장음표시 사용
181쪽
intermittuntur. Ea enim potestate , qua fit promulgatio, eade pariter potestate abrogatio siue interpositio legis fieri potest. Caeterum clim eadem sere si mandantis & mandatari j, in eo saltem ad quod mittitur, potestas: quis unquam uere inficiari poterit, imperium, & ius legatorum Dei non esse diuinum,ctimis, pro quo legatione funguntur, sit *sa Deitas λ Quod si ius ministrorum Dei diuinitatis est particeps, quia diuina authoritate firmatur, & ad diuinum spectat cultum: an non illius contemptores reos diuinae Maiestatis, & acerbissimae atque aeternae damnationis Obno
θ--δε re TDCIR Co cum spreto Iudicum regimine maiores naeses s-ς- tu Israel uenissent ad Samuelem in Ramatha, & postulassent ab eo Regem, cumque huiusmodi sermo displicuin εἰ ἰ set Samueli, dixit Dominus ad eum: Audi vocem populi in omnibus, quae loquuntur tibi. Non enim abiecerunt te, sed me,ne regne super eos. Quid autem est: non enim abiecerunt te, sed me,ne regnem super eos, nili idem illud quod ad Thessalonicenses scribebat Apostolus Scitis, inquit, quae praecepta dederim uobis per dominum Iesum .Et paulo post: Itaque, qui haec spernit, non hominem spernit: sed Deum, qui dedit Spiritum sanctum in nobis. Hoc ipsum longe antea magnus ille Moyses contra se & fiatrem tuum Aaronem murmuranti populo dixit: Nos quid sumus Θ non contra nos est murmur uestrum , sed contra Dominum. Eadem certe ratione sacerdotes &ministri Dei quid sunt, nisi homines & mortales sicut caeteri homines Θ attamen de eis utcumque fuerint in diuino oraculo sententia illa prolata est, nempe, Christum ipsum audire, qui illos audit: &Christum ipsum spernere, qui illos spernit. Domus Israel dixit Dominus ad Erechielem nolunt audire te, quia Πωlunt audire me. Omnis quippe domus I rael attrita stonte est, & duro corde.
182쪽
IVRE igitur licuit semper,&semper licebit legatis Dei, disia is, e & legitimis Christi ministris suo munere fungi, &suam 'μ'
in populos,quibus praesunt, authoritatem exercere r ac Dei mentem potius spectare, quam uerba .mVerba enim sunt ministris, quam quasi ministrae, & famulae uoluntatis, quae non semper recte relata reserunt: balbutiunt enim aliquando, & plerumque etiam longe aliter exprimunt, quam acceperunt, ac pers pe non ita intelliguntur, ut proferre &enunciare uidentur. Hinc forsan lex Christi non fuit, ut caeterae leges literiS man Histem.3r.
data, sed iuxta Hieremiae vaticinium in cordibus fidelium scripta, ut eiusdem Euangelicae legis proses res, non tam tum extemos, & spectabiles characteres, sed in primis Istentem Dei uirtutem, &uoluntatem inspicerent. Idcirco Doctor orbis Paulus dixit: Lex non est posita iusto , non quia iustus non tenetur ad legem, sed quia legis poena non formidat, quia legem seruat.Iustus enim semper quae sit u
Iunias Dei inquirit. &, Sicut oculi ancillae in manibus domi- v ti aa. ne suae, ita oculi eius ad dominum Deum suum. Et alio lota a. Mi Dco idem magister orbis affirmat: quod ubi est spiritus Domini, ibi libertas. Qui enim iusti sunt, spiritu Dei aguntur scientes quod finis praecepti est charitas, ordinant & subib .ciunt praecepta charitati: id solum curantes, & intendentes, ut fiat uoluntas Dei. Omittunt aliquando literam, ut spiria tui serviant: stangunt ieiunium, ut seruent charitatem. non orant, ut melius orare possint: disssimulant peccata fiatrum, ut resipiscant: percutiunt, flagellant, urunt, secant, ut si nent : occidunt, ut uiuificent: maledicunt, ut maledicti benedicantur': comedunt cum publicanis & peccatoribus, ut peccatores & publicani cum Deo in gratiam redeant, & diu uinam iustitiain assequantur: omnibus omnia fiunt, ut omnes lucrifaciant: cuncta denique praecepta cum oportet transgrediuntur,ut fiant omnium praeceptorum praecipui seruatores di uindices. Quapropter, clan iustus mandata non
183쪽
rso tenere uidetur, tunc maxime mandata custodit: quia non uerborum corticem, sed intimam mandantis uolutatem ata
tendit . Eodem modo summi Imperatores, & ductores mulitum , quandoque totius exercitus ordinem inuertunt, ut hostibus insidias struant, optataque uictoria potiantur.
Qui utique si omnia ex pristina consuetudine, & usu egi L sent, numquam fuissent inimicorum uictores, & selices in bello gerendo . Hoc ipsum quoque Ecclesia catholica &Apostolica,in qua est magnitudo spiritus Domini,& diuinae plenitudo potestatis, in pascendis Christi ovibus, &inadis
ministranda Christiana republica obseruare consueuit.Nam cum sint uerba Dei in ore eius, & praestantiori modo, quam Hi in beato illo uate, qui erat futurorum umbra, non ueritas, cumque a Deo constituta si super gentes & Regna, ut mel
Iat & destruat, & disperdat & dissipet, & aedificet & plantet,
. iure & recte praecipit, quaecunque praecipit: tam etsi aliqua.do immutare aut omittere diuina decreta uideatur. Non enim uere omittit, aut immutat, sed potius adimplet, de se uat: uim mandati obseruans, mentem praecipientis conmderans, ueram legis interpretationem animaduertens, intumum praecepti sensum notans, unam legislatoris uolunt tem fieri satagens, id unum curans, ut legislator finem suum assequatur. Christianae militiae ordinein invertere non uere tur, ut Christi milites uictoriam consequantur. Non semper ex instituto, aut ex praescripto, sed quando l. etiam, ut prae stantissimi Duces, ex tempore, & ex opportunitate agit, ut
saluti animarum, & incolumitati fidelium consulat. Omnia efficit, ut Christi ovibus prosit, & emolumentum iaciat tmodo scripto Dei uerbo , modo traditione utitur, sciens utrum 4. eandem si tamen illis non fuerimus abus ad pietatem uim habere. Mandat fidelibus quae a Christo mandata sunt ei. Non omnia tamen simul, sed prout opus est, unumquodq. suo quoque tempore. Nam quemadmodumno omnia simul nota facta sunt Apostolis uiuente Christo,
i , eodem ipso Christo attestante, qui ait: Multa habeo uobis
184쪽
dicere, quae non potestis portare modὁ : postqv m abiero, mittam uobis Paracletum Spiritum, qui docebit uos omne ueritatem, & manebit uobiscum in aeternum. Eodem mmdo non omnia simul nota facit nobis Ecclesia, sed quando oportet, quando necesse est. Tradidit nobis in principio necessaria ad salutem t subticuit reliqua, cum opus fuerit, sumministratura. Propterea Paracletum mist Dominus, ait Tertullianus, ut quoniam humana imbecillitas omnia semel capere non poterat, paulatim dirigeretur, & ordinaretur, si'
& ab illo Vicario domini ad profectum deduceretur discipli 'nae, & subdit, Quae est ergo Paracleti administratio nisi hoc, quod disciplina dirigitur, quod scriptura reuelatur, quod
intellectus resormatur, & ad meliora proficitur λ Et conci dens inquit, Nihil sine aetate est: omnia tempus expectant, EMI, 3. ut dicit Ecclesiastes. Aspice ipsam creaturam paulatim adstuctum promoueri, granum est primo , ex grano fructexoritur, ex fructice arbuscula emittitur, deinde rami de ston- v des inualescunt, & totum arboris nomen expanditur, inde germinis tumor, & flos de germine soluitur, & de sore fructus aperitur: sic iustitia primo fuit in rudimentis, natura Deum metuens, postea per legem & prophetas promouit in infantiam,de hinc per Euangelium efferbuit in iuuentute,
nunc per Paracletum componitur in maturitatem. Eadem ratione, ait Gregorius NazanZenus, uetus testamentum pa- c N.
trem manifeste praedicauit, filium autem obscurius: at no- ΒΑ. zD.sρ duum cum filium clarissime ostenderit, spiritus deitatem tam μ' tum subindicauit. Nunc uero spiritus nobiscum & inter nos habitans argumenta sui ipsius clariora & illustriora nobis exhibet. Neque tutum erat patris ipsus deitate nondum s iis recepta, filij praedicationem palam ingeri: neque diuinitate filis etiam tunc non recepta, auditoribus Spiritus sanctionus adiicere, ne ueluti cibo immodico stomachum redderent languidiore. Hinc etiam & ipsi Apostoli sancti Spiritus magisterio edocti, ac diuino illius flamine ducti, non omnia semel nec omnibus, nec passim tradebant. Petrus enim pris
185쪽
a. a. ma illa stra concione, quam Hierosolymis post Spiritus lammissionem habuit, Christum uirum approbatum dunt Nat appellat: nec audet ut olim coram Domino & Apost lis secerat, illum ut Dei uiui filium rudi adhuc populo enuntiare, accomodans nempe se carnali audientium sensui, ac humanae cogitationis captui. Et Paulus sapientiam se loqui non omnibus, sed inter perfectos affrmat: ita . pro imbuendorum qualitate, & temporum opportunitate magusterium suum attemperabant, contenti maiora maioribus committere, & Iacte ac oleribus infirmos pascere: &hoeerat lassicienter & ad sobrietatem docere, non quidem omnia simul & omnibus tradere, &scripturis mandare , sed quaedam publice , quaedam seorsum asserere, eadem postea, opportuno tempore per rectores Ecclesiae fideli populo re-Quia μυ uelanda. Quamobrem multa quoque per Ecclesiam explicanda sunt posteris, quae modo magna ex parte i nota sunt m. ' nobis, ut semper qui Christianam ueritatem profitentur, ex ' i' fide in fidem proficiant, & de claritate in claritatem ad Siis nem suum tendanti utque animaduertant fideles penes E clesiam esse diuinorum arcanorum thesaurum, atque Euan gelicae sapientiae & potestatis claues, quibus caeli portae credentibus aperiuntur.
' deii MMO uero & Angelorum quamplurimi, quibus sint gulari Dei fauore Redemptionis mysteria non fuerunt
runt, aperta, in Ecclesiae gymnasio profecerunt. Multa enim ex
Apostolorum plaedi catione didicerunt Angeli, quae prius illis prorsus incognita fuerant. Libet hac in re proferre Chrysostomi testimoni uin, qui in praefatione Homiliartura in Iohannem his uerbis loquitur: Iohannes nihil nobis humanum , sed a Spiritus sancti prosundis & abditis thesauris omnia proloquitur, quae neque Angeli prius quam hic dic ret, nouerunt. Namque & ipsi nobiscum didicerunt per I hannis
186쪽
hamis uocem, & p r nos didicerunt quae cognoui nus: quod beatus etiam Paulus significauit his uerbis : Vt innotescat nunc Principatibus & Potestatibus in caelestibus per Ecclesiam multiformis sapientia Dei. Si igitur Principatus M. -ο ;& Potestates Cherubim Sc Seraphim haec per Ecclesiam dia NM ut, ma3. dic erunt, plane constat ipsos Angelos summa cum alictione eius se auditores exhibuisse : quippe idcirco non parum honoris consequimur, quod nobiscum Angeli didicerunt, quae nesciebant. Haec Chrysostomus. Ex quibus profecto uerbis, Rex invictissime, collige, cuiusmodi sit Ecclesiae
magisterium , cuiusmodi sint arcana a Christo concredita conω. m. Patribus, quando etiam Angeli in cognitione diuinorum mysteriorum per Ecclesiam profecerunt, &usque adfutu- vivis ram consumationem per eandem aliqua ex parte proficient: tunc enim eorum scientia, & beatitudo nec augebitur amplius , nec minuetur,sicut nec nostra cum tandem persectis. sini erimus, & non ut nunc per speculum in aenigmate, sed facie ad faciem Deum uidebimus, & erimus comprehens res, non uiatores. Quod si Angeli,&praeclarae atque diui- .nae illae mentes in multis per Ecclesiam erudiri non dedignatur, quae est quorundam perditorum hominum temeritas &impietas, ut per eandem Ecclesiam erudiri tam pertinaciter nuant ξ
PROPTEREA, ut nihil commune haberet cum Hae- egna
reticis, & caeteris omnibus impijs Ecclesia, non est uerita, non modo diuersa statuere, sed etiam quae prilis erat mi in recepi ei recepta, mutare: sciens non permissionibus, sed contrarijs constitutionibus haereses extirpandas esse: necnon suae authoritatis esse, ut errores notorij a fideli populo tolleretur. --
Sanctissimam rem esse ieiunium & Christi,& Patrum, & tot
sacrarii in literarum testimonijs constat: attamen ex sentenia D. Audi eam
uadiui Augustini , & ecclesiastica authoritate cautum est, V 'V ut
187쪽
is a.iscinei LGδη ut nullo quidem pacto die Dominico ieiunaretur, ne popu- , is stati lus cathoIicus mim impiis Manichaeis dogmatirare dici retur: qui quasi sacra solemnitate statnta, praeter ecclesiastica morem,die Dominico ieiunandum esse censebant. Christia param uocari Mariam uolebat Nesto ius, idque scriptur
rum testimonio probari contendebat: & certe non menti
batur. Quod nullo pacto recipiendum arbitrati sunt Patres . in Concilio Ephesino, sed Deiparam uocari constituerunt: ne Mariam purum tantum hominem peperisse aliqui cum eodem impiissimo Nestorio suspicarentur. Recipiendum er i go statuit Ecclesia,quod non erat in scripturis ita perspicuui& quod erat in scripturis clarissimum, atque uerissimum, ab .... eo, ne qua occasio haeresis fouendae daretur, summa pietate& prudentia abstinendum pro tempore censuit. Siquidem cum scriptura catholicae EccIesiae fidei atque authoritatic
mendata sit, Quisquis Ecclesiae sententiam ampIectitur ut
D. 6 ad inue aduersus Cresconium ait diuus Augustinus )mipturam i se sim sam sequitur , etiam si scripturae uerba EccIesia non tenere uideatur. Ex canone Apostolorum sancitum erat, ut baptiaetandi trina mersione abIuerentur: in quarto tamen Concialio Toletano sanciuit Ecclesia, ut semel tantum fideles in baptismo mergerentur, ne uidelicet quispiam putaret ut quidam Haeretici putauerunt quod quemadmodum trina erat mersio , ita triplex quoque esset trium diuinarum personarum substantia . In aχymo pane Lacramentum Eucharistiae Christum consecisse legimus: qui ritus fuit aliquando intermissus propter Ebionitarum & Nazaraeorum haeresim, qui Iegalia nullo pacto omittenda esse a Christianis hominibus
contendebant. Quamobrem non nisi in a mo sacramentuistud confici posse affirmabant: ex eo quod omnis oblatio, quae offertur Domino iuxta legem, absque sermento esse debet. Quare, seposito Christi ritu, constituit Ecclesia, ut in sermentato pane Eucharistia conficeretur: ne cum Haer licis Catholici aliquid commune habere uiderentur non ignara hoc sacramentum indifferens esse ad utrumque, parumlue
188쪽
rumque referre in Wymo ne an in sermentato conficiatur: emei tametsi in Eucharistiae materia conuenientius utuntur L lini mymis, quam Graeci sermentato. Cum uero evanuit
Ebionitarum & Naramorum haeresis , ad intermissum in azymo consecrandi morem sibi redeundum esse Romanae quidem Ecclesae uisum est. Non ut dies Dominicos, sed ut Sabbatha sanctificaremus diuino edicto sancitum erat: & . iatamen Apostolica authoritate statutum est ne quid commune cum Iudasis Christiani habere dicerentur ut pro Sabbatho Dominicus dies sanctificaretur. Eadem ratione Ecclesia cis His . o Iudaicum Pascha reiecit, & ex uno in alium diem illud tras ja m ferens,statuit, Christianum Pascha alio tempore, &alio ritu celebrandum. Nam ut ait magnus ille Constantinus Au num
gustus nullo pacto illos sequi debemus , quos manifesto
errore loborare constat. Quin etiam summo studio &arde-, --, . Ηἐtissimis uotis adniti debent Catholici, ne Christiana reli--h- gionis puritas ullam similitudinem reserat rituum hominum X elatis de uisa pessimorum. Siquidem cum a Saluatore in aliam simus uia inducti, nihil cum impiis commune habere debemus . Ci is' Ma , cuncisionem accepisse Christum,aperte Euangesistat aestan- tur: Ecclesia autem cum Paulo praecipit fidelibus ne circun 'cidantur,asserens circuncisis Christu nihil prodesse: quod l. sata. qui circunciduntur, adhuc sub lege sunt, &a gratia exciderunt . Christum Eucharistiae sacramentum pratas dedisse M in scimus: Ecclesia uero excepto dii maxat uiatici casu, quo 'M'pransis etiam dari permittitur non nisi ieiunis dandum esse statuit. Erexit Moyses ex Dei iussit serpentem meum, de quo etiam Euangelistae meminerunt: qui tamen postea ab ''U' 'EZecchia Rege cum laude & pie deiectus cst. Baptietandos 4 Ret iri esse, id est, mergendos, & abluendos fideles in sacramento illo fidei praecepit Christus: ecclesiastica tamen cosuetudo pluribus in locis obtinuit, ut in baptisino non mergerentur, sed tantum perfunderentur fideles r quod fieri posse diuus Cyprianus aduersus quosdam sui temporis Haereticos contendit. Cum Christus discipulorum pedes lauit, hoc ut so- ι - ι.
189쪽
Iemni deuotione a fidelibus perpetud obseruaretur inritia tum fuisse, idem diuus Cyprianus ex apertis Euangelistarst uerbis deducit: quod nunc magna ex parte in uniuersa fer: Ecclesia abolitum esse videmus. Vivente Domino, &post eius obitum in ip Euangelicae praedicationis initio, Christi fideles non Christiani, sed discipuli uocabantur : quod non multo post Antiochiae immutatum fuisse ab Apostolis, acta
Apostolorum testantur, ne quid commune cum nouorum
dogmatum authoribus haberet Ecdesa. Siquidem ut diuus Athanasius aduersus Arrium asserit quidam Apostolorum aduersi ij, Apostolicaeq. doctrinae impugnatores, & i' si omnes sectatores suos discipulos nominabant. Visum est Spiritui sancto in exordio nascentis Ecclesiin, ut aliqui te
gales ritus mona religione seruarentur, quos postea, e
dem Spiritu sancto dictante , prorsus Catholica quidem Ecclesia abrogauit. Decretum fuit ab Apo' olis, ut fideles ab Idolothytis, & sanguine suffocato abstin .rent: quod
obseruatum perpetuo non fuit. Praecepit Paulus, ut mulier operto , uir autem aperto capite orarent: quod ne- ue etiam apud omnes receptum est. Immo enimuero eumem Paulum ijsdem de rebus alio atque alio modo, prout temporum & hominum ratio exigebat, scribentem & praedicantem coperies, siquidem Romanis magna cum indulgentia de delectu ciborum scribit: Colossensibus autem eadem de re non itidem , sed maiore cum libertate atque fiducia, atque hoc identidem inuenies ipsum multis alijs locis factitatem.Cuius quidem differetiae causam nullam aliam fuis. se affirmat Chrysostomus, quam ipsum epistolarum tempus : initio enim indulgendum erat, postea autem non ita. Nam quemadmodum medicus cum ijs, qui in morbi adhuc sunt initio,&cum ijs qui ad ualetudinis finem iam pervcn runt, & quemadmodum magister cum discentibus ab initio pueris, & cum ijs qui perfectiori doctrina indigent, non e dem ratione agit: ita & Paulus. & quemadmodum Paulus,
ita etiam & sancta mater Ecclesia cum filijs suis agere curata, Hinc
190쪽
II nc clim adhuc esset paruula Ecclesa, erant fidelibus communia omnia,cibi asserebatur in templum, omnibus itidem, teste Ambroso, dabatur uulgo ut plebs fidelium propagaretur euangelizandi, baptizandi, & scripturas in Ecclesia , . . ' - ι interpretandi secultas: quae omnia, ubi Ecclesia adoleui Patrum decretis irrita facta sunt, quo clicta rite fierent in domo Domini :& ita irrita facta sunt,ut si qui nunc ide illud necessa .
rio ab omnibus fieri sic oportere contenderent ut multi recentiores Haeretici summa cum pertinacia contendunt alieni a catholica Ecclesia censerentur. Si igitur Apostolica &orthodoxa Ecclesia noua nomina confingere, aut novos ritus instituere, aut intermissa dogmata restituere & instaur re quandoriue consueuit: id certe uel ad ueram religionem conseruandam & propagandam, uel ad insurgentium Haer ticorum nouitates opprimendas effecit: quod diuersa ratione ab haereticis nouitatis studiosissimis factitatuin fuisse sei per experti sumus. Haeretici enim innovare cupiunt omnia, non ut aedificent, sed ut Ecclesiam funditus euertant, atque
GRAVISSIME itaque Purpuratorum atque Polo- R iu3niae, quin etiam Ecclesiae totius iubar & decus, Cardinalis Hosius dixit: quod non statim oportet in exemplum trahi, si quid sic aut aliter fuit Apostoloru temporibus ob- Σ
seruatum. Nam fides Apostolorum necessario nobis retine-da est, si salvi esse uolumus, nec minima ex parte uiolanda. Bitus uero Apostolorum, si uel temporum, uel locorum, uel personarum ratio postulat, mutari non modo nefas non est : uertim etiam expedit nonnumquam, dummodo id non
alicuius priuata Iibidine , sed Ecclesiae totius publica auth ritate fiat. Salua enim charitate, qua una ut aperto Christi oraculo pronuntiatum est legitimi ab adulterinis discupuli Domini internoscuntur: quae pertinent ad ritus, quado