장음표시 사용
151쪽
ΕXERClΤΑΤΙΟ ΙΤRUVIANA IV. 129 duum per se fieri, et qui nulla indigeat peculiari illustration0. Hoeloe notabimus camilli Ocem a Vitruvio citato x libri loco ad hibitam ab aliis legi catillum. Ex his tamen apparet a Barbaro
hanc loculamentorum, seu alVeolorum figuram a resilientibus stylo batis actam venustam judicari, ut non modo ad avertendum adspectum alveolati podii, sed imo praeceptum Vitruvii ad id sacere, ut podium alveolatum Ocul videatur. Colum nutas ut urantinus in intervallis collocat. Quod Turnebus x1. I. de scamillis notat similia significat. Adjectionem, inquit, per scamillos impares, cum Vitruvius cap. tertio scribit se significat per a vula scari na, Ut etiam a mamma mamilla deminuitur, sic a Caintium
se camillum auctor Priscianus . . de diminut. qui et illud L, sert V erum infirma camillorum obice stilia fores alii scabiliorum legere malunt. Berianus aliam opinionem adornavit. Putat nimirum stylobatam Vitruvianum ex sectionibus constare ex imo ad medium Crescentibus ac iterum ex medio ad summum decrescentibus, ut en-tasim aut ventrem columnae imitetur, et alveolatum videri, quod speciem Vasi Oculo praebeat peden, Ventrem, Ollum praeseserentis. Quae ero sequuntur de symmetria epistyliorum idipsum confirmare; nam epistylia, quae rectam trabem repraesentare debent, adjectione fasciarum imparium, et quae per suas projectura diSCernuntur, eamdem sormam perhibent aut imitantur. Addit praeterea stylobatae vetustum hujusmodi exemplar Romae observasse HanC stylobatae figuram a Vitruvio indicari suspicatus primum est Phi-Iander, ut ipse narrat in not. ad . . . , cum intellexisset Athenis urbe Graeciae vetustissima etiam hodie ostendi stylobatas adplinthi basis latitudinem non respondentes quae alioquin sorma est et pulcherrima, et Romanis perpetuo surpata', sed ContractOS, existimasse Graecorum consuetudine, per scamillos impares, idest ceu gradibus quibusdam fieri adjectionem in mediis stylobatis, hoc est eri, ut gradatim a supremis atque infimis partibus quadratorum, quae Coroni Cibus suis, et basibus clauduntur, medium VerSus Subturgerent et adaugerentur. Id cum non omni ex parte Satisfaceret, aliam Sententiam, quam indicavimus, admisisse, quae ab Architectis Sangallis fuit probata. Baldus Beriani sententia ejecta aliam proposuit. Cui posito infra stylobatae altitudinem, stylobatae superior acies alveolata videtur, quod basis ipsius columnae torus occultetur, sere ac Si in ipso stylobata basis esset demersa. Huic vilio occurrit Vitruviana regula imposito supra stylobatam scamillo, cujus ope basis colum-
152쪽
nae elevatur, ac torus in conspectum prodit. Simili Omnino ratione scamilli capitulis imponendi sunt, ut epistyliorum symmetria respondeat. Nam si aciei superiori capituli epistylium immediato impositum sit, linea visionis obliqua, Cum aedis1Cium a solo conspicitur, esiicit ut pars ipsius epistylii non discernatur Hujus artificii exempla Baldus ex vetustorum aedificiorum reliquiis assert, ut ex templo Antonini, Pantheo, Columna Traiana Artificium proinde est ut adspectum ac Venustatem desectu imminuto aut temperato servaret. Dissicilius quidem esse satetur syntaxim Vitruvia-Nam, pro eo quod spectat ad scamillorum adjectionem in epistyliis intelligere, sed prorsus Don desperatum. Nam quod scripsit insuPerioribus membris respondeat symmetria mistyliorum, significat, ideo Camillos capitulis esse addendos, ut symmetria epistyliorum respondeat, Videlicet, ut nulla epistyliis ipsis pars deesse videatur Durum enim, inquit, Vitruvii docendi genus non ad libellum, sed ad aeqnalem modialum collocatis, uti quae adjecti in Stylobatis facta fuerit pro eo, quod dicendum fuisset non ad libellam, sed ea lego collocatis, ut eas adjectiones habeant, quae Stylobatis adjectae fuere. Impares demum a Vitruvi Vocatos ESSe, quod ipsorum mensuram diversam, diversae altitudinis stylobatis, atque Columnis oporteret adhibere. Scam OZZius Vi . . p. 4. hoc argumentum breviter pertra-CtaVit. Docet, inquit, Vitruvius, ut stylobatae habeant per medium adjectionem Per scamillos impares, nimirum ut stylobatae habeant resilientes ex odio Cain illos impares, et ex eo On SequatUr, quod si podium juxta ipsius longitudinem conspiciatur, alveolatum Ρ- Pareat, nimiruin identidem axum, et partibus aliis interius positis, aliis extantibus opiniones aliorum ejicit omnes, non quidem argumentis adductis, sed sui judicii auctoritate sultus, atque Camillos non aliud significare contendit, quam stylobatas, quos AI Chitecti solitarios etiam adhibuere pro sustinendis statuis, eosque Vel quadratos, Vel rotundos eos autem impares a Vitruvio suisse appellatos, quod columnis lateralibus templorum suppositi essent, quae numer impares erant. Ultimo loco inscriptionem quae Spoleti in Umbria servatur, adducit, ubi camillares Perae Deteres nominantur, quam inscriptionem Baldus quoque attulerat, neutro tamen ejusdem explicationem aliquam asserente Eamdem uterque adduxit, ut vocem camilliam veteribus adhibitam fuisse demonstraret, atque ideo dubium nullum Circa eamdem superesse. Quod vero pertinet ad scamillis respondentem in epistylio symmetriam,
Scamoggius nihil addit. Sed ubi de trabeationi hiis ordinum tractat
153쪽
41. I. nulla ulteriore camillorum mentione acta p. t do
cet, resilientes OronaS, aliasque partes in trabeatione operibus orianamentum, et magnificentiam CriccheZZa addere, Ut striaturae coalumnis cujus rei rati sit, quod in utrisque Visus Per eas inaequalitates excurrendo delectatur, sere ut in figura humana, cum saciei partes inaequaliter extantes observat. Cum vero trabeationes recta procedunt et Continuantur, partibusque resilientibus carent, visum serme fatigant, ac satietatem creant. Hinc praeceptnm addit, ubi duo vel tres columnarum ordines alter alteri imponitur ad a disicii prospectum exornandum, infimam quidem trabeationem rectilineam esse faciendam, superiores resilientibus partibus esse variandas, ut hoc modo infima firmitatis speCiem praeses erat, superiores quoad adspectum leviores reddantur. 27. Recentiorum modo Architectorum sententias pro explicanda scamillorum Vitruviana descriptione adducam Thomas eman-Za Venetus Architectus, operibus clarus, scriptis editis et doctrina et eruditione praestans, hoc argumentum peculiari dissertatione edita 78o expendendum assumpsit. Odium primo circa templum non continenti muro sacrum fuisse censet, sed columnulis distincto ac pervio, ut qui in peristylio Versabantur aream extrapositam videre possent idque eo rationabilius esse, quod cum Stylobata rum altitudines columnarum altitudinibus certa ratione respondere
deberent, in majoribus templis, ea necessario fieret podii altitudo, ut supra eandem visus hominum in peristylio versantium ad exteriora exerceri non potuerit: in hoc Durantini ac Barbari opinionem sequutus Λ Vitruvio tamen indicari etiam podii truncum, ex quo deducendum videretur odium continuatum fuisse stylobatam: sed posse intelligi, de truncis, vel de exilioribus stylobatis, qui inter Colum nutas rotundatas, identidem, a probatissimis Architectis interponuntur. Secundo loco animadvertit in textu legendum fuis-
Se Stylobata OPOrtet exaequari, non Stylobatam Portet exaCqua
ri, si de stylobatis, qui sub columnis sunt intellexisset. Eapropter adiectionem Per scamillos in ares intelligendam esse de Odii partibus, quae inter stylobata sunt. Eam itaque adjectionem esse Column Ularum, quas semper impari numero meliores Architecti in singulis intervallis ornandis adhibent. Tertio loco pro interpretando GDeolato textum legere mallet hoc modo si enim ad libellam oculus dirigetur, alo olatus stylobata oidetur: ita ut significet,
quod si oculus seriem stylobatarum adspiciat, ipsa alveolata sit a P- paritura, hoc est identidem excavata ac prominens reji Cit Vero
sententiam, quod si stylobata missi rectam lineam Hisponeretur al-
154쪽
Veolatus appareret. Quarto loco textum, qui pertinet ad superiores trabeationis partes aggreditur, eumque difficilem esse satetur. Observat igitur hoc loco Vitruvium de Ionicis capitulis pulvinatis agere, quae Columnis imponenda sunt. Haec autem Capitula, ut notum est, non ut alia similes et aequales habent acies, sed singulas rontes binas inter se similes, ac latera totidem a frontibus dive sa Capitula haec onica pulvinata frontes habere debent Obve fas ad exteriorem et interiorem peristylii aciem, latera vero Ob-Versa columnis. Ea propter Capitula haec in angulis aedis spuriam volutam in angulo habere debent, nimirum quia ipsorum frontes non parallelae sed ad angulum unguntur. Hinc capitula quae Ceteris colurn nis imponebantur in latere templi, non in eadem recta collocabantur, non ad libellam cum fronte capituli angularis, sed eo modo quo in fronte templi sita erant, ad ea tialem modulum. Quinto loco sequitur textus uti suae adjectio in stylobatis facta fuerit in superioribus membris Demondeat symmetriae Pistyliorum. In quo emendandum esse censet ut legatur symmetriae pro Symmetria ut legi solet in textu Vitruviano Si igitur adjectio stylobatis acta non aliud est, quam Odium ex columnulis Constructum, hoc loco unice a Vitruvio indicata videtur mensura retractionis odii ab linea anterior stylobatarum. Quae mensura Si Cobtinetur Demisso perpendiculo ab vertice anguli infimi in epistylio, illud columnia iam podii exterius tangat hoc modo retractio podii aequalis erit projecturae basis columnae, una cum dimidio
Contracturae ipsius Columnae. Hanc Vero sententiam ut tueretur Vir Cl. columnarum apud antiquos sum, et ex numiSmatis Versa confirmat, et ex pictura Herculanensi, quae in Tab. LX. Om. II. conspicitur. Ex quibus colligitur Cl. Auetorem, etiamsi non Omnem dissicultatem amoverit, tamen et artis et eruditionis copiam attulisse.
Aliam explicationem protulit Cl. orti in specimine Romae impresso anno II 8 I, cui titulum secit Abaton reseratum, Verbo eodem usus quo Rhodii trophaeum texerunt, ne illud remoVerent, ac ne quis illud posset aspicere, ut refert Vitruvius i. II. . . Ejus itaque sententia est. Columnae angulares latus interius ad perpendiculum habere debent, latus exterius a basi ad apicem reClinatum, Ob Ummi capi contracturam Epistylium eandem latitudinem habere convenit ubi capitulis imponitur. Igitur in columnis angularibus latius esse debet. Huic adjectioni respondere debet adjectio quae in stylobatis sit. Ea major diameter summi scapi incolumnis angularibus requirit adjectionem 4n epistylio, et respon'
155쪽
dentem adjectionem in Stylobata : ne autem alVeolatUS Culo appa reat, similis adjectio ceteris omnibus stylobatis acienda est, idom-que respondere debet similis in epistyliis projectura. Quam explicationem in commentariis ad Vitrii vii textum iterum hoc modo proposuit. Podium circa aedem, quatuor pedes altum, basi et corona terminatum, quae projeCtUram aliquam habent, planum interpositum repraesentare debet, quod undum alvei referret Ut hoc vitium a-Verteretur, ea uniformitas erat abrumpenda, idque factum est ex Vitruvii monito stylobatis resilientibus, eaque est scamillorum imparium adjectio, voce myaritim adhibita ut ea inaequalitas, seu asperitas indicaretur. In postico vero ridis, quoniam longitudo minor erat, necessarium non fuerat scamillos addere, non enim alveolatus adspectus habebatur ob lineae brevitatem Admissis vero in podio scamillis dicta ratione resilientibus, necessario in trabeatione respondentes partes resilire debebant, tum in fronte, tum in postic pro columnis angularibus. Id vero obtineri non poterat, Disi
SUmmia scapus Columnarum angularium amplior oret, ut eidem posset insistere tum epistylium, tum adjectio, a pars ejus extra Non caderet. Hinc eas columnas contraxerunt a parte exteriore, quae in adspectum prodit, interiorem Ver earundem partem ad perpendiculum erexerunt. Quare summi scapi centrum retractum interius erat respectu centri baseos inserioris, ut nimirum axis Columnae, qui per utrunque centrum transit, esset reclinatus. Quoniam Oro capitula semper in medio summi scapi debent collocari, quaecunque Sit sagura columnae, manifesto consequitur, ut collocarentur CXCentrica respeCtu axis Columnae Ea collocatio a Vitruvio indicatur verbis, non ad libellam sed ad aequalem modulum, idest, non ad perpendiculum relate ad centrum imi scapi, sed Congruenter
cum centro scapi summi, Ut pro illis columnis est necessarium, quae cum sint alii crassiores, Capitula quoque majora quam Ceterae OSCUnt, saltem quatenus pertinet ad membra inferiora, quae cum columna junguntur.
Aliam rursus interpretationem Vitruvii locorum istorum Vulgavit anno 795. Mediolani Petrus o Placentia, quam ingeniosis, doctis, et ex arte petitis argumentis adstruxit. Adjectionem in tylobatis per scamillos impares interpretatur, Ut Stylobatae ConStente tribus solidis seu crassioribus plinthis ab imo ad summum decrescentibus. Sic vitari vitium ut podium alveolatum appareat, Uemadmodum apparet, si plana ejusdem acies inter projectura ba- Seo et Oronae adspiciatur. Ut autem respondeat huic adjectioni symmetria epistyliorum, ascias in epistyliis esse Ordinatas, quae sim
156쪽
milem praeseserunt constructionem, et vitium in epistylio tollunt, ubi intervallum inter abacum capituli et cymatium epistylii alveolatum appareret, nisi fasciis extantibus interpositis emendaretur. Nec ver disticultatem ullam ex eo excitari, quod Vitruvius phrasi ad libellam utatur pro indicando perpendiculo, cum Varro quoque voce libellae hoe sensu utatur, et Vitruvius ut positionem horiZOntalem designaret non libellae sed libramenti voce usus sit. Newtonus in Commentario ad Anglicam itruvii versionem cujus primum volumen anno 77 I. in lucem prodiit, secundum Vero posthumum anno 79 vulgatum est textus, de quibus agimus, Sequenti modo est interpretatus ordo quem Vitruvius sequitur in recensendis hoc loco aedificii singulis partibus, ille idem est,
quem partes ipsae sequuntur a basi ad altitudinem. Hinc ad conjecturam ducimur, scamillos membra esse, quae ad altitudinem praecipue reserantur, quaeque collocentur inter superiorem Stylobatae supersi Ciem, et inferiorem spirae, ad sustinendum aut extollen-
dura Columnae ipsius scapiam. Indicat ipse Vitruvius pro scamillos, adjectionem, quae per medium stylobatam fit, vel locum huic adjectioni parandum esse in ipsis stylobatis constituendis. Cum autem non explicet, num illud medium sit in superior stylobatae acie, aut in sponte, aut in latere, ex scriptionis tamen ordine videri desuperficie superiore intelligendum Scamillus proinde Vitruvianus est tenuior plinthus, qui plintho baseos subjicitur, eodemque Ontractior est, cujus usus fuisse videtur, ut praecaVeretur ruptUr angu
lorum plinthi ad basim pertinentis, tum etiam, ut Columnae ad eam positionem et altitudinem collocari possent, quae per Conveniret. Impares vero dicti scamilli fuere, quod diversae dimensionis serent, prout opus erat ad temperandam mensuram altitudi-Nis vel inclinationis columnarum a quoniam plintho basis contractiores erant, Canaliculus, seu alveolus remanebat inter et StylObatae aciem superiorem, et plinthi basis aciem inferiorem, et al-Veolatu stylobata conspiciebatur. Eiusmodi scamilli inter capitulis aciem superiorem et epistylii inseriorem observantur in nonnullis vetustis aedificiis, ut Athenis in templo Ilissi, et Romae in templo Antonini et Faustinae, ac in thermis Diocletiani rarius inter stylobatam et basim columnae. Quod porro addit Vitruvius uti suas adjectio in Flobatis facta nerit, in ulterioribtis membVA VESPOΠ-deat Symmetria Pistyli um, sic esse intelligendum. In capitulis
Columnarum collocandis non est attondenda linea libellae, sed aequalis modulus, hoc est altitudo ex statuto modulorum numero determinata. Adjectio itaque capitulis facienda est, ut epistylio cujus
157쪽
positio origon talis esse debet, ipsae Columnae altitudine sua re spondeant. Quae Columnae Cum plure OSSent, ac variis in locis elaboratae, acCurate aequales, quoad altitudinem difficile admodum poterant obtineri praeterea Cum inclinatae esse deberent, tempora mentum et additionem aliquam in summo Capo requirebant, ut cum epistylio horizontali congruerent. Quare capitula Columnis sunt
imponenda, ut Obtineatur altitudo columnae ex proportione modulorum eidem assignata, atque ut earum axes sint verticales, nullo
habito respectu ad epistylii libellam, vel plani cui epistylium ipsum
inniti debet quod porro plano si cum origon tali non Congruat, tunc scamillis imparibus, et ejus mensurae quae requiritur, impositis ad libellam reducitur. Meisterias in act. cad Gotting. Vol. I. ann. I 775.' plura
huic Newtoni explicationi objicit: a non loqui Vitruvium de altitudinis supplemento, sed de scamillorum adjectione agere, tanquam de artificio, non ad emendationem alicujus desectus in opere, Verum ad structurae elegantiam pertinente, quam ideo etiam in porticibus retro scenam Construendis memorat: ' ex opinione Newtoni non impares dici oportere camillos, comparatione inter plures instituta, sed unumquemque imparem suturum, cujus nimirum Crassitudo non est per totum aequalis c). Verba Vitruvii significant, stylobatam alveolatum Videri, et huic vitio remedium apponi scamillorum adjectione. Newtonum alveolum non in stylΟ-hata sed sub plintho hasis constituere, nec qui tantummodo 3Ρ- pareat ex optica illusione, sed qui Verus sit, quemque addito scamillo non aufert, sed contra conspicuum reddit dM. Opportunum magis suisset plinthi ipsius baseos crassitudinem augere ad
evitandum periculum rupturae angulorUm, neque pro re tam Obvia, obscura praecepta Vitruvius dedisset, ac siguram adjecisset. e)Si columnarum inclinatio Ope scamillorum stylobatis impositorum obtinebatur, quo pacto explicabitur, ut spiris jam persectis et collocatis Vitruvius praeciperet, ut angulares columnae inclinatae, Da
dianae verticales disponerentur tardum suisset praeceptum. f Cum impare opponantur paribus, quinam sunt scamilli pares Qui
sit, ut Cum scamillorum mentionem in capitulis non sapiat Vitru-Vius, Sed tantummodo in stylobatis, illi tamen juxta Newtoni ObserVationes, in Vetustis exemplis, pro capitulis inveniantur, pro Stylobatis non occurrant PPost haec Mei sterias propriam conjecturam proponit Scamilli, ut ipSe Censet, non sunt columnae partes, aut aedificii, sed partes
instrumenti, quo positio exploratur. Libellae mentio fit. Si ad hanc
158쪽
pertinere camillos putetur, poterit libella paribus scamillis imposita, Vel quoquo Diodo iisderia instructa inservire ad libratas positiones, imparibus autem Camillis insistens ad positiones inclinatas determinandas. Ad hoc, convenienter praeparandos esse camillos apparet, nempe ita, ut ad quemvis datum inclinationis gradum adhiberi queant. Quoniam igitur columnae angulares et laterales inclinari versus aedem debent, stylobatam in summo ita Collibrare necesse est, ut illi inclinationi accommodaretur atque ideo imparibus sub libella camillis utendum fuit. Nam si ad justam libellam
fuissent exaequati, ob inclinatas columnas, Gl CODtΠm opus apparuisset alveolatiam enim dicitur, quod est instar ala ei devexum, ut libellato opponatur.
Petrus arque dello casu di citia de Signori Romani Roma 795. . 88. alia adhuc ratione textus hosce explicat. Xemplo desumpto ex constructione Amphitheatri Flavii, scamilli sunt stylobatae ex Odii superficie exstantes, seu resilientes, ut magis communis Opinio fert. Dicuntur impares ex Optica ratione, quia in longa serie dispositi, minores apparent qui rei notiores ab Oculo sunt, decrescente magnitudine apparente. Ut autem alveolati vitium ex Optica pariter ratione dependens, scamillorum adjectione tollit, eos porro impares dicit, adjuncto essectu indicato ex optice sumpto Pro secundo textu animadvertit, particulam uti quam adhibet Vitruvius eo loco, non esse causalem, sed similitudinis, ac ita intelligendum ut si scripsisset, capitulis non ad libellam sed adaequalem modulum collocatis, sicut quae respondeat adjectioni Symmetriae, nimirum, non ut mein bra superiora respondeant ProjeCtUrae quae inferiori similis sit, sed ut servetur symmetria in Superioribus, ut in inferioribus. Non ad libellam, scilicet in linea recta, sed ad aequalem modulum, nempe aequali modo. Perra ultius stylobatas ex odio resilientes, ac si in ili ratione epistylii partes supra columnas ab ructa epistylii extantes hisce locis intelligit, quam sententiam Polenus etiam sequutus Si utroque, ut apparet, hilandri explicationi assentiente Gallianus pro Camillis, quatenus ad stylobatas pertinet, ab eorum Sententia non recedit, qui ipsos ex odio resilientes intelligunt pro eo ero quod pertinet ad epistylia, obscurum esse textum satetur, a Vetusta de-eSse X empla, ex quibus aliqua possit recte institui conjectura. 28. Cum tam ni ulta ac varia proposita suerint ad horum Vitruvii
textu iam explicationem, alias etiam conjecturas asserre non pigebit, quae pro eorunderi sensu evolvendo adduci possunt. Quatuor autem animadvertenda sunt. a. Dum stylobatam cum odio continuatum
159쪽
alveolatum videri, vitio tribuendum Sit, an Operi Venustati. I. Num
adjectio stylobatis facienda er medium significare possit stylobatas ex odii verticali facie resilientes . . Num vox ad libellam possit de linea quapiam praeter horizontalem intelligi. 4. Num symmetria epistyliorum quae respondere debet adjectioni quae in stylobatis sit, ad universam trabeationem pertinere debeat, an ad sola epistylia Alveolatum appariturum podium, Cujus truncus, seu facies plana sit, et in rectum longius continuata, inserius quadrae
a Spirae, Superius Corona projecturi terminata Certum est, praesertim cum altitudo trunci magna non sit. Hac Vero Orma Venustatem non imminui modo, sed contra augeri, tum exemplo hujusmodi odii, quo vetustum Fortunae virilis templum in latere
Ornatum est Comprobatur, tum etiam attendendo ad scotiam quae
in has Ionica toro inseriore magis extante, Superiore retracto interponitur, ac canaliculi speciem exhibet, cujus abrumpendae con- Silium numquam acceptum fuit aut esset. Quod tamen dissicultatem facere potest ex eo dependet, quod Vitruvius non aloeatiam scripserit sed Deolatiam. Primam vocem a Catone adhibitam R. R. c. 43. , sulcos si locus aquosus erit, Reatos esse portet V propriam magis suisse, ut adspectum hunc odii exprimeret certum est, Deolati vero vocem qua VitruVius est usus, magis Convenire at alveolos, seu Ioculamenta significaret, quod veteres Vitruvii interpretes intellexerunt. Secundo loco : positis stylobatis ejus dimen-Sionis, quae requiritur, ut iisdem Columnae Convenienter insistant, nimirum ut ipsarum bases trunci stylobatae solidum non excedant
latitudine, ipsi non resilient ex Odio per adjectionem, sed perpOdii ipsius retractionem, si podii crassitudo imminuta sit. Vocem igitur adjectionis Vitruvius non adhibuisset, ubi nihil adjicitur, sed podii tantummodo acies a facie stylobatarum retrahitur. Neque ad rem adeo facilem ac simplicem explicandam singulari sigura opus fuerat, quam tamen Vitruvius descripsisse dicitur Tertio loco cum
Vitruvius vocem ad libellam adhibeat bis i. . bis ii 1. . semel Vn. I. iterum semel vii. . ac demum semel x. II. ,
atque manifestissime in iis septem locis pro horigon tali linea ac positione significanda eadem utatur, sanioris Criticae leges jubent, ut etiam in eo loco qui secundus est I11. . eumdem sensum inserat, neque admitti posse, quod aliqui sunt arbitrati, ut voce ad Abellam, vel lineam perpendicularem, vel lineam rectam indicaret, ab origontali diversam. Quarto loco, cum in secundo textu liii. 3.)symmetriam epistyliorum unice memoret, arbitrarium omnino, et nulla auctoritate firmatum est, ut de universa trabeatione praeceΡ
160쪽
tum intelligatur. Etsi enim non repugnet, it etiam monnullis vetustis exemplis structura habeatur. in qua partem trabeationis xoluinnarum Capitulis respondentes projectae sunt ex inex trabeationis, quae intercolumniis insistit, haec tamen loes loco Vitruvio
non indicatur, neque praecipitur, quae porro num VenuSta sit, intque principiis Vitruvianis consentiens, dubitari potest, ut inlio Joc fusius ostendi. Quibus praemissis, noto, quod principi, Vitruvius praecipit, ut extriactis undamentis Ἀγlobatae id Vibramentum collocentur, solitarii quidem, non enim raditu podii mentionem acit, nec sacere poterat cum de prospectu aedis agat, in quo podium locu in non habet, quia gradus habet in fronte. Tum vero addit, item si circa aedem radiis faciendi sunt, ad eumdem modum feri debent, ubi iterum nulla odii mentio sit, et stylobatae solitarii sunt, et ad libramentum collocandi ut in ronte. Sin autem circa aedem ex tribus lateribus podium faciendum aerit, ad id constituatur, uti quadrae, Pirae, trunci, coronae lysis ad ipsum stylobatam qui erit sti columnae viris conoeniat. Igitur truncus etiam podii, seu ipsius Tacies planx convenire debet Cum trunco stylobatae, quod quidem significat, ut idem continuatum planum constituat truncia podii cum trunco stylobatae. Nergit porro, Sty Iobatam ita oportet exaequari, ili habeat Per medium idjectio-yrem Per camillos in ares. Undenam Vero occasio est stylobatam exaequandi, cum ipsi jam ad libramentum et lineam rectam mini constituti Et qua ratione exaequandi sunt per AECamillos impares, nisi inaequalitates habeant inter se varias praes demum, Unde eStut ea exaequatio per medium fieri debeat adjectione scamillorum pilludque medium quonam sensu est intelligendum latitudinis, dongitudinis, an crassitudini. Jam vero manifestum est duas miruCtu-xae species hic indicari, vel ut gradus circa aedem in omnibus ejusdem lateribus a solo excitentur, vel ut podium ic tribus dateribus fiat. Stylobatae in Tronte missi libramentum sunt collocandi, atque etiam in lateribus et in postico, cum ieri gradus ad taedis pavimentum ascensus sit. Si igitur planum in quo medes extruitur sit hori Zontale, aequales numero gradus erunt et in ronte et in lateribus: si non sit hori Zontale, numerus graduum cinaequalis erit. Si vero odium ex tribus lateribus aciendum sit, tunc stylobatam exaequari oportebit subjectis scamillis imparibus, ita ut quadrae et Spirae Stylobatarum cum quadris et spiris odii conveniant ut quod gradu praestant si ex inaequali solo ascensus sit ex lateribus et in
postico, id a scamillis obtineatur, si podium iaciendum sit. iiiii alii textus modo sunt expendendi, ut quo pacto huic respondeant