장음표시 사용
381쪽
mordere , non egebis prolixa oratione. Min generosa σνωm σή multa optime defendi. Tum μοκ-ωυών ipsi facile tibi extorquebunt. Ultra διασαρμὼν vero prooediendum neutiquam censes, ne insanos sapere , aut Arcadios pecora ad rationem redigere velis videaris. Sed utrum dem que joco an feris Meee mea ludiera defendi umquam debeant, mihi quidem perinde es: mo otu Germane Charistae fieris sp mecinn valeas
382쪽
MISCELLA ALIA SERIA. Ad Lectorem.
N tibi longa breves, Lector, post
Nempe breves versus, laus longa, Et longa voluptas Si nequit, at nequit δc nausea longa sequi. In
383쪽
Da placido, alloquioque Tuo da dulce levamea
Moerenti, ac animam longa sub morte trahenti. Scilicet atroces portavi Numinis iras Longius, immitesque dedit petulantia poenas. Iam satis illusere hostes, vicinia toea Insultavit acerba mihi, miserumque protervi . Vocibus 8c risu divexavere procaci. Non ego, chare Pater. tanto par esse dolori . Ulterius, tantisve queam subsistere curis, Jamdudum mens fracta malis animusque fatiscit. Tandem, chare Pater, tandem. Pater optime, finem Hisce meis impone malis, venturaque prorsus Dissimilis vitae currat fortuna peractae, Aut sit nulla mihi vita, aut brevis, aut procul omni A luctu Zc lacrumis ignominiaque senescam; Da mihi , chare Pater, tetrum deponere morbum Qui cum carae cutem, qui siccat in osse me-
oppressumque animum misero depascit & auf-
Da patriam incolumis tandem charosque propinquos Adspiciam , veterique domum tibicine fultam, i Deliciasque meas forulos, variosque libellosi, iEt quae nunc spe tarda nimis sua gaudia poscit, Da viduam matrem salvo cum fratre salutem: Cumque illa reliquum degam feliciter aevum,
Donec sola virum quae dissociare parenti Divina
384쪽
Divina vi vota valent, ineantur, 3capta Moribus, arbitrioque Tuo . Pater alme, probat Sponsa sinus, ae ima mihi praecordia pandat. Sic ego, sive forum, seu curia, sive cathedra Ne poscat, bonitate Tua, fretusque potenti Auxilio, Pater alme Tuo, pietaye, fideque,
Te pura veraque.colam, servire paratus
Cui potero; promptusq; bonis, & largus egenis; Vota tibi solvam ; nec quod semel ore profudi,
Ulla mihi mutent vivendae tempora vitae. Sic si forte novae, veniant in carmina vires, Seque vigor , quod nunc spes abnuit, exerat ultra: Numquam carminibus, Deus alme, tacebere nostris.
Soli vena Tibi mea serviet, & tua facta
Admiranda pii discent me vate nepotes. . Si tamen hic etiam nunc prorsus inutilis ardor Ingenii veteres neget usque resu mere vires, At non propterea decus ismortale benigni Numinis immerita condent oblivia nocte. ADternum laus, summe Deus, Tua scripta manebit , Mente mea, memorique haerebit pectore fixa, Et quo voce minus potero, Te, Maxime Re- istors Corde magis, vitaque colam. Tibi serviet iste, Dum meus hac tenui vescetur spiritus aura, Donec in aethereas sedes deductus Olympi Excelso super astra gradus firmante cothurno
Summa ferar, curasque humiles mortaliaquo alto
385쪽
Despiciens coelo gradiar , securus ab omni Immunisque malo, subjectaque sidera caIcem,. Laetus ovans , puroque hilaris caput aethere .
Immensoque Tuis completo laudibus orbe Cantus ipse meos sanctorum cantibus addam, Angelicaque eanente simul Tua facta cohorte 'Jam noti mortali cultu, neque voce profan μὰ olim collata mihi tua munera pandam, Accendens dignis coelestia tecta Triumphis.
386쪽
388쪽
. Med. Doctori. Germano meo honoratissimo ct Charissimo, .
Osquam Sutius quam medem δε- ris sum Poetatus , tandem duiarissima Frater , tecum ante quam finiam sCarum nescio quid lubet jocari. Nec vero habeo cum quo malim. Nosti nem quam non soleam bona fide frontem expo Tigere, O jocos miscere , vis cum iis quos optima plane diligo. Horum Te principem mihi esse, facilius scio credes , quam ego dixero. Neque etiam absumpto rat merbosis carminibus stiritu. satis mihi animi superes , quo quam effuse tact magis hisca oculis meis amem , digne n dicare possim. Tum uti modo dictum habet.
nolo jam seriam ad pe sermonem Userre.
389쪽
Sunt apinae, tricaeque, εc si quid vilius istis,
Non potes in nugas dicere plura meas. Non dubito equidem quin Terentianum iEud eum Pamphisi tibi nunc in mentem veritat. Quoniam nemini obtrudi potest, itur ad me.
Muod si sentis, profecto haud stulte sapis , O
nescio an non rem acu plane tangas. Murm emm ego , mese jam Carminum meorum vel vindemia prorsis his acta , ad dicilegium ct racemationem invitare ausim , praeterquam Te, qui quidquid A fratre ad Te venit , non potes honeste aliter quam boni confiιlere ' Muod si rationem praeterea aliam instituti mei is me exigis, etiam sic me potiu1 quam απι ν invenies. Memmise, puto, ea quae Tibι nu ne ἀ me exhibemtur , pleraque omnia jam obmfrustisiatim ad Te is me pertenise mare cum non posent facto alieno , ad alium transferri, tua merito manserunt , non facta sunt. Id quoZeo nunc dico , ne quasi de nova liberalitate mihi novas gratias veris staviter erres , er T ι baia vianum inimicum capi , vel 'uris Consiuit
rum Scholae ludibrium debeς , qui quod semel tuum es , ampliω tuum feri non patiuntur. Sed mitto jam sui sor sos juris vices , ne fineorum summitatibus , smmnam injuriam positam , existimes, meque repente eae Poeta rata. tam prodaise vineris. Seio enim quam soleatis vos , subtilitatum nostrarum imperiti , ad se igum optima sepe verba metu exalbescere. Cuis
is mali ne causa Tibi nunc sim , malo fimpli-
390쪽
eitate plane Philosophiea , imo fraterna hoe
quod restat proloqui. Nimirum nullam aliam in finem hasce meas ineptias tibi nunc iterum mi to , quam ut iterum tibi risum haud indecorum excutiant , Tuque ubi non indelectatuis te iis se=feris, etiam communes amicos,n ris rems sonibus ad mutuam hilaritatem noctuque nouivratam recordationem provocare possis. Ωuod
si alicubi liberius aliquid scripsi quod vi* con-ngsse puto) is graυjori quidem atque illas ore censura ipsius opusculi tenuitas facile me eximet : ut adeo hoc nomine apologosinobis parandos non existimem. Muid autem tenebriones Olucifugae de meis nugis sentiant, non magnopere mihi curandum duco. Scio praeterea esse aliquod hominum genus aliena etiam manima curans, sua negligens , bonis maledicere promptum, benefacere prorsus ineptum. Horum pleraque cum vitam probris, famam nequitis prodegerunt , ne meliores ipsis alii videantur , solent 1rente sm-briata , ct oratione ad severitatem composita , bonos omnes carpere , ct ut sapere videantur coelum vituperare , ct Jovis errata apud plebem traducere. An quid de me mei fue versibus sentiant parum moror. Neque enim ad ipsorum sultas opiniones actum vitae meae flectendum censeo , ab exemplis peritiorum potius , quam ab
inertium reprehensione emendationem mei meorumque opusculorum petiturus. Malgem tamen
illis talibus displicere; ne similis miriar. Iuου quis ex hoc grege Tibi molestus esse coeperit, que admodum non solent fere nisi apud alios aliena