장음표시 사용
71쪽
LIB. II. CAP. III. DE SEPTENI s
fusores auri, argentarii, atque id genus artifices; vide in ea ρ si M rium de Calassio, ubi etiam advertes in eo convenire cum ceteris orientis ἰδιωματι ' quare nimis detortam video , si etiam ad limolam terrarum conglutinationem transferatur . Praeterea ut pullulet δρεπάνη ab non parum otii terendum ; permutes oportet prius at in , deinde addendum το λῶον a in fine: scio sane a esse litterulam heemanticam, addique posse in fine vocum, uti quidam ex 'no, latuis, expromunt in limcem Saturnus addito a , de cujus falce nunc απολογουμn' verum id elomon inficetum esse mox ostendam , Sc bonum ipse cudam , ac sortiae verum; si autem in vocula trium litterarum primam commutari, in extrema etiam quid adglutinare velimus, quia ferret nos , tanquam figulos ex amphoris creare urceos 8 Praeterea id genus aggestionum, quae te ras πελαγίας continenti adnexuere, ne unam quidem veram in distoriis reperire est;& Pharus, AEgyptia insula, quam canit Homerus Od. δ. v. ass. ante Nilum stam , & unius diei navigatione a terra semotam , vel ab vate principe efficta est, uti inibi Protei fabella ; atque ita etiam sentit
Amstelaed.edit. 17 . vel credam potius terrae motibus subsedissse, si unquam exstiterit, quam fluvium Nilum tantum coeni limique intra vastum mare exonerasse, eoque longius impulisse, ut sere per centum mille passus co, num illud contra aquarum vim maximam protulerit; quo Pharum insulam AEgypto adglutinaret . Quantum hi Homeri versus , quos patronos
sententiae suae ex Strabone asteri cl. Marochius, pag. s. in adnot. col.2.inte pretes torsere, vide matronam Daceriam in commentar. in Hom. Contra vero pro certo habetur mare potius terras arrosisse , exindeque ab λῶμ' evulsas partes terrae etiam immanes insulas circumfluas e smasse , ut probat Sim. Bochartus, cum de Pharo in s. loquitur . Et certissime scimus Leucada nunc πιλαγιαι Homeri tempore futile ν- κῆν ' ita ut ne
Iudaeus quidem crederet , quotquot urbes, & promontoria Δρε ανα dici legimus, antea sutile πελαγια. Neque mihi cum undecumque eruditissimo Mazochio molestus sis, eo quod a Cerere rogatus Neptunus amnes ab Epiro decurrentes alio dero sit, Cor in hujus numinis ope a grandi scilicet insortunio η μγ, τικν liberata sit; nam haec fabella enata est , ut vident , quibus vel parum j cur sapit , quia Gra: ci interpretati sunt nomen Homericum hujus insulae Scheria a verbo σχίω inhibeo ἰ quare inhibita sumina a Diis commenti sunt, cum fabula quidem longe nomine ipso insulae posterior sit . Contendit praeter haec Marochius, propterea quod Buxto: fius huic radici 'x, veluti traducem facit nomenclaturam urbis ῖ Ξ, Sarepta, olim etiam insulam exstitisse in Phoenicia; quain vocem nunc in sanctis libris sanequam inscetis punctis animatam leges, scit Tyorphar, immane dissimnam a vera Sarepta seriarunt LXX. Mnes,&Lucas Evan
gelista); verum id oppidum ex situ, in quo geographi Re indus,& Cel
72쪽
ATRAMENTARIIS PLANETIS SINGULATI M. 33i
larius apponunt, vel flumine , vel mari circumfluam olim suisse excogitare pollet nemo. Concoquere autem nullus queo id, quod addit vir Haem ς pag. II. Drepanen, ac Sareptam nihil prorsus inter se differre; etenim si utrumque nomen ab eodem sonte os flueret, rationem nullam cudi posse reor, cur ex insulis continenti adglutinatis una dumtaxat Sarepta, plusquam vero duodecim Drepanae vocitatae sint tam longe a sonte Hebraeo Magochiano degeneres; verum fatendum est vel utramque V
cem , vel sabem Δμπα-ν et esse germen sup sititium ; praesertim cum in nominibus propriis Phale ica san uam pauca Graeciemolliant & inflectant ; quare si verum ei let , quoa a viro clarissimo docte, ac ingeniose excogitatum est, omnes id genus infelices ob duram
ηπειρα τεως necessitatem insulae, Sareptae melius, quam Drinanae audivissent. iis. Cum igitur haaesententia tantis,&sortalle non contemnendis affligat disti cultatibus, a veteri, & concinna minime abeundum , urbes, in sulas, ac promontoria Δρέπανα dicta esse a falcis figura, seu a curvatura sinus, cui insident. Et sane tarcyram , qua de nunc sermo, suisse recurvam indicat flos poetarum Homerus, illam enim describit portuosissimam Od. v.263. καλὸς δἐ ἐκάπρθε πόληος, pulcher vero portus hinc. hides urbis, quos ambos sanequam capaces Ulyses admirabatur Od. r. V. ψ3. N O δισευς λιμένας , , quare nemo neget huic insulae plurimum adfuisse curvaturae, ut mare introrsum cederet, A salcatum, δc bis portuosum litus saceret : imo illud longo intervallo circumfle'ere oportuisset, ut in eo essent Neptuni templumigrande serum,& mirifice
geographicis tabulis satis suilerque recurvam depinxit Corcyram, & Guia telmus Deliste ex regia Parisiens academia , quo nemo curatius terras delineandas studuit , hanc insulam vere in tab. Graeciae anti quae exhibet:& posthabenda est figura ejusilem insulae, quam leviter cur- . . Vam in chartis suis geogr. illevit Nic. Samson , ita ut pro recta linea haberi possit, ad quem pro sententia sua provocat cl. Mazochius i prinsertim cum etiam Card. Quirinus, qui vere studet iaν αυτευρον, λει- ροχ ον ἰ κεν αλλον, Hom. semper maecellere , er esse omnium enitnemrissimum. in laborioso volum. de Orcyrae primordiis, utpote per plures annos αὐάττης, ad salcis scenariae estinxerit, cujus doctissimi Ca dinalis pondus atque auctoritas quemque pertinacissimum frangere debet. Ceterum urbibus, locisque populos nomina dare ex figura, quam pr. seserebant, affectasse tritum est : satis sit evolore geographorum indi, ces ς & ecce tibi Δελτα sat γαι, Se Δέλ- μικρόν in aegypto ς Trin cria, vel Triquetra ob terna promontoria audit Siciliat Cyclades insulae notissimae sunt hoc nomine , quia cisca Delam in orbem sitae , ut ait
Plin. l. c. I a. Et Strabo lib. 1 o. p. 33ν ἡ Δηλος--α --π.ν Κυκλαδες.
Non unas etiam legimus urbes Lunae nomine, vide Geographos, eo quod ejus
73쪽
LIB. II. CAP. III. DE SEPTENI s
ejus astri falcati figuram reserunt: praesertim urbs Luna in solo Etruriae, quam memini me legille in nuperis ejus regionis doctis Scriptoribus, ita appellatam , quod ad ejusdem sideris cornuti imaginem constructa esset; quin & inibi numismata adserunt reperta argentea , cum Hadriani capite, amue in postica est Luna falcata cum stella, tanquam ejusdem urbis symbolum, uti in Rhodianis rosa inest. Quaedam ab aspectu, & ab quod a lonsiore spatio intuentibus ostentant , nomen nacta sunt, veluti Tra ρης, Triremis, uria maritima in Phoenicia: Climax , seu Scola, mons & urbs Phayetis, de qua inquit Liv. l. 37. c. 23. In consula L ciae , O Pamphiliae Phoelis eii, prominet penitus tu altum . . . o Procul Navium Praebet prospectum. Miror sane viros indefellis lectionis Salmasium,ia Cellarium, illum in Solinum pag. sue i. ubi bene multa de Phaselide,
hunc in noti t. orb. ant. minime collegitie , quae de Phaselitarum moribus in oratione adversus Lacritum affert Demosthenes, eosque inter cetera tr ducit πονηροτα ς αδι- - ανθρα x. Et ipse erucliti stimus Marochius
me docet in libello de Ascia pag. 238. Apameam dictam K:A: ην ex co, quod Arcae Muram qualemcumque o lenderet ἰ quanquam contrarium proserat Cellarius in geogr. ant. to. 2. p. i 35. ait emam, Apamea, Nirio , Arca urbs dicta fuerit , quia emporium erat , quas m cium arcata' receptactilum, quod magis placet, nullus enim scio, quo pacto urbs arcae priesentare nobis posset.
Adde Clupeam, urbem Africae, quod instar clypei in rotundo munita erat, ut inquit Salin. in Solin. p. rro. Ab nostris etiam Neapolitanis locis exempla petamus, aio insulam Megaridem, seu Megali dem, aut Megaliam, ita' vocitatam eo quod ad exemplum silcis mari curva insideret, etenim Hau est falx , in cum elemento canino R legas, tirones norunt ambas litterulas
L, & R quavis lingua facile inverti, vid. sexcenta exempla in Vos s. depem
mut. litterari&Cellarium to. i. p. 5 . Necive dubites, quin a curvitate nomen
indepta sit haec nostra insula, dum aetate Statii curva audiebat, inquit enim Silv.2. carm. 3. Quaeque ferit cui os exserta Megalia fodius, nisi enim sal cata suisset, a curvis fluctibus minime percussam poeta caneret. Forte ideo plures urbes Megarae, si ve Megarides dictae sunt, quia in curvis sinibus exstructas reperio, uti non unas Drepanas. Quod etymon a Hac sincerum exputo: si quod aliud obtendatur. illiberale est. R Q -olet: miror sane virum summum Mazochinni in diis. hist. de Eccl. Neap. p. aro. Megaris in cham
ii verba jurantem extrahere ab nu inde 's' c. coinnaoratio, quod nomen est
nimis γενικον, & cuivis loco , vel regioni habitabili apponi pollet, prae- terquamquod litterula. redundare vides ς atque haud scio , an jure sibi
gratuletur , cum chartis suis illinat Haec ieitur mora origo nominis huius νησιδιου. Aliud et umon, quod a voce Greca profert , nihili est, cum a Graeculis inelegantis saeculi mutuetur , neque ipse emunctii limae naris, vir tanti mihi videtur facere, idest ab dictione μο αροι, subterraneae ha- .hisationes , seu barathra , cum contra veteri Graeciae vox - ον , vel
74쪽
ATRAMENTARIIS PLANETIS SINGULATIM. 3s 3
sit don Ps ampla , uti saepe apud Homerum . Verum ea de insula bene multa servo, cum συν O Q de Puteolana regione mihi disierendum sit. Igitur si oppida , & ακρου γα veteres appellaverint ab σχ Mi an, quod exhibent intilentibus, quis prolii et, quominus etiam a sinus curvatura dicta sint, praesertim cum falcis vocabulum, & fgh
ra unicuique nota sit,& menti sacile se offerat λ Contra veto negare cum Mazochio tot urbes Δ αιας non a desumpsis: nomenclaturam Videtur non parem προπε r ' praeseserre . atque haud scio an eruditissinii viri sania nobis post bae imponat δρεπάνην in Hebrara sonte ei te fore:
mi tiouem, non fulcem. ' iv. Quoniam vero opinionem aliorum castigare non tam arduum est, nisi meliora veritate sua no percutiant I tentandum an ab lingua principe
hauriri vox possit , quippe jam vi et hod edum mos rii quae Aintegra sit nullisque indigeat fulcris atque ab fa cis notione nihil disco
dat eam Eme. reor elie 'a' , quam interpretatur aliquanto α ροσδιονυ Hieronymus, si mi lux verum certum est l. Sam. I 3. 2I. hanc . apponi cum ceteris agrestibus instrumentis, quare nemo mihi in te
cedat, quominus inibi pro stimulo vertam l .lcem pra sertim cum Rabbini edicant la I nomen γε, ἡ 'ν esse, atque adnotare si rum ligno inditum quae definitio belle quadrat τη δαπά, . Et ne cred. as harum falcium ligno astixiarum nos exemplo carere ecce tibi Caesar appositi iii me lib. 3. de B. G.
cap. I . qui eas murales etiam appellat : Una eriat magno 1 ut res stri
Parata a No isi , fati ex praeacutae , insertae ad aeque longuriis non amsi mi, foranis muralitim fisicium. Adde quibusdam falcibus etiam aculeum adnexum futue, pr se tim illis , quas stringebat Saturnus , vide supeli Oici a gemmam Senatoris Bon p. 32 . & quamplures hujus Deorum patris nummos. Praeterea habes falcem cum aculeo in praeclarii lima gemnia, quam ea hibet L. Augustiniis pari. r. n. a. & in secunda Io. B. Passerit legem. astris. Verum ut rem omnino firmem , & viris in Graecorum V Cum etymo famam conciliem, scias in laudato Samuelis loco, ubi est, senes Lxx. apposui ite δ: παιον, & jure meritiis imo noverant enim tum veram dictionis Hebraeae notionem , tum vocabulum in utraque lingua iisdem elementis constare ; miror Hieronymum ab his seribus discessisse , atque vertisse actileus , meque piget hunc partes interpretis πολυγλωττου parum curate implevisse, quod se ictus prauitere, qui Saaed lis libros in Syrum, atque Arabicum sermonem commutarunt, nam voczm, quae fota valet, adhibuisse constat. Conqueti mihi ias sit tot des fiuirinos viros , qui in sancta eicii et aeternos commentarios convectar ait , nihil de Grei adnotasse, neque ejus γ significatum pens id, se, quem& Clericus posthabuit, licet Hebraei sermonis scientissimus. Demum intererat Mazochii , qui liraeclara satis de δ επανω selegit, vocabulum cum p :mis ea acte perpenuere, neque penitus Alivisci, quem vel a pueris rerum,& vocum biblicaram, cum in his me adolescentem institueret, ona ritim
75쪽
33 LIB. II. CAp. III. DE SEPTENIs
retro doctissimorum virorum callentissimum suspexi. Hinc iacile concludam vocem δρεπάνη longe melius extrahi ab N , , cui nulla litterula vel mutanda, vel appingenda, 3c notio sanequam proxime accedit ad Graecum vocabulum, quam ab Marochipno xl x, quod in utroque graviter, pace tanti viri dicatur, claudicat ac nutat; atque iterum reparatur vetus sententia oppida , & promontoria Δ επανων romine ab hujus agrestis instri menti σχ uet n. ita appellitata ; ac ipsam rusticorum talcem non a sed a nostra saniore ram radice pullulare. 'Porro facile praetereunda mihi reor, quae plurima de hoc sidere primigeno ab aliis dicta sunt: unum addam de etymo vocis Saturni, quod puto nullumdum mihi inficiaturum licet in eo vestigando perdiu insudarint ; videtur sane απι ως enasci ab Phales ico 'ta I , dominus lamentationis , idest Latinorum more , is , qui vehementem animi ritudinem infert, ac vim malienam e erit o quae hujus sideris potestas est , quamque omnes formidant: hinc opportune audit apud Orph. Arg. v. 42 ολίπs , graviter perdens e atque apud Oppian. μν . γ. v. Io. - λικτος , qui mulceri nequit, ' apud Nonnum ω τηρ, crvd Iis, Sc in Antholog. τυγνος, intrifur, sed binorum Scriptorum eapellam adnotare. & versum oblitus sum; Sc lib. 2. cap. q. epigr. a. audit ατηρπῶ- Πν ἀπεχ ὀμ μος, Urum omnibus ins sum di Aum fuisse etiam κακοποιον docuit me Phil. D'Om illius in Charitonem pag. quae quidem - Hebraeae vocis significationi, quam attuli, consonant , imo S i et eadem cernis, ac Saturnus, a 'UU. Contra vero etymon, quod procudit, Junius ab 'no, abscondit , atque omnes amplexi sunt , commendatque Volsius, socer enim hujus erat Iunius, tum longe petitum, tum extrema syllaba desertum vides . Laudandus autem Iunius , qui vocem Mom ab P γ, splendescere educit, cum ipse reperiam sidus Saturni a Cic. a. de nat. Deor. appellari Phaenon, atque ab Orpheo in ir. hymn. Situmi , αiθα- , Grdens , luceus . Quo autem non cum iis , sui orientis Aiώαα paras ignorant, etymon a me cusum vocis Saturni contemnas , firmandum duςo aflatim lepido epigrammate Lucillii Antholog. lib. 2. cap. 2 s. ep. 7. ubi hic Deus, tum δε τοπης , tum κακοποιὸς salutatur, quae apprime respondent Hebraeis binis supernis voculis; & miror D O villium in laudato loco in Charitonem hoc epigramma non vidi illa , quanquam tanto viro haec Abθολογία in deliciis fuerit, novamque' -δοσιν pararet.
Noverat infestum sibi Saturnum Heliodorus, De nocte e templis aurea Rua rapit:
76쪽
ATRAMENTARIIS PLANETIS SINGULATI M.
periare , inquit , quis primus nunc malus adsit, Dive, ac Saturnus tu inibi , an ipse tibi
Namque aliis mala qui seri fit, ipse crucem sbi figit
Portendas, dives nunc sum ego , quod cupias. Ita Latialiter recusum a me per otium accepisti. v. Verum diu sub infauilo Saturni sidere morati sumus, ad inspectandam hilarem, ac benignam Aurorae figuram accedam, nam τυγνος Κωνος, H 'λιος ἡδύς Anthol. lib. . ipsam autem vides in nolira calamaria theca cum longa taeda, sic apud Hom. Il. 61. 78 s. audit , quod etiam προσθε ν inest in Orphei hymno in Auroram , & Q. Calaber eam vocitat lib. r. v. i8s. 5s s. ejusque facem dicit φαος lib. 3. v. I. ut de ceteris sileam , nam nota res est . Hujus Deae sinistra flagello armatur;
quod nunc primum cernimus; imo nullum adjunctum in Graecis, vel Latinis Scriptoribus reperire est. Minime gratias habeo Athea aeo, qui inquit solummodo in pompa Ptolemaei Philadelphi fuisse etiam imaginem Aurorae, sed illam descri re poenituit, sortasse uti imaguncula nostra flagello exor
Theocritus idyll. 13. λευκοπτον, candidis ira clam eqxis e Sc Nonnus in Dionys. δίζ γον , bisugem , ut Latinos taceam, compellant , necesse sane est, ut fagellum stringat dextera , quo equos caedat; sicuti Statium nos ratem id instrumentum Lunae dedisse memini ,s eque vagant in Colligit, moto leviter fugar astra satello risinat otii eli consule tot insculptas gemmas, Monti auconium ,& Herculanei picturas, in eisque cernes sere Deos omnes currus reθentes μ τιγας etiam stringere; apponam vivax Argentarii epigramma, licet notissimum ex Anthol. lib. I. εις E m, in quo Cupido in onyche vim leoninam moderans ad arbitrium, & verberibus premens describitur, ut te Graecis poetasum deliciis parumper levem tralio meo scribentis:
Quod Latine, quantum Linguae paupertas patitur, reddidi κα es λέξιν inclusum tueor scalpta hac in gemmula Amorem, Tracta holus manibus lora leo pari r Haec set in in collum intendit, regit altera fraenos, Quam multa CP vivax gratia tibique viget: Horresco hunc sominum polem, qui monstra ferarum
77쪽
LIB. II. CAP. III. DE SEPTENIS 3 sis
Adde Platonem unico hexametro gemmam sculptam describentem Anth.
i situr ubi currus, R equi, aut belluae , qui eum trahunt , cum eisdem simul flagelli mentio ; Auroram autem currum regere ad ravim canunt poetae, pro multis unum Ozidium legas in eleg ra. lib. i. amor. ubi longo carmine hanc Deam graphice describit, Scu. a. & v. I9. axem elus, sive
currum pruinosis in meminit, ac v. rotas. Et sane dum v. Io. canit R
Icida purpurea comprime lora manu , quis prohibet, quominus lora hic sint sagellum licet plerique omnes habenas intelligant λ verum norunt vel tirones vocem lorum utramque notionem indutile, hinc sollemne est Latinis caedere loris; & in Ovidii versu pro ματιγος notione vox lorum est longe opportunior: Verum ne dubites, quin inter Graecos Scriptores Auroram currum equosque regentem me velligare haud potis iuerim , etenim id
Quare necesse est, ut equos tum habenis, quo Laeli et dirigeret tum sagello, ut maturarent iter , urgeret. Si vero cordi sit interpretari flagellum, quod huic Deae tribuitur, inservili se ad excitandos homines, ut diei
mane summo opera aggrederentur , per me liceat , imo arridet magis, etenim ab Nonno vocatur Aurora ε εον μοθο:, labores excitans . sc Or pheus ante Nonnum hoc eodem adiumque illam honestaverat , εργων τ ρα imo rogaris, ut laudatam Odidit elegiam invisas: hinc poeta longissime conqueritur, eo quod matutina Aurora mortales , & omne genus animantium ad opus laboresque vocet excitetque. Iure igitur atramentarii nostri faber in huius Deae manu altera apposuit . Demum non me latuit id flagellum tum Aurorae, tum ce terorum aurigantium, sive hominum, sive Deorum peculiare nomen Graecos habuiste, atque ab ext
ris gentibus mutuatos esse, quod me docuit Pollux cap. 1 πεο ιππικαν σκευων lib. IV. segm. s s. auditque μα άγνα ' h. aec ρησis quantis commentariis onusta sit, vix fidem fraestes , nisi hujus Onomasticon adeas ; miror solummodo quosdam ex eo tissimis viris hanc vocem antiquissimam ab non tam vetusta Chaldaea dictione vel Maa 'o traxit se, cum scendum potius suillet Chaldaeos ab Graecis dictionem hanc suratos esse. Verum cui plurimum Miti suppetet, scrutetur, an beatus sit in ejus vocis tum etymo, tum unde sentium Graeci sua civitate donarint. vl. Praeterea intueor Aurorae peplum atramentarium artificem rosis undique distinxit se, quae in archet o longe clariores sunt vel pueri noscitant ipsam ab poetarum principe sere sena aer salutari ροδοδάκτυλον in Homerastri hymnis leges ροδῖτ, χυν, in Q. Calabri lib. 2. Gδω τλον , &lib. I. ροδοσφυρον , atque in Nonno ροδο φῆ ex te ipse Latinos invisas. Igitur nostri atramentarii argentarius optime sibi consuluit , cum Aurorae peplum ex poeticis documentis rosarum floribus oneraverit. Ut autem de
78쪽
ATRAMENTARIIS PLANETIS SINGULATIM. 337
de Homero aliquantulum merear, excutiendum reor, quid sibi velit vox illa sollemnis ροδαδακτυλc; , quam & veteres scholiastae , & nuperi interpretes doctissimi reddunt, roseos disitos habens : haec ἐρω νεια, licet long temporis praescripto inducta, atque imperata sit, tamen aliud in mente ii bui de Homerum probandum aggredior . Et quidem notandum mihi initio est hanc δαχτυλος ignotam fuisse Homero, tantum abest, ut prodigito accipiatur in τυ ροδιδακτυλος , Sc omnibus mirum futurum reor, cur in longillimis Iliade, ac Odyssea nusquam vox δ τυλος illatur; imo magis mirandum nos nescire , quo pacto Homeri tempore digiti appellarentur cum nullum eorumdem vocabulum, neque unquam mentio, a
que idipsum invenire desperes in Hesiodo; li hujus rei causam a me r pites , fateor cum ignari limis ignorare : vero manus ubique carminum horum vatum,& ad delicias repetitur: adde Homerum vel minimas corporis reliquas partes meminisse, veluti malicolus, , coiri η ἰς, clavicula, , κόρση , ε χ. ος , cubitus , icmpus , ἰδc ne taedio sim, innumeras missas facio, imo reor omnia, praeter pedum, Vel manuum s itos corporis membra summum vatem enucleaste . Hinc si nulla alia ratio succurreret si x ακρουοι - - spurium esse Homeri sobtum , hac una ipse contentus esiem , cum in ea legam vocem δα τυλον huic vatum principi ignotam , v. s. AM' τὶ λίχτ ον ιιὸν κατ' δακνι,3 δάκτυλον πηγ', uti emendavit jure Barnelius . Contra vero reliqui poetae
Homeri filii tum Graece, tum Latine aures obtudere voce digitus , &pollex, circ. Quare in mentem venit, an vox ρο δάκτυλος in dubium trahi posset , quin ad digitos Aurorae Homerus animum intenderit ; sed sonat se quid magis appositum, & κυ πή- ον cogitarit. Res aliquanto altius repetenda . Porro videtur vox δήκτυλος fato infelici nata nam nequioris saeculi Scriptores eam ad signandos palmae fructus, sive' depressere, vide Vol T. etym. & cum primis Erech. Span emium de praest. num. 3 8.&seqq. ubi vir selectissimae eruditinni. ce voce δά, τυλος sanequam optima collegit ἰ piget enim me actum. agere : mox Spanii ius summa Jonestate castigat Salmatium adstruentem Gni culos sutile in causa, ut in
AEgypto, Syria, finitimisque locis palma serens dat los di ta , seuda lebei appellaretur; at contendit contra Spanhemius potius a ripa detortam esse ρ σιν ipsam δάκτ1 λος , & Syrun, nomen Graeca voce uetustius credit: sed vereor ut Salmasio lis adjudicanda sit, cum certe illorum Syrorum , ac AEgyptiorum nomen sit - qui postquam δ τ9λος ad notionem βαλάνου desciverat, victitarunt; quare nihil prohibet, quominus inter sexcentena & Graeca , Sc Latina vocabula , quae in linguam Hebraeosyram foede deturpatam derivarunt, etiam adoptarint. Haec de δακτὶ λωhi duoviri summi commentati sunt , oblitissimi Homericae vocis ροῖ δακτυλει, quam ipse interpretor, ne longius te, R multis morer , ut rofa purpurea , seu bacia;bina , quare ne cogitavit quidem de ejus Deae
79쪽
318 LIB. II. CAP. III. DE SEPTENIS
digitis summus vates, cum aetate sua , & Hesiodea vocabulum δακτυλος, digitus, plena dubii res est, an lucem viderat. vll. Quoniam obdurato animo contendo Homericas quasdam tenebricosas voces, quo honesta & decora donentur, atque probe percipi tur ab Hebraia originatione extrahendas : videor nomen δακτυλος, quod Aurorae tribuitur, seu melius rose, facile educi posse ab radian, aciuibus , & acinthinus , quod centies invenies in Exod. si adhibeas, quae sollemnis est, extremae litterae metat hesin In , cujus mutationis exEmpla tritissima sunt , vide Vos s. etymol. & Bochartum , qui
tamen licentius otina Hel, a loco suo movet turbatque : unum apponam , quo meam metat hesin melius firmem , estque vox quae etiam ad corporis partes pertinet, ab , amis, clare educitur ansa. 3c ansas ei se auriculas vasorum tirones edocentur, contra Homerus ansas vocat aures Il. M v.63I. δεπας , εατα Γαυῶ ἡσσαρ εσαω . Quare posthac ροδοδάκτυλος non audiet, ro bis digitis Aurora, verum ex puriore Uebram sonte veries, rosea ,sive rubra, ur hyacinthus, cujus color, cuin adr
sas pertineat, ne haereas, inquit enim Plin. l. 37. c. 9. In g wnra bacintho I iter roseum colorem inesse, ac fulgorem violacetim . idolae melius .
cet Gell. l. 2. c. 26. Sau viueus, roseus, cro rus curctis, o si tuus, fili ussaetus , imbidus, phαniceus, rutilus , luteus , spodis , rubri, seu ros' coloris sunt: quae sere omnia προσθε aeque hyacinthi sunt,& Aurorae; Virg. Iuut laurus, funis rubens bachithtis ecl. 3. 53. meminit etiam coloris ostrini & purpurei Ovid. Metam. l. IO. v. 21 I. TFrioque nitentior Osro Flos oritur, formamqne capit, quam lilia , si nou Purpureus color huic , argenteus esset in illis : L Virgilius de eodem flore, Purtureus veluti cum sos iurei tis aratro Ianquescit moriens, de Euryalo lib. o. 3s. Peccarem si Graca exempla obliviscerer , in Anthol. lib. 7. leges , ο κ iνθος πορφυ. , & eod. lib. I, η δ' υμωνθος υς ιν αθοπος ἀγλης, Indica bacinthiis habet rutili splendoris gratiam . disdem epithetis ornasse Auroram Latinos norunt etiam adolescentes vide Virg. lib. 4. AEn.& lib. 7. Ovid. lib. 2. Metam. Stat. lib. i. & iet. Theb. sit. Ital. lib. i.&ii.&ia. Sed Graecos consulamus, δροσε iim ξόλπις πορφυροεν Non
' ἐρυθα νο νη κοτυον, ri sens decore Orph. hymn. & sexcenta id. penus quisque otio fruens colligat . Igitur non Hale concludam in ροιο-
δα τυλος Homerum nihil de Deae digitis cogitasse , quippe nescio quid demissum & humile menti ingereret, sed de colore hurpureo , sive fTacinthino; atque solummodo respexisse ad vocem primi seniam is an, sue yoti nan, bacinthus, ex qua iisdem exit δακτυλος, Docta, & multa Salm. in Solin. pag. Vet q. de δακτύλω , nihil vero legas de voce ρο δακτυλος . Oblitus eram scholiastas interpretari ρῆσis hanc ροὶ ἀ--λας native ροδόχtri , de digitis nil cogitantes : & Anacreontem . in rin
80쪽
ATRAMENTARIIS PLANELIS SINGULATIM.
viri. Neque meae lententiae statis opponas ab Homero Thetin, marinam Deam vocari ἀργυρῖπεζαν , argenteos podes habentem , non mirum igitur, si a roseis digitis dicatur Aurora ροδιδακτ λος ' verum facile rei' nam vocem sejunctim nusquam in hoc vatum principe, neque in συγ- ' Hesiodo haberi, uti notavi de ρησει prima δακτυλος' quare, ut cito me expediam, ambae illae syllabae tractae sunt ab Phales ico ra,& hoc ipsum ab na consolidare depurare , male Vouius τραπε, quae vox conatosta est, trahit a simplici 'o, ea:) hinc probe colligitur Homerum nihil abjerium concoxisse , dum vocat Thetin αργυ πεζου , sed dicas locutum, ac vertas, Deam colorem praeseserentem solidi ac priri mi arte i quo nihil de aqua verius,& φ ο κατηρον quod idem eii , ac illud Orpia Arg. υδ γυροειδές, aqua argento similis: B νζητ γ ροει ἐς υδωρ κρήν, ς ἀπο μ ἐσσης, ut a Latinis discedam, qui unicuique proflant. Neque urgeas certo dici τρα εζα, mensa, a quatervis pedibγ' uibus sulcitur, meque premas vocem hane esse Homericam, cui adjicitur
επιθε τὸν ejusdem valoris κυανοπεζα , Il. λ. v.5a . H r iis πρα ν i' ἐπι- ἰηλε τρα-εζαν Καλην, κυπιο πεζαι , ευξ γον, κ.τ. λ. nam iterum tibi obsistam, . atque contendam vocem τράπε α , seu πτρά τε α non procusam a Graecis
respectu quatuor sulcrorum , seu pedum , sed dumtaxat figurae ; quare ita interpretor , meno quadrata assabre solide , quae est vera notio originis ri,& rra. Neque novum est hocce interpretamentum, cum Vi gilius mihi ita judicanti praei verit, mensasque ex sola figura apposite v caverit quadras , haud dubie Homericam τρει. αν Latine invertens lib. V. III. nam ea esurie Trojani enecabantur , ut coacti sint patulis nec parcere quadris Heti etiam mensas constimimus, in uit Iulus. Scio Piliscum pro hac quadrae διαγνωσει debacchari contra Ciacconium; sed nunc major lux ex nupero τῆς τραπέζης etymo opinioni Ciacconii affulget. Adde quadram esse apud architectos plinthum sit obatae , quem iZi dicimus et Golo , juro in verba bonorum Vitruvii interpretum, eo quod mensae figuram quadratam praefert. Et quadra eadem ratione audit etiam tessera, live utibus lusorius , absque eo quod de columellis , sive fulcris cogitemus . Hinc non male geometrae trapeatium vocant quandam τρα- γα η plani speciem : itaque vocis τραπεζα potestas & κυ An ς explicanda est ex τοῦ Μ π1ς , & ra , non a , uti antea dictum mihi est; praesertim cum Pollux lib. Io. c. i q. segm. 6 jubet adjici τtαπἐlη, tanquam nomini γενικω, adjunctum πιράπτώδi , μονόποδι, quadrupe A, unipedi
μονοπουν. Et ne credas me tantummodo hariolari , & longe pet,