De cantv et mvsica sacra a prima ecclesiae aetate vsqve ad praesens tempus

발행: 1774년

분량: 632페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

IN MISSA CANTATA FUERINT. C. II. IOI

Graecos, ut palam est e liturgi S. MARCi lectione Scripturarum sacra rum ossicium sacrum fuit incoeptum Procedimus, inquit ad pΥΠ-H , D L. m. dena erat ecclesia , personabat ocibitis gaudiorum, DLO gratias, DEO laudes, iV DE pro miraculo scilicet sanitatis cuidam iuveni collatae, Gemine taeente, hinc atque inde clamantium. Salutasi Utilism, S rursus eadem ferDentiore Toce clamabant. Pacto tandem lenti , Scripti rarum divinarum sunt lecta solemnia. Quod antea intelleXimus e S1GEBERΤ aliis, COELESTINI instituto iXcerptos fuisse X psalmis Introiim c. confirmari videtur ex Concilii Mathen sis Canone o celebrati ineunte becul, sexto , ubi ita habetur Et quia convenit ordinem Ecclesiae ab omnibus aqualiter custodiri, su-

dei dum es , ut sicut ubiquebit pos antiphonas collacitiones per ordinem

ab Episcopi se Presbyteris dicantur isi tamen hoc potius ad horas canonicas spectet, more veteri Galii an iuXta Card. THOMAsi UM ad rem Pris iusti iapertinet, quod e liturgia S GERMANI edocemur, ab antiphona fuisse in ις ALCeptam Missam, quae apud nos introitim, in liturgia vero Ambrosana, Ing res dicitur, quamque cum versia psalmi Gloria Trinitatis iam nunc chorus pr3ecinebat uti legitur in praedicta liturgia S GERMANI, cum hoc barbaro quidem , sicut pleraque , titulo De praeleg ere: si Antiphona ad praelegendosi Canetur, in specie patriarcharum illorum , qui ante diluvium , adventum, CHRISTI mysticis vocibus tonuerunt . . . Sicut enim prophetantibus Ve- si nil manus Domini super arcam ... Ita fallentibus Clericis proceditis Sacerdos, specie CHRis Τ de Sacrario tanquam de coelo in arca Domini, si quae est Ecclesia. Sed hic cavendum , ne notionem antiphonae, quae posmea inolevit, cum cantu ipso antiphon seu alterno psalmorum Onfundamus, quod e institutione COELEST1NIΡ. obtinuisse diXimus; quem tamen modum canendi haud expressit S. ago M. in anniversario die assutiationis Sem. u. suae ad Summi ontificis munus de Psalm. III. Verba faciens, accommodate ad Missam illius solemnitatis cantato Unde inquit Davidicum psalse iam dilectissimi non ad nostram elationem , sed ad CH Ris Τ Domini glo-haiam consona Voce cantavimus Ipse est enim, de quo prophetice scri- itum est, Tu es Sacerdos in aeternum secundum ordinem MELCHISED ECH. Forte qui coniiciat, hunc ipsum versum pro antiphona ad solemnitatem illam adhibitum fuisse. Sed nec quidem constat, an ad initium Miss3 haec pertinuerint, an post lectionem , ubi cantus responsorius fuit frequentatus 3 De quo mox. IX DIONYsio, vulgo reopa ita discimus, etiam apud Gra-C0sa psalmorum melo fuisse incoeptam liturg1am, at ordiente ipso ontifice,

ordine ecclesiastico prosequente. si pontife auspicatur sacrum psalmorum De eces. seri

132쪽

si tionem , secundum consuetudinem Apostolorum incipit a thurificatione si veniens de altari ad chorum, citerum revertitur ad altare incipiens de- , cantare psalmos 1mul cum choro. Et cum igitur huiusmodi hymnosi rum modulatio, quae sacra omnia Continet, animales habitus nostros conis grua dispositione praeparaverit ad ea, quae paulo post sunt celebranda my- si steria, divinorumque Carminum On Centu, atque Consensu unicam illam; ad divina, ad semetipsis, atque ad alterutrum consensionem, On- , Cordiam, quasi una Concordi consona sacrarum rerum chorea institue- si rit ea quae in psalmorum modulatione spirituali concisiora sunt, atque si adumbrata magis pluribus manifestioribusque figuris, ac recitationibus sa- si cratissima divinarum scripturarum lectione dilatantur. In liturgi S. IACOBI, praemissa oratione Episcopi, sequuntur orationes Cum incenditur thus, in ingressu. Deinde canere incipit Diaconus in ingressu lenite j, Ii o. De tribus antiphonis Graeci ritus dicemus lib. II. Huc etiam

pertinet solemnis ad stationem processio cum litaniis ac psalmis , quem Ve- 'is. o. ad terem ritum iam S. AMBROSIUS appellat, ubi Monachis a VALENTINIANIs pro-Tbζρ - hibi tum memorat, ter, qu psalmos canentes ex Consuetisdine, fisJue Pteri pergebant ad celebritatem MACHABRORUM Martyrum. Solemnes, Roma imprimis fuerunt ab antiquissimis temporibus ad condictam stationem a collecta populi alio in loco seu Ecclesia facta, processiones, ut ex antiquissimis ordinibus smanis constat. Quodque frequens arie Dison in huiusmodi supplicationibus resonabat, inde idem initio is, cantus originem ducere non dubito. FrequensKV I. Iuxta liturgiam S. MARc mox post salutationem Pax omnibus a, b ' . Sacerdote dictam ut etiam e S. AUGUsT1No notavimus Diacono incla- petiti6 mante Orate, populus ter dicit, Lyrie Dis0n, quod saepius deinceps repetitur in aliis etiam orientalibus liturgiis, imo usu etiam apud gentiles fre-L. In dig. quenti, quod e ARRIANO discimus DEUM insocantes precamur eum ρος/ς 'rie Dison. Videturque, idem factum fuisse ad singulas precationes ἀLib. VIII. προσφων 1σεως per EXClamati0nem notatas in constitutionibus apostolicis quem-ς 9 LO admodum c. 7. praescribitur pro catechumenis Porro in silvulis horum, quae

Diaconus proloquitur, tit iam diximus, populus respondeat, YRI ELEYSON, ς' ante cunctus pueri Et pro baptigandis Adhuc intente omnes pro ipsisse dicamus fiserie Dison. uemadmodum etiam in liturgia Ambro ana in- , Cipiente Diacono, choro respondente Domine miserere. Et iam S. AUGUSTINU seu potius V Pilius Aps si sis, vel quisquis est auctor alterca-

T. II. p. I. ioni Cum PASCENTI Arians in appendice , universalem eum morem in Ec-

clesia collaudat Sicut enim inquit Graeca lingua quod est Ἀμουσιον,

133쪽

, una dicitur vel creditur a fidelibus Trinitatis omnino substantia , si una sis; bis eo si rogatur ut misereatur a cunctis Latinis arbaris unius DEI natura, tui. cm Pinc., ut a laudibus D EI unius nec ipsa clingua Barbara sit, illatenus aliena. si Latine enim dicitur, Domi te miserere. Sola ergo haec misericordia ab is ipso uno DEO Patre, . Filio Spiritu Sancto lingua debet hebraea si vel graeca, aut ipsa ad postremum postulari latina, non autem baris bara si enim licet dicere, mon solum arbaris lingua sua sed etiam si Romanis j ora armen, quod interpretatur, i0min miserere cur non si liceat c. Quod si secundum Saxonem grammaticum apud U-FRES-Niun in Glassario, legendum sit mr thius orbarme lingua Gothica, Ostrae Germanicae conveniret. In Concilio Vasensit II. illustre habetur Xem plum de personante ubique suaviter Orie Distin Quia tam in sede apo stolica, quam etiam per dotas orientales, atque Italia provincias dulcis, nimium salutaris consuetudo est intromissa, ut serie et son frequenis ius cum grandi affectu, compunctione dicatur, placuit etiam nobis, ut si in omnibus Ecclesiis nostris ista tam sancta consuetudo, ad matutinos, . admissas, ad vesperam Eo propitio intromittatur. In liturgia S GERMANI sequentem in modum legitur sententia non1ntegra si reSis autem, qui re uno se uentes Jrie Dison, hebraea scilicet, graeca si latina , vel trium temporum fictili , ante legem scilicet, iub lege si sub gratia. Agitur autem simul de ius, seu litis, de quo paulo post. IV. S. CHRYSO STOMUS unacum Mrie Dison , ἐλέησον με ο εο , mi se GL0RIA IN rere mei DLUS, memini do Xologiae angelicae Gloria in excel)isi O, duni V ςLLδὲβ populum reprehendit ob indecoras gesticulationes, incondito clamores in Ecclesia a dem eiusdem hymni meminit, describens quomodo qui avitam asceticam consectantur, illico, postquam e lectulo surreXerint, choro constituto , integra conscientia omnes quasi ab uno consonantes ore, diligenter hymnis laudare DEUM, gratias pro universis tam proprii , quam communibus beneficiis agere inter alia, si1miles angeli in terra, canere soliti stat Gloria in excelses Apud Caes4 1υΜ AURELIANUM in regulis idem in matutinis horis pro diebus paschalibus, itemque pro singulis dominicis, maioribus festivitatibus praescribitur. It Alexander Aco Ε' ΕΤ Esinsti

a se Miserere mei DEUS, inquis ait Homil in An non ista quidem partim sim mulierum in

ISAIAΜ ac mores misericordia alienos cle triviis meretriciam artem exercentium D Rrtim

claras Clamas, Ser a me, 0rporis speciem vero eorum , qui in theatris vociferantur, sunt a salute alienam exprimis Quid ad supplican exempla Quomodo rigitur audes Angel0rum dum c0nferunt manus, quae semper in sublime ΕυM gl6rifieantium hγmnis ἀγγελικη ταυτη

impulsu strepit iliabet, nihil certi declarautem.

134쪽

ΙO i. ID QUAENAM PRIM ECCLESIAE AETATE

is. uis instituisse dicitur apud BoLLANDUM , si Hymnologiam Sanctorum Angelorum si nocte ac die septuagies septies decantari, scilicet Gloria in altissimis DLO, si θ' in terra pax hominibus bonae Eoluntatis. AΤΗΑNAs1us in libro de Vir iuitate eundem hymnum commendat Virginibus etiam privatim sub di-L. Vrae. r. lucul reCitandum, iamque in Ctansituti0nibus apostolicis vocatur πριο ευ ἐωθιν, Orati matutina ubi integer, paucis immutatis reperitur, ut hodieque canitur. Ut adeo S. HILARI Us auctor additionum earum haberi non

Q g. possit quas Concilium Toletanum V ab ecclesiasticis Doctoribus factas solummodo commemorat quod inter alios auctor chronici Turonens apud MARTYN1UM T. IV. in praefatione asserit: si Hic composuit Gloria in ex- si oebi DEO, V in terra pax hominibus. Sunt vero qui a LUCIANO eum indigitari putent, ubi de hymno πολυωνυμ ω, tanquam a Christianis usurpari solito, loquitur quos inter Thomas χΙΤΗ ecclesiae Ang licana Presbyter, qui ad beculum II. 4etatem LUCIANI irrisoris referendum censet Laudatus auctor Chronici Turonens SYMMACHUMΡ. instituisse dicit in Dominica, festis Martyrum cantari Gloria in excelses olim vero in nocte Νatalis Domini tantummodo decantatum fuisse Liber pontificalis sub nomine DAMAS TELES pHo Rot tribuit , Ut ante Sacrificium hymnus diceretur angelisi cus, hoc est, Gloria in excessDEO. ut medio aevo de officiis divinis scripserunt, non tantum hac auctoritate niXi, eam institutionem TELEsPHO Ro tribuerunt, Verum etiam passim adoptant, quod habetur in spuria eiusdem Pontificis decretali, de hymno illo in nocte sancta Nativitatis Domini Salvatoris decantando, quoniam meadem nocte ab Angelo pastoribus nunciatus est Dubium hic De rebus eo movit Mala fridus SΤRABO idem inquit hymnus huius apae tempo-cks 'st * si ribus ante Sacrificium coepit dici: Cur longo tempore post sub COELL- , STINO legatur, tantum ante Sacrificium lectionem Apostoli, Mevangelium si praecessisse, ut ille necessario de psalmis DAVID antiphonas, quae ante si ipsas lectiones cantarentur, pr3eposuisse videatur 7 Ubi respondendum est, si constitutum quidem fuisse a TELEsΡΗΟRo , ut idem hymnus in capite Misia si is diceretur, sed apud posteros ipsam eius Constitutionem intermissam, si donec a sequentibus plenius totus ordo Missa componeretur sed ita sta, tutum ab eo, ut ipse hymnus in summis festivitatibus, is solis Episcosi pis usurparetur, quod etiam in capite libri Sacramentorum designatum visi detur, rideo scriptum esse, usque ad tempora COELESTIN ante Sacrifi- si cium lectiones tantum habitas ut subintelligatur, quamvis ille hymnus si interdum ante Missas diceretur, ut praediximus, non fuisse tamen , quod si iugiter in omnibus Missis, ab omnibus Sacerdotibus ante lectiones pone-

se retur , antequam idem COELEs11NUs antiphonas ad Introitum dicendas in-

si stituit. Omnia hic e ingenio sunt composita, vacillatque vel ipsa au

135쪽

ctoritas, qua hoc de hymno decantando decretum TELES PHOR ad iudicetur. Qua de re videri potest nota D. COUsΤΑNΤ in Epist. Summorum P. Qui tamen addit Si vero an elici omni m Iine una intelli antIs alveis T. I p. o. rum Terba , nil repug nat, quo minus ea ante Sacriscium dici TELEsPHORUS praceperit suamquam etiam illa non ante Sacriscium, sed ps dioianam oblationem, i ' proxime ante Communionem delium postolicae conisia tutiones lib. VIII. c. 1 3 dicenda praecipimit. Non me fletit, congiitutiones illas post TELEs ΡΠ OR tempora fuisse auctas. Sed inter illa additamenta tiri Ieberrimi Papae con sit uti locum non habeat J 1GEBERTOs in chronico SYMMACHUM ontificem perhibet constituisse omni die dominico, vel natalitiis Martyrum Gloria in excelsiis DL ad Missas cantari. Queim hymnum Ε-LESΡΗORU septimus a ΡΕΤ Ro Papa, nocte tantum Natalis Domini ad Missas, a se in ipsa nocte institutas, cantari instituerit , in eo ad Angelorum Verba, quae sequuntur, adiecerit. De SYMMACHO, librum pontificalem se cuti haud dubie consentiunt A MALARI Us de eccles. II. EpNo AHkiensit de . . Mis . Auctor sub nomine Ar cui Ni de is diu. 1 CROLOGUs de ecci Observ.

c. a.

c. s.

tu , sed in diebus tantum dominicis in sanctorum sivitatibus, quod

SYMMACHU Papa ita feri mandasti CHRYsos ΤοχUs eiusdem hymni, ceu in sacratiori liturgiae parte post psalmodias dici soliti, meminit unacum hymno cherubico uis sit, inquit, Inmus supernorum Olfid supernit Hom. 9. iv

Propterea pol psalmodia omni, ιν te res quaedam divinior cyc. Ill ud ἴσασινο πις οι , sciunt deles, Missam innuunt fidelium. It alibi: DEUS Ange Hum. a. siclos primos huc deduXit, tunc hominem ad eos sustulit. Coelum facta pist in q*s

si est terra, quoniam , quae erant terrae, caelum erat suscepturum. IrO- , pterea ἐυχαρπῆντες λέγομιεν gratias agentes dicimus Aria in excet is Deo c. Sed nuspiam S CHRYSOSΤoMUs additionum meminit, quemadmodum nec auctor constitutionum apostolicarum, dum refert, inter alia responderi illa angelica verba, quando Episcopus acclamavit Sandia auctis, populusque respondet inita Sanctus, tinus Dominitis, unus I SUS Chrolus in eloriam DELPatris, benedictus injicitia amen. Gloria in ulti simi DLO o. Attamen,

ut diXimus, sub nomine προσευχη ἐωθινή integer, ut apud nos in ista a ZAE VULnitur, habetur, veluti etiam in antiquissimo codice Alexandrino Bibl. regibe AE L0ndinens is ante anno plus 3OO. Xarato, post daS, qu9 sequuntur psalmos, sub titulo μν ἐωθινοῦ, eadem manu descriptus legitur USSERIUS in ima. Bibl. dissert deSUmbolis; e X variis psalteriis manuscriptis Graeco in Latino idiomate Pol Σ μ' i' eXaratis edidit, SMIT Flus in collectaneis de Cyrilla Luc Astio atriarcha 'i' Α-ς MART GERBERT DE MUSICA Ecc L. LIB. I. O Cp0-

136쪽

1O6 i. I. UT NAM PRIMA ECCLESIAE AETATE

Cpolitan eundem hymnum ad Codd. SS. accurate , .magna plane diligentia recognovit. Vocatur a Gracis δώξολογία μεγαλη magna do Xologia utra κή, seu parva, id est Glaria Patri distinguatur. Auctor vetustissimus

De em si de cursu una ecclesiasticorum Origine apud MABILLONIUM de cursu, per CRQ ' Sanctum A cu instituto, agens, quem cum Misis liturgia confundere videtur , Sanctus , vel Claria in excels , vel orationem Dominicam , amen ab universis tam viris, quam foeminis decantari affirmat. In liturgia S GERMANI uspiam comparet sive integer, sive pars illius, sed post antiphonam , hoc est, introitum, sequitur praefatio, seu admonitio ad populum, quam Sacerdos praelegebat ad hortandam plebem, ut, ad quam convenerat, solemnitatem debita cum veneratione celebraret si Non me latet sunt T. V. necdot si verba MARTE NII ita praevia admonitione ad laudatam liturgiam, quosdam si inter antiphonam praefationem constituere hymnum angelicum a chorosi decantandum. Verum id absque ullo auctoritatis fundamento. Nam duo, e GREGORI Tur0nen i loca, quae ad id probandum proserunt, nihil se prorsus evincunt, sed hymnum illum in quibusdam aliis supplicationibus si publicis decantatum fuisse demonstrant. Imo in liturgia Galli ana, quam si e Codice Γυbiero vulgavit AB ILLO Nius, hymnus Gloria in exesue DEO si pro gratiarum actionibus post Missam privatim recitandus constituitur. In se liturgia Mozarabica publice ante lectiones in natalitiis CHR1s11 cani iube-

dicitur.

Populi 40 Memoravimus paulo ante e S.IUGUsΤ1No mocin ingressu ponti- .s biis. a racem salutare consueVisse populum Quod idem S CHRYsos ΤoMus testatur,e6llectae quam frequens id fuerit, simul commemorat: Quum ingressus fuerit is, Abis. a. hil , qui praeest ecclesiissi, statim dicit: Pax omnibus. Quando sermonem facit, Colos . si a Concio natur: Pax omnibus tiando benedicit: Pax omnibus. Quan- si do iubet salutare Pax omnibus. Quando peractum fuerit Sacrificium: m. a. iis se a 0mnibus. Et rursus intermedi uti sobis S pax. Solemnis Matth autem fuit ad eam salutationem populi responsio hodieque usu recepta In -- gressi idem ait in Ecclesiam statim secundum legem istam dicimus: si Pax vobiscum, vos respondetis, se cum Spiritu tuo. Saepissime aliis in locis idem testatur, habeturque in omnibus liturgiis: atque etiam passim Lib. VIII. in Constitutionibus apostolicis praescribitur si Salutet piscopus ecclesiam, si dicat Pax fit cum omnibus obis is populus respondeat se cum, Spiriti tuo. Et sequenti capite ad largiorem Episcopi benedictionem: si Gratia omnipotentis DLL, id haritas Domini nostri L Sue Chri sti si communicati, S. Spirit si cum omnibus vobis atque omnes una, voce respondeant S cum Spiritu tuo. ssit ibidem in fine si Pax DEI

137쪽

sis cum omnibus Iobis. Cunctusque populus respondeat men. Sanctus CHRYsos ΤoMus de hac solemni, frequentique populi acclamatione praeclare testatur: missi esset Spiritus Sanctus in hoc communi patre Ociore Hom. a. si quum paulo ante sacrum hoc tribunal ascendit, ac vobis omnibus pacem, dedit, non ei simul omnes acclamassetis Et cum Spiritu tuo idcirco non, quum ascendit tantum , neque quum os affatur, neque quum pro Obi Sse orat, hac illi voce acclamatis sed quum huic sacrae mens se assistit, quum si tremendum Sacrificium est oblaturus nam quid dicam , norunt qui sunt, mysteriis initiati non prius attingit proposita, quam vobis ipse gratiamsi fuerit precatus a Domino, vosque illi acclamaveritis fit cum Spiritu tuo. In Concilio fra arensi praescribitur, quae est frequentior hodie, salutatio Dominus obiscum, cum altera illa initio tantum liturgia Episcopis sit reservata,

quod eo ipso Concilio , quadam de causa , videtur inhiberi si Placuit, Uti me. I. e. I.

si 11O1 aliter Episcopi aliter presbyteri populum, sed tino modo salutent, di- si centes, Dominus it obiscum sicut in libro RUΤΗ legitur ut responsi deatur a populo cum Spiritu tuo; sicut .ab Apostolis traditum omnisse retinet oriens non sicut Priscilliana pravitas immutavit putat B1NG-

ΗΑ Mus Priscillianam pravitatem eo spectasse, ut populo libertas adimeretur, L. V. rix. respondendi, secus ac in more positum fuit inde ab Ecclesiae primordiis ζζςἰζs U- - , Olim ait BONA universus populi coetus Sacerdoti respondebat, ut X e reb. liturg.

se liturgiis, earumque X positionibus apparet: idque Micrologus statutum ait Vsi V si in Occidente a Concilio Aurelianens, ut scilicet non solum Clerici, sed omnis si populus responderet cum Spiritu tuo. At nunc soli Clerici, vel misi nistri respondent. tuod adeo vituperandum non est ad concentu decorem, licet ubi populus id facit, ut e g. passim in Galliis, laudandum sit. Id quod etiam ad lectiones scripturarum solemne fuit, quidem ante lectionem .postea , uti observavit ΑΒ1LLON1 Us: Audito inquit populi Delit Gastic. si responso legit prophetiam . ad cuius titulum populus respondet: Lot k si gratias in fine amen. Auctor sub nomine S CHRYSO STOMI etiam, quod hodie lecto Evangelio dicimus, 4YLiturgi S GERMANI discimus, Evangelium intonari solitum, clamantibus Clericis Gloria tibi Donnine, Olim responsum fuisse testatur: Quando Diaconus lectionis curriculum ingressus se est, Confestim nos Xurgimus acclamantes: Gloria tibi Domine. Haud dubie de Evangelio hoc est intelligendum , a Diacono legi solito Canρθ-lium Christi, scribit .H1ERONYMus ad SA A1NIANUM Diaconum, quos Diu- couus lectitabas EXS CYpR1ANo colligimus, etiam lectorem ante lectionem populum salutasse, illo haud dubie respondente. Auspicatus est inquit)si pacem, dum dedicat lectionem. antequam ait ALBA SPINAEUS EVangelii Noh. iu obsed si pronuntiandi initium faceret olim lector, elata voce proferebat, Pax obis Ira curibu

138쪽

1OR i. I. DUPENAM PRIMA ECCLESIAE AETATE

, perinde atque hodierno die iaconus dicit Domin vobiscum. Hoc denisi ex epistola D. CYΡRIAN iisdem Verbis probatur Interim vobis hoc die si auspicatus est pacem, dum dedicat lectionem, quibus D. CYPRIANU ver- , bis allocutum salutatum populum ait ab AURELIO, quum primo ei Evani, gelii recitandi potestas esset facta, pacem' benedictionem CFl Ris 11 Do- si mini fidelibus condonasset. In liturgia Gadi una antiqua, ut hodie ante

T. V. aueod collectam seu rationem, indicto silentio, ut MARI EN1 Us observavit, acer-r, 7 dos populum salutabat, ac populi responsioni collectam subiiciebat a Cunctis

flexis genibus devote audiendam, ut probant S. JEsΑR1 quidam sermoneS. Canone Laodiceno XIX. statuitur, fidelium tres orationes fieri, unam quidem, scilicet primam διαχτιωπῆς silentio sectandam Vero, tertiam δαε προσφω'' ως L. VIII. . . per nunciationem impleri. Habetur in constitutionibus post προσφωνησις υπερ των πις ων AmfΠCiatis seu rati pro delibus, ad cuius capita singula haud

dubie respondit populus κυριε ἐλέησον smine miserere aut ut in fine orationis habetur Salsa, nos DEUS misericordia tua. Occurrunt huiusmodi nunciationes, seu Xclamationes, non solum passim in liturgiis Graecis, sed etiam Ambro aua, vetusto officio a micΕΙ 1 e Bibliothecas uidens descripto Hucque interpretari forte liceat S. BASILII κρουγματα,

Epist. Is s. ἐκ - τιαι ικά neminisi, inquit indictarum ecclest sicarum praedicationi/m, quum

sis inter deles per D stratiam numeratus qu0d nimirum pro iis intercedimus apud DEUM, qui pere re suu consituli P. Sed cum haec de precibus etiam sine cantu clareis alte prolatis intelligi possint , de hymnodia potius filum orationis prosequamur, in Ecclesia antiqua obserVata. si nim 't VI lost Colle clam in veteri liturgia Gallicana chorus cantabat auctus,

v.f. quidem grTCC, latine, cum responsione Amen quod sequebatur canticum ZACHARIAE, Puedictus Dominus DLUSIsrael. Hoc tamen Canticum in Quadragesima cum aliis laetitiae hymnis supprimebatur. Sequebatur lectio ex Ρrophetis, Apostolo. Nam praeter Evangelii lectionem duas, unam eXVeteri, alteram e novo Testamento , lectiones decantabant. Haec e liturgi S GERMAN sunt depromta. In argumentis psalmorum apud THONASIUM notari solet: δ ad evan elium ΑΤΤΗΛ , ad Gnesm , ad Is Α- IAM C. De qua re THOMAsi Us in praef. ad lectorem Meminerit cinis quit oportet priscae consuetudinis, qua inter Missarum solemnia post le- si cliones veteris vel novi Testamenti, ante lectionem vero evangelii integer, psalmus a toto Ecclesiae coetu respondebatur , propterea nuncupatu abes antiqui psalmia responsorius. Qui sane mos per totum Occidentem ad

se VI. usque saeculum perduravit quem in umana item Ecclesia fuisse si constat e sermone I S. LEONIS apar Respondebatur autem psalmus D ut

139쪽

IN MIS sM CANTATA FUERINT C. II. IO9

is ut loquitur . AMARosius hoc ritu lector stans in ambonis gradu, psalsi mi titulo praemis , o psalmum ipsum praecinebat quem per ingulos, quosque versus totus Eccletiae coetus respondebat, hoc est repetebat re-- petebat autem integros ipsos versus haud postremas tantummodo vem, suum clausulas sic totus ipse psalmus lectore praecurrente ad finem usque si perducebatur. arrat GREGOR1U Turonenses, quod sibi acciderat, Cumis. Fraho. an. 8S in aula GUNT RAMNI Regis esset Iubet Rex, ut Diaconum no rum, qui L. VI c. 3-

ante diem ad missam psalmum responsorium dixerat, canere iuberem Hic vetus fuit mos modo diXimus alibi. Constat e S. AUGUSTINO, psalmos lectionem inter Apostoli evangelium fuisse decantatOS. se Lectione 5Friti iij. si inquit sanctae propositae sunt quas audiamus, tae quibus aliquid ser, monis adiuvante Domino proseramus. In lectione apostolica gratiae agun- is tu Domino de fide gentium. In psalmo diXimus, DEUS Tirtutum couis verte os c. in evangelio ad coenam vocati sumus. Et alibi Apo Sum. 16ς. stolum audivimus, psalmum audivimus, evangelium audivimuS; consonantis omnes divinae lectiones. Et si Hoc de apostolica lectione perCepimus, Ibi m. 16.

si deinde cantavimus psalmum , e X hortante nos invicem , UNA VOC , Uno

si corde dicentes: Venite adoremus rqsternamur ei, eamus coram si Domino qui fecit My ibi praeveniamus faciem eius in conse done Minis Uahnis iubilemus et lost haec, Pan elica lectio No. Eundem in modum alibi loquitur Referendum hic, quod GREGORI Us Turonens scri L. Id mi c. bi , Cui S AMARosio celebranti festa dominio die is erat consuetudo, ut seniens lector cum libro non antea DPere praesumeret, suam SaΠctus nutu ius isset actum es autem , ut illa Domini a prophetica lectione iam lecta, ante altarium sanie , qui lectiones Reati ΡΑULI proferret Uc Duplicis huius lectionis etiam Sulpitius SqvERus meminit Duas lectiones ritu Galli ano

in Misi a nullo interposito cantu, recitatas fuissie, etiam EZZOSIUS Observat T. T. n.

si AD pergit contra est unicum documentum Luxoviens lectionarii inmis hq 'si a Nativitatis Dominici ubi inter Is AIR lectionem D. JAULI episto, iam scriptum legimus: DANIEL cum benedictione, id est hymno trium pue- si rorum. In Misa S GERMANI reponitur post utramque lectionem Vange- si lium. Atque hic diverssitatem interces isse in Gallicana Ecclesia, ipse putat L BRUN ota porro , quod est in Concilio Tulet. IV. statutum In Dissori. IV se quibusdam quoque Hispaniarum ecclesiis Laudes post Apostolum decantam 3

D tantur, priuSquam EI angelium praedicetur , dum Canones praecipiant post si Apostolum non Laudes , sed Evangelium an nunciari praesumtio est enim, si ut antea ponantur ea, quae sequi debeant. Nam Laudes ideo Evangelium, sequuntur , propter gloriam CHRISTI, quae per idem Evangelium praediis catur Circa Omnes igitur Sacerdotes hic ordo deinceps retineatur, XCOm-

140쪽

si municationis poenam suscepturi, qui hunc ordinem perturbaverint At si Laudes, ut iso dicemus, intelligas Peluia, nihil contrarium S. AUGU-s11 No hic habetur Verum putat Garsius LoΑ1s in notis ad hunc canOnem , indigitari hymnum trium puerorum, de quo tamen postea idem Con-Gn. Ι4. cilium Hymnum quoque trium pubrorum , in quo universa coeli terraeis que creatura DEUM collaudat, quem Ecclesii a catholica per totum si Orbem diffusa, celebrat, quidam Sacerdotes in Missa dominicorum die- si rum in solemnitatibus Martyrum canere negligunt Proinde sanctum, Concilium instituit, ut per omnes Hispania ecclesias, vel Galliciae in o- si nium Missarum solemnitate idem in pulpito decantetur Communionem si amissuri, qui mantiquam huius hymni consuetudinem, nostramque defi- si nitionem Xcesserint. Uterque canon probe est notandus De priore De Rebus ec illo ita scribit alafridiis Sae Aso Responsori siletitia , quae ante Ev- si angelium cantantur, deinde adiuncta videntur, postquam antiphonae ad in- si gressum dici Xspirarunt , quaeis videntur prohibita canonibus Hispan0hrum, qui longo post tempore sunt constituti In illis enim iubetur, ne si aliquis hymnus inter lectionem apostolicam Evangelium in ordine si Missae ponatur. Ex quo intelligitur, id aliquos tentasse tunc temporis, sed propter novitatem rei nondum fuisse ab omnibus receptum Quod

men postea usu Romano commendatum, ad omnes Latinorum perVenit C-

I iij siso CtesilaS Idem repetit BERNo su iensis Eadem vero mutatio fac sta est in Gradualibus, uti vocantur , inter Lectionem rivangelium cani solitis, quae circa Introitum inolevit ut, cum ista initio integra psalmorum serie decantari

δε V p Ῥ-ῖ3 turi. . cle quilis iam rebus admissam spectuntibus: Grai alia, sicut non solum in nostris libris habetur infertum, sed etiam ut in quodam ordine secundum Sau-Prios h. iu GELASII Papae auctoritatein reperi praelitulatum Hinc Tuo MAsius, WVt Mis nisi titulus ordinis praefati mentiebatur , colligi posse putat, . GELASIIJ. XX tempore iam usitata fuisse Gradualia , quorum forte auctor idem fuerit. Ordini vero a BERNON laudato consentit liber Sacramentorum Eccl. Γ0manae, qui GΕΙ Αs Io adscribitur, in quo expressa Xtat mentio bini responsorii post lectiones Fer. I. arasse. Tuo ΜΑsius, psalmi Responsorii antiquum usum adhuc Eo Nises tempore servatum fuisse , subindicari existimat Serm. II in anniversario die assumtionis sus ad Summi ontificii munus quem locum paulo ante adduximus, de Introitu agentes Antiqui moris quoad psalmos reliquiae sunt m Tractibus, qui quandoque integro absolvuntur psalmo in

SEARCH

MENU NAVIGATION