장음표시 사용
91쪽
qui iusserit, siue Comensis Cardoriis fuerit, siue Pontifex sis ius intimis animi sensibus execretur. In fide te haec om nia insunt : immo uatem colastituunt haec e cuiusquam vel vi,vel fraude,diuelli ab ea nequeunt. Quo cauentur haec, Iuramentum estnitis erit, atque id, quantumuis reclamante non uno modo Cardinale si velis etiam) toto Roma Cona sistorio. Subditus fidelis non sit,qui nolit haec, ciun ita opus praestare; qui interim dum opus profiteri nolit, nolit sponsione, etiam Iuramento cauere, se praestiturum. Non sit inquam fidelis, immo perfidus sit, qui, Vel, cum iurat, mentem iniuratam gerat; vel, ubi iurauerit,eierare se posse putet, vel nexu Religionis exolui. iExcrea vero semel, virum te praesta; nega, sistitatu h aecesse olitatem ex hijs constare,aut sine iiij sconsistere: nega, vel id fidelitatis iuramentum fuisse, quo haec sollim, nec quicquam prster haec eragitur. Si haec iurare renuant subdiu,laxa eos M lubrica fide non fore: si laxa & lubrica fide subditi sint, si stabili M inconcussa non sint, communem in eo Principum, dc dignitatem M salutem,non periclitari: si periclitentur lisc, causam communem non agi. Fieri quidem non debere haec temerὸ ; sed fieri tamen, si velit iubeat hoc Pontifex: eam vim essessilminis Pontificij, ut strupost illud, patrem non honorarens; suhdito,qua, Caesarissunt, Caesari non reddere. Admone vero, hic, unum aliquem sibi Ut caueat, reliquos omnes iube ut securi sint. Nihil agis si iusseris; non audient iubentem,non obtusa adeo gestant pectora Caesar εc Principes, ut FGisiarem,
ut ramentum eius, quod Omnibus praestari debet, omnium non putent interesse. Vident de Vestris, inuiti,etiam qui nolunt videre, communem hic causam agi; scripturos, quae nos iam scribimus, facturos, quod proximus secit Vcalegon, ubi sua res atetur sum paries arisbi in Derbira, non unius Iuramenti res est; dolose id dilium a Cardinale: sunt x extra iuramentum alia hic, dc quidem multa, Caesari, Regibusque cum Rege nostro communia. Penitius
igitur doctrinae huius adyta introspiciamus, de a Cardinale percontemur. Quid si quod nuper Venetist tentauit iubeat Pontifex refigi leges, dimitti maleficos, nec in eos animaduerti
sinat tantumne ea res Regem Britanniae attingiti'nihil Caesarem,
92쪽
nihil Reges reliquos t Quae vestri homines passim iat ripitiant, nec eos Pontifex compescit quibus id agitur, ut unus per orbem terrarum, idemque summus, cum Hierocia, tum No.mnia sit, qui directum dominium habeat in Reges uniuersos& Regna: Quod, vectigalia iam illi de iure sint omnia Regna
per Europam, Deuchi hoc Obm,ntὲper Martara priuilegio Pontificis, orbi spectandum proposuit atque ita, primatus Apostolici praetextu, LMonarchiam si hi ac Regnum is me mundo moliatur,quod 3c ante stet, & nisi ante, contra stet R egnis reliquis a Deo constitutis: Quod, spiritualem potestatem totam, temporalis etiam partem summam,optimamque inua. dat: nec in rebus modo spiritualibus personas Regum , sed extra illas, ipsas quoque potestates Regum, sibi subiiciat,idque in temporalibus: Quod, L nabaptisimum quasi nouum introducat, per Regnum Ecclesiae spirituale,Regna terrena eneruando; iura eorum,Magistratus,vim omnem denique,ubi videtur, elidendo; reliqus omnes Vt laceant, sola regnet ubique potestas Pontificia: propriane haec Regis nostri Nonne communia sunt Casam,&Principum reliquorum Qubd postquam Dictaturam diutius iam gerere non potest Pontifex; Tribunus fiat: nec Reges a Deo solo poteitatem suam habere, sed,nescio quid, de plebeia potestate habituali mutire, atque ita populum cum Rege committere et Quod, quae successivi iuris sunt Regna, electiva faciendi potestate vendicet quod factum in Gallia a Cardinale Placentino ex Diplomate 8m: tentatum etiam in nostro, ex binisci mentis eiusdcm breuibus meritd in ultrices flammas abi)ciendis, meritb abiectis; ad solumne Britannia Regem hoc,non Mad Gallum & mssanam in id, quod in Caesarem, Principesque,quam in priuatos pilis sibi iuris arroget;cum,nec plebeio homini perCensuram suam agellum adimat, Regnum Principi adimat; etiam, qui nihil
peccauit) Haeredi; sic autem adimat, Vt etiam poenitenti, reliquit 'am locus nullus, nec spes recuperandi denuo ; ut iam,qu. e praeterea nemini,boni sui & propris priuatio est, censura; Principi sit tamen, Sc mi Principi: si, deteriore iure regnetur iam apudc BVsus,quam olim regnatum est apud Iudaeos i.
norque Caeseri Restitue notas sit,quam illorum Regibus sint
93쪽
authoritas : si deteriore quam olim apud Ethnicos, cunni Pontifex, etsi subditus fuerit, in temporalibus, at Chrisianis tamen nunquam fuerit: si multum legitimae potestatis suae decessit Conctantino Caesari, quam prius Ethnicus habuerat, multum etiam reliquis Principibus, ex quo, datis Chrso nominibus, in Ecclesiae fidem transierunt : ne haec quidem ad rei non Fidei iturum dominari solum velit, sed oc fidelitati: si Regem quemque, multos habere in . Regnis suis magnos, potentes, diuites, quibus, leges serre tamen : in quos, animaduertere nequeat, ne laesa quidem Maiestate: atque ita,eximi absolute partem subditoriim tertiam; , . reliquam etiam totam, ubi id ita vult Pontifex omni ossicio, fide, subiectione laxari : si Charactere Baptimi, non eximi christianos, Charactere tamen ordinis eximi Clericos necesse sit subiectione sua: nec charactere quidem modo, sed vel tonsi a ipsa prima idque si Bonifacio credimus etiam coniugatos: propria ne haec Nostri, nihilne clim reliquis commune 'De Caesaris, Principumve beneficijs. Priuilegia nulla a Crisare Regi siue indulta Ecclesiae, nulla ipsi Pontifici r nec gratiam illis factam, ius modo redditum iuisse : nihil quicquam idonatum illis unquam tantum quod illorum iam ante fuerat, . id quod ita fuerit modo declaratum: Quae iure humans habent , quaeque nisi humano iure haberi non potant; tamen . . a Caesareissa, Principibusque non habere. Quid ρ An haec etiam , Caesarem, reliqumque Reges nihil attinent De Censuris. Si,debito arris, quo quis excommunicato te netur ex pacto suo etiam lata Sententia debitorem non solui, constet: obedientiae autem M fidei debito quo, ex praecepto Dei tenetur, solui quemlibet posse, ne Principi teneatur: si Censuras ipsas ad peccati medicinam, M salutem animae a Christo institutas, ibi vel maxime vel solum adhibere, mos iam diu brit,ubi de finibus regundis,uel de iure aliquo temporali agitur : Denique, si Mart y nomen prophanare fas, &qui prodi tionis nomine infames, quiq; iuridice damnati sunt, . consecrare, atque ita, scelera in sacrificia transubstantiarer Numquid hoc Regi nostropeculiare, non chm reliquis Regibus commane est ρ
quos quicquam pertinent De subditis vero. Si,
94쪽
id quae nuperime iam habemus, quaeque adhuc calenta Carianao,an nec illa in commune spectrant ad Caesarem M Reges omnes 3 Christum hominem, in terru, tempore mortal-usM, habuisse potestatem in Imperatores temporalem, εc de eorum Reg=1is disponere potuisse. Quod probatur, iamquepotem-ie ne dubio Pontifici concessisse. Liberasse Apostolossuos, Chrsum,ab omniseubiectione Primi interrenorum, evique proinde, facto tantum,non iure Principibuspia. lecto uisse. Desulse σμω Reges, quos deponerent, non ausem deponendi potestatem. potuisse Apostolos, a subiectioηe Principum issidelium, populum tinianam eximere, si id utile censuissent, esue vires non d sessent. Populum C stianam, in periculo amisteη fidei, excutere potuisse iugum Principum i delium. Tolerasse tum Persecutoressivos, non propter conscientiam, sidpropter defectum virium, quod non haber l, qui eos armare posset,
'tuisse autem sedebuisse vires assuissent, Imperium ilia abrogare. Atque id nonfecissent, expositam ab se religionem ea,
dentisimopericulo, cum nollent adhibere remessium, quod habebant in promptu. Tempud fuisse Mari j, tum, cum nemo auderet resistere q. eum auderet autem, rasinque agrὸ ferrent populi, ac prompti essent ad excutiendum Principis iugam, tum demum potuisse Eccosiam exerere potestatem suam quando pedicti non frustra exereret, ac Principes de Regnis deponere. Pontifices,etiam in temporalibus, nonfuissesubiectos Imperatoribus Ethnicu. Δρου autem Uhnicis at non Chrisianu tamen. Reges,nusiam in Episcopos,vHelericos habere potestatem. Exemptosfuisse Clericos,etiam iure diuino/b omni iurisdicti e Principum, e iam priusquam priuileis eximerentur. Illa, qua concesserant Imperatores, priuilegia, ex ignoratione stiris, conest Aia. Potuisse, Mevique passe Pontificem eximere Clericos potestate Principum, nec id Principes impedire posse. Et quod potuit, scisse,
clericosque absolute ab eorum potestate exemisse . Papam,
95쪽
Papam, ex eo quo factus eis Pastor, a Chriso maniatum expres i 3 .
Eliam, siae excommunicatione, demere posse Papam de re is Principum, pro utilitate Ecclesiae. Eliam authoritatem habere in Principes infideles, priuandi eos 1 s. domiriosivo no tamen qua, deles, sedgnasidelibus dominantur. Facere Pontificem, ut qui Rex est, subdim suu Rex deinceps non a si di omninoqNe severiorem esse Caesares Rege quouu in temporu- tibi, s salus stibili in periculum ad citur, propter obsequium semporale adducitum autem omnin b,cum Superior ille adduci dixerit. Papam dissensere contra obessienium subditorum: facilius autem 1 r.
id, quam contra obedientiam Monachorum.
Posse eum, Principes cogere, ad legem aliquam moticam feren- 18. dam, nis velint anathematis vinculo alligari. Non esse Primipes a Deo sicundos: de iure,nec nisi defactosolum, 19. nec aselo Deo potestatem suam assis dari,nec immediate: utchiluetyeam habet, Pontifex. Non coniunctas esse Ecclesiam est Politiam vinculo beneuolen- 2 o. iia,fled subiectionis i Ecclesia Reipublicae praesii: P conuenisse in υntim, ut duas Res=ublicas , sed ut siritum carnem, nempe ut Politica membra ab Ecclesiastica potestate motum omnem,Sc sensum recipere debeant: nec aliter quam baculos & cadauera ab ea moueri. Quid habet in iiijs peculiare Rex noso rquid non eum reliquis coniunctam dc commune tr. Frustra autem laborat Cardinalis,dum contendit, 3 Non B. si a. 1- improbari Papae quodcunq; iuramentum ξ imo quodcunque Regiae potestati fauet, improbari, quodcunque non ita modificatum, ut
nihiHn eo caueatur, contra Romanam Tyrannidem, quominus τ' pro arbitratu suo, Caesarem dc Reges potestate exuat. Haec eam vim habent, probari aliquod forte, dum ne Papa in eo manus, ' kode
ligentur, sed vi ci semper integrum sit, cum volet,cum visum fuerit, grassari in Principes: ubi vero, ad omnia imperata fpraesto non sint, impingere statim eis haeresis notam aliquam, Ecclesia primum, post imperio exuere, quod factum Frideriua'. Ludovico Bauaro, Caesaribus: Iobanni Mum reno, Ludovico I 2'. Galba Regibuό. Nec enim improbamqti id in tali Iti
96쪽
Iitatem, ut Summi Pontificis antlaoria eas abnegetur. pag. 21.
monstrare potuero, neminitabium retinquetur , quin
que aliquid commune habeat eam
ad Cardinalis Belgarmini Cap. 2.
Illud improbam est, illud improbandum, ubi substite ei-
uilis elisaiis delitescit abnegatio Pontificis authmtatis. ξ ve. rhm irrito conatu hoc : In Iuramento enim Regio aperte res geritur, delitescit nihil: authoritas rinincis nulla abne.
gatur: nulla inquam qua vere Pontificis sit, quaeue ad illum de iure spectet: negatur autem, quod ad decemisia quae recitaui modo potestas Pontifici ulla sit, de iure inquam insiti nisi si ei ius sit, sibi ipsi ius vel faciendi, vel dicen vir ubi Caesis quid contradicat, Vel Princeps, tonandi, fulminandi, Christianum orbem permiscendi. Arrogasse eam sibi iam.
dudum sciunt omnes, at Vbi exeruit unquam, intercessum esse
a Cas re de Regi : ubi unquam exeret, semper itidem inter. cessum iri. a. ' Volint vero ita sibi iurari Caesar M Reges omnes,ut hae in Iuramento Pontifici denegetur, hu inquam potesas quae facit, ut seri, ut ipsis potestas nulla sit, nisi ad placitum Pontificis, nisi tantisper dum, illisead omnia morigeros praebeant. Et hic, conserenda fuerat manus Carianasi. Nam, nisi decemplicem eam potestatem Pontifici suo aD seruerit: etiam si duo illa demonstrauerit, quae sibi finxit,ne se quidem quicquam egeriti Potestas,qup propria Pontifici sit, vessua, haud ulla ibi negatur. Nam quae negatur, ita planὸ de extrauagantibus est,extra ius re iuris regulas, praesertim Ecclesiastici, ut nec Car alu ipse, Pontificis esse eam adhuc ausus staffirmare: Exorari, urgeri,adigi nondum potui necdum potest, ut oppositum asserat ullius depropositionibus/s,quae natiua membra sunt Iuramenti Regν,8c quibus omnem potestate eam complexus est, quam a suis vult abn egari. Puestatem Pontificiam abnegari, inculcat semper, sed indefinitὸ r atque ut doloseas ambulat semper in generalibus, Reuoca, ut quae illa potestas sit, dc ad quid: ut de Lem ilia, unum aliquod diserte dicat penes Pontificem esse,mutus illico. negari iuνamento authoritatem Pontificiam id vero ' facere vult, iterum iam,' imo Edicti titulo. Verum id quod & ante docui) peruersa satis consequentia. E cti tituli est, Ad detegendos P-istas. Ergo in iuramento, abnegatur potestas Pontissis. Ab mino ad Iuramentum, nulla necessitas est consequentiae. Multa praeter oramentum, in secto
97쪽
6 Cap. r. apologiam Responsio.
sunt. Sed neque a Papisiis ad Ponti sciam poremtem sequitur :Praeter potestatem enim Ponti scis, multa hallucinantiir Sed quid agat H. aerendum etiam illi in titulo,qua laborat penuria. Aliunde enim non habet,quo lucum Lectori faciat.
Fecit hoc cum Tortus csset, Sc retortus est. Nec enim ea contineri in Titulo omnia, quae in Edicto multa sunt, & varia. Deir inti diuibus Paragrapnis, tres ad summum Vel quatuor, Iura mentum tangunt: caeteri,alijs rebus sunt. Tum,quadrare fatis Titulum, Ad detegendos Pa' s. Papistae enim multi in recenti scelere, pestime,ut videtur,animati: ad Papi si lac tie reliquos
detegendos, an eadem illis mens : quo, quibus non eadem, dimitti : quibus eadem, mature reprimi pollent.) Ex Titulo aitem,siquid volebat ita colligere debuit: fraudem quotidie Pupisus crescere, ex quo facti nuper aequivoci , .ut desecti sorte
antea, de nouo iam istegendi iterum: Et cum fraude, malamna Cntem: ut proin magis etiam sollicite reprimendi. Fraus au tem A mala mens liquebant c responsas eorum turpissimis: Sacerdos nonsum, Apollinis. Mare non trans', nempe, glaciale. Romae non fui, nimirum,hodierno mane. Nunquam vidi P
sonium, scilicet nunquam in IVomg. Et Cardi issensus ille, quem affingit adeo sensus Edimnon est,ut ne possit quidem esse,nisi plumbeus csse velit: nempe, it ut reprimeret eos,qui nolunt Regem agnoscere supremum Gu-oernatorem in Spirituatibus, neque volanι Primatum Apollicum Summi Ponti scis abnegare. Primatum Apostolicum Pontificis; qui potest i cum Ponti sex Petro, ut Apostolud est, proprie non succedat, non Apostolicum igitur : quin primatum Pontificium , nec eum tamen prima Sedis, tituli, vel ordinis, sed tum, quod sibi praeter ius, vendicat -- ω μν - , quique si eam vocem usurpare detur, quae ipsius Legis est, Suprematus potius est, quam nimatus. Sed neque hac de re cauetur quicquam in Edicto Reeis. Erat enim antea: iam quoque est, Iura. mentum aliud, quo cauetur hoc,quodque qui praestare renuit, capitali id ei poena luendum est. Atqui nouum hoc & nuperum Iuramentum, ne si recuset quis suscipere, capitale id ei est. Ecquis vero tam sine cerebro, ut persuadere cuiquam se posse putet,cum esset antea Iuramentum huic rei, sub poena capitali:
consultum videri potuisse vel Regi, vel Regni Ordinibus,
98쪽
α. li Qua, cum semel iam Litigarit Lectorem,& ut metu disrustra, benefacit Fod non bis, frustrastiget. Remittit ille te
δι ad Cardinalis Bestamini Cap. 2.
aliud eidem rei Iuramentum sancire, cuius poena, citra capita. lem subsisteret, Vt,cum seueri sciliceo esse vellent,& Pa istare timere . Fos ante acriore poterant,iam mitiore plecterem' Haeccine reprimena via vobis; quem, came possis, ut magis terreas, capiti parcere, fortunis Vel carcere mulctare t Laeso corebro sit, qui credat; Ieso non minus, qui credendum proponat. Titularis ergo haec probatio est, & mere quidem risuuris, rei nihil subest. B. ii Pli ,-
P g - - Lector ad Tortum; ego ad Librum, citio Torto respotadetur. -- Vt constet de secundo; iena sim Reges iurari vesiciviseri Pontifici obessientia conseruetur,l id veris,docere se putat,ab ex- pMι. Luce ii, G hibita nupero dientia: Vbi commemorat nobis quid i RomDoial ctante, i nuper viderit. Atque hic inui. -δαMinoa , tat nos adspectaculum, inque eo, Legui Lucensis, Genuensimis T Veneri, Dux Feriae, Regu Hist/ημὴ Dux Niuernensis, Regis Fr-corum, Legati ; quam Roma masse rote, Pontifu pedes suaui- - εισε σι urbem ter desulati sint, quam stlendido comitatu fuerint, Et Lari ν
ψωlam,ra inact. Vidistin' vero haec ρ At si Petro ibi sedente, non vel Feriar Het ti Dux vel Nivernoram, sed squi modo erat. CornelγM, ta Romam venisset atque eadem haec Petro praestare voluisset, ερ - D Moca vidisses tota flectante Roma, Petrum a pedum osculo, a pedibu ' -- a repellentem. CU Hae quidem id secit Centurioni: credo idem& Roma Ducibus faciti rus.
Omnino ergo id,mal E a te positum, i Eamnastitisse ID P istanctita strissimos Legatos qua S tro Apostolorum Principi eissiquesuecesso'
Frab- re δε- ribas iure debetis4 Ο ergo iuris sui vel ignarum et negligς'tem Petruml vel potitis, flueeesres eius cupidos iuris non sui lNon enim Sueresseribus debetur hsc iure,nisi ius hoc Pereo coa sitisset,nisi ab aliouo aliquando, praestita fuisset. Quarς non eam dicere delaebas quae Petro, sed ea qua Petro, longe mui iisq; partibus maiorem. Vertim,reddidit tum rationem Petrin, cur reijceret a pedibus Centurionem, sin seg homosum. Eam necessor eius reddere non potest,qui plusqua Petrus,phasquet homo est,necDein,nec purus -o,sedulterutrumqaedis oxamen, Lessalos: Cornelium imitati sunt,etiam vicerunt: π laudo
99쪽
laudo Sures em Petri,qui in pari causa,Petrum imitati noluit.
In pati causa dixit Imb lono dispari: Dispar enim hic iqno,
ubi scilicet,& ratio minornvισqatam: Vol M persona maior, a qua, Ac minor, cui: ubi, qua exhibitas aurem multo maior fuit submisit. Ratio minor: Romae enim hus nuperceremonia res modo: at Caesareae ibi,Centuriam Fluris causa agebatur. Est i vexb Satrapae, quam Centurionis tersena maur, aqua, ac multa magis Regum, quos Satrapae reserebant. Pontificis au tem, , quam Petri, resona minor, cui et Ibi,non Cornelim Io mad P trum,nim ipse cisanam ad Cornelium venit,nec piguit veniuser Hic, non Petri Virarim ad Regese Ipsis ad illum in Legatis suis,R iam usque veniendum fuit. Ac calceos deosculati, quam, ad pedes procidere, abiectio longe maior. Et hoc tamen, Roma totaVpectante in causa tam dispari,M ubi ventosa tantum Ceremonia: passiis sibi fieri a Satrapis,bonus Petri Su . cessor, in eo quidem Perei non bonus imitator. iSed,non reuerentiam solam quae in potestate exhibentis est, etiam 3 praestirisse dicis Aedientiam. l At alicubi memini Ie- is ad .gere me, Regem Sc Imperatorem aliquem, νeuerentiam modo PM MPontificit, obedientiam, non nisi Ecessa praestare voluisie. Tum, a bi certatum aliquandiu, non pervicisse tamen Pontificem, nisi
tantum,ut obsequium quidem Pontifri quod,uti scis,amicos parit, α inter pares est, nec ullo nisi urbanitatisiure debetur obessiensiam,ne tum Fidem, polliceri vellet,nisi Ecclesiae. Si tamen vera narras,8c obedisnri - ut dicis) exhibuerant: at qualem, quousque, Si in quibus An ad depositionem usique Regum suorum de Regnis suis 3 An ad aediemiae inte Gimonem usque in subditis An in temporalibus suis, ut desis statuere posset, pro arbitrio suo, Sc nisi morimros haberet, authorare, M per Demetalia sua tollere illis Non puto : Disceuisti ergo extraealtan: nam haec illa est falsi nominis δοιώ,nec alia prieter hanc,quam nostri in Iuramen
Denique, quae hie nobis recitas, ad pompam magis fiant, quam iastram: imis,ad pompam planὰ sunt,non ad Diastram. Veneros appet is, quos ibi nominas, quos ais lexis isse demum obedientiam i hanc. At, eo ipso tempore Papa, an Vt lingem suam refigerent, an ut inclusos incae ceret axent, an Vt
100쪽
Iesultas ad se reciperent, an ut in-sibi, impetrare
poterat se divi igitur drobedumιὶ dix'ti, ad pompam modo: me in animatos letitios. F, ciat, quod Francorum Regi secit Gregor XIV. statim quam exhibuit obessientiam Dux Nisernensis, credo) modificabit non. nihil - nec, tum,siuit deponi Regem suum non obstante bru- tb eius mimine, yraeciali, scio) sineret, deerit e credo officio in Papam, ne desit in Regem. Faciat, quod insaniaetam Regi huius Patri, facturus fuerat V. nec dubito, quin eadem Illustrissmo Duei Feriae mens situra it. Eo si loco semel res sint: osculi illius tam suauis, sandalij inaurati obliuiscentur illico. sed secit Bonifacis VIII. Francoram Rex, quod Clomenti VII. Hi paniarum idem simili casu,vel huic fassuri sunt.
Ad urbem aduenient,cum comitatu longe magis splendente, utpote armator Scribent in eum, si non Orationes, at Epistolas non minus elegantes: qualem legas Caroli tum,ad Clementem Papam, atque in ea, quod te dabit ad ruborem obiectum c menti a Carolo, transimissam ab eo nuncium ad Maνchionem Piscariae, Caroli tum subditum, & Neapolis pro regem, osserentem, sub Apostilici Breuis credentia, Regni N apolitam inuestituram,orpopsonem, si a Principe suo ad Pontificis partes descisceret. Cumque conscientia teneri se Marchio fingeret,ne id faceret, quod sine incursione eriminis L sae Maiestatis fieri non posset: per sita sum ei filisse, id eum licite ac sine honoris idelitatunaesti- iis senesteturaeiudicio exequi potuisse. At, non praeRitis tameti obedientiam Marchio, nec Dux Feriae scio in simili praen Dur 1.
Pompatica haec vestra, alica tunc erunt. Noluerunt enim Vn
quam ulli,noluerunt huic iam,ita vel iurare vel praestare Ponti fici obedientiam,vt Reseum suis, velfides inde,vel obedientia peri
Ne tu igitur hic, nimium te oblectes, neque nobis obedis' Liae prosis lanem obtendas, nisi& illud, quatenus ea se porri gat, una dixeris. Est enim,aliquo prodire tenus, sed non datur τι ira. Si quando enim Pontifri bilem mouerὶnt,& is Reges solio dei jcere, subditos eorum ab eis deficere voluerit: non iunx profesti se,eo casu sieientes sore. At is casus noster est: quem nec professi sunt, nec si ofessi, astarent, scio: quin tanquδ'