장음표시 사용
611쪽
deducta, aut in expressa sententia Patrum contenta, quae aliter intelligi nullo modo p0Sset ac proinde ut supra notaVimus, ex ipso dicit argumenta ad oppOSitum, OS-
tenso fundamento necessario et certo conclusionis esse facilis solutionis, prout ipse doctissime solvit, supposita definitione
seu declaratione Ecclesiae, quae hanc Veritatem characteris determinate proponit. Non ergo incautes locutu est, neque Veritatem characteris, ut dixit Solo, tenuiter asseruit, neque in dubium revocavit, sed firmissimo undamento asseruit contra
negantes, licet modum discurrendi et
probandi aliorum non probavit, tanquam neceSsarium et cogentem, quia neque in aliquibus recte landatum, neque in reliquis cogentem negantes ac proinde recurrit ad Ecclesiae auctoritatem, non per modum opinionis toleratae, aut humanae, aliquid asserentis, sed declarantis Veritatem fidei, quae declaratio eae dist. 25.
tertii quoest unica, responsione ad 2. in fine, supponit revelationem per doctrinam traditam ac proinde quae continetur in Scriptura et Patribus secundum
traditionem : quod perinde de veritate
characteris asserendum est ex principiis ejus praedicto loco, et in quoestione prima prologi e 1 dist. H. iιoest . . responsione ad 4 argumentum Graecorum, quod est tale, nempe Spiritum sanctum procedere a Filio, non esse scriptum in Evansteti , ergo etc. Tujus reSponSionem, qui perinde consuta haereticos hujus temporis, qui negant hanc Veritatem characteris, visum est ad propositum integram transcribere, et quia Doctoris sensum in quaestione praesenti, optime declarat.
Ad rationem illum de Evangelio dico, inquit, quod Imristum descendisse ad inferna, non docetur in varιgelio et
tamen tenendum est sicut articulus sidet, Imcacia
quia ponatur in symbolo Apostolorum si ita multa alii de Sacramentis Ecclesiost non sunt e ressa in Manselio, e tamen Ecelesia tenet illa esse radita certitudinaliter ab Apostolis, et periculosum esset errare circa illa, suom non tantum ab Apostolii descendunt per scripta, Sed
etiam per consuetudinem universalis
Ecclesio tenenda sunt. Nec Christus in Evangelio docui omnia pertinentia ad dispensationem macreamniorum: diaeit enim discipulis suis in Ioanne: Adhuc habeo multa vobis dicere, Me non O-
testis portare modo, cum autem venerit
ille Spiritus veritatis, docebit Os Omnem ueritatem Multa igitur docuit eos Spiritu SanctuS quo non sunt scripta cin angelio, et illa multa quoedam per Scripturam, quaedam per consuetudinem
tradiderunt Similiter diversa Symbola
diversis temporibus sunt edita, contra diversas rasereses de novo Orientes, quia quando insurgebat nova haeresis, neceS- sarium erat declarare veritatem, contra quam erat illa inresis, quo veritas etsi prius erat de de non tamen erat prius
tantum declarata, sicut tunc contra errorem illorum, qui eam negabant, etc. Haec Doctor, quae recte proposito accommodantur, et est doctrina universalis et Catholica. Ipse ergo reducens veritatem characteris ad Ecclesiae definitionem et auctoritatem, Supponit 'SSe reVelatηm ac proinde contineri in Scriptura aut traditione, quam Ecclesia semper conservavit per Omnes aetateS, et potisSimum per Doctores et Patres. Ex quibus habetur scopus Doctoris, et resolutio hujus quaestionis, quae in duobus consistit Primum est Summa m
certum et necessarrum fundamentum hujus veritatis haberi eae determinatione
612쪽
proinde contineri in Scriptura et Patribus, licet non manifeste, ut ex his solis, seclusa Ecclesiae desinitione et declaratione, sit manifesta et Omnino certa quamvis revelata, donec proposita ut talis, fuit manifeste ab Ecclesiaci et huc spectant argumenta octoris pro opinione opp0Sita. 12, Unde, ut supra diximus ex ipso, dicit
aliquam auctoritatem esSe neceSSariam, ut ex ea probetur necessitas characteris ne frustra asseratur. Et subdit auctoritates Sanctorum multas non SSe expreSS3S quae aliter non pos Sunt interpretari, quo Auctorita Sensu auctoritate Augustini, quae magis ambiguae ad propOSi tum faciunt, dicit non esse con- indueuit cludenteS, Scilicet neceκSario quoad sen- ς' .ir' sum dete mainatum, ex quo Sequereturdhelheth e0Delusi tenenda pro certo et de fide, xvr quam certitudinem omnino intendit Doctor nam investigat eam ex creditis, cum sit Veritas supernaturalis, vel ex iis quae DeceSSari ex creditis sequantur, et discurrit ex Scriptura et Patribus ad hunc finem elicita enim ex fide, seu ex creditiS. ad eumdem habitum spectant per ipsum in 3 dist. 35. quaest tmica, unde in praesenti utrumque refert ad substantiam fidei, quae ex Scriptura aut Patribus, aut definitione expressa Ecclesiae habetur, requirit tamen auctoritatem modo dicto expreSSam. Unde in 1. dist. 16. quoest. l. Ad tertium forsan diceret aliquis, responsione ad tertium, quod est tale Consequentio Sanctorum et octorum suseponendo sunt Se nece33ariae, etc. Ad tertitιm, inquit,
forsitan diceret aliquis, quod princise
propter rationem solubilem, a quocumque βαι, non est tenendum aliquid esse de substantia fidei, nec for3an propter conclusionem talis rationis, quatenu praecise est per illam concluga, sic arguen Seeaeponeret morti, nec aliquis secundum
rectam rationem es deberet is onere; oportet igitur habere majorem auctoritatem ad hoc, ut aliquid teneatur esse deside, quum quod Sanctus aliquis sic arguat Minye enim quis arguit, quod omnino non asserit, licet illud quod Sanctus authenticatus ab Ecclesia, quantum ad
doctrinam asseri esse tenendum, sit certum tamen auctoritates tιbio possunte Oni, etc.
Si ergo Ductor veritatem fidei ex undament certo investigat, non est quod a Sol aut aldensi, vel aliis reprehendatur, quasi vim abstulerit traditioni aut Scripturae, aut testimoniis Patrum ad probandum hanc veritatem, quod Omnino salsum est. Haec enim ab aliis ullata non negat habere suam efficaciam, sed ulterius progreditur, ut ultimum undamentum et necessarium inveStigaret, quo Veritas haec necessario sit credenda, tanquam de substantia fidei, quod non attigerunt antiquiores Theologi, qui ex
sententiis non necessario concludentibus procedunt, aut etiam male applicatis. Quiquid sit de intento Patrum, aut Veritate contenta, aut certe dubiis sententiis peto in aliis veritatibus circa hoc ipsum mysterium an omnia a principio fuerint ita manifesta ut haereticum esset ea negares Quid de Cypriano dicemus existimante non fuisse Baptismum validum ab haereticis collatum, aut ex cra EccleSiam certum is mei est hanc veritatem suisse ex traditione Apostolica magis notam, quam imprimi characterem per Baptismum, ut Superius cum Doctore dictum eSt, quorat. I. non omnino tamen Scriptura, aut traditio habet vim obligandi donec accedat interpretatio Ecclesiae, ut patet ex multis definitionibus ab Ecclesia, prout necessitas et casus Occurrit interpretandi, propositis. Inter ipsas traditiones Apostolicas, aliquae pertinent ad exercitium auctoritatis aliae vero ex divina ordinatione
613쪽
et revelatione statutae sunt, inter quaS Ecclesia Spiritu sancto illuminata discernit.
Futilis etiam est illa eorum impugnatio objecta, quod in cap. Majores, de Bapti-
Smo, re tum non sit recens inventa, Sed memoria hominum antiquior. Urgeant haec contra haereticos, nihil enim ad nos Spectant, ut patet ex dictis. Verba etiam Gabrielis, tanquam a Boetiore dicta profert Sotus, quasi asseruerit non esSe tutum, propter auctoritote Ecclesiae negare characterem, hoc nussibi Doctor determinat enim rem hanc tanquam de fide
certam, nec ergo recte asSequuntur men
tem Doctoris, nec recte allegant. Haec interim sufficiant pro declaratione quae-Stionis, et sententia vera Doctoris, in quibus primarium scopum et trΗctatum ip-Sius quaestionis comprehendimus: Superest ut reliqua suo ordine perstringamus. SCHOLIUΜ.
Variae acceptiones characteriS, ac ejus definitio secundum Thoologos o propriolatos
q. Hic a intelligendum est, quod isti ,i quaestio an res nihil manifestum
supponii prae Supponit, is quod dicitur per nomen, Sicut patet ex quaestionedo definitione Sacramenti in communi dist. 1. Primo ergo Supponetur significatum hujus mominis character, Secundum quod hic est quaestio de eo. Secundo inquiretur de principali, an aliquid tale sit in anima per Susceptionem Baptismi.
Character De primo transferendo verbum significat. X Verbo, charactor significat dum
quod gura et sic accipi tui ad Hebrra ubi nos habemus, sistura substantiae, ponitur character in Graeco. Et hoc modo dicimus characteros figuras quibus litterae scribuntur et hoc modo dicimus characteres in incantationibus et hujusmodi quasdam ligura prO- tractas ' hoc modo accipitur in Apocalyps character bestiae, figura in fronte, Vel in manu quae Significat ipsam pertinere ad amiliam bestiae Generalius autem accipitur c haracter pro signori et hoc modo Baptismus potest dici character, quia signum quoddam est. Forma etiam verborum in Sacramento aliquo potest disi character, sicut Magister loquitur de charactere dist ista, ut dictum est quaestione praecedenti. Sed his omnibus praetermissis de charactere, ut loquimur in proposito. heologi concipiunt communiter per characterem quoddam spirituale impressum a Deo suscipienti Sacramentum non iterabile. Ex ista ratione nominis sequuntur aliquae proprietates characteris, quarum duae Sunt communes sibi, et cuilibet formae.
scilicet quod est sorma assimilativa alii habenti, et quod est sorma distinctiva a non habente. Et alim
Speciales, quarum una St, quod est signum rememoratiVum Sacramenti suscepti alia, quod est signum consormatiVum Christo, cujus Sacramentum Su Scipitur, et etiam obligatorium ei, eo modo quo suscipiens Sacramentum obligatur per ejus u Sceptionem. Ex ista etiam ratione nominis patet quod character non e St gratia, nec virtus aliqua infusa, putaside S, SpeS, charitas, quia tales Virtutes non semper imprimuntur
characteriS.Character est signum
rium. Character non est virtus.
614쪽
LIB. IV. SENTENTIARIIususcipienti Sacramentum non iterabile, utpote fleto suscipienti ordinem vel constrinationem character autem semper imprimitur. Hoc etiam apparet ex quadam alia conditione, quam communiter loquentes attribuunt characteri, Scilicet quod est indelebilis virtutes autem sim sunt delebiles, ut patet
de peccante mortaliter, in quo non remanent istae Virtutes.c0MMENTAMUS. 1ι. ahinc intelligendum est, etc. Dividi-ngus, tur quaeSilo in quid Dominis, et an sit character. Hic explicat quid nominis, juxta communem Sententiam χαρακτηρ
enim Graece, Latine issura dicitur καὶ
os 1 et Assur substantio ejus, etc. missis ejus acceptionibus quas in littera adducit, sumitur ad propositum quaestionis praesentis, pr aliquo Spirituali impresso Dubi. a De in anima, mediante Sacramento . diu, Baptismi, cujus duplex est effectus, alius Physicus, alius moralis PhySicus St, ut
sit assimilatio subjecti ad aliud quod
habet similem formam, et distinctivus a
non Signato morali est, ut Signum me
morativum Sacramenti suscepti consormativum Christo, et obligatorium Suscipientis Sacramentum ad legem et idem, cujus est initiatio. Hinc excluditur ab aliis effectibus Sacramenti, ut sunt gratia et virtutes, quae amitti OSSunt per peccatum, non ita character. SCHOLIUM.
Ροnit sontontiam ogantium charactoremot auctoritates quibuSios impugnat D. Thom. quas stondit non urgoro, o ad intentum auctorum adduci.
Secundum bin principale est, a 4 aliquid habens istam rationem no- 2 '
minis et alias proprietateS, im uidium primatur in animam baptigati. Et quoι- dicitur quod non, et modus ponendi est isto sicut enim in aliquibus
consecratiS, quae in conSecratione
Sua non recipiunt sanctitatem formalem, nihil reale imprimitur, ita est in proposito, cum Suscipiens Sacramentum non neceSsario
recipiat sanctitatem formalem, nulla sibi forma reali necessario imprimitur Similitudo probatur, quia alia sanctilicata quae non recipiunt sanctitatem formaliter, non distinguuntur ab homine, quantum ad istum actum, quando ex isto actu non recipit sanctitatem Assumptum autem de illis aliis patet, tum in calice sanctificato, quia nudam formam realem recipit tum in Ecclesia dedicata Vel aqua benedicta, et Vestibus Sacerdotalibus et hujus ut odi. Ad istam conclusionem arguitur primo sic : Sicut sequendo rationem naturalem, non sunt plura ponenda, quorum necessitas non apparete notis Secundum naturalem rationem, ita de creditis, non sunt ponenda plura, UOPUm necessitas non apparet secundum
fidem sed necessitas talis formae
impressae non apparet, etiam Secundum est, quae sunt credita de Baptismo ergo, etc. Minor probatur, quia nec Scriptura sacra istud exprimit esse necessarium in Baptismo, nec Sancti explicite mecsequitur evidenter ex Veritate Baptismi credita, quia tota Veritas Baptismi consistit in Sacramento
visibili et noctu invisibili istum
615쪽
Dionys. non uisis locutum scharactere, loco citato.
ossocium invisibilem communiter, ubi Augustinus specissent, Vocat gratiam. Hic respondetur, quod Sancti satis tradunt de charactere, Secundum illum modum quo loquimur, ut adductum est de Dionysio et
Sed illae auctoritates videntur tantum esse Vocales et non ad intentionem eorum. Sicut enim patet respiciendo translationem, et expositionem VercellenS. cap. 2. Ecclesiasticae Hierarchiae in . particula, cap. 2. Sunt ista verba quae allegantur ubi dicit secudum istam translationem Ita sursum actum divina beatitudo a sutipsius participatione recipit, et de proprio liι- mine, sicut quodam signo ipsi tradit divinum faciens, et communicatorem in Deo manentium. Et sequitur ibi Sanctum signum a merarcha accedenti data
significatio, ubi adducunt aliqui de alia translatione verba talia Advenienti ad Baptismum, donatur a Summo Sacerdote sacrum signaculum. Similitor illud de Damascen lib4. . . adducit sic, quod per baptismum datur nobis regeneratio et sigillum per sigillum intelligitur secundum OScharacter, ibidem dist. 3. c. 2 Dama Scenus luemadmodum Israeli circumcisio, et equitur post illud est stoillum. Istae auctoritates non adducuntur ad intentio nom auctorum Do
prima patet, quia sicut continet planum litterae, et Vercellensis exponit in illa parte SeXta, cap. 2. determinat de quodam pro ambulo ad Baptismum, qualiter Valet Secundum ritum Graecorum in primitiva acclesia. In primitiva enim Ecclesia baptigandus primo inducebatur cui Hierarcha -R-num capiti imponens signabat eum, praecipiens Sacerdotibus, quod tam ipsum quam HUS SUS-ceptorem describant. Illud fiebat longin ante baptigationem, Sicut apparet ex processu litterae ibi quia de actu baptigandi determinatur OSt, aut te I Sub clittera. Undo ut textus ille Dionysii secundum translationem VercellonSis truncato adducitur Praemisso enim de proprio lumine, scilicet
fidei Sicturit odam siqno ipsi tradito, et
communicatorem in Deo manentium, etc.
do istis subdita Quorum est sancit ιm
ptio quorum, inquam, redde ingula singulis, uilicet cilluminationis traditae: Sanctum Signum, Hierarcha data signatio, scilicet impositio manuum capite, et quod sit communicator divinorum, Signum est Sacerdotum Salutaris descriptio, qui scilicet describunt eum, et ejus rata Seoptorum tanquam in communionem Christianorum receptum Ista autem impositio manuum, et descriptio sebat longe ante baptizationem ergo nullo modo ista hic dicta possunt intelligi de aliquo signo impresso in Baptismo.
pte adducitur, quia par unlu OPR- locutum do
tionis conjungitur cum parte alte ut putavitrius, praetermissa sententia oon cipienda cum parte praecedente.
Jacet nim in littora Damasconis tu Per Duptismum primitias spiritus assum imire, et e Stibi VerSus, et sequitur alius e PSUM: Et principi ιm alte-
616쪽
rius uitae sit nobis resteneratio, et hinc sequitur statim sigillum et custodia es illuminatio ergo 1i ullo modo Vult
ipse dicere quod per Baptismum sit nobis sigillum sed quod per
Baptismum sumimus primitias spiritus in primo versu et in alia clausula quod regeneratio est principium Vitae et sigillum etc. ergo ex ista auctoritate non potest haberi nisi quod apti- SmUS, SiVe regeneratio sit sigillum, non autem quod per Baptismum stat in nobis sigillum. Alia autem auctoritas Dama Sceni nihil valet, nam expresse ibi loquitur de cruce, dicens: Ista nobis
signum est data in fronte, quemadmodum Israeli circumcisio per ipsam enim deles ab insidelibus distinguuntur; et equitur de eadem cruce Ista scutum est arma et trophinum adversus diabolum, scilicet Sigillum, ut non appr aeime nobis vastator non plus diuero
vult nisi quod impressum est nobis sigillum contra inimicum, quod non est ad propositum.
Arguit ab auctoritate Sanctorum negativo o variis rationibus, non dari characterem.
Hoc etiam confirmatur, quia Au- Auguει ustinus, qui tantum tractavit ex
Vidἡiu intentione de Baptismo, utpotem 6 doeuisso lib. de Baptismo contra Donatistas,
rem et in uno Volumine de unico Raptismo, et praeter haec multa super Joannem, ut ali tu in aliquibus capitibus de de ad Petrum, non tacuisset de charactere, si ipse fuisset immediatus et necessarius offectus Baptismi. Et si dicas, non negat: ReSpondeo ad propositum sufficit, quod non amrmet, quia tanta investigationis supponitur, quod si haracter fuisset proxima res Baptismi alicubi expressisset nunc Rutem in Baptismo non distinguit nisi Sacra montum hoc est aliquid visibile extra et rem Sacramenti, scilicet gratiam nec unquam st-ctum dicit recipere aliqtiam rem Sacramenti sed tantum aeramentum, nec unquam in iterabilitatem Baptismi ostendit ipse propter talem characterem impreSSum. Consimiliter etiam de consecrat. distinci . . colliguntur auctoritates
Sanctorum de Baptismo, nec idetur verisimile, quod nullus eorum locutus fuisset de charactere, si fuisset essectus ita necessarius Baptismi et quod videtur multum ponderis habere, Magister Sententiarum nusquam de charactere illo secundum istum intellectum locutus est, cum tamen ipse diligenter auctoritates an clorum de materiis, qua tractat, compilaVerit. Secundo principaliter arguitur s. sic et redit in eamdem Virtutem,
scilicet quod pluralitas non est 'ponenda sine neceSSitate, et argu b, itur sic: ihil frustra ponendum uPernuum.
est in operibus Dei et naturae. quia Deus et natura nihil faciunt frustra sed character secundum istum intellectum si ponatur, frustra ponitur ergo, etc. Probatio minoris primo comparando ad innectum principalem Baptismi qui est gratia secundo ad epsectus illos qui attribuuntur characteri, scilicet assimilare distin
617쪽
60IQuantum ad primum, arguitur' .P sic si requiritur ut dispositi ad h. ' gratiam, aut ergo ex parte susci-d , Σέω pientis, ut e parte agentis. onkbdiam e parte suscipientis, quia anima non habens actuale peccatum est summe disposita ad suscipiendum gratiam; nec ex parte agenti S, quia agens est infinitas Virtutis. Et si dicas quod requiritur ut dispositio permanens ad essectum inducendum, quandoque posterius tempore, qui non statim inducitur, utpote ad hoc, quod fictus baptigatus postea recipiat essectum Baptismi contra hoc arguitur ut prius. Aut enim pro illo posteriori, quando recipit essectum ultimum Baptismi character requiritur ut dispositio ex parte SusceptiVi aut ex parte agentis; et stat ratio ut prius. Arguitur ad hoc etiam specialiter, quia sine tali signo posset Deus assistere Baptismo, Vel baptigato ad causandum effectum Baptismi, recedente notione, sicut
astitisset in ipso aptismo, si prius non fuisset fictus. Et confirmatur, quia essectus Baptismi non datur illi qui ponitur habere
characterem, nisi Vere poeniteat; Sed per eram poenitentiam sine tali sorma characteris gratia da
Quantum autem ad alios essectus, qui attribuuntur characteri probatur propositum, quia sine sorma inhaerente posset baptigatus assimilari baptigato, et distingui a non baptigato per hoc quod recipit aptismum sicut patet in multis aliis, quia proseSSus in Peligione, assimilatur alteri profes-
Ao et distinguitur ab alio non
prosos So, non per aliquam sormam sibi inhaerentem post proseS-sionem, sed quia talem actum habuit in praeterito. Eodem modo de tertio effectu, Ad distin-
ngurativum Christo sive obligati-'''4.m'' Vum potest enim aliquis esse obli ἡ ' gatus alicui, et ita configuratu si ciborauibi, quantum ad obligationem con ' flgurandi sine omni sorma inhaerente, sicut ille, qui secit ho magium alicui domino post OmR-gium obligatur sibi ad fidelitatem
SerVandam, et cita ad quamdam configurationem, et profeSSUS X prosessiones tenetur consormari seu configurari raelat suo, et tamen nec aciens o magium, nec
profitens recipit aliquam formam absolutam, quae sit signum configurandi. De quarto essectu scilicet quod ponitum signum rememoratiVum 4.4i hi
ipsius Sacramenti, Rrguitur Sic 's. .:
Quia aut respectu Sacramenti O 'in nitum tale signum rememorati signum
viam propter excellentiam ac PR- tivum.
menti in se aut propter aliquam habitudinem ad alios, qui ex signo
cognoscant Signatum. o primo modo quia excellentiora sunt fides et charitas, quam SuScepi SS BR-ptismum, et tamen ista non habent aliquod signum rememorativum postquam insuerunt. ec Secundo modo, quia, aut in comparatione ad Deum Vel ad proximum. Νon ad Deum, quia Deus Sine Omni signo nexistente cognosceret istum suscepisse Sacramentum, et
fuisse baptigatum dion ad proximum, quia Vel ad beatum in glo-
618쪽
602 LIB. IV. SENTENTIARUM ria, ad majorem gloriam habentis tale signum, vel damnatum in inferno, ad majorem confusionem non habentis tale signum. eutrum est dare, quia major gloria est beato habuisse actum charitatis, quam Suscepisse Bapti Smum, et major confusio est damnato cecidisse a charitate quam a SUSceptione Baptismi et tamen charitatis seu actus meritorii nullum ponitur signum rememoratiVum in beato, nec in damnato.
ii Specialiter autem arguitur debeatitudine quia si signum istud
essu in habente ad specialem X-cellentiam in gloria, SequeretUr quod solus Sacerdos inter Omnos Christianos posset habere talem excellentiam in gloria, quia Sacerdos habet omnes charactereS SQ- queretur etiam quod Christus careret ista excellentia gloriae quia
ipse non fuit baptigatus Baptismo
Christi Baptismus autem Joannis non impressit characterem, nec fuit Sacerdos sacerdotio, Ut consertur in ordine sacerdotali, quia non fuit ab aliquo ordinatus Pari
ratione, nec confirmatus constr-matione Sacramentali. Sequitur
etiam quod sancti Patres et beata Virgo, quia non habuerunt istud signum, non habent illam excellentiam in gloria. Praeterea tertio arguitur ex parte hujus doni in se, quia non videtur probabile, quod alicui, qui non tantum est in peccato mortali, sed in illo actu peccat mortaliter,
Deus conserat donum suum et hujus probatio est, quia Dei perfecta
sunt pera Deuter M. et ideo nullum curat irem non persecte curat impium enim est a Deo imperfectam sperare Veniam nullum ergo donum suum dat alicui actu aliter tunc peccanti mortaliter. Sed fictus in suscipiendo apti- Smum, peccat mortaliter. quia facit irreverentiam Sacramento ergo Deus ex virtute hujus actus, in quo peccat mortaliter non dat sibi aliquod donum Speci9le. Item, omne donum Dei datum Gratia homini, tu est gratum faciens. ' ' et ' 'vel gratis datum sic intelligendo id Σέ 'iahoo, quod est gratum facienS, Vel . . . actualiter vel iis positive. Quod brevius dici potest, quod Deus nullum donum dat inlicui, nisi vel propter bonum ejus, Vel propter bonum Ecclesiae. Illud quod ponitur character, non est donum gratis latum sive propter bonum Ecclesiae, cujusmodi donum est linguarum, et illa de quibus loquitur Apostolus 2 ad Corinth. . quia istud nudi valeret, nisi tantum habenti. Patet etiam. quod nullusos sectus utilii Ecclesiae sequitur Sed nec donum gratum acienS, quia per istud donum persona non constituitur in aliquo gradu acceptationis respectu Dei, nec etiam tale donum consertur sine gratia et charitate quia Deus persecte
Ultimo arguitur ex Si modo 12. essendi, qui ponitur characteris, quia ponitur indelebilis et hoc sic Νulla forma inest animae, quam non potest Deus delere, quia minus est delere quam creare, Vel
saltem non includit contradictionem Or. lam creatam in anima
doleri ab anima : ergo si chara-
619쪽
603cter sit indelebilis, nulla talis est forma in anima baptigati.
Secundum istam opinionem, patet responsio ad duas auctoritates adductas ad aliam partem quaestionis, quia male adducuntur, et Omnino non secundum intentionem
auctorum, sicut patet in prima ratione istius opinioniS. Ad rationem pro illa parte deindelebilitate respondeo quod non est Sacramentum initerabile, propter hoc quod imprimat effectum indelebilem, sed ex ordinatione divina, sicut dictum est in praecedenti quaestione. Ista etiam ratio potest duci ad oppositum magis enim est Sacramentum initerabile, si nullam Ormam imprimat, quia quantumcumque imprimeret illam, deleri posset. Si autem solum ponitur initerabile, quia transit in praeteritum, tunc salVatur simpliciter ratio indelebilis, quia Deus de
potentia absoluta non posset facere praeteritum non praeteriisse,
nam si fugias ad sormam impressam, cum quaslibet sit delobilis, non habetur simpliciter initorabilitas. Sed si dicatur actum
praeteritum esse Signum, cum ille actus praeteritus non possit deleri, id est, non sui SSe, Sequitur quod ista sit ratio simpliciter inite abilitatis.
Non posse probari rations experientia, Scriptura sacra, Vel claris ot expressis Sanctorum locis, ponendum Sse characterem,sod dari constat ex auctoritate Ecclesiae,c Majores, de Bast quod post Scot dostnitum est in Florent. Decreto Eug. et Trid. S. T. can. . sed ex auctoritatibu non expressis. Omnes enim possent exponi de ipso a-ytismo, qui dici polos character et Signaculum. Vide loca Sanctorum apud Coo
Ad quaestionum potest dici aliter, quod licet characterem inesse animae, non possit probari per rationem naturalem, neque in Uni-Versali, quod scilicet necesse sit dare talem sormam inesse animae propter quid nec etiam propter st-nem, neque in particulari, ut per experientiam alicujus actus, seu per conditiones actus manifestantus talem formam inesse ipsi agenti percipienti actum suum, Sicut nec probari potest de gratia vel charitate, de quo dictum est inra
lib. licet etiam ex crediti mani via. 26. seSte, siVe quae sunt explicite de substantia dei, sive quae continentur in Scriptura, si V quae manifeste per Sanctos sunt elicitae creditis, non possit probari, quia non apparet necessaria habitudo ejus ad talia credita tamen poni potest, quia non repugnat ipsi animae talem formam habere,
qualis describitur character, nee per consequens Deo posse animae talem sormam imprimere. Sed ne omnino frustra et sine necessitate ponatur, oportet aliquam. auctoritatem habere, cui
innitatur, qui ponit eam, et tunc facile erit solvere, quae objiciuntur. Inter auctoritates autem Sanctorum secundum istam significationem characteris,de qua loquimur, non Videntur inultae auctoritates expreSSae, tamen aliquae allegantur non concludentes ex Augusti-
620쪽
LIB. IV SΕΝΤΕΝΤΙΑRUM Auguει. no de Baptismo contra Donatistas, lib. 6. Satis eluaei ovem, quo foris
characterem dominicum accesterat, venientem ad salutem ab errore corrigi characterem tumen in ea dominicum a9noscet,
quem quidem characterem tuti lupi lupis insigunt, qui intus videntur. Ibidem
etiam lib. 1. de consec. distri. Stenditur : Sicut baptizatus, si ab unitate rece8- gerit, Sacramentum Baptismi non amittit; sic ordinatus, etsi recesserit, aeramentum dandi Baptismum non amittit, nulli enim injuria facienda St.
In ista auctoritate pluries nomina characterem, Sed apparet quod nihil ad propositum secundum Significationem characteris, de qua loquimur, quia dicit, quod lupi lupis infigunt characterem, quod magis salvatur de Sacramento Baptismi, quam de aliquo effectu in anima. Unde ubique in illa auctoritate potest character bene ad intentionem ejus accipi pro Bapti-Sino, non effecti Baptismi sicut dictum est prius Magistrum accipere characterem in ista definitione, pro sorma Baptismi.
Chastaeis BreViter, Sicut habetur aetran. ponήndum de haeretici3 ad abolendam, sentiendum
Ii. S de Re ramentis Ecclesiae, sicut
autem Ecclesia Videtur sentire characterum imprimi in anima in Baptismo, sicut dicit Innocenti is III. Extrav. de Baptismo et jus
osseu tu . . Majore : Qui sitote accedit ad Baptismum, characterem suscipi
Christianitatis impressum. Et ibidem
in fine unc characterem Sacramentalis imprimit operatio, cum obicem voluntatis contrario non invenit obsistentem.
Et si prima auctoritas OSSet exponi Vocando characterem Christianitatis ipsum Baptismum, tamen Secunda, quas dicit quod Sacramentalis operatio imprimit
characterem, videtur expresse loqui de charactere, tanquam de aliquo impresso ipsi animae, sicut loquimur in proposito Propter ergo solam auctoritatem Ecclesiae, quantum occurrit ad praesens est ponendum characterem imprimi. Ad hoc autem poni possunt tre 15. congruentiae. Prima talis, congru kb hz um est ad formam persectam, poni etaetaeo liquam dispositionem inratia au ψηφηβο- tem sorma est supernaturalis et persecta ergo congruit ad eam esse aliquam dispositionem prae-Viam supernaturalem: talis est
charaeter Secunda congruenti8, quia congruit Deum non instituisse Sacramenta ana, Saltem pron OV lege quae persecta est ergo congruit, quod Sacramenta sua a nullo recipiantur Vere, quin aliquem effectum habeant; sed non semper habent gratiam sicut in ficto ergo aliquem alium Tertia
congruentia est, quia congruit receptum in familiam Christi distingui a non recepto per aliquid intrinsecum sibi quia licet Christus posset distinguere sine tali
intrinseco, tamen persectior est distinctio ejus, et in se et in comparatione ad omnem Ecclesiam
militantum scilicet et triumphantem, si stat per aliquam formam
intrinsQuam manentem, quam Sinon sic stat. Tale autem distincti-Vum ejus, qui SuScepit Sacramentum, quo intratur in familiam Christi ab eo qui non Suscepit, et immanens in suscepto, ponitur