장음표시 사용
41쪽
Solam opto mortem quam milii fata neganti
Sed non diu rebus suis dissidebat in spes nova brevi adducebatur ut his versibus multisque aliis apparet
Hoc milii undonti lachrymabile earnasen ab alto
Caelo, vox aures sertur ad usque meas
Pon metum Regina tui miserabitur, illa Margaris illa soror regia plena Deo. Fini sit illa tuo fletu longosque labores Et reddet studiis otia grata tuis .
Felicius enim pro gessisse videtur apud Margare tam e Franeia, Navarrorum reginam uni eam regi Francisci Sororem, nec tamen Sine cura ac Sudore namque ei longo tempore suit aestuandum ut ad visendam reginam tandem admitteretur. Hanc primum, anno DXXVI cecinerat rhegnantem ' Ora Veratque ut Seipsum in numero famulorum adscriberet . Sed cum
Dilecta Deo regina et numine plena
Margaris, O clara regia Stirpe Soror. Poemina rege potens germano et rege naarito. Foena in praecipuis anteferenda viri S. Tu praestas virtute tua, ne Prisca Vetustas Nostra pudicitiae tempora laude premat. Nam tua inextincta ui servant pr ecordia flammam Divinoque tuum pectus more Calet. Ingenium, mores, candir ira stantia formae,
Divilia . pietas lingua diserta, genus, ornamenta tibi sunt celestia dona Te superest mulier nulla beata magis. Set Vereor, juvenis ne dicar stultus et audax Virtutes ausus dicere Velle tuas. Quas neque Threicius digne cantaverit Orpheus, Saxa licet canii traxerit atque seras. Si felix et cum pariendi venerit hora, Non Lucina erat, sed tibi liris tu opem. Si quo tuus seu mas suerit, seu RDmina si Plus Persimilis matri persin ili Sque patri.
Si me de numero sanu Orunt diva tuorum ESSe voles, quis ni doctior alter erit Quis me liberior quis me elicior uno Aut quis olor unde dulcius ore melos Dicar ego nia liquos inneis D luare poetas 0rphea Threiciu in ili Dbigenumque Linoi Et regis soror et regis celebrabere ConjunX, Margaris hoc mundus nomine plenus erit. Virtutes cantabo luas prolemque fidemque. Me modo respicias juvenemque inopemque Oetan . Indignis tractant quo ni ora sula modi S. Dedecus est vatem trita sic ire lacerna Cujus ab aethei ea spiritus arce Venit.
42쪽
q0 DE VITA E SCRIPIIS . latina lingua nil prosiceret, vulgari usus est et ad Margarelam seripsit nescio quid ulli grammati gallice . Λd codoquium tandem vocatus est; sed res praeter Spem ei accidit; nam, ut is Se narra Vit, ubi vidis reginam trunco simili S, Obmutuit et haesit nec illa tamen poetae pudorem et rustici talem aversata est; namque eum dimisit blandis verbis et muneribus Ornatum . Sod aliud optabat Orboli ius
Non opus a te peto non li Onores, Se naeis pacem re sui semque Musis
Et cum ad eum mitteret Nugas, hoe votum renovavit Olulo sermone poetica illa ludicra, qua puer olim lusi, plina et cuique grata suere, quant gratiora sutura sunt, qud a me jam Viro prosici Scentur ... Tu regina, tu caelum mihi serenabis nutu tuo per silcieSque ut de te verius quam de suo Cu)Sare Virgilius dicam
Otii Virgilio quae sunt Caesare saeta Fac, regina mihi : si ut et ipsa Dea.
Nec patrocinium neglexit virorum quo apud reginam plurim Una valere audiverat, ut testari videtur epistola quaedam ad Jacobum , varium olen soni cancellarium .
s. Haec illi uni scripsi pulsuris cumulis linquae
Obstupui, allonitu numine, diva, illo, Et trunco similis lapidique obmutui et lia si Extra se, infelix et sine mente sui Nec lamen, ut merui, lanium versata Pudorom, Nec minata ossensa es rustici tale mea. Quin mihi divino, non humano ore locuta, Das aurum et perem plura, benigna jubes. At salis his poloras se confiirmare duobus Verbis atque an inaum reddere 'STER Ri S.
i. Tuae istius uigor magnitudinis Conforritus, Vix hi Scere Apud te ausim, qui nobilium hujus oculi os Et liliorarum cingen decus. Quare, oro, da veniam si relligio est mihi Adiro 10 lanium virum Vale. et Musis apud Reginam heram nauis Fave, et, qua gratia vales, Studiis meis quietem et oliuni impetra
43쪽
DE VIT NICOLΛI OBBONII. TΑlque simul enixus est ad promerendos conciliandos iu sibi animos juvenum e stirpe regia. Ubi dominam Sabetham illustris si uiam avari orum regis Sororem, nupSi SS Rennio a Rohanno audivit
epithalamium scripsit e quo illud dis ichon tantum superest
Clara, anti Itia, poten S, dum mundum exusserit ignis, Perstat ab Hectorea stirpe Oliana domus .
De in eonfugit ad illustrissimum heroa, D. Joannem a Lavallo Castri trianti in Arniori eis oparchum lotiusque orae Britonicae
pru)sidem qui Franci Scam FuX00am regi S a Varrorum On Sobrinam, uxorem duxerat . Miris quoque laudibus celebravit Iesari eum Laut recum uxinum, Summo ' Spei adole Scentem de quo plura speraba . Nec Oleum, aut ut verius di eam, atramentum perdidit nam res ita Successere ut ab eodem principe in albo famulorum landem adscriptus sit. Quo quidem munere in conditione arta ac tu in subito stetit namque ipsum suus o cena Stipendi non paenitendo quoquo gQnlium proficisci ubi ubi locorum agere vellet, Ornandum e S Se curavit.
Tunc spe boni otii plenus ortunaeque, quam istu reci amplitudo
pollicebatur Segundiori expectatione excitatus Borbonius nugis sitiem imponere si aluit, hoc est puerilibus poena aliis in quibus usque adhuc mullas bonas lota male ollocaverat. In iam aetatem ingressus quae ut pulebre monet comicus aliam vitam niseri, alios mores postulat, dicere Sui ζ0culi principum laudes heroico carmine
Ille ego, sui lusi juvenilia carmina quondam Plurima set aeternum Augis sum nomen adeptus, Nun lier a cano et regum decus ocius omne qVos milii adeste Dei P. quii sacrum Heli 'On tenetis, Vos milii adeste omnes, Musa , quae prinui pis tritius Solae et virtutes memoriare et a tu potestis .
Opus suum optim atque doctissimo cuique gratum ore non dubitabat sed eum tenuisse propositum nuda lenia con Stal. Ouidquid enim dixerit, ad ligas suas redire maluit quam Pel'i-cul OSO generi insistere et cum poetica illa ludicra, qu D ab anno MDXXXIII latine et gra)00 inter qui tundum aut na Vigandum, tu Serat, in congerie jacerent, adhuc consus a et incompta cumque blattis ac lineis rixarentur colligere et retractare coepit eaque in unum volu-l. Nugin V. Epistola candido lec. ori. - Claudio Rohano dicavit indu
. . Quos mihi patronos Maecenates tu putabam. Si eratili prpuler Verba dedero nihil. Ergo confugio, salis urgentibus, ad Q. Turi'. Henrico milii clune negabis opem 'I. Nugin, Epistola ad Henricum Laut recum, in editione Grypti iana p. 9ou 493.
44쪽
28 DE VITA ET SCIUPTIS .men in octo libros divisum redegit quod Lugduni, i DXXXVIII apud Sebastianum Gryphium edidit. Anno postero, novum libellum, cui titulus Tubelli sit meu ut is pueris in 'enuis necessuri e Simoni Coli nouo Parisiensi dedit Pi l subjiciendum. erisimile est octo illos Augarum libros ab ru litis honorifice sui SSe accepto M namque novam ejusdem operis editionem, JaSile id, anno DXL apud haeredes Alexandri Cratandri protulit.
Ex ea die paucisSimos versus emisit orbonius, sive latinas litteras apud aequales jam sordere animadvertisset, Sive etiam, Horati duce, persuasum haberet eum esse stiritum qui, cum non premetur inopia et non melius putet dormire quam scribere VerSuS .
Anno tamen DLVi edidit apud Michaelem Vascosanum a Fruu-cisci Valesii regis obitum in ue Henrici ejus silii Iereis udreuiuis diut0- qum et ultu quin tum non injucundu .
Ea sunt ud de orbonii vita compertum habemus, et lanium ex ipsius scriptis : nam ex uetoribus sexti decimi surculi qui deno Stro poeta mentionem secerunt neminem invenire est qui de illius vita ac moribus quidquam retulerit ingenium atque artem in eo
Septimi autem dedimi speculi scriptores inter quos Moreri' et Baillet perhibentio bonium a Margareta avari Orum regina sui SSecooptatum, ut liliam ejus, Joannam ibi e tam humanis instrueret disciplinis atque ita meruisse ut beneficio quodam apud Candatum
Ande vacorum Oppidulum, ornaretur. Narrant praeterea poetam noStrum, cum illum aula taederet, in benefficium suum se Se recepi Sse atque ibi vitae suae curriculum consectSSe. In ea Sede, non videtur Dorbonius laudandi, dolendi meridie an dique artem omnino repudiasse namque rege Franci Se e XStincto, Henrici regis digere laudes aggressus est Sed, cum merce e SSet
5. Te poetarum chorus hujus aevi Ut suun Phaebum celebrai' pasSimGesti inprimis ego rana quam is Inter loros
Et alias.... moriar, si non Rex Henrice, iam Buccina virtutes dicere digna luas Spero soro ut pergas Q qu0d si facis, Henrice Regum Ut puto adhuc veterum par tibi nemo fuit Quis ibi adhuc juveni Regum se comparat alter Perge, uno posSi ut minor esse Iove.
Ex libello qui titulus in Frandisci Valerii obitum.)
45쪽
DE VITA I OLA BOR BONII. 29 tardior, Joannam. discipulam suam, VerSibu Oravit ut principis liberali alem maturaret .
Quo mortis genere exstinctus sit orbonius dissicile di elu est neque multo facilius est dicere quot Suae delati anno e vita disces Serit. Quidam mortuum esse serunt anno DXLII . Quod quidem stat Sum est, namque anno DXLVII conjugum illustrium Antonii B0rbonio Vindoein sensis udis et discipulae SUM, O Innae, avarrorum principis, epithalamium cecinit, quod PariSii apud Vascosa
s. Si novem iis is de iii iam tribusque Gratiis quartam cupide requirat Juppiter, nullam ibi praeferendam Dicet Apollo. Tale nancisci decus, o puella Jana, priscorum ala Stirpe Regum, Ut Dei donum uerit, tumet me
Sedulo qui te docuit utinas Litteras, plus quam sui et paratus Te equi, quo te lua cumque sala
Qui tuus doctor fuit, est eritque ut tuus vates, sugilare laetos Incipit coeliis hominum nec ulla Gaudia carpit. Moeret afflictu cupiensque mortem Carmen extremum meditatur et quo Vim Sud sortis canet et maligni Vincula sati. Tun virum talem peritSSe, Virgo, Tun sine. Magnum nec adibis unquam
Henricum Regem libi quid petenti illo negarit Hunc adi idens otius impetrabit
Regius nil non pudor auferetque I iribus verbis homin sena poetam Rodde Lentum. Audeas pulchrum acinus precamur Aggredi, si vi animos piorum et Eruditorum tibi sempiternas Dicere PateS. Fac reviviscam tibi tot labores ConSecrabuntur, cava quos recondit Arca tot libris tua fama Summum
Ex eodem libello. 2. Vide Finot Notice biographique si a Nicolas Bourbon, 1853.
3. Vide de eodeni scriptore, pra)ter lorori et Baillet Niceron emo ire p0ur servir 'histoire des homines iliust res dans a republique des et tres, n25 Grosle : Nemo ire fur es Troyens celebres, l8la. - Jaciluo : otice sur Nicolas Bourbon de Vando)uore 1857 - Sonari uiographie des personiiuges remat qua bles de Troyes et u departe me ut de 'Iube, 882.
46쪽
I. - Duo genera poematum orbonius scripserit.
Poematia Scripsit Borbonius quae Vu ius appellaVit, mulla tenuiter multa venuste, multa tacete, multa cum bile quae Oliecta, non Servato temporum aut rerum Ordine, Sed ut quaeque in manus venerant in ossi libros distribuit. Ab ipso orbonio accepimus u quosdam suisse male seriato , qui risum in uis carminibus reprehendebant, quaSi rem pro sanam indignamque homine christiano Sed nonne, aiebat Orbonius, inest tempestivo atque honesto risui plus verae pietatis quam in tristibus quorumdam Superciliis e seripsisse nugas negabat
Carmina lusi olim totum jam sparsa et Orbem Nugarum titulo mugis sunt omnia te R. Ne tamqn id vitio verti mihi debet, 'inor, Si puer et juvenis famae ereSdenti A more. Prodire ausus sum atque ocis ad tempus abuti.
VerSu vero ac loco omnes excipi volebat in quibus de Deo et Servatore Christo deque religionis cultu pie aliquid tractasse videri POSSet Nam receS aiebat hymnos, das et id genus alia in honorem Dei, cujusmodi me secisse multa gratulor acturumque Spero, Ut ni Si furiosus maloque genio percitus nugas dixerit δ Ε ugis quoque liceat seponere duo carmina quae Sententiarum graVitate ei Suumque numero trecento enim utrumque excedit)cum caeteris puSculi ejusdem auctoris valde discrepant errarium scilicet et Pte iusto uium sive cumuen ud pueros de Moribus. Pleraque Boi boni poemalia ad illud genus pertinent quod veteres Vocavere epi9 ut inhu Nemo nescit hoc genus tot versu tantummodo recipere quot operis cujuslibet litu is admittat laque latini poetae promptima epigrammatis sigura distichon udieavere Disticha multa scripsit Borbonius, multa etiam leti asticha multa hexaSticha Verum
1. pistola ad uillelmtim Bostonum u9 e, I p. 90.2. pistola ad Franciscum uerium de Benestae. Nugin, IV, p. 209. 3. Epistola ad uerium, p. 2l0.
47쪽
DE VARLIS ORBO ΝΙ SCRIPTIS . alsactum est saeptu ut, cum duo erSuS, Vel quatuor, vel sex totam sententiam continere non ΡOSSent, USque ad triginta vel etiam quadraginta versus epigramma Suum protulerit Plurima tamen apud Borbonium invenias carmina quae ad epigramma nihil pertinent lyrista scilicet poematia quae dius appellat, elegias nonnullas et epistolas Sed qualemcumque formam induerint, ita distribui posse videntur 10 Versus Borbonii ad amicos aut MaecenateS. 20 de Se pSO. 30 ad Rubellam amicam. 4 JOei.
6, De re litteraria. I ImitationeS. 0uae sunt ad summum CC poematia.
II. - Carmina orbonii ad amicos et Maecenates.
Carmina pleraque orbonii nihil sunt aliud quam litterulae aut
schedulae quibus conatur parare ac tueri amicitias, adSciscere patron OS, On Sequi pecuniam, Victum, asylum, VeSteS libro multaque alia quae longius e S Set dicere. Quo in genere latinos poeta Lemulatur, Xprimit, reddit, Martialem inprimis a quo originem ducere videtur Putes enim, si quid in studiis cognati valet, et hujus propinquum. Ludit ut qui sacillime, mendicat ut qui 'nastissime, dolet ut qui impatientissime. Viros sexti decimi speculi, qui aut divitiis aut regio favore plurimum
Valuere, prope omne Veneratus S ac miratus rem quidem credas
dissiicilem, arduam ac fastidiosam, quam vero singulari induStria ac mira impudentia expediit domini quilibet, dummodo potentem aut locupletem judicet, virtutes ac merita excogitat, nobilitatem Scilicet et munificentiam, et pietatem, et decorem, et eloquentiam, et ingenium. Sed pro cujusque conditione gradatim laudes sua Ordinat. Si a Maecenate suo pauca sperat hunc tantum nuncupat hominem benesneum, doctissimum, clarissimum; sin autem plura, hunc facit Semideum, e Hectore Sanguine cretum, sui saeculi splendidissimam lucem, Summi Artificis pus nobile
Τantus es ut nequeas major vel clarior esse, Ni teipsum superes et Deus esse velis .
Quid illius refert utrum suae laudes cum veritate congruant necne Parum curat Petrum Liselum, praesidem curiae primarium.
48쪽
32 DE VITA ET SCRIPTl S. luce ac palam, judicem fuisse improl)uin et iniquum hunc vocat virum integerrimum . Item P Ogeli uni magi Stratum accerrima et immodi a lingua apud onmes notum, dicit Demosthene a Iullio
Nos Galli abstinus hodie, qui facundia
Longe superat Demosthenemque torallium .
In his versibus condendis non veritalem Orbonius, mercedem tantum spectat. Si quando tamen Optat praemio si nudatur, ingratum Maecenalem, mutat aut SuppreSSO Omine, excludit e suis carminibus. In epistola quadam ad benevolum legiorem quid de suis laudibus sentiendum sit impudentissime aperuit
Si quis ori hominum dio Aulorum Cui Nugas vacet a sese stetitare Miretur, dubitet, rogetque caussam Cur hae seditio secunda nostra Sit tam dissimilis priore ab illa Sic respondeo: Vir, meos relegi Versus, quos ego luseram phasellus Quod dum actito, disco nou quibusvis Dextram ut dicitur esse porrigendam.
Nam quosdam editio prior vocarat Claros, eae imiOS 1 i08, amicos, Patronos, lepidosq/ie audidosque
Quos longe esse alios uastarnque salsam Eventa ipsa ostent opinionem Tam mens usque sui milii in parandos Prona, et cerea, et incit3ta, amissos. 0uare, nil tibi, lector, esse mirum Debet quod novus hic meus libellus uuaedam nomina respuit boni fit Summa injuria, quando in uana seretitos Laus effunditur et mali in solos eunt Laudati, tacitos pudet relictos .
Multa etiam compOSuit carmina, qu 3 Sirenarum vice, Calendarum Januariarum die, ad praesules atque principes detulit; sed, dummodo nummus Veniret, arum cura S Se Videtur quo favore apud patronos exciperentur, ut hi vel Sibus apparet
Saepe loe strense versus tibi, Carole mitto, Num, rogo, num erodis sic tibi verba dari 'At quid habet, quod ut nisi versus, Carole vates'
2. Gallisse, Poliet. 3. Nugin, ΙΙΙ, 54. 4. In editione Gryse hiana suppressa sunt pleraque carmina in honore ni inu-liacorum quae legi possunt in editione principe. Si quae Supersunt, notandum est nomen Galeotium versum suis se in Gal09tum. 5. gar, I, II, 2 P.
49쪽
DE VARIIS ORBONI SCRIPTIS. 330uid vates aliud quam dare verba potest Verum age, si nostri sordent tibi, Carole, Versus, Latrinas, in quas conjiciantur habes i. III. - Poeta de se ipso loquitur.
Quanto humilius in rogando ac mendicando sese abjicit et prosternit, tant elatius semetipsum evehit, cum penuria oblitus ingenium Suum contemplatur et intuetur
Tun' is es qui non Helicon negavit Congredi sacris toties Deabus Τun is es cujus caput ipse laur0
Gentium quo On penetrat tuorum Carminum clangor Quid in orbe toto Jam tuis nugis, elegis et dis Clarius exstat
Nuga Sane Scripsisse fatetur, sed quid laturum est si semel nobilius aggrediatur opus y Mira est enim et insolens illius actantia. Illi superbienti si qua fides esset adhibenda, nusquani fuisset poeta melior, elegantior, tersior Venu Sli Or Ocosior. - Quodcumque carmen emittit, id asserit pleri Sque υ λουσοις hominibus placiturum. Si quando ocatur, jocos suos pollicetur candidissimo atque eruditissimo cuique viro grato sore Iino sperat quemque in legendo et risu crepiturum . Et quod de ingenio suo sentit, id quoque de persona. Quod Si tamen videres conem illam quam omnibus Nugarum editionibus inserere voluit, ne Ori Sui lineamenta posteritatem effugerent , Boi bonium naso suisse longiore et facie emaciat sorsitan saterere. Ille autem suae sormae praestantiam in dubio nunquam habuit, ut his Versibus testatus est
Sum vates ego, Lingonicae sum gloria gentis Sum juvenis, qualis cum raperetur Hylas Et Phrygium super Ganymedem munere forma pl. Nuq P. II, 184.2. Nussin, VIII, 108.
Si me nobilitant Nugae quid, quaeso, suturum StSi grave maturius moliar author opus 2II, o.
o. Iota Sylva o eos est ac plena sacetiarum eam simul atque famulus meus descripserit, ad te mittam. Crepabis risu scio inter legendum. Epist0laad uerium. 5. Hoc tetrastichum de sua imagine comp0suerat :Haec est orbonii orentis imago poetae, Quam quivis Coi dicat pellis opus. Hoc a Borbonio dissert tamen ista loquendi Exors est linguis nobilis ille tribus.
50쪽
Flexanimus tenero manat ab ore leseos. Dotibus his tantis vi leor milii dignus amari . .
Sum juvenis tenero ut claroque allabilis ore, Fidus et ad verant actus anaicitiam. Una olim Phrygi si eum Ganymede fuissem, Cum Iove nunc essem, pascere ille grege
E se lanium virum existimat ut persuasum habeat ad lectores multum interesse quid agat, quid patiatur, quo eat, unde redeat, ubi sedeat. Inde sit ut necessarium judicet de suavita nullam rem vel
Febres suas ' ventris luxus , capitis et lateris gravedines stomachi cruditate S, dentium dolores et multa id genus incommoda versiculis notavit, recen Suit et descripsit. Si scire velis quomodo poetice dialet, o Versu ad Xemplum e ugis detraham
Audi, pater, meum Clamorem et exaudi preceS, O Christe Jesu, per tuam Crucemque et Omnia Vulnera, Per quicquid unquam 3SSUS es, Oro miserum me liberes His dentium cruciatibus, Doloribus furialibus. Nam morbus hic inutilo Totum milii corpus facit :Ita in sint, urget, neddi, Ni respicis, periclitor h.
Vanitate intolerabili continuisque querimoniis legentem quemque obtundit et negat orbonius. Quanto autem mihi potior ac gratior videtur cum desinit Se 80lum diligere et intueri atque redit ad saniores sensu. Me juvat ut puta audire verSus quibus and operam suam nobilitavit, parente honeSlavit vivos deflevitque mortuos. II is poematiis inestis QScio quid vere humani et inceri nam pectus est qu0 pectora tangit. Ex his exi Stimari potest orbonium fuisse bonum Vando peranum, pium silium, amantemque fratrem. Jam supra memoravimus epitaphia quae maerenS OSuit desuncti parentibus hie nobis proserre liceat epi Stolam qua Suum fratrem Jacobum ad humaniores littera excolenda Summopere hortalus est.
Tu minimus fratrum quum sis, J3 Ohe, meorum, Vixdum annos natus quattuor at tu decem, Per patriam manesque pios cineresque parentum