장음표시 사용
351쪽
Impetus ,exagitantque piae praecordia flammae, Oraque muta, cietque imo de pectore voces Jam solito major, jam non spontaneuS ardor. Plenaque divino succensaque corda furore Abripiens, animum currentem in carmina pellit. εErgo juvat tentare aliquid, juvat ora sacratis Atque animos laxare modis, & pangere carmen,' Quod Te, summe Deus non sat laudabile Nu
Et tua dona mihi, coacervatosque favores Commemorans tenui vena, miretur amoremi andum, immensum, quem Rex celsissime
Ingrato generi nostro , semperque rebelli, AEternaque malas poenas sibi morte merenti: Inque illis apprime mihi quae plurima praestas, . AEternum Uenerande Pater, Clementia quanta, Quae bonitas Tua, quantus amor, primordia mundi Ante mihi decretus. Ut o nec luce fruentem Nec dum etiam genitum patrio compleXus amore Nunc etiam nutris, conservas, instruis, ornas, Et patria pietate foves, fatu mque tueris. Mens stupet, attonitos ferit admiratio sensus, Imaque divini pertentant ossa pavores, Praesentemque Deum sancta formidine pectus Agnoscit, cultuque humili veneranter adorat, In primos quotiens menses revocatus M annos, Natalem que diem, vitaeque exorsa retracto
352쪽
Vixque exantlatos desudatosque labores , Fataque diverso plus quam puerilia cursu Tot vicibus distincta, dc tot metuenda periclis Saepius, aeternaque timendas nocte tenebras Discussas, operaque tua auxilioque perennhEmersis tandem post nubila longa serenis Lucibus, ic laetis concedere jussa diebus. Haec memori quotiens & grata mente re vo, Consilii, Rex Summe, tui decreta potentis Vimque Tuae fatum non expugnabile dextrae Suspicio ,Uenerorque lubens, ta sentio prorsus Fortuitum nihil esse bonis, sed cuncta superno Arbitrio, validisque Dei subsisterejussis, Et placitis variare modis. Hinc laeta vocari Haec aliis, alii rursus quae tristia dicunt, Quae tamen hoc differre uno distrimine solo Advertas, quod QIa malos incommoda vexent Vera, nihilque juvent keleratis congrua votis Fata, secuturae nisi quod praenuncia cladis Durius inflictum securis vulnus acerbent, Extremamque gravent simul accelerentque
Sola pios at vera manent aeternaque vitae Commoda, non illis durissima credita vulgo Fata nocent , quae tandem ipsorum ceciere summo . Coguntur conversa bono, certaeque saluti. Non secus ac aegrum quae cernas laedere corpuSAgrestesve gravesque cibi sint, sive salubres, Et duri sint sive leves facilesque labores, Quae firmis sanisque serunt nutrimina mem ibri. ν
353쪽
Et solidis augent athletica robora nervis. O Rerum supreme Parens, da quaeso petenti Justorum numero censeri ac ordine sacro Me miserum , precibusque. piis , votisque e lentem Te Dominum, fatique Deum, Astrorumque
Sic s laeta mihi currant, seu tristia fata, Mens animi maneat constans, nec mobilis ullis Fortunaeve hominumve minis, sed conscia C A R I s T IAtque D Eo secura suo confisa parenti, E cunctis salvanda malis illaesa triumphet. Hoc precor, hoe, Venerande Deus , concedeprecanti,
Et scio concedes. Sic spes divina futuri, Nec dubiosa fides, fidei sic Spiritus auctora Promissus cupidis, sic experientia certis Exemplis, propriisque mihi collecta probatis Spondet, M ad cunctos praestat selatia casus. Quippe mihi nam non invitus sepe re
Et memori quoque nune obversant omnia menti, Quanta malia vis lava mali quam saepe misello Incubuit, monuitque utentem sorte piorumb Communi, facienda bona, & mala multa is rendarisepio, Sed cuncta tamen cessere benigno Numinis auxilio devicta , fugata, necussura Permansit constans aut irreparabile damnv m. . Quam
354쪽
Quam cuperem nunc, Alme Pater, nume rosa profari . AE talis mala magna meae, superantia longe Mensuram annorum modicam, numerumqne dierum s
Corporis Sc juxta vires, animique tenelli. Quam cuperem ; justique canens exempla f. roris, ' Et mea condignis exercita crimina poenis, Addere quae primae capiens fastidia vitae, Sensi magna Tuae mox adjutoria dextrael O utinam digno detur Haec mihi pandere versu Singula, quae numerare vetat sua copia, quaeque
Munera nondum etiam nato tua sancta vo- Iunias .
Decreri , vitae fingens mihi fata futurae: Ne tamen ingratae probrosa istentia linguae Nocte premant collata mihi benefacta perenni , Obvii nunc, animoque meo sistentia sese Uaudator tenuis, qua tandem voce licebit Pauca canam,vel multa canam,sed plura silebo. Nempe Tuo Venerande DE us sum munein
Natu, homo, ratione Ee imagine Numinis almi Nobilior brutis, fragilis licet illa tegatur Corporis exuviis, animo quod viribus impar Saepius injecit volucri retinacula Fenti. Scilicet hoc etiam certo Prudentia summa Consilio Tua fecit, ut ortu mλpe recordans . Debilitate sua atque instantis imagine lethi .Lnctificum, matura Tuae primordia summa Nec merito putandameae pietatis adorem. in, Nain
355쪽
Nam siquidem non vana fides, & vera meorum Si constant narrata sibi, non Sparta tulisset Martia me, natumque necasset decolor Indus, Philosopho vel Cive furens auctore Stagira, Cum pallor, maciesque brevis praenuncia vitae, Et solis obducta tenerrima pellibus ossa, Extantes tali, planta calx longior, dc pes Articulos numerare omnes, nec segmine facto Qui sineret tremulos visu discernere nervos, Et tergum serram quod posses dicere, lumbi Elumbes, pro ventre locus, neque musculus omni Corpore vel saturum qui posset paescere murem, Et tussis, gelidoque tremiscens frigore pectus ,
Vix sibi conspecto praecocia saepe ji urentrieoniae dubiosa artis praecepta secutum Invitum quamvis, praedicere fata parentem. Nate vale, vix nate vale, divellimur ergo Momento sociati uno, vitamque recentem Nestius, ingressusque modo fugitive relinquis Nonne foret satius nec te, dulcissima conjux, sInfirmum hunc peperisse, nec illum ad funera
Gaudia quae optato dederas relevata puello, - - Mox immaturo rursus deferre sepulchro pG nimis immitem Lachesin, o stamina vitae Curta nimisi tam cerno, puer dulcissime, cerno Ora propinquanti male singultantia Letho, J que eXtrema trahens tenerum suspiria pectus Adspicio, tenuique oculos jam luce natantes, a
ra magna de parte intus jam morte recUt
356쪽
Εluctantem animam fracto de corpore cerno, Sic secum riter. At ridens Deus aethere summo Firmus in infirmis, perferre volucribus auris Hos questus, ta laeva vagis dedit omina ventis. Me sternutantem calidis nutricula pannis Involvit, pavidoque inspexit pallida vultu Saepius, an etiam nunc spiritus aeger anhelum Quassaret pectus , vacuasve volasset in auras. Hinc tepido modicoque fovens me lacte misel
Iam desperatae suffudit pabula vitae.
Congenitam mox ergo mihi mea crimina labem sRore sacro laticisque ablutus fonte beato, Spes ego decepi potius, quam vota parentum, Effusasque preces : crescensque infantia coe , tum Fortior in plenos hausit mea laetior annos, Nil morbo, morbive metu, mortisve gravata. Iamque animus vivax puero crescebat, di annos, - , Corporis δc modico pollentes robore nervos Ingenii vis aucta mei superare laborans, . In varios lusus agilem dc molimina vana
Et curas tenues acuens, ad inania mentem
dccendit, cunctos imitatrix simia mores Ceu fingit, motusque hominum se format in
Visaque ridiculis commutat seria nugis: . Sic ego, nescio qua nimio temerarius au suAdscendens, mox praecipiti turbatus ab alto
357쪽
Et caput excusso terrae allisime cerebro, Atque ipsam effudisse animam proclive fuisset: Ast ego, divino sic me custode regente, Nil nisi brachiolum propius quajungitur armo Infregi, quod post cura studioque parentis, Successus addente Deo, viresque tenellas Augente , haud magno solidatum tempore
rursus Concrevit. Nec jam veteri de vulnere tanto, Ulla manent, alias soliti, monumenta dolores, Nec monstranda tenet vestigia nota cicatrix. Caetera qu id memorem Tua munera, Maxime Rector,
Cunctique quo digne cantem verbosior ore , Praematura Tuae quae munificentia dextrae Jam puero primis numerosa indulsit ab annis , Nondum noscenti nec Te, nec dona benigna Larga Tua concessa manu. Quod nempe Pa
a Christicolas, vereque pios, quales prece multa Tharsiades, votisque piis, lacrumisque petebat. Quod Patriam, quae verba Dei, quae nomen h
Imperio Germano & toto nobilis orbe, Denique quod fratrem quo non mihi carior alter Inveni modo natus, id o Pater optime, totum Muneris esse tui fateor, semperque fatebor. Quod porro ingenium, praeceptorumque eapa
Ac docilem nactus mentem, ad meliora, parentum Ina-
358쪽
Imperio, durique licet terrore magistri, Applicui, assuestens studiis veroque labori, Q uodque sacrae pietatis actans, Te saepe pusillus Tentavi precibus, votisque di simplice cultu, Gratia sola Tua est, qua Spiritus intima sanctus Rexit , & a uetorem docuit cognoscere sum
Clementemque Deum, di puerili arcessere voce Iussit, & abba Pater , sonuit lactantis in ore, Non effabilibus cumulans suspiria votis. Sic igitur virtuti incumbens atque libellis, Consiliatricem praeceptricemque malorum Desidiam excussi membris, atque otia lenta Effugiens, vitium effugi, tollendaque seris Vix annis primae communia crimina vitae. Sicque manum ferulae tandem subduximus, di
aetatemque suo primam fervore calentem .
Auspiciis propriis solo adspectante Parente Reximus. Ast illum saevi inclementia morbi Ρceoniis succis, cunctisque salubribus herbia
Fortior afflixit, nee adhuc aetate gravatum l . Aut annis pressum fatis admovit. At ille Pauca super miseram genetricem, nosque pre- Catus , . Atque Deo soli nos commendare laborans, Ipse lubens obiit, lethumque interritus hausit, Et jam confractam morbo, sedemque caducam Corporis aversantem animam permisit Ο, lympo.
Felix ille quidem , di quantum licet esse
359쪽
Usque novae species, quam nox super incubat
Atque ambit, CHRIs To ducente. iubente, recessit, Ad vitae properans sedem melioris di aevi. Nos vero miseros magis, infelicior aura Post illum quos nutrit adhuc. di plurima ductos Per mala, nunc etiam terrarum detinet umbris Implicitos, sortisque vices & vana timentes. Hoc coelum, memorande Pater, nunc testor, Mastra, , Et coelum hoc magnum, coelique quod astra gubernat i Numen, ut optavi morientem Te comes olim Ipse sequi, ac una componi frigidus urna. Necjusti tamen atque recentis sola doloris Vis fuit haec : eadem plures mens mansit in
Et nunc firma manet. Nec enim mea vota Pre cesque , Nunc damnem : repetam potius, quae sepe precatus Tandem certa feram. Da clementissime Rector' orbis, & alme Deus, fragili da corpore solvia Ocyus, aeque meo propiorem degere CHRI
Sic precor, atque puer, memini, sic saepe precabar ,
360쪽
Sive futurorum sic mens praesaga malorum Suadebis, seu caecus M annis impetus illis Inconsultus erat, ratio seu vera precandi Iam tunc stans de parte mea mihi nota patebat' Non certe languor nec desidiosa quietis Spes mihi caussa fuit voti. Non lenta placebant otia. Non primis umquam mihi defuit annis Ingenium vigilax, animi mens, corporis ardor, Et juvenum cunctis constans audacia coeptis. Nempe omnes subii desudavique labores, Centenos tamquam certo victurus in annos. Liberioris & aucta mihi cum copia vitae Non abjectum animum varios pulsaret in
Quo-me-cunque furor juvenilis , & impetus
Et novitatis amor, studiumque immane sciendi Pellebat, laudum cupidus, festinus, & audax, Auspiciumque sequens famae, ingeniique fati
Nil detrectantis nervos, vestigia doctis Et magnis calcata viris , charoque parenti Qua poteram relegens, confidentissimus ibam, Fortunam falaulam mihi, praeventuraque semper Votum fata putans,superandaque cuncta labore Assiduo, humanis , concedere pervia curis, Spem magnam invidiam fatis facturus habe
Jamque puer si fas saltim sine crimine vanae Ambitionis adhuc mihi commemorare talenta Usibus ahi aliis, indultu credita summe