장음표시 사용
111쪽
poena quam infligat Vlterius. Sed neque ut redeat compellere potest, nisi censura, quae Ecclesiae est) qui Pastor Ecclesiae est. Potest, ille alter Rex, qui Vicariam sene operam hic praestat, de poena ciuili adigit. Ecclesia vero ad censura progressa,vltra quod faciat,non habet. Redeunti tamen condonaxe potest, x supplici. Auditurum enim se post spondeemAdsiam, ultro se de nouo subsicit. Ecclesia autem, nemini gremium ciaualii: neminem, qui de Ethnico baptizari; qui de
-nquam, quid Christin sibi velit, cum dixit, ni tibi liis Ethnicus, Paulus interpres optimus, id est) nihiltibi fissisit,
nominatim mutem iussietate nihil, nihil quoad actum uiueant. . tamdem mihi, ait est,quasor unt, iudicaret Eorum,qui in- I. Corini rus, penes nos: qui seris, penes Deum, iudicium est. Potuitne magis aperte t De re iudiciaria expresse loquitur. In poemiliam,
de iure, Ecclesiae ius nullum, ut de ist, qui saris sunt iudicet: nihil Ei plus, quam ut aufers a se, tradat Satana, a Domino post
Αt,m, inquit siquimur doctrinam Thoma, tereris in eao ctrinam S. TMaeae, ιιώ omissis scilicet,i Patulor infideus Primipes a mar dominio priuari disse, id, presententia Ecclesiae. Affirmat ergo posse se iis .is, Hi, de us, quae fori sunt, iudicare , quod Paulus negat. Sequatur Tnomae doctrinam, qui vultinos Pauli sequimur: cui nulla est
Ecclesiae sententia in eos quinaris. superfideis. p. 6.ρ Casus autem notati a Carianale, o sunt. I . Prior terras B. ΦM,Ister
Christianorum Di occupauerint. At quid opus Christianis ad hunc castum , , Ecclesia sistentia contra Infideles, cum absque -bdii , si is, M. illa,iure ipse Gentium experiri liceat ' Quid opus inquam Perinde enim est, Ethnicus Ethnici, an Ethnicus Christiani '''terrasper vim occupet: Perinde, ex Iure Gentium remedium est atque vii adicta iusta,Christiani in Ethnicum,atque Ethnicisti e Infidelis unius in alterum, si in ditiones alienas impetum faciat. Nec igitur,opus vllum. Quis usus autem an enim Ecclesiam audient Infidelest Et quanti putas apud illos Sententia Ecclesia r quanti Anathema, si Sententiae non pareatur fAnnon δ quae tutiit,Euoslam, M. quam illi,sententium,nsu si-
112쪽
mul excipient i Nec vis igitur vllus. Sed neque Ius. Non enim aequum, Ut priuet Dominiis Eccisa, quae non funiauit: ut tollat,quae non posuit. Sed neque, ut propter infidelisarem D-nia totas, quae non fundantur in me : qticeque alio,quam Ecclesiae iure possidentur,alia quam Ecclesiae sententia, repetuntur. Alterius ergo iuris haec, alia hi ementia opus est: Ecclesiasticae, nec nec usita, neque vero ad hoc) imvllum. 1. Posterior,Sis duos eles a me auerteresatagant. Sate rautem Nero id facere,persecutione nimirum graui averter Masius fideles a De ; idque, vivente Sc vidente Petro,ssectante. Nec Petra tamen sententia ulla extat in trauagam
tibin, qua Nero Imperator, dominio priuatus es, quod habuitώ- per Romanos meos. Nec id Petrus molitus unqtuam. Satis enita durum ei Visum, ut passere, de quo mandatum habuit dominio, significaret. Nec Petrus, nec, qui eum per trecentos annos secuti sunt tot Vrbis Episcopi, qui Domitianum, Trai num, Decium, Diocletianum satagentes eodem modo, ut afri uerterent saliusfideles ominio tamen priuariint. Doctrina illa, Thomae: haec praxis, Hildebra prima fuit: Sequatur Thomaedoeminam, Hildebranae praxin, qui vult: nos doctrinam Pauli, praxin Petra sequimur: cumque ijs doctrinam atque praxis, totius Ecclesiae Primitiuae. B. Aι-,q.όdcis Nec arbusta iam iuuant Cardinalem, paulo maiora canit.
Cothurno gradiore. 3 li Cum Summus Pontifex ipsos
is q.. adis etiam Reges regat, se regna multa, o maxima, atque adeo totum totum cimpia um Christianum orbem, mirum est, quod is, qui in angulo Septentrionis,
duri insu subiectas habet, ita est praesumat,ut dieat, Nusta ex filias pater parte me Pontifice inferiorem eredo. Quid ergo dicendum illi ρ, qui insulas hueosubjectas nonnisiduas, iri in angulo mori
qui in is uti 5. Septentrionis, longe me inferiorem credo, Paulo Ouinto, qui Reees e trimu ipsos regit, or Regna multa axima atque adco totum orbem Chri
, t dicat, cessorem possis agnoscere,ita Petrum ad viuum resert. Petrum
17. . .. D-.16. qui in angulo ta desen umar,ut Dau'Imo mirum quod is qui crepsit nupcre veste fibulata, ita de se praesumat, ut scribat, haec,tam contemptus Jc contumeliae plena de Rege de Regnis tu tentissimis. Mirum, si Reges hoc reliqui non recondantant 'mis,
113쪽
mis, quibus eadem vox audienda, te angulo,deprafiumptione , nisi loco stent atque ordine suo in Pontificem. R t,ampullae tamensunt hae quas hic proljcit, de regnumultaris maximo. Maxima enim Regna qu. ae narrat,multa non sunt; sed & multa 1lla quae sunt, Reges habent non multos : In ijs et iam, quae ita non multa, pars multa neque Filios se, neque oves: hunc neque Patrem, neque Pastorem Vocant. Totum vero orbem Ch δι anum put nihil pudet i Nouem vidis se memorat rimanorum sectas Hierosolymis, Bellionius ἰ de nouem illis, a Lib. Leap.8s. octo, eptuni nepotem hunc,Vel nesciunt, vel non curant: Nona, Vix agnoscit ex semisse. Quorsum vero addidit Orbe chri. stanti Quidni Ac Ethnicum t Potuit enim Pontifex paulo ante,in Ethnicos,ex doctrina Thomae. Nam quod Regem Regiι faciat,dtam Eegesil his regere dicit: manum credo ori admouent, ridetnt Cardinalis hoc, tam cloriosula: Re na, or ipsos etiam Reges rexit' Rexit olim sorte,cum Regum miseria magnus fuit: sed ita cum rexit,ut Oriens olim totus : ut Regna quaedam Occidentis, nec minima,recesserint ab eo iam : ut Pons eius,Subb- eas rariores habeat iam;vt Potifex pauciores Flamines, ut m-m m ille,asummitate sua multum deciderit,nec per gradus mill-tos,ita Summus sit,pr. aeut Olim iuit. Quaeque reliqua sunt Regna& Reges ita languida manu regἔt,& precario pene regrmine, Ut,
si lis ulla inciderit, cum hi js quos ita regit, Sequesbo opus sit,ad
pacem ei, vel iniqua lege impetrandam. Mirum autem, quod Cardinalis ita sungos putet, ut scribat haec nobis, quod retat hie Papa Reges, o regna,multabo maxima. Scribat in Iaponiam,vbi quo loco Europae res sint, vix quisquam scit: unde illi restribant proximo Vere, sua quoque portenta nominum, & de prolato ibi Pontisicis imperio, ultra campos Cuticulindonios. Nec ita contemptim tamen habendus iit hic Septentrionis. Ex eo enim exljt Constantinum dico citius absq; benignitate seret, Maximus vester Pontifex, minimus fuisset, nec tam ibi laute pasceret,aut tam molliter cubaret in sua Meridie. Is autem,quem angulo Septentrionis insulas duas subie Iis habere' dicit: Cum unius dimiditim modo sibi subiectum haberet , eadem tum fide sitit, nec se vae; parte, Pontife inferiorem eredidit. li Neque vero Rerumpublicarum numero Regiam dignita- B. q.οVn-lla
114쪽
so Cardinalis Bella ini Cap.3.
tem metitur Rex, quas tamen facile ei sane creare sibi numerosas hic, quales multae sunt per Italiam Respublicar: quisparsit,quis inferur,e latifundijs non censet. Habeat Regnum ma
gis adhuc si voles) angustum, Rex modo sit: eo ipso quod Rex est, Pontifice iam infestor non es: Olim quidem Aperior
fuit, aut nos fallit Historia sacra. Hanc vero viam si pergat, i numeret Resublicas: l Caesarem contemnat prae Tarca, qui plures credo numerat Resublicas. Tum, Dauidem quoque abijciat,si volet,qui non tam late regnauit, quam Noster. Tum
pendit Rex, non numerat. Et pluris illi sunt insulae duae, pluris vel una '. quam Picenam, Vmbria, Flaminia, dc manipulus ille suburbicarius , quem vere subiectum habet Pontifex. Numerus enim ille, quem paulo ante numerauis Carinalis, Vere numerus est & sine pondere: qui1olemri magis ritu quam Fru rem agit; quique, non obstruite ea, quam praestant obedienua ubi volunt tamen, redigunt in ordinem Regentem suum: dc commitigantei Caput, cuius Uculuisuntndes. lam,quod sequitur,multo adhuc magis ridiculum i Nequeiae honor, inopestyexhibetur Summo Pontificia regibus tantum Occidentu. I P utes, Magos ab Oriente nuper venisse, qui Pontificem adorent. Dicendum enim erat, sed se a Regibus orientis exhibetur ei etiam. At ille hic,subito sinu, a nupera hac pompa Romae,decem retro secula transcurrit an transvolati) 3c,vino exhiberi solam doceat a Regibus Oecidentis,recipit se ad Iustinum Orientis Imperatorem,ante annos plus mille. Illud tamen credo ut exhibitum olim ante annos plus mille honorem Pontifici suo doceret: non autem quod instituit) ut, iam .Hiberi. Ubi,Bibliothecarium vestrum parum moramur,parasitastrum eius uti se multis in locis ostendit cui, Bibliothecae custos erat. Nec enim id de hoc Caesare, credibile, Cimi annis post cen tum M quinquaginta φ Agatho Papa flexo mentis poplite stippii citer Imperatorem deprecatur, M pia eius vesistia, tum p ueliIatim suam memorat, ac promptam obedientiam ad ipsius iussion s & precepta profitetur: Cum post annos fere tre centos , sic' drianus Papa scribat Constantino Orientis Im' peratori, Plutι 'aestentes genibus aduoluti, scisam vestigia Π iam vestrorum votatando. Neque ad hunc Papam, credibile
115쪽
Abstinuisset enim, vel ob hoc, qu M venisset tum Legatus,
alieno, non suo nomine, missus a Theodorico Gorthorum Rege : venisset autem, in causa Arrianorum, ut liberam eis sacra faciendi potestatem impetraret. Sed,quantum ei accrescit in Oriente, ex honore delato a Iustinor tantum decedit ex ignominia, quam passus in Occidente: ut qui, parum pro dignitate habitus sit, a Theodorico tum Rege: qui eum coniectum in vincula,ibi poedore Sc fame,ad necem dedit. Nec sane immerito,
si vera illa, quae narrat Bibliotheroius vester qui, id sibi nim eresseri fieri passus a Casare, quod Petrus iple pati noluit
Centurione: ut se pronus in terram adoraret.
Poterat vero Cari alis a Lege i ii Inter Ha-ξ ci- B. Miman. tanda: qinam scit, inter elaras leges non citari, sed obscuras & D-- - . adulterinas. Poterat etiam an tinianimentione: qui, in Si neris Papa primum: qui, post in Vigilis satis Ofl endit, at qua ex parte Ponti oesuperiorem esse. Illum enim exilis,hunc e re muisauit. Quis enim Imperator Silaerium Papam in exilium misit 3 annon idem ille Iustinianus senior immemor nimirum Legis suae, Inter claras, quam nunquam scilicet scripserat, in qua Caput Ecclesiarum Paxpam scripui si tamen Paqam at sicut Ecclesiarum tamen Caput, ut videtur non habuit. Vt, nobis hic non tam curandum, quid dixerit ρ Patarensis B. u trum Discopus, quam quid fecerit m rator Iustinianus, qui Regem scilicet) eui nustus in mundo similis, qui Regna o Reges Vsos re- diis sq. geret, sic in insulam relegauit. Facta cum videamus , verba quid audiamus, vel Putarensis,vel Cardinatas P Cui, parum iam
prospere successit ut Videtὶ nauigatio eius in Orientem. per Ecclesiam m-t Verum enim, Praedecessores Regis nostri, Angliae Reges, si
non ita se, Pontifice nam ex parte inferiores scriberent. Non aἄνα e, eerte misenim certe scripserunt. Quando autem non Clim hora iam vestra esset M potestas tenebrarum. Et,qtii tandem 3 Henricus II. qui plagas paulo ante in carne nuda perpessus, & virgae discipli- tor si. r. a Mnam;non mihumi, si Alexandrum III. delinire voluit; ita, omni ex parte siuperiorem Friderico Caesare, ut haberet illi in Cervicibus M. quasi 'per assidem ambularet.' , fitrus Henrici Richardis, ubi in Au iae Duee miti- B. e ratnere contra ius fasque prehensus, atque in carcere detentus eli: non mirum, II a Principibus Vicinis omnibus, ius suum ρο - ρον
116쪽
4ad Cardinalis Bestamini Cap.3.
sibi defendi, Millatam sibi contumeliam vindicari: atque illis ter alios, etiam a Pontifice postularet. In Iuuansibis enim &Nocentibm,eo quidem seculo, Pontifex.li Nec mirum,si mater Richard ι,.seu mora, Uxor Henries II. tum vidua )fiiij sui captiui vicem miserata, mariti stylum imitata est. Faciunt id fere,omnes qui supplicum loco sunt, ut potestatem eius, cui supplicant, mirum in modum euehant : multo saepe, quam est, ampliorem faciant : hyperbole quami mei si saepius peccent.Blest i praesertim scriba, qui insor erga Pontificem. Nam ni blaesior, quis nescit omne regnum omnems
potestatem, ne Petro quidem regenis, fisse commissa tFrater vero eius Iohannes, 'cuius es ira adInnocentium III. quereti in quicquid secit, vi metuue secit: quando,Innocens in eum ira tam grauis incubuit, ut pacisci cum eo non minore' precio,quam utroque Regno,necesse habuerit. Exceptio au- tem multiplex. I. Iform vester factum negat. 2. Dala-- ctum,aim factum,S metu. s. Tum,utut defaet' de iure non' factum, neque quod freti iure posset. Fecit enim in eo,quod si maxime vellet, facere non potuit: Regnum Rex suum, dono dare non potest. 4. Sin id posset I virtute tamen clausula quae inibi est re ruatione,iterum is rure nullum. s. Fructo, tanqua de nulli, reclamatum a Proceribus. Audi Re. gem ipsum literis suis ad Papam Innocentium datis Douerae, Septembr. I 3. an. I 2I3. id ita asserentem : Cum Comiseses Marones Angliandis deuotiessent antequam nos, o nostram terram Dominio vestro sui cere cura min: extunc, in nos secialiter ab hoc fleat publice vicunt,violenter insurgunt. Quid quaeris D. sargebant Proceres, violenter inpurgebant in Iohannem, idque
facto hoe eius sterialiter, idque prae se ferebant publγιὸ.6. Reclamatum autem etiam a Stephano ipso kl .E. Carduald, Cleroque & uniuersitate Regni. 7. Reclamatum M a Principibus exteris, tanquam errori PVa, errori autem , contra quem, starent ad mortem. 8. Factum denique infectum ab
ipso Papa notaui ex Eulogio si quicquam id quoque ad rem
pertinet. Neque Vero in rerum natura Diploma illud: neque per annos iam trecentos vel homagium recognouit quis, vel Marcas numerauit. Idem hoc obiecit ante,1 πω: idem iam lioe Cardinaia,tespouitam reserat.
117쪽
l iure inferior Sex. Non Apostilua potestatis, cuius in Papa, ex iure quidem diuino, plus non est, quam in rCliquis aliorum Successoribus. Siquid ei am plius accreuit, ab humano iure est. Psalmum quidem illum intelligit Augustii-xus, de Episcopis. Nec enim aliter David Propheta verus.
Non enim Eos, Episcopos scilicet, Principes sed Eum, Pontifi cem nem , unum modo Principem constituisset super omnem terram, si solum Papam, non & caeteros. Iterum ergo multiplicat hic Papas-; idem iterum hic illi contigit, in Constitues eos, quod ante, in Obedite Praepositu. Praepositos ibi inuenit, id est, Pontisices plures: Principes hic id est) Episcopos plures t Pontificem vel Principem unicum suum, inueniendo
QDodsi, non ex indirecta potemus rituali , adhuc miniis,
ex ' uirecto domino, de quo responsum iam accepit in Directum autem, non minsis cum vult domimum habet, non in
Uliam modo de Hiberniam, sed es in Galliam, Se His niam, denique, quicquid est usquam Regnorum in Eurapa, caduua omnia iaminium eius M perpendiculum. Steuchus , t uana dudum, recensitit. Sinuniveris fiui Pontificem Principes Me phanta mate suo: vertim directi domini, signum nullum , direm huic is fidelitatem nemo directam praestat, homagium directam non ullus recognoscit, vectigal directum haud quisquam numerat, non magis Pontifici sane quam Doctori Martae. Nam, quod supra monim)Henrisus pater, de Iohannes filius, sic accepti a Pontifice, ius hic Testium non habent: alter, ab eo passus e alter plagis ipsis, longὸ grauiorem.
At, cum Sisensi diffisus ad Pol dorum se recipit, ludi
brium omnibus debet, qui nostris in rebus versati sunt. tum enim Inat illud, eleemos a mera. Voluit, domos in Re .gno suo singulas, si mulos denarui pendere stipis nomine: denarius enim, nobis, sipes: in inde,ut melius Hossitab Roma consuli posset, quo excipi solebant Pauperes ex per grini. Nec alia pensionis ratio. Ad idem exemplum, de -- post decretus, in caminos singulos, quem pro stipe haberent quatuor ordinest reduantium; quadrantem, singuli: Etiamne, denarim ille tribatum quoque,ut Angliae Regnum, L a Frate
118쪽
Fraterculis exin ιGutarium 3 Non alia vero riviqi huius, quam illius, ratio. 'mifcrus enim denarius, Focalis dictus ita inauticantium verb, marius. Obsecro te,qui nummum erogat pauperi, ex eone tributarivi pauperi fit i aut pauper, directumne inde dominiam acquirit, in erogantem Z Aliud autem Ina, Ossae, Atu hi, vectigal nullum. Dicam quod res erat. Polydorus ipse in Angliam prim bvenerat, ut denarios illos Pontifici corrogarer. Visum a tem illi, homini Italo, magis ex dignitate sere, si cuius ille PuMisanus esset, vectigata potius honesto, quam δ' mendico titulo nominaret ; quo se , maesturam gessisse hic,more veterum Romanorum, gloriosus homo scriberet , non autem rus domesticatim quaeritasse. Nec, primus tamen in hoc, mrtasse Polydorus; & qui ante eum,scripserunt hoc alij. Vbi enim,seculo demum si splena didiore multo conditione Pontifices cernerent, quam quaerant, cum haec in eos primum eleemosyna collata est; ne Pontificis tenellas aures laederent, dum non satis pro honore de ijs loquerentur ;pensionem hanc Tributi nomine indigetasse, M quae verὸδρος erat, eam vectigal appellasse, quod id, magis pro dignitate faceret Sedis Apostolicae. Sed bene habet, quod collatum tamen fatetur, vel Pol δε- νus ipse, pietatu es religionis causa. Non ergo, ve ubi moris. Subiectionualutem vectigalia, non deuotioni nomine, pendi solent. Bene etiam, quod sic ponit Cardinalis 3 Si Polydoro exed mus, i Polydoro enim hic non credimus,homini nouitio, &sine authoreoquentis, praesertim magis adhuc maestori Pomtissis, de Pontifice. likeoi Mirariis Confessori credimus, nomine penderetur a Regno suo, optime nosse debuit; quique , sexcentis ab hinc annu, non alio nomine donari scripsit, quam, quoniam denarius hic, Regis eleemosena est. Eat iam Camaenalis , & extundat nobis tributum ex Heemosyna, vectigale stipe. il Adriano IV. Hiberniam, Henrico II. duum constat ρ ξimoeonstat non datam. Qui potuit ali; dare,qui nec pasitim pedis in ea habuit ipse, ut posset daret Nihil enim Pontifex ab Ilibe emolumenti habuitnnihil Hiberni, a Pontifice. Non Pontifex
119쪽
Pontifex ab illis: alioqui, quid opus pecei esca Rege aenar' ' M. Pati, ad An. sipem ibi noua in aedes singulast Non,illi a Pontifice: ut quibus, nec b Matrimonia, nec alia multa religionis nostrae, recte ' Girala. T1po- haberent. Mira autem Pontificum munificentia, qui,quod nec habent, nec habuerunt unquam, benignei pertiunt: qui dant de alieno semper, non suo. Simile factum narrant alterius Pontificis. Sanctim Regis inragonum frater, chim exercitum duceret in Saracenas, in Urbem diuertit. Pontifex cum, tubae sonitu Regem Aeraptis Mulmst. Cum, quid tubae sonitus sbi Vellet percontatus Sanctitu,Regnum Aerapti a Papa sibi disium rescisset: iussit exire statim tubicines suos, atque suo nomine, Papam Culiphani Baldachi is est Saracenorum Ponti sex Summus renunciare: se ei, in mutuas vices, Pontificatum conferre. Atque ita,Papae, suauis homo illusit.
li Neubrigensis vero, haud quicquam ibi narrat loco cita- . d isto in rem Cardinatas: nec omnino quicquam, nisi de Legato quodam Pontificio,aurum Hibernicum sitiente: cui, clim a Re- , lib. ge potestas facta trahciendi in Hibernium, quo Regis ibi rem ageret, ille perfidus homo, Hibernos commisit cum Anglis quare, merito explosus ab utrisque. Tum, neque a tus sulis commode temporibus Carinali haec. inam, quae in eo capite narrantur,anno demum II 8 . gesta sunt, sub Lucio III. post, non solum Adriani IV. sed etiam Alexandri III. tempora: id que, cum dari eam non esset opus, quam Rex scilicet, iam per tredecim ante annos occupasset. Denique nulla ibi vel Hii vel accepti mentio,conditiones nullae. Torto credidit hic, aut
alii Sacellano suo: haud credo locum inspexit Quod si autem, quid ea de re habeat Mubrigensis, scire libet
Lectori, consulat lib. 2. eius cap. 26. ubi, ex Sociali bello, Regibus nostris acquisitum ius in Hiberniam, Ac virtute militari,
discet, non autem ex dono t driani IV. totos annos tredecim, iam ante mortui. Eadem Sc apud L Giraldum reperias. De Hiberii. e Duo autem iiij, cum per id tempus viverent, certius rem to- PVS tam cognoscere potuerunt.' Polydorin vero nuγtor est, &cui saepe, de rebus nostris fides parcius adhibenda. Is autem de i driano nihil. Tantum ebia, Sauriri de ab c lexandro III. petijsse Henricum, ut authoritate sua ad regnum. adiungi posset non prius tamen
120쪽
8s ad Cardinalis Bella ini Cap. 3.
id, quam bello domitisset. Sandae s vero hic obi vero non mendax. Suavis homo, a recepta iam religione Pontificem Hibernia Regem somniat, contra Historiarum omnium anti- Lib.1.eM. quitatem, A fidem. Sic enim φ Neubrigensis, exierinae subiacuis ditioni usque ad annum a nu virginu II I. quisuis Regis Anglo Henrici II. Ir. Etiam, conditiones memorat, etiam ruptas,ut iure pro in potuerit gratificari
filio sito, quem Regem H mia designauit. Qucm in finem
Ducoiam nequissimum transfugam misit eo cum manu militum,sissi conditionibus multis, quas tamen minime seruarunt: Omnes enim in itinex perierunt. B. Exia,udes, Extant Vero, sed non substant Iohannu XXII. litera, nec
tale quid loquuntur. Cum Adriano IV. quid actum, solus quod sciam) narrat hParisiensis, apud quem reperias Episto-iata. Pax. as. lam ipsam Communicarat Rex cum men
Ad tem iam de sceptris sitis adij cienda, rudi populo ad Christiano mores reuocandor petierat ab eo consilium& fauorem. Adrianm rem gratam habet Sc acceptam. Sed,neque donatis ibi ulla, de Epistolae illius vi nihil tentatum, nihil
ci ita Hibere. .indecim post annis,Demitis Lagenia Regi, a vicinis ho- xx piae i. stibus profligato, stipplici, ad se confugienti Henriem opem tulit. Factum inde, intute militum, Sc deditione Hostium.
ut fi demia in potestatem Regis venerit. Iure ergo Sotialis bestia non doni ullius Poni ejr o gladio suo, non Papa et Uus, Hiberniam Reges nostri acceptam terunt. Cum vero de sebijcienda sibi Hibernia consilium conserret Henricus cum adriano. nempe Anglo, Sc bdito sito: quid inde factum,videt Lector. Quod olim, cum Galliae proceres, de Hilderico tanquam inutili abdicando, cum Zacharia Papa
communicarent. Exin,haud alius Hilderisum deposuit,quam Papa. Hoc idem cum Adriano faceret Henricin Rex , cum sententiam rogaret,consilium expeteret M fauorem: Regnum Hiberniae Henrico,dono datum est. Mirum,ni sic constet etiam, nuper, Indiam Oeridentalem ; cissitano, Orientalem LBAlexandro datam; ut, quodcunqtie in Regnum quis ius nouum acquirit,id oporteat acceptum referre Pontifici,& ex dono ipsi
habuisse se, confiteri. Cautius ergo dehinc, parciusque Principibus