장음표시 사용
371쪽
Vana superstitio veri fucata coloro . Atque impostorum falsae pietatis imago i Ancipiti nunquam seduxit in avia Baude. Nempe tuo auxilio Sathanae vitavit abyssos, Hoccerte felix animus. Tu perfice porro . Perfice opus , Venerande Deus, nec desere
Et scio perficies. Et si mea crimina mortem , Majores vel morte jubent Te poscere poenas, Quod tamen hic iterum supplex Te depre
At Tu ferre dabis. Sic me patientia nunquam Deseret, & victrix Spes semper firma manebit, Solamenque Fides addet, finemque manere . Extremum faciens,quacunque in morte beabit. Hoc credo, hoc spero, hoc firma pietate fideque Ouotidie precor. Haec mihi pars certissima voti Constat, di in media praesens fiducia morte. Haec mihi, si sic fata velint, quae deprecor usque, Impositis adversa malis, cessuraque numquam Ipso etiam coelo se praecipitan e manebie, Et stabit longos indelassata per annos. Si tamen, o Deus alme, genu quod supplice
Te precor, ulla meae remanent Matia vitae,
Si su perest primae, spes ulla relicta salutis,
Si redeunt vires, ut sentio, si vigor artus Occupat, atque iterum si vis saevissima morbi Visceribus se consumens desaeviit imis , Si, ceu signa ferunt, mitescet tempore tracto Ingenium crudele mali, minuetque furorem:
Da, Pater, hanc Duce Τe quam solo & praeside' solo Vi
372쪽
Nunc etiam duco, fata ad meliora reservem Denique, nec longos vivam infeliciter annos. Da requiem fesso tandem, finemque malorum, Et cursus faciles fatorum, de sidera dextra. a Non ego avarus opes censumque in damna furentem, Aut male dilaeeranda mihi bona nequiter opto, Nec quos non mereor sequor ambitiosus h
Exulet ista meis semper vecordia votis. Hoc peto , ne desit nimium mihi , nilque supersit, Ne mihi delictig mentem v ana libido Corrumpat , nimia se animus dulcedine rerum Atque voluptatis plenae languore hilus Negligat, aut summum contemnat forte da
Nil ultra modicum quaero. Quodcenque nece
Et sine quo non uita placet, sed virere mors est, Hoc humili selum voce,ac prece sMpplice posco. Silaeus ullus adhuc precibus, posco', atque re
Si Tibiperdita ovis placuit: si fissus olim Degener occursu potu it gaudere paterno, Illi me milem faxis, Pater, atqus perosum Plurima transecta puerilia erimina stitae M Te currentem rap crimina cuncta μmi te, Et poenas auctr, patria pietare misellum Amplexuque fove molli stlatia nutu.
373쪽
1 Αε CARMINUMDa placido, alloquioque Tuo da dulce levamen
Moerenti, ac animam longa sub morte trahenti. Scilicet atroces portavi Numinis iras Longius, immitesque dedit petulantia poenas. Jam satis illusere hostes, vicinia tota . Insultavit acerba mihi, miserumque protervi Vocibus Zc risu divexavere procaci. Non ego , chare Pater , tanto par esse dolori . Ulterius, tantisve queam subsistere curis, Jam dudum mens fracta malis animusque fati scit. Tandem , chare Pater, tandem, Pater Optime, finem ' cHisce meis impone malis, venturaque promus Dissimilis vitae currat fortuna peractae, Aut sit nulla mihi vita, aut brevis, aut procul Aluctu & lacrumis ignominiaque senescam ;Da mihi, chare Pater, tetrum deponere mor- . .
Qui cum carne cutem, qui siccat in Oue meis dullas . I . oppressumque animum misero depascit M aut-: fert.
Da patriam incolumis tandem charosque propinquos . Adspiciam , veterique domum tibicino fultam, Deliciasque meas forulos, variosque libellos, Et quae nunc spe tarda nimis sua gaudia poscit, Da viduam matrem salvo cum fratre salutem: Cumque illa reliquum degam feliciter aevum,
Donec sola virum quae disi lare parenti
374쪽
Divina vi vota valent, ineantur, εcapta Moribus, arbitrioque Tuo. Pater alme, probata Sponsa sinus, ad ima mihi praecordia pandat. Sic ego, sive forum, seu curia, sive cathedra Ne poscat, bonitate Tua, fretusque potenti Auxilio, Pater alme Tuoa , fideque, Te pura veraque colam, servire paratus , i Cui potero; promptusq; bonis, ta largus egenita Vota tibi sol vam; nec quod semel ore profudi, Ulla mihi mutent vivendae tempora vitae. Sic si forte novae, veniant in carmina vires, Seque vigor , quod nunc spes abnuit, exerat
Numquam carminibus, Deus alme, tacebere nostris. Soli vena Tibi mea serviet, di tua facta Admiranda pii discent me vate nepores. . Si tamen hic etiam nunc prorsus inutilis ardor Ingenii veteres neget usque resumere vires, At non propterea decus immortale benigni Numinis immerita condent lablivia nocte. AEternum laus, summe Deus, Tua stripta mamnebit, Mente mea, memorique haerebit pectore fixa, Et quo voce minus potero, Te, Maxime Rector sCorde magis, vitaque colam. Tibi serviet iste, Dum meus hac tenui vescetur spiritus aura, Donec in aethereas sedes deductus Olympi' Excelso su per astra gradus firmante cothurno Summa ferar, curasque humiles mortaliaquaesto
375쪽
Despiciens coelo gradiar , securus ab omni Immunisque malo, subjectaque sidera calcem Laetus ovans, puroque hilaris caput aethere .
Immensoque Tuis completo laudibus orbe Cantus ipse meos sanctorum cantibus addam, Angelicaqueonente simul Tua facta cohorte 'Iam non mortali cultu, neque voce profana Hele olim collata rhi hi tua munera pandam, Accendens digreis coelestia tecta Triumphis. ο
376쪽
378쪽
Germano meo honoratissimo ct Charismo, .
S. P. D. . Osquam diutius quam vel&m s
ris sum Poetatus , tandem is cissima Frater, tec- ante quam iam s
Carum nescio quid lubet jocari. Nec vero habeo eum quo malim. Nosti nem quam non soleam bona Me frontem expολων- , jocos miscere , vis cum iis quos optima plana diligo. Horum Te principem mihi esse, facilius scio eredes, quam ego dixero. Nequa etiam absumpto tot merbosis carminibu spiritu.
satis mihi animi superes , quo quam effuse. ct magis hisca oculis meis amem , digne pr dicare possis. Tum uti modo dictum habet. Mo jam seriam ad te semotum asserre. Sunt
379쪽
Sunt apinae, tricaeque, M si quid vilius istis, Non potes in nugas dicere plura meas. Non dubito equidem quin Terentianum iEud eum Pamphili tibi nunc in mentem veniat. Quoniam nemini obtrudi potest, itur ad me.
Mod se sentis, profecto haud stulte sapis , O
nescio an non rem acu plane tangas. mem enim ego , messe jam Carminum meorum mel vindemia prorsus his acta , ad stirilegimn ct racemationem invitare ausim , praeterquam Te, qui quidquid β f atre ad Te venit , non potes honese aliter quam boni constulere ' Rιο s rationem praeterea aliam instituta mea a me exigis, etiam sic αἰνάργειν me potius quam invenies. Meminisse, puto, ea quae T)bι nune a me exhibentur , plerraque omnia jam olim frustillatim ad Te is me permenisse' mare cum non post pnt facto alieno , ad alium transferri, tua merito manse urit, non facta sunt. . Id quoὰ eo nunc dico , ne quasi de nova liberalitate mihi novas gratias agens suaviter erres , ct Triba A. nianum inimicum capias , vel Iuris Consiuit
- rem Schoia ludibrium debeas , qui quod semel tuum es , amplius tuum feri non patiuntur. Sed mitto jam spireses sos Dris vices , ne fin .estrum summitatibus , stemmam injuriam posnam , existimes, meque repente eae Poeta rabuistim prodiisse vineris. Scio enim quam fleatis Φον , subtilitatum no strarum imperiti , ad legum optima saepe verba metu exalbescer e. c.
iis mali ne caussa Tibi nunc Am , malo Amplia
380쪽
eitate sane Philosophisa ima fraterna laequod restat proloqui. Nimirum nullam aliam in
em hasce mmae ineptias tibi nunc iterum mitis to , quam ut iter- tisi riswm haud indecarum excutiant , Tuque ubi non indelectatum ta iis senseris, etiam commu es a leos nostris remissonibus ad mutuam hilaritatem noctuque non ivratam recordationem pravocare possis. Ruod
si alicubi liberius aliquid scripsi, quod Oax comtigisse puta in is graviori quidem atque itasti
re censura ipsius opusculi tenuitas facile me emimet : ut adeo hoc nomine apologosi bis parandos non existimem. Muid autem tenebriones Olucifugae de meis nugis semiant, non magnopere mihi curandum duco. Scio praeterea esse aliquod hominum genus aliena etiam minima curans, sua negligens , bonis maledicere promptum, benefacere promin ineptum. Horum plerique cum vi tam probris, famam nequitiis prodegerunt , ne meliores ipsis alii videantur , flent frente briata , ct oratione ad severitatem composito , bonos omnes carpere , ct ut sapere videantur coelum vituperare , ct Jovis errata apud plebem traducere. Illi quid de me messe versibus sentiant parum moror. Neque enim ad ipsorum sultas opiniones actum vitae meae flectendum tam δεο , ab exemplis peritiorum potius , quam ab
inertium reor ensione emendationem mei meo rumque opusculorum petiturus. Malgem tamen
illis talibus dis Dere; ne similis videar. &uου quis ex hoc grege Tibi molesus esse coeperit, quemadmodum non solent fere nisi apud alios aliena