Carminum puerilium et juvenilium libri 4. Vincentii Placcii Hamburgensis

361쪽

Numinis, attigeram quarti primordia lustri

Et mea sedulitas, animique volatilis ardor Cunstas pene vias studiorum, altosque recessus Sponte sua , ductore carens pervaserat omnes. Non hospes Latio poteram turbaeve videri Grajorum: ratio constabat certa loquendi. Argu menta locos noram ducenda per omnes, Et quibus eloqu ii stant ornamenta figuris, Sive solutus eat, seu celsos sermo cothurnos Induat , dc numerosa exhalent verba furores. Et fuerat novisse parum, nisi concitus ipse Grandia fudissem puerili carmina vena. Et memini fudisse olim , dc cecinisse Columbum Carmine verboso, memini cecinisse parentem, Agnatosque, bonos& amicos, Sc prius hisce Omnibus, ut par est . in honorem Numinis hymnosa Versibus hinc majora addens , quaecunque vetusta Grajorum, gentisque jubent monumenta togatae Fortia facta virum seros memoranda per annos Et successuris repetenda senescere sectis, Evolvi, & studio vitanda imitandaque magno Disternens, chartis fidis animoque locavi. Et mores, quos quaeque probasset terra, vel

Quos collaudassent, didici. Quae norma decori Quae iusti, quis verus amor, quae meta laborum Optima, quaeque hujus sit vitae summa beatae. Porro Oiam varia possit respublica lege. , i . Uniri,

362쪽

Uniri, cives qui praestantissimus ordo Conjungat, dio cujus pars magna Platoni Nondum etiam perspecta fuit, neque nota Si

girae. Quid memorem numeros numerorum, &dbiscere leges Quas placuit mensurae, Sc eodem linea plano Quam varias varie componat ducta figuras . . Inde artem radio pingendi gentibus orbem. Terrarumque situm,ic stellis radiantibus axem, Occasusque ortusque astrorum M tempora

certam

Quae variant distincta suo vaga sidera motu. Tum quae decipiat tremulum fallacia visum, Quaeve admota juvent , di caeteraeplurima, quae

nunc

Singula vix numerare vacat, quibus impiger olim Imbutus, patriam maternaque tecta reliqui, Impatiens residere domi, peregreque vagari Imprimis avidus: Nec jam me vota meorum Multum immaturos annos teneramque juvem tam Saepe objectantum,lacrumaeve movere parentis Ulterius poterant, cursusque inhibere paratos. Ergo lares patrios fugiens, charosque prinpinquos, Et cum fratre una peregrinae creditus aurae, . Liberior totas animus laxavit habenas Ipse sibi: nec pars studiorum intacta remansit Quae decoret, vel quae possit recrear colentem.

Qua ratione domos variis fundare columnis Aptata

iDiuitiato by Cooste

363쪽

336 CARMINUM

Aptatas solidare trabes, & tollere coelo Conveniat celso minitantes culmine turres Ut Uallis, latisque urbes circumdare fossis, Et bene firmatis quae propugnacula muris Expediat posuisse, aut qua fulcire caduca Arte detur, subitasque cito reparare ruinas, Aut facere, utiliterque inimica advertere muris Agmina, qua fossas liceat superare profundas, Eminus aut multo congesto stipite vallo Desuper impendere urbi. Tum praelia quali

Conserere opportuna loco , quove ordine, quantum Obliquam, aut sinuatam aciem, flexamve moveri ΕXpediat, cunoare etiam . aut compage soluta Quando globos laxare omnes, atque agmine

facto Hinc atque hinc vacuo praestet se effundere

campo,

Et quas praeterea bellorum figere leges, Quaeque solent variare Duces edicta periti. Nec tamen heic etiam distendi substitit ardor: Lassus praeteritis, & mox praesentia damnans Ad nova pergebam. Cujusvis nomen ad artis Auditae jam me pruritus, di inde sciendi Prima rudimenta dc primordia cuia tenebat. Ergo etiam praecepta avidus praesaga futuri Addidici, nocturnus Arabs, aut accola Nili Quae coelo collecta dedit non pauca sereno, Plurima vana quidem, sed non tamen omnia

Si speranda fides etiam hic comperta loquenti,

364쪽

Exemploque probata meo, qui saepe recordans Praevisamque diem , saevaeque pericula mortis Fatalemque horam ; clementia Numinis almi Quam tamen , hocce meo toties de pectoreta sis Indulsit precibus, vetuitque immergere letho Atroci, & damnando animam meliora precam

Ne memorem vario quae constans linea ductu Frontibus, di mediis scribit praesagia palmis Et quae praeterea non delassandus, Zc omni Intentus generi studiorum sedulus hausi. Scilicet omne genus discendi, arβ quaeque pIacebat Ingenio laudanda meo, nulli tamen Omnem . Olim impendendam potui decernere vitam. Nec studiis solum capiebar: in omne laborum Usque genus poteram juvenilem flectere men

tem.

Nunc mare, nunc terras peragrare, dc mercibus Indos Aut Afros, Arabasve vagos spoliare libebat, Mens quoque saepe fuit furibundum poscere

Martem sSigna sequi , lituosque tubasque ac aera sonoro Agmine, quaeque explosa cient tormenta tu

multus. -

Omnia mens agilis, mens ignea singula versans, In varias se saepe vias dubiosa movebat, Cuncta probans, laudique inhians cujuslibet

artis,

Cujusvis studii. Sed di horum plurima vires

365쪽

Corporis, atque animi tandem lentanda potestas, Vel matris desiderium , vel udia meorum , Nascendive locus, vel sors inimica vetabant. Donec sancta Themis tandem atque volumina legum Vosta satis, numeτosa satis, confusaque sPolem Librorum pluteo deturbavere gravato.

Recte equidem, digneque: sed o si fata dedissent Sacta salutiferi potius mysteria verbi Transtitis, atque illi totas impendere curast Quam mihi nunc tranquilla quies, nugisque

maneret

Liberior mens, nec turbae manda profanae Sed quoniam non haec Superis fuit alta voluntas sNec famam mutare licet: dent crimina poenas Haec mea, castigetur temerarius error, Quique leves juvenem stimuli ambitionis age

bant.

Interea Tu, Magne Deus, dum prima negantur Vota mihi, cursus studii moderare secundos, Hactenua δc tractata mihi, tractandaque pom hac Da, Pater alme, Tuo cedant constanter honori, Et prosint patriaeque meae, carisque propinquis, Et cunctis, non laeva mihi tua sincta voluntas

Quos ψlim in patria, aut alibi, volet esse clientes Discipulosve mihi, da denique cuncta saluti Cedant fausta meae. Da, Clementissime, quaeri Hoc, Pater, di coeptis feliciter annue nostria.

366쪽

Si Τe alias largum, nec inexorabile Numen Sensimus; Immersum magnis multisque periclis Olim Italis cum me peteret nil tale timentem Fraudibus, invidiosa manus, studioque nocendi , Et caeco in mea damna ruens accensa furore. Tu nc Tua me, Venerande Deus,Tua gratia sola . Hostibus eripuit rabidis, & acerba 'rentum In me odia illusit, semperque obsessa viarum Insidiis vitare dedit , tutoque reduxit Tramite, nec selum praedae dedit esse casellum.'Tu pariter, memorande Deus, Tu sole mi-

sello Praesidium , . Medicusque mihi, di medicina fuisti,

Tosta mihi saevo cum languida viscera morbo Siccarentur, Zc obstructis penetralibus imis Purpureus venis sensim putresceret humor. Communique utens aegro cum corpore fato Vis animi, cursu jam lentaretur in ipso. Seu sic Austriacus nostris inimicus Iacchus Turbabat venis; studiis seu spiritus olim Fixus &absumptus nimiis, stagnare nocentem Materiam ac imo dederat considere ventre, Immotam ferr5, ac chalybi, tritaeque cicutae. Accessit Medicin, quo non indoctior alter, Qui nocitura, breviquerierum reprobanda Propinans , Ipse viam letho latam patefecit, dc aucta . Ut morbi instantem satagens praedicere mor

tem s

Tandem alii invitus me tradidit. Ille vocatus P a Arte

367쪽

Arte Machaonia, mixtisque peritior herbis Evacuans pigro stagnantem ventre saburram, Expulit admissi felix primordia lethi. Scilicet hoc Tu, summe Parens coelique lique, Hoc precibus lacrumisque meis, moestaeque parentis, Absentisque simul fratris commote jubebas. Nec minus Aureliis, etiam Tua magna Po

Adfusi, ac aures misero patuere benignae Clamanti, dimiserere Deus, miserere, cienti. Aureliis, ubi te quondam , charissime TROLLI, Non revocanda dies 8c ineluctabile fatum Abstulit, dc nimis immaturo funere mersit. Me dolor, atque tui TROLL I miserande perempti , Et desiderium , & gravis inclementia febris Consimilisque tua . di Medici melioris egentis,

Spemque metumque inter, magno terrore premebat.

a Ipsaque lethiseris mors irretiverat atra Cassibus, implicitumque tenens in caeca trahebat Tartara, qua Stygiis torrentibus aestuat Orcus, Atque animas fido consolatore larentes Experiundorum certo sine fine malorum, Et miseri pavida conturbat imagine lethi, Huc ego deductus, vix prae formidine meatis Semianimis, media Dominum de morte vocavi,

368쪽

Aspiciens fructra luctantem dc multa gemenis

. temPraesenti auxilio juvit, dextraque potenti Eduxit, mediaque adeo de moneredemit, Eripuitque orco, rictu deductus hianti Et patuloqui me spe saepe voravit inani. Ergo, Deus, venerande Deus, Tibi pectore

Thura litare precum juvat,&Tibi dicere laudes Nam Tibi consilium vitae, auxiliumque reis

gendae is a Committens, Deus alme, meae, bis tervem nendus JInque animum revocandus eram quam stamina fuso . . . a

Nostra cito, filoque brevi fragilique rotentur. Hoc Italos odiis, variaque libidine foedos, Et notos celeri Gallos levitate petentem Proderat admonuisse, novae consertia vitae Ne male flexibilem traherent in crimina men

tem.

Hos iterum, Oetava cum fessus denique bruma Tauris terrarum spatiis, tot calibus actus, Reddendus patriae spe non renuente viderer, Nondum etiam oblito monitus renovare Paternos

Uisum forte Tibia Postquam febricula rursus Importuna, aequis patriam contingere votis Me vetat, tamiserum spe nunc quoque lactat, i inani, -

Et terret graviore metu, curisque fatigat. Magne DEus, terrae coelique hominumque Creator P 3 Eter-

369쪽

Eternum venerande PATER, Tuque Optime I E s v, Vox magni ratioque Dei,& Tu pectora,Sanctus olim electorum qui SpiRI Tu S ima gubernas, Has humiles ne sperne preces. Miserere jacentis Semper, di orantis, nec dedignare vocantem: Sed trepido succurre, precor, succurre paventi, Et tenui Te voce, at magno angore cienti , Praesentique Deus praesens assiste medela. Namque, Pater,Tu sole potes, Tu vulnera nobis Infligis , solidasque iterum , imponisque le-

Impositos fasces. Veri solaminis auctor, Et miseris. promist Salus, atque. unica Vita Tu, Deus alme, manes. Te solum supplice cultu Nunc veneror, vitam que di veram posco salutem

Tu, siquidem nostri caussae sunt crimina morbi, Da, precor, humanae sorti, primaeque juventae, Da precor aetati veniam. Peccavimus omnes, Omnes aeterna puniri morte meremur, Ni mitis velis esse Pater, fragilesque tuorum i Ni mox respicias vires de pulvere sumptas. Sis mitis, sis ergo bonus, Pater alme, precamur, Ne sevi, furiose, nimis. Non histe ferendis Non ego sum. Cessa tandem, Pater optime, cessa, Sentio commotae crudelia vulnera virgae , Sentio onus, nervosque metu ac terrore soluto . Et fractas animi vires , magnoque pavore

Brachiaque ec dextras lassas humerosque laban-

370쪽

Tandem parce, precor, Pater, atque ignosce petenti, Da veniam fasso, patria pietate remitte Mnsas, viresque mei jam corporis ultra Atque animi, ah iram nimium compesce fu

rentem l . .

Quod si tota mihi spes interdicta salutis, Si tandem pueri petulantia morte pianda est. Nil moror. En rata sit Tua sancta dc magna V

luntas a Alme Pater, non fata haec immatura recuso, Dudum praesentis sordent mihi munera vitae, Nec mihi munera sunt: sed onus , sed flebile pondus: ἀPropria nec tam me quam matris cura relictae Angit : eam Tu , juste Deus, mea crimina num

quam . . ,

Ferre sines, culpaeue meae sibi sumere partem Najorem , atque meis pressam succumbere poenis. Illi magna mei conser selatia lecti , Iamque lubens moriar, vivusque subire sepulchrum Nil graver. Aut si sic poscis, vel fulmine puni, Dum cita mors curis animam saevoque dolore Absolvat, sordesque lavet mihi criminis omnes,.ssiternamque ferant haec funera saeva salutem. Hanc saltim concede, Pater, concede petenti, Et scio concedes. Sic certi oracula verbi Nempe Tui, nec speranti nec clausa precanti Et totiens comperta mihi Tua gratia spondet. Cui soli acceptum refero, quod tramite rect