장음표시 사용
211쪽
nem. legis interpretationem, factoque applicationem, ac leg si xxecutionem concredere, regula praesto est a
I. Ain Ghs quaestiones secti et juris sejungendas, di . versisque iudicibus committendas i et II. aut i si
conjunctae sint numquam magistratui facultatem tritibuendam ut pro animi sui sententia definitive saeti quaestionem dirimat ca). Heinc duae moralis, Certitudinis species I. 5oci. γ numquam simul conjungi , vel indiscriminatim adoptari, salva civili libertate, poterunt 3 , ' . . . ' ', c. 511. III: Quoniam moralis hominis certitudo ex sola animi sententia cognoscentis pendet f. 5och ridcirco critices forensis regulas prorsus rejicit ) Hujusmodi regulae ad solam moralem legis certitudinem k ejusque methodos pertinent. Omnia igitur, quae de variis probationis criminalis gradibus exposuimus so8. , quaeque sustus exposituri Sumus, ad probationes reserenda sunt, quM a lege non ab ho mino determinationem recipiunt.
S sita. IV. semisena probatio probabilitatem tan
tum ejus, de quo quaeritur, exhibet 5 r moralis certitudo ex so plena probatione eruitur S. 5 . Imputatio .civili judietum est, quo crimen auctori cognito objicitur : heinc nemo criminis auctor dici
Feade potest quin plena id evincat probatio γ . .
's, Ηοae methodus obtinet 'ubi Jurati, quod vocant, saeti qua
ationem dirimunt. Blackstone loc. s r. cit. o Hane mei hodum amplexus est Petrua Leopoldus Augu-atus in Cod. re. Viv. i -ju li: ni mis Iudicibus faeti Romae sublatis, moralem hominis Certitumnem ad magistratus absque lilia restrictione Imperatoriae eonstitutiones transtulerunt. Dig. lib. aa. tit. 5. leg. 3. S. Cod. Lib. 3. tit. g. aulli. hodie nec mirum eum principiorum a ver- aio eo tune pervenisset ut Imperat ea ipsi, publica exercerent
iudicia . Montes quieu Esρrit des lotae lio. 5. Quae ' Filangierius habet . ut iudicia certitudo cum legia criterio coniungo otur a veris principiis abaona prorsus sunt - ιib. 5. P. t. GP. 4.i cu Dig. lib. aeti tit. 5. leg. 3. Aul. Geli. Noct. Act. lib. 34. s. u. 5ὶ Rena Zeti lib. 3. c. D. S. 5. not. Carrard. loo .cit, ch. I. S. 1. 6ὶ Cod. lib. 4. tit. 39. l. 25.
212쪽
- I77 I. 513. V. Moralis certitudinis tandamentum In eo situm est, quod rarissime sallit I r id aequae ple
nae probationis tandamentum oportet sit. Quae certam a lege determinationem haud recipiunt, plenam, legitima inque probationem eXhibere numquam possunt . ΙΙeinc plures semiplenae probationes in plenam, persectamque numquam Coalescunt, ut Crimen per
fecto, ac legitime probatum dicatur et . I. 514. VI. Si de iis agatur, quae physicam certi
tudinem admittunt, certitudo moralis maximam suae
credi bili latis partem amittit 3b.
f. 51 5. VII. Praesumptionis sundamentum est id, quod saepe accidit: saepius contingit ut homines a delicto abhorreant, quam in delictum impingant. Lex igitur cunctis civibus innocentiae praesumptionem de
f. 5i6. VIII. Quo atrocius crimen est, sortior haec praesumptio ossicitur. Heinc, cum hujusmodi crimen alicui objicitur, ordinariae praesumptiones, sive legis Sint, sive hominis, magnam sui roboris partem amit- tu ut, ae numero plures requiruntur 5 .
nis pragmaticorum schola: ii namque docent, in atrocissimia leviores coniecturas sufficere, et iudici iura transgredi licere; duod ferreum axioma nuncupat Cl. auctor libri De' deIiete eette pene S. 8. Illud defendere aggressus est De Simoni vel furto e sua Penα S. 26. Has vero leviores conjecturas probationes PriWilegiatas appellant, quas Petrus Leopoldus diserte a suo codice rejecit art. a . Cl. Cremani. lib. 3. O. 32. S. I. putat, eamdem semper fidem iisdem probationibus habendam esse, quaevis demum criminis qualitas sit: ceterum proposita regula admitti dumtaxat debet eum de probabilitatibus agituri nam si Plena criminis probatio existat, illius credibilitas pro crimi
num varietate numquam variare Potest . in ' - - -
213쪽
- 178 f. 517. IX; Cum probationis natura ea sit, quae nregulis critices dumtaxat pendeat, nec hujusmodi regulae pro temporis, ac loci qualitatibus variare possint , abunde colligitur, praesumptiones, Et conjecturas sive de manifestis, sive de occultis agatur criminibus, seu interdiu, seu noctu perpetratis eodem
semper credibilitatis gradu potiri i . Nullum notum crimen, quod legitime probatum non sit f. 516. rergo quae nonnulli dictitant, crimen notorium probatione non indigere 2 penitus sunt rejicienda 3 .f. 518. X. Nulla tam sortis praesumptio sive ea legis sit, sive hominis, quae contrariae probationi non cedat: heinc praesumptiones, quas vocant iuris et
de jure in publicis judiciis ignotae sunt ). Nesas
Praesumptum de praesumpto attingere, quod principii petitionem saperet 5 .f. 519. XI. Quoniam probatio ad id requiritur, ut nostram agendi rationem determinet S. 5o2. ,
lex statuat oportet quando agendi necessitas adsit necne, adeo ut ex sola probabilitate aliquid circa crimen statuatur. Hoc autem legis judicium eX natura, et serma criminalis processUS, neC non EX CRUSSaxum indole, quae hujusmodi formam intulere ut
a Diae. prax. de qua Matheu et Sang. 2. De re crim. contris 6 r. n. 52. et aeqq.
RenaΣχl lib. 3. o. ar. S. 5. Math. De crim. lib. 48. tit. 15. .. I. u. 2. ibique Nani not. 4. 4ὶ Mementa de Ia preced. erim. νοι. a. Pag. 439. 5 Sabelli Summ. dio. traei. υοι. 4. lib. I. s. I. n. Io. 6 sue pertinent quae circa poenam arbitrariam, Cetera qua ho-jusmodi ab iuria nostri acriptoribus disputari solent, quaeque auo loco enucleabuntur . . .
214쪽
V. Cui onus proba ndi incumibat .
, s. 5eto. Regula generalis iuris est, actorem P - , hare debere non reum; quisque enim intelligit, pro-handi onus in eum incumbere, qui dicit non qui negat i . Proesumtiones vero juris, nee nou hominis onus probandi in reum reiiciunt ca . Ρraeterquam quod si reus ita crimen inficietur, ut hujusmodi negativa ad sui exonerationem aliquid affirmationis involvat, id ipse probare tenetur: in sua enim exceptione sit actor 3 .M. Unda criminales probationes hauriantur.
N. 5ax. Crimina investigare, quod publicorum
judiciorum objectum est, idem perinde sonat ac d-Iorum vestigia persequi. Probationes igitur criminales ex iactis hauriuntur, quae eriminis vestigia sunt. Haec vero vestigia vel sactum ipsum criminosum sunt,
quod fagrans crimen dicitur , vel facta, quae
citra flagrans crimen illud demonstrant . Ρraeterea quae crimen demonstrant, vel facto criminoso extrinseca sunt, vel illi citra id, quod flagrans crimen. constituit, intrinseca 5 . Circumstantiae, quae sa-Cto Criminoso extrinsecoe sunt, nullo egent artifi-
arbitr. lib. I. quoese.O. Per tot. Hascard. De Probat. cones. 1239. et seqq. limita semper quoad praesumptionis effectum, non quoad effectum probationia. Haee latius patebunt, cum de diversia absolutionis modis erit quaestio . 5 Dig. lib. 22. tit. S. I. 5. a. a . Nant ad Μath. Do. eis. not. S. Negativam hane Priaegnantem pragmatici vocant. Merol. Prax. Iib. 4. tit. 59. n. 6. 4ὶ Elements de la Proeed. erim. vol. I . yag. 246. ibi tamen flagrans erimem eum crimine notorio confunditur . ' ο) Doneli. Corn. lib. 25. c. 5.
215쪽
cio, ut vim probationis adipiscantur: probationes ve- ro, quae ex circumstantiis criminis intrinsecis hauriuntur, eatenus vi pollent probandi quatenus ingenii arte ad crimen referri possunt. Huinc vulgatissima apud rethores probationum divisio in inartifciales, et artifciales ci . Primis accensentur, Ι. testium dicca, II. Reorum confvisiones, III. instrumcnta, et tabiam: secundis argumenta , et indicia a . .
I. T iis quis, et quot lex. f. 522. Testis est, quem ad rei dubim faciendam fdem adhibemus 3 . Testes autem vel instrumcntales Sunt cum alicui legitimo, ac judiciario actui probaudo intersunt, qui nomine, et mau dato sive expresso sive tacito judicis fit t vel ordinarii cuin ab accusatore producuntur, vel ab judico ex ossicio cientur ut de crimine judiciali re fidem faciant 5 . Cum testes qualitatibus praediti sunt, ..quae a lege desiderantur, ut illis plena fides adhibΡatur, idonei, habiles, classici, Omni exceρtions
i Μathaeus Iib. 48. tu. I S. c. I. n. 3. aὶ Reorum confessio apud rhetores in probationum censum , haud referebaturi ea enim accusatorem a probandi onere Iiberabat. Aliter se rea habel, hodierni processus indole inspecta,vid. infra S. 548. Quomodo reorum eonfessiones in probatiOnum Cenfium analitieus processus referre debuerit, tale dia aeritur in Moria delia leggi delia sicurerga sociale lib. 4.c P. 8. 3ὶ Dig. lib. II. tit. 5. i. g. l. 3. 3. 4. 4 Elements de la proced. crimin. υOl. 2. Pag. 429. not.
216쪽
II. De testium idoneitate. S. 523. Testium fidei basis probabilitas est, quam ex experientia desumimus, neminem scilicet, quiveritati dignoscendae idoneus sit, illam imminuero velle nisi id sua intersit I . Duobus igitur principiis tota de testium idoneitate theoria constat: ut qui fidem sedit nec falli, nec fallore queat: proinde cat Sae omnes, quae contrarium in teste evincunt, totidem inidoneitatis exceptiones sunt 3 .
f. 5I ., Quoniam testis inidoneitas ex eo profluit, quod is vel decipi possit, vel volit decipere, hujusce '
in idonei tatis caussae vel ab illius intellectu , vel a M H/rtato dimanant. Caussae omnes physicae , quae imputationem ex crimine amovent quoad intellectum agentis S. 177. et seqq. , si senectutem eXcipias, testium quoque in idoneitatem eadem proportione Pariunt 4 . Ad inidoneitatis caussus quod attinet, quae CX testis voluntate descendunt, tum in eo saltendit Consilium arguitur I. vel cum inter illum, et rem
- Cremani lib. 3. o. 24. S. i. Farinacc. quoest. 62. Sunt quidisserentiam statuunt inter testem idoneum, et omni excePtione maiorem. Elements de Ia proced. crim. υοl. 2. P. 49 , not. 23. a) Carrard. De la jurimr. crimin. Pare. 2, ch. 3. P. I 29. S. 2. 'γQuodnam tempus inspici debeat, ut de testis idoneitat judicium feratur, disputat Guaetzin. ad defens. reor. 28. GV. 8. 4 Carrard. lso. est. S. I. Quae imputabilitatem ab agente abscisse excludunt, ea, at testis sit, illius absolutam inidoneitatem inducunt, adeout ne in iudicium quidem vocari queat. Ad sceminarum tes imonium quod attinet, cons. Deluti e Peractb. 33. De Simoni Dei furto e sva ρena S. 28. Math. De crimin. Lb. 48. tit. 15. c. a. n. 7. N
217쪽
de qua agitur, eae relationes sunt, quae illius fidem in suspicionem adducant, quaeque testis defectus in Persona dicuntur I : II. vel cum ex illius depositionis tenore hujusmodi oritur suspicio, quod testis defectus in dicto nuncupatur ca).
N. I. Testis defectus in Perama. .
s. 525. Testis desectus in persona ex eo deducitur, quod illius fides in iudicis suspicionem venitI. vel ob publicam in eum animadversionem, II. vel Ob crimen, III. vel ob rem, de qua in iudicio agitur,
IV. vel ob personam accusatoris et rei, V. vel ob probationis criminalis naturam. S. 526. I. Quoad publicam animadversionem in- idonei testes sunt, qui vel ob conditionem, vel ob aliquod vitae genus non integri moris habentur. Iure Romano a testimonio dicendo arcebantur, , qui ad bestias, ut depugnarent, sese locaverant: qui palam quaestum faciebant; vel secissent: qui in vinculis, Custodia ve publica sunt: aut judicio publico damnati
jam suerint 3 r non item, qui insemia sive juris, sive iacti laboraverint 4 .
. f. 527. II. Quoad crimen. quod sorte commiSerint, nec non quoad insemiam, quae ob illud lege iuuritur, testes inidonei indiscriminatim habendi non Sunt. Natura siquidem criminis serio est inspicienda, quae si ea haud sit, quae mendacii habitum in teste evincat, absolutam illius inhabilitatem constitue-
218쪽
re nequit . Id autem ex prudenti judicis arbitrio ut plurimum pendet ci).f. 528. III. Quoad rem, de qua in iudicio agitur, testes minus idonei su ut I. criminis socii 2 , II. qui
ad se exonerandum testis cantur. 3 , III. accusa
tores ), IV. reorum defensores 5 , V. quibus
non immerito adiicies delatores, apparitores, Ceterosque judicio addictos 6 , VI. eosque generatim, quorum interest testimonium dicere 7 .f. 529. IV. Quoad ad personam accusatoris, et rei, testes in idonei habentur Ι. qui illis vel consanguinitate 8 , vel assinitate 9 , vel amicitia Io) conjuncti sunt, II. inimici ti , III. qui jam contra reum testimonium dixere tu . IV. similiares i 3 , domestici I4 , mercede conducti i5 , V. qui alterutrius auctoritati quoquo modo subjiciuntur i 6 , VI. qui pretium pro testimonio dicendo receperunt I7 ,
D Glossa Ad ood. lib. 4. lit. 2 . I.3. i5ὶ Farinace. De testib. quoest. 55. .6ὶ Caravit. Instit. erim. Ac. cit. n. 3. i Vivius deo. a r. n. 4. Testia corruptus non dicitur. qui aliquid pro pedario, et expensis a producente accepit. Me
219쪽
aut alia quavis ratione subornati sunt i), W1. de-nium qui ultro se ad testificandum exhibent I . I. 53o. V. Quoad legitimae probationis naturam
tostos minus habiles sunt, si formae a lege praescriptae in illorum examine servatae non sint: cum scilicet
injurati sunt 3), parte non citata auditi 4 , nec legitimo interrogati 5 vel cum singulares sunt O .
N. a. Testis defectus in dicto.
f. 53 i. Testes in dicto descere, atque idcirco minus idonei censentur I. cum ejus, quod aSSerunt, causam scientiae non allegant 7 , II. cum vel impossibilia , vel inverisimilia testantur 8), II1. eum sibi contrarii 9 , varii IO , mendaces I 3 , vacillantes s Iu , dubii 13 in testificando apparent, IV. cum animose, vel per eumdem praemeditatum sermonem I4), vel nimis verbose i5 , vel assectate deponunt I Q.
3ὶ Christin. Dec. Beἰς. t. 3. deo. 27. n. 3. et SeqQ. 4ὶ Vivius Decis. 78. De hac re sustus , cum de processus in . quisitorii legitimatione occupabitur oratio . 5 Caravit. Inst. crim. Ioc. cit. cv. 3. n. ai. HaeC ad Oppo- alliones contra testium examen a DD. reseruntur cons. Farinae c. De testib. quinst. 74.s63 Gon2aleZ in caρ. υeniens. n. 3. De. testib. Testis unicus proprie in persona deficere , ainsularis autem in dicto, cen Betur , vide infra S. 558. Crustus De indiciis Pare. I. cv. I9. Μath. De crimis. lib. 48. tit. t 5. O. 4. n. t 4. 8ὶ Boiasin. ad Banni in. gen. dict. Eccl. cap. u. 9ὶ Neli. De testibus u. 2 6. io Farina cc. quoest. 66. n. 8. ii) Sabelli Summ . diμers. traei. Nol. 5. S. 14. n. 5.
220쪽
- Ι 85 IV. Per Sorroe, quin a testifcando i . excipiuntur. S. 532. Poenarum objectum Securitas publica, quam leges haud aliter comparant quam mores, ac Prima va naturae jura tuendo . Moribus absonum, BC Naturae juribus abnorme procul dubio foret, si quis in perniciem illius testificari cogeretur, quem arCtiori vinculo naturae obstrictus amore, et benevolentia prosequitur. Nesas igitur tamquam testes adhibere patrem, ut in filium deponat,ivirum in uXOrem, fratres in fratres , ac sorores. Hi testes excePti di-CUntur, ac tum tantum, consulto prius Principe, adhibentur, cum de atrocioribus agitur criminibus intra domesticos parietes Perpetratis, quorumque
nulla potest aliunde hauriri probatio ci .
S. 533. Nonnulli praeterea sunt, qui inviti in jus
venire, et testimonium dicere non coguntur. Senes
videlicet, valetudinarii, ingenuae mulieres, qui aliquo languntur publico munere, ac sine reipublicae detrimento nequeunt arcessiri: viri illustres, et qui supra illustres sunt 2 .f. 534. Attamen hisce personis omnibus eatenus testimonium nunciari nequit quatenus in iudicium vocantur. Quod si Iudex, vel actuarius illius mandato illorum adeat domum, nulla prorsus eXcusatio eos amplius a testisicando potest eximere 3 . . . ,
i Cod. Leopold. art. 28. Cum tales adhibendi sunt le3les, necessarii dicuntur , CarpZov. Prax. crim. quoest. t I 4. Part. 5.s 22. l. Cre inani lib. 3. cap. 25. S. 6. 5 Donet l. ad dig. lib. II. tit. 5. l. I9. u. 8.