장음표시 사용
2쪽
SErenissime Celsissimeq; Princeps,Dom ine Clementissime. Extincto nuperis temporibus D. Principe GEOMGIO RUDoLPHO, triste apud omnes silentium, nec quisquam erat qui non tanti Herois mortem lugubri planctu
3쪽
planctu prosecutus flebiliter ingemisceret.& exanime jam Corpus ad Ioleno es proh dolori Exequias promiis
impense lacrymis comitaretur. Maerebam Subditi. Do minum amisisse, cui ad aras usq; devoti pro defendendat ipsius saliue , cois ora ferali gladio maluisti ni Obiicere. quam ultimo hoc occupari servitio, quod celebranda digne Funeralia requirebant. Ubiq; nil ni si Clientum gemitus, qui vel millies mirandam recordantes Humanitatem , qua egenos pariter & lautioris Fortunae homines cxceperat. non tam Principem, quam Patrent Obiisse, conquerebantur miserrime. Quid Amici ipsius in hoc luctuZIii
dem ac reliq*i acerbissime lugebant, ploratu & querelis tota personabat Aula, quaeq; sub amaeno antea Dilectissimi Principis praesidio laeta floruerant, mox velut in vasti. solitudine, proscripto gaudio, muta torpere videbantur. Vix enim tolerabile credebant, tam duru experiri casum, & cui tutissimam noctis quietem sinceris votis precati fidemiar,brevi post horarum intervallo, in extremis constitutum contem piari. Q tin Patria attonita plane ad hunc Nuntium,quid consilii arripiendum in hac miseria,anxie fluctuabat : Deplorabat lamentabiliter Viduitatem hanc suam vere inopinatam, respuebat solatia, conversoq; ad cogitationes dolore, quid deinde suturum id unicum imprimis dolebat, haut satis dolere posse. Talia erant lugentium spectacula .' Sed summus in Coelo Deus, qui novit Optime, justanu maerori adhibere medelam, miseratus querelas, non sustinendum diutius rebatur. amictis adhuc majorem ex derelicta Orbitate amictionei addi; Veium insignem maestitiam dulci remedio sublevans. faciebat,ut ad remunerandam hanc jacturam, pro CEOR
GIO RUDOLPHO. LUDOVICUM accipere
mus, qui cadena sanguinis Principalis Celsiud ne pro gnatus, pari etiam Laudum commercio gauderet, & si
4쪽
non exstiturus eminentior, certE Illustres Avorum Virtutes aequaturus esset. Hac igitur divina sorte exhilarata rursus Patria, amissas sibi vires acquiriti & denigraios Parietes splendori pristino restituens, novis Solennitatibus nova quoque Jubila consecrat: nunquam tamen oblita
Sili penitus R UDOLPHI , cujus Manibus pia adhuc quotidie vota cqnam ista lacrymis, impertit': viventem interim L U DO V IC U M serae Posteritati superstiten, servari 6 vegetum, supremum Principum Principem ex intimis animi fibris implorat Si liceret, Ceu silinae Princeps , manus tuas' praesenti mihi humillime Mosculari, & vota votis coniungere, fervide id exequendum ea milai dictaret aequitas, quae Principes venerari,&sacra Imperantium Capita perpetua vovere iubet. Sed cum ab osticii debito locbrum distantia me hac vice detineat, satius duxi, praeli minari quodam indicio devotan, mentem contestari, reseruata nihilominus ea fidelitate Scobsequio , quo ad extremum vitae halitum inviolando TIBI sacrament obstrictos nos omnes & singulos fancte profitemur .Permitte itaque Serenissime Princeps, exiguum istud, quale quale sit, periculum Academicum Celsissimo Nomini Tuo me inscribere, & licet non de ea gloriari queat praestantia, ut Illustres Oculos mereatur, certum tamen est, Famam Tuam , quae aeternitati jam dudum dicata', supra omnem livoris rabiem & invidiae simultates eo magis victricem exsurgere , si, quae Principum maxima laus est, nec humillima & submissa dedigneris. De Principalium enim Familiarum' Perpetuitate dum dissero illud mihi propositu is , faustos
TIBI dies, & eam optare Perpetuitatem , quae tanquam universis Felicitatis Compendium, nil nisi conducibilia in se contineat, Teque continuato vigore A 3, α suc
5쪽
& successu , ad seria subditorum vota , diu sospitem vivere faciat, ac PIAS TAEUM STEMMA, pleno ramusculorum hinc inde pullulantium robore confirmatum, & hoc & alia secula, Nestorea vivacitate ac incremento, feliciter superare. Quod ut fiat, sincea
Celsissimo Nomini Tuo aristissmus Culto
6쪽
Agnorum Prine pum felicitatem si qliis
animo pensitaverit, deprehendet, magnam illius partem in eo consistere . si tam ipsis Imperantibus liceat, securἡ Imperii fasces moderari.& Leges ad publicum Emolamentum directas, sine timore vel periculo secuturae dissensionis proponere , quam si, subditi in parendo non negligentiores, ad quaevis obsequii munia te paratos exhibeant,&sicuti Principem, ita&ipsius icta humili reverentia exosculenturll. Cum enim alias omnia, quae praeclara sunt, tum irr- primis summum Imperium cum invidia conjunctum est. Ad hanc dignitatem omnes adspirant, desiniti partim impulsu blan. dientis naturae, quae per se avida est Im perii,& praeceps ad explendam animi cupidinem: partim seducti vana persuasione. ut exi stiment. nec se viresci ingenium deficere, quo arduum ejusmodi munus subire, inq; reetati solio velut arbitri vitae&necis residere queant. Unde cum spe sua se frustratos vident. exardescunt in iram, & licet metu supplicii absterreantur a publicis molitionibus, occulta tamen odia animo fovent, proruptura saepius ex occasione temporis, nisi prudenti remedio cohiberentur: Pelix igitur ille Princeps, qui ab insultibus hisce immunis est . Acui hoc inexpugnabale minimentum, contingit, munimento non
III. Accesit antem proximi ad hanc felicitatem, eamque mirum in modum auget, quando Princeps non solum suo tempore omnia concinno ordine geri, seque subditorum amore satis tutum sentit, qui prospera quaeq; Domino precantur;&sibi
invicem de eo gratulantes, exclamant: tibi Liberto poterit contingere major,tos L i -
7쪽
tam placido parere I ro. Verum etiam dum in vivis adhuc ceris Haeredem is successi rem videt,qui ejus lateri interim adjunctus, in administrando impello paulatim iuccedat,&s quando fatis ipse c0nsessierit,eadem deinceps in jelia te dc potentia coronetur. I V. Natura nobis immortalitatem negavit,&. nemo est,
qui is bi possit polliceri, post mortem suam, sine subsidiis Pustero :rum,ea cerib observatu in iri quae *b ipso vivente constituta sunt, ut in effectu producerentur ideoq; quod praeptimis adorincipes reserendum, ii x ipsi velint, Leges latas vigere, & praesentem imperii statum post fata quoq; eodem gubernandi modo continuari, nece ise est , ut certos haeredes habeant, qui pari Autoritate fi mali, Antecessorum voluntatem illibatam defendere pro virili .cone iritu . Hi sunt munimen aulae & regni subsidia, neque pet
legiones ves classes, quod per firma isthaec Imperii muniment efiici potest. V. Calluit hoc optimὸ Augustus. quocirca, ne orbitas siri
quod aenex sine liberis decediret, contemtu i foret, . eam anxio valdὸ animo corrigendam, certumque haeredem stabiliendum curavit. Et licet sortuna quasi mirandae Principis *rovidentiae ob niteretur) prim b M. Marcellum mox Cajum & Lucium, Agri' pae filios , eiusque Nepotes eripuisset, non modi, Haeredem sibi Tiberium fecit, sed superstite in Donio Tiberii filio Juvene,Ger .manicum insuper per Adoptionem a sciri iussit, non alia ratione
motus, ia i si ea,quam Tacitus paucis & nervosis verbis complecti- tur, nimirum, quo pluribus Munimentis in steret. V I Quae verba, cum pauid diligentius perpenderem, eorum Meditatio ad considerationem Principalium Familiarum in Germania me deduxit, quas itidem ut perpetua vasti corporis Imperii Munimenta par ess xenerari. Quamvis enim ibi de Domo Augusta, Legeq; successionis in eam inducenda & firmanda, adeoque de securitate Imperatoris Romani agatur, non tamen in convciniens esse putabam, si sententiam usu dc observatione certam, verbis gravem, ratione praevalidam, prout unanimi Sapientum
judicio , Historici istius effata profunda ac in ipsis prudentia penetralibus nata) ad illustrissimas Principum Germaniae Do-
8쪽
mos transferrem. Nam illis longὴ augustiori veritatis mensura competit,quod Imperatores de Consistorianis extulerunt, dum eos partem corporis imperatorii appellavόre: Siquidem hi non L s. c. adL. Magistratu vel Ministerio publico, ut illi, sed necessitudine pol - μιμ lent arctiori, nec imperatoriae tantum Majestatis, sed imperii to ' tius illustrem vere partem constituunt, ι, - '
Et valiam, nunquam pudeat dixisse Columnas.
Ita ut omnind, quod statim & signanter ponendum est, Principalium Familiarum conservatio dc propagatio in verisimis Imperii munimentis eminenti loco laudati debeat. VLI. De earum igi tur perpetuitate dum meditarer, placuit in chartas animi sensa conjicere, eaq; cum Praeceptotibus& Commilitonibus meis communicare, ut illorum Sapientia de erudito colloquio de re tota amplisis erudirer. Quod si non secun sum materiae gravitatem &expectationem omnium praestitero, hoc unicum tamen ab ipsorum benevolentia & humanita te me spero consecuturum. ut conatam potius, quam tractationem ipsam approbantes, rem non pretio, sed voluntate & proposito metiantur , benigneque permittant, quo illud Poetae mihi succurrat:
-- in magnu o voluisse sat est. VII l. Aggredior itaque cum bono Deo, a cujus devota a Uson. δε
invocatione cunctarum rerum auspicia fieri decet. Cumq; in quolibet opere nil melius ordine, quo sine etiam natura consta re haud potis est, nec ego ei hac vice repugnabo, quasi Gigan Ma . Em tum more bellaturus cum Di is; verum praestituto ipsius ductui fi- -.i ict.i. deliter annuens, paucula devotiabulu Principum,o Principalium Fa Omiliarum, o Perpetuitatu, tum de Auroritate ct Eminentia Germanicorum Principum praemittam. Quibus expeditis, &hoc adjiciendum, Cur nim ipalium Familiarum Perpetuitas optari debea quibae remo is ista contingat aut paretur 'i X. Et quidem quoad vocabulum Principu, cum varias olim interpretationes ad mi seri t, de adhuc admittat, operae protium erit, ut ad removenda dubia & luculentiorem mentis explanationem. quid Antiquis notaverit, & quid recentius seculum per hoc velit intestigi, ulterius declaretur. B X, Prim
9쪽
X. Princeps dicebatur is, q t vel tempore vel ordine primur O. cap. 7- erat. Ita legere est apud Velle jum l laterculum, dum de Nino Acsyriorum Rege ait; qiod Princeps rerum potitus sit. Verba haec Breviator Pompeii, describendo mores prim pexis rerum & popi i sti a L Iochim Natalibus usitato soli hi di is enucleat, inquiens Fine. Im-
peris tueri magis, quam proferre. in os erat. intra suam cuique patiam regna finiebantur: Primus omni in Ninus, Rex Assyriorum, veterem &quas avitum Gentibus morem nova is erit cupidicate mutarit. Eodem sensu ustirpari videas a dicto Velle jo As
syrii Privcrstes omnium Gentium, rerum puti sunt, i e. Primi ex Gentiabit quod larii l. Dia I vclerus in indice Velle jano notati De nibale, perito sim ui & audaci Bellatore Liuius Equitum Peditumque ictem longe p/imus erat , yrinceps ira ibat proelium, ultimus conserto pratio excedebat Sic de Turno Poeta:
Pranceps ardent/m coniecit Lampada Turnino flaui u on a it lateri. .c . No. Adjungit se Cornelius Nepos . in pulcherrimo de Viris Excellens rLi. tibus libello : Cumque triginta Tyranni, a Lacedaemoniis praepositi, servitute opprellas tenerent Athenas &dira immanitate grassarentur. ipse heroicam Thrasybuli Magnanimitatem, ostentiam s. tis in magnificentissimo recuperatae Libertatis facto, intente celebrans haec de eo praedicat: non olum princeps, sed& i lusinitio bellum his in dio. Quae locutiones Autorum,sicuti ex contextu pro bE consid . rato,& adjunctis pridentissimorum Virorum annotatis colligi potest, non alio quam hoc modo accipi
e.D. . debenn Nec aliter Tacitus, qui, postquam Augustus . ur rite V 2 sen io & con sumtis vegetraetatis viribus in ter vivos esse desierat, vulgum subitaneo casti attonitum , varios de eo sermones habuisse refert, hoc praeci admiratum . quo luem dies a cptii si in imp tit princeps. oe vita supremus fuerit. XI. De notabat itidem eum, quem pre Antore res Inventorecatu dam rei allegabant. Unde Briiranius de formulis: Qui primus id censuerat quod alii deinceps sequeban ir, is eius seni curta princeps ct autor dicebatur. Hujus opinioni parens Romanae Latinitatis majus adhuc robur addit, cum in lipsius scriptis diversa inveniantur loca. quae vocabulum istud eodem significatae elimunt. Ita enim in epistola quadam ad Cailium: Etsi uter que
10쪽
nostrum, spe pacis &odio civilis sanguini , . esse a necessaria belli pertinacia voluit, tamen , quando ejus consilii princeps ego suille videor, plus fortasse ipse Tibi praestare debeo, suam a Te ' 'expectare. Iterum: De me Senatus ita decrevit, Cn. Pompejo IZ-P sum Auterest ejus sententiae Principe. Nec in boni tantum commatis no C m. v. tam, verum etiam ad sceleratissimorum quo riimq; factorum peta δ' ii hi petratores devergebat. Nam cum Eumenes Cardianus,non de fectu Virtutis , sed Macedonum perjurio, miserabili vitae exitu defungeretur, Antigonus Ptolemaeus cum reliqua sociorum colluvie, Principes nefandi scelero audiunt. Et structis J. Cassiari in si diis. quae vitae perniciem intendebant, addit Suetonius: Conspiratu in est in eum LX. amplius, C Cassio. Marcelloq; & Bruto ini. f. Principibus coni rationis . i. e iis , qui laudatissimi istius Herois Q necem primἴm machinati , lethalium ejusmodi consiliorum
Autores erant, dc talia invenerant subsidia, quorum ope nefandum hoc facinus vires suas nancisceretur. Sic Metellus Macedonicus, quippe primus omnium Romae aedem ex marmore in eap. ii. ipsis monumentis molitus, vel magnificentia vel luxuria Princeps, i. e. Inventor fuit. XI I. Usitatum porro erat, Principu nomen ad eos applicare, qui praeclaris ingenii dotibus , vel Virtutum Eminentia reliquis e
cellabant. Nitimur hac vice autoritate Justini, cujus haec sunt verba: Inter Duces Princeps Themistocles Civitatum testimonio ι .i . judicatus, gloriam Patriae siuae auxit. Sic Tacitus Viros Palladios, qui ingenuam literarum notitiam majori ptae aliis studio sibi comparassent, Principes bonarum artium nuncupat, ubi Silium rubucum Suilio, nequis ob caussam orandam, pecuniam donum Ue annal. accipiat, controvertentem inducit: Discors Suilio Silius acriter incubuit, veterum Oratorum exempla reserens, qui famam in posteros, praemia Eloquentiae cogitavissent pulcherrima: alioquinct bonarum artium Principem sordidis ministeriis isdari: ne fidem quidem integram manere, ubi magnitudo quaestuum spectetur. Nec alienum foret, si quis annecteret Ciceronis illa : Tantus in Cis Oti αadolescente clarissimo ac Principe rarentutis pudor sui t&c. Quo elogio Brutum quoque prosequitur, dum eum Principem rurin M. s. ἀτutu vocat tanquam maximae expectationis Juvenem, in quo de m
n cunda virtutum scaturigi ne spes infallibilis eluceret. Quin v x ipse