장음표시 사용
351쪽
Liligitur ;,t confirmetur, quod dicebamus, tae Naturalia in titulo, Animalia ipsa intelligi. Homo igitur, dicit Aristoteles tussiit, bos noli tussit. At hoc excinplum rcuocatiar indubium ; ex auctoribus enim de re rustica habemus, boues tussire; de ab eisdem ad boum tus sim habemus proposita remedia . L. enim lunim Moderatus Columella libro sexto capite ldecimo, thun ad recentem, trem ad veterem boum tussim, sorbitiones parat; S: in Geo - inicis Graecis, qui liber apud Latinos Conltantino Caesari ascribitur , libro decimo scptimo ex Didvmo ad tussientem bouem remedia praucribuntur, quod etiam faciunt magis recentes de agri cultura scriptores. Detusticliam mirorum diξquci pluis variis Catinis, non minus pertractatur in vetorinariae medicinae libris' Apsyrto, Hierocle, Tiberio, Eumelo, I hcornia cito, Hippocrate, S Pelagonio; S ab ipso etiam Vegetio in libris, qui Mul lmedicina inscribuntur. in SI Galenus libro sicciando de symptomatum caullis capite ter- ltio, de animalium tussi niciationem facit, his verbis: Sane natam animal aut nausiare,aut v mere , aut tus re Aeetur. Immo is sepe in natali v uestaιio integrasianitate praenua, tam alia complura animalia,quam homines, nec vomitum experti eunt, nee tu fm: or tamen uti ea trictam
ahqua ea .,vel os ventris, veloiritin uuis occupauis , illico se tugiunt o vomunt. Ad hanc du- ibitationem respondemus: primo Arilloteles octauo de historia animalium capite x xui. li cum boum morbos recenset, duos esse ait, podagram, & strumam, qui est morbus pulmo-l num cum caliditate. An igitur tussis eidem ignota, quae non proponitur aut non pro mor-l bo habita 3 deinde tussis si boves exercet, id sane admodum raro contingere potest ob east quae in problcmate adducuntur rationes: at de iis, quae raro eontingia iat, non est doctrina, i aut scietitia, verum de illis,quae aut semper, aut nec si arib, aut plerumque ita fiunt, sicuti scribit idem Aristoteles libro primo posteriorum Analyticorum capite xxv. & ob eam rem li ab Aristotele in libris de animalibus prae termissa est. Praetcrea tussire hominum ab eo dil- il simile esse, quod in bobus obseruamus: haec enim res pure naturalis est , coacta natura a lmorbi ficis caussis, ut motum illum mediante spiritu edat: at hominum tussis est cum ali- lqua proindentia, dc ad cum finem, ut quod in viis spiritus continetur, pellatur extra: extremunt itaque, non solum tussiunt: ac si votum haud succedit primo conatu iterantur sae- lpius ad eundem finem motus: in brutis autem, quod ego cxistimem non absoluitur liaec li materiei expecto alio, ncc absoluta fit tussis, sed impetus ille sorte solummodo qui tussim li praecedit. Et a Graecis dicitur quod idem contingit infantibus dum adhuc brut irum vitam agunt, illi enim, aut proprie tussire, aut expectorare, nec sciunt, nec vero ctiam ls possunt. Aristoteles autem tussim illam ilitelligit, non autem hanc. δε lVtrum quodcaeteris. Cur non tussiant plurima ex animalibus, illam ess e eaussam dicit, quo- sniam in ipsis excrementum quod tussim gignit, non ad partes spiritui dicatas se conuertit, lsed in aliam quandam rem alibi existentem: illa eadem nimirum, quorum ratione ab ipso- linet Aristotcle libro septimo de historia animalium capiae secundo dicit Π, mulierem in
sexu foemineo plurimam habere menstruam purgationem: nam in animalibus, quae ani-lmal non pariunt, nihil tale contingit, quoniam eiissmodi excrementum vertitur in Cor- ipus, hoc est, in corpulentiam, nonnulla cnim ex ipsis sunt maiora maribus, atque etiam 1 aliis in corticem,aliis in squammam, aliis in frequentiam pennariim absumitur, terrestri- lbus autem quae animal pariunt in pilos, & corpuleatiam, homo enim solus laeuis est,& sine lpilis, bc in urinas; plurimam enim, de crassam urinam huiusmodi animalia emittunt: se stminis autem excrementa in menstruas purgationes vereuntur. In maribus autem, qui illisi
carcnt, simili modo fieri seminis genitalis ratione dieit Aristoteles, vim plurimum semi-l nis inter alia animalia, comparatione magnitudinis suae emittat homo,multo igitur plures ll cxcremcntorum purgationes cum habeam animestri, quibus in tot,tantasque res vorti poDi sunt, quamhomo, cili in rem valde exiguam & cuius usus ctiam prohibere possit, 3c vero etiam prohibeatur saepe iure iussi, aut numquam, aut ruba exabuntur, homines vero sec-quentius. η an An quὀd homo. Altera ratio. Homo maius, S luimidius, quam
Caetera animalia cerebrum habet, quod autem maius,&humidius est, illud facilius, de maiorem humiditatis eopiam demandare solet, promptius igitur fiet tussis in hon inc cum haec ex huiusmodi materia ad pectus distillante fieri soleat. hominem porro proportionc magnitudinis suae, plurimum habere cerebri, atque hui3udusimum testatur idem Aristotcles libro primo de historia animalium capite decimo sexto ι libro ctiam secundo de partibus an iuralium capite septirno canden, rem scribit, cum multam cerebri humiditatem, Scstigiditatem summae cordis caliditati apponi dieat. Vtrum quod taeteris. plurimis:
352쪽
Cur homini tantummodo ex omni animantium numero, sanguis e nari
bus defluit 3 An quoniam plurimum cerebri, idemque humidissimum homo l
continet.Unde venae excrementis per ora eodem tendedita nimium repletae, lprosundere inde coguntur. Sanguis enim vitiatus quisque, integro tenuior redditur, talis autem est, qui se cerebri excrementis miscuerit, & quasi in saniem degenerat.
Caussam propter quam ex omnibus animantibus soli homini sanguis de naribus fluat, eandem esse dieit hoc problemate Aristoteles, in quam superiori tussis Caussam reiecerat, abundantiam nimirum, de humiditatem cerebri, hac enim ratione fit, ut maxima ex ipso fluat humidorum excrementorum copia ad ipsas venas, quae excrementa mixta sanguini, qui in venis es vitiant illum, moin iuum reddant,ac efiiciunt tenuiorem, quam puriis,&integer ipse sanguis sit, lii sique reddatur, ut potius libor satagirinis sit dicendus, quam sanguis i est autem rehorsanguinu, sanguis inconco s,vel quia nondum coctus cs vel quia interiam degenerauerit, ut ait idem Aristoteles libro tertio de historia animaliu capite decimo nono λ Tali igiur sanguine venae repletae, id est tenui, & morboso merito excremento rum a cerebro descendentium, adapertis osculis eum extra prohciunt. Caetera autem animalia, quia minimum cerebri habent, eidem accidenti minime opportuna sunt. κοι F x Per ora eadem tendent . eodorus haec ita distingui ut adaptet superioribus nimirum hoc modo, Venae replet perora eodem tendentia. id est a cerebro ad nares: at in Graecis ni guntur sequentibus in hunc modum,promtere cogunturperom id est adaperiis osculis quae extra pertingunt, ut nos exposuimus.
linguescere consueueruntZAn quibus densa est caro,iis inter cuic, & carnem lumor praetenuis cogiture quod is semper sua natura eminet,atq; res det,qui standem concoctus pingue essici selet,quae autem carne sunt rariore, cutem que gerunt obuiam, haec opima intra carnem redduntur: quae Vero utroque modo se habent, virόque etiam pinguescunt.
Idem Aristoteles libro tertio de historia animalium capite decimo septimo de liac e dcm re ita scribit: s παν A I --, - ---ρ ν ἔς πιονα, - θ ἀμεισώ- o- 3 ιι
qui sub carnem, aut sub cutem, ut legit Theodoros pingvcsem i, hoc quidem nomine, i nihil ibidem Theodorus videtur legisse, παφεμα. η οσων β -κ- An in densea es ea s. Ex animalibus illa sub cutem dicit reddi pinguia, quaecum-l que sub cute carnem obtinent densam compactam i in illis enim cum cutis, seu corium natura sua a carne abscedat, & inane spatium relinquatur, Colligitur eo spacio humor qui-
353쪽
dam tenuis, qui ulterius coctus,pinguedo fit ; illaque animalia sub cute pinguescere dicuntur. Nos porro verba illa, quae rationem quaesiti continciat ἐ& admodum corrupta sunt tum in Basiliesi tum in Aldina editione,valde alio sensu exposuimus, illam verterit Theodorus qui videtur legislc, ψώγ-laaec enim Latine ab ipso reddita sunt. At ut vera sint dubito; tenuis enim ille humor, si sua natura semper eminet, atque residet, quod Mi Theodorus; iam nisi sub cutem non pinguesccrent aiama alia,nunquam autem intra carnem. Porro ex Basilientis, SI Aldini codicis lectione nullus omnino sens is elici potest. Ego sequutus sum, quam edidit doctissimus Cafaubonus, canique rctinui, co lscusii, quem paullo ante expressi: ita autem Verbum vcrbo reddo: .Quod huic tutis natissa
sua ab cedat. ρσα σάρ t . quacumque autem riore sent carnα Docet qfiael sint illa quae intra carnem pinguescunt,nimirum quae carn m habent rariorem, cutem au-ltem adllantem,& adiaccntcna, ac proximam ipsi carnium Cnim interprctor vocem
qua usus est Aristotcles, tanquam opposita superiori, sic enim cum locus vacuus, lnon relinquatur inter cutem, SI carnem, quo poeit tenuis ille humor alimentarius colligi, permeans ille idem ad carnes, per casque diffusus quod facile potest, prae carundem rari- ltate reddit illas eo modo pingues. Theodorus autem qui Vertit, cuti que Frunt obviam, quomodo locum accipiat aut quem vclit esse sensum,fateor me non intelligerc. Prosequitur autem Aristoteles declarate, quae cx animalibus utroque modo pinguescant: Et ait: autem media sunt inter vινumque habitum, se ambobus extremu partu pant, ista utroque modo 'ntuesunt. ini porro iii ccle huiusmodi impinguationibus dicuntur, illa ut puto non solum de ipsis animalium speciebus intclligenda sunt,sed etiam in ipsismet specierum indiuiduis locum habent, pro cuiusque indiuidui conditionibus. Illud etiam praeter duna annotandam, quod ait ibidcm Aristotclcs: Plurimam anuinalium partem, circa vcndrem pinguescem,& praecipuc,quae parum se moucant.
Cur vitiliginem pueri, mulieresque miniis habent, quam viri, & in eo ipso scena in eo sexu, quae prouecta aetate sunt, magis habent, quam minores:
An quod vitiligo exitus spiritus est.Corpora autem puerorum contextu denso, non facili expiratu constant,& mulierum minus expirant,quam virorum. Spititus namque in menstrua se auertit fodininae:densitatem vero iquitas eiusdem satis declarat. inae autem corpora aetate processerint, aut consenue
rint, respiratiora evadund: haec enim modo aedifici j veteris, structuram suarum partium laxiorem iam habent.
. vitiligine, eiusque generationc, & caussis, variis in locis egit Galenus. Ea huc congerere importunum: ne dum necessarium cxistimem. Illa solummodo ex Celso afferencla, quae breuiter, quale sit vitium ostendunt. Scribit igitur Celsus libro quinto capite vitimo hunc in modum: Vui F qewque' quamuis persi nultam periculum assen; tamen 'da est, orex malo eo ora habita sit. Euin tres species Funt vocatur, ubi color albus est,fere subseri uon cominum. vi quadam quasi gutta L ersa esse videantur. Interdum etiam Iat ius,incum albustam imem si nibus ferri. μιάλαι colore ab Me dissere, quia niger est, or umbrae similis. GIGra eadem sunt.λά - habet quiddams de alpho, sed magis albida est, or altius defendit. in eaque ani pilisu it, or lanugini ius. Haec Celsus. Quamuis autem nec Galenus, nec Celsus,nec alia de Medicina scriptores, dum huiuscemodi affectus meminerunt, spiritus mentionem faciant, quem inprimis memorat hoc loco Aristotcles, non tamen inuicem di sientanea, aut quae simul ferri non pollini, eos proponere animaduerto. Non omisit tamen illum di uinissimus vir, quo praeceptore Aristotclcs usus est. In Thimaeo enim, cum de morborum caussis loqueretur, de vitiligine,seu de ea, quae Graece iatam, & de alphis haec scribit: et, ο
354쪽
a. λον, --ορον - , - ποικίλει γ ν , λακπι- e N πιι - ξυμνη νοσήμα- mi M. Hoc est: alba autem pituita ob busturam θι rarum int- detenta perturbat, sumpto mcto ex ιra corp- θιν me. mutor in laiadem, varie mHlomm s cor in inficit, vitiligines, leueas, se alia bs, - idon- morbos procreans. Haec Plato. Aristoteles porro, de eo affectu hoc loco causta iam inquirit, quamobrem ille miniis comprehendat pueros, & mulieres, quam viros, inter mulieres autem illas magis, quae seniores sunt. Dicit autem caussam esse maiorem
habilitatem , ic opportunitatem corporum virorum, quam puerorum, δί mulierum. Vitiligo enim est exitus quidam spiritus: Nimirum huiusmodi cutis dessordatio fit tum ab humore, tum a spiritu, qui ipsi mixtus est, Vidimus enim paullo ante ex Platonis verbis
albam pituitam cum ad externas partes μα να- 'ει, hoc est: rei rationes motitur, seu, υ
eam stiritu erumpιt, hunc affectiam procreare. At huiuscemodi species exitus promptius fit in viris, quam in pueris, quoniam hi corpora obtinent miniis perspirabilia, hoc est min is peruia spiritui, magisque densa: cutis enim omnis, sicuti scriptum reliquit Galenus primo de simplicium medicamentorum facultatibus capite duodecimo, in primo statim ortu sibi est continua, ac temporis spatio perforatur, ac plurima nanciscitur spiramenta ritu cribrorum. Id autem fit ratione humiditatis, qua plurima pueri abundant, partes ipsas tu gentis, Ac replentis, qua deinde paullatim absumpta, meatus, & foramina aperiuntur,quae in dies laxiora fiunt. e FHαιμι ηρον. Et mulierum minus expirant. Mulierum corpora, seu cutem earundem miniis perspirabilem esse, quam virorum, ratione, & signo docet Aristoteles 1 ratione quidem, quoniam in mulieribus spiritus hic, qui ad cutim una cum humore in viris impetum facere consueuit, eamque peruadere Cutaneas partes deserens, ad menstrua se conuertit: signo autem, quoniam eaedem mulieres carnes habent laeties, Sc sine pilis , quod signum in pueris etiam locum habet: denso enim existente corporis contextu, non patet exitus fuliginibus, quae pilorum materia sunt.Vnde laevitas, & pilorum defectia; oritur. Quo signo etiam usus est Hippocrates quinto aphorismorum sexagesimo nono, cum rationem traderet, quare rigores magis ex partibus posterioribus, quam anterioribus
inchoarent, dicens: Sed is cutis raritas: induis amem esipi , ubi Hippocratis sententiam liquidius explicans Galenus ait, dicere Hippocratem ex partibus anterioribus rigores non inchoare,quoniam calidiorem Labent, quam partes posteriores tempctaturam, huisisque
argumentum sumere ex cutis raritate, rursusque raritatis ex pilorum multitudine. Possint autem etiam prima illa verba ita exponi,Vt sint princeps ratio,quare mulieres hoc sympi mate corripiantur; nimirum, quia spiritus ille , cuius exitu seu excretione, ut dicitur problemate trigesimo quinto, vitiligo fit, in his non ad cutim, sed aliorsum se conuertit, hoc est ad menstrua ipsa, quo sensu fortasse accepit Theodorus, qui tamen, quoniam liberius
eadem vertit, ita verbum verbo reddo: An quoniam vitiligo θιriιω exitin es uerorum Mutem corpora non beneperstirabilia sunt, verum densa. Mulierum autem minus quam virorum,quoviam this ad menstrua tonuertisur: eamis autem densitatem laritas ipse ostendit. Eorum autem. qui aesau lpraeeserint, ae seniorum corpora, ira bene perstrabilia sunt. Sola enim veluti an qua adificiis imxam habent partium structuram. - γ των προσω m. utem corpor , alteram partem se
cundi membri explicat, docens similitudine aedificia vereris, quod compagem habet Iaxiorem , de rimas ducit, senum corpora multa possidere foramina , & magis patere perspiratui.
Cur homo tantum habeat vitiliginem Z Utrum quod tenuissimam is ex omnibus animalibus cutem habet, simulque statibus redundat: indicium vero, quod vitiligo partibus tenuissima cute obtectis, maximo, primumque existit. An & his ipsis de caussis,& praeterea quod homo unus ex omnium animantium numero canescit: quippe ciam in vitiligine pili canitie immutet tur. Itaque fieri non potest, ut vitiliginem habeant, quae numquam canescere soleant.
355쪽
Quare inter homines vitiliginem minus paterentur pueri, de mulieres, quam viri facti, quaerebatur superiori problemate, hoc autem, quare inter animalia solus immo. Duas autem primum affert rationes,quibus deinde tertiam addit. Dicit igitur primum,ideo solum hominem inter animalia vitiliginem pati, quoniam cum vitiligo cutis affectus sit, homo cutem habet eidem maxime opportunam, quippe quae illi sit inter animalia tinuissima, proportione magnitudinis corporis, sicliti dicit idem Aristoteles libro tertio de historia animalium capite Undecimo, Δ alibi etiam; curum autem tenuissimam facile potest ea materia peruadere,a qua vitiligo fit. Praetcrea homo plus,quam caetera animalia spiritibus, oe flatibus abundat: fieri autem vitiliginem a flatu,seu spiritu, superius etiam dictum est,&dicetur etiam problematc trigesimo quinto. Obtinet aulcm hic spiritus,ut existimo rationcm caussae partim cssicientis, partim materialis: nam Ac vi sua pellit ad cutim materiam, cx qua vitiligo fit;atquc etiam ipsemet,quippe qui crassior qua spiritus,licet comparatione humoris,cui miscetur, tenuis vitiligini ipsi materia aliqua fit. Haec autem ratio a cutis su tilitate dependens, eo signo confirmatur, quod vitiligo maxime δί primum, seu proprie in locis fit, quibus cutis inest tenuissima, nimirum in facie, huius enim cutis tenuissima est, sicuti inter alios scribit Halyabbas secundo theoricae capite X v. ς--υ ipsis de e sis. Tertiam rationem addit. Non fit vitiligo in ijs, qui non canescunt, at alia animalia praeter hominem Don canescunt,in ijs igitur fieri non poterit vitiligo 1 Maiorem propolitionem ex co probat, quod in vitiligine semper pili canescant, agit porro de ea quae Graece dicitur,a Latinis alba umligo; quod scriprum etiam reliquit quinto de generatione animalium capite quarto, S hac eadem siectione problemate trigesimo scxto,quibus
in locis eiusdem etiam effectus rationem reddidit: minorem autem propositioncm habemus quoquc eodem quinto de generatione ani lium capite primo: homini tamen ibi dem adiungitur cquus, quem etiam canescere testatur experientia, quemque etiam pati vitiliginem circa laclcm sunt qui assirment.
Cur capris,& ouibus lac plurimum demulgetiir, quae corporae non maximo sunt: nomini autem, & boui minus, scilicet ad corporis proportionem
Ut ruin quod his copia in corpus absumitur, caeteris in excrementum se confert : ovibus autem, & capris, quantum excrementi accesserit, omne in lac
transit. An quod plura gignunt quam quae magno stant corpore: itaque plus
attrahunt excrementi, quoniam plura alendumst. An his grauidis plus excrementi propter corporis imbecillitatem redundat: lac autem excremento
Exemplo caprarum, & ovium, alia etiam intelligi voluit, sicuti existimo minorum anil malium genera, quaecumque copioso lacte abundant:quemadmodum etiam bovis, 3c mulicris, maiorum: quas enim affert rationes illis non min is accommodantur. Demulgetur autem ploimum minoribus,minus maioribus proportione magnitudinis, ut ait, plus enim vere mulgetur vaccae, quam otii: At si magnitudinem corporis utriusque inuicem aestim mtis, mensuram thaud esse proportione aequam dicit Aristoteles. Sane ovis apud nos noni tanta ubertate luxuriat, quantam vidctur Aristoteles innuere ;&vaccae quae ex Germa- nix finibus aduehuntur, multum ade5,ut comparata niagnitudine, non superetur vacca, sed potius supcret: caprae enimuero multo abundant; at vaccae,quae hic nascuntur,exiguo: vi tu huiuscemodi, dii in Aristotelis veritatem magis appareat obtinere : miniis tum in illis,quas diximus, tum in buculis rcgionis Phastidis, quas corpore exiguo Aristoteles ipse tertio de historia animalium capite v igcstino primo ait beneficio pabuli rcgionis multa lactis copia emulgeri : mi time omnium in Epiroticis vaccis magnitudine corporis prestantibus, quarum singulaetiugulas amphoras lactis implerent, Sc mensurae eius dimidium S s mammis
356쪽
mammis duabus ; quod eo dcio loco idem Arist. scripsit. Porro quaesiti tres alteri Mistoteles rationes. Prima est, lubd in animalibus magnis,ut bos,& homo quae in runtur, ab 1bmuntur in corpus, hoc est, in corpulentiam, cum in multam excrescant magnitudincm, in aliis autem,quae ita magna non fiunt,in cxcrementa abeunt: inter ii C autem, ipsis ovibus Sc capris, aliis minoribus, quae lacte abundant, quodcumque excrcmcntis ipsiis no collariis superest, totum abit in lac, unde illa lactis ubertas. Porro ea verba τόν , non expotui sicuti vertit Thcodorus, quantum excrementi acceserat. sed quantum excremenιι seuperfuerit , quod non ex illimarem velle Arith. totum cxcrcmcntum
in lac abire ;-verbi lignificario id valeat, quod nos dixtimis, ut ab cxcmplis potest obsertiari. Idem cnim Aristotelcs quarto de generatione animalium capite octauo haec verba
dorus , Ut valeat, sic vertit: sed cum μι- magis, magisti perficiatur, plud excrementi superest. - ο; -An quod plura Altera ratio. Plures inus cdunt minora animalia, iure igitur maior lactis copia est eis necessaria, nihil enim unquam natura producit, quin ei praeparet alimentum: vcl plures foetus edunt, trala itur igitur plus excre menti ad mammas; plures enim sunt qui lugunt: eo autu currit cXcrcmcntti,quo trahitur. lPorro assiimptii in ipsum, quod plura pariant, ex eo probari potest: primum quod cum sce- lmina,& vacca rarius concipiat ia pariat, quam animalia minora, illa enim vix nno semeti,
haec. bis, ut scribit tum Aristotes es ipse libro sexto de historia animalium capite decimo lsexto,& hac eade sectione problemate quadragellino texto de ovibus, quae Ibiit in Aphri
S in Magnesita tum etiam ipsi de re ruitica scriptores, qui summitti maribus capras, i oues volunt tum Aprili, aut Maio mense,tum et in Octobri aut Nouembri, cum illi nil mirum fietum non gestent, nili quinque mensiibus. Deinde, quod Aristotelis verba pro-l prae significant, quod cum suemina rarissime, vacca geminos pariat, capra, S ouis maxima cx parte binos, aliquando ternos, Vsquc etiam quat crnos pariat, sicuti testatur idem Aristotelestibio sexto de historia animalium capite decimo nono. Quamquam Theodorus lectionem dii tersam sequutus ab exemplaribus Graecis typis excusis, quae modo adduximus, ita conuertat: Pariunt maxima ex partesngulos sed aliquando o b nos ternos, quaternos. Libro etiam quarto de generatione animalium capite itidem quarto capras, S oues plura parere similiter affirmauit:quin Sc ipsi etiam de re rustica scriptorcs idem monumen- ltis mandarunt. Columella cnim inter alios libro scptimo capite sexto de capris ita scribit: Parat autem .s est genero . prolesIrequenter duos, nonnunquam ι rigeminos: ut veriorem putem vulgaram lectionem sexti de inlloria animalium, quun cam, quam ha mus a Theodoro iconuersa mai A Anhu graui . Tcrtia ratio. Animalia haec mi nora maioribus debiliora sunt: non enim a natura illud habent corporis robur, inec vim li adeo validam quae consistit in calido innato, & partium temperamento, sicuti illa maiora. lIgitur cum grauida sunt, quo tempore etiam augetur imbecillitas plus congerunt cxcrc- lmentorum, cum parum caloris obtineant,*imbecilla cristat facultas, nec bene conco- l quere possitit, unde cxocmentorum fit prouentus: quae est eiusdem Aristotelis doctrina llibro quinto dc gcncrationc animalium capite sc xt . Laborant etia haec animalia in partu, lpraecipue ovis, quam ait Columella libro septi ino, obitetricum more custodiendam esse, lnon enim aliter hoc animal eniti, quam mulic brcm sexum, saepiusque etiam, quatuo est 'omnis rationis Ignarum laborare in partu. Haec tamen imbecillitas,quam intelligit Aristo lteles, non eo progrediatur, Ut morbus iam sit, iton enim sis ut puto augetur lactis copia; at lim minueretur potius. Congestis agitur pluribus excrcmentis lactis copia augescit, quo- lniam ex excremento fit, aucta vero materia, undc fit,& ipsum etiam augeri cosentaneum est Dicitur autem fieri ex excremento lac,quoniam si ex eodemmet sanguine, ex quo infans in ulcro gignitur,quemadmodum scribit idem Arithotcles quarto de generatione ani- inalium capite octauo; sit autem ex Aristotelis sententia sexto de historia animalium c pitc dccimo octavo, primo quide ad speciem puris, deinde vero cinii pepererint, utile rediaditur. Non dixerim i cesse Galeni doctrinae consentanea, qui vult lac fieri in sani ineexacte cocto,qui idcirco diutius in vase moretur ob viae longitudinem ad mammas: Appellat tamcn Λ apte septimo de vi partium lac superfluum benigni alimenti.
358쪽
hominii leuis tam modost immutatio, ut ex verbis tum
motantumc uniuet. vincit, acedoni , que cibal erat: autem est aranira auium;
alii rei illud uitii in Auit, Mi vesci comist, deis iustae is .su sein Acto Melu testin uarenis lata ria capite quinto, a terti' de panibus capite a , . a liqua emundem capite primo. Nun elane fuerita nanirata lora, ut Lunas latoriis elementis litimi ii ienti assumpti, heuti aluuss cci, quoi Inmodum testiniri leni latui Iosephus Uuo primo de historiacapite secundo, M ps i ta geliciatione capite decliuio iniu5, ue ex rei ga post alterationem,& eoae illuc deii Adaici tuo inquit, vinauem,n continetur, nec alteratur humor, seducti insensibitur si ii ibila Edilua . cli alia ia me urs cur excrementi receptaculum fabricaretur cauliani luci :'mutatuit emni pilorum in minialibussit alietato humido, i id satias ah, ni eos is lineo, si ilalnisgenetis, quemadia dum sumptum habethusa Them rati Sin meri iis diis, O l HMine inum, amur; humor enim indatus cincin i minutii cuius colat se sequuti
rdi ili,'tam quibus alba, albi, quibus nigra,nim, a quil, foti vari δε nimi in ii ilibui; inhoidine fili insecus contingit, sicuti scribit' stoteli ιψῶita 'Mi Entia sit lxione animalium capite quinto: In quibus i r humor non do e rinion triuiis, uri l . lmest fieri pilorum, aut penninita mutati sicuti contingitebiud quia s- . :-mplo alueit Aristoteles sit autem Ex aqua in capra, quemadi dum paulidante si l
posuit Aristoteles, cuius ratio hinc accipienda est. Nam in capraeacuta illarum uariam assumptus humor continetur, de alteratur: quare aurem ex coclem non intimitatur homo,
quod itidem proponebatur ab Aristotelei non enim dicere sissumus, uia illius tiatulat quo ligno superita usus est Aristot laui rem iis continet, ci vesicam ille habe , silescit Apon in hominem non permutari secundum colarem mc is talione aquarum, -- iam aut non sis utitur aqua quemadmodum illa a Malia aut ea vittar liquantisper, in is quia exiguam eiusdem aquae . illitatem assumi ita ia etiam, licet homotii se himii dii conti ineat humiditatem tacet enati imita tumi nisi itii, uti in inane mas , conseruatur, permutatione, qubniam hohaurinitiva magina coiitrarietate, I seruo elementorum est deputato, veluti auruin tu satiuice praeeae erit messili prodit I tuni, vi illa ait. Resistit igitur magis hominis natura, frui pie caussie ae v kntipolis, ad hi rum nitiite, quae caussae mutationem impedivini v tamen est Milia ita positio. i
359쪽
sexdemulem colori e rutilis isqviciu Ati tela , de ii uirit, Urum o vitue i mucratu illas ait 'in. mutentur quaera illis nascui ita Ait autem uti eri, iii incunbecilliora mentibus, Muleo setanis prae teneritudine impressiones M. pii saetate buectorum i durities. Hoc aut xii Di me cuiuis deri Mire reddimi primo libro de generatione capite tactos perilisadducto, Nini perdi . corii & miserealbis loqueretur, de quibus in paullo ante: hos enim eo res linis aevi scripsit, in generatione peruertuntiae, indeptatiantiar id autem pare iacue immutatiati Mimpii litati hebratis: siluenim inuis id in si σει- cinirtertiode historia mali . mpunt idem vi collacoauo iuriam s. qui 'δι- - ΛΛ-, .es ina nonam uaria fretopon εἰ telm in Mennina Nili responinamus 3 At generati m. de iueia r videturpia, po alere inimii aer, ratia immutentiae,alia nov/d ex ratione proposita colligere, mi impluta aes, quinhumorini non concinent.. di inpolitis, rationemquidemisi minor riuam is maiorem repositi emesi ora Enper,nim tamentarii, ei vetati mimo , in avi, ilicet uini contiuerilinii si qui istaminium nam '
l generatione per nuntiar, acdeprauantiari id autem
inam qu ni calidiores inmites, i, piaeles lini, inaugendi rAKM praediti natura integra sunt, Mininae manca , oblaesaque desistiti AKquὸ Ismares longo temporis alio persiciuntur,sceminae breui.
cur rur mares peneratim, d uniuers himaiori sint corpor , quaiar hoc problemara ristotelis: de Ulia situm tres iner seu . votivi, liniti vel iciuam seminae ine ς'
360쪽
: oui parem adria pedes, cuius mi etiam
de ani lium capi decinis vim mminis; thriores se inis. Id etiam asti ruit
ini μ i. O in , sicinia tan tu eodem loco in libro de
m qii m . . Quod i inobseram, is hoc loco, quod ibi medium, estniato xtri mitas, et Mari ita maior extremiras', lac medioessuimitur ibi essimul coni Vt
procreationis sobolis resciat .
4 si . 5 O γ δ si Cur in animanti uiri genere alia breui tempore pariunt, alia diu sestqui Aulongius perfici solent, quibus longiora sunt vitae Pti a. sunt autem fami tardiora, quae longo tenipore vivunt; sol non uersaliter lx invitardi m , tum homo,sarita n