장음표시 사용
151쪽
IN VERREM. 6 Ilaborare ' At enim solum id est, ut me siculi maxime uelint: ulterum illud credo obscurum est, a quo Verures minime se accusari velit. eciluis unquam tam paratim de bonore, tam uehementer de salute sma contenodit, quam ille atque grius amici, ut ne haec mihi delatis detur sunt multa, quae Verres in me esse arbitratur,
quae scit in te Cta caecili non esse: quae cuiusmodi Antroque nostrum sunt , paulo post commemoran . nunc tantum id dicam, quod tacitus tu mibi assentiaore : nullam rem in me esse, quam ille contemnat ; nia tam in te, quam pertimescat. itaque magnus ille deufensor, et amicus eius tibi Hortensius suffragatur , me oppugnat: aperte ab iudicibus petit, ut iis mihi anterponare : et ait, hoc se boneste ,sine ulla inuidia, ac sine ulla offensione contendere: non enim, inquit, idκd pe*to, quod folio, cum uehementius contendi, impetraret; reus ut absoluatur , non peto: sed ut ab hoc potius, quam ab illo accusetur, id peto. da misi hocs co cede ,
qκta facile est, quod honestum, quod non inuidiosium rquod cum dederis, sine ullo tuo periculo, sine infamia illud dederis, ut is absoluatur,cuius ego causa laboro. et ris idem, ut aliquis metus adiunctus sit ad gratiam , certos esse in consilio, quibus ostendi tabessas uelit: id esse perfacile : non enim singultos ferre sententia sed uniuσsos constituere a cerata unicuique tabellam dari cera i αgitima, non siti infami de nefaria. atque is non tam pyopter Verrem lesbo rat, qκam quod eκm minime res tota
delectat : uidet enim, siὰ pueris nobilibus, quos adtacelusit, si a' quadruplatoribus quos non sine causa conutςm it semper, ac pro ni hilo putauit, accusandi uolun
152쪽
in iudiciis domisiari non posse. bule ego homini iam anute denuncio : si a me edus m hanc uos agi uolueritis, rationem illi defendendi totam esse mutandum, et ita tramen mutandam, ut meliore et bonestiore conditionesit, quam qua ipse esse uult ; ut imitetur homines eos quos ipsi uidit, amplisimos, L. crassum, et M. Antonium, Minibit si arbitrabuntur ad iudicia causasq; amicorum praeter fidem, ingenium afferre oportm. nihil erit, quod me agente arbitretur iudicium sine magno mulo torum periculo posse corrumpi. ego in hoc iudicio mihi Siculorum causam receptam, populi R. susceptam esse arbitror : ut mihi non unus homo imρrobus opprimendus sit, id quod sicμli petiuerunt, sed omnino omnis improbitas , id quod populus R . iamdiu flagitat, exu, tinPenda atque delendusiit. in quo ego quid eniti, aut quid efficere possim , malo in aliorum ste relinquere,
quam in oratione mea ponere. Tu uero caecili quidporates quo te ore, aut qua in re non modo stecimen casteris aliquod dedi' ; sed tute tui periculum fecisti s in
mentem tibi non uenit, quid negotii sit, causam publi*eam sustinere fultam alterius totam explicare atque eam non modo in animis iudicum, sita etiam in oculis, consterius omnium e ponere sociorum salute com moda proκinciarum, uim legum, grauitateni iudici ρα rum defendere cognosce ex me, quoniam hoc primum tempus distendi nactus es, quim multa esse oporteat in eo , qui alterum accusit: ex quibus si unum aequia in te cognoueris, ego iam tibi ipse istuc, quod expetis, mea
Moluntate concedum'. primum integritatem , atqM
153쪽
I NI V g R R g M. frinnocentiam singularem: nihil est enim, minus ferendum sit, quam rationem ab altero uitae reposcere eum, Pi non possit suae reddere. hic ego de te plura non dicam: unum illud credo omnes animaduertere, te adrahue addi nullis nisi a Siculis potuisse cognosci: Siculis hoc dicere, cum eidem sint irati, cui tu te inimicum esse diis eis, sese tamen te actore ad iudicium non affuturos . quare negent, ex me non audies: hos patere id susticari, quia necesse est. idi quidem , ut est hominum genus nismis acutum susticiosum, non te ex Sicilia literas in Verreni deportare uelle arbitrantur, sed, cum iisdem Iiteris illius praetura, ct tua quaestura consignata sit, astoriare te uelle ex Sicilia literas susticantur. deinde accUatorem firmum, uerum s esse oportet. eum ego si te putem cupere esse, facile intelligo esse non posse. nee ea dico, quae, si dicam, tamen infirmare non possis: te, antequam de Sicilia decesseris, ingratiam redisse cum Verrei Potamonem scribam, familiarem tuum retentum esse a Verre in prouincia, cum tu decederes: M. Caecilium fratrem tuum, lediissimum, atque ornaratissimum adolescentem, non modo non adesse,neque tracum tuas imiurias persequi, sed esse cum Verre, cum ilio familiari,sime atque amicissime uiuere. sunt haec, et alia in tes albi acetusatoris signa permulta :qκssus ego nunc non utor . hoc diso, te, si maxime cκpias, tamen verκm accusatorem esse non posse: uideo enim permulta esse crimina, quorum tibi societas cum Verre eiusα modi est,ut ea in accusando attingere non audeas. inuritur Sicilia tota C . Verrem ab aratoribus, cum stuamentum sibi in ceram imperauisset, ter cum esset triu
154쪽
D I V I N Α-Τ fies modius HS I I, pro 'umento in modiossingulos duodenos sesterilas exegisse . magnum crimen , ingens pecunia, furtum impudens, iniuria non ferenda. ego hoc uno crimine illum condemnem necesse est . tu Caeracili quid facies t utrum hoc tantum crimen pratomitates, an obi icies si obiicies: id ne alteri crimini dabis , quod eodem tempore in eadem pro incia tu ipse fecisti audebis ita accusare alterum, ut, quo minus tute 'condemnere, recUare non possis si praetermittes, qualis erit illa tua accusatio ς εκα domestici periculi metu, certissimi π maximi criminis non modo su Picionem , verum etiam mentionem ipsam pertimes t. Emptum est ex s. c. frumentum ab Siculis praetore Verreo pro quo frumento pecunia omnis soluta non est. graue est
hoc crimen in Verrem, graue me agente, te accusanrate nudum : eras enim tu quaestor: pecuniam publiocam tu tractabas: ex qua, etiam si cuperet prae G ta; men, ne qua deductio feret, magna ex parte tua nullas erat. huius quoque igitur criminis te accusante mentio nulla fet .silebitur toto iudicio de maximis,
notissimis illius furtis, eget iniuriis. mihi crede Caecili, non potest in accusando, socios uere defendere is, qud
cum reo criminum societate coniunctus est. Mancipes
a ciuitatibus pro frumento pecuniam exegerunt. quid hoc Verre praetore factum est solum nen , sed etiam quaestore caecilio. quid igitur ' daturus es huic crimis
ni, qκodin potuisti prohibere ne fieret,se debuisti e
an totum id relinques f ergo id omnino Verres in iudiario suo non audiet, quod cum faciebat, quemadmodum defensurus esset, non reperlibat . atque ero haec, quae
155쪽
in medi. posita sol, commemoro . sunt alia magis res cultu furta: quae iste, ut istius credo animos, atque impetus retardaret, cum quaestore suo benignissime
communicauit. haec tu scis ad me esse delata : quae siueIim preferre, facile omnes intelligent, uobis intertios non modo voluntatem fuisse coniundiam, sed ne praedam Fidem adhuc esse diuisa m. quapropter si iis si indicium postulas dari, quod tecum una fecerit: concedo, se id lege permittitur. sin autem de 4ccusatione dicimus: concedas oportet ijs, qui nullo suo peccato ima pediuntur , quo minus alterius peccata demon are possint. ac vide, quantum interfuturum sit inter mea am, atque tuum accusationem. ego, etiam quae tu sine erre commisisti, Verri crimini daturus sum, quod te non prohibuerit, cum summam ipsi haberet potesta. tem. in contra , ne quae ille quidem fecit, Obi'ies, nequa ex parte coniunnus cum eo repia re. Quid illa caecili scentemnenda ne tibi videntur esse sine quibus causa sustineri, praesertim tanta, nullo modo potest . aliqua facultas agendi, aliqua dicendi consuetudo, aequa in foro, iudiciis, legibus aut ratio, aut exercitatio. inmtedigo , quam scopuloso, difficilis in loco uerser: nam
cum omnis arrogantia odiosa est, tum illa ingenii, ataque eloquentiae multo molest sima . quamobrem nisnil dico de meo ingenio ; neque est, quod possim di orer, neque, si esset, dicerem: aut enim id mihi satis
est, quod est de me opinionis, quidquid est: aut, si id parum est, ego maius id commemorando facere non posse sum . de te Caecili iam mehercule hoc extra hanc contentionem certamens nostrum familiariter tecum La
156쪽
DIVINATIO iquar. tu fit quemadmodum existimes, uide etiam Maw etiam . o tu te codige : er, qui sis, et quufaceure possis, considera. putas ne te posse de maximis, acertissimisq; rebus, cum causam sociorum , fortunasq; prouincia, ius Hydi R. Πακitatem iudicii, legum ss ceperis, tot res, tam uarias, uoce, memoris, cor lio, ingenio sustinere putasne te posse, Pae c. Vm ανα in quaestura , qua in legatione, quae in praetura, quae Romae, quae in Italia, quae in Achaia, Alia, Pam, pistias patrarit, ea, que admodum locis, temporistasq; diuisa sint, sic criminibus'oratione distingueare putas ne posse, id quod in eiusmodi reo ma xime neseessarium est , facere, ut, quae ille libidinose, quae crura deliter fecerit, ea aeque acerba π indigna uideantur
esse sis, qui audient, atque illis uisa sunt, qui senseo
runt i magna sunt ea, quae dico. mihi, mihi crede, nosti hae contemnere. dicenda, demon'anda, explicanuda sunt omnia: causa non solum exponendased etiam grauiter copiosis agenda est: perficiendum est, si quid agere aut perficere uis, ut homines te non solum audiis ant,uerum etiam libenter studiosis audiant. in quo si te multum natura adiuuaretsi optimis a pueritia disciplinis atque artibus studuisses, er in bis elaborasses , si
literas vaecas Athenis, non Lilybaei, latinas Romae, non in sicilia didicisses: tamen esset magnum, tantam causam, tam expecturam ὐπ diligentia consequi, memoria completii, π oratione exponere, er uoce, et
utribus sustinere. fortasse dices: quid ' ergo hae in te
sunt omnia ἰ utinam quidem essent: ueruntamen, ut
esse possent, magno studio mihi a pneritia est elabor
157쪽
si'Niv g R R E M. 64. tum. si ego bee propter magnitudinin remmae di 'ultatem asseclis non potui, iri in omni uita nihil aliud egi: quam longe tu te dis bis rebus abesse arbitrare, quas non modo antea nunquam cogitasti, sed ne nune quidem, cum in eas ingrederis, quae'quaen tae sint,susticari potes ego, qui, sicut omnes sciunt, in foro iudici jsq; ita uersir, ut eiusdem aetatis aut nemnio, aut pauci plures causas defenderint, o qui Omne tempus, quod mihi ab amicorum negotiis datur, in his studi js, laboribusq; conflumam, quo paratior ad usium forensem, promptiors esse possim: tamen ita deos misbi uelim propitios, ut, cum illius diei mihi uenit in mentem, quo die citato reo mihi dicendum sit, non si iam commouere animo, sed etiam toto corpore perhorrarasio riam nunc mente, cogitatione prostrio , quae tum studia hominum, qui concursus futuri sint, quom tam expectationem magnitudo iudicii sit assutura ,
quantam aultorum multitudinem c.Verris infamia concitatura, quantam denique audientiam orationi
meae improbitas illius factura sit . quae cum cetio, iam nκnc timeo, quidnam pro offensione hominum, qui illi inimici, infensis sunt, expectatione omnium, magnitudine rerum dignum eloqui possim . tu horum nihil metuis, nihil cogitas, nihil laboras: π,si qmdex Metere assiqua oratione ; IO V Ε Μ ego optimum Maximum, aut, VELLE Μ, si feri potuisset, ii 'dices ; aut aliquid riusmodi ediscere potueris ue praeclare te paratum in iudicium uenturum arbitraris. ac si ne mo tibi restonsurus esset, tamen ipsam causam, ut ego arbitror, demonstrare nonposses. nune ne illud quidemi v
158쪽
coso, tibi cum tamine disertisimo, er ad dicendum parsissimo futurum esse certae en quicum modo disis serendum, modo omni ratione pugnandum, certans dum psit. cuius ego ingenium ita laudo, ut non pertimesicam et ita probo, ut me ab eo delectari faciliui, quam decipi putem posse. nunquam ille me opprimet consilla, nunquam ullo artificio peruertet: nunquam ingenio me suo labefaefare atque infirmare conabitur: noui omnes hominis petitiones, rasionesq; dicendi: sepe in iisdem , sepe in contrariis causis uersati sumus. ita contra me ille dicet, quamuis sit ingeniosus, ut nonnullum etiam de suo ingenio iudicium feri arbitretur. te uero Caecgi quemadmodum sit elusurus, quam omni rurione iactaturus, uidere iam uideor: quoties ille tibi potestatem optionemq; facturus sit, ut eligas μtrum uelis ; factum esse, nec ne ; verum esse, an false m: utradixeris, id contra te futurum. qκi tibi aestus, qui error, quae tenebrae dii immortales erunt, homini minime malo quid, cum accusationis tuae membra diuidere coeperit,in in digitis suis singulas partes causae constituere' quid , cum unumquodque transigere, expedire, absoluere ' ipse profecto metuere incipies, ne innocenti periraculum facesseris. quid, cum commistrari, conqueri, ex illius inuidia deonerare a liquid, o P in te tras'erare cooperit k commemoreare quastoris cum praetore neracesitudinem constitutam ζ morem maiorum s sortis rea ligionem ς poteris ne eius orationis subire inuidiam uide modo , etiam atque etiam considera: mihi enim uicidetur periculum fore, ne ille non modo uerbis te obruat,
sed gestu ipso ac motu corporis praestringat aciem ingeα
159쪽
I N Vfg R R g M. 63nii tui, te ; ab institutis tuli, cogitationibus ; abduacata atque huiusce rei itisicium tum continuo uideo 'iaturum. si enim mihi hodie restonde re ad haec, quae dico,
potueri, ; si ab isto libro, quem tibi magister ludi nescio
quis ex alienis Orationibus compositum dedit , uerbo
uno distesseris : posse te illi quoque iudicio non des
se , π causae atque Usicio tuo satisfacere arbitrabor . sin mecum in hac prol one nihil fueris, quem te in ipsa pugna cum acerrimo aduersario fore putemusi Esto: se nihil nihil potest: at uenit paratus cum subscriptoribus exercitatis o disertis. est tamen hoc aliquid , tametsi non elisatis: omnibus enim rebus is , qui prinuceps in agendo est, ornatissimus er paratissimus esse
debet. ueruntamen L. Apuleium esse uideo proximum
subscriptorem, hominem non aetate, sed Uuforensi alu
Me exercitatione tironem . deinde, ut opinor, habet
Allienum, hunc tamen a subselli is : qui quid hi dicen/do posit , nunquam sitis attendi: in clamando quisdem uideo eum esse bene robustum atque exercitatum.
in hoc stes tuae sunt omnes . bie , si tu eris actor constis tutus, totum iudicium sustinebit. ac ne is quidem tanatum contendet in dicendo, quantum potest , sed con' let laudi ore existimationi tuae, per ipse pst test in dicendo, aliquantum remittet, ut tu tamen alis quid esse uideare. ut in actoribus Graecis eri videmus; sve id m , qui est sicundarum, aut tertiarum pCroti3m, cum possit aliquanto clarius dicere , quam φαρ primarum , multum summittere, ut ille princeps quammaxime excedat sic faciet Allienus, tibi seruviet , tibi lenocinabitur: minus aliquanto contendet,
160쪽
DIVINATIO quam potest. lam bre considerate, cuiusmodi accusat res in tanto iudicio simus habituri, cum ipse Albeonus ex effacultate,si quam habet, aliquantum detracturus sit, et Caecillius tum denique se aliquidfuturum putet,si Allienus minus uehemens fuerit, etsibi primas in dicendo partes concesserit. quartum quem sit habiturus, non video, nisi quem forte ex isto grege oratorum , quisubscriptionem sibi postularunt, cuicunque uos dolationem dedissetis. ex quibus alienissimis hominibus ita paratus venis , ut tibi hostes aliquis sit recipiendus.
quibus ego non sum tantum honorem habiturus , ut ad ea , quae dixerint, eerto loco, aut singulatim unis cuique restondeam. sic breviter, quoniam non consuloto , sed casu in eorum mentimem incidi, quasi praetera xiens satisfaciam uniuersis. tanta ne nobis inopiat uia deor esse amicorum, ut mihi non ex his, quos mecum
adduxerim, sed de populo subscriptor addatur' uobis
autem tanta inopia reorum est, ut mihi causam praeriopere conemini potius, quam aliquos a columna Menia
vestri ordinis reos reperiatis custodem, inquit, Tullio me apponite. quid ἰ mihi quem multis custodi s opus erit , si tesemel ad meas capsas admisero ἰ qui, non μαlum ne quid enuncies, sed etiam ne quid auferas, eustodiendus sis. sed de isto custode toto sic uobis breuissimerest Ondebo: non esse hos tales viros commissuros, ut ad
causam tantam a me susceptam , mihi creditam quise quam subscriptσr me inuito as irare post: etenim frades mea custodem repudiat, diligentia heculatorem re formidat. uerum ut ad te Caecili redeam , quam mulαtate deficiant , vides : quam multa simi in te, quae