장음표시 사용
591쪽
DIST. VI QUAESTIO V. 575 recipientis, quamvis adsit in ante Baptismum, recipere Vere Sacramentum. Responsio Respondetur, Chrysostomum non X-
Chrysosto cludere intentionem legitimam offerendi manus et verba ad effectum praestandi Baptismi, quia intendit actum debere esse humanum in ordine ad Sacramentum conficiendum et oblatum neque per malitiam intendit desectum intentionis debitae, sed solum probitatis, et morum, si sita quae non nocet baptigato, de qua ex pro-Αhis posito illic disserit. Similiter patet ad Augustinum, qui non loquitur de simulatione excludente seriam intentionem dandi Sacramenti, quamvis ibi non integre explicat de qua simulatione agat; sed praesumi debet de hac agere. Et sorte alludit ad Baptismum datum ab Athanasio, aut etiam datum imo coram Diocletiano, qui de repente conversus est et proleS-sus fidem Christianam, et sactu est 3rtyr, in quibus ex parte tam suscipientium quam offerentium servata est intentio seri agendi, quod aciebant Christiani. Respondetur etiam secundo, Augustinum nihil in eo casu deierminasse, sed suSpendisse sententiam, donec ab Ecclesia, aut aliis aliquid determinaretur, quod postea
objicies tertio Christum instituisse Sacramenta, modo quo convenientius erat, sed magis conveniens erat ea non dependere ab intentione ministri ergo etc. Minor probatur, quia neque alia signa ex auctoritate publica instituta dependent ab intentione utentium ; deinde contractus, transactiones et hujusmodi, non dependent ab intentione ministri, verbi gratia, procuratoris, sed a lege; ergo similiter non tui congruum talem dependentiam in proposito admiscere. Consequentia patet, quia sic redderentur multi perplexi de valore Sacramenti per
errorem docent contra Veritatem Sacramenti. Deinde hac ratione, ut passim Patres et Concilia tradunt, non voluit Christus sua Sacramenta dependere a
probitate, aut fide ministri ergo magis id congruit ne dependerent etiam ab ejus
intentione. Respondetur negando minorem Ad U Rosponsio.
ju probationem repondetur usum aliorum hiarta signorum dependere ab auctoritate publi--ία -- tantum, idque congruenter ad finem 'comon pacis et communionis publicae servandae, ad quam se habent particulare perSonae, tanquam subjectae legibus, non tanquam ministri eorum, a quibus dependet finis politici administratio, non ita in proposito, quia Sacramenta ex definitione Ecclesiae dependent ab intentione ministri, idque congruenter, quia instituta sunt in cultum religionis, qui debetur Deo, et consignata sunt Ecclesiae, ut per ministros publicos exercerentur, nempe Sacerdotes, vel alios, ut in Baptismo, ex eorum deiectu, et congruo fine hujus Sacramenti Debet ergo in ministris tanquam in causis subordinatis, servari intenti publica legis et principis, cujus sunt ministri, sicut in ministris justitiae debet servari intentio legis quantum adactum in se debet etiam servari intentio Ecclesiae tanquam in administratoribus et quamdiu haec servatur, valide conficitur Sacramentum, non obstante quacumque intentione particulari hujus aut illius, inquantum est persona particularis modo illa non destruat intentionem universalem.
Ex quo patet ad secundam probati abonem, quia neu ue lex cujus virtute stabi PDrenita
litur contractus, neque etiam mandatarius curatorem,
volunt dependere contractum a ministro, inistram
nisi in certo modo, In quo Procurator u. agit vicem mandatarii, et secundum incepti verbi gratia, inter haereticos, qui structionem datam, et sic etiam contra-Dj0jtigod by
592쪽
ctu dependet ab ejus intentione, qua
Procurator operans est juxta institutionem mandantis, et inquantum mandatur; quod si modum et mandatum non Servat, non agit ut Procurator, neque contractus valet. Deinde neque lex, neque mandatarius voluerunt dependere contractum ab interna et occulta intentione Procuratoris, de qua nequit lex, aut principalis judicare. In Sacramentis patet aliter factum, ex rationibus praemiS- Si S, quia sine intentione ministri nequit
manere caeremonia, ut est oblata in cultum religionis, quae principaliter fundatur in internis actibus quos Deus institutor Sacramenti primari respicit et exigit, et quorum est judex quod non
competit puro hominii, et per ministrum voluit illa offerri, tanquam cauSam Subordinatam, cum qua ipsa princip3li concurrit ad effectum debet ergo Minister On- Sequenter intendere sub aliquo molivo, in quo subsistat intentio principalis cui
debet contormari. Ex his negatur consequentia, nec refert ut unus, et alter sit perplexus ex Statuet malitia ministri, si motivum SubeSt, et ipso essectu etiam privatur Sacramento et
ejus ructu, quia casus particulare non comprehendit lex Dixi, si motivum Su-D. Thoi be)x, quia alioquin, ut bene D. Thomas .is lusi. upra, si abluti et forma recte applicen-u tu externe, ut nihil appareat contrarium
lsgitima intentioni legitimae, non subest undamentum aliquod perplexitatis, quia sicut Ecclesia ratum habet Sacramentum, ita et suscipiens debet quiescere eodem undamento certitudinis, quae moralis est imo peccaret praesumendo, aut judicando aliud de ministro, secluso motivo sufficienti, quod si oriatur scrupulus ex propria dis-p0sitione, quam deponere debet, oritur
non ex natura actionis, aut ministerio. Demu ergo caSum, aliquem nempe eS-8e, cui ita invisa sit salus proximi ut
omittat legitimam intentionem, quid siet 'Respondent tensis responsione ad securi Alensis. dum loco citato a Scholiaste vel juxta Durandus.
Gabriel. aliam partitionem quorat. 8. n. . art. l. D. Thom.
responsione ad 4. OnaVentura ad 5. supploro
Durandus et Gabriel, et, ut apparet X a uodi, prima responsione, D. Thomas uri 8 Alii gatit. ad 2. quod Deus suppleret in eo caSu, quod deesset quantum ad justificationem, si desectus intentionis esset occultus. Alii h0 negant, qui putant rigoros Deum ita
alligasse virtutem suam Sacramento, ut aliter in eo casu non provideat ad salutem, neque gratiam justificationis insunderet. Sed hoc omnino incertum St, neque undamentum aliquod hoc, aut illud urget, nam quod moderni urgeant illud: Nisi quis renatus fuerit, etc. ubi denotatur necessitas Baptismi, intelligi potest in
rei pSa, aut in apparentia, et in soro Ecclesiae suscepti quando vitium intentionis exterius non proditur, et quod graves Doctores praesumunt de salute sic baptizati, multum congruit divinae misericordiae. Et in eam sententiam multum propendet Augustinus, si eam ipsam non teneat, loco citato, nec deest congruentia, ut Deus causa principalis instituens et causans salutem hominum medio Sacramento, in eo casu quo Sacramentum sine culpa Suscipientis, sed ex sola malignitate interna conserentis, sit nullum, Suppleat sua divina misericordia desectum, in iis quae ad salutem sunt neceSSaria, Sed neque etiam ex alia parte est fundamentum, quod convincat ita fieri totum est Dei providentiae et dispositioni secretae reservatum.
Casus moralis esse posset de Solis intan 22.tibus sic baptigatis a ministro Sine ulla tu eonfia itentione, et mortui cum Sol illo apti iubes. Sino, an Xhumandi essent ex loco sacro in ' i' de
quia de adultis, qui per sidem Sacramen intentionis
593쪽
sunt, non est difficultas. Responderem Sequendam essse in praxi sententiam tot D torum, quae est magis in favorem insantum et divinae misericordiae, in re
dendum ministro. Ad aliud respondetur, statum ministri quoad probitatem et fidem, minu certum esse neque de eo potest esse tanta certitudo moralis, sicut de intentione, de qua ipse minister potest certitudinem Physicam habere; neque praeterea Statu Sejus ille speciat ad cultum Dei inquantum per Sacramenta habetur, nempe quatenUS ordinantur ad propagationem salutis ine qui illa suscipit, in quo solo habent essectum non in ministrante, neque idem etiam status spectat ad actum humanum, sicut intenti ministri.
, bjicit denique Doctor quod minister
Obiecti se habeat ut causa instrumentalis, Sed iii
hoc non requiritur intentio, Sicut non attingit essectum causae principali reSpectu autem essectus proprii est causa principalis, non instrumentalis, Sic autem non requiritur ut habeat intentionem, qua subordinatur causae principali quia sic tantum agit, ut instrumentum ergo inquantum agit ut inStrumentum reSpectu cauSae principalis, non requiritur in eo alia intentio diversa ab ea quae est cauSBBprincipalis, per quasi dirigitur et assumitur ad suum sinem. Vide Scholium, et ea quae subjicit Doctor de varia acceptione instrumenti de qua superius agit dist. l. Responsio quinSt. 1 2 et 4. Resoluti est ministrum non esse lausam instrumentalem Sed principalem respectu ministerii, et consectionis Sacramenti, et ablutionis, qua ηt ablutio etiam sacramentalis, et se habet ut cauS Secundaci respectu vero effectus Sacramenti potest dici instrumentum vide late ergo, etc. Responsio ad principalia
Utrum in baptizante requiratiιr interitio actualis
D. ΤhOm. 3. Τλ. q. 64. a. 8. D. Bonav. Richard Sua- regis Alens citati pro quaest praeced. aVar. Sum. c. 1. n. 15. et c. 25. num. 105 et seq. Gerson lib. 1. de Doulis morat Sotucd. 1. q. 5.art. 8. Major. 4 d. 12. q. T.
Ad secundum a sic proceditur et arguitur, quod requiritur in baptigante intentio actualis, quia
ab actu primo non procedit essectus, nisi mediante actu Secundo. Intentio habitualis est, sicut actus primu S ergo ab ea non procedit effectus sine intontione actuali, quae teneat locum actu Secundi. Oppositum, non minus susticit in ministro intentio ad merendum quam 8 Socramentum conserendum sed ad meritum non requiritur intentio actualis ergo nec hic. Μajori probatur qui meritum non habet effectum, nisi ex proprio Voluntatis conatim ejus qui meretur Sacramentum autem habet effectum non per OtU VO-luntatis in aliquo, Sed tantummodo si non ponitur obex. minor probatur qui si requireretur semper actualis intentio ad merendum distractus in opere incepto quantumcumque persecto, et quBD-tacumque persectione, non mereretur quia non haberet intentionem actualem.
a Ad secundum sic proceditur, etc. Hic agitur de qualitate intentionis. In a
594쪽
gumento ad oppositum, supponit undamentum totius resolutionis, nam qua)libet intentio suffiiciens ad meritum, sufficit etiam ad ministrandum Sacranientum; et agit de intentione, ut est actus emica et
Explicat triplicem intentionem, actualem, habitualem et virtualem rosolvens hanc Auincero et requiri in baptigante, et idem est doministro aliorum Sacramentorum ita
g. b Distinguitur communiter de hia: i. intentione actuali et ' habituali
' plio' Rr quasi ista sufficientur intentionem
dividant. Sed videtur quod rationabiliter posset apponi tertium membrum et potest dici intontio virtualis Ille enim diuitur actu aliter intendere, qui habet actum elicitum respectu ejus, si od intendit illo autem dicitur habitualiter intendere, qui habet habitum inclinantem ipsum ad talem
actum. Sed aliquis est minus persecto intendens quam primo modo, et persectius quam Secundo modo
ergo est medium inter ista duo
quia si aliquis intendit in principio issae celebrare iSSam si postea est distractus, o habet actualem intentionem, Uando est distractus patet quia non
intolligit tunc illud in actu ergo
nec vult illud in actu, nec habet tantum intentionem habitualem, quia talem habet dormiens habet ergo Se medio modo. Et hanc ejus dispositionem diuo utuntionum Virtualem qui Scilicet, virtute alicujus intentionis prius habitae actualiter facit omnia quae facit, ex illa tanquam ex radice,
ita quod illa intentio actualis fuit
principium ordinatum ad omneSistos actus, et habet in se Virtualiter intentionem propriam cuilibet istorum actuum, sicut intentio sinis habet in se virtualiter intentionem propriam cujuscumque ordinati ad finem et pro tanto manente intentione cujuscumque ad finem ordinati manet ista intentio actualis prima virtualiter in omnibus istis.
Hoc modo intendens ire ad san eregri-
jus sinis, ordinat multa alia ne- - 'cessaria ad illum finem. ΕXequen .hu ζ' .d
autem illa ordinata, non semper i 2 'Σ.
reverentia ejus dico tamen quod eliciat eos. Semper meretur quia Vel habet intentionem eorum quae Iunt ad
finem illum, cujus est illa prima intentio, vel habet actus aliquos frequentos ex illis intentionibus. licet cum illis actibus concurrant aliqui actus distrahentes, et ab intentione illa prima et ab intentionibus propriis eorum, quae Sunt ad illum finem, sicut declaratum est in 2. lib. dist. 41. et in . dist. 15. ubi dictum est, quod sorte artyrus in actu sustinendi martyrium, non habuerunt intentionem, nisi istam virtualem, quia immensitas pi)enarum absorbebat sorte usum rationis: cista clamem perpessio puenarum erat quidam essectus derivatus ex intentione servandi dem Dei et ideo dum durabat pas- Sio durabat semper ista intontio Virtualiter, sicut in essectu.
595쪽
ritur actualia. August. Sacerdos distractus
Sacramenta Eumolt intonito virtualis.
Ad propositum dico tuo sola intentio habitualis non sufficit in baptismate, quia propter istam non dicitur actus ejus licet sit consormis illi habitui actus humanus. Nam si aliquis habeat habitum inclinantem ad desiderium sanitatis, si curatur nullo modo intendens sanitatem, sed ad ludum, non dicitur consequi anitatem per aliquem actum humanum, Sed casualiter Vel fortuite. non magis quam si non habuisset intentionem ad sanitatem ergo sola intentio habitualis non sum-cit respectu sinis actus humani. ut humanus est. e requiritur in baptigante semper intentio actualis, quia non obligavit Deus hominem ad impossibile, vel nimis dissicile, cujusmodi est non distrahi, quia secundum Augustinum, tertio de lib. arbit. Non est in
potestate nostra quin visis tangamur
nec etiam plus obligavit ministrum in illo actu, quam in Xe-
quendo actus aliorum Sacramentorum. In conficiendo autem Eucharistiam, quae St excellentissimum Sacramentum, non Ob
ligavit hominum ad non distrahi
quin prius intendens celebrare, licet in proserendo Verba ac PR-mentalia distractus Sit, Vereta die consscit.
Ex his concludo quod sufficit in baptigant intentio virtualis, hoc est, quod aliquando habuerit in
tentionem actualem, ex qua descendit nunc Vere actus baptigandi, sive in isto actu habeat intentionem actualem, Vel aliquam ex ea descendentem, SiVe non Intel
ligo autem, quod descendit iste
actus absque omni motu Voluntatis contrario interveniente Sicut si induens se admissam, intenden Scelebrare secundum Sum Romanae Ecclesiae, et ex isto procedat continue sorte secundum aliquem habitum derelictum in phantasiacum magna distractione, Vere tacit ea quae necessaria sunt ad istum autum sacramentalem, qui os conficere. Si quaeratur, quomodo potest aliquis essectus, qui modo St, reduci in illam intentionem primam, Sicut in causam, si nunc
non est ista intentio, neque aliqua alia imperans istum actum Dicitur, quod est per quamdam Virtutem impressam virtuti moti-Vae, per Voluntatem actualiter intendentem, et quamdiu manet illa virtus impressa illa Virtus motiva movet, ut si aliquis intenderet ire ad aliquem locum, et post in via cogitet de aliis, in illa actuali volitione flebat actualis impressio in potentiam motiVam, et quamdiu illa impressio manet, movet ad terminum Volitum, et procedit homo. Paulatim autem minuitur illa impressio, o tandem desicit et cessat homo amotu, et tunc dicitur ab istis, quod homo non habet intentionem Virtualem nisi dum habet offectum impressum a Voluntate actu intendente in potentiam aliquam inferiorem. Sed mirum Videtur, quomodo Voluntas possit esse virtus activa causans talem sormam in ista potentia organica; mirum est etiam, quod Si cauSaretur ibi, unde paulatim deficeret. Potest ergo dici, quod in appe-
Quomodo effectus dicitur virtualitervolitus peractum qui modo non est '
596쪽
580 LIB. IV. ΕΝΤΕΝΤlARUM titu sensitivo, sive pii 'ntasia, est aliqua dispositio secundum quammoVet, cessante actu voluntatis imperantis eis. Vel aliter ad propositum, quod sive Voluntas actu intendens aliquid, relinquat in potentiis inserioribus, SiVe non Ordinate tamen habet suas volitiones respectu finis, et eorum quae sunt ad finem ; et cum ad aliquam istarum e PVenerit, et actum O-tentis inferioris correspondentis imperaVerit, potest ille actus inferior imperatus manere, licet intentio, nec primη, nec Secunda maneat et dum manet ille actus, Voluntate quantumcumque distracta, dicitur manere intentio virtualiS.
Ad argum. Ad Pgumentum, concedo quod
aliquis actus requiritur ad hoc quod effectus sit et ille actu potest dici quo producitur essectus
extra. Sed si quaeras aliquem actum, Secundum quem sit operatio immanens agenti talem non oportet dare tunc manentem, quando essectus exterior elicitur, Sicut manifestum est, quod multi essectu actu au Santur, quando BetU- alis motio causae agentis per intellectum, a qua producuntur, non manet. Et posset poni exemplum in naturalibus, quia projecto lapide in aqua, primus circulus Stcausa secundi circuli, et sic deincepS, non tamen Semper manet primus quamdiu caeteri ita etiam universaliter in motu projectorum, prius cessat pars motori propinquior quam remota. CoΜΜΕΝΤΑRIUS.
dunt ad eam, quam mediam Voca Doctor, Seu Virinalem, ut eam distinguat ab hoc quod est in habitu et consuetudine seu inclinatione tantum actus primi aliquid
tantum Velle, et non actu. In quaestione nulla est controversia, et textus est planus, atque doctrina recepta ab omnibus licet quidam varient modum loquendi Habitualis, ut eam explicat Iabitualis Doctor, non Sufficit, quia non Si princi eonsuetudi- pium operandi actuali est persectiSSima hi inegnali Sufficit autem virtualis, quae est issa, non ,uἶeii
qua dicitur actualis antecedens manere aia de
in suo essectu, ut quando quis distractus neque actu cogitat finem, neque actu ultiinem, tamen actu exercet opus Ordinatum ad finem, ut bene locior explicat in littera Hic plura dici possent de natura intentionis, sed magis spectat hic
tractatus ad primam secunda et ad secundum sententiarum, ideo SuperSedeo,
quia hic tantum agitur de ipsa, Ut requiritur af Sacramentum, et incidenter. Richardus docet modum, quo intenti a.
actualis durat in suo effectu nempe qua 4 et
tenus Voluntas imprimit appetitu seu - λι-- potentiae motivae aliquam qualitatem, per quam movetur af ministerium Sacramenti qua qualitate ceSSante, ieSSat etiam motus in potentia motiva. Sed hanc merito rejicit Doctor videtur enim petita responsio ex motu projectOrum. Respondet ergo ipse duobus modis, Ux
phantasia sit aliqua dispositio, secundum tu. quam OVet ceSsante actu voluntatis im- zer ziperantis eis. Haec dispositi non est alia, 'IA quam actus ipsarum potentiarum, ad α' quem applicantur ex imperio voluntatis ione
597쪽
Secundus modus ex subordinatione ianctuum voluntatis.
per subordinationem ad ipsam, manente appetitu applicato manet etiam potentia motiva applicata, et sic sequitur motuSin actionem externam et liae sufficiunt ad ejus continuationem, sine ulla quali late impressa a Voluntate. Respondet secundo voluntatem habere ordinate suas voIitiones in ordine ad finem, Verbi gratia, primo intentionem, postea electionem, tandem Sum et Xe-cutionem per media subordinata, quando plura sunt, quibus correspondent actus potentiarum inferiorum cum eodem ordine potest ergo distrahi voluntas ab actuali volitione finis, sed perseverare in ipsa voliti respectu aliorum, hic et nunc, cum praescripto ordine et sic continuatur intentio ejus virtute in volitionibus subordinatis, ad quas sequuntur actu imperati aliarum potenii 3rum. Hanc responsionem sequitur Sua regdisp. 13. ecl. 3. Uterque ergo modus est satis undatus, et contingere potest in exercitio, quia licet voluntas 'imperet et applicet potentiam inferiorem et externam ad actum, potest continuari actus ille per appetitum. Quod dico necessarium esse respectu potentiae motivae, quae sicut nequit seipsam determinare adactum, Sicut neque repugnare potentiae Superiori ita etiam nequit continuare actum, nisi ut perseverat actus potentiae SuperioriS, respectu eju8dem, per modum determinantis ad ipsam continuationem ejus non sic aliae potentiae, quae posSunt determinari ab objecto, ut visiva, et hujusmodi possunt in actu perseverare ex sola objecti determinatione desinenieaci voluntatis, quo etiam desinente . a DibUS pro certo, quod non licet . h.' i' iinente determinatione rappetitus sensitivi iterare apti Smum, et etiam Si ' h.es et cognitionis imaginativae sufficienter iteretur de acto, quod non habet ij applicatur motiva ad continuationem effectum, et hoc dicunt auctorita- i, iactus imperati a voluntate, licet ipsa ο tes Sanctorum. Ponuntur autem
Alius etiam modus est aeque possibiliS, ita ut maneat actus voluntatis circa materialia objecta subordinata, licet non attendat hic et nunc ad motivum formale extrinsecum finis, et desinat etiam actus intentionis in ipsa quod optime declarat octor in exemplis subjectis reSponsione ad argumentum.
Utrum Baptismus possit iterari
Alens 4. p. q. 28. m. T. art. l. D. BonaV. 1. p. q. 6.ει 2. Richard art. 4. . . . Thom. . . art. 1. et 3 p. q. 66. . . Suare ibid. 22.3eet. 2. Vasque 3 p. d. 146.
Circa a quartum principale . quaero duo. Primo, de iteratione Argum i Baptismi Secundo, de charactere propter quem ponitur in iterabilis. Quantum ad primum arguo, quod Baptismus possit iterari, quia Eucharistia potest iterari, et tamen est Sacramentum excellentissimum ergo, etc.
Oppositum Augustinus ad Maximinum, et ponitur in littora do
consec. d. 4. Rebaptizare haeresioum, qui hoc sanctitatis signum percepit, omnino peccatum est, catholicum ero, immanis-3imum scelus est. Praeterea idem . 15. ad Orosium Ideo Ecclesia eos non re
baptizat loquitur de baptigatis ab
haeretici S ), quia in nomine Trinitatis sunt baptizati. Ad quaestionem tenetur ab Om g.
aliqua, rationes ad hoc: Una qui
598쪽
M.t j. dem St, quia Christus semel est
D. bom mortuus, et Baptismus Virtutem
habet ex passione Christi, uxta illud Apostoli In morte ipsius baptizati sumus. Sed haec ratio non concludit, quia et poenitentia virtutem habet a passione Christi absolutio autem Vel prima gratia non datur inimico, nisi per meritum mediatoris, et tamen poenitontia iteratUP. Alia ratio ponitur, quia in Baptismo imprimitur character, qui est indelebilis. Sed ille probat pro-p0situm manifestius per immanis est ius a principio enim ex quo Baptismus fuit institutus sui manifestum de eo quod non licuit eum iterari Quod autem character imprimatur, non Si notum e prima ejus institutione, nec ex tota Scriptura, neque etiam ex multis auctoritatibus Sanctorum, sicut tangetur statim in quaestionibus de
Et hoc videtur, quia si fuisset multum de hoc tractatum a Sanctis Magister Sententiarum mentionem secisset de ipso. Non inVenitur autem aliquod verbum dixisse de charactere secundum istam significationem, secundum quam utimur eo in toto enim tractatu de Baptismo, non nominat charR-ctorem, nisi Semel in primo cap. S-tius dist in in dicens tui ab hinreticis baptizati sunt, servat charactere Christi, rebaptizandi non sunt. Ibi Ocatur character Christi sorma Baptismi Christi, sicut satis apparet ex auctoritate Augustini praemis-SR, e qua agister inseri istud dictum. COMMENTARIUS.
a Circa quartum principale uoreo duo, etc. Marcionistae iterabant apti gestostos Smum, ut refert Epiphanius ceres 42 et VII qui tria aut plura Baptismata dabant iteratis vicibus etiam in remedium relapSUS. Damascenus de hoeresibus, idem iis tribuit. Aliqui pro eodem citant Donatistas eo quod baptizarent denuo eos, quo Sciebant in Ecclesia Catholica baptigatos, Sed non admittebant iterationem Baptismi, Sed
potius existimarunt Baptismum non haberi verum et ratum extra EccleSiam, quam in se solis collectam constare vane jactabant, de quo errore Supra actum eSt. Caeterum quia errorem in facto Sequebantur. ideo merit etiam annumerandi sunt, Sicut et Anabaptistae, qui negant Baptismum insantum esse validum ac proinde insantes baptigatos in adulta aetate baptigant con- Sentientes, unde nomen Sortiuntur Anabaptistarum seu rebaptigantium. Contrarium hujus erroris S de fide, Cotiolusio
definitum variis in Conciliis et a Patri 'bus ac Pontificibus et octoribus, quam veritatem probatiocior argumento ad oppositum ex duabus auctoritatibus . Augustini et mox, 3 Ad quaestionem, etc. statuit eamdem veritatem pro certo teneri ab Omnibus, nempe certitudine side propter auctoritate Sanctorum. Et ne eadem denuo repetamus, hujus definitionis capita Supra recitavimus conclusione prima deveritate formae baptismalis, agentes de Baptismo Virginis in probatione secunda ejusdem conclusionis quae est X e capite, quod Baptismus nequeat iterari vide ergo ibidem citatos Patres et Concilia. Supposita ergo veritate fidei, quaeritur
de ratione Seu congruentia acti. Duas as ' et '
599쪽
ot causa facti. Ρrimus modus dieEndi im
seri Doctor ex aliis antiquioribus, quaSimpugnat prima est, quia Christus semel
eSt mortuus, et Baptismus habet virtutem ex passione Christi, ad Roman 6. In morte ipsius baptizatus sumus, etc. 3nc rationem merito Doctor impugnat ex eo quod non recte inseratur Baptismum non posse iterari, quia efficaciam sortitur ex
passione Christi, quia etiam Poenitentia ex passione Christi, et reliqua Sacramenta ut alias supra dixit dist. 1 quoeει. i. isunt efficacia, quamvis Poenitentia sit iterabilis. Hanc ergo congruentiam non impugnat Doctor, nisi quoad illud de emicacia Baptismi ex passione. Si autem congruentia ducatur ex similitudine Baptismi et mortis Christi, quam intendit postolus et multi Patres, ex eo quod Christus semel mortuus est, colligunt Baptismum ex similitudine, qua typum mortis Christi imitatur, non poSse dari nisi semel, sicut Christus semel mortuus est. Melius ergo ratio deducitur ex hac similitudine quam ex efficacia, quam trahit aptismus ex morte Christi et passione et Sic eam tradit Ambrosius lib. 2. de Poenitentia
cap. 2. IAidorus lib. 2. de divinis Ospiciis,
cap. de Baptismo, Damascenus lib. . deside, cap. 10. estque Clementis Romani lib. 6. eonstitutionum cap. 15. Hoc ergo modo applicata ratio non impugnatur a Doctore, quin potius ad eam reducitur commode ratio, quam ipse infra subjungit, ut videbimuS. Dominicus Soto carpit octorem, quod non fideliter rationem hanc ex . Thomaretulerit sed immerito ratio enim D. Tho
bis non aliud sonat est Secunda in corpore Secundo, inquit, in morte Christi baptizamur, per quam morimur peccato, et resurgimus in novitate itom Christus autem tantum semel mortuus est, et ideo Baptismus iterari non debet, etc. Haec rati nihil aliud sonat, quam Baptismum Sumere efficaciam a morte Christi, per quam morimur peccato, et reSurgimus in novitate vitae rata etiam responsione ad primum quod est Baptismus institutus est in ablutionem peccatorum, sed peccata iterantur, etc. ReSpondetur, ad primum ergo dicendum, quod Baptismus operatur in virtute passionis Christi, sicut supra dictum est, et ideo sicut peccata sequentia virtutem passionis Christi non auferunt, ita etiam non auferunt Bapti- Smum, ut necesse sit ipsum iterari uecte ergo eam rationem Doctor refert et impugnat, ut patet intuenti, neque glossa Soli quadrat textui, ut videre licet Secunda ratio, quae adducitur ab aliis, est ex eo quod Sacramentum imprimat characterem indelebilem in anima. Haec quidem ratio vera St, Sic Videtur eam Tridant. Tridentinum amplecti sess. . de Sacramentis in genere, an . . Si quis, inquit, diaeeri in tribus Sacramentis, Baptismo scilicet Confirmatione et Ordine, non imprimi characterem in anima, hoc St, signum quoddam spirituale et indelebile, unde ea iterari non possint, anathema sit, etc. Et hanc ipsam doctrinam amplectitur Doctor in titulo, seu ipsa partitione quaestionis principalis : Secundo, inquit,
de charactere propter quem ponitur r-terabilis supple Baptismus' quaero, etc.
et quoest. 9. quam illis Verbis insinuat argumento ad oppositum a ratione ex eo
quod Baptismus sit in iterabilis, probat
imprimere characterem indelebilem, quia alioquin nullum habens Hectum indelebilem ipsum posset iterari, sed de hac in ea quaestione agemus. Quid ergo impro
Bespondetur non improbare illam Veri atatem, nempe e charactere reddi Sacra ciei . mentum non iterobile, sed quia haec pro-
600쪽
bati non procedit ex notioribus, quia
magis notum est Sacramentum non OSSe
iterari, quam quod imprimat characterem indelebilem, cujus probationem hic insi nuat, quae in dictu quaestione sustus erit v. i. tr ex ladari Verita nempe de Baptismo non d non iterando fuit a priticis,io suae institutionis
Sacramento nota quam colligunt latres ex illis ad
quam dari Ephesio 4. Unus Deus, una Fides, unum' eom. Baptisma, ut Anselmus D. Thomas ibidem, Leo Papa 34. ad Leonem Raven et epist. I9. ad Nicetam Ambrosius l0co citato adjiciens illud Pauli ad ebraeos
Impossibile est eos, qui semel illuminati sunt, etc. Et quidquid sit de sensu litterat horum locorum, saltem traditio illa
Ecclesiae per omnem aetatem continuata
viguit circa non iterandum Baptismum, ut patet eae canone Apostolico 16. aliasi 'ri 14 et controVei Sia frequen contra antiquos Anabaptistas id probat, quae perinde non sui de charactere, ergo hie VeritaS de Sacramento non iterando magis notaeSt, quam characteris et laetus quod humiliter probatiocior auctoritato Magistri in atribus versatissimi, qui tamen parcede charactere loqui tui', non rejicit ergo rationem absolute, sed dicit conclusionem esse manifestiorem principio. SCHOLIUM.
RHocta ratione Alensis, et D. hom docet Baptismum esse initorabilem, quia ita Christus instituit, cujus rei adducit congruontias optimas. Ρrobari potest ex cap. 4 ad phos.
3 a Dico ergo quod ratio nitera-
''' bilitatis Baptismi est institutio di
Bry Imu, Vina, cujus non est aliqua causa prior nisi Voluntas ejus o tamen non ista institutio est rationabilis tum ' x ex morbo contra quem principali
enim principaliter instituitur contra originale peccatum, quod non est nisi unicum, nec iterari potest): tum ex fine principali, ad quem ist habet inim plenam remis Sionem poenae et culpae Si autem posse, homo labere requentem talem remissionem plenam ab itroque esset magnum incontivum delinquendi Illud enim quod est institutum in remedium relabentium, utpote Poenitentia,
non est sine magna poena Sol Venda pro peccato Tum tertio, Ruia per istud Sacramentum, cum sit principium et anua, per qu8m intratur in legem Christianam, adscribitur aliquis familiae Christi et fit membrum ejus et Ecclesiae
militantis Licet autem aliquis ingressus in collegium, si offendat postquam ingressus suerit, possit reconciliari et collegio et capiti collegii, non tamen frequenter in codegium intrat. Ad argumentum dico quod illa Ad --- prolatio Verborum, quibus Eucha
ristia consecratur, non e St Sacramentum, Sed est consecratio Saeramentalis et illud non licui bis iter' re Super eamdem materiam, etsi secundo iterreretur, nihil fleret. quia jam prius actum est illa
etiam perceptio non e St Sacramentum ut patebit insorius Licet orgo eadem e PSona OSSet requenter communicare, SiVe recipere Eucharistiam, non tamen Super eamdem materiam frequenter possunt proferri Verba consecrationis