장음표시 사용
141쪽
I MISSA GANTATA FUERINT. G. II. III
de quidem dicti iuxta Α ΤΕΝ Iuri, quod unus solus Canat , nullo succi De stutimere
nente vel respondente , sed audientibus omnibus. Secus ac in Gradualibus 'pi. -3- accidebat haud dubie etiam in cantico trium puerorum , ut hodieque solet abbatis Quatuor Temporum cantari quod iam a WALAFRIDO est notatum , ubi de laudato canone Concilii Toletani quarti loquitur in hae Bb h. hi verba Ili hisdem loci Concili statutum e soti etiam Tinnus trium puero Gef. c. a. rum ad missam omni Dominica in pulpito cantaretur Nod Romani propter multiplieitatem motorum non faciunt, iis quatuor per annum diebus, quiabus lectionum ML. wndrus adimpletur uae eadem ad Verbum fere repetit BERNO . . de quib2sdam rebus ad Missumpertinentibus, iam laudato Eius demque hymni iam meminit ΑΤΑ ΑΝΑs1 Us , vel quisquis est auctor libri de
Vir initate , qui eum virginibus . sed privatim sub diluculum dicendum
commendat. In Constitutionibus apostolicis non absimilis subnec litur hymno L. VTILO. 36. matutino Gloria in exeρθis c. CHRYSO STOMUM Vero Ubique terrarUm misi. uos. cantari, in cantatum iri dicit Lectionarium Gallicanum antiquissimum, e nemo ditur codice Lux0dien se editum, eundem hymnum post prophetarum lectionem V cani iubet in Sabbatho sancto , nonnihil a nostro diversum c, ait Α-B1LLONI Us , canticum in aliquisem differt ab eo , quod Romanus ordo pro De Lis Gail.
scribit in Subbatis Quatuor Temporum Aliter in Lectionario nostro habetur
in Sabbato sancto. Ex his intelligimus, lectionem e Apostolo non Continuo post prophetiam lectam fuisse in ordine Gallicano. Secus tamen id mus in Liturgi S GERMANI , ubi propheta apostolus simul memorantur, uti deinceps passim apud nos obtinuit, ac etiam adhuc in impressis Missalibus, quando prophetica Mapostolica simul lectio in Missis Natalis Domini
praescribitur, addita est, ut suo loco videbimus, rubrica nonnunquam id eX- presse innuens, ut continenter dicantur. In laudata Liturgia S GERMANI post lectionem propheticam praescribitur hymnus trium puerorum canendus. In T. V. Mecs.
ura Sanctorum veterum, qui sedentes in tenebris adventum Domini exta ' '' spectabant. . . Secundum hoc etiam colesu servat ordinem , ut inter benedictionem X Dan elium lectio tutercedat, miser tantummodo resp0I 0rium, quod a parvolis canetur, instar inn0Centum, qui presia in Dan elium confortis Christi Nativitatem DBuntur. De eorum parvolarum qui properant ad pusionem Domini. clamabant in templum OsANNA Fc Responsorium, cuius fit menti ipse hymnus trium puerorum intelligi potest, decantatus modo responsorio ut etiam ΑRΤENI Us observavit, putatque eundem dicipsalmum responsorium a GREGORI Turonen si a parvulis , quod hodieque L. VIII. c. 3.
apud nos in Sabbatis Quatuor Temporum fit Additur adhuc sim, seu Vt
ios , canendum ante evangelium in laudata Liturgia, quod etiam ante prophe-
142쪽
prophetiam canebatur , forte ut in Missa Metarabum. In Liturgi S. Α-cos post Collectam ante lectiones, quae continenter CX utroque Testamento legi iubentur , a cantoribus cani praescribitur hymnus ter sanctus Sanetus DLUS Uo atque deinceps post orationes aliquaS, Xclamationes, responsionesque populi, Lectores iubentur inchoare hymnum cherubicum cum
aliis, subsequente triplici delata. Eadem fere omnia in Liturgia S. MARCi,
T. XII opp. sed ante evangelium notantur. In Liturgi S CHRYSOsΤon , ante lectio p. 783 nem Apostoli Mevangelii post tertium antiphonum, troparia, notatur tri-sagium hymnus autem Cherubicus post secundam rationem fidelium. Qua de re pluribus L.II. Concilio Cp0litano sub MENNA celebrato id convenit, quod T. - ρης Ast V habet Cantores supervenientes converterunt se dicere risu ium. Et
' post lectionem sancti e vivetii ex more sacra Mi ssa nita se ianuis claussysantita lectione iuxta confitetudinem lecta tempore dip chorum ricurrit -mnis multitudo cum makn flenti circumcirca altare C. Tristagion etiam in Conciliis accini solitum X Act. I. Concilii Chalced ad finem patet. Tragicum est, quod Chron. MARCELLiΝ Comitis habet: Di m tibente AN Α-sΤΑs1 Caesare per ΡΙ ΑΤΟΝΕΜ in Ecclesa pii it in pentem in omni m Trinitatis DEI, Passianorum quaternitas additur, multi Orthodoxorum pristina voce mallentes in eiusdem celsae gremio res sunt In Liturgi S. GER ΜΑ-r 93 NI Sanctus cantari iubetur a Ciero , redeunte sancto evangelio , in speciem, ut ibi habetur, Sanctorum , qui redeunte Domino IESU CHR18Τo de inferis canticum laudis Dominum sequente cantaVerunt C. Praesertim VII. Alleluia maxime in hac parte liturgiae fuit requentatum , uti e ALLLVVδε iam in Liturgia S. Acos .MARc observavi, in occidentalibus itumgii omnibus notatur unacum responsorio Laudes in Concilio IV. Toletan vocatur versiculus cum Allelaia quae post iuvangelium prisco more Rer MVU Hi patriarum, ut observavit Cardinalis BONA , dicuntur, ei prorsu conformiter cantui, qui ritu Romano post responsorium cantatur. Ipsum vero responsorium cantabant Hispani post lectionein Veteris Testament , quae in eorum Missali Epistolae , seu lectioni Novi Testamenti praemittitur. At post pistolam Chorus respondet Amen, sequitur immediate Evangelium. Eodem fere ritu utuntur Ambro Iani, nam post lectionem Veteris Testamenti sequitur psalmellus , quem vocant, instar Graduali Γ0mani Versum cum Alleluia concinunt post Epistolam. In Liturgia Maror Liarum post lectam Epistolam dicit Sacerdos etiam versus quosdam cum frequenti Alleluia. hiod vero Laudes idem olim fuerint, ac sileluia , clarum P 9S fit ex Liturgia S GERMAN si Laudes autem, hoc est, Alleluia, IOHANΝΕs in
si loculdis, post Resurrectionem audivit psallere. Ideo hora illa Domini
143쪽
IN MISSA CANTATAM FUERINT C. II. III
, palleo quasi CHR1sTUs tegitur coelo , Ecclesia silet angelicum canticum se supple cantare quod autem habet ipsa Bluia prima, secundam tertia si signat tria tempora ante lege, sub lege, sub gratia. Innuit nimirum ter illud fuisse repetitum. ad finem Liturgia iterum de eo, . alii Canticis in Quadragesima omitti solitis, fit menti utpote gaudium solemnitatis monstrantibus. Et pro hac inquit causa in Q aadragesimia pro hu- si miliatione non utetur stolao sicut nec niuia in nostra Ecclesia, Sanctita,
si Vel prophetia hymnum trium puerorum, vel canticum rubri maris illis si diebus decantantur. Stola alba namque Angelus praecinctus apparuit, Uan- si do sedens in monumento Domini, solemnitatem resurrectionis illius nun- si clavit. Ideo in uadragesima prohibendum haec cantica, quia coelestia, si angelica sunt coelis enim columna ignis in nocte δε columna nu- si bis in die, Angelus in camino flammae in coelis audita est ARDia vel si Sancti id est breves orationes illae , quae a verbo Sanc2Ita incipiebant, Ua- sicles cantabantur ante Prophetiam, ante in post Evangelium tacentur ergo se in poenitentia, it nova fiant in Resurrectione Dominica quando rese- si rantur baptis naa portet ergo Levita coelestem cantet canticum. DiXimus de hac re superius reserique VICTOR Vitens tragicum Xem L. I. Perseo.
plum, quod in Africa tempore Paschalis solemnitatis acciderat. uiro forta re, inquit, audiente, X canente popula DEI, lector unis pulpito sisens, ille- Diaticum melos cauebat u temp0re a lita in titture iaculatui, Caden te de manibus c0dice, mortuis pos cecidit ipse Iam etiam olim estiviore melodia, Variantibus semper tropis, cantatum esse niuia, discimus X As-s1o Do Ro, in titulum psalmi V. sic loquente Hoc ecclesis Cotistim hoc sanctis Vivitati in decenter accommodum. Hinc ornatur in ua carit0rum Uud aula Domini lata respondet V tanquam insatiabile bonum tropis semper sariantibis innovatur Nota illud responsorio modo fuisse decantatum. De voce altilata doc una programma haud pridem Vitte; herρα edidit
WERENS DORFFIUS , ubi usum etiam eius liturgicum illustrat a prima Ε clesiae aetate. VIII. Nec praetereundus est hic Symboli usus, inde in prima C Symbolum. clesiae aetate in laptismi celebratione potius ad contestationem verae fidei, quam ritus solemnitatem licet, etiam hanc in publica baptismi actione iam olim cum cantu transactam es e, inter liturgicos ritus inveniamus adhibi T. IV. Bibl. tus, successu temporis etiam in liturgia adoptatus Eo quidem necdum EuriC.
referendum est , quod S. AMBRosi Us fieri vult S mbolum quoque speciali hi
ter debemus, tanquam Uri Anaculum cordis antelucanis horis listidi I. III. recensere Quod etiam, cum horremus aliquid, inim recurrendum es. MART GERBERT DE MUSICA ECCL L1B. I. Ρ Prius
144쪽
II i. I. QUAENAM PRIMA ECCLESIAE AETATE
Prius autem in Oriente, quam in Occidente in sacram Liturgiam is introductum symbolum. Sunt quidem , qui carmen , quod risci Christiani apud L 1N1UM CHR1sΤo quasi Ε, diXisse leguntur, Symbolum fuisse putent. PLΑΤ ΝΑ, a MARCOS SILVESTRI succest re, mandatum narrat, ut 0-
π ῖ Li de in si mi o. 49 alii, id DAMAsUM iussisse ad Xemplum Graecorum, volunt. At nec Graecis id in more fuisse tempore DAMASI, constat, uesteque L. I. UD- THEODORO Lector ETRUM Fullonen dicunt institui Ue, is in in tili Cod di di S mbolum re itaretur. Quem sequuntur CEDRENUs lib. II. Nicephoriur. XV. s. CALIXTUS Idem tamen alibi Nonnulli, inquit, ut MACEDONIUM per- ccci ci 8 inde atque trecentorum illorum Symbolum non comprobaret, calumnia- si rentur, TIMOTHEUM C 0litantim Episcopum , non Petrum CNΑΡHEUM in-
si stituisse dicunt, ut in synaXi, conventu ecclesiastico quovis Symbolum si id diceretur , quod antea semel tantum anno quolibet arasceves assio- , ni sancto die in Ecclesia legi solitum fuerat, cum piscopus primas re- si ligionis nostrae constitutiones docere oporteret. Dum nimirum bapti gando catechigabat Episcopus ut laudatus THEODORUS narrat, TIMOTHEU Symbolum fidei trecentorum octodecim Patrum in 1ngulis Collectis recitari rarcepisse. A quo rem accepit 1 CEPHORU ViXit enim Saec. XI demum THEODORU vero historiam suam a morte THEODOSI Iuni0ris usque ad Ius ΤINUM deduxit, cui quidem Iuniori quod Symbolum tempore Sacrificii populo concinendum praeceperit ISIDORUS , IOANNE Abbas icharensis in Chronico tribuunt at iam viginti fere an- sis. 16. te annis in Concili, Constaritinopolitan sub ΕΝΝΑ mentio illius inve-Adi s nitur, tanquam e more recitari soliti inter lectionem Evangelii .diptycho
ibi , .h una. In Concilii Tolatano III prinium in Occidente institutum legitur
exemplo Gracorum, quidem ante orationem dominicam ut etiamnum ante Communionem dicitur ritu Iuristrabico laudatus vero ISIDOR Us
in libro Originum , Symboli formam tota Graecorum Latinorum consessione in ecclesiis praedicari, dicit Saec. VI Verum non statim idem usus,
a r reverentia sanctissimae fidei propter dieatur orati voee clara praedicetur quod est corroborandas h0minum invalidas mentes Consul fides vera , unianifestum festimonium habeat tu piissimi gloriosissimi Domini nostri RECCA ad CHRISTI Corpus Sanguinem praelibandum REDI Regis, sancta constituit Synodus , ut per pectora populorum fide purificata accedant ut omnes ecclesias NMI antio, Galliae, secundum for priuSquam dominica dicatur orati Voce claramam orientalium ecclesiarum Concilii politani, a populo decantetur Vid. Christ. LUPI Sym- hoc est centum quinquaginta Episcoporum sym bolum Nic uin scholiis, notis illustratum T. bolum fidei recitetur ut priusquam dominica I. Opp. c. . . I94. c.
145쪽
ut in Hispania , sic in aliis etiam ecclesiis occidentalibus inolevit seu Libro II. inquirenatis usque ad CAROLUM M. Uti quidem contendit LGius in Critica BARON 11 Imitatae id postmoduna inquit sunt quaedam sub CARO M . :ς si Lo M. Gallicanae ecclesiae, aliae tamen, ac ipsa capella regia, imitari non si ausae; ideoque a LEON III. Pontifice veniam impetrarunt Aliter statuendum foret, si Trecanum in Missa ri GERMAN Symbolum interpretari luberet, quod satis probabile habent auctores Histor litter Franciae , ita ut T. III. illud sit Symbolum Apostolorum , cui postea politanum fuerit substitutum. AS A Gallia Narbonens una cum Hispania a tempore Concilii Tolet. III. 0 Cire V.
litan usa est Discrimen apostolici Cpolitani Symboli sunt qui adhi '
bendunt putant, dum Ecclesiae R0manae insuetum fuisse is quidem usque ad BENEDic Τ VIII setatem in BERNON Au tensi legunt, sub quo hic mos in ' IOIψ Ecclesiam Lomanam adimissus sit si Ne sunt verbaLum a subditis sibi Hi- Sehes iuspaviarum e Galliarum ecclesiis, morem deponere nolentibus, dissonaret. In Chronico Turonens apud MART ENIUM legitur DAMASUM Papam in Odium T. IV. Ampl. MACEDONII Episcopi Cpolitaui , qui Spiritum Sanctum Patri, Filioque Con cost. ει substantialem negabat, instituisse Symbolum politanum in Missa celebrari. Concordat ALBER1cUs apud eundem in haec verba si Solemnibus diebus de- , cantari instituit ex decreto universalis Synodi a centum quinquaginta pi- si scopis Cpoli celebratbe. ulla vero Symboli fit mentio in primo ac antiquistimo ordine Romano moc tamen in secundo itidem antiquissimo quidem 6 politani initium ponitur hiod aliaque testimonia BERNONI Opponit MARTEΝ1U imo non usum. sed cantum Symboli negasse BERNONEM putat , etsi cantari in Ord. II. dicatur quod de sola Missa Pontificali
interpretatur. Quid speterea dici verisimiliter possit, eXponemus Libro II. a IX. Cum
istimant Romanam Ecclesiam in aera liturgia Symbolum non recitasse ante tempora IIE INRICIII. Imp. atque ad ici probandum, BERNONIS Abbatis a telisis, testis oculati, qui id revera asserit, afferunt auctoritatem . . . . At huic BERNONIS testimonio repugnant antiquissimi Ordines Romani a MABILLONI vulgati. Nam in II ord quem Oui ritis AN VIMIUS Gela, num esse censet, a S. GREGORIO emendatum, haec leguntur : Post erifum Gangelium unde in suo loco extinguunttir, ab Episcopo CREDO IN UNUM DEUM aratatur No. Nec desunt etiam gravissimi scriptores , qui idem confirment, IOANNps P. VIII. go III. AMALARIUS, Malafridus STRABO His perculsi auctoritatibus censent nonnulli, per illud intervallum, quod a medio saeculo IX. Huxit ad initium sectili XI. Symboli inmissa recitationem fuisse intermissam, quod vi credi potest. Et certe, si BERNONIS
veri, sedulo discutiamus, non omnino negare Videtur a Konianis in Missa recitatum fuisse, sed tantummodo decantatum quia revera non solemni vocis modulatione decantabatur , sed tantum recitabatur, ad eum fere modum , quo etiamnuari subdiaconus in ecclesia Li du ens, praeter aliarum ecclesiarum morem epist0lam absque ulla cantus inflexiuiae recitas. Et ne quis gratis an0his assertum id obiiciat, sententiae nostrae Ua
146쪽
Oisertorium. IX Cum oliri populus oblationes ipsemet ad altare facere consueverit, factum est, ut antiphona, quae interim canebatur, Omertorium seu erenda diceretur, uti Introitus Graduale successu temporis magis secundum varietatem temporum festorum e psalmis potissimum sunt collecta. Deinde P- ρη m eqs itur merenda, ut inquit REMIGIU Altisiodorensis quae inde huc P es '.' mei accepit, Π0d tun populus sua munera Oerat. Sequuntti sersus as dis . Tertendidicti, quod inisserendis reTertantur, dum sterenda repetitur me; De Misi' torium, mi BERNO Augiensis , quod inter Oerendum cantatur quamPis
nentibus P. 1. qui specialiter addiderit, aperte n0n Ie imus Ilura dicemus suo loco lib. I. quia serius induci coeperunt hae antiphonar, nec hodieque apud orientales comparent, qui Anaphoram proprie sic dictam a praefatione, seu gratiarum actione auspicantur , quae in mill ali Gothico, Gallicano, Inlati etiam no-L. I. e. 1; minatur, de qua ISIDORUS II ertur illati in sanctiscatione oblationis. In phil. 9 liturgia S GERMANI vocatur s0Πus, seu sonum, quod tunc canitur unum aritem, quod Canetur, quando pr0cedit oblatio, huc traxit exordium. Pro cepit Dominus Mous , ut faceret tuba ar enteas, quas editae clang erent,
quando osserebatur hosia, hoc esset Pnum , per quod intelli eret populus,
qua hora inferebatur oblatio, X omnes incuret Sti adorent Dominum, donec Teniret columna senis aut nubes, qui benedi ere Sucri itim. Nunc autem procedentem ad altaritim Corpus CHRis Τ non iam tubis inrepraehens ilibus cita codex sed spiritualibus vocibus praelaru CHRisT mag nalia dulcim lodia fallet eoolesu. Conveniunt haec cum laudatis BERNONI verbis, Oreque illorum temporum, ut sacra Eucharistia deferretur ipso oblationis tempore ad altare: qua allata Fiebat panis vini consecrandi oblatio ut ob-
Pag. servat MARTE NIVS atque interim chorus canebat unum, id est antipho, nam, quae nostro offertorio respondebat, aut quid simile. Forte sonus, aliud nihil erat quam quod Xpositio nostra o laudes appellat aus, autem in missati Mociarabum constat eisdemia, uno versiculo , sed si in Gassicana liturgia ter repetitum fuisse alleluia c. Huc specialiter referri potest, quod S. AUGUSTINUS contra Hi LARIUM egit, in Cessentem 111OL. I. Re rem , si qui tunc esse apud Carthag inem coeperat ut loquitur ut hymni rodiot- - Ο ad altare dicerentur de psalmorum libro , sive ante oblationem, sive cum, distribueretur populo, quod fuisset oblatum Apud Graecos eodem pertinet,
asseritis , ideo os ita cantare mbolam, quo quidem alta voce missicultatem solvimus respon-niam aliquos in istis partibus obis priores nihil dendo, decantatum itidem fuisse Symbolum insis depanti sie, quid id nos , qui id ipsum non issa pontificali, at vero solummodo recitatum estutamus , sed legimus Unica superest dissicut in qualibet alia missa, Sacerdote non Pontificetas Nam antiqui ordines Romani non sinapii celebrante. citer legi Symbolum praecipiunt, sed cantari,
147쪽
1N MISSA CANTATAM FUERINT. C. II. Ir
tinet , quod fit, una more o laudato, non quidem ipsa sacra Eucharistia ad altare desertur, sed symbola , magna pompa, reverentia Dum interim cautores radi cantu cherubicum hymnum m0dulantur. In liturgia MARci praescribitur Hio fallant, Qui Cherubim mystice dum interim iu- censum Oert Sacerdos preces fundit quae nostris secretis videntur respondere, forte inde sic dictis, quod aut durante, aut cessante iam cantu a Sacerdote dicerentur. Hanc liturgi 3 partem designat DIONYSI Us vulgo Areopa ita de coelest. Hierarch. Os in ministrorum ordine primas teriet, Ol. 3. Enacum Sacerdotibus divino altari panem suorum Culicemque benedictionis im-p0nunt, ab universa plenitudine eccles communi hymnologia praemissa. X. In liturgia solemnis semper inde ab ecclesiae primordiis fuit illa gra Priefatio.
tiarum acti , quam nos praefationem dicimus, ad hodiernum usque diem constanter usitata quam feres solam S. I UsTINU commemorat inter ea,
quae ipsam Eucharistia celebrationem antecedunt, consequuntur Deinde, inquit, ei, qui praes fratribus, panis ussertur poculum aquae X ini ροιο.quibus ille a ceptis laudem. larium αινον, δόξαν nisersorum parenti per nomen Filii, X Spiritus Sancti emittit Eucharistiam sise gratiarum actionem, pro his ab illa acceptis donis, prolixe exequitur Postquam preces 'Iuchari sitam absolvit , populus tinnis acclamat amen. - λαος p μοῦιἀμωήν. Huc referendum, quod apud EU SEBI Urie epist. DIONYSII ad SIXTUM L. VIT. o. 9.Γ0m Episc. de quodam ab haereticis baptigato habetur, cum enim gratiarum acti0nem in celsa audi Det ad illam unacum aliis Amen ac ianisset Eυχαριις ιοι ἐπακουσαντα συνεπιφθεγξα μ ενον τὸ μ ν Iterum laudatus S. I UsTINU paulo post bis adhuc repetit, constanterque in omnibus liturgiis reperitur solemnis haec Praefatio, uti iam vocat S CYPRIANUS: Sacer De orat .
. s ante rationem, Praefatione praemissa, parat fratrum mentes dicendo Sur 'φ' ς* sum corda ut dum respondet plebs habemus ad Dominum, admoneatur, nihil aliut e quam Dominum eo itare debere. Nihil adeo constanter in utraque ecclesia orientali, occidentali in sacra liturgia fuit conservatum, quam singula fere huius pr9efationis Verba, ac sensus, quoad gratiarum actionem, seu Eucharistiam ipsam, unde Sacrificium ac Sacramentum Corpori Sanguinis Domini nomen accepit. Eadem vero fuerunt a primaeva ecclesiae aetate solemnia illa acclamationis responsionis verba, adhuc hodie usitata uti iam in constitutionibus apostolicis leguntur ad solemnem Sacerdotis apprecationem Atque omne una voce respondeant Et cum Spiritu tuo L. VTIT. c. Iet.
si Tum ontifeX, sursum mentem Et omnes Habemus ad Dominum. sitis pontifex Gratias Damus Domino cuncti, dignum V usum sithaontifex dicat Vere dignum S usum es, ante omnia laudare te C.
148쪽
Non opus est adhuc aliarum liturgiarum quarumcunque Verba eadem referre, nec etiam instituti nostri ratio id fert accumulare Doctorum Verba, quibus in suis homilii sis sermonibus ad hoc fideles provocant, ut memores attenti ad ea, quae respondent, sint Verba se Ac si ut verbis S CYR1LLI, Hierosubmitaui utar praecipiat Sacerdos , ut omnes circa illam horam, deponant curas vitae huius, domesticas sollicitudines, habeantque sursum si in coelo cor ad clementem DEUM. Deinde respondetis Habemus ad se Dominum ei praecepto per eam, quam pronuntiatis confessionem, assensi lentes . . . Postea haec Sacerdos ait Gratias Bamtis Domino. Vere enim si gratias agere debemus, quod, quum indigni essemus, ad tantam nos Osi avit gratiam, quod inimici cum essemus, O reconciliavit, quod Spi- si ritu adoptionis est dignatus. Ad haec vos subiicitis: Di num ci ciuilium. Refert deinde eandem fere, quae in liturgi S. IACOB habetur, gratiarunt actionem, seu ut olim etiam Vocari consuevit, Contestationem ac praefationem Ut iam in S CYPR1ΑNo vidimus. Nec dubium est, quin huc spectet an XII. Concilii Milesitani, ubi proe scribitur, Ut preces, et rati9nes X Usae , ive Praefationes, quae probatae fuerint in Concilio ab omniabus celebrentur. Praefationis locum habent ad mo sequentem hymni ar)- gelici cantum, sacratioraque consecrationis Verba ους των ' γικων ἡ νους cap sapros divina esse livorum hymnos vocat DIONYs1US de hierarch. cci quem HONORI Us sis Mysod auctorem Praefationis Missa facit. In ecclessia Romana GELASIUS PT ationes, quae canonem praecedunt, cantu quidem, .sermone eleganti composuit. Eae iuxta decretalem, quae Circumfertur, epistolam PELAGI , novem numero sunt legitimae , cum alias innumera fere olim fuerint. Decimam ad honorem Deiparae URA ANU II. ut suo loco dicemus addidit. Et quidem, ut est apud BUR CHARDUM SIGEBERTUM, ΡΕ-LAG1 Us ille Pontise decrevit, quotidianam Sacramentorum praefationem ad Missas novem tantummodo praefationibus, secundum antiquum Roman0rrimordinem , esse commutandam, scilicet in Natali Domini, in naritione in
Pascha, in scensione, in Pentecose, de SS. Trinitate, de spo stolis, de sancta Cruce, de ieiunio ius ira smali. De hymes XI De hymno triuia1 phali unctus, Sanctus, Sanctis, quis specialiter
SANcius addiderit, BERNo su iens dicit, non legi. Idem tamen testatur, non des , ah esse , m putent, IXTUM P. ad Missiua addidisse. Id quod auctores mediis his is, i. ex non solum, qui de Oriciis divinis scripserunt , singillatim auctor sub rebus uixi nomine ALCUINI , Micrologus, ADULPA Us Tung renyis, sed etiam Chrono-is ' graphii pasti m. Si ops L Rius MARDANU Scotu . MARTINUS POLUAS. alic Oritate haud dubie libri Pontificalis asseruerunt ubi Si X1us I. constituisse dicitur
149쪽
citur , Ut istarum actionem Sacerdote incipiente, populus hymnum de- si cantaret Sanctus, Sanctus , Sanctus Dominus DEUS abaoth P. GR sp R-GΕΝs 1 hoc COELEsΤ1Ν Ο attribuit In Constitutionibus rapostolicis aidem legitur : Et omnis populus simul dicat Sanctu , Sanctu , SaΠίIAS, L. VII Le. Ir. si Dominus sabaoth pleni sunt coeli X terra glorix eius benedictus in f si cula. Amen. Et Pontife postea dicat Sane tu enim Per es, a Sancti is si simus , siti mus, o Superexaltatus in saecula. Sanctu quoque uri enitus si tuus Filius, Dominu noster , U DEUS, IESUS Chrsus Illustrat,
tur Lec clarius ad consessionem totius Sancta TR1N1TATIM, ter repetito Sanctus, an tus, Sanctus, verbi. S. AMBROs II ad hunc ipsum ECClesiδ' - . III. e. 18. sum provocantis: Seraphin , inquit, laudant, omnis featorum chorus Iau de Spiritu ,
dat tit sane tum L Um dieat, onctum Filium , an sum Spiritum uomodo litur non omnia habet , quae DL sunt, qui cum Patre U Filio a Sacerdotibus baptismo nomiuatim, in oblationibus invocatur cum Patre F Filio. Similiter . HIERONYMus eundem hymnum in consessio De LIL
si pimus dicentes Sarrcitus, Sanctus, Sanctus Dominus DEUS sabaoth. tiam vero antiquum hoc sit in celebratione sacrae liturgiae, i actis S PERPETUR .FEL1C1ΤΑΤΙ apud RUINARTUM ad calcem LΑcΤΑN111 de m0rte Persecutorum, colligere licet : ubi S. ΡΕ ΡΕΤ u in visione quadam, visa sibi Eucharistiam accipere, inter alia dicit: si Introivimus audiVimu Vocem uiu A. si unitam Mi0s, s ius, Mitis sine cessatione. S CYR1 Lus Hierosol 'mit. V ζ eXpresse μνωδίας, et psalmodiae ac cantus meminit PT terea enim Ta oes ..ditam nobis a Seraphinis hanc Theola iam seu fit celebrationem recitamin, XXm. n. 6. ut communi laudum modulati0Πe cum superioribus f muri exercitibus θη- tun amur. Deinde, 0squam nosmetipsos per hos spirituales hymnos sanct soavimus, DEUM heu num ex0ramim ATHANASIUS riano , qui T. I. P. L. Trisag i0n mutata voce canebant, ad finem sermonis in illud; Omnia mihi *8 tradita sunt, incessit his verbis Nec vero ullus e sanctis Prophetis , qui si in huiusmodi visione maxime sunt digni habiti, nobis renunciavit illos ma-- gna Oce usi esse cum Sanctu prima vice proferrent , minus clara secun-hia vice submissa denique tertia vice , deindeque prima sanctitatem O- si mini significari, secunda subiectionem indicari , tertia demuin inferiorem si designari ordinem. Nullus S CHRYSOSTO' frequentius memini my Dist. . adsticae melodiae, ut vocat saepissime solita imprimis eloquentia energia b/Πp hQm hunc christiani populi cum angelis concentum depraedicans A u 1sΤ l - demum hos ad nos hymnos delatos asserit, atque cani praeceptos i die. ei
a Vid etiam 'ABILLONIUS supra p. 1o6. la by IESUS inquitvom. a. ad EphesoL. T. XI. . datus. E. n. 3. Filius Patris miseric0ciliarum, filius eiuS
150쪽
ei solemne est , populum e hac concentus cum Angelis consociatione ad ossici christiana a profanis praesertim cantilenis advocare: isomodo, inquit misi. o. st alicubi, non ut absurdum tot A sicam illam vocem e coeli delatam , a Ch m, Miloch rubim dico . meretricii cantibus, . fractis meladiis theatri aures inquinare Alibi vero commemorans , quomodo assoleat persῖepe cum ipso et
iam Sacerdote populus Verba a Vocem Coniungere ad eundem potissi- mum provocat hymnum Quodam loco populum inde multum collaudat, lignationem, ut cum choris Xercitibusque Angelorum suas conso-
ciet voces, depraedicat Loquitur autem de vigiliis, stationibus nocturnis, ut videri possit, tunc etiam peculiariter dictum fuisse hymnum illum, nisi malis intelligere de coniuncta simul tunc liturgia. gvΕR1AN Us
Episcopus Gabalens ii homilia de filio prodigo eiusdem hymni meminit,
addictis sacrosanctis nominibus, ae Xplicationis , ut puto, causa : Recordamini, inquit, tremendorum disieri0rum, ubi subivivuntur doces An elorum collaudantium de coeli O dicentium αγιος ο ποι , ἀγιος ο υιος, ἁγιος ο π α κ -
nymnus in liturgia Graeca ad illationem sacrorum Symbolorum cani soli
qui est vere Eus, omnem tulit virtutem, Omnes qui inde sinit fructus, hymn0s nempe adn0 detulit caelestes. Nam quae in caelis Οαναθοdicunt Cherubim, ea nos quoque iussit dicere SancΙtis, Saucitis, Sanctus Et homilia in Seraphim: T. VI. N. E. p. 4I Antea quidem in caelis tantum hymnus isse Diebatur: postquam autem in terram venire dignatus est Dominus , hunc etiam concentum ad nos detulit. Propterea quoque magnus Pontifex cum iuxta sacram hanc mensam constiterit, ut rati0nalem cultum Xhibeat sacrificium offerat incruentum , non simpliciter nos ad hane faustam acclamationem invitat, sed ubi prius Cherubim n0minavit, Ieraphim mentionem fecit,
tum demum ad hanc tremendam vocem mittendam omnes adh0rtatur dum eorum nos ad monet, qui nobiscum choro agitant, mentem n0stram a terra subducit, numquemque nostrum his propemoduin verbis X citans : Unacum Seraphim canis, unaeum Seraphim ita, cum illis alas Xtende, cum illis regium solium cireum-Vola.
a Hom. XVIII. in . cor. In tremendi qu0que mysteriis, ut Sacerdos pro plebe, ita plebs pro Sacerdote vota facit. Haec enim verba cum Sturitu tuo nihil aliud quam hoc significant. Rursus ea orati0 qua DEO gratiae aguntur, utrisque communis est; neque enim ipse solus gratias agit, sed etiam plebs universa. Nam quum primus illorum v0cem sumsit, atque illi assenserunt, id digne ac iuste fieri, tum demum gratiarum actionem auspicatur. Quid autem est, quam ob rem tibi mirum videatur, si cum S cerdote plebs interdum loquatur, quum etiam cum ipsis Cherubim, ac supernis virtutibus sacrosanctus illos hymnos communiter in coelum mit
b - Εοquod sunt verba laudati Doctoris Hom.
in laudem eorum , qui comparuerint in ecclesia )angelicorum ordinum stati0nem imitantes, sine cessatione laudes, hymnos offertis conditori. mira CARIS 11 dona in supernis Xercitus Angelorum canunt gloriam : in terris eandem hominum depr0mit multitudo, communiterque tum caelestium, tum ferrestrium festivus conVentus congregatur : una gratiarum actio , una X taliatatio, una gaudentis choreae statio. Hanc enim ineffabilis Domini sese ad nos demittentis bonitas constituit, hanc Spiritus congregavit sanctus huius vocum c0neentus paterno beneplacito congruit: e caelis habet modulorum consonantiam, dum a Trinitate velut a te tro quopiam movetur, delectabile illud ac felix resonat melos; illam angelicam canti0nem , illum desinere nescium c0ncentum.