장음표시 사용
231쪽
SS. PATRIBUS USITATUS. C. IV. O I
tius, morationis Olores attendi debere: Cuiusmodi sane Cantica er tempore prolata in novo etiam liabentur Testament certis tantum Versuum distinctionibus, sermone, figurisque elevatioribus composita, qua etiam afficiunt, ac demulcent, quando has monica acutorum vel gravium sonorum accedit modulatio, quemadi a Uduni in rhythmisu, metri a cum armonida coniuncta. Quae aliaque discernit rei stor de Musica inter opera S. BEDR Cum enim primum attulisset harmoti et definitionem , antea e CΑssi otio sto positam: si et harm0Hi subiungu LPe Daitisti est illa, T. I. 16. si quae consistit in numeri dupliciter mensu Hs una Aoniis, secundum d b, sic si proportionem sonorum OCumque alia temporali secundum proportiosi nem longarum breviumque figurarum Alia , harmonDa quod ita, scretio modulationis in varietatis canendi scienti facilis ad perfectio
si nem canendi via , plurimumque Vero dissimilium propo tionalis consonan si ita scientia de numero relato ad sonum. Harm0His etiam canonica dicebatur Rationem X ponit PTOLERIAI UIT Valaa, Uiu Vedis affertiost pilustius in Harmonicis a) longe aliter Caiionici cantores nominantur an a
1 . Coho Laodiceni , inde, quod Ecclesia adscripti fuerint. Sunt taliam a
nonarchs apud Graeco e numero ec OIum, seu Cantor Um Ui Caetoris an tota Dus 1 aggerere soliti sunt canone S, qui sunt hymni si V Cantica eccle sustica , certa serie composita uale iam memorantur in Er0Πt 0, quod ex S. Vindob edimus , ubi sic Abbatem A'BONEM alloquitur frater ales
die; uiros in eremo ista, equP AH9Hes, aut troparia canimus Adveniens enim Alexandriam, si ii ordinem ecclesiae quom0d psaltaut multo hum ectus moerore , eoqu0d Π0 Cau0HPI tr artu non animus Insignis est hic locus, unde palam fit, quid monachi in erem actitarint , quae Contra
Q Canonicia: autem inquit studium, secundum fiat secim lili rationes theoremata canonica. quos generalius est 3 IuXta fothagoricos uam Potius erg0 instrumentum in canoniea effrictione enim nune harmonicam vocamus, canonicam illi sic ei den0minatum u uiovis vero universei liceDuo Cur vero cillam mominamus canoni est harmonicus, qui circa id. quod harmonia cum ' on ut aliquibus visum fuit a can'ne in c0nstat, ratiocinando versatur Deserviat axi strumento , sed in rectitudine. Siquidem ratio tem obici, harmoniol. musici enim dicunturi quod rectum est, reperit, Utendo canoni harmonici illi, ritu ordiuntur a sensibus cano-bu , sive aequiis harmo ricis Etiam instru vici Vero sunt 'thur orici, qui st, mouisti. mentis harmonio lege compositis auovicum p Utri ille sero generatim meso appellantur. pellant quod in titillis tibiis atque aliis VITA UVIUS lib. I. i. I. in eandem sententiam in trumentis adhibeant titilium , a curam quae Qquitur Musicen Mitem diat oportet uti et si non sit cauouioa , sic tamen vocatUr quia canonicam, mathematicam rationem habet. MART GERBERT DE MUSICAE CCL L. I. si c
232쪽
cantus fuerit Alexandriae modulatio, haud dubie seCUndum tropos, seu mota dos, ac disciplinam artis musicae Hymni limi ut canerentur secu dum morem Orientalium partium in silutum est a S AN BRO si , F ex illa in o diernum retentum multis iam a pene si ubi surgitas christianis ci per cae LIX si tera orbis imitantibus, discimus e S AUGUSTINO ). Huius auctoritate potissimum assertum it laudatus HEU STACHIUS a S ibald , ipsum cantum harmonicum a S. Aris Rosio in Pitutum esse in ecclesia Mediolanens. Lectis tot testimoniis de cantu ecciniastico a prima Ecclesi3 petate, a nobis hactenus allatis an hoc statui pyli Z iudicet lector. Illud vero me latet , unde hauserit 1 Rcu ERUD, i Ud S. AMBROSIUS MAUGUSTINUS, v ΤΠΑGORAM imitati, quindecim o chordi diVisiones, id est systema intra Disdiapason, seu duas octavas cones tuerint, sicut postea BOETIUS, qui notas antiquas mu- g. IV exussi sicas g cas e atroabeth grXC inter paUCOS, QUOS sciverim e scriptoribus Latinis de Mus o , Ut etiam Graecis christianis, conservavit. Sed nihil ille de cantu eccle astico. Per silvulas m0d0s , ait inter alia , a veteribus muta sol una uisue U0 diPers notulis in si nita es. Ad rem vero nostram hi hi superis monumenti liturgici prioris aetatis cum notis eiusmodi, sicuti superi est groeca carmina tam notis in bibliothecis arsis, Rerolini, Oxonne, Flarentiae. Specimen hic adiungam ex S. sDec. IX. vel X. monastertio buli in
O Dubitari hic potest inquit Ao MASINU clevet D nova ecci disse. . I lib. II. c. 73. . . an illud instituerit tum AMBROS i Us, ut qui psalmo ante tantum reditabant , canere iam inciperent Τ An ut alternis caneretur, ob ipso ca- Neretur populo , cum antea uinis cecinisset cantor , auscultantibus caeteris orantibus , vel plures cecinissent cantores, non stinui, sed pervice 3 AUGUSTINI verba ic magis suadere vi- identur, institutum tunc primo fuisse cantum ipsum : Insittitum , t canerentur γmni aiami Vix tamen adduci possum ut credam in Eeclesia Latina annis pene quadringentis psalmorum morem fuisse recitationem, cantum a 3-ltum, cum psalmi ipsi cnnsio fiat, cum psallere 1t canere, cum cantus, psallendi toties me mineri PAUI US. Quod tamen ait AUGUSTΙ-NU AMARosIUM id instituisse secundum m0- rem ecclesitarum Orientalium , de alterno ipsius populi cantu dicere videtur, quem paulo ante Dio Do Rus FLAVIANU Antiochiae instituerant. Neque enim tam multi anni interfluxere , ut eo tempori intervallo in ea re non O- tuerit ecclesia Medioluneus in Antiochenu discre-
233쪽
SS. PATRIIJUS USITATUS. G. IV.
in quo superscriptis notis musitis varia S ADHELMI Carmina , SED UI 11 Pascha continentur. In primis autem tantum versibus uiu Sque Carminis Comparent notCe. Adscribam rheterea fragmentum, in quo luculenta divi
sio antiquioris mus1c3 disciplinae habetur a . III. E antiquis monumenti nihil superest, quod aut nos de antiqui cantus ecclesiallici ratione instruat, aut modum aliquem illius X hibeat. Nisi velis huc referre, quae in antiquissimo Luxosten, lectionario deprehenduntur, rubro notata e g. post lectionem abbati sancti Cuntemus Domino
gloriose o. Item in se ito S. IOANNis aptis Benedi ctu Dominus DEUS
Israel in medio conteXtus Vangelii, alia, quae forte peculiarem Vocis elevationem, ac cantum designant. Iam memini in celebri S GERMANI psalterio, quod Parisi vidi , si pe ad unum aut duos etiam versus in margine litteram e comparere, quae succentUm populi res potisorium , aut antiphonum designet. Postea referemuS, quam se . AUGUSTINU Oblectatum testetur suavisonantis ecclesiae canticis Mediolani. Quod vero singulariter cau-
bat sonare lectorem fulmi, ut pronuncianti vicinior 6set, quam canenti, id S. Is 1 Do Rus commune facit primitivo Ecclesiae. Primitia A autem Lech sa, inquit , ita jubebat, ut modico sexu et ocis faceret lentem resonare ita, ut pronuncianti Vicinior esset , quam sudenti. at et S. 0
Gus11N verba sua se cille S. ISIDORUM , quodque ille de S. ATHANASI sin gulariter commemoraverat , Oti Ecclesiae primitiv3e tribuisse. E colla
tis vero Sancti AUGUSΤlΝ locis alia saltem disciplina Ecclesiae seculis IV.
Quali cantus prima Ecclesiae aetate fuerit. De c. c. 7.pare. Credibile autem nullo modo fuerit, totis quadringentis annis, quos salinos orientalis ecclesia caneret, ab occidentali esse dumta Xat recitatos. PAULINUS , AMBROS II vita scriptor diserte id institutum docet ab AMBROSIO, ut alternis caneretur. Hoc enim solum voXantiphum ' Graecis tune, b Lutinis sonabat, ad qu0s e Griccis defluxit. I in indieat PAULINUS eum in rem ab Oriente profestum. Ita enim ille : Hoc tempore primo antiphouis, Immni, a Ciragilii in eooloia Mediolanensi celebari coeperunt. a Ex Cod. IIS. Bibli 0thecae ubi Argent lae. XI. qui continet librum meliun B. GREGORII Papae urbis onus in EZECHIELEM , Nunc de prima Voce, Velut de sonitus totius parente dicemus. Omnis vo in duo genera dividitur, continuum atque di bum continuum est veluti iuge conis qui tum , dioisum, quod in modulatione servamus. Est medium , quod in
utroqlle pernatarum , ac neque alterius conti
nuum modum servat ne alterius frequenti divissi0ne praeciditur , ut pro HUntiandi sit cammina cuncta recitantur. Horum illa, quam indivisas partes, certasque deducimus , ius mioren0minatur ei parti, quae armouica Volatur, aptanda est. Quae quidem armonica habet par te disputationis septem. Primam de fouis secundam de patiis e tertiam de Plematis quartam de genere e quintam de ovis sextam de commutationibus : septimam de modulatione quam modo pociam meo vocamus. Ac prius de foui , ubi artis est elementum Sonti quippe tanti apud n0 I00i est, quanti in eoin tridis Ignum , in arithmeticis ingulam Pthim-gos sonos dicimus. Verum pthongus dieitup vocis modulatae particilla , illa intenti0ne producta. Est autem intenti , quam dicimus t ora, qua v0X 0nsistit, ac perseverat fontis. Pthongus , vel speciatim, Vel generaliter appellatur. Sed generale vocabulam specialia habent. Quae ideo tota grata Oee perhibentur.
234쪽
2O i. I. CANTUS TRIMA ECCLESIPE AETATE
V. colligitur, quando iam in divinis ossiciis, ecclesia ex statu pressi, in libertatem vindicata, celebrior cultUS a solemnio etiam in variatione cantus extiterat. Agnoscit . AUGUSTINUS in hymni psalmis canendis variam Ep. LV. n. 34. consuetudinem, pleraque dicit haberi in frica ecclesiae membra pigrio ra, ita ut Donati a reprehenderint, quod sobrie canerent in ecclesia. Suavi Ibe est melodia compositu esse debuit ecclesiasticu cantus Cum, inquit, liquidat oo S convenientis Iu 0. Iat DV Cantantur Tempora' momenta in
Ibo eis ecclesia cantandi e Xprimit ad IANUARIUM Quando autem non est tem si pus, cum in ecclesia fratres congregantur, sancta cantandi, nisi cum e , gitur, aut disputatur, aut Antiste Clara voce deprecatur, aut communis, oratio voce Diaconi indicitur Aliis Vero particulis temporum quid me si lius a congregatis christiani fiat, quid utilius, quid sanctius, omnino non S. runis si video. Obiter hic noto, me in GROTII libello haud reperire, quod
in pluribus probare niti sic HULDRICUS de sacrorum hymnorum in, 6 o. ecclesia usu dicit, Omne Christiano sum etiam preces fuisse cantatitias uod Holdi . . I firmari ex citato Sancti AUGUSTINI OCO Orc qiai dic Alibi ira rogula 2 pro monialibus inter alia proesseribit, ut non antent, nisi qu9 praescripta sint cantari. Quae Verba citantur, δε ita Xplicantur in regula Αυ1 1 Nom. STEPHANI Νe UT Cantanda sunt in modum prosae, quasi lectionenisi mutemus, aut quae ita scripta sunt, ut in Ordine lectionum utamur, in re Cantilena arte nostra prδesumtione vertamus. Narrat S. HIE hos unus e libro hymnorum S HILARII, qui XCidit, in hymnorum carmine aris indociles vocari. Igitur oportuit arte aliqua, institutione non modica opus fuisse; si quidem hoc non potius intelligendum sit de arte pangendi carmina hymnorum, quam de ipsa disciplina cantandi uo de studio nihil etiam in antiquis regulis monasticis legitur praeterquam quod aliqua vocis ratio , .selectus sit habitus Nisi forte hoc ipsum quis non
tantum de capaci ad canendum ingenio, ac naturali quadam facultate, verum etiam arte aliqua, studio comparata, accipiendum existimet. Cuius rei tamen nullum uspiam indicium, atqUe argumentulia apparet, ut, prolatis in medium testimoniis, patebit on hic sermo est de reconditiori musices theoria , quam schola Itho Orica cum aliis mathematicis disciplinis ceu necessariam ad sapienti3 studium partem requirebat; quas disciplinas cum aliis Philosophis partibus rei christians etiarn proficuas nostri existimabant. Ne quid dicam etiam de Ph0nascis veterum, Voci formand3 Conservandae que magistris, de quibus nuperrime scripsit BALLHOR , qui in scholis itiam publicis non cantum aut disciplinam musicam, sed rectum vocis DiisI. tim pronuntiationisque sim docebant. Id e S.IUsΤ1No discimus, ante suum T sphρη ac sacra christialia accessum, cum X Philosophi e studio ad prosectum sa
235쪽
pientiae aspirans, inter alios etiam celeberrimum Pytha oreum adiisset auia
ditor illius 'familiaris eri cupiens. In primo accessu: Quid ergo inquit si ille dedisti operam ut lea, A ronomiae, leometriar An putas per
se specturum te quidquam eorum, quae beatae itae conducunt, nisi haec prius didiceris, qu3 animum a rebus, sensum moventibus, abstrahent, ad ea, se quae mente percipiuntur, idoneum efficient, ut ipsum pulcrum, ipsum si bonum intueatur Cum has disciplinas pluribus laudasset, ac necessarias si praedicasset, dimisit me a se, postquam ei consessus sum, me nescire. Fe- rebam igitur, ut par erat, moleste, quod spe Xcidissem eoque magis, si quod mihi aliquid scire videretur Rursus cum tempus illud considerarem, si quod mihi in his disciplinis conterendum erat, non ferebam me in lon- si gum tempus reiici Equidem ORIGE NYs his aliisque disciplinis instructum esse cupit S. GREGORIUM Taumaturkum Per modum quidem finis Aeolia , inquit ad christianam doctrinam efficaciter auten propterea Optaverim c. 3. si te etiam assequi Philosophi 3 Graecorum circulares disciplinas, aium Iimus, institutiones, qu e scilicet valent ad christianis niti iniam geometrica, astronomica ad sacrarum litterarum. Athanationem conferunt Ut quodsi aiunt Philosophorum eometria musica, Grammatica inhe sitorion, atquα r0π0mia, Veluti Phila sophiae adminiculis, istud nos asse . ram: cis etiam de ipsa Philin0phia , Christianae sapientiae comparatione. emulica in eundem finem agit S AUGUSTINUS. Mamertus CLAUDIAΝUS in p. S. sogo isti ad Aph UDUM rhetorem sui sevi Studiorum qua si quandam mortem se ili L V de doct. et eluti epitaphio tumulans, inter alia queritur, mu laeti X P0metricam rem sis est iraque arithmeticam tres quas furias despui Hic tamen ipse CLAUDIANU Miso stare. p.
Et mox Psalmorum hic modulator O phonascus,
Ante altaria , fratre ratulante, Infructus docuit sonare clasbes. Has autem aliaSve, ut paulo ante in eodem epitaphio perhibetur,
Secreta bibit insitutione. Ut dici possit, quod ipse hausit, didicitque in scholis illis, impendisse quoad
musicam attinet, ut iste altaria instructae sonarent classes. alam erit ex medii aevi monumentis, ad institationem cantus etiam ecclesiastici theoriam musices adplicitam , atque in scholis traditam fuisse, quae potissimum in monasteriis, vel alibi etiam doctoribus monachis instruebantur , sed non ita istud in prina hac Ecclesiae etate, se etiam, amplius faeculorum de- Cc 3 cursu,
236쪽
cursu, frequentatum studium legitur Est apud S. BAsir iura in regulis brevius tractatis Interrogatio CCCVII. Numquid alternis vicibus incipiendum, si psallere, aut precari Resp. In hoc inter multos, qui idonei fuerint,
si rectu Ord servetur, ut neque parvi momenti res putetur, aut indiffe- se rens neque equabili unius aut alterius personae delectus superbiae suspe- si tum reddat eum, qui praeficitur, in quasi caeteri contemnerentur. Id interpretor de selectu aliquo faciendo qui aptiores, Voce Vel ingeni magis idonei sint ad psallendi munus obeundum uod fieri potuit iuXtaac a 4ss1ΑNo psallendi disciplina lib. II. Insit describitur. Idem vero,
L. IV. e. 16. de Reguli diVersarum correptionum, poenam constitutam ei designat, sit decantans psalmum et modicum titubaverit; quod ad verbum in regula S.COLUMBAΝ1 repetitur. Et ad eundem modum S. BENED1CΤUs statuit si Si quis Reg. e. s. inquit dum pronuntiat psalmum , responsorium , antiphonam , vel le-
sectionem, fallitur nisi per satisfactionein ibi coram omnibus humiliatus . . fuerit, maiori indictae subiaceat quippe qui noluit humilitate corrigere si quod lacini ratia deliquit Insantes vero pro tali culpa vapulent Sed lapsus illi varii esse potuerum, ter canendi modulos, ac artem. SiC, Volci'. legitur uod Cer resa pus vi illas, ilvis qui salterii se lectionum aliquid iudient, meditationi inseri latur, ad libeat cli inuidem studium reserendum X istimo, sed canendi non designa: disciplinam, illo S.
r*μ- ρης si seu meclitaridis expendendis rebus necessariis transigamus reliquam no-
si iis partem, Xplentes, quod dictu in est a beato Av1D In Ie e Do- si mini meditabitur die ac noete Nec aliunde aliquid luculentius de disciplina canendi ex regula S. BENEDICTI colligi potest. Occurrunt quidem voces cantus, psalmodi δῖ, modulationis at ubi omnia articulatim per plura capita de disciplina psallendi prsescribuntur, nihil tamen habetur de disciplina, aut institutione canendi Solummodo cap. 7. caVet, Ne Cantare aut legere si praesumat, nisi qui potest ipsum ossicium implere, ut aedificentur audiensi tes Quod cum humilitate, gravitate, tremore faciat, cui iusse- si rit Abbas Et salmos autem vel antiphonas post Abbatem, ordine suo, T. IX si quibus iussum uerit, imponant. Nec hic omittam, quod in Bibl. PP. Lug d. sub nomine S. BENE Dici refertur X S. Casuensi Cumque illis congruit, quae S. Pater in sua regula dicit de antiphonis , vel psalmis impo-
p. 6s8. mendis uando in choro ad psallendum stant, consona voce δε corde
si psallant, in illi incipiant versum, qui prae cseteris utilius possint, ut ad si primam vel secundam syllabam caeteri convenire possint iuvenculi pro- ρ. 6; nunciante VOCe Prius praescripturi, fuerat, quomodo fratres oporteret Mututinis laudibin promtu oluntate, et occim modulis, nec nimis Ir0.
237쪽
ct , ne multum correpte cum summa gravitate X honestate Ocium persolv re divinum. Et in regula PAULI STEPHANI, eodem adhu C TU VI cap. s. scripta: Initiurn versu una psallentium in choro priores, qui in eis stant, incipiant aut si eis adversatur infirmitas, hi incipiant , quibus iusserit hiater quibus incipientibus, o omnes, si potest fieri in prima autis secunda syllaba pariter unanimiter, uno ore subiungant ut non sit si di sonantia cantantium , quae maXime ab inordinato initi O, quodam, modo contentio a varietate solet accidere. oterat ea etiam, quae hodie obtinet falmorum modulatio, ita X ta varietatem tonorum in genere diatonico sine multa disciplina disci, ac teneri. Aliud dici debet de modulatiore Cantu, de qua re nihil constat e prima aetate hac, quoad Cetus monasticos ut nihil de remi incolis dicam, de quibus paulo ante retuli locum ex Gerontic Abbatis AMBON1s, in quo canones, 'roparia a monachis aliena iudicantur, cantusque modulatus; AMBONE Abbate vehementer dolente , quod futurum in Spiritu prospeXerat sive nobis inquit)h fili quoniam venient dies, in quibus relinquent monachi sol iam lmi Cn-- tum, per Spirituin Sanctum declaratum qui cu Cantica, tonos. si Qualis enim compunctio, Malc lacryma proveniunt e modulis 3 qualis si enim compuncto est monachin, Uando in ecclesia, aut in cella consistit,
voco,, luam boum instar extollit . . . tenim non Venerunt mona-- 3, m an eremum, Ut assistente DEO vocem elevent, modulentur can-- US, Concinnent sonos, ac manus Pedesque moveant An totus a
contextus solum de excessu in cantu intelligi possit, iudicet lector, an potius de cantu modulato, quem nec hodieque omnes religiosi ordines amplectuntur. Audierat, didiceratque discipulus ΡΑΜΒΟΝ1 Alexandriae troparia, seu modulos μοιδε δὲ τροπάοιοι, idque animum eius affli Xerat, quod in eremo
neque canone musi Ci , nec moduli canerentur , ε κανονας τε τρωπάριαψα οὐν Canone interpretari licet e arte compositRS AntioneS, ασμα -
τα,6 γες, quΘ postea, dicit AMBo, a Spiritu Sancto pr3rdictum, fore, ut monachi prosequerentur. Nihilominus in historia Latisia a PALLADII c. 7.
legimus de ARsisto, Syncellitis quinque millibus in monte Nitriae, X quibus
238쪽
2OR L. I. CANTUS PRIMA ECCLESIT AETATE
quibus ipse etiam ΑMBo fuerat Circa 0ram autem nonam licet sare, 'audire u suo qu0que mona eri omnos X salmos Chris canentes, O pre ces ad Imus emittentes, adeo tit exsime quispiam, se sublime elat miranuem rasse in parcissisum deliciarum. Sed hymnodia, psalmodiaque, seu hymno psalmosque canentes confundi non debent cum illis, qui μελωδὼ ν
sitos affectant; ne dicam tragico etiam modo manu , pedeSque OVent. EX toto illo Gerontico patet, neutiquam eana cantus disciplinam in eremo fuisse, qualis Alexandria fuerat 9rc. V. quo quidem adolescente scimus S. ATHANASIUM ita moderasse cantum, ac tam modico egu vocis fecisse s nare lectorem psalmi, ut pronunciant vicinior esset, quam canenti Ab-λ. IV. o. a. ba PAMB S ATHANASIO in pretio fuit, nempe, ut o CR ΑΤΕ perhibet 0-
aut ΑΤΗΑNAsio piscopo, ex solitudine penit laxansriam. Mortuus est
Q RUFINUS inter eos recenset solitarios, quos suis oculis viderit. Necesseeli A e v, non diu eam canendi moderationem in ecclesia Alexandrina substitisse, Ut per . b. Δ, λω ς 11 fata fieri proclive fuit o Quodsi statuamus, Nitriae montis Alexandria propinqui OHα boo seiplinam psallendi modestam, quam S. ATHANASIUS instituit, sectato esse, a diutius tenacius que servasse, in concordiam revocare licet OCUm PALLADII Ui ΓΑΜho sis Abb. sermone de tropariis, Canticis cum PALLADIUS de hymni S, O fCul mis loquatur. Hymni autem harmonicis rhythmis, ut cum S BASIL 1 loquar, compositi veteri more is psalmi , prout usque in hunc diem canuntur, primigeniam simplicitatem praes ferunt. Adhibitam fuisse vocis contentionem, argumento est, quod THEODORET Us in sor. Tel . . II de ABRAHAM narrat, cum se in vicum quemdam inserendae lucis evangelicae
causa insinuare vellet, paulatim agraressus es divinum rictum , tens voce moderata. Et tamen ense tint fulmodiam , ut o sequitur, fitque concursus ad viros Et disturbandos. Factus postea Episcopus, noctu, ut idem perhibet, quadra inta hymnos, quos inter se inet icem υquendo resp0Π-dendo dicunt, implebus, strum, qua intercedunt, precum duplicaHy ume-1 11 1hst frum. HOC Videtur esse apud CASSJANUII parili pronunciatione cantare. Cum e. s. si que inquit sedentibus unctis ut est na oris nunc usque in rapti parsi tibias in psallentis verba omni cordis intentione defiXis , undecim si filmo orationum interiectione distinctos Contiguis versibus parili pronun se clatione Cantasset duodecimum sub Alleluia responsione consummans c. Cantu etiam responsorio antiphon eadem simplicitas, moderatio servari potuit, ut a tropii; iis , o isque modulati ,ribus distingueretur nihilominus concinna vocis flexione canorus esset, cantus recie diceretur.
239쪽
Quem obtinuisse a primordiis Ecclesiae, atque etiani in monachorum coetubus inde ab eorundem origine, tot sparsim ostendimus testimoniis sui, ut verbis S BAsii 11 utar, ne de cibis, nec de indumento sunt s0lliciti, sed mi E it.:Q. AEMnime fracti, Ut Domino continenter ii antes, noctu diuque persese; aut in ' 0rati07ribuo quorum os usu loquimr opera hominum, sed diuino DLO Π0stro coni in ut 9ntinenter Ab his non abludit S CARYSO STOMUS HUM. IJ. in L. ad 1 M. de monachis agens Inde inquit ubi surre Xere, divinis si laudibus instant, hymnosque propheticos canunt magno suaVitati concensi tu, canticis numerosis Non fistula, non cithara, non ullum aliud in- si strumentum musicum tam dulces e cit modos quam sancti illi summa si in solitudine n quiete fallentes tuod P. MARTE NIUS in historia U T. I. p. os. sic etiam quoad ordinem S. BENEDIC Τ multis tuetur a . IV De Pol 'phonia, seu musica consonantia plurium simul vocum, nihil est, quod in praesentiarum dicam, an prima hac aetate uspiam in Ecclesia obtinuerit cum incertum sit, an unquam apud veteres in usu fuerit. Quoad
musicam instrumentalem, seu organicam, ut veteres Vocabant, a Voce cla
distinctam, ut ΑΤ apud NONN1un habet in 1 a Melos ulterum in curr-tibus es bipartitum unum, quod es in t a see, alteraim, quod P0Cant Γ-
unicum, quCestio esse potest, tum circa privatum usum fidelium etiam in Conviviis, quam publicum in Ecclesia, an unquam prima Ecclesi3 petate Ocular habuerit 3 9. a G. 111LLIGER Us de psalmorum, hymnorum atque darum sacrarum discrimine ad Ephes V. I9. Colossi III. 1 f. non audet quidem affirmare, CHRISTO nomen dantes in primis Ecclesib sarculis instrumenta
muta cum Voce recepisse . quo certius habeamus , e unanimi Veterum Doctorum
fuerit prima hac aetate Secti L. f. . a se E pure inquit p. 3 o. viva a verita partanoessi di mille variagioni, notan mille reformi, an non mai in ordine a uella parte de canto , he comprehende te Int0nationi, ov0glion di e te cantilene de salinio te tiali, quelle medestine essendo , he anche oggi alia RomMm hi est si ii an che dat an Tini loro Institutori furono a prima sate , ne aesti reconoscendo a loro origine, forZ e conchiuile , he uelle esse elle pii Isieno chesertino agit Apostoli eila Chies nascente introdotte; che' canto della salinodia , da Patri de primi secoli detto cinifon o confovoque medesim si , he da novi ieesi omito ferino , Oppur Gregoricino. In falli ella motanastica salinodia i principat luogo tenet a lo tW espressamente dat Tanto Patriarea AEENEDETTo presseriti nella sua regola. O se
contemporana mente , O anelie , posteriormente
alia promulgagione di eiu una nu0va pegie di tintilene , per 'addietro ella Chies a cattolica non mai sate, prodotia i fosse, qualcheno tigia, di ci sene avrchbe a certo , o uallamedesima Regola de santissimo legislatore, o daalotina elle dissus Istorie degli erit ditissimi dilui Figliuoli Ma dicti ne in iuella, ne inqueste ne pure uia sempite vestigio ritrovas ditate innovaetione, for e dire, che quali intuita la Chie1 pe' dorso de primi inque secoli furon in us le Intonagioni de salmi , tali alprincipio ancora de festo secolo alla veneratissima religione Bene lettinas rice lute ne suo naseiment lassero, e c0nstantemente ipsi i-
240쪽
Doctorum consensu, musicana instrumentalem ad tempora usque CoNsΤΑΝ- 11N1M in sacris fuisse improbatam. Ut ut autem X eius sententia ob perpetuas, quibus agitabantur Vetere Christiani persecutiones, in sacris eorum publicis nulla potuerint adhiberi organa musica, minime tamen iisdem omnimode interdicebantur, ut potius cuiuslibet christianae fuerit concessum libertati, instrumentis privatim, si fieri potuerit, delectari musicis. Idque postea de psalmorum cantu, vi tyimi, usuque avito Hebraeorum sumit: . Hanc quaestionem attingit CLYMEN A X. L. IV c. a. adu Ui. Et quamvis initio onme in plane instrumentorum usum abesse velle videatur etiam in conviviis; postea tamen indulgentior videri posset, nisi mox in allegoriam prolaberetur. Uno ergo instrumento inquit Verbo solo pacifico nos utimur, si quo DEUM honoramus, non amplius Veteri salterio, tuba, 4ym- si pano, Si tibi , quibus mos erat iis, qui in bello se exercebant, DEI- si que metum contempserunt, simul congregatis concionibus in choris, uti, ut per eiusmodi modos solutus a deiectus Xcitaretur animus. Et si paulo post Haec est gratiosa, ac iucunda nostra comes Latio. Et si ad si lyram vel citharam canere psallere noveris, nulla in te cadet repre
si ui ZERU Thes CCL V. ιγα- HOSPINIANUS lib. II de templis, intem, potata aut corrupta esse Volunt. Hebraum iustum regem imitaberis, qui
, DEO est gratus acceptus Exultate iusti in Domino, recto deeet lauta si datio, dicit prophetia Confitemini Domin in cithara, in balterio,
si ea hordo ei fallite Cantat ei cauticum suum. Nunquid autem deca-- chordum psalterium Verbum IESUM signiricat, qui manifestatur elemento si decadis 3 Haec omitti non debuissent ab illis, qui ad hunc provocarunt
locum, opusque est Otum conteXtum legere , Ut de lente plene con
stet, te sensu, in allegoriam deflectente, ea, quae X veteri Testamento de
Neque est absonum inquit dicere , quod psalmi hi, vi tymi , qu0d . . ex delfinitione
BASILII eruimus , atque usu apud Hebricos sacri, in primitiva pariter Ecclesia cum multis instrumentis sint decantati. Equidem videtur nobis hstare oraculum, quod I. Cor. XIV. s. legimus, ubi, dum ses AH ad mentem solum refertur , cantus n0n externus cum instrumentis , sed internus , cum deis aeris coniun- bs, eo notari potest; itemque prim0rum antiquiorum Doctorum coetus christiani de instrumentis musicis , in sacris adla ibitis , silentium, psalmis licet pius voce m0dulata prolatis , nostro minus favet asserto. At quamvis, ut iam supra diximus , dum propter Persecutiones , Ω dia gentilium in Christianos, tuin propter prophanum Organorum musicorum , in ethnicorum turpibus ae lardidis theatris, atque saerificiis, usum per prima quatu0 saecula ex congressibus aeris musica exularit instrumentalis , hanc tamen privatim , D in conviviis veterum Christianorum n0n simul vigilisse , solide nunquam vinei poterit. Ipse Apostolus , qui in nostr loco , uti ex antea dictis apparet, cleepulis, a charitate nomen habentibus, agit, voce αλιι cantum, instrumentis simul factum, haud tacite indicat, ut testimonia CYPMANI in epistola ad DONATUM, CLEMENTIS laxau-drini, ali 0rum silentio praeteream.