jam viderint ipsum Ioannem baptigari a Christo, vel certe intellexerint ab ipso Ioanne et aliis.

Baptistam

suscepissct Baptismi

Sacramentum.

Scriptura.

Baptismum non obligasse ante solemnem ejus promulgationem in die entecostes, et prius suisse sub consilio, postea sub praecepto, et explica utrumque. Ita cum Doct. Aureol hic g. 4. Rubio q. . art. 2. Gabr. d. 1. q. 4. Suar. 3. P. Om. 3. d. 27. Θct. 4. et omnos Scotistas hic, contra D. Thom. Sup. et 1. 2. q. 103. ar 3 et squaces, asserentes Baptismum et totam legem novam misso sub praecepto, statim a morte Christi, sed eo us- quo sub consilio.

Hoc ergo supposito e tanquam

vero et rationabili, videndum est primo, unde erat susceptio Baptismi simpliciter necessaria. Se cundo, an ex eodem suerit Circumcisio evacuata

359쪽

DIST. III. QUAESTIO IV. 343 Quantum ad primum dico, quod institutio praecessit promulgationem; non enim promulgatur lex, nisi primo sit determinata a legislatore, a quo habeat firmitatem,

et ista determinatio potest dici institutio nisi etiam ab ipso sit

revelata alicui tanquam praeconi solemni et hoc si per praeconem illam voluerit promulgari. D hac institutione, dico duo Primo, quod propter eam non erat necessarium simpliciter baptizari. quod patet Joan. 15. Si non venissem

et locutus eis non fuissem, peccatum non lix anta haberent. Ex quo dicto accipio

'ti ἡ,r istam propositionem, quod nullus ''R tonotu ad aliquod praeceptum di Vinum, nisi per aliquem idoneum et authenticum sibi promulgetur, vel fama veridica et testimonio bonorum cui debet quilibet rationabiliter credere et hoc intelligo de lege positiVa, quae non est nota interius in corde. ΝΟ ergo per solam istam institutionem praecedentem promulgationem obligatur populus necessario ad BaptiSmum, et hoc maxime de isto praecepto, quia erat tantummodo positivum; illud autem positivum quod praecessit de Circumcisione non debuit statim dimitti, ex quo certum suit, quod a Deo suerat institutum, nisistiam certitudo fieret illud secundum fuisse datum a Deo; haec autem certitudo de secundo non poterat haberi sine promulgatione authentica. Secundo dico, quod promulgatio P R hujus Sacramenti poterat poni

Bapti mi duplex una per modum consilii;

consultiva alia per modum praecepti. Hoc au-prmatiVa tem sui congruum quod primo promulgaretur per modum consilii, propter duo Primo quia lex EVtingetica, quae est persectissima, non debuit praecipitanter imponi, sed homines primo ad illam allici, cadentem adhuc sub consilio, ut postea exercitatis posset sub praecepto imponi. Secundo, quia lex Vetu non erat mala sicut est idololatria, et ideo non debuit subito repelli in hoc enim suisset repulsa quasi mala. Sed debuit Synagoga cum honore sepeliri ut ostenderetur suisse bona pro tempore SUO. Impositio autem Baptismi per modum praecepti, Vacuatio fuit Circumcisionis, saltem Uantum ad necessitatem Debuit autem aliquando sequi promulgatio per modum praecepti, quia aliter nunquam haberet lex ista firmitatem, Vel necessitatem, saltem quantum ad illud Sacramentum. Et notandum generaliter, quod promulgatio facta de consilio divino, obligat ad- non contemnendum. Qui enim consilium contemnit, contemnit consulentem, inquantum consulentem, et ideo nolens servare consilium divinum Evangelicum , quasi contemnens

illud tanquam irrationabile et

infructuosum, peccat imortaliter. Unde videant mordente paupertatem Evangelicam, ne sorte cum nolint serVare, quia non Si necessarium contemnant quia tales contemnentes Vel parvi pendentes contemnunt Christum qui hanc suasit observari tanquam meritOriam et utilem ad iis In aetern Bm, ut habetur in . lib. de verb. Aistu. Promulgatio autem per modum praecepti obligat non solum ad

dsbuit sepelliri

cum honorμ.

Consilium Dei obligat ad

non contemnendum Praeceptum observandum.

360쪽

344 Us. IV. 3ΕΝΤΕΝΤΙΑRUM non contemnendum sed etiam ad observandum, si est affirmatiVum, vel cavendum, si est negatiVum. s. Haec autem dixi de consilio et Mes praecepto diVino, quia secus Si de hiata .n 'umisno, etiam loquendo de consi- dum lio seu praecepto hominis superioris seu raelati. Licet enim tam consilium quam praeceptum alicujus superioris contemnere, id est irrationabile et infructuosum judicare, sed non licet, dum est Praelatus, contemnere non ObSerVando, quia dicitur atth. 13. Super

cathedram Moysi sederiint, etc. Istud

de contemptu consilii Vel praecepti superioris probatur quia non tenetur aliquis necessario habere salsam opinionem de Suo Superiore sed moniti ejus vel praeceptum potest in se esse irrationabile et infructuosum, et rationabilitor et utiliter tunc laborandum est ad ejus revocationem, et dcorreptionem Vel amotionem talis Praelati salue praecipientis ergo non tenetur subditus reputare praeceptum ejus, tanquam rationabile et ructuosum, sed potest Oppositum reputare, sicut est, et sic contemnere non Rpprobando. Sio ergo patet, quod prima obligatio Baptismi per modum consilii obligavit omnes ad OB OD- temnendum. Secunda autem per modum praeoepti obligavit omnes, ad quos legitime venit, ad suscipiendum. JOMMENTARIUS.

o me ergo supposito tanquam etc. nempe institutione Baptismi, et quod sit proprium legis novae Sacramentum, et commune omni populo, non sicut lex Mosaica suit populo Iudaeorum Soli tradita Movet deinceps duas quaestiones; Duriis prima est de necessitate Baptismi, et unde J-ηυψ- redundet illa necessitas. Secunda, an instituti Baptismi evacuet circumcisionem 'Primam quaestionem hoc resolvit, alteram in sequenti Prim, dicit nullam legem positivam Dei ante promulgati Nuilaonem AEui obligare, quod colligit Ioan ' .

ni 15. est commune vel enim promul-Pyzae' 'gatio spectat, secundum aliquos, ad es ligati sentiam legis, Vel certe est conditio per Se aequisita, ut lex obliget secundum alios. Videantur Doctores it de legibus et constitutionibus. nati est in promptu, quia lex non est ex regula faciendorum, nisi proponatur, et deveniat in cognitionem, hoc autem Ontingit per ejus promulgationem. in eoi Babiigmus ligit octor per praecisam institutionem, Die ante promulgationem, meminem quisse tionsm

obligatum ad Baptismum, ex ratione uni obligavit. versali praemissa tum etiam, quia praeceptum de Circumcisione, quod erat divinum non debuit intermitti antequam constare Baptismum fuisse institutum in remedium peccati, quae certitudo non potuit esse ante Solemnem promulgationem. Hanc Sententiam supponit ut reliqua omittam Tridentinum SeSS. 6. . . Irae translatio inquit, post Evangelium promulgatum sine lavacro ressenerationis, aut ejus voto fieri non poterat, etc. Ex quibus verbis insinuatur distinctio, 26.

quam Doctor subjungit de promulgati0ne ui eoΛΑssio Baptismi sub consili tantum, et de pro is,qu Idmulgatione ejus Sub praecepto Sub consi c: uulio tuisse Baptismum usque i mortem

Domini omnes conveniunt congrum autem debuit primum proponi per modum consilii, quia non debuit praecipitanter, sed matures induci lex moVa quae St, persectissima. Secundo, quia neque lex

SEARCH

MENU NAVIGATION