장음표시 사용
541쪽
DIVINI OFFICII PARTIBUS. G. V.
que quatuor responsorium canant In variis Xemplis modulationis responsoriorum brevium, quae X antiquis libris affert LEBEU F, plerumque Cleri Th. si lacu nominatur, qui Chor praeeat responsorium P rat variae simul perieites es h 'L p. 39
occurrunt in fine, ubi vo in tertiam prope finalem ad speciem quandam veteris diaphoniae descendit, unde palam est, duos saltem fuisse, qui Cane G
rent, nimirum pro ratione festorum , ad quorum etiam solemnitatem erant periet leses Eodem pertinebant neumata , ut supra capite III. g. . peculiariter notaVimUS.
XV I. Hymnorum in omnibus divini officii partibus frequens est usus Hymni.
tam in occidentali quam orientali ecclesia Graecorum hymni e odis componuntur seu OVem, seu quatuor, seu tribus, seu quandoque etiam duobus tantum ea numeri arietate diversum quoque nomen Grtiuntur canon enim dicitur hymnu S, qui novem, tetraodium qui quatuor,
triodium qui tribus, lodium qui duabus odis constat. Singulis hirmus praefigitur, veluti regula cantus, praeterea in hymni fronte certus tonus notatur. Odae e pluribus coalescunt tropariis, quorum postrema plerumque Trinitatis Deiparae laudes continent, indeque Triadica, theo- tocia nuncupantur prima tropariorum litterae ih unum coniunc ξ Acro-stichiden haud raro effingunt. Quae Omnia Xplicata videre potes in diatriba II. Card. Qui RINI de hymnis quadragesimalibus Gracorum meorum auctoribus, quorum ingen est apud Graec0s numerus, universimque copia maior quam apud Occidentales, ubi aliquando in Hispania reiici sunt vis.
In Conc nimirum Tacar. I. C. a. statutum uerat, ut extra psalmos vel
canonicas scripturas nihil poetice compositum fallatur in ecclesia. A Concilio Toletano IV. a iterum sunt auctorati praescriptique, atque ubique in a
lioris canonicis decantari hoc medio aevo soliti, S. AMBROSI prarsertim nomine, Lemplo, unde etiam Ambrosani, ut iam diXi, vocantur sive eidem ex vero aut falso adscribantur, quales iam suo tempore Xplosit Malafridus STRABO, de eorum in officiis divinis usu agens, iuXta prJ scriptum De Debus eo l.
a In Cone Tolet. IV. c. I 3. sic circa an 633. statuitur: se Ostia nonnulli hymni humano studio in laudem E atque apostolorum martyrum triumphos compositi esse noscuntur sicut hi, quos beatissimi Doctores ILARI Us atque AMBROS 1US ediderunt, quos tamen quidam specialiter reprobant, pro eo, quod de scripturis sanctorum canonum vel apostolica traditi ne non existunt. . . . Sicut igitur orationes , ita hymnos in laudem DE composito nullus vestrum
ulterius improbet, sed pari modo Gallia myis
1liaque celebret, Xcommunicatione plectendi, qui hymnos reiicere fuerint ausi ISIDOR Us, qui huic Concilio praesederat Clib. I. c. . de me eccles, de hymnis S HILARII AMBRO si agens se Inde inquit hymni κ
eius nomine Ambro an voeantur , quia eius tempore primum in celeua Medio iens celebrari ceperunt, cuius celebritati devotio posthac per totius Occidentis ecclesias observatur. Carmina autem quaecunque in laudem DE dicuntur, Tmni Vocantur. Sss ra
542쪽
a Lesertim reguli S. BENEDic Τi HINC MARUS in libro de trina Deitate
peculiarem selectum hymnorum enedictinis e regula praescriptum existi b aviti Hymnorum in horis canonici suo tempore consuetorum copio-P σά. a. sam recensionem init ADULPHUS mgrethis, quale sis adhuc plures alii reperiantur omae in hymnarii antiquis, in ossicio Ambrosano necessarios autem hymnos authentico admitti vult, securius de communicantari, quam ut locales Mapocryphi admittantur. Tum vero de vario eorum usu in horis canonicis loquitur, ad Γ0 manum usum servandum passimc cohortans recenset deinde eosdem qui nunc in usu sunt in ossicio dominicatio seriali per hebdomadam hymnos, subditque Omnes isti, hymni seriales Γ0mar; usu unicam facilem habent notam. De no- si stris autem Alemannis aliqui mittunt nocturnales, ut Colonienses aliqui si omisi laudum hymnis nocturnale ponunt ad laudes, ut Leodienses alii si omnes seriales omittunt dominicale aestivales in feriis repetunt, ut si Praedicatores Securius est sequi morem Romanum. Id quod nunc fit ina si In ossiciis quoque ait quae sanctus BENEDICTUS abbas omni sanctitate praecipuus ordinavit, hymni dicuntur per horas canonicas, UOS Ambrosanos ipse nominans, vel illos vult intelligi, quos confecit AMBROSIUS , vel alios ad imitationem Ambro sanorum cum positos. Sciendum tamen multos putari ab AMBROSI factos, qui nequaquam ab illo sunt editi Iheredibile enim videtur , illum tales aliquos fecisse, quales militi inveniuntur, id est , qui nullam sensus consequentiam habentes , insolitam AMBRO si in ipsis dictionibus rusticitatem demonstrant.
h se Si inquies ita, ut scriptum habetur in beati
BENEDICTI regula , quani iureiurando se observaturos professi sunt, Obedientes, dependentes eidem sanctissimo Patri imo Sancto Spiritui, qui per eum l0cutus est, relictis non necessariis superstitiosorum compositi0nthus, Sancti AM-ΕRosii, sicut ipse Sanctus BENEDICTUS praecepit, vel nominatissimorum atque orthodoX0rum hymnis , de quibus sum cienter habent in diurnis ac nocturnis laudibus , usi fuerint , in quibus cath0lica fides redolet, ire sunt preces, mirabilis est compositio , ne pro talibus , sicut e hymni, cuius initium est Sau- Aortim meritis initia gaudia, cuiusqtie compositorem hactenus invenire nequi' imus, nalitate, ubi cantatur vel potius blasphematur Tetrina Deitas , aut scienter ut nescienter scandalum in ecclesia moveant. e se De hymnis autem metricis valde curandum est, ne cantentur aliqui, nisi appr0bati mediti, ut supradictum est. Reprobi autem ut plurimum nosci possunt, vel quia non sunt generales, vel quia metrum habent corruptum. Ad Primam autem , Tertiam , extam Nonam hymni consueti more Romano non mutantur in minori 0ngregatione sub facili ton servari debent. . . . Aliqu0rum autem congregatio paucis temporibus illos horarum hymnos cantat sub tono festivitatis ultimo versu variato. . . . Qui in Completorio Sinnum post capitulum dicunt, agunt contra auct0ritatem Romanam, ordinem beati BENEDICTI , in quorii in officiis statim post psalmos locatur , sicut in aliis quatuor parvis horis hymnus dicitur ante psalmos. Et in Ambrosano ossici ad matutinas semper dicuntur duo hymni in principio , in fine. Et similiter in Romano x Benedictino Scio, ad 0cturnos dicitur unus hymnus ad laudes alter hoc servant omnes religiosi Italibi, Gallici Anglici Alamanni autem in hoc degenerant, ad nocturn0s nullum . dicunt, ad laudes raro. E quibus videtis, quo sequi debeatis. Ubi de hymno DEUS restior ferin incidit Qui est inquit Ambro, unus
vespertinus Uotidianus, cuius meminit AUGU-sT1NUS lib. VII. c0nfessionum , quando per somnum a luctu anXio , in flore mortis matris recepto, fuit curatus. Et hunc hymnum fratres minores, ali 0s plures male mittunt,
quia authenticiis est multum pulcher.
543쪽
in plerisque, quos recenset magno numero, hymnis de festivitatibus Domini Sanctorum, ac de communi sed cantus successu temporis multum a primaeva simplicitate degeneravit pro ratione imprimis festivitatum uade re insigne habetur documentum de hymnorum apud Cluniacenses cantu, apud Ut Ricun de antiquis Cluniacensim consuetudinibus Quamquam L. n. e. ας. A inquit illorum hymnorum melodia, qui cantantur in pascha , ita ditis plana, indirectum, in ipso sacrosancta dominicae resurrectionis non si magis solemnis, quam si iidem hymni ad aliquem, ut ita dicam, priv si tum diem pertinerent quod nobis relictum a simplicitate seniorum no- si strorum adhuc ita tenetur. Quod ipsi haud probatur , unde subdit: si Et siqua persona esset idonea, quae id Domino abbati suggereret, si suaderet, fortassis emendari iuberet Cernimus in antiqua hymnorum melodia nobis relicta, iam suo tempore in ossicio feriali notavit RΑ-DULPHUs, hymnos feriales Roman usu unicam facilem habere notam. Quod intelligendum est, ut singulis notis sua respondeat syllaba, sine nem marum interstinctione , plurium scilicet notarum in unicae syllabae tractu, ut in aliis hymnis fit atque discrimen hoc adhuc hodie observatur gra datim procedit in officio feriali dominica lique, in Adventu etiam tia-dragesima, festivitatibus Xceptis tam Domini , quam Sanctorum, secun
dum eorum non gradu solum , verum etiam hymnorum argumenta studiosa ac pulchra compositione ad sensum etiam Xprimendum movendumque affectum festo aptum Quod ex ingenti studio mediae huius aetatis incantu Gregorian nobi relictum est XIX. Sunto alii hymni nullo metro aut rythmo compositi non mi-ΤΕ Ευ unus crebri aut celebres in divino officio: Est autem inquit saepe lau- VP ΛΜ i. si datus RADULPHU Tun rensis hymnus laus DEI cum cantico ut est si hymnus Gloria Patri, qui in fine psalmorum dicitur hymnus Gloria pop. XIIT A in exceps, quem angeli Christo nato cecinerunt: hymnus me Deum, laudamus, ab AMBRos1 AUGus11 No compositus. Graeci ολογδν μεγαλην λικρὰ El0ri scationem masnam X parvam vocant hymn. Gloria in excelses, Gloria Patri utrumque in officio canonico frequentatum. Quaedam etiam partes hymni Te Deum laudamus in cantico matutino ex cod. Alexandrin ultimo tona, Podi latiorum an lic habentur quo
nunc non disputamus, quis auctor sit de eius vero usu postea iterum recurret mentio, ac paulo ante de Vigiliis nocturnis, superius Occasione
hymni Gloria in excedis digimus, quem sequi solet, ita ut etiam ritu Γ0mau in dominici Adventus, Quadragesimae, quando non dicitur Gloria in excess, nec hymnus Te Deum laudamus dici consueverit ua de se
544쪽
monachis S BENED1 11 in quodam Gallia Concilio litem motam e Rod. L. m. o. g. GLABRO intelligimus, quod Contra usum Romanum dominici Adventus Quadragesimae hymnum Te Deum laudamus cantarent. Qui dum prῖescriptum regulae S. BENEDICTI GREGORIO approbata praetenderent, in ea consuetudine sunt relicti uam etiam observare licet in antiquissimo or-
T. V. Beed di ne RomaΠ9, monastici Congregationibus accommodato, apud MARTENIUM
ITI Mu ΑΤΟR1UM , ubi ita habetur: si omni tempore diebus dominicis le-- gitur lectio sancti evangelii secundum tempus, quod fuerit Sequitura se num Te Deum laudamus, versum cum K rie Iesson. Et finiuntur si vigiliae. Pertinet hoc ad celebritatem diei domini cor, de qua singularem Prop. XV. propositionem habet RADULPHUS si Dominici dies festive , feriales vero si humiliter debent in officiari. Et hoc Xcellentius observatur in officio, Ambrotanti in quo die dominico nullius sancti etiam Virginis gloriosae si estivitas agitur, sed occurrens in illo transfertur Romanus autem usus, caeteris usibus post Ambro unum melius se habet, in quo omnia est 13osi vena lectionum cedunt dominicis, nisi sint B. MARIAE S. Crucis, IOANN1ssi supti ae apostolorum, proprium cantum habentium. Quando autem si propria historia in alia dominica locum habere non potest, omnis festi- si vitas differtur. 8 Loquitur de dominicis, ubi pro temporum ratione singulares biblicae lectiones habentur, aut mysteriorum commemoratio. Quam in rem singulare aliquid deinceps commemorat, quod dicit observatum fui legenerali consuetudine saecularium & monachorum, quando nova historia est inchoanda ad vesperas sabbatinas e iucunditate responsorium fuisse cantatum. Quod nostro usu haud fit sicut nec quod postea dicit, ipse vero addit, usum Rumanum tantum ita ferre: Iomani in ultimis responsoriis si similem modum servant, ut quoties e Deum dicitur, ultimum omitta- si tur Gloria Patri ad penultimum observetur. Sed dictum modum non si sequuntur aliae nationes. Idem antea circa hoc singularem antiquum Prop. XII. usum R0manum notarat si Item Gloria Patri responsoriorum Romae in li- si bi is antiquis reperitur integre cantatum ad notam toni, sicut facimus post si introitum. Et quia posteris non placuit totum decantari , ideo decise si Cantatur in quolibet octo tonorum usque Si tit erat. Et ita cantantia; si thusenses, Colonienses, Leodienses, plures solemnes ecclesiae post k- ,ria Patri repetitio debet esse brevior quam post versum, ut etiam ser- si vant Γ0mani R Carthusenses. In psalmis vero Gloria Patri sequitur tonum plZimi, cui, Xceptis horis minoribus, Romano ordine semper antiphona subiuncta erat. tuo non convenit cum eo, quod supra retulimus, saepe in vesperis etiam Romae omnes sub una antiphona psalmos fuisse dictos, nisi forte tunc post singulos psalmos Gloria Patri omissum fuerit:
545쪽
DIVINI OFFICII PARTIBUS. G. V. SI 3
, Romnno enim ordine inquit RADULPHUs qui mente tenendus est in vi-μ. XV., giliis nostis, in laudibus, cita vesperis quaelibet laus sancti Trinitatisse post psalmos decantatos suam antiphonam habere debet subsequentem. Et si hic decor ossici divini, ut in dictis horis fiat, in aliis parvis unica an- si ii phona decantatur. aliunde constat, Olim Rumanos doxologiam Gloria Patri post psalmos aut eorum incisiones non ita frequentasse: Hunc si itaque hymnum inquit Malafridus STRAA, nonnulli Omnibus pene psal De reb. ecissis mi interdum incisionibus psalmorum coaptant responsoriis vero pau- i' si cioribus, ut illi qui statuta patris BENEDICTI in horis sequuntur canoniis cis Romani eum in psalmis rarius, in responsoriis crebrius iterant. Nota demum e regula S FRUCTUOSI Sane in Omnibus horarum singularum se rationibus nocturno mc diurno tempore ad inanem psalmorum finem si Gloriam cantantes Eo prosternentur in terram. Eadem genufleXio ad Orationem post singulos psalmos a S COLUMBANO ISIDOR O regulaec. T. praescribitur.
XX. Sic vero ad versus revocari potest haec do Xologia tam in cantu ι χοι, τι- responsorio, quam antiphon psalmorum, alternantibus choris per versus, χηρα ve quae kracis, γηλαγία dicitur. Quo etiam nomine veniunt singulares aliquit
versus in Horologio. aliis libris liturgicis Graecorum annotari soliti, qui
apud GOAR. in euchol. p. a. η συνη ς ιχολογια vocantur. Alibi is discrimen notat pιχους inter . χηροί Hra inquit p. s. n. I. p. 74.
n. s. missis aliis ABnimationibus fersus sunt e psalmis Davidicisve sacra scriptura excerpti χηρο Pr Uersus paulo Ion iures ab Tmnq- grapho ecclesia sic cui cripti. I1 α ιη δετο ἰαχ sunt cong Iobati aliquot tersiculi uius olim formam referentes, es ut a Davidicis verbis , qua
rιχολογεισθ m dicuntur, ertiti et quoque n0men a ceperunt. Huius dus crinninis annotandi gratia tan versiculum προ versum ubique interpretatur. Occurrunt in officiis Graecis πιρα δομελα ς οια προσομοια, quae
vel peculiarem habent melodiam, vel aliis similem. Huc etiam pertinet προκέιρονον μιχον praevium distichum, seu versiculi duo e psalmis Davidicis excerpti, vel scripturae confestim post ipsos legendae, vel rei alterius specialis decantandae materiamis summam complectentes. Qui proprii sunt
illius diei, προκειρονα, τῆς 1 κόρας dicuntur, Ut notat OARUS. Apud Latia . ας. n. 7.
nos varia sunt versuum genera in officio ecclesiastico Praeire solet in officio canonico Deus in adiutorium meum intende P. Hime frequentandum S COLUMBANU praescribit hunc versum in nocturno officio locum orationis tenentem post singulos psalmos tacite decantando , ut habet in paenitentiali c. o. In communi autem Omnes fratres omnibus noctibus MART GERBERT DEMUS I caricc L. L. II. P. I at si tem-
546쪽
L. II. P. I. CANTU IN RELIQUI s
is tempore rationum in fine omnium psalmorum genua in oratione, si non si infirmitas corporis obfuerit, flectere aequo animo debent sub ssilentio diis centes em in diutorium meimn intende, Domine ad adiuvandum es risma. Quem vel siculum postquam te in oratione tacite decantaverint, eis qualiter a flegione Orationi surgant. Usum constanter apud nos servatum declarat laudatus ALAFRIDU a . Regula Magistri haud absimilem notat Persum apertiunt m nocturnis ab abbate dicendum .in Completoriis versum clusorem Alius in eadem regula occurrit persus taciturnia talis, ob id, quod pensum diurnum ante cubitum claudat, sic haud dubie dictus. . sum hic varium versiculorum eiusmodi notat Him -R1 s fissus0dunensis r De hinc inquit sequitur versus, per quem emis titur intentio ad alias scilicet de psalmodia ad lectionem, vel ad hymnum, evangelium id est magniscat, vel Benedictus sive ad orationem domi- nicam, cuius prologus est arie Dison, Chri e Dison seu ad oratio- sinem, quam solus sacerdos dicit. Eadem prosequitur MALA Rius c). Addit aliquid de versu Benedicamus Domino, quem benedictionem vocat, d- iunctamque responsionem Gratiarum actionem si Hoc enim inquit sonantis verba Benedicam Domino. Et Deo gratias. Regula Magistri notat sic versum clusorem in Completorio in ausula nimirum officii canonici. Possiet hoc nomine venire idem Q. Lenedicamus Domino in fine omnium horarum consuetus, quidem cum longioribus eum is pro festivitatum ratione. Cuiusmodi hic specimina damus etiam cum biscantu ex S. biblioth nostra ann OO. Subnectimus cantum orationis dominicae e eodem codice, quam S. BENED. in matutinis laudibus' vesperis omnibus audien
tibus instituit dicendum. Et quia in eodem codice mox cum melodia sa
H 0iii inquit in capite omnium iraeter
Μistac officiorum , quae horis canonicis adhibentur, dici solet, id est Deus tu adiutorii in meum intende, reliqua , Patres antiqui suis collationibl: inveniuntur statuisse omnibus non tanturn Osficiis , sed etiam operibus praemittendum , ut invocatio divinae opitulationis initio cuiuslibet actionis assumta faciliorem faciat, postulandi constantiam & obtinendi virtutem. -In agendis autem mortuorum circa passioni dominicae solemnitatem inchoatumesis expletiones Helorum non ut in exteris fiunt tris itiae videlicet significandae causa, nisi aliquo graviori decreto h De sersibus is repeteii suiu, declinatoriis, et e foris e liniis . . ubi de cantu antIphono, stresponsorio veteri, quo pertinebant. o , Versus inquit ho hahet singuIare, ut X citet corda cantantium ad requirendum faciem Domini in oratione. Idcirco pepissime ante in rationem pri cedit. Versus , qui dicitur in nocturnali Tui ante orationem, qui praecedit e monem intenta vult facere corda praesentium ad testionem , . . Ante hymnos Magnificat. simi dictus Dominus Deus Urael, praecedit versus, quoniam sic debemus esse vigilantes intenti ad verba hymnorum memoratorum, ut in Oratione. In caeteris cursibus ante novissimam rationem praecedit. Oratio, henedictis
semper in fine si est, antequam disiungatitur fratres singuli ad propria. -
547쪽
DIVINI OFFICIL PARTIBUS. G. V.
lutatio angelica annectitur, an hii ponimus, licet recentioris sit usus in horis canonicis inities quidem submissa voce dici solitam. Per is anti m.
548쪽
atem noster qui es in cae lis an ii si cae tur nomen tuum
ud veni in regnum tuum Iat volun
sicut in caeci, in te panem nostrum cottidianum
549쪽
sicutis nos dimittimus et to ri bus no stris. Et
550쪽
s Ι 8 L. II. P. I. CANTU ECCLESIASTIC Us
His vero siligulis quibus concinna constat ossicii quotidiani nocturni diu nique varietas sua propria ac conVenien est nota seu cantus modulatio p estituta, unde mirus decor diVin ossicii Xurgit, hocque potissimum medio sevo omnia rite compositam ordinata ad nos usque perseverarunt.
II cantu es murica satis per annum diebus ac solemn
ratibus, aliisque tum ordinariis cum extraordinariis
aliqua de praecipuis per anni circulum secundum tempora' est Occurrentibus in divino ossicio horarum canonicarum vicissitudinibus dicamus, initium ducendum est ab eo temporis momento, quo Incarnationis dominicae solemnia celebrantur , sumpto initio ab officio Adventus Domini, unde solent exordiri libri omnes antiphonarii seu responsales, qui hoc medio aevo ad ossicium non minus horarum canonicarum, quam ista sunt ordinati. Et nunquam magiS, quam nio principio de L Dentu Domini solemni proprioque cantu abundant a). Singulare est quode ordinario Turonens MARTE NIVS affert, e cuius praescripto Cantur ad Drmam sue baculo sedere iubetur in Adventu. Dum iuxta AMALARIUM lib. V. de T c. o. osscia cantori presbteror&m, Ita celebrant rin sacramentario habent initium in quarta hebomada ante nutivitatem Do nnini. Ad Milaeam ante Introitum, ut alibi observaVimus Canebatur tro
pus GREGO iuspriesu O Quod quo ritu persolveretur passim praesicribu
c. II. arne nativitatem Domini cantus -mnes intiphL0tias, fere milia responsoria fe- ocari , stila sicut per plures frequentiorestiuntios Hagis ac magis movetur animus stlbiliti ad ciuicitii linem uscipiendi praelatum, sto renovatione uitus ma*is masis Moveis diu ad curam nostrae faepasationis in susceptione Domini, D ut per quotidianam rennuatioriem cantus excitemur sequentius ac turpe & teris enas c0gitationes purgamias, tu se digrium habitaculum, Cornatum venturo regi tegum piis cogitationibus praeparemuS.