Clypeus militantis Ecclesiae seu De vero Dei cultu libri tres. ... Ludouico Maiorano Grauinate canonico regulari Lateranensi authore. Eiusdem De opt. reip. statu oratio quam misit ad patres in Concilio Tridentino

발행: 1575년

분량: 353페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

DE VERO DE IC V L T V

nodi decreta ad impiorum gratiam altera synodo infirmare contendit, Si Leo Isaurus sacras aedes depopulatus est, &sanctorum imagines euertit, Si Constantinus V. piorum omnium hostis, duos Constantinopolitanos Antistites omni supplicio excruciato capite multauit, si Leo IIII. velut alter Siculus tyrannus templa disipolians, coronam auream pretiosissimis gemmis onustam, e sacrario ablatam, suo sacrilego capiti imposuit, Si Constantinus VI. legitima uxore spreta, concubinam superinducens ecclesiastica, idest, diuina iura, & sacrosancta matrimonij foedera violauit, Si Leo

Armenius huius nominis V. Diuorum veneranda simulacra,& sacras reliquias execrabatur, Si Henricus IIII. sacerdotio insultans aduersus summos Pontifices arma sumpsit, Si Fodericus I. & II. Si Otho IIII. Si Manstedus, Si Ludovicus Bauarus, Si denique quotquot fuerunt istiusmodi principes , qui catholicorum & optimorum Regum limites transgressi sanctissimae matris Ecclesiae praecepta contempserunt, quos tandem exitiales exitus non habuerunt ξ qua labe, quo dedecore, qua macula,quibus denique diris,execrationibus, malis,& igno in in ijs non fuerunt astecti Θ Siquidem Iulianus, Galilaeum Iesum vicisse in bello cadens, tandem fassus est, diuinitus sagitta transfixus. Valens amisso exercitu faucius ac trepidus fugiens, hostibus in vili tugurio

circumseptus, vivus exustus est. Anastasius in suorum pro ceru conspectu de caelo tactus ictu fulminis concidit. Theodoricus apoplexi correptus in sua impietate animam egit,&, ut scribit divus Gregorius, Iohannis & Symmachi iudicio in ignem Liparitanum demersus est. Iustinianus senior omnibus consilijs deuius, amentissimus ex hac vita discessit. Desiderius Caroli Magni copijs regno pulsus funestissimam suae perfidiae & temeritatis memoriam tuis, & Longobardis omnibus reliquit. Mauritius in suorum odium prolapsus 1

Phoca Caesare cum uxore & liberis omnibus obtruncatur.

Heraclitas miserrimo illo morbi genere, in quo simul in selig& siti, & aquae metu cruciab*tur, idest, intercute aqua, M

42쪽

LIBER I.

shydropis decessit. quamuis ante obitum, cum in varias muserias incidisset, sentiens corripientem se Dei manum , haeretici erroris vltricem, & vindicem, ad cor reueris,a Mo- nothelitica haeresi resipiscens, a beatissimo Honorio orthodoxae fidei regulam susceperit, Pyrrhumque relegauerittanti in se mali authorem. Constans in Siculis balneis a suis occiditur. Iustinianus iunior relegatur Chersonam abscissis prius naribus, Operaque Bulgarorum restitutus, iterum imperio deturbatus est, & cum Tiberio filio unico contrucidatus. Philippiciis ab Anastasio II. & oculis,& regno priuatur. Leo Isaurus grauissimis Ecclesiae decretis a coetu piorum eiectus, sacro Gregorij III. interdicto sceleratorum & impiorum in numero habitus est. Constantinus V. exquisitissimo cruciatu, nempe, insanabili elephantia est consumptus. Leo IIII. non multo post patratu sacrilegiu misere moritur.

Constantinus VI. ab Irene matre regno deiectus,excaecatur.

Leo Armenius ab aduersarijs in aede sacra multis vulneribus confoditur. Henricus IIII. a filio Henrico V. imperio se abdicare coactus est, & carcere,atque misierijs pressus, vita excessit. Federicus I. a rapido amne absortus est : Secundus vero filij nothi opera necatur. Otho clade memorabili asefectus, inglorius in patriam se recipiens, tandem trucidatus est. Maniredus anathemate percusius , Carolique marte subactus, regno,vitaque,& sepulcrorum sanctitate priuatus, fuit mortalibus omnibus singulare humanarum miseriarum exemplar. Omnes denique, qui sponsae Dei fanctae Ap stolicae Ecclesiae dicto non fuerunt audientes, in se manifestam diuini numinis iram sentientes , suo supplicio non camuerunt. Quo pacto enim potentissimas scelerumque, & t meritatis vltrices Dei manus effugere poterant ij, qui fra ternitatis , & ecclesiasticae communionis, de consociationis

obliti, inconsutilem Christi tunicam scindere conati sunt ξ

CAPUT

43쪽

DE VERO DEI CULTUC A P V T V.

HAEC itaque, & huiusnodi alia, quae hoc loco con

sul id omittimus, tum veterum, tum etiam nostrorum temporum fere innumera exempla nos comonere debent,

Constantissime Rex, qua ratione, quatie semita nobis in hae peregrinatione ad felicitatem aspirandum sit, quidue nobis in vita sit faciendum, dum tot rerum nouarum magistri suis, more Sirenum, fucis & illecebris corpori planiorem viam

commonstrantes, animum a ero & regio tramite auerterridi reuocare conantur. Illud, illud inquam, omnibus piuagendum est, nimirum, ut neque ad laevam, neque ad dexteram flectentes, medium tantum iter teneant: & in illam tantummodo mysticam cynosuram oculos habeant, quae una, sancta, catholica, di apostolica est: siquidem haec suit semper celebratissima omnium catholicorum Patrum antidotus , atque perfugium unicum aduersus omnem impiet tem , profanas videlicet cum rerum, tum vocum nouitates deuitare, atque maiorum suorum vestigijs omni pietate &obsequio inhaerere. Semper enim nouitas fuit mater temeritatis , filia superstitionis, soror leuitatis, & famula impi tatis inquit diuus Bernardus Praeterea nunquid nos sapientiores, aut sanctiores sumus ijs, qui nos in vera fide Eenti runt Aut nunquid vera fides dici potest, quae non est una Θcum quicquid praeter unam fidem sit, perfidiam, non fidem dicat esse Hilarius. Aut nunquid doctrina Apostolorum alibi esse potest, quam in apostolica Ecclesia ξ Aut nunquid apostolica Ecclesia esse potest ubi non est legitima & perpetua successio sacerdotum Cupio, inquit magnus ille Te tullianus, de haereticis sermonem habens, ostendant mihi ex qua authoritate prodierint: edant origines Ecclesiarum suarum, euoluant Ordinem Episcoporum suorum , ita per successionem ab initio decurrentem, ut primus ille Episse pus aliquem ex Apostolis, vel apostolicis viris, qui tamen

ι . cum

44쪽

LIBER I.

eum Apostolis perseuerauerit, habuerit authore & anteces.sorem. Hoc enim modo Ecclesiae apostolicae census suos deferunt. Sicut Ecclesia Smyrneorum Polycarpum a Iohanne collocatum reseri, liue Romanorum, Clementem a Petro ordinatum edit: proinde & caeterae exhibent, quos ab Apostolis in Episcopatu constitutos apostol ici seminis traduces habeant. Confingant tale aliquid Haeretici. Cur autem neque etiam confingere tale aliquid possunt Haeretici,nis quia aliam originem non habent, nisi suam Θ Quamuis enim ex nobis prodierint,tamen non erant ex nobis. Nam si fuissent ex nobis, ut diuus Apostolus ait, permansissent utique nobiscum. Et certe alieni atque extranei sunt omnes Haeretici , non modo quia suae cathedrae originem reddere nequeunt , sed etiam quia ris sunt, & ad catholicam Ecclesam non pertinent. Immo enimuero omnes HaTetici fuerunt semper Apostolis, & apostolicis viris inimici, quia dum n dum textum scripturae postulant, catholicum consensum,& apostolicas traditiones repudiant, Patrum testimonium Mes nullius sit momenti, irrident; apostolicae Ecclesiae caput, idest, Christi in terris Vicarium, non agnoscunt. Non aliunde, inquit diuus Cyprianus, haereses obortae sunt, aut nata sunt schismata, quam inde, quod sacerdoti Dei non n/ι ερ, ὀ , is obtemperatur, nec unus in Ecclesia ad tempus sacerdos, & Li. s. ad tempus iudex, vice Christi cogitatur: cui, si secundum magisteria diuina obtemperaret fraternitas uniuersa, Nemo aduersus sacerdotum collegium quicquam moueret, Nemo

post diuinum iudicium, post populi suffragium, post Coepi lcoporum consensum iudicem se non lain Episcopi, sed Dei faceret, Nemo dissidio unitatis Ecclesiam Dei scinderet, Nemo sibi placens ac tumens, seorsum soris nouam haeresim conderet, nisi aliquis ita est sacrilegae temeritatis , ac perditae mentis, ut putet sine Dei iudicio fieri sacerdotem.

45쪽

, λι--, riis T I Is ergo tantorum Patrum sententi js, & exemplis in red vi diu;hὰρ ij I I bus dubijs instituendus est, & muniendus eorum ani

p mus, qui veram pietatem profitentur . Nam victoria, quantim ambortia. potissimum prostemuntur gigantes, in mystica, ut diceba-

mus, funda Dauidis consistit. Quandoquidem catholicaveritas ab antiqua uniuersali, & perpetua Patrum intelligentia, successione, & consuetudine petenda est . sic enim finia ζ i I gulis pijs praeceptum est. Interroga Patres tuos, & dicent tibi; seniores tuos, & annuntiabunt tibi. Quid autem est , interroga Patres tuos, nisi quod cum de rebus diuinis suboritur quaestio , ne eas post vestigia gregum tuorum,post avi inuentiones tuas, ne tradas mentis tuae germina,ne fidas duci caeco, idest, rationi humanae, &humanae prudentiae. Sediterroga Patres tuos, & dicent tibi; seniores tuos,& annuntiabunt tibi. Patres & Seniores dixit, non filios, aut nepotes, ut discamus id esse proprium christianae modestiae, de grauitatis, non sua, aut posteriorum sensa posteris tradere,

... .. . sed a maioribus accepta seruare: nihil ue contra diuinum canonem, contra uniuersalis Ecclesiae regulam, contra sen- sum omnium consacerdotum, contra morem,atque institu-' ta maiorum tentandum, nisi quod traditum est. Hoc enim

exigit ratio pietatis, ut omnia qua fide a Patribus suscepta sunt, eadem fide filijs consignentur: nosque religionem non qua volumus, ducere; sed potius qua illa ducit, sequi oportere. Semper enim apud catholicos Patres in controuersijs.fidei retenta est antiquitas, & explosa nouitas. Nouitas enim cupiditatem, dissensionem, & errorem affert.Hinc omnes haereses, tametsi vetustissimae, nouae sunt, quia diuinae vetustati aduersantur, & a catholica & apostolica v ritate , quae est omni haeretica prauitate vetustior, defecerunt: Hincque toties in sacris literis diuino oraculo admonemur , ut spreta prorsus & reiecta nouitate, idest, uanita

46쪽

LIBER I.

te,smus vetustatis, idest, veritatis amatores. Sic enim sanistus Moyses populo Dei aiebat: Quod praecipio tibi, hoc tantum facito Domino, nec addas quicquam, aut minuas ' 'm 3'Immo si surrexerit in medio tui Propheta,aut qui somnium vidisse se dicat, & praedixerit signum, aut portentum, &euenerit quod locutus est, & dixerit tibi, eamus &Iequamur Deos alienos, quos ignoras, & serviamus eis et non audies verba Prophetae illius, aut somniatoris, quia tentat vos dominus Deus vester, ut palam fiat utrum diligatis eum, an non, in toto corde, & in tota anima vestra. Et diuus Paulus summe Timotheum hortatur, ut depositum custodiat, permaneatque in ijs, quae didicit,& tradita sunt ei, deuitetq. profanas vocum nouitates, & oppositiones falsi nominis scientiae, ne sicut quidam circa fidem excidat. Idem Apost lus Romanos rogat, ut obseruent eos, qui dissensiones, &offendicula praeter doctrinam, quam ipsi didicerunt, faciunt,& declinent ab illis r edicitque tales Christo Domino non seruire, sed suo ventri, & per dulces sermones, & benedictiones seducere corda innocentium. Thessalonicensibus quoque denuntiat, ut subtrahant se ab omni fratre ambu--ὰ lante inordinate, & non secundum traditionem, quam acceperunt ab eo. Immo vocat Galatas fatuos & fascinatos, eo quod aures dederant Pseudoapostolis; eoque progressitur, ut dicat Angelorum euangelium anathema, s euangeli et auerint aliud atque euangeliratum est ab ipso,& praeter id quod acceperunt. Haec autem cur tanto studio fidelium auribus inculcat Apostolus,nisi ut commonefaceret nos omni pietate & officio seruanda esse praecepta maiorum Nec hareditaria signacula ut ad Gratianum Imperator in ait diuuS D. Ambis. HAmbrosius rudi temeritate violanda. Hinc inter alios ora Graii thodoxos Patres de Gregorio NaetanZeno, qui ex singui 'i'ri diuinarum literarum scientia, Theologi cognomen cons cutus est, literis est proditum , quod cum esset Athenis, in omni disciplinarum genere una cum Basilio eruditus, ad studia sacrarum literarum conuersus est, in quibus se in coen

47쪽

bio tredecim annos exercuerunt , illarum sententias non ex proprio ingenio, sed ex maiorum ratione di authoritate

interpretantes

T Ure igitur nobis Patres nostros interrogandos esse prae-niriuoi nesei H -cipitur, ut non decipiamur nouis fabulis. Hoc enim pa-

. se di bi isto, neque in ipsis etiam erroribus errare unquam poteri- ωοι consularea Inus : quandoquidem termini, ut inquit Epiphanius, nobis positi sunt,& fundamenta, & aedificatio fidei, & Apost o, lorum traditiones , & scripturae sacrae , & successones ortib. 3. ntra doctrinae, &vndequaque veritas Dei munita est. Hi sunt illi sacri limites, & fines , quos posuerunt nobis Patres nostri ,& Patribus nostris sanctus Spiritus circumscripsi, quosque nullo modo transgrediendos esse, passim scripti radiuina nos admonet. His terminis domus Simonis, &vera Christi Ecclesia constituitur, & definitur. Extra hosterminos,quisquis inuenitur, profanus est,& ad oves Chriasti non attinet: cxtra arcam est in diluuio , non comedit agnum in domo una , internecioni & vastationi destinatus . micunqtie enim extra domum Raab , idest , extra Ecclesiam, quae sola funiculum coccineum habet, idest, sola sanguinis Christi priuilesio & beneficio potitur , di sola Martyrum vera succemone pollet, inuentus fuerit, ab excidio Iericho, idest, ab interitu mundi non euadet. n. D M. t. Ecclesia namque, ut ait sanctissimus martyr Cyprianus, unae φα. Ad MAE' est, quae una intus csse dc foris non potest. Si enim apud Nouatianum est, apud Cornelium non fuit: Si veQ apud Cornelium fuit, qui Episcopo Fabiano legitima ordinati ne successit, & quem praeter sacerdoti j honorem, martyrio quoque Dominus glorificauit,Nouatianus in Ecclesia non est,nec Episcopus computari potest, qui Euangelica & ap stolica traditione contempta,nemini succedens, a se ipso ordinatus est: habere namque,aut tenere Ecclesiam non potest

48쪽

LIBERI. II test, qui ordinatus in Ecclesia non est. Praeterea non Omnes PatreS, neque omnes Seniores consulendos esse diuinus iule legislator nos admonebat. Siquidem non omnes Patres, neque omnes Seniores ad catholicam spectant, sed illi tam tum qui semper omnibus in rebus intra unius sanctae cath licae&apostolicae Ecclesiae praescriptos fines sese continu runt, aut continendi voluntatem habuerunt. Qui vero emtra Ecclesiam sunt, & aliud atque Ecclesia sentiunt, quamuis Patres, quamuis Seniores, nullo modo interrogandi, aut audiendi sunt. Hocque nimirum erat illud, Interroga

Patres tuos, & dicent tibi, Seniores tuos, & annuntiabunt tibi. Tuos, tuos dixit, non extraneos, non alienos i sed illos quos sancta Ecclesia dedit tibi magistros, consiliarios,

duces, rectores, moderatores, ministros, apostolos, pastores, principes. Nam constituere &coaceruare ut verbis

Apostoli utar sibi magistros ad sua desideria, non catholiacorum, sed Haereticorum est. Pij enim & catholici omnes non cum doctoribus , vel a doctoribus Ecclesiam, sed cum

Ecclesia & ab Ecclesia doctores receperunt: immo nequem omnibus eos receperunt, sed in ijs rebus tantum, quas sancta Ecclesia sua authoritate roborauit. Cur duo illi ut interim reliquos omitta magni christianae religionis athletae Tertullianus, &Origenes in multis a catholicis uisis r

hciuntur, nisi quia prius in illis a catholica Ecclesia fuerunt reiecti e Cur etiam eosdem ipsos in multis omnes orthod xi & amplectuntur, & uenerantur, nisi quia in illis etiam orthodoxa Ecclesia eosdem ipsos prius & amplexata est , &uenerata Ex eodem igitur agro, & in eadem area collio Ecclesia triticum, & explodit zizania; amplectitur uerit tem, & reijcit errores. Cur quia catholica ueritas non ab hominibus, qui natura sunt omnes filij irae & crebro erroribus capiuntur, sed ab Ecclesia, quae est unica sponsa Chrisi, quae est ueritatis magistra, & semper caelesti numine ducitur, petenda est : neque enim doctores sua sapientia Eccleuam fundauerunt Fundamentum enim aliud nemo potest

ponere,

49쪽

iis DE VERO DEI CULTU ponere , praeter id quod postum est, quod est, CHRI-S T V S IE S V S , sed Ecclesia si1a authoritate docto

res instituit. Ille enim doctor est , ut ait diuus Ambrosius, cui conceditur. Hinc diuus Paulus, quamuis doctor gentium, quamuis vas electionis, quamuis Apostolus, non ab hominibus, neque per hominem, sed per IE S V M Chrbstuin, & Deum patrem: bis attamen ascendit diuino oracu-Gat. t. ct 3. lo ad monitus Hierosolyma, & contulit cu Ecclesiae prima- 'ἔ ' tibus euangelium quod praedicabat ingentibus, ne sorte ut idem praestantissimus, & diuinus doctor inquit in vacuum

curreret, aut cucurrisset. Et alio in loco vocat Ecclesiam Faustum M i- Dei vivi columnam,& firmamentum veritatis. Immo etiam ς, diuus Augustinus contra Faustum Manichaeum, assirmat, quod Ecclesia Paulo omnino non crederet, nisi euangeliuD. O suum communicasset cum Ecclesiae praesectis. Et alibi idem epist Moi- γε diuus Augustinus aperte denuntiat, qudd ipse Euangelio non crederet, nisi eum catholicae Ecclesiae commouerct authoritas: & idem paulo post rursum asserit, te Euangelio per catholicos credidisse. Et quidem certe non modo quatuor Euangeliorum volumina, sed reliqui quoque sacri codices ex decreto Ecclesiae publicam authoritate habent. Ecclesia aute a nullo nisi a Christo:quia scripturis vetustior est Ecclesia, & scripturae ex Ecclesia Dei astlatu emanauerunt. Quisquis igitur illis rebus, quibus Ecclesia authoritatem dedit, tantum tribuit, ut Ecclesiae aut horitatem rei jciat, magno quidem in errore versetur: quia ecclesiasticum ordine confundit, de supremam Christi in suis ministris authoritatem non agnoscit; ab cuius diuino ore vox illa prolata est. e. te. Qui vos spernit, me spernit: & qui vos audit, me audit.

D;MMoων T quamquam diuinae scripturae authoritas per se maxipo GMi Fri' ma est, ut pote, quae digito Dei scripta est, & tota ex

Tae diuinis oraculis pendet, nec nisi instinctu, assiatuque diuino

ρα ad nos

50쪽

LIBERI. I ad nos Andituri verumtamen, quae sit haec diuina scriptura,

aut quae sit illius vera cognitio, & interpretatio, nemini nisi ex Ecclesiae decreto & testimonio rite & certo innotescere potest. Ecclesia enim de sacrorum & canonicorum librorudiuina authoritate certos nos reddit. Ecclesia in dubijs fidei quaestionibus illos nobis interpretatur. Ecclesia quis sit nativus eorum sensus nobis aperit & praescribit, ipso Deo Opt. Max. sacrarum scripturarum authore, fidelibus suis de se ipso per Ecclesiam suam testimonium perhibente . Ex quo interpretatio, siue authoritas illa, quae ab Ecclesiast-cris codicibus tribuitur, non ab Ecclesia, nequc ab hominiabus, sed ex Deo est, qui per ministros sitos loquitur, qui j. dedit potestatem talem hominibus . Quamobrem quia cumque aliud, quam Ecclesia sentit, profanus est,& impi rum in numero habendus. Sic enim veritas ipsa testatum reliquit. Qui Ecclesiam no audieri sit tibi tamquam ethni. y cus&publicanus. Nam qui Ecclesam contemnunt, non homines spernunt, sed Christum, qui non Angelos, sed homines suorum sacramentorum, & suae gratiae ministros constituit, posuitque illos rectores& pastores ut gregem seum pascerent, dc grex illorum vocem audiret. Neque enim dixit,Qui scripturam non audierit, sed,qui Ecclesiam non audierit, sit tibi tamquam ethnicus & publicanus. Labia enim non scripturae,sed sacerdotis ait diuinus ille vates custodiunt scientiam legem requirent de ore eius. Scriptura enim per se quasi elinguis est, &, si loquitur, signis &nutibus quibusdam loquiturr quapropter fidorum intem pretum ope, & ministerio indiget. Quemadmodum enim humana lex neminem iudicat vivorum iudicum authoritate semota: ita etiam diuinoru eloquiorum vis sere esset emortua legitimis ministris, R interpretibus sublatis . Hinc in v D-. interi lege non ad scripturam dissidentes homines, sed ad vivorum examen atque iudicium reserebantur. Et in actibus

Apostolicis, Apostoli, & Seniores in ijs, de quibus tunc inter fideles controuersabantur, non scripturam iudicem, sed C semet

SEARCH

MENU NAVIGATION