장음표시 사용
371쪽
Circumcisionem, necessitate Salutis, per rationes supra allatas, dicens Baptismum quantum ad effectum salutis suffecisse par-Vulo ante passionem Christi Unde colligitur in priori parte agere de Circumcisione ratione praecepti positivi, ut sui legis nondum revocatae. In secundo loco agit de eadem is sui medium ad salutem es-ficax, et utile pro tunc, non tamen neceS- sarium instituto aptismate sub consilio, nisi sub distinctione.
- . .. Sed quid ista oct0 ' quia D. Thomas,
cum quem hic Videtur impugnare loquitur quem non de necessitate Circii incisioni ex praecepto
R8'''m' ut erat medium efficax concurrente etiam Baptismo sub disjunctione. Respondetur. Doctorem hic non disserere cum S. homa, a quo non videtur dissentire, meo judicio, sed contra Hugonem de S. Victore, quem citat in Reportatis is enim lib. 2. de Sacramentis pari. i. cap. 4. ubi agit de tem p ire quo institutum est Baptisma, citat varias opiniones circa hoc.
Prima fuit, quae dicebat Ioannis . ia-Σ -- ptisma in illis Nisi quis euut ι fuerit, etc. suisse institutum alii Matthaei ultimo:
Euntes, docete omnes sentes, etc. et alii
quando Ioannes coepit baptigare, alii in passione, quando dixit Christus Con-
Summatum St, etc. veteris Iestamenti Propria Sacramenta finem accepiSse, et Novi ex
Hugonis Ordium, putant. Subdiel propriam opinionem dicens: Commodius autem tuetur, ut dicamus Baptismum prius per Ioannem, et deinde per Christum, sive per discipulos Christi aliquamdiu solum ue consuetudine abhorrere in usum productum no Dissime autem quando universum mundum Proedicatores baptizet remissi sunt, generaliter institutum etc.
Quibus verbis nihil discernit inter Baptismum Ioannis, et quem dabant discipuli Christi aliquamdiu solum ne a
consuetudine, inquit, abhorreret distinctione quoad tructum, ac proinde mihi videtur esse in sententia Tertulliani, Chrysostomi et Leonis Papae. Quidquid dicat Vasque citans eum in cap. 6 Sequenti, ubi distinglii inter Baptismum Ioannis et Christi, quod ille fuit Sacramentum tantum Christi Baptisma conserebatur cum Sacramento, id est, cum signo res ipsa, et remissi peccatorum, quia ibi loquitur de Baptismo post completam ejus institutionem, et prout erat in exercitio post antiquatam legem, ut nunc est in Ecclesia. Unde in verbis praelatis refert institu 46. tionem generalem Baptismi ad tempus post reSurrectionem infra autem dicit, quod nova inchoata sunt ante passionem ad consuetudinem, quod perinde est ac aduSum, non ad fructum ex mente ipsius et postea, et tu isto medio tempore suppleutriusque concurrentis ante passionem' quo fuit Baptismus cum Circumcisione ab inchoatione sua usque ad pa38ionem Christi hoc fuit Circumcisio cum Bapti-3m post passionem, usque ad illud empus, quo ipsa Circumcisio coepi prohiberi, etc. Dicit ergo Circumcisionem in mortes Christi finem accepisse, et ante
illud tempus ita aptismum se habuisse Baptismi,
ad Circumcisionem, Sicut CircumclSi cisionis
post mortem Christi se habebat ad Ba dijorsa. ptismum ergo sentit non fuisse ructuosum Baptismum ante paSSionem, quod clari Ssime, prosequendo eamdem comparationem, docet, asserens, Sicut Circumcisio in suo statu ante passionem ad Salutem Suscipiebatur, neque licuisse Baptismum contemni, Sic post mortem Christi Baptismus in suo statu suscipiebatur ad salutem, neque debuit aut i cui contemni Circumcisionem donec prohibebatur ac tandem comparando utrumque dicit Rursus quemadmodum D j0jtigod by
372쪽
Baptismus a Ioanne secundum solum Sacramentum dabatur ut ii, qui baptizandi usum non noverant, erudirentur;
sic in novissimo a quibusdam delibus
Circumcisi dispensatorie secundum Olum Sacramentum id est, signum externum suscipiebatur ne ii qui eircumcidicOnSumerant, scandalizarentur, etc. ubi
de Baptismo Ioannis loquitur, perinde ac de Baptismo, quo utebantur discipuli
Christi Ioannis . et . quia eumdem plane sensit suisse cum Tertulliano, et aliis supra, ad usum et consuetudinem, non ad fructum ullum. Hanc doctrinam impugnat Doctor, nempe qua tribuit necessiιatem medii ad salutem soli circumcisioni anto passionem Christi, et instituto aptismo et opinio illa, quam hic citat Doctor, quoad omnia
est Hugonis, quam etiam secutus est Alensis citans Hugonem 4 pari quaesι. . m. . ari. 3. Q. et si ubi idem docet. Contrariam sententiam probat Ductor utroque loco, et rationes ejus eo tantum Spectant, neque agit de derogatione Circumcisionis et praecepti ejus, nisi ut fuit medium necessarium Salutis. Quando autem institutus est Baptismus, non fuit medium necessarium determinate, sed indeterminat et sub disjunctione, ut Videre licet ponderanti rationes ejus, et consequentiam illam, quam infert: πο, inquit, si praeceptum de Baptismo erat prohibui Circumcisionis, quantum ad 'uctum id est, evacuatio Circumcisionis; alludit enim ad verba et rationem Hugonis), e consilium de Baptismo era reddens
circumcisionem non necessariam, etc.
supple quoad fructum determinate, quia infra dicit sub disjunctione suisse necessariam Patet idem ex confirmatione ejus, ut legenti apparet hoc videtur ergo mihi institutum Doctoris, non illud quod communiter imponitur, licet pro ea disseruerim ex reverentia Scholas, si speciatim Illustrissimi Magistri mei qui in Scholio et marginalibus communem interpretationem sequitur, quam in Scholis semper dictavit. e covir secundum, quod dicitur de tempore inter passionem Christi, et promulgaιionem Evanoelii, sic Secundum RS- serium Hugonis de inutilitate Circumcisionis post mortem Christi, hic impugnat Doctor, sicut et tertium assertum d p hibition Circumcisionis promulgato Evangstio Rationes Doctoris satis clarae sunt, easque in sequenti Dexaminabimus exponendo conclusiones.sCHOLIUM. nit quoad Baptismum duo tempora Primum, usque ad promulgationsm solsmnom. Secundum, postsa quoad Circumcisionem vero quatuor tompora statuit. Primum, Θ- cessitatis, usque ad institutions Baptismi. Secundum, concomitantiae cum Baptismo, usquo ad ontecosten Tertium, concurrit cum secundo tempore Baptismi, quoad Judaeos, pro aliquot annis, Saltem usque ad initium imperii eronis, quod suit m ann. 908 passionem, quia tunc Paulus purificavit So, Act. 21. nam venit Romam anno 3. Ner nis secundum Mag. historiarum. Quartum, quando omnino fuit illicita. De hac controversia Hieron in epist ad Gal. 2. et ep. 89. ad Aug. et ipse Aug. p. 10 acerrimo dispu
culum, dico quod in Baptismo non est distinguere, nisi duo tempora, scilicet tempus quo erat sub Onsilio, et tempus quo erat sub praecepto et primum duravit a principio, ex quo praedicabatur Evangelium, Vel Baptismus per Christum vel Apostolos, usque ad praedicationem solemnem et au-
373쪽
Tempus secundum Baptismi, Buccessivo
incipiebat variis locis Isaiae 2.12. Quatuor tempora Circumcisi
thenticam ejusdem post scensionem Christi ita quod primum tempus nullam habet differentiam per mortem Christi, nec post eam, ex hoc solo quod aliter cucurrit post Baptismus quam ante SecUndum autem tempus, ut credo)in cupit in die Pontecostes in Jerusalem, quia usque ad illum diem Apostoli non praedicaverunt publi
ce, juxta illud Verbum Christi
Luc. 24. Vos autem sedete in civitate, donec indimmini virtute eae alto. Sed in
die Pentecostes misso Spiritu Sancto, solemniter praedicaVerunt et apposita sunt illo die circiter tria millia et baptigati sunt Aet. 2. Inde autem ad alias civitates, secundum ordinem, cuilibet loco Vel genti, erat tempus secundum, quando ibi publice et solemniter praedicabatur lex evangelica, ita quod tempus non incepit simul apud quoscumque, sed de Sion eaeibat leae, et Verbum Domini de Ierusalem, juxta
prophetiam satae; et quibusdam
incepit tempus secundum ad mensem postientecosten et aliquibus ad annum aliquibus ad decem annos, et sic deinceps, sicut eis praedicabatur.
Sed quantum g ad Circumcisionem, distinguo quatuor tempora Pro primo erat necessaria prosecundo utilis, non necessaria pro tertio nec utilis, nec neceSSaria,
tamen licita pro qu8rto omnino illicita et mortifera. Primum tempus Circumcisionis praecessit utrumque tempus Baptismi Secundum tempus Circumcisionis comitabatur primum tempus Baptismi nam sicut argumentum duit prius, ex quo primo consulebatur Baptismus non suit Circumcisio necessaria volenti baptizari sed tunc cucurrit utrumque sub disjunctione, ut udaeus eligeret quodcumque vellet Licuit enim et promit ibi circumcidi si voluit nec enim fuit tunc reVocata quantum ad utile, nec quantum adlicitum) licuit etiam sibi imo laudabile fuit apirgari et hoc etiam satis congruum suit quod in tempore intermedio inter dias leges,
quando non subito prima toditur, nec secunda imponitur, illo, inquam, tempore, Simul currant ambae sub disjunctione. Tortium si autem tempus Cir Cleoumeisi-cumcisionis cucurrit cum Secundo stili ii ii.
tempore Baptismi et hoc quan- ' a I. tum ad Iudaeos usque ad illud I; tempus Pauli, de quo argutum est eae
prius imo Verisimile est quod bene ultra, quia tempore puriflcationis Pauli videbantur fratres in Jerosolymis approbare ObSerVBntiam legis et dein consulere Paulo. Sed quantum ad Gentiles conversos ad fidem, secundum tempus Baptismi et quartum Circumcisionis simul concurrerunt, Saltem post quatuordecim anno a passione Christi Vel circiter, quando scilicet Paulus ascendit ero Solymam ad seniores, super illa quaestione consulens de qua habetur Actuum cap. 15. ubi primo allegat Potrus factum Cornelii, de quo Loquitur hab0 tur Aetuum 10 et deinde Jaco a bridum bus tanquRm piscopus in Jeroso-qui' i, ' lymis proser D sententiam secun P TIM, dum magistrum historiorum di- sentit Seol.
cons se judico ron inquietari eos, dum ii,
374쪽
358 LIB. IV. SENTENTIARUM contaminationibus, etc. et de illis illa tuor, duo, scilicet abstinere ab idololatris et fornicatione Sunt necessaria, et ideo speci 'litoreis scribenda, quia de illis ontus minus curabant. Duo alia scilicet quod obstineant a sufocat et a san9uine, non Αοι 14 orant necessarin, sed One congru-obant, ut gentes conVerso ab ipsis abstinerent ne essent abominabiles Judaeis sicut in societat bene Proptἡ decet, quod homo abstineat a qui-
siinsendum bu Silam quae Sunt abominabilia
Vis sociis, licet non sint simplicit serillicita ergo secundum empus Βη- ptismi a principio sui totaliter loci Circumcisionem illicitam
quantum ad gentes OnVePSAS, Vel
Saltem post tempus tertii Concilii
Jorosolymis, de quo nunc tactum est, de quo Seniores decreverunt legem non debere imponi gentibus conversis decimo quarto vel deui-mo quinto anno poSt passionem christi. Sod quantum ad Judaeo con Ver-15. SOS, Secundum tempus aptismi nec a principio ut nec post One ilium illud tertium Apostolorum, exclusit omnino Circumcisio nomtanquam illicitam, nec alia legatio, sed multo post tempore licito
mum, ut erat Sub consiliori secundum, ut frat sub praecept0. Utrumque tempus admittunt communiter Theologi, sed controversia est quando ruit terminatum tempus primum, quo Baptismus erat sub consilio, et quando incepit esse sub praecepto Inter haec enim in re non fuit medium tempus ex natura rei, SuppOStia institutione Baptismi, ut duraret usque ad finem mundi, sicut lex nova, cujuS est proprium Sacramentum, sic est duratura. Νο obligasse Baptismum usque ad mor Nohtem Christi, est communis sententia The obligavit
ologorum an autem post mortem statim, usquo ad
et an is lentecosten, est controversia. Christi.
D. Thomas asserit in morte, Seu post mortem Christi, obligasse Baptismum in 4 dist. . quaeia. l. art. . quae iuncula 3.e dist. 3. quaest. l. art. 5. quaesιiuncula 3 e 3 part quaest. 66. ari. T. quΘm Ss-quitur Ricbardus dist. l. quaest. 6. Durandus quaest. 9. Sot supra tuaι- quos
plures etiam moderni supra sequuntur Ducandus. Contrariam sententiam tractat octor Sententia
hic, quem Sequuntur reliqui mus dIScipuli; D. Bonav. est D. Bonaventurae in hac dist. 2. p. dist. Rurion quaest. I. aureolus quaest Rubi0 Dis h. .: quaest. 3. art. 2. Gabrielis d. l. q. . Suareg. tom. . in . parie disp. T. ecl. 4. detest. lib. 0. cap. 4 citantis alios in ejus favorem. Et hanc sententiam sequuntur
Patres, qui negant datam esse formam Baptismi ante Matthaei ultimum, ut i e Papa L. r, et alii, quos supra citavimus, quam tenet etiam Hugo jam citatus, qui institutionem universalem Baptismi ad illud tempus refert, ibique actam docet. Probatur quia Baptismus non aliter M.
fuit indictus post mortem, aut per 983m non mortem Christi, et resurreetionem, quam r.' suerat datus ante mortem, sed ante mor- . .. . ' i sui fuit sub consilio tantum, et non sub praecepio ergo ei reliquo tempore. Secundo, quia lex n0Va non coepit obligare. sicut neque ulla lex ante promulgationem Baptismi, meque in pS morie, neque post mortem Hicet datum sit praeceptum ejus novissime ante ascensionem, tamen Dj0jtigod by
375쪽
non fuit promulgatum, ut constat ex Actor 1. et Lucae 24. quia reliquo tempore non praedicarunt postoli, sed jejunio et orationi incubuerunt usque ad adventum Spiritus sancti, quo recepto, tum primum coeperunt praedicare, Actor. . ut recte dicit Doctor Quana Vis autem Joannis 3 in illis:
promulga m quis renavius fuerit, etc. declaratur
necessitas Baptismi, tamen non est sundamentum colligendi illum Obligasse, antequam praeceptum ejus est latum, ut omnes supponunt, et refertur ad tempus, quo necessitatem habiturus erat ex praecepto, sicut et ea, que de Eucharistialiabentur Ioannis . et ejus necessitate, referuntur ad tempus futurum, in quo
ipsa instituta et praecepta suit. 50. Responden aliqui, ut VasqueZ, legem Tertio ad nullum effectum serviret illarsvelalio praecepti acta Apostolis, quia nullum obligarst, nisi ipsos p0stolos, qui juxta communiorem sntentiam Augustini et Theologorum, jam fuerunt baptizati, ad alios autem non extenditur. Si dicas non fuisse praeceptum comprehendens illos ad susceptions in Baptismi, sed ut ministrarent Baptismum, vel publicarent contra, non publicarunt ante Pentecosten ergo signum est, non fuisse praeceptum pro illo tempore obligans, aut ad publicationsm, aut ad observantiam sui. eque primum dici potest, quia praeceptum de Baptismo, de quo quaeritur, fuit universale respectu omnium tam Judaeorum quam Gentilium, atque adeo comprehendens universum Orbem, Sed
2 '' divinam non exigere promulgationem sui, aliud praeceptum datum a Christo, quantibu .,isthh. contra, quia te diVina nequit obligare do missi sunt ad praedicandum, nempe pi ... si ' ad impossibile ergo lex divina, quae in In mam sevitum non abieruis, etc. et ph....hi Vasque ordine ad homines sertur, debet intimari
tur et publicari, antequam sit regula faciendorum,
'uo vetitum est, u praedicarent en i vis 2 .d. obligans communitatem hominum. Alii cum Soto, dicunt logem de Baptismo non obligasse per modum legis ant promulgationem, sed per modum praecepti, quod revelatum est Apostolis. Diraeonti Contra, licet in eamdem materiam cadunt
rem pii et praeceptum et leX. Vel cadere possunt, nequeunt ess idem, quia praeceptum est respectu personae particularis, lex respectu communitatis ergo praeceptum illud non fuit obligans communitatem, sed delia obligatione quaeritur, non de privata. Deinde sicut praecsplum non obligaret privatum, cui datur, nisi supposita ejus cognitions nem haberet vim praecepti respectu ejus, equitur quod praeceptum Bapuam per modum legis obligans Om-nss. nequeat haber vim legis, nisi supposita promulgatione et notitia publica; de hoc autem quaeritur, nempe quando
ale obligatio Baptismi data est.
bus, non fuit relaxatum in morte, vel post resurrectionem Christi, usque dum dictum os Matthaei ultimo : Euvies, docete omnes Genιes, bapιizanιes eos, etc. ubi tam praeceptum de Baptismo ministrando uni-
versim omnibus ejusque Susceptione da alteri
tum est, quam etiam primum Illud relaxa quod tum, juxta communem Interpretum d akii non fuit antea datum praeceptum Apostolis de Baptismo, minus autem aliis de eodem suscipiendo. Exemplum autem, quod praefati addu sqeunt, nihil facit ad propositum, dicunt 'fui xur
enim sicut Princeps domesticis suis aliquid injungit, dicens, ut ipsi id primum faciant,dsindo aliis faciendum publicent, sic factuin de praecepto Baptismi. Sed hoc nihil est, quia illud, ut dixi, non accommodatur Apostolis, qui jam baptizati erant, neque idei sunt mandare ut ipsi faciant stpublicent lacisndum aliis, id est, communitati, quia primum haberet rationem prae-
376쪽
Veritas ex certis petenda. Bernard.
cepti, sicut et alterum de publicatione,
ut vero primum publicatum est, respectu communitatis, sic est obligans, si esset lex, si non prius. Νequo video cur ad revelationes incertas et dubias recurrendum Sit, cum X
ipso Evangelio loco citat veritas habeatur, quamvis ibi datum praeceptum tunc quidem habuit vim obligandi, quantum est ex determinatione voluntatis Christi,
sed non pro tunc, quia Sic etiam tenerentur Apostoli praedicare, quod est contra alia constituta a Christo, ut manerent expectantes, donec induerontur virtute ex alto, per adventum Spiritus sancti: ergo vim obligandi pro futuro supposita promulgatione. Tertio eadem est sententia expressa S. Bernardi epist. T. et eam supponit Tridentinum sera. . cap. 4 dicens, Baptismum promulgato Evangeli fuisse necessarium, ac tandem, ut in praecedenti commento dictum est, plura legis novae mysteria adhuc non erant completa in mortem resurrectione Christi, ut instituti capitis in Ecclesia, quae facta est post
resurrectionem; congruum autem erat
hierarchiam Ecclesiae ordinare, antequam daretur lex ipsi do observantia Baptismi obligans. Aliae congruentiae adduci possunt, sed dicta sufficiant, ex quibus responderi potes fundamentis contrariae partis. Objiciunt quod lex vetus fuerit consummata in morte Christi ergo debuit lex nova incipere obligare, et potissimum ad Baptismum, qui anua et ingressus est ipsius legis Antecedens patet ex Paulo, locis supra citatis, ad Hebraeos, ubi agit de translation tabernaculi, et Saeserdotii, et legis, de confirmatione Testamenti in sanguine testatoris atque morte Sic etiam intelligunt Augustinus et Hieronymus in
suis epistolis, cessasse Veterem, nOVam
obligasse in morte Christi. Rospondetur per illud COMummotum Bosponsio est, Si reseratur ad legem veterem intel- Σ' ligi quoad obligationem ad summum, non 'dii, Vero quoad fructum: deinde si negetum intelligi
cessasso ex toto quoad obligationΘm, Consi,
prout multi probabiliter docent, illa Verba in ebusa. intelligenda esse quoad cessationem iticausa, quia ex morte Christi cessavit, tanquam X causa motiva et finali, quia illum figuravit non tamen cessavit quoad obligationem pro tunc, sed pro tempore congruo destinat per divinam providentiam, prout utilitati congruebat Iudaeorum, quibus data est; et sicut fuit publice data, sic etiam publice debuit derogari. Haec solutio in reipsa est S. Bonaventurae et OctOris in Reportatis. Si antelligatur consummatio aespectu itura legis novae, non fuit in tot completa pr0 .his' o.. tunc, sed in causa, nempe morte christi u.Hini et redomptione generis immani, quia tu . IV .:ra mysteria adhuc erant complenda intel bristi. ligitur etiam consummatio quoad ipsam redemptionem, passionem et mortem Chri-sιi, quae in lege et Prophetis sunt praedicta et figuratae. Ex quibus patet ad illa, quae adducta i id. ii sunt in probationem antecedentis, et ne Be .rdu gatur consequentia ex ridentino et Bernardo, et aliis supra adductis. nautem cessaverit lex vetus in moris Christi, quoad obligationem Circumcisionis, infra dicemus an quoad reliqua, nonos hujus loci tractare videantur auctores citati in materia de legibus. Illud tumen est quod contenditur, nempe, non e cBS- satione ejus quoad obligationem, inferri cessationem quoad fructum, aut ex usu cuncurrente legi novae in paris sequi obligationem praetensam Baptismi. Secunda conclusi, Doctoris est, post bi. promulgationem Evangelii solemnem, tum Baptisin Dj0jtigod by
377쪽
auocemve praeceptum Baptismi obtinuisse, et sequitur ex priori. maec autem promulgatio sicut successive fuit in diversis partibus orbis, ita etiam praeceptum aptismi successive etiam obtinuit, primum IsrOSOlymis ipso die Pentecostes secundo in aliis civitatibus provinciae, quando illuc notitia ejus servenit. ii Samari quando ibi praedicavit Philippus, et sic de reliquis, quia non major obligatio fuit suscipiendi Non maior Baptismum, quam fidem Christi imo ma-s,hinit 0r erat suscipiendae fidei, quia haec non lo, quando ab eo non derivata ut si ursbolli, aut alio titulo oneroso redactus est datur sufficiens tempus, quo publicari h.m possint in provincia, antequam obligeni, his: ζω quanto magis in lege Dei id factum interpretabimur, qui magis compatitur infirmi
tali nostrae. eque valet quorumdam Θ- Excluditur
sponsi, dicentium, quod accoptations ' .. populi, seu institutione, id contingat in 'hi phumanis legibus, quia potestas legislatoris . . . -
a populo dependet, non ita potestas Dei: haec, inquam, ssponsio nulla est quia saeps non dependet talis potestas a popu-
''αόν, ' fuit sub consilio, sicut aptismus, sedendi' semper in praecepto, ut supra insinuavimus ex Ioannis 15. ideoque peccaverunt Iudaei non suscipientes Christum, neque credentes in illum. Sed praeceptum fidei non obligat, nisi praesupposita notitia ejus, quia des eae auditu auditus autem per verbum Christi. Item, quomodo credent, nisi audiant quomodo audien nisi mu-ιanιur' etc. Ergo praeceptum Baptismi, tum non obligavit Iudaeos in diversis partibus orbis existentes, sicut nequo praeceptum dei explicitae in Christum: supponit haec enim Supponitur ad Baptismum adul-
torum, edus enim praeceptum non obligavit sque Iudaeos, neque Gentiles, nisi supposita sufficienti instructione, quia qui ea credu, levis est corde et, ut dicit Hugo supra citatus, neque des, neque ratio admittun repentinas mutationes. Iisdem etiam congruentiis fulcitur haec
Anaviter conclusio, quibus ostenditur in ipsa Iudaea
Christum docuisse Baptismum sub consilio, quia lex nova non debuit temerarie et praecipitanter induci; hoc enim esset contra suavem Dei providentiam, et naturas
hominum accommodatam, et inducere jugum amarum et rigorOSum, atquΘ Onus grave, et non leve., Unde in ipsis legibus humanis saltem in servitutem vel quando potestas derivatur immediate a Deo, ut est potestas Pontificia: se praedictum spatium exigit lex ipsa naturalis, et conditio hominis, qui ad nihil obligari potest, nisi supposita notitia sufficienti, vel debit ejus, contra quam nequit oblinere ulla lex positiva, nequidem ipsius Dei. Unde sicut ignorantia fundata, et invincibilis juris in foro interiori excusat a culpa privatum, sic etiam ignorantia invincibilis publica aufert obligationem legis sortiori, quae per sussicientem et idoneam promulgationem non est proposita: unde nequi dici ignorantia proprie, sed nescientia, quae es negatio notitiae legis,
non autem privatio, quia nullo modo humano est debita scientia ejus er pro ..imulgationem in certo loco, ex quo ne igR ' Dii queat devenire in cognitionem aliorum ne lentia. magis, quam si in pectore adhuc resideret. Ea ergo promulgatio, per quam haec habet ut sit publica agendorum regula se requiritur et sufficit ad legem, ut vim obtineat in communitate. Haec sententia est Bernardi quantum ad obligationem si promulgationem legisnOVae, et Hugonis, eamque tenet Suaregloco citato, et quotquot requirunt promul
. '. 'μ. ymoeptivis quidquid sit de irritantibus gationem legis in provincia scossariam
obligati post promulgationem earum in metropoli esse, ut lex obliget, quod perinde dicen-
378쪽
dum est de lege nova, quia, ut inquit Doctor, de Sion misit leae, e verbum DO-mini de Ierusalem, Isaiae 2. unde concludit, quibusdam praeceptum Baptismi et Evangelii post mensem, alii post annum, aliis post decem annos incipit. Hinc Hicitur sententia singularis Soto
Medioa ib. 2. de Iust et jure, quaest. 5. ara. 4. obligatio quem sequitur edina . . quaeu. 03.
Baptismianis prae ari. 3. asserentes Gentiles fuisse obliga -
' uos susei pors Baptismum, si crederent in
Christum, ante etiam Baptismum proniuNgatum nullum enim est fundamentum asserendi Baptismum propositum simpliciis sub consilio Iudaeis obligasse sub praecepto Gentiles credentes in Christum, quia neque Evangelium uni direct praedicatum est mentibus, meque discipuli missi ad praedicandum et baptigandum Μαιhaei 10. missi sunt ad Gontiles, sed prohibiti sunt ad eos ire In viam Gentium
ne abieruis et Matthaei 5. Non sum missus nisi ad oves, quae perierum domus Israel: et illud : Non est bonum sumere panem Aliorum, e mutere canibus, Θtc. Si ergo vangelium non proponebatur illum non tunc gentibus, ut patet ex dictis, sed solis iub' Iudaeis, ita etiam neque remedium ejus
emium. 90testibligare sntes per modum legis quae primo respicit communitatem, neque per modum praecepti privati, quia non aliter proponebatur ipsis quam Judaeis.
R.,ponsio. Dices, quod Judaei habebant remedium impus logis id ist. circumcisionem, rideoque'.t.: non obligabantur ad Baptismum hoc non .eis .i habuerunt Gentes. Sed haec ratio non ais,ialidatam let, ala plures alii et filii Esau et Isma0Bapii,mo litae babuerunt Circumcisionem. clamon iniου Gentes computabantur. Deinde remedium legis naturae valebat Gentibus,
sicut Circumcisio Iudaeis. Accedit quod Gentes poterant circumcidi et recipere legem, vel steri proselyti Ex quibus patet ad fundamentum aliorum, quod est illud jam impugnatum. g Sed quantum ad circumcisionem
distinguo quaιuor empora, etc. Primum fuit an is institutionem Baptismi, et sic fuit necossaria udaeis; secundum autem est post institutionem Baptismi, usque ad promulgationem ejus, et sic non fuit necessaria, sed utilis. Loquitur autem Doctor de necessitate medii, prout supra explicuimus ejus mentem, in prima expositione adde etiam, si secunda magis placet, fuisse necessariam necessitat praecepti positivi, ubi non fuit Baptismus promulgatus Tertium tempus fui ejus post promulgationem Baptismi, et pro illo non fuit utilis, aut necessaria, sed licita. Quartum fuit quando jam fuit mortifera, et
Secundam conclusionem Doctoris do utilitate Circumcisionis post mortem Christi usque ad promulgationem, impugnant Doctores, quibus jam respondimus, qui putant legem novam obligasse in morte Christi, vel certe in resurrΘctione, et ab eo tempore Circumcisionem fuisse licitam quidem, sed invalidam e inefficacom, quia succedente obligatione Baptismi sublata est ejus virtus. Eam probat Doctoriis praecedenti quatuor rationibus, et sequitur ex jam dictis, quia tum primum coepit Circumcisi esse invalida, quando Baptismus positus est in praecepto, et hoc supposito Prima ratio est: ullus aliter se absta legem nunc, quam antea se habuit, nisi quia est ei aliter promulgata; sed non fuit Baptismus aliter promulgatus Sub praecepto post mortem Christi usque ad Pentecosten, quam fuerat antea promulgatus vivente Christo, tunc suit sub consilio et Circumcisi sui validari ergo etc. Hanc rationem jam in praecedenti commeruo
57. 0 intuor tempora Circumcisis
379쪽
Seclindaratio. Declaratur. IIaec ratio confirmat expositi
tetigi, et impugnata est responsio adVersarioriain, qui negant minorem. Secunda ratio ob sodem habent Circumcisio et Baptismus vim obligandi a quo habent vim me dondi et curandi, ηιqt ex Beda in Ioannis . Sensus hujus pr090sitionis est, quod Circumcisio et Baptismus inquantum erant obligantia, habusrint vim medendi pro tempore Suae obligationis, si denotat connexionem obligationis et efficaciae Circumcisi autem non est aliter revocata post mortem Christi, et pro illo tempore, quam fuerit ante mortem revocata, et habuit vim obligandi antequam revocaretur ergo, etc. Videtur te supponere Circumcisionem habuisse obligationem praecepti positivi, quod non fuit revocatum, usque ad promulgationem Evangelii, juxta secundam expositionem, quam supra praemisi, et idem videtur supponere etiam in sequenti argumento ideoque sequendo hoc explicantur ea quae dicit ibidem de Circumcisione, docendo non fuiSS necessariam, intelligero in ratione medii concurrente Baptistito, sicut antea fuit necessaria juxta primum tempus ejus et etiam de praecepto naturali redundante ex necessitate medii sub disjunctione obligante, vel ad Baptismum, vel ad Circumcisionem. Quod si communis expositio magis placeat, dicas hic eum argumentari ex principiis suppositis et admissis tam ab Hugone quam a D. Thoma, non ero ex propria opinione aut assertione. Tertia ratio est etiam clara de obligatione, quam habebant Iudaei circumcidendi pue. ros usque ad promulgationem Evangelii, quia nullo modo constabat eis illam suisso revocatam, ipsisque necessarium erat ponere spem in CircumciSione, ut remedio utili orgo tenebantur necessario habere falsam opinionem de Circumcisione, quantum ad ejus efficaciam post
moris Christi, et errorem practicum, applicando ipsam ut remedium salutis, quod non suisset, si psset inutilis Deus autem neminem decipit, neque obligat ad deceptionem : ergo , etc. Ad hoc responderi Responsio
potesta non oss0 inconveniens Iudaeos ex
fuisse in illo errore ex culpa Sua qui a Judaeorum.
non crediderunt in Christum credendo namque ipsis esset sufficienter nota s-sitio Circumcisionis in morte Christi, et omnia legalla fuisse adimpleta.
Contra, quia non omnibus etiam ire Impugna
dontibus fuit hoc motum, ut patet exareo osset
Actis in pluribus locis, ubi conversoruni
ad Christum gelus legis exponitur, imo neque ipsis postolis et discipulis fuit
notum, quia sensus Scripturarum non fuit eis apertus usque ad resurrectionem, Lucae 24. Si ergo Scripturas, quae de Christo loquebantur, non intellexerunt, minus intellexerunt cessationem Circumcisionis et legalium, quod colligitur ea Acιor. 10. et II. nam cum diseeptarent, qui de Circumcisione erant, cum Petro, dicentes, quare introisti ad viros praeputium habentes, et man casti cum illis etc. respondit ex visione quam habuit, et secundum ordinem gestorum in domo Cornelii non autem X
peculiari revelatione habita in morte Christi, cujus non est Vestigium in Evangeliis, patet etiam ea Aetorum 15. equo ergo Christi morte hoc fuit promulgatum Apostolis, ut potuissent douenire in publicam notitiam ; ergo minus reliquis. Confirmatur ergo rati Doctoris, quia Constrina- sicut promulgatio se habe ad commu Risuocatio
nitatem, ita etiam et revocati legis per .a quen- subsequentem , ergo Sicut publicatio 'e 4., ' .,.gis Osaicae fuit publica et plana, ita et revocatio ejus per legem Evangelicam publicata, debuit esse publica, et praedicari necessitas Baptismi, sicut praedicavit Petrus et Apostoli Jerosolymis. Deinde, ut Doctor ait, sine culpa sua obligare Synago-
380쪽
gam ad errorem practicum, in medio necessari ad salutem plurimum derogaret divinae providentiae, quod non es admittendum ideoque quaecumque radio suadeti aptismum congrue datum esse sub consilio, antequam esset sub praecepto, eadem suadet non fuisse revocatam Circumcisionem quoad utilitatem, antequam Baptismus obtineret vim praecepti declarantis ejus necessitatem, sicut et translationis legis veteris in novam. Quarta ratio pro conclusione St, quod Deus non dereliquit communitatem hominum in statu viae, sine remedio ad salutem necessario, de quo esset cΘrtum,
sed non fuit certitudo Iudaeis proposita de alio, quam de circumcisione, quam habuerunt ante et post legem ergo remansit, donec aliud fuerat publicatum. Respondent οιο, et quidam alii, salvari potuisse infantes per remedium legis naturae pro illo tempore. Contra, perindo sublatum est hoc remedium, per necessitatem praescriptam Baptismi, sicut et Circumcisio, deinde non tollitur inconveniens, quia remedium legis naturae, brο- gala Circumcisione, fuisse efficax aeque ignotum fuit Judaeis, sicut et ipsa abrogatio Circumcisionis remedium autem essedo se efficax nihil conducit, nisi constet de ejus efficacia, ut applicari possit melius ergo diceret, Baptismum sulas em cacem in resalvandis pueris, imo etiam, ut ipse vult, fuisse necessarium, quam Salvaret Dei providentium per remedium legis naturae, quod ex logo non licuit applicare parvulo, nisi in casu necessitatis ante octavum diem ergo sicut supponit spectasse ad Dei providentiam, et misericordiam non dereliquisse pro eo tempore Synagogam sine remedio, quod applicaret practice, et de cujus efficacia constaret, Sequitur nullum aliud fuisso praeter Circumcisionem. Haec tamen responsi et Hugonis de S M. Victore, et Alensis locis citatu, quae mi ' nus quadrat sententiae communi de tali remedio ejusque materia, quia materia
ut dicunt talis rem odii erat fides externa parentum applicata ad aliquod signum sensibile sed perinde haec fides applicari
posset, et protestari per oblationsmparvuli in Circumcisi0ne, sicut in aliis, quia non determinabat certam matΘriam. Plerique autem ex schola D. Thomae docent Circumcisionem non habuisse aliam officaciam, nisi ratione fidei protestatae, et ut includebat remedium legis naturae 'r-m sicut fuit licita pro illo tempore, ut omnes concedunt, sic etiam erat valida, si remedium legis naturae fuit validum. ac proinde salvat Soto et alii, quod vitar conantur, dicendo tale remedium fuisse validum, quod non cohaeret cum necessitato aptismi pro illo tempore, aut abrogatione Circumcisionis quoad fructum. Respondst fasqueZ, non SS incon 62.
veniens, ut in casu suppexere aliquod C V. 'remedium pro parvulis. per accidens. Contra, hoc est contra communem Theologorum, et suavem dispositionem divinae Providen ιiae, ut communiter Ecclesia, qualis sui tum Synagoga, ante Iromulgationem Evangelii sufficientem, in qua sui fidos et cultus veri Dei, derelinqueretur sine ullo remedio, respectu arm moniorum, cum errore practic et invincibili, n. Σ' quem habuit citra culpam et nogligontiam Luz'
suam, quae imputari possit, quia seclusa 'medio. publica revocatione Circumcisionis, non tenebatur aliud remedium quaerere quod eousque fuit privatum et nulla lege la- tutum Melius ergo dicitur, non fuisse ullam rationem tam immaturae obligationis conclusio. Baptismi pro tunc, donec promulgaretur, quae est sententia S. Bernardi, quam Supponit ridentinum supra hoc enim ipso quod Baptismus habuit totam necessita-