장음표시 사용
241쪽
II. Cuinam in criminalibus causis jusjurandum deferendum Sit. f. 582. Ea vis omnibus insita est, qua ad veritatem pandendam adigimur, ut per se ipsa ad id, quotquot sumus, impellat, ac quodam naturali percussos desiderio urgeat. Hoc autem principium ex intimo
Omnium Sensu descendens satis evincit, nullum ido- Deum testem, eum SciliCet, cujus veritatem corrum
pere haud interest, jurisjurandi religione indigere, ut
s. 583. E contra si quis ex voluntatis assectu testis inidoneus sit, atque idcirco ad veritatem corrumpendam nliquo quovis studio, trahatur, eum innumera
sibi, ut perjurii poena haud plectatur, suffugia es n-gere queat, illi pejerandi praebetur occasio. Quin
imo hoc casu iuramentum veritati detegendae novus obex essicitur. Iudex siquidem salsis illius attestationibus eo majorum adhibebit fidem, quo minus periurium praesumitur. Heinc generalis statui posset regula, testes idoneos jurejurando non indigere; inidoneis, si jurejurando obstringantur, pPierandi occasionem praeberi I . Attamen non inficiabimur, ad rei securitatem quod attinet, illi jus esse, omnia intestibus audiendis a lege tentanda, quae veritati detegendae ab hominum opinione vel necessaria vel opportuna censentur: inter quae jurisjurandi religio procul dubio adnumeratur.
f. 584. Ad judices quod attinet distinguendum. Si
facti quaestio ab ea quae juris est a lege sejungitur, factique interpretatio judicibus notionalibus, ac e civium coeutu per sortes electis committitur, cum ju-
242쪽
dices pro animi sententia judicent, te4tiumque quodammodo vices agant, jurisj iurandi religio adhibenda ci . Ad juris judices quod attinet cum hi nihil aliud
in judiciis criminalibus praestent, quam probationum ad iuris normam' calculum, ne legis factis criminosis jam rite probatis applicationem, adeout illorum ossicia in jure interpretando perpetuo verSentur, nulla eXCO-gitari potest ratio, qua ad jusjurandum obstringan
f. 585. De accusatoribus non ambigendum, Cum ii subscriptione in poenam calumni pa se obligent, juramentum ab illis inutiliter exigi 3 . Reo, cum is licet nocentissimus, tamen ut poenam effugiat certo Prieraturus sit, jusjurandum minime deserendum 4 .
DE ACcuSATIONE, ET INQUIsITIONE GENERATIM .
I. Accusatio quid. f. 586. Accusatio nihil aliud est, quam legitima coram Cometente judice criminis Per libellum riis formatum ad poenam Publicam facta delatio ,
1 Cons. Teoria deue Ieggi deIIa sleur. soc. II. 4. o. 5. P. M. αὶ Math. ad dig. lib. 48. tit. 35. c. 8. n. . S Conc. L. I 795. are. I. v d. Math. Dc. cit. n. v. 4ὶ Conc. L. t 95 .are. a. Hath. Ioc. cit. n. 3. Heine iuramentosumtetorio, de quo Boehmer. Elem. juri . crimis. aere. I. c. I. S. ιγ. nec Purgatoris, de quo Kemmerich. Srno s. jur. erim. Iib. 5. eis. I a. amplius in criminalibus locus non fit. Plura ad rectum iurisiurandi usum pertinentia Inveniea apud Globis. Censura rei judicialis elo. Part. I. sv. D.
243쪽
ac executio I . Eaque inscr*tionem olim ab accusatore desiderabat, qua is profitebatur se reum deserre ea lege, qua admissum crimen vindicabatur a .
Id autem ossiciebatur aut libello judici porrecto aut in codice publico quaerela deposita 3 .
S. 587. Inscriptio subscr*tionem, ac caution complectebatur. Subscriptio rei delationem confirmabui, atque accusatorem ad talionis poenam, si calumniae convictus suisset, obstringebat. Cautione accusator se perseveraturum in crimine usque ad sententiam cavere jubebatur .f. 588. Accusatoris libelsus nomen delinquentis, diem, horam, vel mensem saltem, quo delictum perpetratum est 5 , locum, dolo an culpa peccatum sit exprimere debet 6 r criminis probationes unde hauriendae indicare 7 , poenam non specialem, Sed generatim ad formam legis exposcere 8 .
I. 589. Ordo judiciarius, quo accusatio eXequitur, PrOCUSSus accusatorius dicitur, qui apud Ro-
S Μath. Ioc. cit. 4 Μath. loe . cit. n. 4. 5. i5ὶ Dig. lib. 48. eit. a. l. 3. Attamen tempus tum tantum exprimendum cum de au5stantia actus , ut inquiunt, est. Ast quid eum id fieri rei interest, puta quia secus suum alibi probare nequeat 3 Et hoc casu diem exprimendi necessitatem Mathaeus imis pugnat ad dig. lG. 48. tit. II. o. 6. n. s. cons. Clar. S.In. quinst. II. n. II. 4. Loci designandi necessitatem ad omnia crimina non aeque pertinere, animadvertit. Cl. Nani not. ad Math. Ac. c. n 1. 6 Blacus tone chaP. 23. Boehmer. Elem. juri r. crim. seci. r. c. 4. f. 8 ι. 8 Boehmer. Ioc. eit. s. 8a. Math. ad dig. lib. 48. tit. 15. c. s. n. I. An , et quando in criminaIibus caussis reconMentiones mutum admittantur, erudite disserit Μaili. ad dig. lib. 48. tit. i 3. e. 16. ibique Nani. Cons. Elements de Ia proced. crinιin. υOl. t. e. 59. Quando vero actio civilis cum actione criminali cumuletur, vel una alteram absorbeat videsia ibid. pag. 156. et seqq.
244쪽
- 2 9 manos trἰbus constabat partibus, nempe I. Exercitione actionis, quae delationem, inscrintionem, subscriρtionem, cautionem, litis conteStationem , judicum sortitionem, sumecti judicis recusationem, judicum jusjurandum complectebatur I . II. Prima actione, quae CauSSae Cognitionem comprehendebat et) . III. Secunda actione et latione sententia': Secunda actio per comperendinationem
III. Accusatorii Processus charactercts PrinciPui. I. 59o. Cum politicae libertatis regulae id emagitent, ut leges neminis fidem suspicentur, eaque sit in civibus publici boni sollicitudo, ut quivis e populo, si quid contra publicam securitatem admissum sit,
legum vigilantiam excitet,' consequitur, ut ubi publicae habentur accusationes, Ι. Nemo Sine accuSatore
damnetur 4 . II. Ut cuivis e populo reo diem dicere liceat 5 . III. Ut quaestio criminalis ita exagitetur
quasi accusatori dumtaxat cum reo res sit, adeo ut Iudex id tantum praestet ut de accusationis veritate
vel salsitate pronunciet, legemque latam applicet M. IV. Ut quaestio apertissime exagitetur 7 . V. Ut Iudices, qui de iacto cognoscunt, ab his, qui circa jus pronunciant, distinguantur 8 . Ut lex statuat,
S. incestum. 5 Dig. lib. 48. tit. a. t. 16. Iagnus olim Romae suit Meusationibus honor, 'uippe quae viam ad Primas rei publicae dIgnitatos a ternebant Cis. DiM. in Verr. OV. 2o. 63 Scilicet nil ex suis officii munere accusatoris vel rei al- Iegationibus addat. Id Romae obtinuit. Mausori La rem Rom. Nol. 4. c. s.
Polleius De foro rom. 8ὶ Sison. De judiciis lib. I. o. S.
245쪽
quaenam crimina publicam securitatem laedant: atque idcirco moluntariam cujusvis e populo accusationcm exposcant, laesisque privatnm tantum actionem in
dulgeat in privatis exercendam judiciis ci .
I. Inquisitio quid. S. 591. Inquisitio est cognitio de criminibus ab judice comPetente ex ossicio ob legit mas
cauSSas suscePta ad Puniendum, vel absODOι dum reum, et Publicam tuendam salutem et reaque vel generalis est, vel vecialis: illa institutive ad id, ut judici compertum sit, quae criminis notitiae Origo, an crimen reapse Commissum sit, et a quo Priarau tiMo SaItem, ut inquiunt, perpetratum 3 : specialis vero contra Certam personam suscipitur ob delictum, quod ex generali inquisitione commissum
fuisse apparet 4 S. 592. Inquisitio, cum publicam Salutem respiciat, nonnisi in publicis delicti ex ossicio instituitur rad privata delicta quod nitinet, illorum cognitio laesi accusationem desiderat 5 . Cum de iis agitur crimi-
IJ Dig. lib. 48. lit. i6. l. l. actiones quoque populares Romae Concedebantur, quae quantum ab accusationibus publieia disserant, docet Beausori La re . Rom. Dol. 4. A. 4. in ρrino. Alibi Observavimus, quomodo aensim apud Romanos omnia erimina extraordinaria evaserint S. 28 . . De accusatorio Processu , ejus historicis et politicis causis, origine, progressu, ac vicissitu dinibus apud antiquos. ac hodiernos populos isse egi in opere Moria delle Iemi deIta sicureaga sociale lib. ov. 5. 34. 2ὶ Boehmer. Elem. juris r. crimiu. seel. I. c. 5. S. 86. 5 Κemmerich. Θnνs.jur. crim. lib. I. tit. 5. S. 4ὶ Brunemann. Pros. inquisit. Cv. v. n. a. 5ὶ Cod. Leopold. art. 5.
246쪽
nibus, in quae ex ossicio inquiritur, laesi transactio, seu criminis remissio S. 429. inquisitionem haud praecidit i . II. Inquisitionis generalis ordo.
f. 593. Quoniam materialis legis infractio praecipuum criminis elementum est f. 89. , pravaeque delinquendi intentiones eatenus in jure nostro aestimantur quatenus legem latam reapse fregerinv I. 96. , sacile colligitur Prius de re quam de reo inquirendum et . Haec inquisitio generalis praestat non solum in his, quae facti Permanontis, verum etiam in his, quaeiacti tranSeuntis sunt. I. 594. Quia vero imputationis subjectum materiale legis infractio est, sine quo subjectum formale frustra quaeritur f. 174. , abunde patet, deliacti materialis investigationem in his, quae iacti permanentis sunt . non solum posse sed debere sece ni s 3 r in his vero, quae facti transeunti S Sunt, materialis et formalis investigationem simul esse ut plurimum conjungendam 4 .f. 595. Quoniam autem physica certitudo mora
li praepollet I. 5i4. materialis investigatio ab iu
dice ipso suscipitur. Ι. Peritos ac testes adhibendo. II. Omnia, quae ad sactum materiale Pertinent, Perlustrando. III. Cunctaque, quae ad crimen reseruntur,
minutatim describendo 5 .f. 596. In vestigatio, quae ad criminis formale progreditur, bisariam dividitur. I. Aut enim inquirimus an dolo vel casu delictum acciderit. ΙΙ. Aut,
247쪽
doli suspicione exorta, quis Priamum De saltem criminis auctor sit sciscitamur ci . Primum ad delictum formale sic proprie dictum pertinet: alterum ad veciale et . s. 597. Inquisitio generalis aliquandor Ι. Aut inutilis est. II. Aut Prohibita: inutilis cum reus in Dagranti crimine deprehenditur 3 : prohibita cum lex eatenus delicti persecutionem admittit quatenus reus ab apparitoribus in fragranti crimine deprehensus est . S. 598. Quaecumque quamvis remota indicia generalem inquisitionem suscitant.
III. Inquisitionis Fecialis ordo. S. 599. Inquisitio specialis I. aut Pra aratur
II. aut transmittitur, qua distinctione adhibita, controversiae sere omnes componuntur, quae ab iuris nostri scriptoribus exagitatae sunt ut Statuerent unde
nam specialis inquisitio incoepta dieatur 5 . S. 6oo. Inquisitio specialis Pra aratur I. rei citatione aut verbali aut reali S. 469. dummodo ta
men inquisitionis generalis. sundamenta satis in ce tum hominem conspirare videantur 6 . II. Rei interrogatione et examine. III. Articulorum inquisitionalium formatione atque dispOSitione. . s. 6or. Articuli inquisitionales seu int rogatorii
248쪽
facti positiones sunt eo ordine dispositae ut ad reum, qui crimen inficietur, convincendum conspirent i . Hae autem secti positiones non ex judicis arbitrio sed ex probationibus vel iudiciis rite quaesitis adstruuntur. Ita vero confici debent ut unaquaeque secti positio ad
circumstantias, quae DX actis resultant, eXa te respondeat. Hujusmodi vero articuli inquisitionales cum Positionibus Sic Pro rio dictis confundendi non sunt ac pro veritate haberi nequeunt. Quapropter UirmatiMe non sunt proponendi, nec merae hyρο-
thesis spheram egredi possunt et . S. 6o I. Specialis transmittitur inquisitio cum reo crimen speciatim objicitur, illique sui ipsius defensionis necessitas injungitur: idque sit in levioribus delictis Nerbo, quod reatus datio dicitur: in gravi Oribus scri to, quod Tisci libellus nuncupatur 3).Fisci libollus etiamsi vel publicus vel privatus adsit
accusator semper ex Osicio inscribitur, quae inquisitionis perpetua formula est 4 . Cum nitioni fisci libellus species accusationis sit, in eo sere omnia desiderantur, quae in accusationis libello necessaria esse
conspeximus S. 588. . S. 6o3. Unum ex probabilibus indiciis, quod di
luere reus nequiverit, vel plura verisimilia , seu remota , quae simul juncta Unius proximi fidem me ruant, ad specialem inquisitionem transmittendam paria esse
pragmatici docent b). Ceterum caveant judices, ne nimis ad specialiter inquirendum proni sint. In leviori-hus delictis satius est de illis summarie cognoscere 6 .
249쪽
S. 6o4. Statim atque Fisci libellus reo perlectus
sit, ac specialis inquisitio transmissa, is non in utatus amplius, nec incu*atus, sed inquisitus dicitur i . Licet, naturali inspecto jure, nemo reus dici possit nisi convictus legitime suerit, et judicis sententia criminis auctor declaratus 2 , attamen ea Sunt inquisitorii processus incommoda, ut specialis inqui. sitionis transmissio civium sempe obesse plurimum soleat 3 . Inquisitus in reatu esse censetur: a publico, si quod gerit, ossicio suspenditur: a collegiis opiscum removetur, ac honestorum civium consortio
privatur, donec innocentiam Suam ostenderit 4 . IV. Processus inquisitorius.
I. 6o5. ordo judiciarius, cujus ope judex in saci
norosos homines inquirit, Processus inquisitorius dicitur 5 : si summariis rei, et testium interrogationibus, ac responsionibus constet, uti fit in levioribus criminibus, summarius dicitur: si responsione ad articulos inquisitionales, et effata testium jurata, ut in gravioribus contingit, ordinarius 6).f. 606. Omnia, quae inquisitionem Seu gmETalem seu mecialem complectuntur , ProceSSum constituunt, quem informativum, Seu etiam Of-iensiMum nuncupant 7). Ubi de edendis aetis reo agitur, Processus Publicatio instituitur 8 . Inde processus legitimatio subsequitur, quae ex litis conte-
250쪽
Statione, Seu ex rei responsione, quae fisci libollost, desumitur. omnia, quae reo, ut Se a Crimine diluat, indulgentur, processum defensiMum consti
. S. 6o7. Inquisitionis ordo nil nonnisi incidenter cum publicae accusationis ordine commune habet . In inquisitione haec omnia ut plurimum desiderari solent. I. Ut magistratus, quibus iurisdictio criminalis mandata est , etiamsi publicus , vel privatus accusator deficiat, adversus omnia delicta ex otii Cio linquirant, quae publico bono adversantur 2 radeout in inquisitorio processu justitim ossidia cum Politim officiis perpetuo conjungantur. II. Ut publici accusatores adsint, qui criminum notitiam ad Iudices dosorant 3 . III. Ut nec nunciator, neC Irenarcha inscribere in crimen f. 587. teneatur quamvis illorum eseidens calumnia impunita nou abeat ). IV. Ut acta omnia judicialia non ut jam pridem palam, et in propatulo sani, Sed clam, et Secreto ge
rantur S). V. Ut Iudex quaestionem dirigat s 6 . VI.
Ut is ita Fisci, quem vocant, partes suscipiat, Ut Siquid eX accusatoris parte omissum sit, ex sui officii
1 Pa oletu Istru z. crim. 14. 2 Plura excipiuntur crimina, quorum executio ex ossicio auscipi nequit Cod. Leopold. art. 5. vel per inquisitionem adsumi Cod. Leoρnld. are. xoa. io7. adeo ut ad illa quod attinet, laesi querela requiritur, in his rei reperitio in flagranti crimine . 33 Mathaeos ad dig. lib. 48. lit. 2Ο. c. I. u. 3. 4 Mathaeus Ioc. cit. n. 5. quaesit eseidens, vel Dera calumnia quaeve Praestimρta docet Clarus S. . quoest. 62. Cod. Leo pol d. art. a. Filangieri lib. 3. Pag. r. σορ. 4. pag. 266. Elements de La