Jacobi Martorellii Neapolitani De regia theca Calamaria in Regia Academia litterarum Græcarum professoris sive Melanodoxeioi ejusque ornamentis liber primus secundus

발행: 1756년

분량: 461페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

LIRIL CARII. INITIUM HEBDOMADIs

nemo unus miretur , si in laudato saxo septem Deorum etiam cornibus florens idem numen sistamus , bovemque detur mus , ut omnium dialium numinum communitas minime scindatur ; - & plurimum debere me fateor πανυ Petrelchio , qui planetarium hoc fragmentum gemma Ia-dica carius in membranis suis expressit,&Monifauconio, qui maximo deinde operi Antiquitatum adjecit ; etenim uti in nostro atramentario , ita in hoc mutilo lapide Saturnus pater assidet primus, testatissimumque s cit veteres ab eo, non ab Sole εῖδοματικάς dies inceptat se. vii. Addam demum lucernam, quam sat elegantem affert to. I. v 2I.

Ita rupi. Passerius ὀ-, atque grande Italiae nostrae decus , in qua sunt septeni planetae quoad hebdomadis

appositi , inque

medio terra ; cumque in circulo dispositos videas, ignorabatur antehac,

unde Dii initium sumerent, vel potius antequam

Regium noc atrament

rium nos Saturnum principem esse docuisset, universi Soli mπρωτειον facile indulgebant; verum ex tot scriptis, ac figuratis monumentis superne dedimus, quis die αππώlvi in hac lucerna Saturnum lubens salutaturus est . Passerius in id vasculum nihil , quod lucernam oleat, adnota Vit, praeter inhaec verba: computandi per hebdomada tempoia minime avriquum esse apud Romanos pq irae quidem multum dissicultatis patiuntur,& qua de temporum vetustate sermo ei sit, ignoramus. Praeterea jam multis pag. 3o8. praestiti sane . quam diversum esse dierum hebdomada planetis dedicare , ae ab his eandem nuncupare, & nlud quidem satis vetustum , hoc solummodo Christianorum,

52쪽

NON AB SOLE, SED A SATURNO.

3c posterioris etiam aetatis fuisse jam dedi ; quare non inde quis colligat lucernam hanc minime antiquitate spectabilem, cum sacrandi dies his astris Dionis Cassii aevo jam mos patrius evaserat. Ceterum de hoc ci- melio, quando verba de nostrae thecae calamariae possessore mihi factitanda sunt, quaedam etiam addam. Iure apposita et, in vasculi hujus centro Vestae , sive Terrae icuncula ; etenim notum est planetas audivit se

κ' λοκράτη μας , & sane κωμορ praecipue pro terrae habitatoribus adhibetur, ouod vel a lex icis tenes.

Vides jam praeter Dionis Cassii, Tertulliani, & Petri Alex. auctoritates , marmorea etiam monumenta, & ex aere scapham,& lucernam, praeter Regium hoc vasculum acramentarium una conspirasse , ut quidquid traejudicati in animis etiam doctissimorum virorum inveteravit de Sole principe hebdomadis , funditus evelleretur ; & nunc stoliditatis amcessensus, si quis hujus notae, & roboris, tantaeque vetustatis testimoniis antiqui erroris tenax minime obsequatur; scio etenim ferire ingenia resquέdam αναλπι ους,&nunquam praevisas pigetque perdenda fateri, quae ad senium usque edocti sunt homines, praesertim sit satis diu sapientum virorum nomine , & fide innixa viguerint , uti planetarius ordo dierum est , oui ab Sole initium sumere censebatur ; nunc denique ab Saturno

eorundem πιι ιν caeptam definimus, posthabita magnorum Seriptorum comtra sentientium fama: nec Sel denum curamus, sui Maligerum , & Pet Vium taceamin, sui ut ceteri Saturnum ad imam sedem rejecit , licet de re planetaria diali peregrina,& selecta quaeque congesserit; hic etenim in cap. 2O. probandum summa ope aggreditur : Orbis dierum hebdoma ieieonsans apud veteres initium in die Solis, . quate hodie manet i verum si totum hoc caput ad taedium longis silaum attente legas , omnia docte involuta invenies,& nihil concocta; quae ut a me apte digererentur, ac componerentur, diu ad laboratum est. Vm. Age cum Seldeno de re planetaria benemerentissimo decerem mus, qui in omni cap. 2 o. laudati operis totus est, ut Solem hebdom

dis principem , uti vulgo creditum est , stabiliat firmetque ς verum socios sibi adscivit nullius pretii, Maevi inficeti , veluti Vettium Valem tem, qui primas agit, Psilastrium,& Ausonium; cum nos pro Saturno,

praeter ceteros, atque aenea. & marmorea monumenta, stitimus Dionem

Cassium in historia primipilum , & bonae aetatis . Et quidem Vettium

probat H. D inellus in diss de tabulis caeli , quam legas in fin. to. r. spici legit Patrum p. 4 r. adnotasse observationes astrologicas aerae Diocletiani anno I . & Christi recentiores, ita ut Vettius longe junior sit Constantini tempestate , qua vixisse videtur Seldeno . Fortalle etiam tempore multo sequiore eum scripsisse inveniremus , si ejus opus , quodan. sc. in non unis bibliothecis servatur typis editum evolveremus; quare astrologi hujus circulatoris auctoritas nihili est contra felicioris tempestatis,& maximae notae Scriptores. Philastrium Brixi ensem, qui in ordine die-

53쪽

331 LIB. II. CAp. II. INITIUM HEBDOMADIs

rum in libello de haeres. n. I II. Iovem Sδturno anteponit, non curamus, cum norint omnes, quanto suavissimus auctor audiat . Tritum epigramma, in

quo inοαατι, ως Deos Ausonius conclusit , divinoque illi parvo agmini praesecit Iovem , complectitur dierum ordinem , quoad Christianor uinritum, qui pro admirandae Christi resurrectionis cultu , diem secundum hebdomadis, i. e. Solis, in primum converterunt; hinc mirum non futurum, si idipsum lectites alibi' invaluit enim adeo mos ita enumerandi. dies, ut in oblivionem ethnicae consuetudinis omnes traxerit; siquidem satis supemque ratum firmumque ostendimus ethnicos primas detulisse Saturno. N que mihi opponas Solem appellari in is in rei in v.8 6. ab AEschylo '-εὀut γέτω, venerandum 'septem i. e. siderum ) moderatorem, ac pris cipem, praesertim cum Seldenus interpretetur pis. 447. μι-teribus ἐξῆοα επι dicebatur , quoniam scit. ' ε ὀδομης ester ηγλης , seu septenarii tam in planetis, qua caelum renent, quam in hebdom

dica dierum denominatione princeps, duΜ, seu qui velut in exemplum praeibat e nam pace huius domssimi viri quaesitissima quaeque

δε ρως colligentis reponam vocem εβδοα ἐπs Soli adjertim ob Proelirationem, qui in Timaeum Plat. c. h. pag. 2-. ait, Soli ἐπ ἰδα ἀπέναν,

α ς συυέ Orn πατας πιις συμφωνἱας . . . διο ἐεδομαγετυυ ἐκάλουν ' Θεώ, septenarium dedicarunt, tanquam complectenti universos concentus . . .

quare septenarii moderatorem Deum vocarunt: neque a media caelestium planetarum Eona deturbandus est Sol, ut sit ε ὀδομαγετης, cum inibi potentius, & sede honestiori ou ωνὶ, servat, & reliquorum sex siderum moderatur vim luminis . Iaipsum acceptum refero Tullio in somnio Scip. qui in heptazonii medio Solem sistens ait: Subter si . e. post terna superna sidera in mediam fere regionem Sol obtinet, dux, princem,

moderator luminum reliquorum . Hunc , ut comites consequuntur

Veneris alter , aura Mercurii, in infimoque orbe Luna : vides igitur quanto apertissime in Rom. sermonem verterit Cicero vocem iὀδωαγL s, 3c quam recte interpretetur, ut quisque miretur potuisse in Sel denimentem irrepere Solem etiam in orgine dierum esse ducem & princ, Irim Hschyli auctoritate illud minime a jentis . Demum reliqua Sel de-niana documenta contra Saturnum vere ἐῆδομ έ quoad dierum &heptaetonii piget me pro tanti viri fama proferre , cum ex se quisque novisse satis sit sublesta esse, & detorta; veluti cum initio cap. o.prompte adstruat Dionem diem primum εεδοαατn όν sacrasse Soli, non

Saturno, quod aperte contrarium vero est, ut supra bene multis evicimus,& pag. 4et q. ait Petrum Alex. sibi etiam adstipulari , cum locus hujus Scriptoris pro Saturno dierum principe luculentissimus sit, Vide p. 32Ο. 32 I. Ceterum si Seldeno patuissent & atramentarium Regium , & quae icones planetariae prolatae sunt a Montia onio, vir summus longe diversa dubio procul sensisset; interim gratias habeo thecae calamariae artifici, qui in causa fuit , ut ab planetaria hac ignoratione nos excitaverit, & S

turno

54쪽

' NON AB SOLE, SED A SATURNO. 333

turno patri Deum prima δc avita dierum restituta si sedes. I x. ordo rei fert, ut non premam silentio, cur veteres seriem planetarum turbarint, atque aliam in caelo, aliam in designandis diebus edixerint; de prima nihil mea refert, cum atramentarium nostrum sideribus hebdomadis reluceat : quare non multum mihi ea de re laborandum suisset, si unum Dionem Cassium ducem auctoremque, qui rationes hujus inversi ordinis testatas reliquit , sequi cogerer ; verum ab ejus sententia licet boni aevi Scriptoris longe discedam, nam ab vulgari opinione facile trahi passus est. Porro venia mihi fit quorundam virorum prius cogitata mus μος elevare , inde stilo aliquanto uberiori Dioni ani- mo lubenti me opponam; sortasse praestabo dignum quid mente tua legentis: neque timeas; ne minora proferam, quam putes, nec plura, quam satis sint. Iosephus Maliger lib. I. de emend. temp. pag. 8. novam rationem, cur caelestis ordo planetarum in illum hebdomadis inversus sit, excogitavit; septem inscripsit circulo triangula inuo spatio dis lita, unicuique vertici planetam , quoad caelestem seriem affixit, atque ex laterum oppositione planetarium ordinem dierum commentus est,

quod in schemate facile inspicies, cum ipse sidera non per notas, sed per nomina distinxerim ; haec autem causa inis

versorum planetarum cum nulli veterum auctoritari nixa sit, nihili est,&tanquam ad lusum puerorum efficta; 3c non unum sesema huic simile em

di posse norunt omnes ; ipse etiam per otium simplicius do, ut unieuique pateat Scaligerianam hypotesin nihil

sani priserre : sit heptagonum aequil terum, in cujus angulis planetae cinlesti ordine inscribantur, ternae lineae eo modo ducantur , ut in schemate vides ; nulla vero ad Saturni angulum extendatur , nam cum ultimusia astrorum sit. ne mini opponitur; lo- quimur sec dum praeposteram Sca- ligeri, aliorumque sententiam, qui ultimo dierum addicunt Saturnum : vides jam perquam bene Solem Lunae, Martem Mercurio , Iovem Veneri per rectas has lineolas opponi, extremumque Saturnum , cum nulli adversetur , veluti solitudine ac

55쪽

33 LIB. II. CAP. II. INITIUM HEBDOMADIS

secessu oblectari ; quod confundit schema Maligerianiim . Sed facetant

longe hae germanae gerrae. Beda praeterea cuivis incauto imponeret, nam ejus ratio navum quid,& industrium ostentat; ita ut a Ioe Marshamo. Canon. Chron. p. I97. Prinbetur ; eam enim repetit Beda ex varia planetarum reliquorum lumininus,

vicinitate, atque alternatione: Haec de temp.raticae. 6. tom. 2.pag. s s. subitia gentilium falsa ratiocinatione subnixa , qui quasi iure primam diem Soli, quia maximissim es luminare: secundam Lunae, quia secundum luminare es ,se consecrare putabant ἰ de inordinata al-rernatione tertiae diei primam a Sole sellam LMartem:) quartae primam a Luna s Mercurium: in quintae fecundam a Sole s Iovem: in Iorae secundam a Luna Venerem:) seprimae tertiam a Sole s Saturnum praeponebant ἰ verum bonus Beda , ac venerabilis cum Elis innixus si landamento, ejus haud inelegans commentum statim ruinas edit; latebat enim ipsum utpote Christianum ethnicos hebdomadis initium non a Sole, sed a saturno arcessivisse; quare id genus astrorum vicinitates, atque abernationes, si Saturnus. st dierum princeps , cassae sunt ac inanes ; nec te trahat Sel deni auctoritas pag. s. ibid. cui valde quam arridet haec B

dae hypothesis, nam ostendi virum summum communi παροραι tam abreptum Solem ε8Aμαγέτην constituisse . Miror sane hoc lepiὸum Bedae inventum planetarum nullumdum recenti oram mathematicorum consuluisse, qui plerique omnes cum Dionea sequenti harmonia conjurant . . x. Missis autem non solummodo Scali peri astrorum triangulis principe litteratorum haud dignis , verum etiam rucoso Bedae commento , ad binas vetustiores Dionis Cassii rationes aggredior; quarum unam repetit ex horarum regimine, .& praesecturis, quas hos septenos Deos habere confinxere astrologi; rem ipsam clarius a Dione, quam a recentioribus cognosces to. I. pag. I 24. edit. Rei mari: Horas tam diei, quam noctis a

prima enumerare incipias, ipsamque Saturno attribue, secundam Iovi, tertiam Marti, Soli quartam Veneri quintam , sexc m Mercurio, Lunaeque septimam fecundum eum orbium ordinem, qualem AEgratii dem. niunt : in hoc rursus facto , ct poliquam ita omnes quatuor π viginti horas circumlueris , primam sequentis diei horam ad Solem spectare invenies ἰ atque idipsum etiam si circa illius horas quatuor erviginti, ut aute vereris, Lunae primam tertiae diei horam dicabis paraque hoc modo fit per reliquos excurreris, singuli dies sibi congruentem Deum nanciscentur : haec sane ita traditione accepimus p Graeca appo-

56쪽

NON AB SOLE, SED A SATURNO. 33s

genda aperto pignore edico , quae initio vides παρωτθε μωρα , utpote ex mundo In κρέα ον irrepserunt ; primum quidem quod, his abralis, inte-g: ior erit sententia, imo etiam clarior; deinde Dio paullo ante nos docuit AEqyptios solummodo turbato a caeli ordine nomina planetarum indidit se diebus, cujus turbationis hie historicus rationem inquirit, vete rimam autem septem astrorum in caelo inpν AEgyptiis tribuere ne somniavit quidem Dio; sed furtim im sta verba clare id illum sensisse enunciant; etenim post enumeratam rectam planetarum seriem, statim addit,

sint adversa ι ipsumque Dionem sibi ipsi contrarium traducant, 'quis posthy a pqsteriori manu indoctissimi exscriptoris inserta dubitet , cum in marsi e essent ab aliquo illita, ut de Dione inscite mereretur, qψ paucis ante versibus probe pronunciarat AEgyptios tantum nomenclaturam hebdomadi dedisse ρ Adde si vocem mire: ας in ποιin inVerterim, ne. mihi ci sit pra, etenim magnus etiam Reinurus impo nam esse. cmluisse mihi visus est, nam licet vim participii ποιησας tine servarit, voculam γάρ clanculum interpretationi minime apposuit. Tantoque viro praeterea gratiam habeo qui mecum conjuravit, dum librariorum peccatum, qui εκώνων illeverunt pro εκώνου ipse, urgente sententia, vertit, illius. Quare mirari mihi fas sit virum hunc ε luuκω μ ν ternis hisce corruetis Dionis locis nil medelae secisse, atque in do tibsmis commentariis nihil adnotasse. - θHoc affectissimo historici xlarissimi loco restituto , redeundum, unde divertera', jam ex Dione scimus, quae veteres cogitarint de interturbata siderum serie in hebdomade, & quae sit horaria Deorum haec

praefectura, unde inversa ratio dialium planetarum eruitur. Haec autem ratio utpote scitu & captu facillima philologis , 8c mathematicis omnibus arrisit, quos bene multos enumerat Seldenus pag. 44 r. ipsamque primo loco proieri ipse Wolssius in chronolog. elem. cap. 2. def. Io. com mendavitque mihi clarissimus Nic. Martinus regiae Academiae nostrae decus, qui litne suavitate morum, an sublimi mathes ,s scientia nobilior, incertos nos iamdudum tenet. Altera, quam primo loco refert ibid. Dio

ipse, est studii plena, & augustior: Si quis harmoniam , quam diates

Iamu vocant, hanc siquidem principem locum in musica obtinere creditum es, atque ad ii Lee astra, a quibus omvis caelestis elegantia r gitur, secundum ordinem, quo unumquodque tuorum convertitur, trans

ferar incipiens ab supremo orbe , quem Saturno tribuunt, Posea duos

57쪽

336 LIB. II. CAP. II. INITIUM HEBDOMADIs

Proxime se uentes praeteriens quirrii circuli planetam dominum signaυ rit; post hunc rursus duobus aliis praeteritis , ad Ieptimum oroem descenaeat ἰ atque hoc eodem pacto tuos deinceps repetens , o in rarum rediens gubernatores Deos seligat diebus , i eniet omnes dies , musica quadam ratione , caelesi Aetanti ordini congruere ' Ne pigeat hoc ipsum Dionis Mέμω ex purissimo Graeco sente haurire, ubi vocem pravi D

hili esse hic, quare Xylander jugulandam, atque eradendam jubet, quineum conjuravit summus vir Reimarus , more eorum , qui cum vulnus sanare non satis sint, membra obtruncant : sed levissima mutatione pro επαινον restitue λάνω, delarem, ut ipse in interpretatione repol ut i praesertim cum Leunclavius legat μα ἰον , quod proxime accedit ad επανω 'Ortus error is accentu τ alpha imposito , qui apex locum solito inferiorem occupavit, qua de incuria operarum .pe conquerimur. x I. Ex scriptis ab Dione verbis de dialium dominio planetarum, quantum valui curate, quo fides Graeca copstaret,& bonus Latialis essem interpres, addenda , quae senserint tot doctissimi recentioris aevi astronomi circa hanc harmoniam διά πσσαρων, quae, ut ait Dio, primas agit in misiice ea enim de re a philosophis sperandum nihil eli; sateor, cum prae ceteris Nolssium invisissem, hunc aeque cum aliis nihil sani afferre, quare eadem obscuritate, qua antea, haec αραονία involvitur, imo miratus sum Wolflium mentem Dionis minime assecutum , inquit enim elem. chron. c. a. decI6. schol. I. Addit Dio Cassius rationem alierism ab harmonia caelesti d sumptam: observata nempe fuit harmonia diatessaron magni in re musca momenti, conssiens in ratione ad Ita ex. gr. a Saturno pro gressus fit ad solem, quia a Saturno usque ad Solem planetae sunt tres, a Sole usque ad Lunam sunt quatuor: haec autem ratio ab doctiss. m, thematico ad arbitrium eiusta est, atque ad eam, quae hodiedum 'iget, musicam animum advertit; verum Sol,q ut inter planetas septem medius est,aeoue distat ab extremis Saturno, & Luna; & adeo a vero Wolmus exoroitat, ut Scottus in Dionis harmonia repererit proportionem δια πιο σαρων, & δια πέντε ' sane utramque rationem & Motti & Wolffii in se-I tenario facile reperire est, quare de vi δια πσσαρων Dioneo uterque il-udunt potius, quam quid boni nos docent . Si vero ceteros philosophos consulas, easdem ambages tibi reponunt; quidam autem adeo inepta RP

58쪽

NON AB.SOLE, SED A SATURNO. 337

Tunt, ut bilem conciant ; audias, si sert animus, quae verbornm moni ira de hebdomade summus vir Keilius fudit: Hebdomas .es Ieptem dic- hebdomadis dies distinguuntur. E. Hrsia Christana primum diem , dominicum vocat, vulgus diem S - ο ρ nostri remporis pbanatici Sabbatum nuncupant: δε- cundum hebdoniadis diem, s iam fecunLm: teritum, feriam rertiam, ira deinceps : septimum autem diem, Sabbatum nominat Ecclesa puI us autem nomina: dierum a Romanis ustrata , a planeris sicuο-nΠnata iudita retinet .' scilicet rem , quam inquirimus , Keilius acu te- tint', hisque monstrosis verbis πρ ὀλ--m satis superque secit sed his mathematicorum filiis parcas rogo ' cum enim per caeli cardines obambulent, Graecas historicorum sententiolas minuti ingenii hominibus excoquendas jubent. Quin autem Dionis verba, mentemque minime assecuti sint Scottus, & Woissius, nullus dubites; nam a Dione ipso noscitas eamdem intereis e rationem inter Saturnum, ac Solem, ac inter Solem. ipsum, R Lunam ; qu. e rejiciendas esse ambas . ad s. & q. ad 3. testati Lsima sunt Dionis verba: A ξα-- άτὀ ρ- τεοι τορῶς τυ Κουνν διῆγμενns, ετεπτα διαλιπών δύο τας ἐχ ομδας, f et irem της δη ὀλυs Hr απιεν δυο ia ετέρας υτερῆας-ιποῦ τὴν ἐξ Ἀ- Αἱ οιτο , κ. T. M M-cipiens a sum no Orbe , quem Saturno trinum A . postea duos proπime sequentes praeteriens plauet in quarti e retili dominum Solem ) signaveris p post hvur rursus , duobus, aliis praeteritis , ad septimum orabem s Lunam) descendat, c. Vides jam unam, ac peraequam ἀναλίν ἰαν ab Saturno ad Solem, atque ab Sole ad Lunam , δυο λιπων , δυο υπερ-ῖας igitur id genus homines haud sacile nobis imponunt, si quae meditantur , Graecorum, & veterum Scriptorum testimoniis innitantur, & ad illos provocent. --XII. Solvo nunc fidem meam,& pertentandum an divinationi locus si, - quid notet αρἈorix διπιπττάρ ν , quae το κυς, τῆς μουM ' libens fateor rem esse tenebricosam , quam neque Dio ipse calluit , nam cordate apponit , quam vocant , καλουμέ - διὰ τσστ o' rebar autem Salmasium in stupendo opere de annis cli iactericis , ubi veterum astrologiam, eorumque deliramenta omnia collegit labore improbo , h .a duum planetariae harmoniae negotium explanage; verum cum i en& ejus

opus diu noctuque versassem, ne vennim quidem inesse de Deorum he, domade, imo Cassii locum ne meminis e quidem deprehendi . Set denus, qui tanta aggestit de dialibus planetis, de eadem harmonia, quam quaerimus, nihil sane apponit; Io. Moebius disieri. de planetaria dierum denominatione Lipsae I 68 . idipsum excutiendum suscepit, sed ejus lucubratio nihil novi me docuit ; ut sileam de tot egregiis viris , qui Dioni

longiores commentarios aggesserunt . Reor autem ipse ἁραονίων δια πτ- σαρκουν in dierum hebdomade longe diversam esse ab συμφων- ρογλκῆ, quam scrutari in Dionis verbis adlaborarunt tum veteres, tum recentes astrono'. V u mi,

59쪽

338 LIB. II. CAP. IL INITIUM HEBDOMADIS

mi, sed praeseserre quid famosae Pythagoricae τετρακτυος, nihil mea resere , an senex hic Samius revera quaternarii hujus auctor sit; in quam cum hujus Philosophi discipuli minime intelligerent, inesse in eo numero mysterium

rati omnia ad τε - detorsere, imo per hanc vocem, tamiuam numen, . jurarunt; quare ut etiam in planetarum ordine hanc τορακτυν reperirent, ' inversa, quacum in caelo sunt Ierie, illos secere dierum dominos ratione seu quaterni numeri: veluti si hac δεαλογἱα septem astra dis o- sta , sive potius , ut sollemni verbo utar , ἁρμουθέν m majorem vim in in homines exsererent, suaeque philosophiae μυντηρὸς tη sucum facerent :&hoc pacto percipimus illud δια πνσαο- idem esse , ac Πτρακτυν, quam a in septem planetis stabilivere veteres , & Dio ignoto sibi nomine νι - , & μου ira, caelestem compellavit ; nostrique etiam mathematici immemores quaternariae θέοως Pythagorae , in una musicae iram νίας arte scrutari frustra adnisi sunt. Sed rem aliquanto altius repetam, & ad veram vocabuli α Fwn ας no tionem confugiam. Primum qui ilem desperandum est internoscere , qua vis diligentia adhibita , ab posterioris aetatis interpretibus , quid men- te concoxerit Pythagoras in voce illa τορακτυς , de qua tot veterum,& recentiorum scriptorum sunt opinionum divortia , seu deliramenta, ut potius noctem diei miiceas, quam secum illas consocies: profecto vix iram cohibueris,s Io. Fabricii Gr. bibl. to. I. pag. 66. & praesertim Brucheri to. I. pag. Ios 3. evolvas , quem omnium sententias juvit collegisse; verum in eadem ignoratione deserimur piget tot summos viros tantum otii trivisse, quo pythagoricam hanc metρακτύν divinarent; demum factum est , ut iisdem tenebris obfuscetur, Sc lateat adhuc. Consulendum etiam ratus sum nuperrimum opus Io. Christophori Heilbronner editum 17sa. Lipsiae , inscriptum , Hisoria matheseos unisersae , & eag. Io6. ubi de Puthagora sermo ei est,&isthaec verba illinere satis habuit: Nota est Prrhagorae tetra dis, max ornm femper ingenioris cam cina: praeterea sanequam pauca eo de numero αυτηριωδει adscripsit pag. 7s . jam ab aliis occupata. Utinam Marochius noster hunc Pythagorae quaternionem, qua valet vi ingenii , enodasset in Dilend. adnotat. pag. Is . attamen virum sum mum rem vix delibasse jure conquerendum est. Certum e contrario dicas uuam Samius senex in τῆ ψυγω, inque astrorum ordine laudat, non esse sonorum quid, & musicum, verum quid συμυετρον, & quod Milo vocabulo compellavit inserioris autem ab Pythagora aevi Scribptores ad concentum Sc συμ νίαν inflexere; hinc legas in eisdem ad tae. dium, R in Cic. ipso de som. Scip. In mundo isebe sonum acuta cum gravibus temperantem, atque eo usque incitatum, ut eum aures hominum capere non stossint , auque id genus canoras nugas. Ciceroni adstipulatur Sextus Empiricus adversus musc. pag. 362. edit. Fabricii , κατ- αραονιαν διwαHσΘαι τον κόσμον' vide hic adnotationes , in queis sere o- mnia, quotquot veteres Graeci, Latinique Scriptores de concentu eam vocem

60쪽

NON AB SOLE, SED A SATURNO. 339

interpretati sunt, adscripta legas. Uerum tempore Pythagorae ἀρμονια,&α erant α λως coagmentatio coagmentare; servavit nobis Laertius lib.8. 8 s. p. s 3. initium librorum Πυθαγουκῶν τευ φύσειος, in quo probe nosces vocis, de qua disputamus, veterem notionem Sc vim, Laertioque gratiae plurimum habeo: et omς εν ' κόσim ἁρμόχθη ἀπειρον τε, πι- ρπινον 'ν ' quae verba ιγας, & Quo tu Cicero apposite de senest cἰ 2o. videtur interpretatus, opus ipsa suum eadem, quae COAGMENTU'TURA, LyoISit . MIenagius ὀ πανυ locum Ciceronis cum oblitus si, s ctum est, ut , qο ις an probe transfuderit, natura apte coacta es, gaud noverim. Idipsum videre visus sum in eod. Laertio pφ s 3. dum, quae senserit Philolaus, edisserit: Δονω δὲ ΟυἰM Φιλολοψὶ παντα ὀναγκη, ἀρμονία γενεωθαι, & caveas, . ne duce Menagio vertas, opina tur autem Philolaus in omnia necesstate, ac harmonia fers, nam Verba Vides nil sententiae claudentia; dicas potius ac verius: opinatur Philolaus 3 rerum uniυrestatem consanti ordine ac necessario regi .ac mode rari. Sed nemo melius, quam Nonnus lib. 2. ab v. 63Ο. γνησία , Sc pri scam vim vocabuli hujus Pythagorici, licet auctor non politioris aevi, nos docuit, cujus verba ignota fuisse philosophis miratus sum:

Ex dioenonis mundi Legenerati natura materis ., .

Distractae ....

Harmoniae insolubilis rursus confringebatur vis vlo. . Conqueror de Latialis linguae egestate, quare Graecam Nonni carminum grandem δεινότητα assequi non satis fui : & lib. I a. v. 32. aeternas fati leges , quarum vi & immutabili ordine omnia hominibus accidunt, vocat

Εἰν ἐνὶ Θέσφατα παντα , τα περ πεπραηλενα κω MF. - . . . Sol . - . . Ostendit . . . . puella

Leges s vulgo tabulas) Harmoniae disiunctas, in queis prosan In uno sera omnia, o fataliter contingentia hominibus. Si qui ante Samium Philo phum scripsere , consulas , Homerum,& Hesiodum, idipsum apud in principes vates vocem ἀρυονία valere reperies, neque unquam pro concentu κ. μνήφ en; porro primus ea utitur ter, quod sciam , & bis quidem in notione commissurae Sc coagmentationis, aeque narium lignis utrobioue loquitur, Od. e. v. 361. O cpi αν μέν κρωδύρατ ἐν o Hymν αρ, ο , doneo quidem ligna compagibus inhaeserint; Scibi d. v. 247. narrat, quo pacto Ulvises navim sibi paravit , Τετρηνeo δ'

SEARCH

MENU NAVIGATION