De cantv et mvsica sacra a prima ecclesiae aetate vsqve ad praesens tempus

101쪽

ΕpIΡΗΑΝi Us, HIE RACEM plurima cantica novitia Condidisse, Cuiusmodi et Haeres r. iam erant ab A Rio ad SoΤAD 1 numeros compositae CantioneS, qua graviter ΑΤΗ ΑΝΑs1us incessit his verbis promous , aliisve viris sanctis, ne Orat.I. ut

si scio quem OTADEM, qui ipsis Gentilibus ludibrio est, in filiam HEROD1Α- , Dis reperierunt Namque' illius fractos I foeminatosque mores ARIUS, Thalius quoque ipse scribendo , imitatus est huius fallatricis saltatiosi nem sui. in Dorninum maledictis saltando ludendo est aemulatus.

Ex duobus, qui nomine SoΤΑD18 veniunt, patres e Congr. S. MAUR adnotant X SUID Cretensem Maronitam, daemoniacum, amborum scripto

Ad hunc modum Thalim AR 11 erat: si Est autem inquit SOCRATEs di T. . . . si cendi genus molle ac dissolutum Sotadicis carminibus non absimile. Quem si quidem librum nunc temporis etiam Synodus condemnavit. THOTIUS L. T. e. z. in Compendio Historiae Η1Los 1 ORGi recenset AR1VM, cum ab Eccles r cessisset, cantica nautica S molendinaria, ac diatoria confori iis , aliaque eiusmodi composuisse , quae certis modi lationibus aptasit. prout unicuique cantic convenire existinabat atque ita imperitorum animos suavitate cautum ad impietatemsuamsensim abduxisse. Quod quidem ad nostrum argumentum non spectat fiod vero de canticis Arianorum δ-αοῖς OZoMENU L. VIII. . . dicit, eos radiecisse cantica, quae ad rixam contentionem spectarent: ἡUbi sunt, qui tres dicunt unicam potentiam 3 LE MOYN non de Mo Vast. Sue. T. τελευτιοι vel OXOlogia intelligi vult, sed de hymnis integris canticis, II. p. o93, quae psalmorum modulationi soliti sint adiungere. De L ΕΟΝΤ1 iam diximus, si qui tum temporis sub CONSΤΑΝΤ1o Antiochenam sedem gubern se bat , incertus animi , quid ageret , eos quidem , qui iuYta doctrinam fisi dei a Nicaeno Concilio traditam , DEUM hymnis glorificabant, prohibere, haudquaquam aggressus est Verebatur enim, ne plebs seditionem Omis moveret Manum tamen capiti iam canescenti admovens, dixisse sertur se hac nive liquefacta, multum erit uti, significans his verbis futurum , ut si hymnorum discrepantia , post mortem ipsius in gravissimam plebis sedi-

si ionem desineret Taceo Meletianos, cum quibus THEODORETUS ITH-L. IV. haeret.

gnum ATHANASIUM perpetuo bellum gessisse dicit, solitis cum plausu manuum fhμι&saltatione hymnos concinere. Scribit etiam Sogongsus a APOLLINARI.

a Lib. I. c. ς. In aliis quoque civitatibus separatim conventus agere coeperunt sub Episcopis suae sectae, ritibus usi sunt ab ecclesia

catholica alienis, praeter sacros hymnos, qui in ecclesia cani solent, cantica quaedam numeris adstricta psallentes, quae ab ΑΡOLLINARE erant eX- cogitata. amque hie praeter reliquam eruilitionem poetices quoque, omni generis carinminum gnarus, multis eiusmodi blectamento captis , ut ipsi adhaererent, persuasit. Deinde viri in c0nviviis, dum opus facerent; mulieres vero inter texendum cantica eius sallebant. Etenim pro labore , atque otio , pro diebus festis , ac reliquis omibus reVia quaedam composuerat carmina, cuncta ad laudem diavim nominis spectantia.

102쪽

sectarios prpeter sacros hymnos, qui in Ecclesia cani solent, cantica quaedam numeris adstricta fallere solitos , quae ab AΡOLLINARE erant XCogita- Π R. ta BARDEsΑN1 h32 retici filio meminerunt THEODOREΤUS NICEPHO-ς Rus, eum in patris haeres m abductum , cantica quaedam composuisse, in qui- h. h. . tu m0. Tum silai itati impietatem admiscens, audientium auimos demula IX. e. 16 bat, X ad exitium pertrahebat Pater quidem, ut rem NICΕΡHORUS X-plicatius edisserit, nominis sui haeresis insiluit ius autem, GRIE cis disciplianis satis eruditus, patriis docibus D itimis modis, muscisque numeris incis sis, ordine circulari eas cani insiluit κατὰ κυκλον ἔδει χορὴ πα- H0s X 0 tempore huci pue SYRI psallentes furpant non illi quidem carminibus ius, scuti ab illa sunt prodita, sedsonis tantum eorum tentes Nam ille ad patriam haeresin delapsus, eademque cum GRAECI de anim generatione pinatus, LYR1c1 modulis doctrini eiusmodi aspersi. Ortibus militi ex Sustis, propter verborum enufatem , X sonorum numeros demi Is , paulatim opinionibus talibus epipiendis sunt a fue facti. legantur de hoc argumento Di

sertat. Ern Sal CYPRIANI de Propagatione haeresium per cantilenas , Ἱ0. And. ScΗM1D11 de Modo propagandi religionem per carmina De Dona-0. N. n. D tisis testatur . AUGUST1NU. Catholicos reprehendisse, quod sobrie fallerent, cum ipse ebrietates suas ad anticum psalmorum , humano in enio compostorum, quos ad tubas exhortationis iiij mment Duo Xtant ad rem ve-c teres Canone , alter Laodicenim , alter Carthasinenses uorum ille ita habet Isod non oportet privatos ulares aliqu0s psalmos dici in eoo a. ou. . 1o; Alter preces, quae probata fuerint in Concili0 sve praelationes, set e commendationes , de manus impo sitiones ab omnibus celebrentur Quorum il-M u. Clist lud Contra temeritatem APOLL1ΝΑR1s esse putat BARONI Us Siquidem illius 6Q S Concilii epocha post Concilium Nicanum, sub finem saeculi quarti statuatur, quamquam ApoLL1ΝAR1 non Laodi ea strio, ubi illud Concilium habitum fuit, sed Phrdi ii Epistopus fuerit. Alter Carthag inenses canon contra Donatisas esse potest, aut Catholicorum itiam licentia hic videtur cohiberi,

prout Vetere Canonum commentatores intelleXerunt. In laudato Laodiceno Concilio statutum est, ne alii, quam libri in canone recepti, in Ecclesia legerentur quod utrumque decretum in MARTINI Bracareu sis capitulis esta repetitum In Nom Ocanone huius argumenti plure citantur canones, is9S,

a C. 67. DK0n oportet psalmos compositos, vulga Nam relatum est ad sacram STnodum, quosdam res in ecclesia dicere, neque libros, qui sunt extra haeretic0s alios psalmos sibi composuissse, arietercanonem, legere, nisi solos canonicos movi illos, quos c0mp0fuit DAVID Propheta illos veteris Testamenti. In cullectione Conciliorum in ecclesiis lectitasse. Et erant qui recipe- Arabica, quo oui asservatur, sequens legi rent hos psalmos nuper compositos Theodo-tur canonis Laodiceni explicati Nemo legat rus BALSAMON in suis rati utrumque canonem in eccletia alios saliritis praeter illos DAVIDIS. commentariis, δε primo ad canonem Laodicenum:

103쪽

u0S, Π0m0d0, qualia canere, precari vel DBere oporteat Quibus ad rem praesentem adiungi debet Bra arens II. Canon XII. Ut extra psalmos, Te canonicarum scripturarum novi F peteri Testimenti, nihil poetice compostum in siccisa fallatur , out re undii praecipiunt Canones Nescio, an

e X primatur: Nullus praesumat resp0nsoria se antiphonas, qui solent liqui μ' compost sono pro suo lubitu, F non ex canonica scriptura assumta Canere, in Cong re aliun isa vel meditari, se dicere. In Concilio Cartha L an M.

nens rectius cavetur, ne aliquid nis1 probatum in Tublicis officiis admittatur Concilium tironense II. nominatim, quod hymnos spectat , eam V ' cautionem adhiberi vult, ne indiscriminatim hymni, quorum auctore non designantur , ad optentur. Licet omnos AMBROSIANos habeamm in unone; tamen quoniam reliquorum sunt aliqui, qui in sunt tirma cantari , 0-lumis libenter amplaeti eos iraeterea, quortim a ctorum nomina fuerint in limine praenotata quoniam quae de confiterint, dicendi ratiun non bant. Videntur haec o relatum Concilii Bragarenses canonem petere , paUCi S

ante annis habiti. Erant nihilominus deinceps adhuc in Hispania saltem, quidam hac in re difficiliores, quos perstringit Concilium IV Toletanum,

remque ad rectum reducit usum in Ecclesia, ut vidimus semper consuetum

probatum deque S AMBROS 11 HILARII hymnis nominatim agunt Patre si .

Mi quoque inquit Gnon veterem inordi laetulline usurpatas in quocunque conVentu natum morem corrigit Quidam inim propter nex aetineant, definitum. arrogantiam, ut videtur, in vespertinos h7muos a fidelicet Apostoloruin sexagesilinus, octogesi- Prece Componenteς, eas legehant, cum re mus qui11tus , Laodicentis decimus quintus, deprehendebantur, se inihil absurdum alienumque cimus septimus , decimus octavus, decimus O- facere , nec a Patribus datas orationes dissolvere nus , vigesimus tertius, quinquagesimUS OmlS, dicebant. Et ad canonem tarthaginensem Carthaginenis vigesimus UartuS quadragesimUS , Ut est verisimile , aggrediebantur quidam Epi seYtus, centesimum tertium, Concilii sexti trige- scopi dicere precati0nes inusitatas, vel in initiis simum tertius, sexagesimus tertius . septuagesi- glorificationum, vel etiam tempore manuum im mus quintus octogesimus primu , Nicaeni se-p0sitionis I 0 ergo vetantes latres dicunt, cundi decimus quartus.

constitutae sunt, seu quae sunt consultae VO liter reprobant pro eo, quod de scripturi san-NARAS duos iuniungit canones L in Can. 18. ctorum canonum , vel apostolica traditione n0n Laod Ut in supplicationibus rubatae tantum existunt respuant ergo illum hymnum rabmodo per synodum precationes reiectis aliis h0minibus compositum , quem quotidie ubi ico, novis, ab omnibus adhibeantur. Carthaginen is privat0que isticio in sine ininium isalmorum SIn0di Vigesimo tertio ianonae constitutum est. dicimus Gloria E honor Nam ille Idem hoc qu0que canone decretum videtur, ae hymnus , quem mates in carnes CHRISTO An- ne cui scilicet irin arbitri, Drmulas irecum geli cecinerunt Gloria cin excet a Iso. reli- conteXere aSque in publicis conventibus reci qua quae ibi sequuntur . ecclesiastici Doctorestare liceat, sed easdem, hoc est diuturna con composuerunt Ergo nec idem in ecclesiis ca-

104쪽

7 i. I. DE ORTU ET PROGRESSU MUSICAE

Iha fit imi XXII. Si quae igitur e ingenio potissimum compossit fuerunt, atque Eool si ad usum sacrum Ecclesiae adhibita , hymnos fere nuncupaver qui nimiuu ' ' ' rum ad praesens argumentum pertinent de cantu ecclesiasticori quomodo tu T. 184. S. AUGUSTIN hymnus definitur Cantus cum laude DEI. Si laudes DEUM, non cantas , non dicis hymnum Si cantes non laudas DEUM non dicis dimnum laudas aliquid, quod non pertinet ad laudem ΓΤ, et ficantando laudes, non dicis hymuum Tmnus er o tria ota habet V an

tidum laudem , i DLL. Aliquid adhuc ad descriptionem hymni ad-

Αιν' supremum laude si regem asscis.

Modulata laus es Dinnus, tit quidem arbitror, nempe ad divinam laudem compositum carmen. HoΕsCHELIus in noti S

Post salmodias nimirum , hymnos opus esses divinius . seu divinis rebus agendi accommodatius. Complectitur hoc totum id , quod primis Ecclesiae saeculis in concinendis divinis laudibus fuit usitatum. Ut etiam ID. Bapt.

TL M' i 'DON1 Us in dissertatione de mulsi a sacra observat inter quatuor quasi gradus, omisis h. quibus cantu CCCtesiasticu apud Latin0s processerit; quorum primus sal a73. morum tantum , atque hymnorum melodias continuisse videatur Quod pariter de Graeci valet. De hymnis Ecclesiae apostolicae scripsit Io Geor . WALCHIUS. Semper vero a prima 11R1sΤ aetate fuerunt, qui in hac re elaborarunt, non solum divinas laudes hymnis decantando , Verum etiam piam in adornandis hymnis, atque ad DE cultum in conventibus ecclesiasticis adhibendis, navando operam, ut X SOCRATE audi Vimus, S IGNA I 1υ visione ab Angelis didicisse δια των ἀντιφωνοὐν μνων την αγίαν τοιοιδαυμνουντων alterni hymni Sacrosanctam TRIN1ΤΑΤΕΜ collaudantibus, seu ut inne1uius est , quia in scripturarum sanctorum i Sicut igitur orationes, ita hymnos in laintembris non invenitur Comp0iuintur ergo hymni, g compositos nullus vestrum ulteri u impro-Ιieudi componuntur missae , sive preces vel o bet, sed tari modo Guilla, mi puniuvie celerationes , sive commendationes, seu manus in bret: excommunicatione plectendi, qui hFmnos p0Iitiones: ec quibus si nulla iecantentur in reiiceres fuerint ausi ecclesia vacant officia omnia ecclesiastica . . .

105쪽

A MUNDI ET ECCLESIAE ORIGINE C. H. s

in tripartiti habetur quomodo per antiphonas Sancta TriΠitati dicerent L. . o. q. hymnos undae consuetudo nata sit in Ecclesia canendi alternos hymnos ἀντιφωνους μν9ς Hoc assertum si accipiatur, S IGNΑΤ Io primus hic tribuendus ore locus eique adiungendus esset magnus ille HIEROTHEUS , tantopere laudatus ob sacros compositos hymnos a 1 ONYsio, si re a ita foret, Apostolis coaetaneus, qualem se , mi EROTHEUM fingit, variasque etiam adducit ex ipsius hymnis strophas, proliXe commendat. Ita, in De m. quit, M inclytus Uer in unctis litteris in tittitor , in amatoriis omnis, di uini sti libus exp0fuit, quae profecto in memoriam revocare non indi num fuerit V eluti sacrum quoddam caput nos; 0 de amore serm0ni inferere. Inter hymnos contra ARΤΕMONE' , de quibus iam sumus locuti forsan

con numerandum Tutat LE MOYN hymnum illum matutinum, qui Xtat, Cur Socr. T.

cedi DLO o. quam do Xologiam frequentissime in sacra liturgia hodieque

canimus qua plura capite pro Yimo dicemus Celebris etiam est hymnus φῶς de quo OX S. IUSTINI EUSEBIO memora L. V. I 8.tur, sed aetatem non tulit. S. CLEMΕΝΤ 18 Alexandrini paedagogo, qui do-Xologia etiam clauditur , subiicitur, ινος μου , hymnus ad Chri' Gm, quem cum HERVETI versione, commentario suo atque Germanica metaphrasi edidit Rui Iphus CAPELLus , extatque .graece latine inter Poetas graecos, latinosque Georgio Bur L in Defensiones fidei Nicaenae videtur hic Seci m. - , hymnus desumtus X canticis sacris, in primitiva Ecclesia usurpatis, vel certe ad eorum imitationem compositus Usibus autem privatis tantum inserviisse videntur hymni CLEMENT 1s Alexand Ioanni M. f. BΑuΜΑΝΝ , Schedias. de hymnis & hymnopaeis veteris I recentioris Ecclesiae, , quem citat, BUD-DRo in Isag hist theol. DU-CANG1 ANT 1 GENI martyri , CLEMENTI V I 8 synchrono in appendice ad Glossarium graecum adscribitur cum ipse se Vχη- CLEMENS eiu auctorem prodat his ad finemJaedagogi verbis: Quoniam au 'Vη ' -ῖ'tem Pada aeus nos duxit in Leelsam, ipseque bi ipse, Terbo inquam, quod

docet, id omnia con siderat, adiunxit , bene habuerit , i 0 ci in tu hoc loco sumus, iustae Brutiarum actionis mercedem , pulchra paeda Via CouDenientem laudem Domin offeramus Videtur etiam DUCANGI Us nominis si militudine deceptus ANi Is ΕΝΕΜ M. pro ΑΤΗΕΝΟ GLN posuisse sicuti hunc

cum ATHENAGOR confuderunt BARoΝ1Us, 1 LEMONΤIUS, is tamen suam revocavit sententiam. Iditores Sau-Mai rei es opp. S. BASILII putant eun ITIII p. 6 .dem esse, quem martyrologia ad diem os Iulii cum aliis nonnullis Seb siae sub DiocLYΤ1 AN passum esse testantur, atque in acti capite pleXUS memoratur. Verum alius insuper est, cuius memoria in martyrologiis die I. La-

a uitarii

106쪽

nuarii agitur, quem sodandistae ad I 8. Ian. eundem ipsum esse credunt, qui hymnum adstantibus iam ad ignem festinans reliquerit, in quo Spiritum S. cap. 9. celebravit, teste S. AsiLIo de Spiritu S. Si qui , sonant eius verba, etiam novit ATHENOGΕΝ1s Tmnum , quem tanquam aliquod Paledictionis munus diascipulis suis reliquit festinans iam ad consummationem , quae factu es peri ηρm , is novit martyrum sententiam de Spiritu. Ubi etiam distinguit

hymnum vespertinum antiquissimum S. ater, Cuius auctorem se ignorare dicit. Edidit istum laudatus UssERI Us disteri de simh. incipitque φως λα- I. Vna ρον. Il Constitui apostol habetur προσευχη ἐσαεοινος eodem paene sensu c. 6. Verbis, quamque notante FABRIC1 hodie adhuc in usu habet Ecclesia r F sir ATHENO GYNi quidem tribuit Go Anus ad Euchola tum Graeci in i,ι horologio his verbis Hymirus audii ΑΤΗΕΝΟ GENI Martyris, n0n sero Gour. p. 3: SOPHRONII , Patriarchae Hierosol mitani, ut inepte quidam sentiunt. Tegiis mad nuS BASILIUS. Certe OΡHRONI Us Patriarcha Hiero0l. vel ipso BAs1L1o longe est iunior, qui hymnum illum s. τήν τὼ χρον ἀρχιοτητα ob antiquitatem temporis in testimonium se adducere testatur. MoYNI Us in artis Sacris aliam proponit coniecturam , istum unacum matutino Δοξὶ ἐν φλοις Gloria in excel*D H1ppo LYΤo Porti en si tribui posse , cui in laterculo mara more adscribuntur δαῖς πάσας τὰς γοαφὼς Addit tamen aliam opinionem, da forsan Opus in Canticum canticorum esse , ad Π0d das

cantica potuerit deproperare. bi forsan subdit, intelliantur omni ab Hippo LYΤo conscripti, decantandi in tinorem DEL, M Domini nosti IpsuCAR1sΤI Sed utraque sententia immensum abit ab inscriptione Au ἐις

T. L. DcL G- πάσας τὰς γραφὰς Indignatur BASNAGIUS MOYΝ1o , quod absque ulla ra- 'is p ' tione mutandam duXerit vocem γραφὰς, ιρέσεις Ipse tamen etiam Om- miniscitur hic designari homilias potius, legendum ratu ο χιλίαι OCO δαι, Otia in totam scripturam ediderat Hippo LYTU , ORIGENIS Exempla, item

saepius audierat, excitatus Frequenti imm habuit conci0nes quas saepius laudavit THEODOREΤUs in dialassis, Gunsque mi 1se penitus auctorem late; culi seri limite non si Mendum Bitur μελίας ει πάσας γραφὰς, HEU i-ysin ueniae sidentur ita homiliae a commentariis in scripturam, quas Hippos vaeo tribuunt plerique Teteres Nihil quidem difficultatio habere haec I. p. I. . lecti Videtur auctoribu historiae litterariae Galliarum P. 1 ΕΜΕΝ ,

a se Hies SCALIGER inquit in o YNE Var. tulum , quem pr0pter detritas litteras cha-sac. T. II. p. 1o86. quaerit radam in Taeram ractere fugientes vi potuerunt lectores acutiores scripturam. Sed nescio cui bono das in sacram assequi Enimvero crediderim hic non legendum seripturam. Deinde HIPPOLUTUS Varias scri ἐις παυσας τὰς γραφὰς, secl ις πάσας τας plura libros commentariis suis illustraVerat, de , ιρέοις, tu omnes haereses uales nimirum ut vix sit credibile, in tutam scripturi'm 3ζrdm opus Eus psius, HIER0ΝYMUS PHO- illitin idas adhuc radornare V0luisse tvser ius attribuunt. ergo ingenue , valde mihi suspectum illum ti-

107쪽

MUNDI ET ECCLESIAE ORIGINE. G. I. p

CLEMEN CE Congr. S. MAURI quam etsi quidem Congrueiatem scriptis, ab Hippo LYTo editis , nihilo tamen minus ab inscriptione alienam tant; nec abs re BASNAGIUM inconstantiae arguunt, qui constituerat, aut Omnino reiiciendam tabulam illam , aut nihil in ea immutandum. Miranturque, difficultatem necti sine causari nihil enim obesse , quo minus δάς seu cantica IIIpPOLYTU Composuerit. Idem BINGHAMUs censet, earum

nonnullas probabiliter publici usus fuisse in Ecclesia Nam, inquit, in a frigin eoes. si tractatu de confiunmatione mundi, 'de antichris , doxologiarum V i Dalmorum, e spiritualium darum usum commendat idque inter na antichris refert, ut litur ia extin uatur, psalmorrim decantati CP sset, nec audiatur Scripturae lectio. Id pro comperto habendum esset, si HIPPOLYTUS auctor operis comprobaretur de Consummatione mundi, de antichristo, ubi hoc commendatum est studium ses; tim praeparavi ad glarisoandum, V laudandum DEUM, MIDahnos, cautionesque spirituales pr0- nuntiandas, lectionisqtie contintiam meditationem. Apud EUsgB1UMNo ΕΤΗ Us L VII I9 laudatur 1ONYs1 Alexandria ab hymnis imprimis conscriptis, qui Cantari soliti sint Nep0tem , inquit apud laudatum EusE A1UM, amplect0r '

dillo, ut pro de pro sudi in doctrina posto, pro nisi tua in scripturis ex

S rus X Ore populi removit, aliis substitutis hymnis, qui tam in DEI, quam Sanctorum laudem Catholica dogmata continerent quique eodem THEODORET O teste deinceps ad celebritatem etiam hilaritatemque in festisSS. Martyrum sunt adhibiti a). Inter EPAREM 1 opera a Vos s Io edita X at hymnus X Syriac traductus, istam inscriptionem praeseferens Canti rem spiritale in laudem Ulamorem doctri De G sapientiae. Gre ortu BAR HE D Ethicii BREU de cantu ecclesiastico post Concilium Nicaenum in Ecclesiam inducto,

BARDESANIS nlius octas quasdam olim composuisset modorum suavitate aiulientes demulceret, raperetque ad eritium, ipso modoriimconcentu inde assumto cην θαρνίαν του με-

λους κε εν α σων pietatem indidit, iucundissimumque simul Mutilissimum audientibus medicamentum Xhibuit. Quae canti ea nunc etiam triumphantium Martyrum festa laetiora reddunt. NICEPHORUS L. IX. c. I 6. D.ΕΡΗRAIΜ ea recognita, quamVis graecarum artium Xpers, HARMONII numeros moderatus est atque eiusdem m0dulis, carminibus ecclesiasticae sententiae consoni , adiectis, Syris ad ea usque tempora canenda dedit. Nam divinos hymnC plurimus, quibus D EUM imprimis celebrat, laudes praetere virorum, qui vitae instituto Eo laeuere, canit, ad ARMONII carminum leges composuit a quibus, ut equidem puto , per aemulationis ardorem, posteriores ecclessiae cantore modulorum Drmulas mutuati, magis etiam atque augere , atque propagare eas sunt aggressi.

108쪽

L. I. ME ORTU ET PROGRESSU UsIC PE

loquens, primum ponit S EPHREM , qui composuerit contra haereses sui aevi hymnos ida , ut canerentur , cui ISAACUM, DA LAEUM itidem S ro iungit, qui pro argumento Canticorum locos ae psalmis Avi Dis se-L. IV. e. 16 legerint, quo suo instituto idoneos iudicarent. Testaturque Sogo ΜΕ Nus in omni genere carminis XCelluisse ΑLAEUM , quem BAR-HEBRAEUS CO32-taneum fere facit Sancto EΡΗRΕΜ additque, circa tempora Concilii pho ni alios fuisse viros sietate illustres apud uehit V, qui divino Spiritu ab-- , . repti, Vario Composuerint cantus Teste GENNAD 1o de Viris illustribus ἡ ΡΕΤRUM, de senae ecclesiae resbyter, declamator insignis, Ore S EPHREM, Diaconi salmos metro composuit. In libro carminum S. GREGORII Nazianzerii est hymnus vespertinus, quem ad CHRISTUM precatus est sub initium noctis Itidemque ad CHR1sΤUM post silentium die paschae. Sunt etiam inter SYNEs 1 opera hymni decem, Lyrico carmini genere Imprimis S TR1Ν1ΤΑΤΕ christiano more celebrare contendit Iudicante L. f. Iho HAE GRABIO, in aeteri omnem fere Valentinianorum malarologiam verae νήμη - theologiae adaptavit, ac haeretica voce orthodoXam cecinit fidem. OZo- MΕsus refert singulare quidpiam de Antio henis, qui ob destructam THYOL. VH. e. dia. DOSI statuam sibi timentes, Itali Inala sunt eius verba, qua nuntiabantur iam de sent, gemebant omnes ac DBebant, Umque precabantur, tit Imperatoris animum placaret, canticis quibusdam DPubriter ad eum supplicationem tentibus. Operam ipsis pientissimus FLAVIANUS piscopus praestitit nescio an compositis in hunc finem hymni. Non adeo longe ab illis temporibus UΤΗYM1 Us THEOCTISTUS remoti fuerunt, qui primi hodierni olpici, seu libri illius, quo ordo recitandi divini officii praescrubitur, auctores feruntur quam constitutionem S. SABBAs monasterio suo Hierosoomitati tradiderit, postea vero, locis illis irruptione Barbarorum vastatis, deperditam S. ΟΡΗ RoN1 Us eiusdem civitatis atriarcha restituerit, eandemque S IOANNE Damascenu revocaVerit, scriptoque mandatam reliquerit, uti rem narrat 151go Thessa uicensis in Dialogo contra haereses. Rem vero in dubium vocat Card. G1R1Nus in Diatriba de ecclesiasticorum Pag et . Ne Officiorum apud Gracos antiquitate , ad saeculum clavum sequentia PF- sic epocham reducens. In altera Diatriba ANATOLIO patriarchae locum tribuita inter melodas graecos, constatque X THEODOR lectore O THEOPHANE CEDRENo fuisse post medium saec. V. sub Leone MACEL , ac S. GENNADIO Cpoli celebres duos viros in componendis tropariis τριμα - ποιητάς, quae vocant, AN ΤNIMUM TIMOCLEM LIGARIDI US apud OARIUM τροπαριων auctorem facit S IOANNEM Chr 'fostomum , ut nihil dicam de os ΕΡΗ Ν1PV-IςS CODEMO, quo GERMANUS atriarcha Cpolit in Theoria recenset CEDRE

NUS a Vid. I LM. Mem T. XVI. p. z. DU-CANGIUM V τροπαξιον.

109쪽

NUs etiam TugopuIL flexandrino hic locum tribuit Quin imo ipsemet IUSTINIANU Imperator iuxta THEOPHANEM ago Supiens ut suo loco dicemus apud LMgΕ ciues hic locum habent De UsΤ1NIANO TC a T. V mu be Nio AL ΕΜΑΝ Nus ad historiam arcanam PROCOPII : De musica IUSTI IS , NI AN peritia a ΗΕ ΟΡΗ ΑΝΕ proseri graecum rosarium , i. e. hymnum, is quem de CHRIsΤ1 Divinitate, oeconomia ad ecclesiasticos modulo con- , Cinnavit, hodieque Graeci canunt inter Missarum solemnia. LEONIDI 0- paria ἐωθινὰ seu matutina leguntur in Octoecho Graecorum , darium canta- nycticum memorat LAMBEc1 Us Contactorum qui sunt breviores hymni L. V. Bibl. auctorem fuisse ROMANUM, Diaconum meseuum qui circa an scio sub G 's Anastas Dico Ro vi Xit, testatur stilaxarium unde in rubrica Menaei dicato ipsi ab Ecclesia Grae a die celebri τῶν κοντακίων ποιητ=ic dicitur. In

tanda inchoare. Sed haec recentioris videntur aetatis Nihil addo in prae Rsens de hymno , qui praesert nomen THEODORI Studita , qui tamen , iudice Conr Sam. SCHUR ZFLEIS CHI de hymnis veteris Ecclesie illius tempori non congruit, quod argumento hymni indicio septimae eius dae confirmetur. b UPraecipuos hymnodos graecos, typis aeneis expressos, videre licet in I piac Graecorum , edito Venetin, atque apud Leonem ALLATIUM recensentur, qui etiam opus meditatus est de melodis Graecorum, quod lucem non vidit. Niceph0rm CALIXΤUs catalogum brevem hymnographorum versibus ambicis concinnavit. Sed plerique ad mediam pertinent aetatem. Sic FABRICI Us subiunXit catalogum melodorum graecorum laudati ALLAΤ1 dissertationibus de libris ecclesiasticis Graecorum Prostat etiam Urbani God redi 1BERI Historia melodorum Ecclesia Graecae ; de quibus nos libro secundo plura. XXIII. Quoad hymnographos latinos tam alte usque ad Ecclesiae pri Et Latinis. mordia ascendere non licet, cuna primi temporibus etiam Roma graeca lingua

110쪽

8O i. I. ME ORTU ET PROGRESSU USICAE

lingua in monumentis ecclesiastici fere appareat. Sacra Carmina, quae Sancto EUGENIO , socio S. DIONYSII ursenses Vulgo tribuuntur sunt autem oratio ad Eu duobus, viginti heXametri constans, ac hymnus de Sancto DIONYs1 Areopag ita , cuius initium : Coeli cise plaudite abiudicat S. Martyr LAUNO IUS , nec quidquam adversantibus auctoribus Hist litter. T. I. P. I. Francio, quis Sec. IIJ. Opus convenire haud censent. Irimus, qui hic o p si currit S. 1LARI Us est , de quo S. HIERONYMUSJraefat. in lib. Comment. ad Gul. H1LARI Us latinae eloquentiae Rhodanus, Gallus ipse Pictavis ge- si nitus, in hymnorum carmine Gallas indociles vocat. Idem de eodem te-

D. Abh0fb . statur , scripsisse librum hymnorum si illis fuisses in Ecclesia quosdam

mentario prodiit collecti hymnorum sub nomine S. HILARII iterum Rotomag Dan. I OS impressa. Sed eam non esse . HILARII forte nihil prorsus S. Doctoris continere, persuasos esse doctos, testantur auctores historiae T. I P. II. litter Franciae. Idemque iudicium ferendum censent de quinque hymnis, qui sub S. H1LAR 11 nomine ad calcem psalterii cin Collect BARTH11 reperiuntur. Fuerunt etiam , qui hymnum de S IOANNE Bapt. Ut queant laxis c. de past1one . Pan e ling ua glorios praelium certaminis c. S. HILARIO congruere censent. Sed eorum auctores indicabimus suis locis. Ipse anctus ater in epistola ad ABRAM filiam, quam contra ERAS MUM, GILOTIUM, SCOLΤΕΤUM afferunt auctori suo atres San-Maurenses in Operum editione anni 1693. meminit duorum hymnorum. Interim , inquit, tibi Θ-mnum matutinum S serotinum misi, In melinor mei semper sis. Tu eros minus per aetatem hymnum M solam intel7exeris, interrosa matrem tuam , quae optat, ut te moribus suis Benuerit DLO. Subnectitur mo in laudata editione matutinus, hoc initio : Lisci Creator splendide c. una cum initio in hymni etiam vespertini, a priore longe diversi, sancto Do- 'Ore non adeo digni, ut alter, quem unum S. Doctor asserte tribui pos- Pax. 1 1 se censent laudati auctores Mist litter Franc. Antiphonarium monasterii T IV 'ς - Γ chorenses antiquissimum a MURΑΤo Rio in lucem editum, o initio notat hymnum S. HILARI de CHRIsaeo , cuius initium est 'mnum dicat Pag. 1ας. turba delium. De hoc hymno ita in praefatione habet URΑΤOR 1υ stin hymno nunc a nobis pro secto maturem fortuisse te antiam de derabunt γmnntilli, tit eum S HILARI adscribant. Inter opuscula S. ΑΜΑ si . habentur carmina de variis Sanctorum festis Apostolorum martyrum , testaturque Card. THOMAs1 Us in hymnario, primum quod de S. ΡΑUL Apostolo est, incipitque Iam dudun SAUL Us procerum praecepta secutus , cani

solitum fuisse in eiusdem Apostoli Conversione. Aliud insuper . Pontifex in laudem S. ANDREAE composuit, ut elliturgia Maurabica a J0 BLANCHI

라틴어 텍스트