장음표시 사용
261쪽
, Si quis igitur animo ita assicitur per vina messicaciam uniuSCuiusque versiit, velut assicitur uitu per qualitatem cibi cuiusque is confecit mansi datum illud fallite intelligenter. Et in admonitione ad filium spiritu a T. II. x Alem. In tempore psalmodiae sapienter psalle fili, spirituales Cantus vita p. 7io, si gilanter cane coram Domino, tu virtutem psalmorum a Cilius possis ac- si quirere, omnisque duritia cordis eorum dulcedine molliatur; tunc dulcesse habens fauces, gaudensque Cantabis quam dulcia faucibu meis eloquia si tua, Domine, super me X favum ri me s. Sed non poteris sentire hanc si dulcedinem, nisi cum summa vigilantia ac sapientia Cantaveri S. FaHCPS enim, si inquit, elicum gustabulit, sensu autem Derba discernit. Sicut enim ex si carnalibus escis alitur caro ita e divinis eloquiis interior homo pasci si tur ac nutritur. Et quia psalmi simul salutarem continent doctrinam, ac dogmata pietatis, id pol illimum agendum , ut quod salmi continent, id etiam mens teneat, affectus, opusque conspiret ipsum, quod egregie
S. CRs Astius edisserit, atque Di ONYSIUS ATE0p. quomodo recte mente ad hi j iis obh sacra obeunda cantu disponantur, declarat ab G lip m.
X. Non igitur in cantu attenditur, quid lingua proferat, aut os cla-Ut QR dite' met sed quod intus in mente teneatur; nec clamor VOCiS, sed Cordi Si Π-. i , tentio exauditur a DEO, qui ei scrutator cordium. Quia DEUS inquit nitur. ἡ CYPRIANUS non vocis, sed cordis auditor est Nec admonendus est Vm-i p. IS. N. E.
complectitur , hymnorum modulatio animae Ostrae Sectiones, mea saera , quae paulo post celebranda sunt , rite disposuit , divinorumque carminum concentu eum ad res divinas , tum ad semetipsas , mutuamque consensionem , et unica concordique chorea sacrorum coaptavit&c. S. CUSARIUS Serm. 284. uando quis
vestrum inquit psallit versiculum psalmi , ubi ait, Confundantur supe bi , quia i=i iuste iniquitatem fecerunt tu me , conetur superbiam fuge re , ut aeternam confusionem mereatur Vadere. Quando psallimus Perides omnes, qui for- ni mitur abs te s omne malas concupiscentias
studeamus evadere uitando psallimus, quod beatus est i , qui in Ne timini meditubitur die ac nocle , superfluas occupationes , Ordaces i e0s , otio os , luxuriososque sermones quasi venenum diab0li respuantus lectionem divi in aut ipsi frequentius relegamus, aut si no ipsi legere non possumus, illos, qui legunt libenter frequenter audire studeamus. ΠΟ-tiens psallimus : Si reddidi retribumtihus mihi mala Ne nes ipsi contra nos tam duram maledicti0nem proserre videamur nulli inquam ho
minum malum pro malo aeddamus; ut cum secura conscientia postimus dicere. Dimitte Glo
bin debitu inra , sicut D nos dimittimus laebiatoribus uiris Et quia longum est omnia re Ilicare quae de istis trihus aut quatuor peccatis . id est , superbia , fornicatione vel odio diximus , hoc de reliquis ninibus villic sentian is Et quotienscunque in psalmis peceatores maledicuntur, studeamus peccatum gereri ne ipsi nos videamur ire proprio maledicere. Quotiens in psalmis iusti , misericordes, 40brii, casti vel humiles collaudantur tales esse cum DEI adiutorio laboremus P ut benedictio, quae ad illos dirigitur , etiam ad nos divino munererroseratur Item in atque itertim rogo , atque surptico, ut qu0tienscunque psallit quid cinipsis psalmis intrinsecus intelligi vel observaridit, at, attentius cogitetis , ut dum lingua vestra Dumini in laudat, ad animam vestiam lenedicti divina perveniat praefantes Domino 1409r IESU ME ISTO qui vivit, regnat in saecula mul0rum. Amen.
262쪽
232 i. I. CANTUS PRIMA ECCLESI E AETATE
si clamoribus, qui cogitationes honainum videt, probante Domino dicente: si Oidd cogitatis equum in cordibus vestris. Et alio loco 'solent omnesis ecclo , quin fessum scrutator renis 40rdis psalmus sonet. Convivium, sobrium sit nobis spiritualis auditio, prolectet aures religiosa mulcedo. eceam hic praeterierim, passim deinceps a S. Patribus inculcatam eiusdem p. 4ets. S. Martyris praeclare dictam sententiam eodem sermone. Claudatur inquit si contra adversarium pectus, soli DEO pateat, nec ad se hostem ΕΙ si tempore orationis adire patiatur. Obrepit enim frequenter penetrat, subtiliter fallens preces nostras a DEO avocat, ut aliud habeamus in si corde, aliud in voce quando intentione sincera Dominum debeat non si vocis sonus, sed animus' sensu orare. Qus autem segnitia est alie- si nariis rapi ineptis cogitationibus' profanis, cum Dominum depreca- si is quasi sit aliud quod magis debeas cogitare , quam quod cum DEO si loqueris. Quomodo te audiri a DEO postulas , cum te ipse non ausidias Vis esse DEUM memorem tui, cum rogas, quando tu ipse tui me-
si mo non sis Inter cantandum pronum est hoc, quando Voci, cantu intentio, non verbis coelestibus, aut Eo affigitur, quod pari ratione brevi sententia S CARYsosΤoMus damnat in psalm CXLV. Cum Πter randum non audieris serba DEI, quomod0 DEUS exaudiet vo em tuam 7 Imprimis S CHRYsogΤοχυ in hac re facundus est, DEUM nobis proponens, qui scrutator est cordium, quod intus agitur prospicit, quem satis non Ma est ore celebrare Νis etiam inquit in psalmum XLI. eum mens intus si resinet. Non enim hominibus canimus, sed Eo , qui potest vel corda si audire in mentis nostr3 arcana ingredi. Hoc quoque ΑULU Ostensi dens vociferatur dicens: Ipse Spiritus interpellat pro nobis emitibus in- se enarrabilibus. Visi autem scrutatur corda , scit, quid de fideret Spiritus. si Hoc autem dicebat, non quod Spiritus gemeret, sed quod viri spiritua- sicles, qui habent dona Spiritus, pro propinquis orantes, supplicatio, ne Osferentes, hoc facerent cum o Inpunctione .gemitibus. Hoc nosse quoque faciamus, in quotidie DEUM interpellemus per psalmos ira-
p pQ si tiones. hiODS BENEDICTU si non in clamosa voce, aut in multiloquio,
sed in puritate cordis, compunctione lacrimarum X audiri nos scire vult, Lum 1 o. id pulchre S CHRYsosa oes Us in illud salmi Damine clamavi ad te, e V audi me , exponit ab atque nos cantare, M psallere in cordibus nostris
a se ilici quaeso inquit ilicis uiloniam cla daeque .impeditioris linguae 3 Nonne talis erat
masti, vis Xaudiri, eam affers iustam cau- OSE plus quam omnes exaudiebatur sam e Iur exaudiaris 3 dis ergo, qui magna Nonne Iudici clamabant plus quam omnes, sed vehementi voce intensaque praediti sunt opus DEUS 40rum precibus mon annuit magna est Sed hoc fierit a rati0ne alienum uid enim vel exili voce esse praeditum, sunt natu- enim peccavit, qui est parva, exili voce, tar rae comm0da incommoda Ea autem non
263쪽
iubet X D. ΡΑUL in psalniis, hymnis .canticis spiritualibus, non ut inanima instrumenta, aut solo vocis garritu veluti aviculae, sed ut homines decet intellectu praeditos, voluntate, cum intelligentia, .pi voluntati motu, veluti in Angelorum choro, ac coelestium mentium, DEUM non sono vocis, sed perenni laude celebrantes, ac digna assicientes gloria. S. AMARos 10 illud D PAUL Ephes. V. 8. Sed impleamini Spiritu S. c. eundem in modum et interpretatus a Quod veteres dicebant intus canere, dum
sola sinistra fides carpebant , ita ut sonus tantum ad pro X imo pei Veniebat, id S. Aldg Rosius huc trahit, Aspen iura etiam citharistam adducen S, qui in O APTI. genere XCelluit Aiunt etiam inquit eorum, qui cithara canunt, e tr si ritiores intus canere, ut serunt fabulae de s penitio citharista caussas quo, que modulaminum quaedam claustra rhythmorum in superiore parte esse si psalterii. Docuit ergo ruvii intus nos canere oportere, intus psallere
si quemadmodum canebat . PAUL Us dicens Orabo spiritu, mi ab λ 'si mente Psallam spiritu fallam θ' mente is ad superiorum intuitum
se Vitam nostram actusque Ormare, ne dele latio dulcedinis X citet corpo- ri in si One quibu non redimitur nostra anima sed gravatur b.
S. AUGusTINU serna. de quadam psallendi consuetudine in sesto Epiphaniae, idem prosequitur c). Aliquid etiam indulget aurium oblectationi, sed quam si
faciunt, ut vel audiamur , ut quae nec digna sint , quae vel laiulentur vel vituperentur. At verum deinde illius versiculi intellectum X plicans num. I. Clamorem inquit hic d cit internum , quem cor inflammatum peperit, contritus animus quo cum clamarit o by Verba illa coenissus quoque modulaminum a Spiritus , semper spiritalia meditatur, ut 011 in labiis tantum sit, sed de corde prorumpat, propter vetus dictum D 0mini per Prophetam. Ait
enim, Plebs ito labiis me honorat , cor aritem eorum longe est a me. --SES, Xaltiliebatur. Quemadmodum enim , qui clamat, vires suas Xhaurit, ita etiam qui eor- de clarnat, totam mentem fuam convertit. Talem ergo elamorem DEUS requirit, qui convertat, non qui sinat scitare , nec canentem alio divertere. Non s0lum autem quaerit talem
clamorem , sed et ira ut ipse retur. Sunt enim multi, qui stant quidem ad DEUM autem non clamant , sed labia ad DEUM clamant, is omen E circumferunt at mens nihil sentit eorum , quae dicuntur. Qui ita se gerit, non
clamat, etsi maXime vociferetur.
a se Rationabilem inquit vitam diligit Spiritus
BROSIUS cari us modulaminum appellat , id insuperiore parte salterii intelligendi in est, ex quo ο ηχωοες , seu fonorum editur, ut ii nuant , fursum erigendam esse mentem , non quod sensus demulcet, in sonis attendendum. c , Vos vero fratres non solii in suavitas Vocis, sed etiam sensus ipsius Ucti inis teneat occu-pZtOs , ut quomodo sonus opis delectat in auribus . sic virtus ipsuis lectionis dulcescat in
264쪽
circumspecte iam e libris confessionum intelleXimus , quam 1bi in isto lenocinio sensus a peccato timuerit. Legendus idem est in psalm. II. quo
modo non magis Ore, quam mente Canere, DEUM que religioso carmine dira T. . tu. S. ligenter concelebrare debeamus Huci idem ri Ausus 11 Nuc illud salmi interpretatur Te dec et bymnus I sic in Sion O multis autem modis, quemadmodum oratio , ita etiam cantus Orationis locum habens, in ecclesia fit in peccatum , inde praesertim, si mens aut soli sono intenta, aut distracta divagatur, nec ad id, quod canitur attendit Dum psallitiar monet in Num. at si regula sua . AURELIANUS studeant sancta an inade vestrae non vagari anisi mo Verum etiam ne operari aut loqui praesumant. Sed psallite sapien
si ter sicut diXit propheta: Iuliam S intesilam. Et illud P Adam spi-
siritu, psallam se mente Metuentes illud maledictus homo, hi facit opus, Domini ne lienter Multis nos scriptura id monet, quia hic pluribus
etiam evagationibus distractionibusque proclive est succumbere, quam in ordinaria oratione Cum tamen eadem utrinque attentio, ac mentis devotio
in DEUM requiratur cavendumque est , ne aliquid hic intromittatur, aut intercedat, quod opus DEI, Maiestatemque divinam dedeceat, sive in eo, quod canitur , sive in cantu ac musica ipsa , sive in canente . quando in id, De Uulmodia quod agit, non est intentus Tantum charisii ni monet NicΕΤ1 Us in--qμ' si termittentes fabulas superfluas, intento sensuis vigilanti mente falla- si mus, ut DEO non displiceamus. Sic enim nos hortatur psalmus dicens simu iam rex omnis terrae DEUS, stilite sapienter, id est intelligenter: si ut non solum spiritu, hoc est, sono vocis, sed, mente psallamus, , ipsum quod fallimus, cogitemus, ne captivata mens fabulis e X tra-
cordibus . Tediuulum illud quod scriptum est: Ibi, inquit, tim , amator civis se
suum dulcia faucibus meis eloquia itia Domine ibi fum , sed carne . non corde Cum autem Et iterum Eloquia Domini laesiderabilia super duo quaedam di erim, quia ibi sum carne, monaurum lupi leni pretiosum multum uia corderi unde canto , non ibi P non enim carneciora super mel, falaum Qui enim, quan canto . sed corde Carnem quidem lanantem do psallit, suavitatem tantummodo vocis audiunt cives Bubb Ioniae, cordis autem sonum compositionem cuiusque soni attendit, quid audit conditor Ierustilem inde dicit Apost0lus, iii ipsis verbis intelligi debeat non atterulit; eXhortans ipsos cives ad amatoria naedam can- aures eius accipiunt transitorium cibum, sed ad tica desideria redeundi ad illam pulcherrimam animam eius non pervenit DE verbum. civitatem , visionem lacis , Cantantes, inquit, His isti mei in cordibus est, in Domino. inlido se Sed ubi In Sion , inquit , in iubione 130n est cautantes in cordibus Cestris ' Ne inde can- decet Etenim quisque cum coeperit innovari, tetis, unde estis in Bublania sed inde cantate, iam iorde in Ierusalem cantat, dicente Aposto uirile fur in habitatis Ergo, Te decet I mntis,l conoematio nos, in coelis In carne I)eus . in Sion. In Sion te decet hymnus, non enim ambulantes, inquit non fecundum tarnem in Bublonio. Qui tantant in Babioni cives militamus Qui ergo secundum lanc spem Bubloniae, etiam hymnum Dei non decenter cantat ibi cantat: ergo dicat, me decet 3 cantant Audi vocent scripturae Non es pe-mnus. Deus , in Sion. Iu Sion non in tu ci a laus in ore eooutoris Te decet i mnus,
Dione. Sed modo ibi is adhuc in tablon t Deus , in Sion.
265쪽
SS PATRIBUS USITATUS. G. IV. 23 S
is eis Cogitationibus laborem habeat infri ictuosum Sonus etiam vel melodia si consentiens sancto religioni fallatur c. Totum enim tanquam in con- si spectu El, non hominibus placendi studio celebrare debemus. ' Multi modis peccari potest in munere cantus sacri, dum, quod unice spectari debet, non attenditur, nimirum psallendo angelico nos perfungi officio in conspectu diutine Maiestatis , in quo stante DEUM laudibus, psalmisque hymnis canticis spiritualibus celebramus. Ubique ait S. BENEDICTU Cop. I9. si de hac disciplina lallendi credimus divinam esse przesentiam , oculos, Domini in omni loco speculari bono sis malos maXime autem hoc sine se aliqua dubitatione credamus , cum ad opus divinum assistimus. Ideo se semper memores simus, quod ait Propheta Sersite Domino in timure., Et iterum fallite sapie iter. Et, ii conspectu sivestirum bullum tibi. si Ergo Consideremus, qualiter oporteat nos in conspectu divinitatis innis gelorum eius esse. Et sic simus ad psallendum, ut mens nostra con- si cordet voci nostrae. Et S. Caescistis in sua regula: Cum vero fulmis δ' Tinuis orati DL I id versetur in corde quod profertur in voce. Hac Assio Do Rus in pota in Cl. S. AMBROS 11 horae sexta roseum illum, ut
Ductis aberret fuctuaHy, Hunis praeventus a litas.
Si pura mens idem erat, /ιod explieat P0 cautici. XI. Nec illud demum vitae pietatis in florentis antiqUE Ecclesiae Patri Aut etiambus uittendum est, quod impense ridelibus inculcarunt, estque cum pri-0pςr' mi necessarium, ut placita DEO si vo canentis, nimirum, si nec persona DEO displiceat, ac sit exosa, ne opera a voce in Et laude diisentiant. Non est, ciuXta Sapientem speciosa alta in re peccatoris. Elt O menda X, coli . . qui ore laudat, at inhonestat opere Quis puta S ait ORI SENES ita a m. ω, o D noxae vocis est, cita Spiritus puri mentisque incerae, ut cantilena eius dic, T II,
266쪽
236 L. I. CANTU PRIMA ECCLESIAE UETATE
, divinuni delec a re possit auditum J Ille profecto est, qui nullum raucum, habet in se peccati 1 num, qui nihil offensionis in lingua, nihil crassitu- si dinis in spiritu gerit. EUSEAius in psalm. III in laudes dixi tabe psal
modiae excurrens, vim illius a Utilitatem pluribus deprθedicat, eam autem cantores percipere tunc putat , s et Titu si pura. S. BAS 1 Lio a Neoc a- rei bis cantus novitas obiiciebatur, ,elodiae modus a consuetudine diversus, quas non fuerint tempore magni GREGORII, nimirum T AVMATUR-o illius, cuius plurimum se iactabant institutis; sed, quae pr3ecipua erant, ad vitam recte instituendam a vitiis alienam maxime idonea posthabentes, in huiusmodi minori momenti rebus haerebant, ac tergiversabantur a).H irae oculis habenda est sancti AMBRO si sententia : Delactatur litur can
tioo DLUS non solum laudari, sed etiam reconciliari. Et in psal CXVIII.
exemplis etiam illustrat, quam vim in Vitam ac pera nostra sacra Xercere
debeant cantica ac hymnii . Illa itaque Eo imprimis placet consonantia, quae in factis nostris resonat, respondetque pulcherrim 3 rerum a DEO Onditarum harinoniae, ubi solus in hoc orbe homo tot adversos miscet sonos in vita sua, tam multa sunt dissi,na finibus a DEO intentis, ut tanto opus sit citharaedo, qui ita possit in humanis ludere, ne praestabilita, ad manifestandam divinam in operibus suis gloriam , deficiat harmonia. Hanc S.CHRYSO STOMUs vocat SAUL 1 insaniam, DAVIDI S cithara sanatam, a nobis paritera si ui quidem inquit S. BAsILIUS Epist. 2o7.
n. . nihil e illius institutis hactenus conservastis. GREGORIUS 14011 operiebatur in precibus. Quomodo enim Τ qui verus erat Apost0li cliscipulus, dicentis: in iis in orans o. Iuramenta fugiebat pura illa anima digna Spiritus Sancti consertio, contenta his vocibus : Ita, Non , propter praeceptum Domini, qui dixit
At ego dico vobis, ne iuretis mutno. Non U-
debat ille fratrem finim fatuum appellare Verebatur enim comminati0nem Domini. Indignatio mira acerbitas e lituis ore 140n proficiscebantur : convitium odio habebat , ut in regnum caelorum non perducens. Invicii a Garrogantia ab illa doli Aperte anima faces sebant. Non aedes 1sset ad altare, antequam reconciliaretur fratri. Mendaeem sermonem, martificiose ad aliquorum calumniam instructum , ita abominabatur , ut qui sciret , mendacium e diabulo ortum esse , Dominumque eos omnes, qui mendacium 10quuntur , perditurum. Horum si nihil in vobis est, sed puri estis ab omnibus ; vere
discipuli estis itus, qui mandatorum Domini
discipulus suis. Sin minus, videte, ne culicem coletis, de vocis quidem sono in psalmorum cantu litigantes, mandata ver maXima dissolventes. Ac hos me sermones adduxit necessitas causae defendendae, ut discatis trabem ex oculis vestris eiicere , cita demum festucas alie
b se Hymni nobis inquit canticum nobis , psalmi nobis iustificationes Domini sint. Ideoque
canticum dicitur Domini Testamentum, Ilia re- nais 50nem omnium peccatorum, Dominique iu-fitias in scripturis Evangelii suavi mentis X-ultatione concinimus. Ipse quoque D0 minus non dedignatus est dicere : Coenta inire vobis, es non fuit istis. Cantavit nobis in evangelio veniam delichorum debuerunt odio mentem attollere , ton histrionico c0rporis motu , sed spiritu. Non fecerunt, ideo reprehenduntur.' Et post pauca Deinde qui cantat, vacuus est, diversarum cogitationum curas rele 'at culpas relegat, sequestrat avaritiam , non solum corporis voce , sed etiam mentis suavitate se mulcet e.
267쪽
SS. PATRIBUS USITATUS. C. IV. 237
pariter sumendam, ut divina cantica animῖ concinamus Q Hic nobis prae acipuus ructus e divinis canticis ac psalmodia accrescere debet, ii quoniam salutaribus doctrinis pro nostra instructione morumque' vitiae informatione sunt referta, Xardescamus, ea meditantes, ad Opus a Veluti nos ipsos pacto obstringamus, ut dictis fidem servantes, Omnia impleamuS , PCopter se ea enim idem alibi ait aureum os psalmos nobis cecinit ille beatus, vel Expos in .se potiti gratia Spiritus, non ut verba tantum dicamus, sed eos factis quo V 'si que meditemur. Ne ergo Xistimes te propterea huc ingredi, ut verba
si tantum dicas, sed ut, quando succinis, responsum illud pacta conventa si esse arbitreris. Quando enim di Xeris Quemadmodunn des erat cor m ad fontes aquarum, ita illi erat irima mea ad te DEUS cum Eo pactum si fecisti, scripsisti syngrapham absque charta, Matramento Voce proselsus, si te ipsum diligere plus omnibus, nihil ei praeserre, eiusque amore aris dere. Si ergo egressus videris formosam aliquam .impudicam mulie se rem, te inescantem ad sui amorem pellicientem, dic ei: Non pomum si te sequi, cum Eo pactum seci, praesentibus fratribus, Sacerdotibus, Doctoribus, professus sum, promisi per responsum illud, me eum ita
si diligere, Memadm0dum de siderat Cer Du ad fontes aquartim. Vereor, pacta si conVenta transgredi, illum unum deinceps amorem meditor Si videris, argentum in foro situm, aut Vestes aureas, alios gloriose incedentes, stiis palos famulis, habentes equo frenis auratis, ne te moveat illa pompa, si sed tibi rursus cane, di tuae animae paulo ante cecinimus semis admodum des ierat cervus ad 0ntes aquarum , ita uiderat anima mea ad si te DEUS, quod scriptum est, nobis attribuimus, idque nostrum esse si fecimus. φ Loquitur de veteri more canendi, respondendique in ecclesia per antiphonas quando e psalmi unus aliquis singularis est depromtus versiculta S, qui iugiter a populo succineretur , repetereturque, dum interim psalmi conte X tus procedebat. Seliguntur autem eiusmodi antiphonae, quae maXime salutares esse possint cantantibus ad initillandam pietatem, ,
a se Cithara ergo DAVID ID inquit hom. et 8 in Damon enim non omnino privat mos re ΠοΕp. acl RUM. opus nobis fuerit, ut divina can coelorum . sed aliquando vigilanti prodest;
tica animae concinamus, ea quae ad illiun peccatum autem omnino excludit Peccatum e- pertinent quae ex i0nis operibus pro nim daemon est voluntarius ac spontanea cincedunt Nam si vel alterum fecerimus, Mean sania . ideoque non habet , qui misericordiam tionem audientes canenti per ipera repugne veniam tribuant Hoc ergo incantationis mus , Ut tune SAUL faciebat pharmacum no genere cantemus anti me sic affectae ab aliis bis in damnationem erit , immanior et in scripturis a beato D Avi DR Psalla os, sania. Nam antequam audiamus , timet mali mens erudiatur Neque inis illud spernendagnus daemon nae audientes torrigamur cum res est Nam si linguam canere doceamus I- autem audientes iidem ipsi manemus . ipsi me la canente animam pudebit contraria solet tus abscedit. Isallamus canticum per opera, tem.
ut peceatum ipso Haemones deterius eiiciamus. 4 3
268쪽
ut ramodo intelleXimus e S CHRYSO STOMO, ad nostram instructionem, informatione naque vitae etiam is actionum, ne a VOC dissonent Hom. 28. in epist ad Homun . pluribus monet Cantore S , ne Cantu per opera repugnent; omnes hortatur, ut psallamus Canticum per Um τήν ἀπο τὼ πραν radi ος, μν. In eadem inculcanda re non minus frequens est S. AUGUSTINUS. Quandosi Cantas hymnum ait laudas DEUM. Lingua tua quid agit, nisi laudet si conscientia. Et DEO cantamus, DEO, vivamus. iterum Can- , at DEO, qui vivit EO: Lilli nona ni eius, qui operatur in gloriam si eius, ita cantando ita lallendo, id ell, sic vivendo sic operando. Non si poteritis, quam Vera Cantetis, probare, iis coeperitis facere quod an -- tatis Et alibi: Nam quid pro deit inquit quod hymnum cantat si lingua tua si sacrilegium X halat vita tua Male vivendo multas linguas si misi ii in blasphemiam Lingua tua vacat hymno, caeterae te intuen si iunia vacant blasphemiis. Si ergo vis benedicere Dominum fac verbi in se eius, fac voluntatem eius. Te decet hymnus DEUS ait psalmus. Sed si ubi in Sitin in Balbione non decet c. Ingeniose alicubi veteris novi Testamenti discrimen aciens ubi nimirum datur gratia, charitate in cordibus nostris ipfusa per Spiritum Sanctum, ut impleamus praecepi', huc interpretatur illud salmi CXLli I. DEUS cauticum uod in cantabo tibi, in psalteri decem chordarum psallam tibi a . In sermone vigesimo se X to, prῖesertim autem vigesimo septimo paschali vocem nenia interpretatus hoc canendo in hoc Verbo consonantes ore , consentientes corde, exhortari nos invicem dicit, ad laudandum DEUM. mores vola, alibi idem
a se Decem inquit Serm. 3ῖ. chordarum psalterium , decem praecepta legis intelliguntur. Cantare autem y psallere, negotium esse solet amantium. Vetus enim h0m in timore est, no-Vu in amore. Ita enim tuo Testamenta discernimus , Vetus novum . . . Caritas ergo cantat canticum novum. Nam timor ille servili in veteri homine constitutus, potest qui idem habere psalterium decem ch0rdarum , quia Iudiis carnalibus data est ipsa lex decem praecept 01im sed cantare in illa n0n potest pnticum novum sub lege et en in implere non potest legem Organum ipsum portat, non tractat oneratur psalterium , non Ori atUr. Qui autem sub gratia est , non sub lege , ipse implet legem : quia non est ei p0ndus, sed decu ς, ne timenti 0rmentum est, sed amanti ornamentum Spiritu enim dilestionis accensus iam in psalter o decem chordarum eantat canticum novum. Et postea n. S. Diocest canticum n0vum quod fallit in psalterio decem chordarum. Nemo enim laudat Deum, id est, dicit hymnum , nisi ore suo factis consentiat Deum n proximum diligendo. b se Eum autem ait in priore sermone . . tantum homo securus laudat, qui non habet unde displicent: Et in altero . I. Laudemus Dominum fratres, vita lingua, cordes ore, O cibus Moribus. Sic enim sibi dici vult Deus futirivia , ut 0n sit in laudante discordia. Conc0rdent ergo prius in nobis ipsis lingua cum Vita, os cum conscientia. Concordent, inquam, Voces cum moribus ne forte bonae voces testimon iam dicant contra malos mores O felix mi, tu in coelo, ubi templum Dei angeli suntlIbi et D in concordia summa laudantium, ubi est eX ultatio secura cantantium, ubi nulla lex in membris repugnat legi mentis ubi non est ri-Xa cupiditatis, in qua periclitetur victoria caritatis. Hic ergo cantemus Husiolatu adhuc solliciti, ut illic possinius aliquando cantare se
269쪽
nando, sed consonando. Etsi enim laudare DEUM eiu Sque celebrare maiestatem primarium sit hominis erga DEUM Osricium , ut tamen id cantu fiat, necessitas non est quamvis oppo 1 tun uin, salutare idque Optimum, si, ut hactenus diXimus, Omnia concordent, simusque Oti occupati in DEI laudibus , ut idem nos hortatur. DLUM toti laudate, Caiatet 0X Cctu An h.
te sita; antent facta; DLU I toti liiijdate. Et in psalm XXXII. Cau
tate Iocibus , Cantate cordibus cantate oribus, cantate moribus cantet canticum nostim non inhila, sed vita. Hoc in Concilio Cartha . V. C. IO. sub magisterio S. Doctoris pulchre in cantorum ordinatione est expressum Vide, ut quod re anteue, Corde credim M isod Corde credis, operibu 0wprobes. Atque in psalm. XIX. laudatus S praesul lapius ad hoc cantores stimulat. Non poteritis, inter alia ait, probare, quam Pra cantetis, ni,ico eritis facere, qu0d cantatis. Idem nervos exprestit studiosius S AUGU-sTINI aemulator S. CAESARI Us relaten si a . Hoc igitur persectam reddit aharnionia in atque musica unice christiano digna est, quae per Omne vitae nostrae actiones discurrit , quemadmodum in tota rerum universitate tam mega Cosmo, quam miCro Cosm O, pulcherrima rerum Consonantia, a Creatore omnia sunt ordinata, quibu nos conspirare in omnibus nostris actibus debeamuS, priu operibu S, qua a cantu, Vocibus, qua ratione musicam di
sciplinam dicit AssIODORUS per omnes actus vitae nostrae diffundi HOC
a se Bonum quidem est inquit Serm. 84. GD-tis acceptabile Deo , quartilo lingua fideliter psallit , sed tunc est vere bonum, quando linguae concordat etiam vita. Consentiant simul voces mores; ne forte bonae voces contra malos m0res testimonium ferant, D ipsa vos lingua vestra redarguat. Si enim aliud sonat in ore, maliud apparet in opere quod lingua videtur aedificare, incipit conversatio mala destruere. 0 ergo fratres non solum suavitas voci , sed etiam sensus ipsuis lectionis teneat occupatos ut quomodo sonus vocis delectat in auribus, sic virtus ipsius lectionis dulcescat in cordibus , secundum illud quod scriptum est suam dulcia faucibus meis eloquia tua Domine Et iterum, Eloquia Domini Viderabilia super aurum H lapidem pretiosam multum ae dulciora super mel P favum. Qui enim quando sallit, suavitatem tantummodo vocis compositi0nem cuiusque seni attendit, quid in ipsis intelligi debeat, non attendit, aures eiu accipiunt tran litorium cibum, sed ad animam eius u0n pervenit Dei verbum ae si velut ceram quodammodo quis ruminato de mellis dulce
b se Primum Cait de Artibus Ω Disc. liberalium
litterarum c. s. si Creatoris mandata faciamus, Ω puris mentibus statutis ab eo regulis serviamus. ii idquid enitia loquimur, vel intrinsecus venarum pulsibus omino Vemur, per mulieOsrhIthmos harmoniae virtutibus probatur esse sociatum. Musica quippe est scientia bene modulandi, quodsi nos bona conversatione tractemus, tali disciplinae probamur semper esse se-ciatici quando vero iniquitates gerimus, musicam non habemus. Coelum quoque terra, vel omnia quae in eis dispensatione superna peraguntur, non sunt sine musica disciplina cii in PYTHAGORAS hune mundum per musicam conditum, gubernari ob se testetur. In ipsa quoque religione valde permixta est ut decalogi decachordus tinnitus cytharae, tympana, orgarai melodia, cymbalorum sonus ipsi uri quoque psalterium ad instar instrumenti musici nominatum esse, non dubium est quod in ipso c0ntineatur caelestium virtutum suavis nimis, arata modulatio. --
270쪽
Hoc alibi idem ex ipsa musicae artis definitione pulchre Xplicat, quae rerum sibi congruentium, id est sonorum dii ferentias, convenientias perscruta- DV 97 Nam inquit sive quando psalmodiam dicimus sive quando manda, tis Domini operam navanter impendimus, dulcissimae harmoniae gratia si temperamur. Et si causas huius rei alta deliberatione perpendas, in libet si creatura rationalis, si auctoris sui viVat imperio, ab hac convenientia non si probatur X cepta. Merito ergo incessanter praecipimur Domino psallere, si in psalmo Cithari Zare , in cithara psallere; iubilare in tubis ductilibus si corneis ut dubium non sit haec instrumenta dulcisona probabilium actu una si nobis indicare concordiam. Demum etiam ENNODIUS est commemoras;-dus, qui in panegyrico, quem diXit THEODERIco Regi, bonae conscientiae T. I. post rationem in Et laudibus concinendis recte flagitat. Quod inquit de-ς mqVJ si scendit a peris sola hymnorum licet mercede laxari. Fabricator nundisi ad potiora munera modulatis invitatur eloquiis. Dicit , si non ramali, loco opifici suo lingua tunditur lungitur, quod de sacrario mundi pe- si storis laudatio debet principalis filuere nec solum linguae nitorem O- si stulat commemoratio numinis tui, bono adserenda conscientiae.
Perorati de II. His opportune materiam de antiquiori sacra illa Ecclesiae musica ς 'ς clauclimus, quatenus a prima Ecclesiae aetate ad mediam usque decurren ex
aetate. COCCVIS On Unde nil CCCtesiastici S illustrari potuit vidimus parvis initiis
paulatim in Ecclesia opera, studio celeberrimorum Virorum Ecclesiae Doctorum Pallorumque inolevisse cantum in sacris Christianis, at qualis omnino fuerit, quibus praesertim modulis seu tonorum differentiis constiterit, nullis nobis ex illa petate constat Vel paradigmatibus, Vel praeceptionibus, regulisque. Unde id saltem coniicere licet, maxima cantum musicam veterem ecclesiasticam constitisse simplicitate is seculo demum quarto potissimum incrementa sumsisse tam in Oriente , quam Occidente Cum primis. Quodsi edax tempus ipsa autographa non consumsisset veterum liturgicorum librorum monumenta, certiora haud dubie .eXsplicatiora nobis in hac materia dare licuisset, uti deinceps magis magisque O facturo pollicemur.