장음표시 사용
71쪽
A MUNDI ET ECCLESIAE ORIGINE. G. H.
si Ecclesia initium coeperit Vidit aliquando Angelos hymnis alternatim de-
, Cantatis antram TRIN1ΤΑΤΕΜ Celebrantes, .canendi rationem , quam in
si illa Visione animadverterat, ecclesiae Antiochenae tradidit. Unde ista tradiis ti ad Omnes postea ecclesias permanavit. Et haec est ratio alternorum, hymnorum τῶ ν ἀντιφωνων μων GREGORI Us laxandr in Vita S CHRY-sos ΤΟ Μ eandem historiam iisdem verbis narrat. Rem confirmat GPD0riis BAR-HEBRAEU , qui AB ULPA ARA Gius P. III chronici Syriaci in Vita S SIMEONI Episcopi Seleuetae ac Martyris traditque eum ritum e imitatione Ecclesia Antiochenae in Oriente ab eodem SIMEON invectum, ut 6b. SALA ad Lib. L. c. s. er litur . Cardinalis BONAE X I . Sim. ASSE ΜΑ- No observat, subditque Passus est 1ΜΕΟΝ sub SAPORE, Persarasm Re- ge, CONSTANTI Imp. tempore , saeculo ineunte quarto de ipso glo- si riosa est memoria in martyrol. Γ0m ad diem I sprilis quare non aliter,
se quam X Ssirorum antiqua traditione AB ULΡΗΑRAGIUM, etsi recentem saeculi XIII scriptorem , dicta exarasse credendum est. THEODORETUS autem hanc eandem consuetudinem ad FLAVIANUM, DIODORUM, monachOS similocheHos refert, qui tempore CoNsTANTI Imperatoris loruerunt si sti, duo inquit admirabiles viri FLAVIANUS, DIODORUM, quamquam n- , Cerdotii administrationem nondum sunt consecuti, sed annumerat laicis, A tamen noctu interdiu ad pietatis studium omnes sedulo Xcitarunt. si Hi primi, psallentium choro in duas partes diviso , hymnos Davidi os alis terni canendos tradiderunt. Ita res, primum incoepta Antiochiae, ubi, que pervasit, Mad ultimas orbis terrae oras pervagata est Sunt multi grave auctores , qui SocRΑΤΕΜ omnino hic deserendum putent inter quose veteribus UIDAM, me recentioribus ΑΕΕs1 Us ad eum OcRΑΤ Is O-Cum Nec dissentit AB ILLONI Us M RUINARTUs. Agnoscit tamen Α-
LEsius e testimonio THEODOR Mopsuseni apud 1CΕΤΑΜ Choniatem, eam psalmodiae speciem iam ante FLAv1ANUM DIODORUM apud F vi Obtinuist .
Tom. II. p. 399. e Tom. III. P. I. p. 321. Biblioth. LII. hi .e Cl.
serit SOCRATES. Constat enim , primos Omnium FLAVIANUM , a DIODORUM , re
gnante CONSTANTIO, psallentium chor0 sutiochiae bifariam divisisse, psalmos avidicos alternis canendos eis traclidisse, eamque rem primum Antiochiae institutam , postea ad reliquas totius orbis ecclesias dimanasse. Testatur id THEODORET Us in libro II hist. c. 4. Et ante illum THEODORU Mopsusenus qui iisdem temporibus viXit, quibus FLAVIANUS atque D IODORUS. Verba THEODORI refert NICET AS in Thesauro orthod0xa fidei lib. V. c. o. Quam-
quam ea psalmodiae species iam ante FLAVIANUM, atque DIODORUM, Dystris videtur uis leti surpata. Scribit enim THEODORUS, FLAVIANUM a DIODORUM primos omnium eam sal modi te speciem , quas antiphonas Ocant , X
S3rormn lingua in graecam transtulisse , Ω -mnium prope solos huius rei auctores cunctis orbis partibus apparuisse. Quod igitur diri hiante FLAVIa ΝUM fecerant psalmos uvidicos lingua stricto antiphonatim canentes , id FLAVIANU DIODORUS a Graecis Antiochen bus psalm0 graece canentibus fieri instituerunt. -
72쪽
42 i. I. DE ORTU ET PROGRESSU MUSIC PE
M ' 4po inuisse. VALΕsiues sequitur AGI Us in critica BARONI 1 Aperte vero Camdinalis BONA SOCRAT 1 defert, errasse THEODORET UM qui eum sunt se- a cuti, professus R0hertus SALA ad Lib. I. cap. 2 . Rer litui Picur Car-Devet. yno dinalis BONAE secutus Ilo MAXINUM, non ita intelligendum vult, quasi ' DIODORUS FLAVIANUS eam primum consuetudinem alternis choris σα. . . salino canendi abs tute instituerint, sed quod laicis reliquis Clericis potestatem fecerint, ut in choro in duas partes diviso hymnos avidi-C0 alternatim canerent, quos antea soli Cantores, e primaeva S IGNA-11 institutione, psallebant. Sed lae Cantoribus ex prima illa aetate nihil eiusmodi memori3 proditum legitur. Quodsi ero non omnino deserendu censeatur SOCRATES, ἀντιφων δ υμνωα, quam S. IGNATI tribuit , de aliis hymnis alterni sibi mutuo respondentibus, ad imitationem Angelorum, Sanctam RiNITATEM laudantium forte de ipso cherubico hymno accipi potest , qui ab antiquissimis temporibus etsi de cantu eius antiphon nihil legatur in sacra liturgia usitatus fuit, ut infra videbimus cum non THEODORETUS modo, sed SUI DAS etiam choros ecclessiarum a FLAvIANO MIo- Dosto divisos in duos ordines dicat, ut alternis Davidicos psalmos concinerent. De qua psalmodia . BASILIUS testatur, suo tempore recepta instituta omnibus Et celsis consonu 1se V 0nsentientia. SUI DAS Xplicans O-Cem χορος ita scribit: si Chorus est Congregatio simul canentium in ecclesima. Divisi sunt chori ecclesiarum in duos ordines sub CoNs ΤΑΝΤΙ , filio, CONSTANTINI M. a FLAvi AN Episcopo Antiochiae, ita ut alternis Dudia si dicos psalmos concinerent. Quod quidem cum Antiochiae primo coeptum si esset fieri, in omnes mundi terminos transiit Qua de re quidquid sit, constat, iam a S BASILI eandem fuisse commemoratam si Et nunc qui- Dis. O . se dem inquit in duas partes divisi , alternis succinentes psallunt, ac simul si meditationem Scripturarum inde corroborant, Manimum attentum,&Corsi evagationis X per sibi ipsis comparant. Sed quoniam Neocaesarie)ises novitatem in S. BΑs1L1 psalmodia redarguebant, de illius maiore aetate statui nihil potest si tamen illa cavillatio cantum ipsum alternum spectabat. Constat enim alternum cantum tempore GREGORII Nazianzeni in mon
a se Verumtamen Cales de psalmodia c. XVI. g. autem iste ICEΤn loeus: Bibl. P. aY T. 2ς. Io m. I. vel errasse istos dicemium est, vel p. 16I se e id aempus Antiochiae florebant, non de quocunque alterno cantu , sed de latis virtute, scientiaque celebres habebantur L Α-Duυidicis psalmis intelligi debent. mi enim v IANUS DIODORUM, quorum ille Anti primi, ait THEODORETUS , psallentium choro cheno apiscopatui, hic tu, sensi postea praefe- in duas parte. diviso . hymn0. Dufidioos al- ctus est Atque ut THRODORU Moy senus ternis canendos instituerunt Ap ODORUS au scribit , illam psalmodii speciem quas rantilem uolenus citatus a MICRT Vniate phonas dicimus, illi e Sstrorum lingua in grae- lib. V. thesauri orthodoX fidei c. o. praefatos cam transtulerunt, omnium prope soli admi- monachos eam psalmodiae speciem ec astro rem randi huius operis omnibus orbis christiani hu- Iingit in graecam transtulisse asseverat. Est minibus auct0res apparuerunt.
73쪽
MUNDI ET ECCLESIAE ORIGINE. G. I. 3
steriis utriusque seXus iam fuisse receptissuDum , e loco paulo ante citato,
gulare Xemplum refert de UBLIO, senasterium e Graecis Frisque com s ponente, qui manes Vespere in una ecclesia congregatio quilibet in sua lingua vicissim cantabant e una, altera parte constituti, alternantes psalmorum versus Soc RΑΤΕ THEODOs1UM uniorem palatium suum sic instituisse narrat , ut a monasteri non multum discreparet, ibi matuti L. VII. .eta. n tempore ipse unacum sororibus suis hymnos in E laudem alternis recitare consueverit. A CEDRENU medium eum hynino Canendo praei Visse L. XIV. e. a. testatur Constantinopoli S. 11 Rusos ΤoMUS , SOCRATE teste a S OZOΜΕΝΟ, antiphonarum usum ab Arianis receptum semulatus est Ariani Catholi acis insultantes , alternis choris, Cantusque periodis, haec verba ad modum
antiphonae interponebant: Ubi sunt, qui dicunt, trina sirtute unum Quibus simili ratione Catholici professionem μοωτίου Omo si opponebant. Forte in fine doYologia Gloria Patri subiuncta fuit, de qua CASSIANUS memorat, in ,
quod uno cantante, in clausula psalmorum omne astantes concinant Clam o. .
clamore per omnem Orientem GLOR 1ΑΡΑ1R1 o. Qui quideria cantus est responsorius addit nihilominus hac vero ξl0riscatione Trinitali tantΠmm0d solere antiphonam terminari. B1NGHAM Us ultimum psalmum putat esset, in eccl. I. antiphonam , sive ALLELUIA, qui uis ex si psalmis erat, qui in fronte Α S
nis recitabant, addebantque GLORI PATRI C. antea vero CA SsIANUS antum antiphonum Xplicaverat, Veterem monachorum Orientalium morem referens, ita prolongantium sal Odiam per Cantum ac intercalationem
antiphonarum. Quidam enim, inquit, Ticen0s, seu tricenos salm0 , O g. Π Asit. hos ipsos antiphonorum protelatos melodiis , F adiunctione quarundam m0 dulationum debere dici sit tili noctibus censuerunt Alias ver cantus alternus choris duobus vicissim sese insequentibus per c χους. seu versus fit
, ωοας ἀντιφωνους, ait Soc ΑΤΕ L. I. visi antiph0natim psallebant, clausulas quasdam
c. S. Inanos apte ad Ariansem haeressim com iUXta ipsorUm dogma compositas adiicientes .... positos , alternatim sibi respondentes ianebant. Tandem Verin Cantica quoque adiecerunt, quae
Dilueui vero easdem antiphonas canentes, per ad uixam, contentionem spectarent. Ubi mediain urbem incedebant c. IOANNE. Ne sunt res dicunt eqse linteam potentiam ritus, ne quis ex simplicioribus huiusmodi canta Et oti huiusmodi hymnii sui. intermiseenticis quas prius antiphonam voearet, uterque tes IOANNES itaque Veritus , me quis ex Ee- ab ricelesia abstraheretur , quosdam ex catho Clesia fila per haec in fraudem induceretur, ple-lic plebe , quae sub ipso aerat , eis opposuit, Dem , AEllae sil ipsin erat , ut similitem psalle- qui nocturnos perinde hymnos decantando et , incitavit ui brevi tempores illustriores Arianorum circa haec titillum obscurarent Vacti, Arianos multitudine. 4 apparatus splen- P0s in professione rectae fidei confirmarent. Ore , a0nge superarunt. Et OZOMENUS L. VIII. c. In coetus di Fla
74쪽
L. I. ME ORTU ET PROGRESSU UsICAE
quod etiam oetis solemne fuisse X HOMERO, VIRGILIO discimus Ho-
Lind. I. U. MERUS de Mus scribit:
Incipe AMRΤΑ , tu deinde sequere MENALCA. Alternis dicetis amant alterna amaria. ab Et eoidente. III. In Occidente, ut ad nos redeamus , a multis institutum hoc Α-ΜΑso . in acceptis refertur, quod Xaminat . Co USTANTIUS in censura decretorum DAMAS I adscriptorum quae inter constituisse dicitur ut psalmi diu noctuque cauerentur per omnes ecclesimi EXaminat postea e iam Card. BONI sententiam quo ad Ecclesiam occidentalem , qui cantum antiphoniam ab AMBRos 1 primum in Occidentem inductum affirmat, ut poste DAMAso . Pontificali auctoritate confirmatum X istimet. Quae fuit sententia obdori VIR G11 11 c . Sed recte observat Co UsΤANΤ1UM, si
ab eo tempore , quo S. AMBROSIUM IUSTIN VALENTINI mater persequebatur, ut S. AUGUSTINU testatur, coepit Eec consuetudo, quod anno 386. Contigit,
a De Hebraeis confer, quae supra pag. 3. D seqq.diXimus Grinois vocatur rauon ἀντιφων P
praecedebant instrumenta musica , .cantZntium modulatio per vides Xeipiebat , Ozatur
Qilando te versa voces praeibant '' Ur Uvocatur T. CVIII. 1. Prima autem denominatio generalior ad voces alternas spectat. Legitur apud ISAIAM . I. Clamabant eruphim alter ad altermn Observatque et GUSSAΝVILLAE Us in Praefat. ad antiph0nar. S. GREGORI PT. LXVI L. 18. pro eo , quod vulgo legimus idia laetantiuml ear Sobin in Babbi SALOMONEM, EUGUBINUM interpretari sternantiam a radice I USPhanis quae significat iterare, duplicare, quasi Angeli alternis LV cantibus laudent.b se Atque hoc sunt OUSTANTII verba Epist. Rom. Pont. p. Io. ut apud AMASTASIUM additur Presbteris, re Episcopis , vel monasseriis, praecepisse intelligi dupliciter potest vel
nimirum , ut simpliciter canerentur , vel ut alternis vicibus. At ver hunc morem , ill per ecclesias psalmi Trinpliciter canerentur , non aDAM Aso coepi e sed ab Ecclesiae initio semper obtinuisse, antiquitatis periti sentiunt. Ut etiam hymni 0nmilli alternis choris decantarentur, S IGNATIUM Antiochenum piscopum in Ecclesia sua instituisse , atque hune usum ab Antiochen ecclesia ad aeteras permanasse, So- CRATES lib. I. c. auctu est. Hos de invent rer lib. I. c. 2. Fertur ait idem Pontifex innium primus hymnum Gloria Patri, caetera, qui tribus divinis personis redditur , ad Xtremum quemque psalmum adiecisse, quem in Niciam conVentu prius editum, memoriae proditum est. Idem primus instituit, ut chorus alternis psalmos caneret quamquam nonnem tradit, id antea ab IGMATIO Episcopo Antiooheno institutum fuisse. Subditque At divus AUGUSTINUS lib. Confess. . ait , ΑΜ-BROsIUM Vediolanensem Antistitem hunc canendi hymnos, psalmos morem primum apud occidentales instituisse p0pulos, quod non utique multum abhorret a sententia eorum, qui DAMASO assignant , nam cum ambo per idem tempus fuerint, quod unus coepisset, ab alteroo tum haberi oportu crit, n0n iniuria lambo eius rei auctures dici possent.
75쪽
contigit, non potuisse ratum haberi a DAMAs , quem anno 384. obiisse, ac Si RICIUM ab initio saltem anni 38s successorem habuisse, ipsius isticii ad Hi MER1u epistola fidem facit S. AMBRos 1 testatur AULINU in eius Vita Hoc in tempore prim untiphonae hym 1iqtie ac lilia in eo Ioia p. r. HL Mediolanens celebrari coeperunt. Sicuti vero quod Iosephus VICECOME ait,
Missae ordinem a S. BARNAB Apostolo, psallendi autem regulam a MIRO IU. Deo. decLE , Archiepiscopo Mediolani institutam fuisse, nulla nititur auctoritate, ita rit m i*
natae psalmodis auctorem S. CAIUM , tertium Mediol ecclesiae Episcopum a iis Meriolou. ciunt FUSTACΗ1U S. Galil Sancto AMBRosio antiquiorem statuit eccl. Vii eiqcantum alternum, BELLARMINUM secutus, qui TERTULLIANI OCum, h: f. tui. mum inter duos sonare , de cantu alterno intelligit. Quaestionem hanc de is Uxorem. Cantu alterni a modulati origine , operose tractat laudatus usi Acuius V hQm
de S. Ubaldo imprimis, quod ecclesiam medi0lanensem ac S. AMBROSIUM b 1 t.
spectat , Doctorum sententias Xaminans, qui vel generatim Cantum alter o I4.
num , Vel eundem tam a Ciero, quam ipsa etiam plebe decantatum institutioni S. AMARO si adscribunt Isi Do Rus cantus antiphoni institutio 'nem per occidentem S. AMBRos Io tribuit , qui iam prius apud Graptis fuerit in usu. dem responsorios versus secernit a verssibus antiphonariis, quo L. VI 0rig. iam antea in Italia ussitatos esse dicit Utraque notio distincta iam S. BENE ' Dic Τω fuisse apparet X eius Regulas de quo controversia est, an alternis choris, aut antiquorum monachorum more psalli voluerit. lostremum tuetur L NARDU , sed contrarium sibi persuadet MARΤΕN1us Ρrimo, quod ζφ' g m
licet S. BENED1cΤus multa X AEnptiorum disciplina hauserit, certissimum h. q.
tamen sit, eum consuetum morem S. AMBRO si in nonnullis ecclesiasticis elegisse c. Irobabiliusque videtur receptam fere ubique, tam apud Onachos, quam apud Clericos , alternis choris psallendi consuetudinem, ut meliorem ac pietati magis consentaneam adoptasse. Idque censeo esse S. BENEDICTo cum antiphona canere. Qua de re plura Cup. II L. contra eorum sententiam, qui praesertim apud S. BENEDICTUM Cum antiphona AEanere idem esse volunt, ac modulate canereri quos citatis sequitur UsΤA-
cuius a Sibald in isquisit II de Cantu a D. AMBRos 1 in Mediolanensem ecclesiam inducto Ubi etiam alteram notionem antiphonae discutit ad - eorum mentem, qui non solum sententiam, quῖe falmo pr3emittitur post illum ab omnibus repetitur , per antiphonam significari putant Ve
a Lib. I de T col. c. I. Antiphonas mus AMBROsIUS antiph0nas constituit, Graecorum inquit, Grices primum composuerunt. duobus exemplum imitatus et hinc in cunctis icciuinori alternatim concinentibus , quassi duo Se duis regionibus earum usus increbuit. Iaphim. Apud Lutinos autem primus idem beatis si F
76쪽
L. H. DE ORTU ET PROGRESSU MUsIC R
rum' melodiam, seu formam cantus in psallendo psalmo observandam. In Reg. Quae duo coniunctissima sunt, optimeque describuntur ab Ant. ΡΕRE : Sen-- ' si tentias illas, quae psalmos antecedunt cantica , usu Vocari antiphonas, si non quia alternatim a diversis choris cantentur; sed quia sunt claves, indices , ad quorum modulationem, ac sonum sequens canticum psalmuS- si que alternatim Cantatur Onus enim totius psalmi e tono antiphonae
se sumitur. Huic notioni magis congruere videntur Aur 1N verba in Vita S AMBRos II tunc primum antiphonas in Mediolanen si ecclessia celebrari coeptas Reperitur etiam ea notio in Regula S. BENEDICTI , ut capite tertio patebit uncque antiphon hoc sensu usurpaturri nimirum ad designandam sententiam , quae toti psalmo praemittitur in salini clausula iteratur, non iam alternatim, sed coniunctim omnibus simul concinentibus. In Ypositione antiquae Liturgia Gallicanae, scriptae medio saecula seXto apud
T. V. sueod. MARTE NIUM, Occurrit descripti antiphon3 ab hac nostra non abludens
2 27 Antiphona titem dicta , quia prius 7 a anteponitur, 'sic ponetur fulmiver,iculum , Ism Gloria Trinitatis adnectetur Quae intelligi non possunt de
antiphon quae per Versus alternis Vicibus subiungebatur quod proprie est ἀντιφωνειν, C0ntra clamare, vici' in X X adPerso resp0ndere; quare apud Graecos Poetas etiam Ech dicebatur antiphona. Aut populi XIV. Convenit certa quadam uatione cum hoc antiquistimo in Ecclesia, Θό. ' ' succinendi modo is, Auenes Graci μοχ /-εῖν υ χειν, etποικουειν , MCCin recantus appellabant. Quamquam enim Consuetudo, Cantandi Versum quemdam per modum antiphon se in Ecclasia antiquitus etiam obtinebat in concinendis psalmis Dasidicis, solebat tamen potissimum populus aut in clausula versus vel psalmi se coniungere unacum Cantoribus , vel Lectoribus repetere , ac succinere versiculum aliquem , qu3 iam audivimus e constitutionibus Apo- L. T. e. q. stolorum, ἁκ-ίπια dici, quibus non initia Versuum , ut quidam sunt interpretati, sed Xtrema indicantur, seu clausulae, quae etiam ab EUs EB Io S OZOMENO ἀκροτελευτια vocantur empe ubi EU SEBI Us ritus Thera leutarum prosequitur iX A1LONE, Cei Christianorum sique imprimM, inquit, peret lilia mug nae solemnitatis piasque in iisdem eaeercitationes, hymnos, qui a nobis recitari solent, commemorat. Et quo pacto , Cum unusquisquam modulate, as decenter salmum canere exorsus fuerit , o teri cum silentio auscultantes extremm dumtaxat hymnorum partes mulconcinant Hic cantus responsorius ab antiphon, distinguitur cuius paulo ante X SOCRATE , OZOMENO mentionem fecimus , qui etiam de L. VIII. . . cantu antiphon, AriaHorum ἀκροτελευτια, memorat inis verbis lli in coetu didis aut honatim vi κροτελευτα, i. e. clausulas quaSilam, iuxta I 0rum dogma
77쪽
ilo in compo tWay alternatim canebant, qui proprie Cantu antiphonus aest responsorius autem , cum uno praecinente , Caeter Omne aes pondent; quo pertinendi voce πο χαγλειν, μηχεῖ os Gravis Veroe est irror eorum , qui Ocem πακύειν iuscultor Vel audire sunt interpretati, quem CoΤΕLΕR1 Us ad indicatum constitutionum apostolicarum locum, L. VIII. o. 13. atque ad alterum earundem constitutionum notat; ubi eadem VOX πακουετω occurrit, Cum in priores habeat Ur ,ο γαμετα eodem sensu, mi MONT-FAUcoΝ1 Us in praefatione to mi irimi collectionis Graecorum P. ad U-sgBII commentarios in psalmo in notis ad . AΤΠΑΝΑs1UM observa T. I p. 3o4. Nuit Ipse retiam 3ΑLEsius in motis ad THEODORE1 um eius loco pu-i tat legendum rei χω Sed dei habet contextus, inquit MoNΤFAUCONI Us in laudata ad S. ATHANASIUM Ota Tocis Isippe πα, ti is i m est apud T ῖψ Graecos non modo ecclesusicos, sed etiam rufunus Exempla multa videssinlexio Cossi ANT1NI, Francisci PORTI additionibus aucto excuso H. IS92. Ep1ΡΗΑΝ1us Schola icus hunc lacum Tertit, populi responderent. Agitur de famosa militum irruptione a SYRIAN immissorum flexandriae, dum populus pervigilium ageret sequenti synaXi8, quam eodem modo SOCRATES,SoZOMEN Us THEODORETUS, pseque narrat S. ATHAN Asius in apologia de fuga sua et ero, ait, Cum Hon aequum extimarem in tant tumultu N. q. populum deserere, satiusque ducerem me priorem periculo ostierre, in thr0Π0 sedens iusse Diacon ut psalmism Meret , populoque tit responderet τους λαους πακουειν Quoniam in ternum misericordia eius. Simile exemptuni Sogo MENus habet in psalmodia, qua Christiani reliquias 1 sv R Episcopi Martyris ApuN Antiochiam tempore IULIANI Imperatoris transtulerunt. silr3ecinebant aeteri ii, qui psalmos apprime callebant, multitudo L. V. c. IV. si deinde respondebat Cum con CentUri συνεπηχει το πλῆθός - - φ-ta, hunC
si versiculum succinebat, confus sitiri mires, qui adorant sculptilia, qui Α, riantur in semulacris RUFINU idem commemorat: Haec in aurissu L. T. e. aς. profani Principis per sex midia pastiuum facta extillatione sudebat omnis Ecclesia, ut coelum clamoribus resultaret THEODOR ΕΤ Us id factum dicit, L. IV. c. io.
libros latines interpretatus est, Ῥικοίτελευτια CEpHOR Us procul dubi non intellexit Eadem vertit corollaria. Ego clausulas vertere malui. In vox legitur apud TU SEBI ubi in libro secuncto telligit autem oro ΜENUS 0X0l0gias Ari vo historiae ecclesiasticar cap. I sub finem
bro tertio historiae. Quamquam Nichpno Rus T ὶl Uμν se α κροτελευτια συνεξ, χλι. non psalmos . . sed cantica quaedam , ab Apia Quae serba Hesumta sunt ex PHILONIS libronis tum cantata, esse existimat, quae ipsi cum de Vita contemplativa. posuissent. Ego autem psalmos potius hi ii
78쪽
L. Ι DE ORTU ET PROGRESSU MUSICAE
praeeuntibus turbis, choreis, cantibus Davidi rem melodiam insonantibus, singulis versibus os και ον κωλον hanc clausulam addentibus: C0Π- fundantur mues, qui adorant sculptilia Martyris enim , addit, translationem, devictionem esse daemonis existimulant Psalmum illum tunc fre-Ωs. V. quenter etiam in Ecclesia cantari solitum iis cimus ec eodem RupiNo historiam pr3eclaram reserente de THEODORO iuvene , a prima luce Sque
ad horam decimam crudelissime torto: Cum tamen ille in equule sublimis, θ' in inde lateribus infante tortore, nihil aliud faceret, ni is quod distua sereno ac lat Psalm 9 6. quem pridie omnis Eccles cecinerat, iteraret a).
Quamvis autenm RUFINU dicat Omnem ecclesiam populumque concinasse, quemadmodum etiam de cantu in translatione S. BAAYLAE dum tamen eX So-ZOMENO THEODORE1 succinisse ecclesiam tantummodo versum discimus,
idem etiam hic ita interpretari convenit. Quin imo credibile est, THEODORUM repetiisse ad confusionem Tyranni illum ipsum versiculum; Confun-1. II. c. 16. dantur omnes, qui adorant scri tilia. Quod de S. BAsIL post SocRΑΤΕΜ
L. T. e. D. NICEPHORUS X THEODORET O annotnt BABYLAM, Cum abduceretur, magno animo h se de Ps. XVI. accinisse: Conderiere anima ad quietem ttian HDominus enim respexi te pretiosa in conspectu Domini mors Sanctorum eius. Dibydium at de Sancto GORD 1 Martyre narrat BASILIUS si Cum ob CHRISTI' si Confessionem in maxima populi frequentia, Nuge eo die ad ludicra Martis si conVenerat, ad supplicium traheretur, nullis cruciatuum terroribus, ty- se anni minis, populi clamoribus, hostium insultationibus perturbari potuit, si ut non salterii recordaretur Voces animo penitus infixa sonaret si Cum enim tyrannus ira aestuans praeciperet praesto sint lictores, flagella, plumbeis nodis onusta corpus rotis scindatur , in equuleo suspendatur, se omne tormentorum genus Xcogitetur, feroces adsint bestiae, igni trada- tur, gladio feriatur , in alium barathrum deiiciatur CHRISTI miles a mimo ad haec tranquillo, oculis in coelum Conversis, psalmorum Carmina, decantabat Dominues mihi adiutor, non timebo quid faciat mihi homo Et si Ps. 2 3. Non timebo mala , quia tu mecum es Istuet publicis ecclesiae conventibus fideles, eiusmodi ad rem versiculos , quando praesen OCCurrebat occasio, succinere, idem etiam faciebant privatim, quod alias publice in CCtesia, cantu, ut vocatur responsorio. Qualis haud lubie idem fuit sub IULIANO concentus , qui in historia tripartita apud CASSIODORUM e- fertur de S. UBLΙΑ, qu pessicut J ΗΕ cI A in condidio Vird inum inducitur praeci
tiochiae Vidis e, atque interrogasse , num crucia geret, aquam frigidam frequenter infunderet, tu t0rmentorum sensisset illum autem respon- ita se es. delectatum, ut tune cestior factus diisse : se quidem dolores parum admodum sensisse, sit, cum e tortura deponeretur, si nihil oberat astitisse autem sibi quemdam iuvenem, qui sit quo minui laetus caneret.
79쪽
nens apud METHOD1UM , reliquis Virginibus in choro circumstantibus, ac respondentibus, ibi πακὸν vo habetur Versus eligebantur singula areS, apti ad succinendum , qualem memorat . IOANNE Chios lumus in psalmum CXVII. Constemini Domino quoniam bonus Dictum quidem si inquit pialmi, quod consuevit sopulus iuccinere hoc est Haec est T. V. p. a1rsidiPS , quaΠ fecit Dominus, exultemus es laetemur in ea D quod mulis tos excitat, hoc maxime solet populus illo spirituali coelesti sese sto succinere Nos autem . si vos vultis capite δε ab initio to-
si tum psalmum persequamur , non a versu , qui succinitur , sed ab ipsi X- is ordio X positionem inchoantes Versum enim patres nostri, ut qui esset si sonorus, sublime aliquod dogma Contineret, populum succinere sanis erunt, quandoquidem totum psalmum ignorabat. Festum haud dubie Paschale fuit, quo , ut etiamnum discimus e GREGORIO Nis au0, S. AU ..il pi Ph.
Gus Τ1Νo versum istum fuisse frequentatum Quod cantavimus DEO, Hi Servi et s8.6 dies, quem fecit Dominu ; hinc loquamur quod dederit. Varia eiusmodi apud S CHRYSOsΤOMUM Occurrunt exempla b . Plures in Monito S. CARY i
nienter significatui π κύειν, υ ol εο respondere , succinere, responsum, Vel
cap. 36. Habens aput se chorum conversatione digna Virginitatem servantium , semper cum eis laudabat factorem , Salvatoremque DEUM. Transeunte vero Imperatore, clarius in commune psallebant contemptibilem, mile- ridendum iudi ntes erroneum : illaque maXii necant ca resonantes, quae idolorum traducere Videntur debilitatem, dicebantque cum DAVID Simulacra gentium argentum, aurum , opera manuum hominit D. Et iterum : Miles illis aut, qui faciunt omnes qui confidunt in eis. Haec audiens IULIANUS, ira vehementer ae-
censu , ea , cum transiret, tacere praecepit. Quae eius egem parvi pendentes, chorum maiori ordine compleverunt , rursusque illo transeunte
mio eius. inio facto graviter commotus Cum magistram chori ad se adduci praeeepisset , uni satellitibus suis imperavit, ut tramque ei malam caederet, manibus genas eius ruentaret Illa vero contumeliam h0noris loco du- cens in cubiculum regressa est, it apud THEO
b se Ut in psalmum CXXXVII se Si liceat ergo, hoc ita accipere, illud oportet intelligere cuin Sacerdotibus piis inchoantibus , praecedentibus, cum eo, quo par est, ordine consequar canam tibi c. Et in psalmum CXLIV. Mic psalmus est , qui habet haec verba, quae, qui sunt mγsteriis initiati, assidue concinunt Oculi mutum c. Et in psalmum sequentem Egrediamur nos, pro ramis palmarum oliuitatem animi florentem Y-hibeamus clamemus , quem id inodum hodie in psalmis succinimus : Lauda antina mea Dominum c. omnium ver luculentissime , saepius in psalmum XLI. paulo post initium: se Relicta inquit rursus funda redeamus ad Distulam contentiosiore dicendi genere cessi,ntes, ipsius DAVID citharam in manum sumen tes, responsum in medium adducentes, quod omnes hodie succinitimus. Quodnam igitur responsumet uenire modum d siderat cersas ad fontes aquarum , ita desiderat anima mea ad te
80쪽
L. . ME ORTU ET PROGRESSU MUSICAE
vel responsionem innuenti a . Adhuc notandus est e X eodem S CHRYsos Τo Mo ' locus, ubi rem ipsam breviter ita eXplicat is, qui psallit, solus psallit Ubi o
ore E quibus omnibus elucescit, quam frustra VALEsius huiusmodi loca in mendo cubare putarit, tum rapud S. BASILIUM VOcem hanc μαε ii voci Ep. 2O7. -3- ακ synonymam invenit, ubi in celebri ad Neocaesarienses epistola breviter hunc fallendi ritum commemorat: P0 ea rursus imi committentes, ut prior Canat, reliqui succinum; υ πηχῶσι. Nonnihil diversi habet, quod ex D 1ONYs Io, vulgo reῬVita suo loco retulimus Pontificem auspicari sacrum melos, omni ordine ecclesiastico sacram ipsi psalmodiam succinente. Melius vero congruit , quod JHILO de Therapetitis, relatus ab EusEB1o, di-1 11. b. - cit: Tum illa Proese assur ens ImHum in D l laudem compsitum canit. Pol quem ς' caeter ordinatim decenti modo, omnibus regno clim silenti ai scultantibus praterquam cum clarifulas, X hymnis Mem imponentia , an re oportet. Et idem paulo ante de Christianis, non modo somnos, is a nobis recitari solabant, refert sedis quo pacto , cum unus suavi quodam concentu sallere decenter Modeste occeperit, reliqui placide, quiete
auscultantes, posteriore hymnorum partes ad Xtremum una decantenti B4 s Ario ad supra allatum Canonem La0dicenum notat , non oportere praeter canonic0 Cant0re , qui styraesum ascendunt, X ex membrana lilia lunt P. ψαλὰχων hoc loco delm denotare, ac cantica sacra incipere. Unde etiam dispicitur , iam tum temporis Cantori singulare pulpitum, seu ambonem fuisse. EX USEBI constat, praecentorem psalmi stetisse in medio chori, vel coetu S. HUC referri possunt, quae paulo ante X CASSIANI Institui retulimus, porroque referemus de populi responsionibus, seu, ut vocat Is 1 DORUS , responsorii S, qua ab ITA LIM, ut ait, long o ante temp0ree ri L I sunt reperta V ocata hoc nomine , quod Π canente, horum c0i 0nani
tianus ERVETUM, qui a Verbo audire semper interpretationem petens , sententias pes sum lat. Contra, quam etiam intelligit GoARU in ii chologi p. 7. hi πακοηην vertit auditionem , quamquam subdubitans variorum efferat sententias. Igitur πακουειν- πρ αλ ειν dicebatur populus , cum vel Diacon , Vel S cerd0tibus , vel Clericis praecinentibuS, succinebat , vel recitantibus respondebat πακοηillud ipsum, quod respondebaturri Xempli causa ιντροπον ἐπιπο ζικὶ ἐλαφος κ.τ λ. sitemadmodum de silerat cervus ad fontes aquarum, ita desidera lima mea ad te DEUS Haec erat πακοη seu responsiori alia item πακοαι erant , ut ipse supra indicat alteriusque responsionis specimen affert nempe μα-Dιος ανηρ ο φο μενος το κυριον Beatus , qui timet Dominum. Aliam item πακοην refert supra ATHANASI Us nempe τι ἐις τοναιωνα τί ελεος αυτου quoniam in s. oculansmisericordia eius. Haec igitur respondebat populus, Diacon , aut Sacerdote praecinentibus, aut legentibus , multaeque erant huiusmodi υπακίαι, seu responsiones , inquit CHRYSO-