장음표시 사용
151쪽
tus τὰ χερουέι Alius item in sacris Graecorum frequentatus hynianus τρισάγιος, quem nos quotannis die Parasceve nece, latine cantamus. Hunc ad tempora Concilii Chalcedonens ad an. Oa reserendum, colligitur enactis eiusdem Concilii. Nec multo post in Orientis ecclesiis receptum, publico usu confirmatum esse, vel e eo patet, quod multas deinde tur
bas X citaverit ac Dei additi pressus es pro nobis, vel, siti crucifixus es pro nobis, quae facta est a Petro FULLONE Passim Ago Dos 1 Iuniore im
perante demum in ecclesia cani coeptum aiunt, divinitus quidem S.IRO CLO Patr. edocto, Ut NICEPHOR Us, ID DAMASCEΝUs, PAULUS Diaconm, CEDRENU narrant Sunt quidem, ut observat ANGIU V. Tristi . qui decantatissi dmum Graecis hunc hymnum τοι σάγιον Sanctus DLUS c longe ante JROCLUM , Circa medium bec. V. politanam sedem tenentem, in usu fuisse putent, quod in omnibus sacris liturgiis IACOBI, MARCI , Asir II , CHRYSO STOMI, reperiatur Sed S CHRYSO STOMUs Constanter de altero illo loqui tur, quem triumphalem ideo dicimus quod istum Domino si exerci
tuum in sublimi gloriae throno sedenti, velut DL O forti cun ta bienti, coelestiue militia dupi, inimi arum DBi0num debellatori felicis imo, victoriaeque
omnis dat0ri, an elio Spiritus idente ISAIA C. s. cecinerunt, ut ait GoΑRUS. Euchol
Accidit alicubi in Occidente , ut non ubique in omnibus diceretur illis ' i quem abusum sustulit Concilium a sense I statuens: Ut in omnibus istis, ii 3. si seu matutinis, seu in Quadragesimalibus, seu in illis, quae pro defuncto
si rum commemoratione fiunt, semper audius, Sanctus, an tris eo ordine,
se quo ad Misias publicas dicitur, dici debeat. Quia tam dulcis deside- si rabilis o etiamsi die noctuque possit dici, fastidium non poterit ge- si nerare. i Colligi hinc videtur, quod in Missis, quae sorte sine cantu b
a Ut enim laudati auctores referunt, cum regnante Chri L LUPUS ad Cone. Trusi. T. III. I. I s. THEODOSIO terra ipsis quatuor mensibus moti Petr ALLIXrum in seduliari clib. des Tris. hus cuntinui agitaretur, accidit , ut illa vehe oo. TORREMANSi Um in Gesperis Gori noli. i. mentius aliquando fluctuante, omnique populo 16 Conr. SCHUR TZFLEIS CHIUS, alii de hy- intensius serie elemon acclamante , adolescentu milis ecclesiis Veteris. Ius, nemine non vidente, in heres sublatus, di b Iro explicatione huius canonis 140ta ex observinam audierit vocem , praecipientem sibi, Epi vantia omnium temporum locum S EPIPHANII scopo populoque nunciaret, ut litanias agerent, in Fnopsi ii 22. de stilaxibus, quae auria, SV dicentes αγιος ο ερς κ. τ λ. Suhesti, DEUS, pro abbuto ad horam 'imum sunt, in dies Lo-Sundius fortis. Sanctus immortalis miserere nobis, minica matutinis horis κατα πας πρωινας. quin aliud quidquam adderent. ilod ibi go Ut veri illic diebus satiouum ad nonam, sic CLUS fieri mandasset, moremque mandatis fide in Quadragesima ad tes peram senaXes agebantur. les gessissent , quiete terrae restituta, ab Ago Unde alibi iistinguuntur, veluti can. 29. Cone. Dos Io 0 Trifugion omnibus toti iis orbis AEd Aurelianensis ΙΙΙ an. 38 Suor olim matutinaclesiis commendatum fuisse. Des hae tamen re Missurum , is et eripertium nominantur, 'Hae ea- nihil 'pud j0aev0 auct0res legeris. Vid dem sunt, ae quadrag malia. Eo pertinet,
152쪽
I 22 L. H. DU ENAM PRIMA ECCLESIAE AETATE
celebrabantur, seu minus lemnibus, mitteretur , dum an alias consueverat Occurrit tamen in omnibus liturgii tam Orientalibus, quam occidentalibus, quandoque etiam gr3ece, ut in iurabica iste Agios, Mios,
io Dominus DLUS J ex aeterne, tibi studes O gratius. Et in liturgia S
GERMANI expositione ius, seu clios . Sanctus ante prophetiam, miterum ante Evangelium Blas Sanctus vero post Evangelium canendum praescribitur, 1cut iam diXimus idemque de liturgia Moriarabica notandum, in qua praeter clius, a SanctuS, quod canonem prῖecedit, repetiti etiam vicibus canitur, uti in liturgi S GERMANI, sed non eodem loco. Usus iste, ut alia eius liturgiae, haud dubie ab oriente venit. Edidit nuperrime E-RΕΝsDOR FI Us pro gratum d prece HOS IANNA, eiusque in litur ia Isu, quem iam in constitutionibus apostolicis observamus, atque in liturgia S CHRY- a sosΤori aliis tam Graecis , quam Latinis ad hodiernum usque diem a)De Consecra II S. AUGUsΤ1NUs ad . PAULINUM rescribens Epist. 49. D. I 6. . d.
''' de illo Apostoli: Obsecro itaque primum omnium feri obsecrationes c. ut ait, precationes accipiamus dictas quum facim in celebratione Sacramentorum, antequam illati, qu0d es in Domini mensa, incipiat benedici orationes cum benedicitur, F sancti catur Uo Orationes hae postea canon iu9e
sunt appellatae, sub quo consecratio fit. Sic etiam Precem vocat INNOCEΝΤius I. in epist ad DECENΤIUM; VIGILIUS . ad PROFUTURUM, Can0nica precis textum Quodsi, ut fit, secreto facta illae orationes inoia fuerunt, lo-Ep. LV. u. 34 Cum habere potuit, quod supra iam retulimus e eodem S. AUGusT1No sitando autem nou es tempus , cum in ecclesa fratres csΠχ; Mantur, 'Πcta cautandi, nis cum legitur, aut disputatur , aut Anti stes clara Doce deprecatur, aut communis ratio Diaconi indicitur. Quod dicit Antistitem clara voce deprecari, Graci nuncupantur ἐκψωνησεις, seu iuXta Concilium Laodicemimorati0Hes 'οσφω- εως, quae sunt orationes altiori vo Cis sono pronuntiandae. uales IUSTINIANU Imp. in Nov. Cons. 23. hic fieri vult mi κατα
quoci in Cone Mati conenses. Oan. 8ῖ hcan. 9.sancitur, ut a feri S MARTIN usque ad natale Domini, secunda, quarta, .sexta Sabbati ieiunetur Sacrificia uadragesimali debeant ordine celebrari. a Id quidem nostrum nihil attinet institutum, quod dicit de significatu huius 'oeis c0mpositae X
LUTI ERUS optime transtulerit O Her hiis: Doniine auxiliare interpretatus , atque eo sen
acclamaverint ad auXilium , redemtionemque ΜgSSIA impetrandam. Inde vero haud video, quare ineptum adeo illius vocis usum concludat tum in liturgia , cum etiam in processionibus, atque acclamationibus, quae prima ecclesiae aetate Episcopis subinde fieri solebant, atque etiam XEUS EBio discimus, IACOBO Apostolo, dum verba faceret Hierosol 'mis, acclamatum esse. : Hosannassio Avim quippe qui e stirpe DAVID erat
oriundus , ex qua ESSIAS exspectabatur nascituruS.
153쪽
a deli populo percipienda. Tales etiaria ἐκφωνησεις sunt Verba, quibuS Oratione concluduntur, atque ad eas respondet populus. Sic iam X IUS ΤΙ-N M. retulimus si Postquam preces Eucharistiam abs tVit, populus ' sis II., no. si ni acclamat amen. Et iterum Panis offertur vinum cum aquasi ei , qui praesidet coetui preces gratiarum actiones similiter, quan- si tum potest, DEO fundit οση δυναμις υτι ἀνα-έμπει populuM aCCla-simat, dicens amen. Tunc fit distributio c. sit XEUSEBIO , Cum L. VH bibi. si enim in gratiarum actionem in ecclesia audiisset, ad illam unacum aliis amen accinisset σπινὰ φθ γξάμενον το μην. Quod intelligi potest de huius modi responsionibus inter ipsa sacratiora verba iuxta liturgia Gracas, Am Wianam , ipso S. AMBRos 1 eius rei mentionem faciente in libro de iis, qui mysteriis initiantur si Ante consecrationem aliud dicitur, post consese rationem Sanguis nuncupatur. Et tu dicis amen hoc est, verum est. Quod ritu K0maΠ0 in precis canonicae conclusione etiamnunt ante orationem dominicam solemne est. XIII. Orationis dominic e tam constans fuit in liturgia usus , ut fue De rati0Herint, qui ad eam solam celebrasse Eucharistiam Apostolos, putarint. Videri 'U' h. que queat, LUCIANUM huc respeXiste, dum hymnum apud Christianos solemnem in Sacri memorat ἁ πο τὼ πατρος a Patre incipientem Nihilominus in constitutionibus apostolicis non notatur, nisi in baptismi liturgia, a baptiZat L. VII. c. q. dicenda. CYRILLU Hierofoomitariis eandem commemorat, a populo haud dubie communi voces dictam ; Tum vero inquit post haec illam reci out XXIII., tam V orationem, quam Salvator propriis suis discipulis tradidit: DEUM Cum pura Conscientia patrem nuncupantes, dicentesque Pater noter c. Post populum Sacerdos ne nos in lucus in tentationem, iubdit iuYtaliturgiam S. IACOBI, quae convenit alias cum liturgia S CYRILL additque S.CYRILLUs, quod in illa S. IACOB liturgia habetur, ut populus respondeat men. In liturgia S. MARC1 ubi iam notavi e vetustissimo auctore decursuum ecclesiasticorum origine, Sanctus, vel Goria in excelsS, vel orationem dominicam amen ab universis tam viris, quam foeminis decantari primum a Sacerdote, deinde a populo dicenda praescribitur: sed a Sacerdote haud dubie submissa voce, cum mox sequens oratio sit elata T0c dicenda. Tuto unam intelligendam etiam orationem dominicam eccillis, quas Concilium Laodicenum implendas διὰ προσφωνησεως per e Unciationem dicit Coniungitur hic tam Orientis, quam Occidenti consuetudo, i Pn Aquam notat S. GREGORius M. dominicam orationem apud Gracos ab Omnis . n. d. populo dici apud nos vero a solo Sacerdote Utrumque tamen AB ILLO De liturg-G0 NIUS in ecclesia Gusticana observavit, mimirum ut a Sacerdote, omni/ h S
154쪽
I 2 L. L MUT NAM PRIMA ECCLESIAE AETATE
populo diceretur In liturgia vero Morarabica a Sacerdote quidem dicutur, ut tamen populus ad singulas petitiones Amen respondeat. Quae diversitas nihil officit; quin declarat, semper quadam ratione populi partes intervenisse, etiam Γ0mari ritu , quo populus saltem postremam eius succinit partem. Constatque eam in liturgii omnibus in sacratissima parte fuisse L. II. ostra dictam. Quam etiam ΟΡΤATIIs Mileditanus dessignat Inter Dicina momenta, ψη ς' inquit, dum manus imponitis X delicta dunat A, mox ad altare c0nder,i, d0minicam orationem pratermittere n0n potestis. EX S. AMBRosio, vel quisquis L. V. e. est auctor librorum de Sacramenti S idem patet: si DiX vobis, quod ante se Verba CHRISΤ1, quod offertur, iam non panis dicitur, sed corpus appel- si letur Quare ergo in oratione dominica, quae postea sequitur, ait Panem motrum c. H1ERONYMUs praefationem videtur indigitare, quae solet hodieque orationi dominicae in sacra liturgia praemitti si Sicut docuit Apo- si stolos suos, ut quotidie in corporis illius sacrificium credentes audeant, loqui, Pater no Dr c. Saepissime S CARYso si onus ad hanc dominicam orationem a fidelibus dici consuetam provocat, ut Oricii commoneat, adhortetur, praesertim quoad petitionem illam S demitte nobis c. At- Retract. lib.I. que S AUGUSTINUS In eisdem mandatis est quod iubemur dicere :ς δ' Dimitte nobis debita no ira, seu Uios dimittimus debitoritas nutris uam si orationem usque in finem saeculi tota dicit Ecclesia. CaesΑR1 Us relat. S ran et 8 p. m indiscriminatim hic de populi cantu loquitur tuam enim maXima pars Vt ' si populi, imo, quod peius est, pene Omnes recitatis lectionibus Xeunt de si ecclesia, cui dicturus Sacerdos. Sursum corda nunquid respondere pos- si sunt, quando deorsum in plateisis corpore mulis corde discedunt 3 si vel qualiter cum tremore simul gaudio clamabunt: Sanctus Sanctus Am- si jus benedictus qui se Iit in nomine timini Aut quando oratio dominica, dicitur, quis est qui humiliter veraciter clamet, Dimitte nobis debita, no ira, sicut X nos dimittimus debitoribus Osris Cum enim etiam illi, si qui se in ecclesia continent, si non dimiserint debita debitoribus, ad iu-
, diciunia magis quam ad remedium orationem dominicam proferunt e X Ore, Reg. o. g. quam implere non probentur in opere C. Hinc etiam a S. BENED1c ΤΟ
oratio dominica in matutinis laudibus, vesperis iubetur dici, audientibus Onmibus Ut conventi per ipsius orationis sponsionem , qua dicunt,
si Dimitte nobis debita no ira seu nos dimittimus debitoribus nos; is, pur- si gent se ab eiusmodi vitio. antea iam iiXerat CKsΑR1Vs: si Qui vult
si ii fas ad integrum cum lucro animae suae celebrare usquequo Oratiosi dominica dicatur, tenedictio populo detur, humiliato corpore, MCOm- sis. 66 Uncto Corde se debet in ecclesia continere. Sancitum id variis in Con- M 47 ciliis fuit, veluti Agathensi. Ibi si Missus die dominico a saecularibus totas teneri
155쪽
si speciali ordinatione prsecipimus, ita ut ante benedictionem Sacerdotis e si gredi populus non praesumat.' Aurelianens Cum ad celebrandas Missas cuti. 26. si in E nomine convenitur, populus non ante discedat, quam Missae so- , lemnita compleatur ubi piscopus fuerit, benedictionem accipiat Sah cerdotis Idem repetitur in Conc stiret. III. Solemnes formulas huius ' benedictionis, quae ante communionem solebat impertiri, afferemus sequentibus in libris. XIV. Iana supra attuli S. Ausus 11N locum e Retractat de suo libro De cantu in
contra HILARIUM de canticis ad altare, quem etiam S. ΡOSSIDIUS recenset Uin Indiculo operum, quo morem ecclesiae Cartag in defendebat, ut hymniti ad altare dicerentur de psalmorum libro , sive ante oblationem, sive cum ira distribueretur populo, quod fuisset oblatum Hactenu retulimus, qua a tione vocibus, cantibus tum Sacerdotis aut ministrorum , tum populi, sacra instaurabatur liturgia, praecipueque ad dignam Eucharistiae tractationem, susceptionemque Xcitabantur fidelium mentes. Jar erat, rite etiam consummari Sacrificium. tu adfusi inquit S CHRYSOsΤOMUs, 'mnum cantasii, Hom. 3. in
cum inis omnibus te es proe siti, eoquod cum indi ni non reo seris uo 'Gmodo marii fi mensae nou es particeps 8 Sum , inquis, indiuus E; Pollia qu0que communi0ne, o sucietate, quae est in precibus es indi nus Nouenim s0lum per proposta sed etiam undique per cantica descendit Spiritus.
Tempore Communionis etiam piae audiebantur voces cantus Ut enim nihil dicam de solemni illa acclamatione, qua aut fideles ad dignam praeparationem Xcitabantur, acclamante Sacerdote : Sancta sanctis, respondentibus vero fidelibus: Unus Sanctis, uisus Dominus aut dum sub ipsum communionis tempus ad verba illa Corpus CHRIST , Sang tiis CHR1sTI, solemni ter prolata, quisque accipientium, simulque universi elata voce responderunt Amen veluti e iam laudatis S. ΡΕRΡΕΤ UIE FELICITATIS acti discimus, calcem dum in visione S.ILRΡΕΤ U Eucharistiam, sacrae liturgibe praesens, visa est par 'q' qticipare m, ait, accepi iunctis manibus, X manducaTi θ' unii ers Cir jbhisi. cum stantes dixerunt ΑΜΕΝ. Scimus prima illa etate peculiarem psalmum, trigesimum tertium nimirum , esse dictum inter ipsam communionem Psalmus autem, ut habetur in Constitutionibus apostolicis, trismus tertius di L. VIII. c. 13.catur, dum reliqui omnes c0mmunicant. Cumque univers, S universae communicaveri;It, accipientes iac0ni, quae supersunt, inferant in pasophoria. Et Diaconus, quando, qui psallit, fecerit Mem, pronunciet percepto pretioso corpore c. Vides hic distinctam psallentis, ac pronunciantis Orationem Diaconi vocem. Et ex illo psalmo imprimis huc peraccommodum versiculum:
Gusate V videte, quam suavis es Dominus, singulari quadam, divina
156쪽
melodia cantatum fuisse, S CYR1LLU Hier0 bomitanus testatur. - Audivistic t XXIV , deinde inquit vocem psallentis, divina quadam melodia vos ad sancto, rum mysteriorum communionem invitantis, ac dicentis sate V si-sidete, quod bonus es D0minus. Ad quem cantum repetendum videmus Tripo fh etiam in liturgi S. IACOB specialiter Diaconi admonitionem praecessisse Diam x. contis si In pace CHRISTI cantemus Cantores Gustate M videte . quod
si heu nil est Dominus dem factum ei liturgi mo arabica intelligimuS, atque eundem locum communiter sanctos atres de sacra Eucharistiae Ib. p. 7. participatione interpretatos, Constat. Assignantur in eadem S.IAcos liturgia L. I de Asia etiam psalmi in fractione MiXtione panis, calicis MOR Naeus ex variis c si monumentis antiquis designat, quinam psalmi in Eucharistis distributione cani
consueverint Nimi mis. ΚΣ Ι. Dominus re it me. XXXIII. Benedicam Dominum tu omni tempore. XLI. itemadmodum silerat cervus ad fontes a quarum. III. Genedic anima mea Domino. CXVI. Laudates Dominum omnes gentes CXLIV. Exaltabo te DEUS meus Rex. Regula A reliani praescribit, ut psallendo omnes communicent. Cantus antiphonus pr9escribitur in liturgia S GERMANI his verbis Sacerdote autem frauPente, supplex clerus psallet antiphona, quia patiente dolore mortis mnia trementis te, ata sunt elementa Tempore cominum onis praescribitur recavum, quod quid T V Anecd sit , dissicile est divinare Erit forte inquit ARΤΕNi Us qui Trecanum p 'ς interpretetur Symbolum Apostolorum , Sanctῖ Trinitatis fidem Yplicans, si quod in missali quidem Modarabum post consecrationem ante Commu- simionem dicendum praescribitur in Gallicana vero liturgia post commu- se nionem recitaretur Videturque huic opinioni favere, quod ibi de hocp- Q Trecano dicitur Trecantim sero quod fidetur , , num es catholicae dei de Trinitatis credulitate procedere Sed adversantur quae sequuntur , indicantque potius repetitionem stropharum, aut versiculorum Sic enim prima
in secunda, secunda in tertia, ' rursum tertia in se unda , ς' fecunda r0tatur in prima. Ita uter in Filio disterium Trinitatis c0mplectet. Res
illustrari queat e liturgia mora; abieci, in multis conveniente Cum hac S. p. 33O GERMANI ac veteri Gallicana, ut inter alios BRUNus in opere liturgico, T VI Ρ1N1us in actis S. Iulii declarant, etiam quoad hoc, quod J PCanum Cant '' QS uaretur eodem plane loco in Missa S GERMAN , quo canitur Gusute, videte in missati Modarabico, quod re pol mn ad accedentes dicitur, atque
in e ubique Occurrit ternarius numerus. I. Constat tribus verssibus, nimirum Gestate. Genedicam Redimet et Ter dicitur Alleluia post versus istos singulos. I. Subditur illis do Xologia, Gloria honor, in qua nominatim Xprimuntur tres personae divinae A DOXologiae isti subiungitur ter Alleluia.
157쪽
XV Demum solemnis etiam dimissionis hic mentio facienda est Dia Dimissi po- cono eadem haud dubie verba , te missa ot, quae etiamnum usitata sunt, yyy' a priore Ecclesiae aetate fidelibus acclamante unde missae nomen ea adem ex ratione aliis divini ossicii partibus est inditum, usu repetit a profanis eiusmodi dimissionibus, prout apertissime AVITUs declarat inquiens R. I. pud cuius proprietate sermonis in ecclesis palatiisque sive praetoriis Missa feristo δ δέ nuntiatur, cum populus ab observatione dimittitur.
a Duplicem eiusmodi dimissionem fuisse, ex veteri Christianorum liturgia colligimus, quarum alia Catechumenos, caeter0 fideles alia spectabat. Ista finitis precibus, quibus Catechumenis, atqii Energumenis adesse licuit, haec vero post ἐσχ χ α πολυτιγίην a Diacono recitatam fiebat. Ipsum vero Missae nomen quod attinet, sane antiquum id satis est, atque ad finem tertii saeculi , aut paulo ante ad mentem Iar. CASAU BONI inventum; quod ex epistola CORNELII aut si quis forte alius eiusdem auctor est ad Lupi CIMUM Viennensem, circa annum Domini et so scripta , Vir laudatus clarum fieri asserit axercit. XVI. ad ann. BAR. ea iam aetatemisi, nomen notum fuisse. Certe iam S. AMBROSIUS ep. 3. ad ARCELLINA. ror. t. serna. q. S. CAESARIUS Arelatensis honi. I et mista nomine integram liturgiam, seu omnia, quae ad celebrati0nem Sacrificii incruenti pertinebant, comprehenderunt cum tamen credere vi liceat, istud vocabulum statim ab ii cunabulis suis tam late patuisse , ut non potius
populi otii dimissioni id proprium fuerit.
158쪽
sacri Christianorum in hymnis spiri.
Cantus ac mi Pa sacra aliis in locis, partibusque o fiet digini.
rant fidelibus inde ab Ecclesiae primordiis stata di
vini servitii tempora, quae die noctuque in hymnis, psalmis .canticis spiritualibus traducebant, prout passim in superioribus ostendimus, ac deinceps magis patefiet ubi quisque in Vitabatur ad cantandas laudes E e scriptura, Vel proprio ingeni , uti e TERTULLIANO p. 29. audivimus. Intelleximus porro, malevolos ob nocturnas pes Vigilias cavillandi non semel accepisse occasionem dum boni tamen Omnes, pii laudarunt, propagaruntque De noctesquidem, inquit S. BAS 1L1Us, populus c0nsi Deus antelucaΠ tempore fimum pre
cationis petit inque labore, F tribulatiuue, a Dor 'mi indoinentibus, facta ad DEUM eo; tiso ire, tandem ab oratiun surgentes ad almodiam in situΠΠ-
tur. In maioribus urbibus, ubi plures erant ecclesiae, divisis etiam populis in turmas, nihilominus pii affores studebant ubique per vices adesse, sacris operam dare a). Vidimus superius p. I. LUCI ΑΝ testimonium de Christianis ad hymnos tota nocte decantandos vigilantibus. Meminitque earundem vigiliarum in festis christianis Ammianus MARCELLINU his verbis It satione primi tenebris obfersata cus0dum absentia, qui die os chrisiani ritus in colosa pernoctabant C. S. AT HANAsius de Virg initate hoc studium perpetuis hymnis glorificationibus gues celebrandi, singulari
ab se Iam diutum sunt verba eiusdem S. D 0choris in psalm. XIV. occupato hoc sacro Martyrum templo, in medix nostri ad hane us Ue heridiem DEUM martyrum , dum adventus noster exspectaretur, hymnis placare perieXistis. Itaque vobis Tarata meroes est qui martyrum honorem, DEΙque cultum ssemno quieti praetuleritis uod si opus est ut nostram ipso rum defensionem suscipiamus , causam ill mora: interposuerimus, vosque deseruerinuli diutius , dic sturi sumus: qu0d alteram huic parem DE ecclesiam, n0n mediocri intervallo a vobis disiunctam administrantes, is tu diei spatium cin id insumserimus Cum igitur triter
huerit Dominus, ut, apud illos impleverim ministerium, nec sun a vestra charitate frustratus , mecum largit0ri benefico gratias agite, qui hanc quam videtis corporis nostri debilitatem invisibili sua potentia levavit. Porro ne diutius detentis vobis simus molestia ubi paucae eo psalmo quem vos canentes deprehendimus , disseruerimus , a verbo consolatori pro nostris viribus paverimus vestras anima. singill0s ad ahendam corporis curam dimittemus. uid igitur erat quod a v0bis canebatur: Dilexi, inquit, quoiuium exutidiet Dominus ocem orationis meae.
159쪽
terigo dicatorum isse vult. Ea autem es obsitas CHRISTI ut is, qui ipse oon lutinatus es , nihil secum omnino saeculi ferat, nihil terres; ia curet, sed stilum, ut crucem eius, qui pro se crucisaeus es, baiulare velit, curamque ac sollicitudinem erat, ut perpetuis omnis larisoationibus eum celebret. Sic S. GREGORius Naa. poli abiens dolenter valedixit Nazaraeorum choris, psalmodiarum concentibus, atque stationibus nocturnis. Et S. BAs1L1 Us laudata epist. Scire autem os sola, nos laudi licere, quod O7 v Tirorum, ς' mulierum coetus habeamus, quorum conversatio in coelis es noctu diuque perseverant in orationibus quorum os non loquitur perihominum, sed hymnos DEO Uro con inunt continenter. S. AMBROSIUS incelebri ad Vercelienses epistola in hac re S. Eus ΕΗ1UM Vercellensem, eius discipulos hisce verbis collaudat: ut in Tmnis dies, ac uetes pers0Πant. Haec nempe Angelorum militia es, semper esse in DLI laudibus orationibus
conciliare crebris, atqtie exorare Domitium sudent. S. CHRYSO STOMUS, ne T. VI p. 9s
repetam, quod idem ea de re in laudem Monachorum ad populum sntio chenum diXit, istud totius populi studium, ac pietatem, homilia in laudem eorum, qui comparuerunt in ecclesia, X tollit Nimirtim , inquit, ex hoc concΠrsu, ex e quod ecclesiam omnium matrem sudios occupatis, ex hac pernocte perpetuaque sati0ne, ex eo quod an elicorum ordinum sationem imia tantes, sine cdsatione laudes, whymnos stertis conditori c. Et postquam satis depraedicasset populi felicitatem , qui angelicis choris veluti sociatus, in ecclesia eorum cantus coelestes imitaretur: Hic es, subdit, sudii praesenti mis, hi consent nostri fructus eoque I audeo, talem C0nspiciens et fritatem Eaudeo, dum animorum si ortim laetitiam considero, dum audium spirituale , dum secundum ΕΓ, exultationem. Neque enim ulla res tantum asser gaudii ita Grae, quantum hoc, quod ex anim Eatideatis in ecclesia cong re ali. Adhaerebat templis Episcopi cum suo clero habitatio inde rationem repetunt Patres Onc. Matisconenses II. ne Episcopi Canes alant An. 8ς. Cusodienda es litur, aiunt, episcopalis habitati hymΠis, non latratibus, pe- i. a. ribus bonis, non mors us Ceneno s. Ubi litur filis assi lim cantilenae, monstrum es, ς' dedecoris nota, aues ibi se accipitres habitare. Illustre est A UI 1N1 ad 1CTRICIUM, Grinorum Nerviorum Apostolum , testimonium de ecclesiarum illic nova constitutione : Ubi Π0tidian0, ait, a E s. . pienter madentium per frequentes colafas, X monaseria secreta concentu, Castissimis ovium tuarum F cordi in deles tantur, X vocibus. Idem de I-CΕΤ canit redeunte in Daciam
latis mihi pennas daret ut columbae, Ut choris illis citus uteressem, MART GERBERT DE MUSIC Ecc L. LIB. I. R fui
160쪽
T. V. Bibl.PP. p. 8 9. p. 44. L. X. hil ori
Sed licet pir teneamur a riC0rporis ΠρXu, tamPH evolamus Mentibus υνὶ te, Dominoque tecum dicimus ΘΠ 0S . . . Audient AMEN tremefacta cete, Et Sacerdotem Domino canentem Laeta in eis procul admeaptini
Item Orbis in muta gione per te Larbari discunt resonare CHRISTUMCorde Rumaum, placidamque cui ti
His precor cum te domus alma Sanctu Ceperit fratrum numerosa coetu In choris, X nos pietate chari; et toris abde. II. Olim etiam haud rara fuit pia ista fidelis populi contentio, atque pastorum cura, ut ad hoc fideles obstringerent, maXime festis praecipuis. In Conc. Matisc. II. de Paschate praecipit canon secundus Nullus sensile opus audeat facere sed omnes sinu coadunati, hymnis paschalibus indulentes persederationis utrae praesentiam quotidianis sacri iis olendamus, laudantes Creatorem TesperP, mane, X meridie. Praecipua semper paschalis solemnitas ita est traducta. Quis nocturnis, inquit TERTULLIANUS de gentili nupto christianae, 0 HIs cantibiis, s ita oportuerit, a latere suo eximi libenter feret suis denique solentiribuspaschae abnoctantem securus justinebit Et THEOPHir Us Alexandrinus Epistola I paschali contra ori enota Forsta; haec audientes eccles otio con re ationis amor fibeat, ς' recordentur fraterna in commune laetitia hymnorum, quibus cum Caeteris Dominum Concinebant. Iam prius meminerat salmi CXVII. inde ab antiquissimis temporibus in solemnitate paschali cantari soliti, ubi, Totis itaque ait viribus unimas nostras ab omniis contagione purganteS, digna Celebritati, quae imminet, praeparemus, ut si possimus cum sanctis canere: DEUS Dominus θ' fixit nobis. Sic feta stiva cantica solemnitatis paschalis Xcipiebant luctum proXime antecedentium dierum pactionis, ac mortis donninicae quemadmodum in antiquissimo sacramentario Gelasitan praescribitur de Coena Domini. Eodem die nou sfa litur , ne salutat id est non dicit Dominus obiscum , quod hodieque in horis canonici eorum dierum Observatur GREGORIUS Turonensis magnum