장음표시 사용
101쪽
lis distinistum, atque elegans: Ρ δἐ αριτερα του Θεοῦ ἐτι σκηπτρονι ταλλοις τοις παπιν δεθισαενον . Quae in haec Pausaniae verba adnotat in m p. amphit. pag. I. r. Mazochius ὀ πανυ , scit. metallorum varietatem
an Iovis sceptro preferre diversum in homines vel probos ; vel scelestos amperium, atque olim idcirco fuisse crassiusculum , credat lubens, quem tanti viri urget auctoritas; & haud scio, cur confugiat ad quid μυς Os-οες, non ad sceptri elegantiam: id unum scio etiam homines Homerum non unis metallis ornato donasse sceptro, exemplum do hic inferne , Sc cumiit aureis clavis undique fulgens, crassum haud vocitarem e si vero quod Jupiter in anaglypto Campano gerit, rude est& grave, id scalptori inficet illinio ejus anaglupti tribuas ; quare jure Mazochius de hoc marmore adserit pag. I M. Tabellae certe nostrae scalptura tam rudis , ut bene u Bunc Uum sad averruncandos nimirum, qui mejerent) Iubitario opere Pera potuerit οῦ etsi pictor elatantius fecundum graphices canones δε- meavit. Quare sceptri figuram ab id genus tabula anaglyptica haud arriperem; cum contra in millenis nummis, gemmis, statuis &α decora, ac eleganti specie essis a sceptra vides, etiam illa, quae in manibus nostr
rum numinum atramentariorum sunt.
H. Ut autem hoc varia metallorum genera simul compingendi artificium , quanto vetustum , ac sollemne suerit noscites, haud molestum sitieetitare plusculam exemplorum supellectilem mixtim collectam , praeterea, quae nuper allata sunt, mox, quo nomine hanc artem donavere Graeci praefertim, dicam, nam a Latinis parum sperandum . Homero, uti fas est,
primas deseramus , qui Nestoris poculi opificium , ut de Achillis scuto sileam, Il. v. 63 r. finxit, Athenaeo eum primis, ceterisque veteribus, ac recentibus Scriptoribus celebratissimum; δόπας enim illud ex argento, &VJεως ηλοιο πεπαρμέHν, κ. T. λ. eodem opere conflatum Achillis Neptrum,
gamemnonis, ἄμοισιν βαλε in ξ φν , εν δἰ οἱ λοι χρύσειοι παμφαινον, Il.
6. 29. Et sane Athenaeus Λς Γλους aureos Nestoris poculo immissos se
Las- Vocat, quare pag. 48'. legas Mn wν κατητε υσμενον ' nosque docet ex
antiquiorum auctoritate Romerum Nestoreum δέπας confingentem caelum Cogitatie, quod Sc rotundum , & argento simile: Λς ῆλους aureos addentem, astra imitatum, eq quod ad igneum colorem accedunt, appellatque etiam Homeri aevo, artem, qua de sermo est, vi- pullie . Ex eodem Athenaeo novimus ibid. tripodas argenteos ejusdem operis, rotundos scilicet, & stellis ornatos, quas aureas oportet suisse, &ιunuse audiebant : Tυποδας του τοῖς Θεῶς καθαγιζομένους . . . et kερος εχοντας, ους καλουστ σεληνας, ex quibus verbis lux multa Virg. est IEn.
. 2 I. de Mneae ense dum canit , . . . atque illis stellatus iaspide δει a e is erat ἰ itaque mens poetae est AEneam habuisse ensis capulum ex Ia pice aureis stellis infixis decorum, uti erant hi tripodes , quos descri-Dit Athenaeus: multa magnus Sal sivis hist. Aug. to. I. pag. 9 I. pro hujus Virg.
102쪽
Uirg. versus illustratione dat, sed opportunum Dipnosophistae locum oblitus
est, sicuti & nuperrimi etiam tanti vatis interpretes. Quoniam autem Athenaei verba corruptissime leguntur, pretium operae reor in nativam elegantiam restituere ς mirorque Dalechampium , &Casaubonum duoviros inpra fidem εμηνnis πλους id non curasse : Διὰ vis
quae ita fudit Latine Dalechampius : Itaque mensam fabricares esse
orbiculatam, o tripodas Diis Iacrator, rotundos , sinis ornatos, quastanas appellant, D placentas: quin o ἀμω, panem, vocavisse, Propte ea quod inter figuras cir Iaris ματ α , absoluta π perfecta es. Vides jam Graeca, & Latialia verba αλογως, & confuse disposita ; etenim vox placentas , injecta est ad otium , & ad nullam frusem ; quare ut
pter mensam in circuli formam s veteres ) fabricari sunt , rripodas
Diis sacros, sellis ornatos, quas vocant lunulas ἰ er placentas orbiculatim factas, αρ panem) quidem appellarunt, quoniam figurarum circu- Ius - - exactissimus es in o perfectus o quam verborum luxationem cum non adverterit Casaubonus, apponit lunulas inter quandam liborum speciem, sed quid lunulae cum libis ρ eo recidunt verba Athenaei, ut ostendat veteres in supellectilibus , imo etiam in placentis orbiculatam speciem amasse , quo caeli rotunditatem imitarentur: & αρ ros vocabulum extrahit ab ἀρ- , 8c ἀρπιζειν, perfectus , & perseere , eo quod circuli figuram, quae est omnium exactissima , panis pro entat , Graecosque ait vocitasse hujus figurae panes φθόεις κυκλοπρῶς, quae ambae voces e sede
sua exturbatae amanuentium torpore mentem Athenaei nobis occuluere; demiror iterum Dalechampium in adnotat. p. 778. Vocem. κυκλοπρεις vertisse teretes , quid cylindrica species cum κυκλω ; Iure autem Athenaeus inter sexcentas rerum sermas protulit κυκλοθε is , nam ipse ex hujus Scrietoris lib. 3. non unas eollegi , veluti τρογγυλοδιν σο',
nempe ad instar boletio panes ad inflar cubi, & quadrati, Sc. Per mlium etiam Romanos consului, & vix reperi Aurelianum coronas de ρ nibus fecisse Hist. Aus. pag. 4 8. qui stiginei vocabantur ' licet pistores dulciarii mellita edulia mille sormis donabant, nos de panibus loquimur,& de illis canit tantummodo Martialis lib.xiv. ara. Mue tibi dulces operum manus ista figuras exstruis. Non
103쪽
gulare ornamentum panis rotundus, cujus diameter sere novem, altitudo circiter quatuor digitorum est, Ueluvii ope servatus , tamque excoctus, atque ater, quam carbo est; imo etiam litteratus, in superna .enim pa te hariolari licet, si eo C. Grami e eicere; in octo buccellas, atque ut Graeci nostri dicunt, si mβλωμος, vide Hesiod. . IV 42. i. e. rnocts incisuras disios; vel εγων ἐν abas, ut Athenaeus pag. II ut taceam
alterum , qui depictus est , sex εν απιας habentem , inter millenas pict ras , tuae beatissimo eventu e ruinis tractae sunt) ς hinc facile colligam
hunc Regis nostri panem esse Graece, quem Athenaeus vocat, Mois κυκλο- Uri, nam Sc orbicularis est , atque ex siligine compactus, rationem ued et 'g. 647. qua componitur: φθῶς ἄτυ γωτα , τυρον ἐκπωπι τρίει,6 ἐμβαλων ες κοσκινον λαλκεον , εἶτ' επιεαλλε , b σελίγνεως ημι- ναν, σπα-λαξον εις εν, phthois ita conficitur, caseum incidens pinse,
atque i iciens in eritam aeneum percola , inde mel adiice , o hemianam filiginis , m smul subige . Ceterum ea erat hujus siliginiariorum,
quorum unus C. Granius, non siliginariorum, ut male Casau nus Hist. Aug. p. Soz. t. a.) celebritas , ut corpora, sive collegia instituta legamus in Grai. p.8 I. Io. atque in Reinesio clas. I. 2s . piget me nihil de hoc corpore adnotasse Reinesium. Ipse autem non pauca servo inter meas schedas de id genus pane, pistoribus,& mensoribus, quae hic scio esse importuna. antequam ex hoc diverticulo in orbitam recurram, miratus sum Hem. Stephanum, & Mazochium in Kalendarii tom. 2. p. sos. aeternae lectionis II. viros , fugisse του am etymon, quod Athenaeus, cujuscumquε ponderis sit, cudit, qui non pauca,& selecta de hujus vocis originatione contraxere; imo cui randus Stephanus, qui in voce αρπος Athenaei librum 3. haud meminit ditissimum panum centum enumerantis cum elegantibus τιθεαῖς' imo si illum etiam evolvisset Mazochius , quem pauca latent, eodem Kalend. loco non illevisset: apud veteres panis via aliter , quam buccellatus fiebat, h. e. ex pluribus buccellis uxus, atque connexus , nec enim cultro ad incidendum panem olim utebantur. Sie Hebraei, se La riui , Gracique suos panes mi res eonficiebant; eterum nos non solum οκταε ους,& αελ υις superiori pag. attulimus, i. e. octo & sex imisuras habentes, verum etiam, turbinatos, cubicos, ad corome insar,&c. praeterea Graecos fregisse panem, non incidisse prorsus pernego , notiissimum enim est Pythagoricum symbolum imperans αρτον μη καταγν- , quod
interpretatur Iamblichus , - ου δει οἰωνὸν πο-σθαι τοιοῦτm ἀκλόμενον κατα γνυντα συντ tir , in vita Pythag. pag. I. 8c 7a. Amstes. I7 . triste enim omen erat coenam inchoantem frangere My αρτον ' & cum γενικωs
id edicat Pythagoras, etiam de υulgari pane intelligas. Scio apud Hebraeos sollemnem esse sermulam, verum quid valeat, longe prae me doctior novit Mazochius; neque hie discutiendi locus, an aliter accipiatur.
Si vero aliquid delibandum sit de vera ἀρτος etymol. quam Marochius ibid.
104쪽
381 LIB. II. CAP. IU. DE TRIPLICI METALLA
ibid. ab αρ , deducit eo quod cum buccellatus fieret, iis buccellis
plurimis aptabatur oe connectebatur , dicerem sane vocem αρτος nasci αμέτως ab Hebraea n , maga farinae aqua conspersa , quae non semel est in. sanctis libris; neque haereas, si in litterula D mutanda sit in n, cum pueri noscitent hanc esse omnium linguarum indolem, quae facillime has ninas amnes litteras S,& T immutant: vim exemplinrum aggerit Vossius in Elym. de permul. liti. Etenim quando τοιχωοcum significatione conjurant tam Hebraee , quam Graece , Graecam V cem ab Hebraea natam nisi contumax pernegaverit. Et 'rtasse LXX. senibus notum fuerat ab nasci αρ- , ipsi enim Nehemiae IO. 37. Vocem verterunt, ιειυν mis , longe κυωως , quam tialis interpres, qui ciborum nosrorum rerudit : σimet autem esse panis notissimum
est ex Hom. qui ubique poematum jungit στης cum vino , & camitas, πτου , οἴνοιο ' σθου , . Id ipsum dicas de etymo vocis arteria, quam commentario ad miraculum doctissimo oneravit MaZochius. eamque etiam ab se extrahit : eo quod ex plurimis annulis sbi invicem apris eontinua serie nectatur: loqui thr summus vir ibid. de ambabus arteriis, de duabus stil. gutturis fistulis, seu faucibus : verum sola trachea his annulis conseritur, non vero altera; praeterea, si Wν ἀρπη, ν ab αρ oro, deducas, Latine esset, aptatio , quae nihil peculiare de iis gutturis fistulis diceret, imo menti nihil ingereret . Quare cum minime a Graecis quid boni habeamus pro ejus vocis radice ac origine , ab orientalis linguae divitiis facile arcessest a Chaldaeis enim iisdem characteribus haves 'in triri foramen duplex e ninc apposte Latine ambae arteriae pro duabus gutturis fistulis, sive seraminibus dictae sunt: quae quidem bina etyma V
cum α τει , & ἀμπυα reor ἀναλνγικωm , quam si multis verborum ambagibus ab αρω, apto, trahas, quod sane verbum est satis vagae notionis. III. Age reliqua exempla colligamus artis non unius metalli una committendi, unde ob voces θώς κυκλοπιρκι deturbati sumus. Dio Cassius lib. - . pag. 38 s. edit. Reimari enarrat miram Rom. populi in Iul. Caesarem munificentiam, qui cum de tanto principe splendide mereri cuperet, decreta , quae in ejus decus & famam jusserat , argenteis. columnis litteris ex auro compactis inscribenda curavit :Tα δόγμα ' --του ν γιγνὀαε- ἐς τήλας γρυσέοις γραμμασιν ἐν ρα,ιεν , υπο δε δη-s ποδας - Διος Καπιτολι Hi υπέθεσαν . Praeter litteratas columnas plura
etiam γραμματκά pocula reperi: Athenaeus quidem id genus multa commemorat pag. 466. Primum est illud κυ ε ον Enaui ducis undecim aureis litteris per ambitum inseriptum, ΔΙΟΣ ΣΩTHPOΣ, auro ram es εῖο admirando, ut quod Mevmnaei habebant cum eo comparato v deretur ab aere nihil disserre. Secundum est, quod ipse Athenaeus se C
puae vidisse narrat: Tais prersus nos litteratum poculum argenteum con
Deximus dicatum Dianae in Campaniae Capua , insculptis Homeri ve stas elaboratum , O illis quidem aureis litteris exaratis , quod fama
105쪽
Nestoris fuisse in nebula I ita vertit inlechampius , sed contra Graecam
vertis poculum fuisse elaboratum & sculptum secundum Homerica verba, falso autem, insculptis Homeri verstas. Imo Homeri versus non exaravere Campani in poculo, sed solummodo haec duo ex auro, NEΣ -
POΣ EI MI, q'are de suo apposuit Dalecham pius , fama Nestoris fuisse increbuit. Praesertim cum poculum columbis , Se stellis , aliisque caelaturis frequentissimum senos bene longos Homeri versus haud sane cepi is et : exemplo est νυπελλον Enalli paucorum τοιχειων , nimirum ΔΙΟΣ ΣΩTHPOΣ , quin in vas incisii ii versas nihil prorsus concludunt . Et me piget Casa ubonum cum Dalecham pio in hac re amice conjurasse , inquit enim in Animad. lib.xt. cap. s. p.786. Ius etiam insculptis versisspo σιτ, tanquam esset Nestoris poculum. Si Athenaei locus de Campano poculo ita explanatus arrideat , lux affulget etiam Suetonio in Ner. Q. scribenti: Nuntiata Neroni j interim etiam ceterorum exercituum des ctione , litteras prandenti sbi redditas concerpsit , mensam subvertit pduos θνρhos gratissimi usus quos Homericos a caelatura carminum Hom ri vocabat , Iolo iust , c. idest ab argumento caelaturae petito ab Homeri versibus; non ut Pitiscus,& Burmannus, ceterique interpretes in animum induxere , in scyphos versus ex auro immissos, qui certe poculo fuissent importunissimi, & lonsiores: respondent contra sibi bene Athenaeus, & Suet
Quoniam autem de Nestoris poculo sermo est , cominus mihi pugnandum est eum Athenaeo, qui lib. Io. cap.8. p 33. Nestorem vinosum ac bibacissimum traducit, tantaeque hujus herois noxae ter ad Homerum, tamquam ditillimum testem, provocat; & animi mente angor tot dcxstissimos interpretes in Dipnosophistae ivisse sententiam, ac veluti in magistri verba dejerasse; cum, si quis Homerum consulat paullo curiatius , sanequam diversa ab Athenaei mente divinum vatem cecinisse deprehenderit. Appo. nam Dipnosophistae plena dedecoris in Nestorem verba : Πλεκτον δε ἐπιε
Il. ψ.) .m heroibus largis e bibebat Nesor rer senex, prae aliis omnibus verae vino deditus . . . . Nesor, insante O saevis o praelio, a potu non absinuit I iraque Homerus canit . . C c c Neso.
106쪽
38 LIB. II. CARIT DE TRIPLICI METALLA ,
Nestora non latuit confictus bibentem licet. Huyus etiam solius ex heroibus poculum Homerus descripsit: etenim cum
poculo is praeliabatur . . . itaque oberrare haud potuit, qui Nesoris ρο- culum , Marris ρbialam vocamir . . . . si uin in certamine, quod, o ciso Patroclo in huius funere celebrarunt , quoniam bibax esset , poculo Nessorem Aestues donaυit, c. Piget me isthaec Athenaei verba undique mendaciis foeda, licet tot doctissimi interpretes tutati sint, ostendere; v rum quis neget pluris Homeri ,&suorum heroum famam faciendam, quam cujusvis posterioris aevi Scriptoris tantum vatem negligentissime legentis λEt primo quidem Il. v. I. advertere te jubeo Nestora minime υἱ- num bibere, sed τὸν κυκωνα, quem ei Sc ceteris ducibus paraverat ancilla Hecam ede , quam etiam potionem Circes Ulyssi miscuit Od. n. v. 29o. atque ita definiunt brevia scholia: Κυκωί, δε λο ετα τὸ ἐξ μου , μελι-
Advers. l. I 2.c.8. pag. 386. idque certo noscitas, si advertas primum hunc versum Il. referri ad ea, quae Homerus narrat vers. OI7. & seqq. Il. M scilicet, secum Nestora in curru tulisscte Machaonem in praelio vulneratum, einque κυκεῶνι se, & socium resecis Ie ; inde adeo falsum dicas bello inertem Nestorem, ut inter bibendum etiam de praelio cogitaret, quare illum vides V. 9.&seqq. sumptisse σακος , ασπῖδα, atque εγχος, Sc a tentorio ad instes explorandos prompte processisse, quare inficetissime adstruit Athenaeus arma Nestoris fuisse poculum . Secundo , Nestoris poculum, quod arte insis ne summuS vates Il. λ. v.6 r.& seqq. describit, est illud ipsum, in quo κυκεῶνα miscuit Hecamede famula quocum & mensam,& lances apparavit,& nil de vino meminit poeta . Tertio iratissimus fio Dipnothphistae a jenti Achillem in pro Patroclo certaminibus φιάλην donasse Nestori , urucite vinosum norat; cum sciam ipsum sat oscitanter Homerum lectitasse, nulla
implorata re, id dictum volo ; etenim vocem Homeri sevo vas vini valuisse pernego , & solummodo in Il. ψ. bis adhibitam legere est, V-2 3. 233. in qua ossa ipsius Patrocli condita sunt, & quando pro pretio victoris in laudato certamine proposita est v. 27o. inde eadem Nest ri data est v. 6r6. id unum juro principem vatem vas vini ubique bin
rum poematum δε ας vocitare. Verum adeo transversus actus est Athenaeus ab suae aetatis vocabulorum genio, qua φιαλη vas vini audiebat, ut
non viderit denati cineres Patrocli in poculo claudere , quam indecora res suisset, Sc rusticitatis plena; imo cum aperte Homerus id neget, namV. 27 . hanc φιαλην vocat απι - , igni nunquam admoram, quis, nisi
Iudaeus, credat pocula ad ignem apponi Τ quare phialam Homericam vas potius in ollae speciem fabrefactum dicas, licuti λέεει, quem ibid. v. 267. etiam appellat μυρος divinus vates. Vides igitur culpa in multiplici Athenaei mentem suisse , atque eundem tum de Nestoris , providentissimi herois fama, tum de Iliados δεινοτ=rra male meritum.
His in terna Homeri loca animadversis, scio posthae seram posteria talem
107쪽
tatem mecum miraturam inficetum hoc Athenaei interpretamentum patronos nactum egregios viros Graece doctissimos Casa ubonum in admirandis Adnotat. & Samuelem Petitum in Mil cellan. lib.5. cap. I 3. pag. I 26. ut ceteros taceam, quos caeco studio in Dipnosophistam, quem rati sunt Homerice scientissimum , auctoritas traxit , decepitque . Hic pro re nata Veniam comprecor explicandi, quid valeat tenebricosum μι υετο, quod huic pi αλη tribuit Homerus , nempe ἀμφίθε - , & brevis scholiastes ααουσως reddit διπλῆ , Sc interpretes duplex o inde cur vox υπερφιαλος tanto vati celebratissima vertatur superbus et si des quid me Homerice doctum, divinasse sorte haud neges. Et quoad primum quidem praesto quovis pignore αMφι θετος, cum de vasis dicitur, eise idem, ac emblematibus ornatus, Sc sane quis obstet εν nyεσθαι aeque pollere , ac εαβαλλε ινς quare, Homero vocante ἀμφ Θεω, intelligas vas elegantibus crustis undique cinctum, ita ut, quod posteriores Graeci dixere ἰu8xλλειν, heroica aetate fuerit sive neque ea de re quid dubites , cum iημα hoc εντιθεσθαι summo vati sollemne sit in περιθρυλλ, 'na Achillis scuto Il. 18. ubi pluries repetitum vides, εν δ' ετίθει H ψητοσὶ apponebat Vulcanus, Sc nos summe pag. 379. Achillis scutum ad artem pertinere praestitimus:
habes jam, quid sit -- ἰθετος.
Vocis alterius, nimirum t περ φιαλος, durioris pretium operae est noti nem vestigare : grex interpretum in verba brevis scholiastae conjuravere definientis in v. Ioue. Il. γ. υπερφἴαλοι J-, ἀθεοι , Κ παμβῶμνοππς τώς ορκους, τάς -ονδὰς τάς διὰ ψιαλων γιγνομένας, superbi , impii,
Iurium jurandorum, ρο foederum nil curantes, quae phialarum ope feri bantur e verum ne te pigeat mendacissimum traducere scholiasten , ubi enim gentium legerat icta foedera phialis λ praesertim cum Homeri ae. perquam diversum valebat, α vox υπερφίαλος, impius , Homerica est. Quam, posthabitis hujus pretii Graeculis, augustiorem originem quaeramus: porro ostendimus, cum de Aurora disputatum est pag. 3s6.& seqq. quo tanti vatis λιθετά percipiantur, ad Phoenicios Graecorum patres confugiendum , queis prae ceteris Scriptoribus vicinior, & minus degener Homerus ' hinc dicas hybridam vocem esse μερφἱ-ς, nempe ab υπ- ρω- ter, & B , 'us, quod necesse est, o ium, m πρέπον , &c. jure dix ris υπερφιάλους esse eos , qui τα πρέποm posthabent, neque partes honesti civis implent; & a lex icis etiam tenes ἐπον esse .cium, Sc πρε ον. Atque haec contra Athenaeum de Nestoris poculo. IV. Age aliud poculum, quod est in Athenaeo p sis. degustemus, etiam aureis haud dubium litteris nobile ; & veteris Tragici loco aflectissimo medelam tentemus. Inducitur ab Achaeo in Omphale haec dicens satyrus: O δε σκυφος μἐ - Θεοῦ καλει πάλM,Tο γράμμα ψῶνον δελτ, ἰά , τοὶ πι
108쪽
hos jam is ita habes Latine a Dalecham pio :Iam dudum me poculum Dei vocat, Litteras mon ans delia , fota, tertiam O, iuxta vero ν , sequitur ultro volens υ , in post id, quod san wcaris , O. Vides jam interpretationem τω κειαένω tenebricosiorem; parcas vero summo viro , etenim iambi corruptissimi sunt. Adeamus Casau bonum ajentem, versus male in vulgatis codicibus acceptos ita scribimus:
Et vertit: Dudum es, eum me Dei sophus vocat Litteram ostendens Δ, I, ct tertiamo, etiam N ades, neque abes Υ, Ulterius praedicant Dei nomen duae litterae ct Ο,
ut plenum sit nomen Διον μου, nomen unum, a fine υ desideratur, haec Calaubonus; haud scio an minus male, venia tanti viri dico, quam Da-lechampius. Etenim tertius versus, quem ipse liberius confingit, προτωδιε nimium laborat, imo caret senariorum mensura; adde satis audax est pro σία refundere απετιν, & elementum v ab initio versus deturbare, atque ad extremam sedem abigere . Miror praeter haec non vidisse vocem φανον minime componi cum o , nam Achaeus dixisset , &vel tyro noscitat adhaerescere τω γρα-ια. Adhaec, ἐά - πεκεινα , inde,s iter/ur, vides jam insuavem facile igitur erat reficere εκ τῆκ3κεινα ' quare cum paucis instaurativis litteris omnis salva res est. O δε ρούφει μi Θεου-πα- Τὸ γράμμα φῶνον, δελτ' 1 ιωτα, κ' o τω ν, Nu τ αδ παρε , κ' δ ὐ μουσία ,
me sc bus Dei dudum me vocare Inscriptio ipsa Deum ostendens, scit. Δ , 1, er O tertium, N etiam ades, neque T desicis, Inde illa Σ , er O Uendunt. Ita ut m γράμμα , scit. ἐν ρα-α , poculi inscriptio, sit, ΔΙΟΝΥΣΟ,
quam sinsula elementa simul adnexa claram praeseserunt; κηρυσσέ nis sumitur Aiκως, cum αμλως praecesserint σάν, Sc O . Adnotandum est postremum istud O vocis ΔΙONΥΣO habere διωογγου vim, ut hic docet Athenaeus ipse, tanquam si scriberetur Διο- ου, rationem apponenS, quae an bona sit, minutae admodum disquisitionis res est & taedii plena. C
terum medicinam his Achaei jam bis factam claudam Phil. D' Orvillii viri immortalis,& quot sunt, fueruntque Graece callentissimi verbis c dro
109쪽
dro dignis: Dubitabundus propono hane conjecturam, mul submetuens, accensear, qui plus codicibus, ct infrunitis librariis tribuam, quam Πι πολυ γρ Η, πολυωνύμω Divae, Sanae Rationi, vel ευ ο c. , νοιν , Criticorum sacrosanctis idolis e felices, quibus horum numinum I crar a. quotidie in enso pede intνare liceat , ct ita afflaris nulla non Bora rnscientibus, ceu a mento barba, emendationes nascantur indubit mira, veriores , quam illa apud Pagram , egregiae capitales , quam do mae ciui de suis testimonium perhibent o haec vir egregius in suo Charitone p. si Z in cujus animadversionum lectione plurima , & penibliora quaeque Graecae venustatis me degustasse & δαψιλῶς faten.
dum est. ad variorum metallorum pocula redeundum . Exstat in animad. q. Diau, ni in Athen. pag. 78 r. in fragmento coenae sophistarum vas vini auro compactum, alioque metallo, δε α χρυσοκο'στον dictum, quod επιθε τον artis, qua de commentamur, est, ut mox patebit. Itaque inquit Athenaeus : EU ντο δε λιθοκολλλοις ἐκπωμαm ' Μενανδρος δέ που φησὶ b ποτήμὸν πορνLet , et Lmν' Abmφάν-ς restituas illud λιθοκολλή ις in , nam in sequentibus versibus hoc επιθε ών vides, qui recte se habet ob metrum: A οι δἐ Βακχίου παλαγενοῦς Aφρα ui , δέπας
Qui quidem versus tantis vulceribus laedi sunt , ut ipse Casauhonus eorum sanitatem desperaverit , nec Latinitate donaverit : inquit enim pag. 78s. conjectura assequi non posse, quo pacto restituendi sint. Sed audendum adeo, ut qualemcumque minus malam praeseserant sententiam ς saltem tm-ξιν servent, praesertim cum membranae, quas revint Casa ub nus, in eosdem errores conspirent: sic igitur restituo etiam quoad metrum:
ii autem, Barrbi Dei antiquissimi Alte Dumans, ct ex aur compa Imn poculum Ptinum , s in erro saltabant,) exsorbebant labiis, Hausibusque incessanti s , omnino va Dum Susque deque ostentantes. Ita ut mens hujus veteris comici sit, bibaces illos saltando scyphum ubno pleni sumum satis fuisse totum exhaurire, spectatoribus inde ostendentes ipsum ex omni parte vacuum ς ἀφροσκω δἐ s est , ut δολι οσκιον
110쪽
εγχρο , longa hasa, ita etiam bene, poculum alte spumans ἰ & si vox
placet, addenda lex icis; ceterum hunc bibendi lusum aevo nostro etiam vigere cernimus, praesertim in Bacchanaliorum otio. Venia mihi sit apponendi longiusculam animadversonem Sam. Petiti, quam per otium lectitavi in Miscellan. lib. 7. pag. I 6. ut pensites, an nostris meliora adnotarii: Horum versuum secvnilum, atque reuium t gendos, O emendandos censebamus,
Priores duae Coces Dux genitivi Dorici, referunturque ad praecedentia Βακχίου - dicuntur de vino vetere, quod spumans esse hac voce ἀφρόν scribit, Dod inter generosi viui notas esse nemo ignorat .... Addit Antiphanes σακια, colati, desecati ἰσακὶας propter metrum , sue σακκ ας, vinum es colatum er defaecatum, de quo Pollux lib.6. cm. II. σακκίας δε ὁ διὐλιταενος , quod fieri debere maxime in visis veteribus, nullum est dubium . . . . In tertio versu ἀm - χορευον rescripsimus το- την, ob hanc enim unam vocem Antiphanes laudatur e huc usque illustris Petitus, cui in multis resistendum est; nam metro horum versuum nullam medelam facit, Sc tam σακία , quam σακκία illud laedit et si eos nobis Latine dedisset, nulla sane inesset sententia , cum vox σ&κἱα importunissima sit. P o cuivis non cato Petitus imponeret, eo quod pro
χορευον restituit ' ε ἡν' verum πιυ-mλογIων non vidit vir Grati e destissimus, si enim tomo elaboratum erat δέ ας, vox κυκλω omnino παρελκει
imo per o Athenaeum recitasse Antiphanis versus yro dimone πρευ τον, sed pro voce χρυσοκόλλσχν ' Sc Menandro tribuit ρήτεις binas τορνευπιον,δc πρευ πνοῦ quare in Athenaei verbis ante A'ν φάνει duplicem τιγμήν apponendam esse, ut a nobis factum vides, pro certo hamo, alias Dipn 1bphista pro epitheto χρυσοκολλητοις, quod male scriptum est λιθοκολλήτοις,) nullum vadem protulisset. Incuses igitur his Antiphanis versibus mancam atque infirmam sui se Petiti medelam. v. Quare mihi gratulor reperisse novum ludi genus, cujus Pollux diligentissimus oblitus est in c. VII. πε, πῖν πουδων lib. IX. quam rem nunc scimus, nomen ignoramus. Sed magis Regi nostro beatissimo gratulandum est, qui plures pieturas ex Herculaneo extraxit, quae non unas πουδίας nobis exhibent, veluti puerorum, quorum unus occultatur, alter, cujus oculi cohibiti sunt, illum perquirit, quem ludum apposite describit Pollux lib. I x.e. .
τοπον ικείνου pθμαι , apodidi ascinda es , tinus quidem in medio occlusis oculis assidet , aut alius illius oculos cohibet, ceteri occultantur , tuo vero ad inquisitionem assurgente , necesse est quemlibet illius locum praeoccupare si autem regiam parvam picturam advertas , hoc more belle ludentes duos puellulos cernα. Sed