장음표시 사용
121쪽
ecclesia domos habere, manibus propriis hortum colere, fallendique suaviter
ac pronimitandi curam maximam habere. DAMAsUΜ Γ0mae instituisse , ut die noctuque canerentur psalmi , non liquet. Negat BARONIUS, primam fuisse a DAMAso factam institutionem, cum constet ab initio viguisse in Ec- si cum Cantu diurnam , nocturnamque psalmodiam sed fortasse aliqua forma DAMASO praescripta , vel emendatum solum a S HIERONYMo psalterium Septua . Inti canendum ecclesiis occidentalibus traditum est. In iam liquissimo S. San-Gallens o O circiter annorum, aliorum etiam Pontificum post DAMAsues studia laudantur circa cantum ordinandum. S. LEONIS nempe, GELASII , SYMMACHI, IOANNIM BONIFACII C. a Monumenta quidem vetera hic deficiunt, ut se clariore luce donemus, quid singuli hi, aliique ontifices antiquiores, in adornando ecclesiastico cantu 1 3estiterint. Iam supra p. s. retulimus auctoritatem ONUΡΗRII Patque Dominicum MAN-s ΡΕΤRUM Urbe Deianum citat pro S. 1 LugsΤR P. Saec. IV. cantus Romae instauratore. ANASTASIU Vulgatus HILARIUM P. post medium Saec. . Ex S. I go Nis colligimus sermone in Cathedra . ΡΕΤRI, suaviter modulantium
symphonias illic resonaste infestis Hinc itaque, inquit, solemnitatem nostram, ut ita dixerim, dilectissimi, duplici, ut di num es, iucunditate columus; Θ'
non mod exterius, sed etiam interius, plens animi dejiderio celebremum. iucer o suaviter modulantium f)mphoniae resonent illinc concordes animo; Am 0- tu c0η 0rdent. Cui stantinus C QEΤΑNUs in notis ad vitam GELASILII prina ordia cantus Ronaanae Ecclesia a Monachis enedictinis repetit, cuius rei S. BENEDICTU auctor fuerit HORMIs DIE . De instituendis vero Romae cantorum scholis, altera prope Laterauum, altera prope Vaticanum, consilium
coepi S HILAR1ues, in quibus Clericosia liticarios Monachi erudierint ad cantus instituta , ut statis in Ecclesia diebus estis per annum recurrentibus divinas laudes rite persolverenti . Refertque ANAsΤΑs1 Bibliothecari de Host
a se Beatus DAMASU papa adiuvante saneto HIERONIM Presbiter vel ordinem ecclesiasticum diseriptum de Hierusolem a praemisso sancto ipsi1 DAMAS transmittente instituit, ordinavit. Post hunc beatissimus Eo apti annalem cantum omnem instituit, atque opuscula in canOnica institutione lucolentissima edidit, quam si
quis ea usque ad uniti tota non reciperit, Vel veneraverit, anathema sit. Deinde beatus GELASIUS Papa similiter omnem annalem cantum
seu R decretalia can0num honeste, atque diligentissime facto , iri Sede beati ΡΕΥRI Apostoli convento Sacerdotum plurimum c0nscripsit. Post hunc IMMACHUS apa similiter ipse annalem suum cantum dedit. Iterum post uincI NMI Papa similiter ipse annum circolicantum vel omni or line conscripsit. Post hunc
BONIFACIU Papa , qui inspirante Sancto Spiritu egoiam conscripsit is cantilena anni circ0li ordinavit. Post hos quoque beatus GRE
GORIUS c uae suo loco referemus.
b se Divinas igitur ait inter alia laudes , litterarum studia, hi sanctissimi Pontifices, iniuriis
temporum coacti, non ea, qua par erat, celebritate
cantabant , vel in academiis sistebant donec Omnipotentis E fulmen, tonitru BENEDICTUS FIORMIS DAE Pontifici aXimo inclamavit, ut intrepide ministros in ecclesia choros collocaret, sacris praeditos litteris, qui diu noctuque apte digneque ad altaria hymnos, psalmos, cantica Conditori ac Redemptori nostro, invitis quibuscunque terrenis, aut inferni potestatibus, personarent.
122쪽
92 L. I. ME ORTU ET PROGRESSU MUSICAE
M 1s D testimonium , quod Clerum composuerit, psalmis erudiverit. Monachos ad id adscitos ab HORMIsDA Vult laudatus CAIETANUS. Cui con-L IV. e. f. sentit AH elus de UC in noti ad chronicon a tuense sed hoc de S. BE NEDIC Τ aliter vi constare potest , nisi si quid forte, eius erga rem divinam studium imitandi causa, ad celebritatem officii divini Romae aut alibi assumtum est cum BENEDICTUM E0mam rediisse, postquam mundo renunciavit, nullis probatis auctoribus sciamus. In praefatione editi Roma IIS . veteris Missalis Romani monastici Lateranenses, ut quidem inscribitur, X historia ANv1N11 Basilicae Lateranensis, quae manuscripta servantur in eiusdem Basilicae archivo , refertur sub Io ANNE III. fugientes e diruto a Longobardis monasterio Casinens, Romae susceptos Monachos iuxta Lateranensem Basilicam monasterium construXisse sub titulo S IOANNis Baptis , vangelisae, PANCRATII, ubi per centum triginta annos, quoad Casinense monasterium dirutum permansit, perstiterint, .laicorum loco in Later
nens Basilica sacras horas, psalmos canere coeperint, canonicis tantum sacra in ea facientibus, Sacramenta administrantibus. Sed rectius a MABILI O-M I. Lib. I ad an Circiter 8O sub ELAGI II hax reseruntur. Redeuntibus postea VII. v. i. qu Cusim Monachis istis, GREGORI Us III ad eundem finem alios iterum Constituit Ad perso enda quotidie sacra osscia laudis it in in fasti a Salvatori Domini Uri IESU Chrsi, quae CoΝsΤΑΝΤΙΝ1AN nuncupatur, iuxta Lateranas, diurnis n0cturnisque temp0ribus ordinata, iuxta in armi piorum beati ΡΕ1R1 Aposoli, uti in vita huius ontificis resertur Alterum monasterium S S. ANDREAE, AEARTHOLOMAEI ab HONORIO . iuXt ΡΑΝ MINIUM Conditum, ab ADR1ANo I. in pristinum splendorem restitutum fuit, ut eiusdem monasterii Monachi in Basilica Salvatoris alternis choris cum Monachis alterius monasterii S PANCRAΤ1 DEO Lillerent se Ab uno quidem ut si ANASTASIUS, seu alius auctor in Vita HADR1ΑN I loquitur qui dudum si singulariter in utroque psallebant Monachi e monasterio S. ANCRΑΤ II si ibidem posito ab alterno choro Monachi iam fati monasterii S., ANDREAE, BARTHOLOMAE HONORI 1 apae, quatenus piis laudibus pariter si fallentes hymniferis choris laeti resonent cantus, reddentes Domino glo- si riosum melos. Tertium monasterium fuit S. SERGII, Accii , in quo praeter Monachos degebant etiam factae Virgines, quod una AsCΗALIS I anno II adeo rebus omnibus destitutum reperiisset, ut sacrae Virgines , quae in monasteri remanserant, sacras Eo laudes ob inopiam non amplius persolverent, Monachos aliunde accersivit, voluitque, ut sacros
hymnos ac psalmos in Basilica Lateranensi nocte dieque decantarent cum tenus, ut in laudati pontificis vita habetur, ipsa con reDatio resedens, omnineooptate polo tu , soli DLO Sanctisque eius, laude hymnos nocte
123쪽
dieque modulanter in venerabili ecclesia Salvatoris Domini Uri IESU Chri
si, ita iuxta Lateranas, decantaret. Haec e Occasione eorum referenda hic duXi, quae Consautinus CΑ1ΕΤΑNUs, .suPelus UNUC de instituto Romae, suasu S. BENEDICTI , cantu canonico asseruerunt. Aliunde vero , dudum antea in Italia pariter, ac in Gallia cantum floruisse ecclesiasticum, certum est. Insigne, praeter iam pasim relata, in eam rem est S. ΡΑUL1Ν1 testimonium In natali LX. S. FEL1cis , ubi 1CΕΤΑΜ Dacorum, Getarum Apostolum, Episcopum, qui Nolam ad D FELICI reliquia peregrina , tum senerat, ita alloquitur:
In redere haec, psalmis recinens nises, O Θmnis;
Et mea sola refer Domino, O tua audia solis IIIII e meis, celebrans communis festa Patroni. Hora opportuna pro peccat0re Uabis, Gaudentem Dominum te Confessbris honore. o duce, proclivi tua tramite Tota ferentur. Fg 1 1 divinas tibi pravius ibit ad aures,
Teque sacris fulmis, simi l devota litante
Obsequia, placido descendet Numine CHRISTUS, Ut populum templumque sacra cali in Delet, Infundens niveam per perta sacraria Rhem. Eiusdem S. PAULINI luculentum Xtat testimonium de ecclesiis, monasteriis Galliae, in epistola ad VicΤR1 ciues Rotomst ensem, de ipsa illa urbe Rotoma Ubi, inquit, quotidian sapienter sudentium per frequentes ecci stas, F monaseria secreta concentu casti imis ovium tuarum X cordibus d lectantur 'socibus Sidonii ApoLLINAR1s iam attulimus Versus de Mamerto CLAUDIANO, psalmorum modulatore, honasco, qui ante altaria, fratre ingratulante, instrucitas docuerit sonare classes Qui nimirum ipse Clericos in cantu salmorum instruebat, flacium divinum ordinaverat, atque lectiones etiam per festa anni. In Gallia ViXit circa ea tempora NICETIU Episcopus, cuius Xtant tractatus duo alter de hon psalmodiae , alter de liliis fersorum LI De S. CaesΑR1o postea videbimus Utrique idem fuit studium, populum cum ad psalmodiae consociationem, tum vigilias advocandi. Qtias a quibusdam reprehendi innuit 1cETIUM: Sed a de cath0licui re in
ligione alieni sunt, inquit fervortimDei.
124쪽
uin sacra is, liturgia, tremendunt inquam Sacrificium, praecipua quadam celebritate semper peractum sit in Ecclesia christiana, quis ambigat 3 At, quibus rebus perfecta sit ista celebritas inde ab Ecclesiis incunabulis sub statu Ecclesiae pressae, non adeo perspicuum est Paucissimis constitisse, quin imo ad solam orationem dominicam liturgia transacta memoratur. Cum ait ΑΝΑ-LARI Us, satis 1set, in asitoribus V testoribus, caeteris, quae ibi ag untur sola benedictio piscoporum , aut Presbyterorum, ad benedicendum panem X vinum , quo resceretur Uulus ad animarum salutem ut primaevi temporibus ebat apud sp 0LS. Paulo plus, conscriptis nempe tarn sacris paginis novi Testamenti, sit ab anu MAURU concedit. Sed enim , inquit, in initi mos iste cantandi non erat, qui in in scisa ante S criscium celebratur, sed tamen pisulae AUL recitabantur, Janictum Pan e-lium. Quod si tamen auctori de traditione divinae Misse, quae sub nomine S.IRo-or Saec. V. Ep. Cpolitani prostat, credimus, ipsique S CRYSos To M amplior tunc longe, quam postea fuit haec sacrosancta liturgiae acti O, decantatioque a).
Cyι manducat meam carnem j bibit memn Sanguinem , in me manet, H ego in eo. Quare contrito Spiritu multas preces decantabant, diavit in tamen impense orantes quin etiam eos, qui ex Iudaeis a Gentilibus recenter illustrati erant, ad religionem DEI pietatem erudiebant, docebantque, veteri doctrina relicta sacris illis pietate plenis ista mysteriis sensus suos mentem imbuere. Per has igitur preces Spiritus Sancti adventum X pectabant , ut eius divina praesentia propositum in Sacrificium panem inum aquae permixtum , ipsum illud Corpus Ianguinem Servatoris nostri IESU CARI sae efficiat. Qui quidem religiosus ritus observatur ad hoc usque tempus, ad finem a se Etenim Cait postquam Servator noster in coelitin assumptus est , Apostoli priusquam per Omnem terram dispergerentur, conspirantibus animis convenientes ad toto die orandum convertebantur: D cum multam consolationem in mystic illo dominici Corporis Sacrificio positam invenissent, fustissime, longa oratione mi Tam decantabant, hae enit divina sacra naeum docendi ratione conlatiusta caeteris rebus anteponenda existimabant. Atque maiori alacriori rerum divinarum Sacrificii sacrosanisti fluuio, destiterio flagrabant, illud obniXe amplectebantur, quod in memoria semper haberent e bum illud Domini dicentis : Hoc est Corpus meum, , Hoc tuoste in meam commemorationem, Et:
125쪽
Apud Diosus tu singularis habetur phrasis ἐπαιωκειν ἐυχα ριατίας. Vocis notionem Xplicavimus superiore capite, tractantes de cantu responsorio, succentu ac responsionibus populi, quo accipienda est 1 ONYSI locutio, non de auditione Mistbr. Illo sensu familiaris . Ius 11 No Martyri est O ἐπευφημειν acclamare, ac securrita respondere voce, ubi in pologia II. ad ANΤoN1NUM Pimn descriptionem luculentam sacro liturgiae faCit primo A LI. u. 6ς. que Occurrunt C mmunes preces se pro nobismetipses , O pro eo, qui illuminatus est, M pro aliis ubique omnibres intent anim0 Invicem oscula salutamus , ubi desimus precari. Deinde ei, qui fratribus praes panisus ei tur poculum aquae X sint quibus ille coeptis laudem ς' gloriam universorum parenti per nomen Filii U Spiritus Sancti emittit, eg Euchari lium , sive gratiarum actionem pro his ab se acceptis donis pr0lixe eo quitur. Po quam preces V ueharisiam absolvit, populus omnis acclamat AMEN A MEN autem hebraea in ua idem sale ac fat. P0squam vero is, qui praees, preces obsolvit populus omnis a clamasit c. Vides hic
precibus absolutis emitti proliXam gratiarum actionem, ad quam populuSacclamavit mei . uod paulo post adhuc articulatius prosequitur , quo Num. r. modo in omnibus oblationibus divina laus fuerit peracta, atque post lectione sacras Xhortationemque, postque commune preces, gratiarum acrionem emiserit, populo acclamante smen. tuae vocis Contentio toti viribus
emissa, populique acclamatio a precibus ipsis distincta, si non articulatum cantum, plus tamen aliquid, quam solam vocalem orationem dessignat:
quandoquidem a simplici prece expresse . Martyr distinguit. In liturgia, quae libro VIII. Consitutionum apo stolicarum inserta legitur , his simillima
articulatim Xponuntur, quae hic summatim indicantur. Idque etiam singulare notatur pro illis difficilliinis Ecclesiae temporibus, quibus vi publicos conventus habere licuit Si neque in domo neqtie in Eccles cong re alio T. VI potest Pitari; unusquisque apudse psallat, D at, precetur; se duo aut tres 's smul. Ubi eadem tria distinguuntur ossicia fallendi, legendi , precandi. Facile ero quisque largiatur tunc pressiam Ecclesiam, etsi nihil residui fecerit, quod ad celebritatem tanti mysterii pertinuit, non potuisse tamen
eodem , quo deinceps Ornatu, apparatuque rem peragere neque eam Canendi rationem adhibuisse, quae deinceps semper magis invaluit si Non, inficior sunt verba Antonii BELLO ΤΕ olim confuse, quasi in Chorean ris. Istu si cantari solitum imo missam forte sine cantu celebratam. Scimus enim, dum p. 6.
usque saeculi forebit At posteri abiecta ridet se Cum Tacras inquies illas coemis Apostoli ac-
firmitate, fervore negotiis huiusce mancipati, cipiebant, quid tum faciebant Τ Nonne in pre- ω immersi , missis l0ngitudinem ut dixi ces convertebantur. 4 hymnos 3 Nonne in san- per si, vi conveniebant ad laudienda Domini tam vigilia. Nonne in longam illam doctri- verba CHRYSOST.40m. 7. in I ad Cor. nam, multi plenam philosophiae.
126쪽
si cantatae seu cantandae Missae nomen dupliciter sumi posse aut enim si- si gnificat omne genus Missae, quod apparatissima pompa conficitur, velut id, si cui Diaconi, ac reliqui Clericorum ordines inserviunt aut signat aliquando
si eam liturgiam, quam cum Sacerdote cantore musico concentu alternant
si priori modo sumpta Missa cantata ipsis Apostolorum temporibus receptissima si fuit, quod declarant non modo DIONYSIU Areopa ita, sed etiam Aco- , BUS MARCUS, Tterique liturgiarum scriptores; quorum ille libro de si colesiastica Hierarchia; hi in Missis a se exaratis Diaconorum reliquorum
si ecclesiastici ordinis virorum Sacerdoti inservientium pluribus locis memisi nerunt, ut legentibus patet. Cum enim tunc temporis in Christianos tyrannorum ira debacharetur, cantu facile prodi potuissent fideles, ad ne em rapi, OnVentus publico agentes , Quod nunc agimus inquit Dp hpti, e , Malafridus TR AB, multiplici rationum , lectionuni, cantilenarum, clam s. c. a. si consecrationum officio, totum hoc Apostoli post ipsos pro X imi ut si creditur orationibus, commemoratione Passionis Dominicae sciat ipse se praῖCepit, agebant simpliciter unde circa domos, secundum superius comis memorata testimonia, frangebant panem. Quod etiam alia sententia LucΑssi declarat dicens : Una autem Sabbati, cum conveni Demus ad franBendum
si panem, reliqua. Et relatio maiorum est, ita primis temporibus missas si fieri solitas sicut modo in Parasceve Paschae Proficiente dehinc se religione amplius aucta sunt a CAR1 si cultoribus officia Missarum. TERTULL1ANU tamen in libro de Oratione iam saeculi secundi nobis disciplinam describens, liturgiam scilicet Christianorum, Orationem DEI propriam,
acceptabilem, quam sollicet requisiivit, quam sibi prospexit, subdit Hanode tot corde devotam, de pasam, Peritate curatam, innocentia inte ram, castitate mundam , Mape corondium, cum pompa operum bonorum inter Isaiamos X Tmnos deducere ad DEI Altare debemus. Id etiam in comperto est, frequentes fuisse populi responsiones, macclamationes, e liturgiis veteribus omnibus, quae licet ad nos, non ea, qua primum erant simplicitate, delatae fuerint in hoc tamen conveniunt omnes postquam rubricae ad Ordinem ministerii sacri adiungi coeperunt, pastina tum Sacerdotis, ministrorum, Cum populi προσφωνσιν ac voci S Xaltationem, cantumque praescribunt. Veluti in liturgi S. IACOBI , quae convenit cum ea, quali apud S. o fhoh dia. CVRILLUM Hier si mitauum sec. IV. describitur. Ubi expresse memorat Vocem fallentis disina quadam melodia. Idque accuratius in Ecclesia Graeca usque ad hodiernum diem servatur apud orientales, ut nunquam sine cantu sacram peragant liturgiam, quena admodum a RE NAUD OTIO est observatum, qui varias edidit orientales liturgias. Qilas inter communiter receptae sunt SS BAsi Li1 CHRYSos Τοχ1 missa etiam praesanctificatorum, quae iuXta
127쪽
Ι MISSA CANTATA FUERINT. G. II.
Can. a. Trullanum in omnibus an Olar quadragesimae ieiunii diebus, prseterquam abbato, Dominica, sancto Annuntiationis die fit, a SOCRATEia in descripta. Et D untur scripturae Doctores est interpretantum, 'Lib. omnia, quae ad FHaxin spectant, admiui strantur praeter disertorum consecrationem. Singula hae habentur in Euchologio Graecorum, ac passim in manuscriptis, cuiusmodi in Bibliotheca Larberina vidi liturgia S BASILII Xemplar mille annorum rotulum etiam antiquissimum apud P. BLANCHINIUM memoranturque in Can. XXXII. Trullario , LEONTIO Byzantin contra . NESTORIUM, JUΤYCHET EM, alibi. In laudata traditione dipinae Miffsae, S. BASILIO, S CARYsos ΤΟ Μ id tribuitur, quod breviorem reddiderint a . Utriusque paulo ante studium in adornando sacro cantu vidimus. Intelligi-mUSque e Vetustiore his UsΕBio, quomodo, praesertini in celebriori diei Dominicae Conventu, sacraque Eucharistia synaxi, psalmos una multitudinis Voce concinendi mos obtinueriti . empe Psalmorum sucra modulatio,
quae mysteriis hierarchiei fere omnibus quas subsantialis coniun itur, ab omnium sanctissimo nequaquam erat di edenda ; Ut loquitur DIONYsIUS EX quibus elucescit frequens stillendi in Sacris usus, inuidem in solemni Sa-Crificio iuxta EUSEBIUM , quod diluculo celebrari solebat, X ceptis diebus ieiunii. de quibus , quotidianis etiam in Quadragesima oblationibus, insignis
III. a se Quamobrem divit BAsILIUS medica qua
clam ratione usus, breviorem eam concissioremque
recidi clit. Haud vero multo post pater ille n0stra aurea praeditus lingua IOANNES de ovium salute , ut astorem decet, strenua cura sollicitus naturae humanae socordiam , ignaviamque respiciens , fibras omnes ac radices satanici praeteXtus huius v0luit evellere; idcirco multa praecidit, condi Isiori pressi orique oratione sacrum conficiendum statuit.
b se Nam inquit Us EB in psalm XCI. 11. q. Sacrificia , Ω oblationes , quae hostiae laudis
Vocantur , persolvimus incensum boni odoris emittimus, Me quo dictum est, Fiat oratio meas ut incensim tu conssipedati itio. Im iam panes propositionis offerimus. Ἐt 0i Verum etiam ea, quae in psalmo pr2esenti recensentur, illa die perficere satagimus opere Uer- his confitentes Domino psallentes nomini Altissimi. . . . Quia vero confessio pro gratiarum actione item accipitur, ut iam diximus, iure Dominica die gratiarum actiones Domino reddimus, ubique terrarum in Ecclesiis eius congregati Cum autem per confessionem progressum, augmentum acceperimus , tum iubemur sal-
Iere ad meliorem animae statum provecti aucti vero ac meliores Tecti are aliis annunciare, ac eos, qui ad nos proXime accedunt, misericor
dias DEPedocere praecipimur : atque id agere' tutinis horis , quasi primitias diurnarum actiomam doctrita dei L misericordia dicantes. Nimirum quo tempore semper Eucharistia celebrari consuevit. Sic alibi in illud salin. XXI. Narrabo nomen tuum fratribus meis , iumedio colono antistho te. n. 7. mi Porro cultum in Ecclesia eius Dominica die per O- tum orbem diluculo celebrari solitum prophetice indicat. am cum dicitur , D medio E clesiae laudabo te, 0cus significatur, in quo se atrem celebraturus CHRISTUS pollicebatur his
autem verbis , Et celebrabo diluculo misericordiam tuam, tempus declaratur, quo paternam misericordiam per omnes gentes effusam unigenitus eius per populum suum de illa gaudens , Κ-ultansque celebrat. Et haec, inquit, omnia reddam tibi: quia facitis susceptor meus , H refugi&m meum in die tribi lationis meae. is quippe omnibus a Patre beneficiis ornatus iure celebrabo miseric0rdiam tuam, egoque ipse tibi psal
128쪽
98 I QUAENAM PRIMA ECCLESIAE AETATE
gnis est S. AMBRO si locus Enarrat. in Octonar. octavum s. XVIII ad vers. s. Indictum es ieiunium, cave ne ne Ilus. Et si te fames quotidianum cossit ad prandium, ut intemperantia declinet ieiunium , tamen coelegii metis te Jerdat convivio. in epulae paratae extorqueant, ut coelestibus, et acuus Sacramentis me aliquantulum, non Ion e niue es diei immo plerique sunt iuuenis di dies, ut satim meridianis horis adveniendum si in colestam, cauendi hymni celebranda oblatio. Sabbato, Dominica posteriora verba sunt capienda, quibus solemnius erat, soluto ieiunio , Ossicium. Ge-LLI. e. 16. ii neraliter loquitur EUSEBIUS itur X sacri ficamus B incendimis, alim qui- mons. v ivg- dem memorium ad ni Pius Sacris ii secundum ea quae ab ipso tradita sunt,m 'steria celebrantes ratias ΕΟ r salute nostra Bentes, relli 0sque
hymnos irationessanctas illi erentes. S. AUGUSTINUS, ut iam p. 32. memini suo tempore coeptum Cartha in memorat morena, dicendi ad altare hymnos de psalmorum libro, save ante oblationem, sive cum oblata populo distria
huerentur. Et S. Hi ERONYMUs in illud sΑ13 66 sifomodis osteranislii Is ΑΕ et ictimus sua mihi cum psalmis in domo Domini osserimus, inquit,
spirituales hostias placentes DLO: sustinam que piritu sensu c. Cantus
Vero, ut patet e dictis, maXime responsorius fuit Colligitur id etiam ex . 1 . 2 1s regula S. ΡACHO 'II. In die Domini a X collecta in qua merenda es oblatio, absque praepost domus M aiuribus monaserit, qui alicuius nominis
sunt, nemo fallendi habeat potesatem. Psallente autem quolibet de maioriabus , id es , dicente responsorium , siquis defuerit, satim ante altare poenia tentiae increpationis ordinem suistinebit Monachis, ac si remitis etiam
solemne fuisse ad synaXin convenire die Dominica, ex Ass1ΑΝΟ aliunde constat. In vita . Aesso Nis Episc. Dolensis post medium Saec. I narratur, Cum adhu in eremo esset, per cunctos Dominicarum dies ad istam cantandam, ad ΗR1s T communionem venisse in oratorium. Et pau- p. 1. smis loe post asellam, id quod Sanctus Α'so cunctis Domini artim die-Orii. S. Ben bus cum tribus . . . fratribus placabilem inibi DLO gulam colentibus ad' 7si missam cantandam veniebat Antea, ut id obitem commemorem , animae fratris mortui fit naentio , quae dix per eius sugnesionem Sanctorum orationes, ac missus multas cantatas redemta fuit Monachos vero, aliunde psalmodiae assuetos, iunXisse etiam suas vocibus cantantium, quis dubitet 3 communibus saltem populi responsoriis ad solemnes Sacerdotis, aut cantoris Voces, aut promiscuis fidelium cantibus, de quibus diximus capite su- L. m. do periore. Excessum hic aliquem S. AMBROSI Us notare videtur, circum sonarem gi' Sacramenta confuses scibus, ut impediatur oratio pro salute depromta mnium. Sacramenta sunt celebratio sacrorum mysteriorum, seu isto apud antiquos, t- - quam in rem vide complura testimonia apud ML NARDUM AUGUSTINUS
129쪽
hunc universalem ecclesio usum memorat, ISAIAE eundem respicien locum I. XX.4ὸ
Comparavit autem, inquit, illos Dominus tanquam per smilitudinem bis imitote DEI ISRAEL, osserentibus ei suas hostia cum psalmis in domo eius, quod ubique iam facit Loolesia. Et in celebri ad IANuΑRium epistola de psalmorum cantu omnia pauci complectitur isomodo autem, inquit, non es tempus, cum in siccisa fratres con re antur sancta cantundi, nis cum igitur aut disputatur, aut Communis rati voce diaconi indicitur liis ser particulis temporum quid melius a con ergatis chrisianis sat quid utilius, quid unctim omnino non ideo. In sermone et I de tempore, nunc . CAESARIO T latens vindicato , singulare habetur, quod hic notem: Adhuc Π0que, qu0dzalde dolendum es, conqueri sobiscum solaci quia sunt aliqui, maxime potentes sius mundi, qui cum veniunt ad celsam non sunt devoti ad laudes fit celebrandiu sed cogunt Pre; tertim is abbreviet ijsum, V ad eorum libitum cantet liturgia Gallicana antiquistimari GERMANI e codice MS antiquissimo medii taculi sexti descripta ac redita a MARTYNI T. V. Aneci t0rum unica est e illa antiquitate , quae, quid etiam in choro can- p. I. M.taretur, Contineat. Sic ero incipit GERMANU Episcopus Parisus scripsit si de Misis prima igitur ac iumma omnium carismatum iis, canetur, si in Commemoratione mortis Domini, quia mors 11R1sΤ facta est vita se mundi, ut offerendo proficerit in salute viventium .requiem defuncto, rum. otandum hic est, quod de Mus)po resbytero qgiliens GYNNADius de Viris illustribus refert: Sed ad personam lim Eus ΤΑs II piscΥ e. q. succes loris praedicti homin y DEI, composuit Sacramentorum σν wium, 'non parTIlm Tolumen, per membra quidem pr0 opportunitate riciorum, temporum, pr lectionum textu fulmorumque serie X decantatione discretum sed supplicandi DLO conte standi benesciorum eius soliditate sui
odii eutaneum. Apud eundem GENNAD 1UM Voco Ν1U. Caseiani in au o. 8.ritania Episcopus composuisse dicitur volumen Sacramentorum Eodem pertinet 1 DON11 Apollinaris liber de Mi sis ab eo composetis , cui se praefationem coniunXiste testatur GREGOR 1 Us Tur0η Ubi plenius declaraverit, L. N. s. quod hic breviter narrat contigisse ita iam die, ut ad Uivitatem asticae r*ης- - *m0ira erit . . . . invitatus a cederet ablatoque, pergit, bi nequiter libella, per quem sucro sancta sulemnia Der consueverat, ita parati S a temp0re ΠΠ-ctum se sivitatis opti explicuit, ut ab omni m mirarettir , me siliaretHUibidem hominem locutum fuisse, sed an elum T1LLEMO Ni ius putat librum T. m. Villum eundem esse posse ac contestatiuncuta, quas ipse se dictasse testatur. Conte stationes saltem constanter cum P0l e arum libris coniuncto fuerunt. Sed eiusmodi libri Sacramentorum , quae ad Cantum spectabant, non OlΓ:- plectebantur, quae ad Osticium Sacerdotis pertinebant. Talis fuerit liber my- et ste-
130쪽
IOO L. I UT NAM PRIMA ECCLESIAE AETATE
Mox in In II De CoΕLEsΤIN P. resertur in libro pontificali apud ANAsΤΑ- η'ixV si uti: Con siluit ut psalmi Av1 CL ante sacriscium fallerentur antiph0nutim ex omnibus quod antea non se ut, sed tantum epit sola f. Αυ Lirecitabantur Sanctum DanPelium. Antiquus Pontificum Romanorum
L ό. zj44. psalmis, quod iam dicitur Introitus Missae, constans antiphona una psalmo sed cuius solum principium cani, ipsumque addito Gloria Pusi tri, resumta antiphona concludi, subsequentium seculorum usu usque si in hodiernum diem observato, invaluit otia de re suo loco. De modo vero ac ratione Cantus antiphoni a COELΕsΤ1No . instituti nihil deter-Mubf. iupo minari potest Apud ARJEUM AΤR1C1 Us ad Hibernos a COELEsΤ1Notristi opusc. missus, in chronico Anonymi cuiusdam Monachi Coenobii ulmesburien sis,' '' dicitur constituisse , t psalmi antiphtinatim canerentur a chor ad Ch0rum. Quod ad institutionem CoΕLΕsΤΙΝ Ρ. referri potest, quam ei in accepti referunt, quotquot medio aevo de officiis divinis scripserunt, sub nomine ALCUINI, centones, MALARIUS , haliani MAURU alafri STRABO , BERNO, ex Historicis AR1ANus Scotus lib. II. Si GERER TU ad an . . Is MAR-11Nus Polaita, qui addunt: Ex hoc instituto excerpti ex ulmis INTROITUS,
troduxit fulmo dici particulatim ante Sacrifeium, imo ab initio diu ante eum a patribus sunt servati Unde Assi ANus libro III de institutis Monachorum c. 1O Verum ne hoc quidem inorandum, die Dominica unam tantummodo Missam ante prandium celebrari. In qua psalmorΠm, atque orationum, seu lectionum pro ipsim colla I De communion ς Dominica reTPrentia solemniis liquid impendentes, in ipsa LRΤΙΑΜ, SEXTAMque pariter C0H-
summatam reputant. licet vero Tun rens deceptus sit in notione Missae, quae dimissionem in CAssisi No significat id tamen patet, quod ob Sacrificium pro ipsius collecti vel communionis Dominicae reverentia solemnius aliquid fuerit impensum . Tertia ac Sexta simul consummata, id est, publice in ecclesia, ut hodie fit, contra morem antiquiorem Monachorum celebrata. Alioquin adhuc tempore S AUGUSΤ1N a salutatione sequemadmodum etiam apud