장음표시 사용
641쪽
IJnde habet tum, sine quo no qui esse ex dependen
si taliam tia fundamentali ad terminum esse eum-ibi dem sibi realiter, ut est creaturae ad in ad , Deum, totius per se ad partes relationis hyhη' ad subjectum correlationis ix aliam correlationem propter simultatem. Pro cedendo ergo secundum eumdem ordinem ejusdem relationis in specie, verbi gratia, similitudinis ad correlativam sibi, non distinguitur realitor ab ipsa si ero est ad aliam similitudinem, a qua non dependet secundum ian simultatem, est diversa realiter, et status est in tertia similitudine ex ratione praemiSSa. Et si dicatur gratis io dici, respondeatur ex quo capite colligi possit identitas respectus realis ad suum fundamentum nisi ex illo principio jam praemisso, nempe ratione dependentiae, nam si haec dependentia ex sententia aliorum probat identitatem essentialem, a fortiori proba iidentitatem realom. Ratio autem quam assignat hic Doctor, est ad hominθm,
retorquendo argumentum ex communi sententia, et secundum paritatem, ut OS-
tendit consequentiam illam non excludere principium autem ex quo equitur,eS per Se notum, nempe in dependentia per se non dari processum. 10. b Teriis etiam ratio non valet, etc.
I ' ΑΙ Τ' Haec ratio est, quod relatio non OleStr xioni' osso potestas activa vel passiva, cuju3 contrarium competit characterici ergo non est relatio, etc. Respondet Doetor hanc rationem aequivocare vel continere propositionem salsam aequivocat, Si sumat potestatem nunc in Sensu Orali, nunc in Sensu hySico, Verbi gratia, in adore sumendo potestatem pro principio agendi physico, ut appellat relationem in minori ut detormina characterem in sensu morali. Si autem liysice sumat poteStatem quae dicitur simpliciter potestas respective ad
moralem, que secundum quid si talis. Minor est salsa, ut manifeste patet in lit Character
tera nullum enim actum potest phySice potestas
exercere active, aut passive quin eum
dem possit non baptizatus exercere by Sice, ut patet exemplis, quae adducit. Si autem loquatur de potestate ministeriali et morali, major est salsa, ut clare probatur ex extu, instando ad hominem in ordine piscopatus, qui non est diversus a Presbyteratu, ex opinione . Thomae in . d. 24. a. 3. q. 22. item instat de potestate judicis, filii nepotis, in ordine adactus competentes, ac tandem declarat propositum in character Sacramentali. SCHOLIUM.
Rejicit quartam ratiotiem . Thom quia destruit primam, et resolvit, non obstantibus rationibus allatis, posse dolendi characterem
osse Pelationem extrin Secus advenientem. Favet Trid. s. r. an. 9. dicen e SSe Signum.
Do hujusmodi relationibus agit 3 dist. l.
quaest. 1. et inta. d. 13. quaest. 1.
Qia arta e vero ratio destruit . prima in Si enim universaliter in
aliis Sacramentis causaretur relatio nova ad actionem Vel 'SSionem Sacramenti, et non character ergo est ibi relatio nova sive absolutio aliquo noVo, nisi
fingas in quolibet alio poni ali
quod absolutum corresponden Ornatus si
characteri, utpote Orn Rium Uem erit
dam. Sed si illo ornatus est sorma supernaturalis, erit indelebilis eo modo quo character est inde lebilis, quia non poterit habere causam demeritoriam. Et tunc videtur fictio, quare non possit dici character, cum Sit sorma prior ipso effectu principali acr5 men
ti et Torma indelebilis, quare
642쪽
626 LIB. IV. ΕΝΤΕΝTIAR etiam ille ornatus non poterit habere effectum suum, OSSante flution in aliis Sacramentis Sicut ponitur character in Sacramentis imprimentibus characterem. Respondeo ergo, quod ratio ni
hil probat nisi quod character
non est quaecumque relatio adactionem Vel passionem Sacramenti sicut si esset forma abS0luta, non SSet quaecumque abSO-luta, quia in alii SacramentiS, Secundum istos, imprimitur aliqua forma absoluta, sed non haracter. Et propter hoc potest dici. quod non in quolibet alio Sacramento imprimitur aliqua relatio
autem si os relatio manet post actum suscepti Baptismi imo
Nihil eo Semper. On obstantibus ergo
istis rationibus, quae non Onctu'si ita uidunt, ut ViSum est, potest dici
dy'ni'n' charactorum esse tantumm0d0 quemdam respectum extrinSecus advenientem ipsi animae, CRUS n-
tum a Do immodiat in susception Sacramenti initurabilis, quia
Sic ponsendo saltem omnes conditiones salvantur, quae communitor attribuuntur characteri. COΜΜΕΝΤΑRIUS.
i. c Quarta vero desιrui primam, etc. Patet redargutio ex littera, Stque urgenS,ac tandem respondet nihil aliud concludere, nisi citaracterem non Sse quamcumque relationem causatam a Sacramento ac tandem statuit conclusionem Prima primam non absolute, Sed respective ad ''''l' '' racionos lias uarumque Solutiones, p03β' teneri characterem esse relationem extrinsecus advenientem ipsi animae, causatum
a Deo immediate ad susceptionem Sacramenti non iterabilis, quia sic tenendo saltem omnes conditiones salvantur, quae communiter tribuuntur characteri. Probatio hujus petitur ex praemissis de Sentsntia Alberti, nisi quod aliter senserit de relatione, nempe esse praedicamenti Ad aliquid hoc autem satis impugnature rationem Thomae. Prima duo dubia quae supersunt ad veram declarationem hujus conclusionis, explicat Doctor duobus paragraphis sequentibus. SCHOLIUM.
Τenendo characterem SSe respectum, ut tenet Albert. Supra refutat sententiam, quae videtur D. hom diconisem undari in actu praeterito. Primo, quia fundamentum et respectus sunt in eodem subjecto. Secuudo, non ens nequit undare ens sale Tortio, Soqueretur characterem nou AS annihilabilem. Resolvit sundari in anima Husve potentia.
Sud restant duo dubia Primum, defundamento proximo illius relationis. Aliud, quo modo OSSunt charactere diversorum Sacramentorum distingui ab invicem. De primo, Videretur alicui, quod actu susceptionis Sacramenti transiens in praeteritum, SSet proximum sundamentum, Vel proxima ratio fundandi istam relationum Sod istud est salsum pecialiter in proposito, qui ratios indandi et relati sunt in eodem
subjecto proximo : Su Sceptio Utem Sacra monti et character, licet sint in eodem Suppo Sit O , ΠΟΠ R-men in eodem Sulla octo proXimo
quia Susceptio Baptismi insuit
Secundum corpuS, chara Ctor Se cundum animam.
non fundari Superactum przeteritum
643쪽
DIST. VI QUAESTIO X. 627 Istud etiam est generaliter salsum hic et in aliis, propter duo. Primo, quia non ens non poteStesse fundamentum, vel rati sun- dandi aliquam relationem realem, quia nec terminus. Propter hoc enim ponitur contradictio relatio rationis, quia habet sundamentum Vel terminum, negationem autUS autem transiens in praeteritum, postquam transiit, simpliciter non eSi ergo postquam transiit, nulla relatio talis undatur super eum. Hoc secundo patet, quia ad terminum immutabilem super fundamentum omnino immutabile, non potest fundari relatio, nisi simpliciter immutabilis et etiam neceS-sario inhaerens fundamento. Unde si aliqua essentia creaturae esset
simpliciter immutabilis relatio illius ad Deum esset simpliciter immutabilis ergo si character dicat aliquem relationem ad Deum, de quo patet, quod est terminus immutabilis, et fundatur in actu
ut praeteritus est, cum actu praeteritus, ut praeteritus, sit simpliter necessarius, in tantum quod de potontia absoluta divina non potest esse non praeteritu S), sequitur quod ista relatio realis esset omnino immutabilis etiAm loquendo de potentia Dei absoluta. Hod autem Videtur inconVeniens, quod aliqua sit relatio realis alia a suo fundamento, quam non ΟS- sit Deus de potentia absoluta delere a fundamento Suo Sicut O- sterius a priori et illae duae probationes ultimae probant paternitatum non frandari Superimuine.
i. Et Si adducas Philosophum con-
Fundamen tra hoc , 5. Metaph. cap. de ad aliquid,
tum paternitatis proximum ipsa potentia generativa. Subjectum characteris proximum est anima, vel ejus potentia
Pater dicitur eo quod generat Respondeo, ctus potuit eSA causa in βεri ipsius relationis et quidem quando sui causa tunc relatio instebat sed non est causa in esse, sicut non manet manente relatione fundamentum autem non tantum est causa in fleri relationis sed in esse. Quid est ergo undamentum paternitati. Respondeo, fundamentum proximum est ipSapotentia generativa non loquendo de respectu quem de se dicit potentia, sed de isto absoluto, quod denominatur a PeSpectu Dico ergo a simili in proposito, si character ponatur relatio reali S, ejus fundamentum proximum Stipsa nuda anima, siVe SSentia, sive potentia de ho in sequentiquaeStione), quia respectus extrin-Secus adveniens potest undari super fundamentum, e cnju principiis nullo modo egrediatur; nec undamentum ejus proximum oportet determinari ad illum aliquo modo ex ratione Sua propria, quia tunc non esset respectu Sextrinsecus adVeniens, Sed tantummodo determinatur ad illum ab ipso agente sic in proposito COMMΕΝTARIUS.
d Sed reuant duo dubia, etc. 0 12. dubium de fundameIn characteris, O-Vet quasdam rationes, quae difficultate non carent. egat Baptismum praeteritum, qui in sensibili actione perficitur, ess sundamentum; primo, quia ratio fundandi, et relatio sunt in eodem Subjecto proximo. Suscepti Baptismi sui in corpore, character autem est in anima. Haec rati patet in relationibus primi modi, Dj0jtigod by
644쪽
Raxi quia unitas ot pluralitas sunt in eodem
et relatio subjecto, in quo est relatio diversitatisti, odo et identitatis, aut similitudinis. Difficultascia nita, Sse potes de relatione paternitatis, an μ' ibi. Τ'pulentia generativa sit in tot0, in quo et ipsa relatio, vel in illis organis, in quibus habet operationem. Respondetur esse in toto, quia phantasia et appetitus
concurrunt etiam ad generationeni, et nutritiva, quae ministrat et disponit maleriam. Secundum probat idem ex fundamento universali, quia non ens non potest esses fund9mentum, aut rati, fundandi relationem realem, quia hoc discerniturr0latio ae alis a relatione rationis quod
redii. ad non ens. Hoc fundamentum discrimi-
nis non est forte universale, tanquam liaec
sit prima dissurentia, quia etiam relatio rationis inter ipsa entia fundari posset, sed sumet in ordine ad praesens, quia
loco citato ex secundo, haec etiam conditio per se requiritur ad realem relationem, quod sit inter diversa et realia extrema, quae in esse entis se respiciunt. Non sene ergo, et actum praeleritum esse
patet nita SimplicIter non enS, et nullam relationem
usi. 'a tu realem fundari in non ente secundo, Pt x'DI' id om probat ex eo quod extrema immu tabilia non possunt dicere relationem adinvicem, nisi Omnino immutabilem terminus in proposito livius relationis characteris est Deus et actus transiens in praeteritum, qua praeteritus est, et similiter immutabilis, ergo relatio erit etiam immutabilis Patet major, quia Si creatura aliqua esset immutabilis, etiam relatio ipsius ad Deum esset talis Inconveniens ergo est, quod aliqua relatio distincta a fundamento sit talis, ut non possit Deus eam, ut posteriorem delere a fundamento, unde colligit paternitatem non esse sundatam Supersenuisse. 13Ob, helion. Ad intelligentiam hujus rationis. Objicios primo, relationem creaturae ad ontra Deum manente creatura esse immutabi rationant.
leat hue modo, quo intelligitur hic immutabilitas manentibus extremis. Hoc ipsum etiam patet de relatione praedicamentali ex suppositione extremorum in esse, quia repugnat, quin insit et maneat inseparabiliter, quamdiu extrema manent Tertio, non sequitur illa consequentia in proposito, quia licet fundamentum relationis extrinsecus advenientis esset immutabile, sicut et terminus immutabilis non sequitur ex natura extremorum, Sed ex Voluntate et actione libera Dei, a qua ut Suyponit supra, producitur haec autem suspendi potest manentibus extrΘmis, ergo et relatio deleri. Quarto denique,
videtur in conclusione supponere relationem quamcumque, quae realiter posterior es suo fundam outo, et ab eo realiter diverso, posse de potentia absoluta separari, etiam manent termino. Quinto, contra assertum non replignat aclum praeteritum esse fundamentum, ut quo, seu conditio fundandi ipsam relationem; idem autem inconveniens videtur equi, nempe relationem realem dependere a non ente, ut conditione sicut et dependere ab eo ut causa, quia Omnis dependentia entis sive reseratur ad causam, sive ad conditionem, terminatur ad ens.
Respondetur intelligi immutabilitatem, l,
qua posita aliter eri nequit a Deo, Sive nequit non mediate, sive immediate ex re ipsius primi ilum repugnantia, actum praeteritum, qua praeteritum repugnat non suisse, quia hoc solo privatur Deus, ut non possit facere, quin praeteritum fuerit praeteritum, qua praeteritum reduplicative hinc ergo Sequitur relationem, quae fundatur in praeterito, et terminatur ad Deum, immutabilem esse quantum eS e parte extremorum, quod solum intendi Doctor Ad illud ergo quod objicitur, relati creaturae Dj0jtigod by
645쪽
supposita creaturam esse esse immutabilis, negatur consequentia quantum ad
immutabilitatem simpliciter, quia sicutiundamentum est contingens simpliciter, ita etiam et dependentia fundamenti ad terminum est contingens quod a fortiori
verum est in opinione quae docet actionem Dei semper esse novam, et influxum noVum respectu creaturae ad extra. Ex quo patet ad aliam inflantiam, quia relatio est mediantibus extremis saltem in potestate Dei. Ad tertium respondetur, Doctorem O- qui, Supponendo principia communia de natura relationis, et prout habet necessitatem essendi ex conditione extremorum; non disserit ergo ex principii propriis, sed arguit ad hominem contra eos, qui dicunt relationes secundi modi fundari super actione praeterita, qua praeterita est, qui etiam negant relatione extrinseacus advenistates modo, quo ea a SSerit Doctor, ac proinde ex suppositis eorum principiis sumi argumentum; si enim relatio non est in pot0state Dei imme- diu te, sed mediante undamento et termino, quando extrema non sunt in potestate Dei, si etiam neque relatio est in ejus potestateri si ergo actus praeteritus qua praeteritus es fundamentum relationis characteris, dato quod character sit tantum relatio, et erminata ad Deum, recte sequitur consequentia Doctoris, qui mihi hic videtur disserere contra Alber tum, qui statuit characterem esse rela-lionem praedicamentqlem undatam super susceptione praeterita Sacramenti. Ad quartum responderet ByroniuS, admittendo consequens tamen Doctor in 1. dist. T. q. . et alia Saepe, docet
communem Senietiliam, nempe relationem intrinsecus advenientem non habere aliam causani prOXimam, praeter extrema, et necessari ad ea consequi, prout
in alio ne secunda contra D. Thomam superius docet. Hic intelligendus est simpliciter intendere relationem esse in potestate Dei quoad separationem ejus a fundamento, quatenus vel ipsa potest immediate a Deo produci, si est extrinsecus adveniens, vel quatenus aliqua conditio, vel certe terminus et fundamentum est in potestate Dei intendit enim proba re ejus mutabili int0m, ac proinde non debere undari super undamento immutabili qualis est aetus praeterituS, ut praeteritus est; et sicut dixi, impugnat Albertum, Supponendo characterem imprimi a Deo mediante Sacramento. t esse in potestate ejus consequenter Sicut in produci, ita et in conservari. Ad quintum respondetur e Doctore, actum praeteritum esse ipsam relationem in fleri, qua sui praesens in esse, quia ex generatione praeterita ponilur terminus, ad quem sequitur hinc inde relatio. Resolvit tandem in proposito characterem, si dicatur esse relatio, produci a Deo, supple physice, et esse extrinsecus adVenientem, et fundari in ipsa anima, n0 ex natura fundamenti, quasi exigeret eam, sed ex determinatione et actione Dei qua ponitur in esse. Vide infra dist. 13. quaesι. 1 ad 5. inst. 14. quaest. l. quoia beto 12. SCHOLlUM.
Charactere so ipsis formaliter distingui, ot oxplicat optimo per congrusntias, quare tantum sint tres, ut initorabiles, per comparationem ad politiam mundanam.
quod sicut character, Si poneretur . . re
forma absoluta, diceretur di Si in Saciamen-gui characteres me ipsi sisPm Bli quomodo
ιeri ita si ponantur respectus illi '' 'i' 'μ'
646쪽
licet ab extrinseco possint distingui extrinsece tamen formaliter distinguuntur SeipSiS. Sed si quaeras, quare ergo Sunt tantum tres characteres Respondeo, quia de hoc non taciam mentionem specialem in materia de Confirmatione vel Ordine, ideo dico quod hoc potest patere per Simile in politiis istis mundanis:
nullus enim habet determinatum gradum in lamilia regis, quia O- medit vel bibit, nec quia Ost D sensam dominus reconciliatur sibi, nec quia multiplicat personas in ista politia, nam isti actus commune OSSunt esse omnibus cinquocumque gradu Sed alium gradum habet aliquis, quando recipitum in Tamiliam Homini: alium
quando ulterius proficit et constituitur, ut miles ad defendendum rempublicam alium quando constituitur ut supremus sub domino ad constituendos alios in gradibus determinatis in sua familia, utpote aliquis Senescallus generalis, mi immediatus sub domino, cui commissa est auctoritas universalis ad recipiendum aliquos in familiam domini. Et ideo si esset nomen impositum quod signisscaret gradum in amilia, Vel aliViam, non diceretur habere gradum vel dignitatem inliquis, qui accedens ad mensam, Vel quia conjugatus, Vel quia rediens ad gratiam post offensam, sed liceretur tantum habere gradum, qui de populo S-set assumptus in familiam domini et ulteriorem gradum qui in sa- milia constitueretur ad defendendum domum Vel dominum, et ulteriorem qui constitueretur tanquam praepositus ad recipiendum aliquos ad familiam et instruendum inserioreS. Sic in proposito, tria Sacramenta, scilicet Eucharistia ad nutritionem spiritualem, Matrimonium
ad procreationem corporalem, Poenitentia ad reconciliationem annualem, in uno certo gradu constituunt in Ecclesia, imo OS-
bro Ecclesiae in quocumque gradu. Sed primus gradus in Ecclesia, et quidem universalissimus est
recipi in amiliam Christi quod T. I
sit in Baptismo Secundus speci axu. alis in militiam ad defensionem V . III
sidei Christianae, quod sit in con ir, strinatione. Tertius tonstitu in ordinom
patrem et pastorem ad introducendum alios in Ecclesiam, et ad dirigendum et ad instruendum eOS,
quod fit in Ordine. Et sicut in politia illa non congruit illas tres
dignitatus iterari, scilicet receptionem in familiam promotionem ad militiam, et praelationem ad doctrinam, bene tamen iterari possunt nutritio et procreatio, et reconciliatio ita in proposito, tria Sacramenta non decet iterari alia autem iterantur, et in non iterandis gradus initurabilis acquiritur, et character dicitur, in
s Ad secundum dubium dico, etc. Resolutio est characteres seipsis distingui, sive ponantur formae absolutae, Sive respΘ-ctivae, quia in genere relationum perinde divorsitas specifica et numΘrica Salvatur, sicut in aliis generibus.
647쪽
i Sed si quaeras, quare emo anιumsun tres characteres, etc. Numerum ch3racterum egregie colligit, et optime declarat ex proportione, quam habet status legis Evangelicae ad politiam humanam, in qua gradus p Θciales servantur quoad dignita tom in familia Principis, qui non Numerus conveniunt omnibus. Primus gradus est eum Diversalis omnibus, qui recipiuntur in φοὶ igit0r familiam so eundus, militiae tertius, mi' nistrorum et dispensatorum, servata hac proportione : Baptismus est, per quem quis recipitur in familiam: Confirmatio, in militiam, ordo disponi ministerium, reliqua Sacramenta communia sunt Omnibus de familia, vel ess poSSunt. In tribus Sacramentis gradus niterabilis recipitur, qui dicitur character. De primo, gradus recoptionis in familiam per Baptismum ex dictis satis liquet. De secundo gradu militiae, hanc eamdem metaphoram servant Patres, EuchΘ-rius Lugdunensis homil in die Pentecostes Sic, inquit, misit militaris ordo,
ut cum Impervior quemcumque in militum receperit numerum, non solum sistne receptum, sed eιiam armis competentibus in- st a pugnaturum, ita in baptizato benedictio illa munitio est. Dediti militiam daei adjumenta militiae si infra In Baptismo resteneramur ad vitam, post Baptismum conβrmamur ad pugnam, in Baptismo alimur, os Baptismum roboramur,
Provor. Prosper in lib. Sententiarum, sentent. 342. Ideo chrismari doce Christianos, ut Boda. - luctatores contra diabolum Beda in Psalmum 26. Dominus illuminatio mea. etc. lculnus de mciis, cap. 19. Rabanus de instit Cleric lib. I. c. 30. IVO Carnotensis serm de eaecellentia sacrorum ordinum e serm de convenientia novi et veιeris Testamenti, Magister diu sequenti, Wident M. T. Florentin Tertius gradus susim suo loco ex Scriptura et Patribus declarabitur juxta proprietatem dictae metaphorae. SCHOLIUM.
Resolutivo tenet ut problema, characterem ess sormam absolutam, Vel relationem P alem extrinsecam. Ex quo conStat VaSq. 3. p. d. 3 i. cap. 2. salS imposui 8S Scoto, quod dixerit characterem esse relationem Pationis. Constat etiam alios esSe temerarios, qui ob hoc Scotum temeritatis notant imo non tenet eSSe roSpectum realem, ut salso ei imponit Sotus supra, sed tantum hoc posse dosondi, probabilius amon poni sormam absolutam, ita ejus discipuli BaSSOl. hic. q. 3. Mayron. d. T. q. 5. a. 10. Rubion. q. 2. a. 2. Vorillon. d. 3. q. 3 concl. 1.
g Ad quaestionem potos dici, s. quod sicut non potest probari aliquam Ormam reatum imprimi in Susceptione Baptismi aliam a gratia et virtutibus et hoc neque per
rationem naturalem neque etiam per rationem Videntem ex creditis manifestis, ita non potest probari characterem, si ponatur forma realis esse formam absolutam restem Vel respectiVRm, qui Utrumque Salvari potest, quod sit, scilicet dorma respecti Va sicut jam ostensum est, Vel quod sit sorma realis absoluta ponatur, non potest evidenter improbari: quaedam enim sunt satis rationabiliter concedenda de charactere, si ponatur e 8Se utpote quod est
forma spiritualis impressa a leo cuicumque suscipienti Sacramentum non
iterabile. quod ec institutione di taetas divini essione iter signissus gratiam illius Sacramenti et quod disponat ad eam, sicut declaratum
648쪽
6ι2 LIB. N. ΕΝΤΕΝTIARUM est ininiis stione prae oedente, quia est in eodem susceptivo et ab eodem agente, et formi prior et imperientior o quod sit inde lubilis,
cum non habent causam demeritoriam corruptivam. Et quod sit Signum memorativum respectu susceptionis Sacramenti, quae
praeteriit, et signum configurati-Vum, id est Signans obligationem animae ad Christum. Quod etiam sit forma assimilativa alteri u scipienti Sacramentum et ab alio distinctiva, qui non Suscipit. h maec omnia, quae Videntur rationabiliter concedenda de charactere, Si ponatui forma realis absoluta, possunt Sal Vari, Si ponatur respectus reali per modum praedictum, sicut si est sorma absoluta realis. Si autem ponatur respeetus realis dictum est prius, qualiter ista salvabuntur, qualis respectu Sit, quin extrinsecus adveniens. Sed si ponatur Orma absoluta, neces Se est dicere quod pertineat ad genus qualitatis, nec oportet declarare quomodo omnes istae conditiones sibi conveniant, quia satis patet.
6, is, Sed tunc est dubium, in qua is ', 3peQie qualitatis debeat poni Di
q. 1 citur, quod quia est qualitas su-Idρm pernaturalis, non oportet quod
alii muni ponatUr In genere ualitatis secundum Philosophum 10. etR-phys Corruptibile et incorri sibile dito
ferunt plusquam secundum enux ΝR-
turale ero et supernaturale disserunt plus quam corruptibile ut incorruptibile, quia corruptibile et incorruptibile continentur sub
uno memb3'o, scilicet sub naturali ergo multo magis naturale et
supernaturale plus differunt quam
Contra, des, spes et charitas sunt supornaturalia quaedam et tamen conceduntur esse proprie in genere ualitatis. Hoc idem patet aliter, quia naturali in et U- pernaturalitas non sunt conditi-ODOS, nisi per comparationem ad agens talis autem comparatio non Variat aliquid quontum ad esse
in genere quia aliquid ponitur in
quid litatem formalem, circum Scripta relatione ad agens. ec 'let dictum Philosophi 1. Metaph. quia loquitur de genere Physico sic enim nulla duo sunt ejusdem generis, nisi sint transmutabilia adinvicem. Sed idem genus Logicum bene potest continere multa, quae non pertinent ad idem genus Physicum, ut patet de substantia corporea et incorporea, et de qualitate corporali et spirituali.
Aliter dicitur, quod Secundum Ricbard.
quod est principium configurandi, potest poni in quarta specie Qualitatis secundum autem quod est principium assimilandi poni potest in tertia: t, ut est potestas quaedam in secunda et ut est dispositio ad gratiam in prima quae est dispositio ; inquantum Vero immobiliter permanen S, in pri mn, quae est habitus. Sed hoc non Valet, quia etsi posset habere multas
erum ualitatis, tamen non potestos se in se tot quiddilative. onenim est in se, nisi una quidditas simpliciter ergo tantum erit in
649쪽
quatuor specieS, non est generis in specim.
Riehard. ubi supra. 1. Cor. 10. Apocal. 5.Joan. I. 17. Attributa
Verumtamen istud posset habere aliquam probabilitatem de una alia sorma quia secundum Veritatem illa divisio Qualitatis in quatuor species, non est proprie generis in species, sed est tantum Secundum quosdam modo diver-Sos conVenientes diversis quali
latibus. Et sorte eidem qualitati
in se Secundum esSentiam, OS-Sent competere plures modi, qui ponuntur in diversis qualitatibus. Aliter dicitur, quod est in quarta specie Qualitatis, quia est figura quaedam spiritualis. Sed hoc nihil est, quia nil ouocatur in genere per proprietates metaphoricas; alioquin Christus esset Vere in genere substantis inanimatae, quia dicitur Petra et esset in genere animalis irrationalis quia Leo dicitur metaphorice et in genere Qualitatis, quia dicitur u Ego
sium tuae mundi, etc. Sed ex metaphoricis colligenda est propria conditio rei in se, et Secundum illam couocanda est in genere et specie, sicut posset species intelligibilis poni in quarta specie Qualitatis, quia configurat animam ipsi objecto cognito.
da sunt prout declarata sunt in commento praecedentis quaestionis, s Ad quaestionem, et in declaratione verae sententiae Ductoris, suique discursus. Subjungit attributa characteris tam communia quam specialia, ut esse Ormam spiritualem esse causa iam a Deo in suscipien-
et Iaeramentum mox iterabile; quod emcaciter significat gratiam illius Sacra menti, per modum dispositionis, ut sorma prior et imperfectior quod sit indelebilis, quia non habet causam demeritoriam, sicut habet gratia quod sit signum rememorativum suscepti Sacra-mΘnti, signum configurativum Christo, signans obligationem suscipientis inordine ad Christum, quod sit assimilalivasorma et distinctiva, etc. Illa significatio efficax characteris est ex divina institvitione, et non ex Physica virtute, et intelligitur seclus Obice, scilicet quantum
Θst ex natura characteris, tanquam sormae prioris ex ordinatione divina vide eum Supra quaest praecedenti, responsione ad primum. h Haec omnia, etc. Statuit conclusionem problematicam, asserens haec omnia posse salvari, Vel per formam respectiVηm, eo modo quo supra eam de claravit vel per absolutam a sortiori, quae potest omnes illos respectus et denominationes dare Argumenta modernorum contra primum membrum, philosophica sunt, et solum tangunt illam difficultatsim an scilicet relati sxtrinsecus adusniens possit dari ' De qua infra dist. 13. i Sed tune es dubium in qua specie, etc. Quaerit deinceps in qua specie qualitatis sit, vel an si omnino in praedicamento ' Richardus negat eam Oni in praedicamento, quia es qualita Supernaturalis. Contra Doctor, quia habitus supernaturales collocantur sub genere qualita Lis ergo supernaturalitas non Obstat. Dices ex Philosopho 10 Metaphysi eae toxtu 16 corruptibile e incorruptibile o M.t,hii disserunt plus quam secundum oenus, etc.
ergo et naturale ei supernaturale. Res 'xpondet Philosophum loqui ut verum est)de genere Physico sic autem dicitur genus in ordine ad transmutationem unius
650쪽
in aliud, non autem do genere Ogico. Secundo, arguit contra eumdem, quia supernaturalitas et naturalitas non sunt conditiones, seu praedicata absoluta qualitatis, sed respective ad agens. Vido ipsum quaest. I. prologi Hic disputari posset has controversia quae est inter Doctorem et D. Thomam de ratione lar- mali supernaturalitatis, sed eam pro nunc remitto in commodiorem OccaSionem, quae magis per se exigat tractatum: hic enim incidenter tantum supponitur.
Varios modos dicendi, quos etiam Richardus sequitur, subjungit octor, quos etiam impugnat. Advertendum est ad illam doctrinam Poripateticam, qua docet species enumeratas a Philosopho non esse proprias nec divisionem illam. quam assigna Qualiιatis, esse per disserentias specificas, quoniam eidem Qua litati convenire possunt. Haec disputatur in Logica et Metaphysica.
15. Characteras in prima. vel Secunda specie
Rosulatis opinionibus Richardi et Bonav. ponit characterem, si sit forma absoluta, in prima vel secunda pocio Qualitatis et sol
vit quatuor rationes in contrarium. D. Thom ponit in secunda Specie, Alens et D. BonaV. in rima.
natur accidens absolutum, potest poni in secunda specie Qualitatis vel etiam in prima nec alterum istorum potest Videnter improbari. Si enim arguitur Sic non est in secunda specie, quae e Si potentia, quia est supernaturalis, et ad illam speciem Secundam non pertinet, nisi potentia naturalis, hoc
nihil est quia et si Philosophus
non loquebatur nisi de potentia potentia supernaturalis, si est absoluta et accidentalis et spiritualis, bene potest pertinere ad idem genus intermedium Subri Ualitate cum potentia naturnii, Sicut et habitus supernaturali ponitur pertinore ad idem genus intermedium cum habitu naturali. Si etiam ponatur in prima Specie
ut habitus, quia de difficili mobi
lis, non potest improbari. Si autem contra hoc arguitur, quia est potentia supernaturalis, orgo non habitu S; et con Sequentia probatur per simile, qui potentia naturalis non est habitus naturalis; et secundo, qui est dispositio ad gratiam, ergo nonos habitus et tertio, quia omni S
habitus disponit ad eno vel ad
niale agendum. 2. Ethicor. Sed chn-raeter non et quarto, quia omnis
habitus disponit ad faciliter ope
randum, ex eodem, 2 Ethicor elin Cap. 5. etracter autem non.
IIaec non concludunt. Primum i bitu, non, quia potest habitus superna 'R T '
turalis, ut est sorma supernatura- estpotentia
lis de dissiuili mobilis esse princi non. pium agendi vel resistendi cor ruptiVo, et sic habere rationem p 0tentiae supernaturali S. ec Si
milo illud valet quia liabitu naturalis dicit quamdam tacilita
tionem inductam Super potentiam naturalem, quia potentia naturali est, qua naturaliter pos-
potentia potest esse aliqua Supernaturalis forma spiritualis immobilis ot pro tanto potest dici habitus, et tamen est principium quo possit Imui in talem ructum naturali, exemplificando tamen spiritualem Vel supernaturalem.