장음표시 사용
341쪽
- 322 tumque, id fictum commenliciumque dicere ausim. Nam haec res non Poenae acerbitatem, sed singularis atque eximiae gratiae prae se speciem serre solebat. Nam eadem de re disserens Hippocrates. Plurimos esse ait astud Sothas eunuchos. Referri autem eam rem ad deum. maximaque eius generis homines esse in peneration . Solere eos induere bracas mulierumque in domos intrare. Samissimo auἱem accidere, ut ditissimi quique ac nobilissimi sese exsecarent i). Ex quo haud impro- habile est. Νathanem regem eumdemque eunuchum . quem saepius iam commemoraVimus, Primum suisse regem, post de regno in eunuchorum naturam numerumque decessisse. Ac de luna dea diximus.
IV De Iove et Opi vel de coelo et terra, solis et lunae parentibus
Veteres, ut superiore loco diximus, solem et lunam Patre eodem matreque natos esse putarunt. Parentes autem eorum coelum et terram dixerunt. Commoti, ut arbitror, eis rebus potissimum, quas Vel quotidie vel quotannis oculis cernebant. Nam quum sol et luna quotidie oriri e terra videantur, eorum mater recte terra haberi potest. Excitantur autem illa sidera quodammodo
illorum autem pater genitorque iudicatus est. Esse autem coelum inter et terram coniunctionem quamdam matrimonio haud dissimilem, ex eo videri potest, quod coelum pluvias largitur rores calorisque temperationem
342쪽
- 323 emcitque, ut terra fruges herbas arbores Omniaque onserat. Νeque vero inani mala aut animalia solum , sed homines eliam coelo terraque natos esse, Velerum fuit opinio. Addo huc liberos illos. Solem et lunam . quos deos antiqui maxime colere, Precari Venerarique solebant: et haud scio an nihil aliud requiras ad perspiciendum, cur terra deorum omniumque mater, coetus autem deorum hominumque Pater appellati sint. Itaque laetum est . ut omnes sere gentes coelum Omnino Patrem vocarent. Inde apud Romanos Io - Vel IOV - Pater h. e. Iupiter: inde Eliam apud Myllias nomen h. e. ha-hai. pater. quod ab Herodoto Παππιος redditum est. ut quid significaret, intelligi a Graecis etiam sine explicatione posset ij. Sed quum vis illa coelestis animos etiam sulminibus tempestalibus terreret nimbis nivibus grandinibusque, homines eis rebus exterriti non modo patrem eum pie colebant sed etiam dominatorem so tem et omnia nutu regentem Verehantur. Quemadmodum autem solem et lunam e coelo in terram deduxerunt eosque in bellatorum simulacris praesentes esse putarunt: sic etiam Iovem, coelesti sede relicia, hi minibus tamquam Herculem apparuisse terrasque PerB- grasse somniarunt. Quum vero Apollo et Diana apud Scythas dei patrii essent eorumque cultus ac religiones maxime vigerent, hic quidem deus quamquam non Omnino neglectus est. tamen communi et quotidiana in v neratione esse non potuit. Itaque de Iove haec pauca dicta sint. Iam vero de dea terra uberius disputandum est. Terra igitur . quoniam solis lunaeque procreatrix hahebatur. Omnino. ut diximus, magna deum mater Binpellata est. Quum autem eadem homines genuisse er
343쪽
deretur, almae hominum matris nomen cepit atque a quibusdam populis princeps et communis omnium g nitrix constituta est. Iam vero animantium genera Omnia haec dea fecisse ac procreasse visa est, ob eamque Causam Veterum opinione animalium regem leonem sacrum sibi esse voluit. Porro autem norum herbarum arti rumque Varietatem gignit, greges armentaque alit eisque et helluis omnibus large et copiose pastum eum qui cuique aptus est comparat, agricolis denique frugum maturitatem ubertatemque Praebet. Praeterea auri argentique Vim, gemmarum Splendorem . aquarum salubritatem omniumque rerum copiam de visceribus suis depromit
effunditque in vitam humanam. Quibus de causis non modo honae deae, sed etiam ipsius opulentiae vel Opis nomen invenit. Nam eae res, quibus homines divites. quibus locupletes felicesque esse Putantur . nonne omninterrestres fiunt ' Etenim quae antiquissimis temporibus magni ducebantur . nonne Partim e terra Sumpta sunt, ut domus. ut aedificia, Partim ab ea procreata. ut OVES. ut boves, equi et eiusmodi alia Θ Ouid vero, quae ρο- stea plurimi aestimari coepta Sunt, aurum, argentum. metallorum opulentia. landi magnitudo, quid aliud est quam ipsa terra γ Quare quum divitiae . quae terrae Prae-Εtantissimae partes sunt. Opes dicerentur, opis ditis)nomen ad terram ipsam iuste videtur esse translatum. Quoniam autem copiosi eliam felices Matique haberi solent, hoc ipsum felicitatis vel beatitudinis nomen terra sibi vindicavit. Summum autem honum maximamque beatitudinem in voluptate posita esse, quidam docebant Verbis, Omnes vero si paucos excipio lactis declarabant. Quare quae dea omnium rerum copiam praebuit beatitatisque nomen Oblinuit, eadem necesse erat eas res Pra staret, sine quibus vita beata ne cogitari quidem a V teribus potuit. Sed hunc locum tractare nullo modo
344쪽
- 325 possumus . nisi de religionum huius deae turpitudine
pauca dicamus. Quamquam autem hanc disputationem inviti et rei necessitate coacti instituimus. tamen lect res spero aliquid ex ea utilitatis Percepturos. Νam in huius deae cultu tanta erat lamque magna Obscoenitas, ut ab ea vel ipsa nostrae aetatis turpitudo abhorreret. Homines autem boni et Christiani, quum quae in antiqua superstitione inhonesta nefastaque erant, nuda a que aperta conspiciunt, in Virtutis amore divinorumque beneficiorum admiratione haud mediocriter confirmantur, quoniam ex illis rebus quantum Christo Iesu redemptori nostro debeant, existimare possunt. Terra igitur, quum esset fortunarum beatitudinis voluptatumque pr
curatrix, rebus Venereis obscoenisque praesecta est. Hanc autem deae vim et auctoritatem, quam nomine quidem Moluptatis expresserunt, etiam signo quodam ut oculis subiicerent curarunt. Eiusmodi autem rem, quae Voluptatem h. e. ipsam deam significaret, Phallum, φαλλον, esse voluerunt. Sed plerique hoc signum ita explicare Solent, ut eam eo, quae terrae naturaeque inest gignendi vim declarari dicant. Sed honestatem hi quidem seculi potius quam verilalem assecuti videntur. Νam veteres quum procreandi causa ne matrimonium quidem inirent. in mollibus delicatisque perfruendis voluptatibus de Omnibus rebus magis quam de suscipienda prole cogitarunt. Quocirca non procreandi. non generandi vim, qua terra natura praedita est, phallus quidem indicat sed obscoenam illam voluptatem, quam homines Pecudum more ex turpitudine quaerunt. Itaque et in templis ipsis pro simulacris phallos posuerunt, et soris eos ingenti magnitudine erexerunt. Sed quum turpe illud signum consecrassent, ubicumque id invenerunt sive arte sive natura lactum venerati adolarunt. Quapropter Pinus aliasque arbores, quae natura sua Phallis similes
345쪽
sunt, sacras habuerunt, in eisque deam coluerunt. Quoniam autem penes hanc deam Omnium. sortunarum e pia erat, a fortuna vaticinandique arte aliena esse non
potuit. Quare eius cultus magnam hariolorum salsorumque Prophetarum turbam excitavit, qui ut ad artem rite laetitandam apti viderentur, sese exsecare debuerunt. Τerra autem et luna, mater et filia, quarum utraque voluptatibus rebusque sortuitis praesuit, saeptiis eisdem templis altaribusque coniunctae sunt. Erat autem huius figura partim ex homine sumpta partim ex pisce. Νam
quod terra veterum consensu non modo oceano circumdata continetur sed etiam aquarum vi fulta sustentatur,
et quia humanis pedibus aquis insisti nequit: artifices
terram seminam quidem finxerunt sed inseriorem pamtem vel ex pisce vel ex serpente adhibuerunt. Quum autem aquis haec dea innataret pisciumque similitudinem haberet: et pisces consecrati in eiusque fanis alti sunt. Ac de huius deae vi et natura in universum diximus. Iam de nominibus eius funisque diSserendum est. Notum quidem et in sacris libris usitatissimum huius deae nomen est meti N. Assera. Quod nomen quo minus videtur dissicile. eo magis mirandum, quod neque rectea quoquam explicatum est neque ad prOPriam veramque deam relatum. Putarunt enim plerique hoc aut ad lucum aut ad arborem sanctam pertinere, aut ad dei cuiusdam simulacrum, aut ad Astartam. Assirmavit quidem Ges nius hoc vocabulum significare fortunam felicitatem. speclare autem ad Veneris stellam i). Quae eius opinio tribus in erratis ost. Primum quidem huius verhi vis Peculiaris non fortuna est, sed beatitudo felicitas νο- ωρtas. Deinde vero Venus Asiatica non ea stella erat
l) Gesen. lex. s. h. v I. et I l. edit. , thes. I. p. 162.
346쪽
quam nos Venerem vocamus. Sed aut luna. quae Venus dicta est Coelestis, aut terra, quae nominanda terrestris est. Denique ad Veneris astrum hoc Verbum haudquaquam est reserendum. MOVersiuS autem, POStquam P
Atrema de re Gesenium iuste reprehendit, alia quidem omnia subliliter. enucleavit, sed in eum errorem incidit, ut verbum Graeco 'Oρεια, 'Ot Θωσια respondere ac r clam significare vellet i). Nam illud quidem cognomen esse Dianae, homo doctissimus ille non ignoravit, Asserae autem Vim naturamque esse terrestrem idem perspexit. Duod autem hoc nomen non a dea sed a phallo tractum esse censet, haud sane est probabile, non signum a dea sed rursus vicissim deam a signo esse denoeminatam . Sed, ut uno verbo dicam. hoc terrae vocabulum ducendum est a substantivo , opulentia, fel
citas volvtas. Quod quum masculini generis esset, nihiaddito seminini signo, ad seminam transferri non potuit. Itaque sormatum est utrumque et et Ex duabus his sormis incredibile est, quot et quam discrepantia nomina fluxerint. Primum enim inde exstiterunt.
Hoc nomen, quum deae Syriae inditum sit . ea autem terra suerit. Omnino dubitandum non est, quin Cum Assara plane congruat. Deinde Vero ex Posteriore nomine ortum est ny nN Ailaraiti; quod Graeci et Latini reddiderunt 'Aταργατ-η, 'Aτεργα ις, Atargatis. Ale gatis. Littera enim P a Sumitis Saepius γ vel κ Pronuntiata est. Τum autem ex illis nominibus, omissa littera prima, nata sunt vocabula mn thara h. e. terra, etna n, Dercet-is, vel addita littera N, Nn mn, Τhira
347쪽
- 328 llia, quam Δερκετω Ctesias appellavit ij. Quum autem humana vox propter accentum Semper ad ultimam syllabam properaret, Primo littera N, Post etiam n pra termissa est. Itaque ex duobus illis verbis manavit. Η braicum quidem N pro n N, in Nin, deinde vero Chaldaicum MN, P R3 - H quocum coniunctum est
Iam vero venimus ad alterum huius deae nomen. quod proprie tellurem significasse videtur. Herodotus enim terram a Scythis. PDN , 'Aors, AH dictam esse ait h). Hoc vocabulum ab Iudaeis minus Saepe usurpatum est; coniunctum tamen est cum ' DN vel ' nu terra, pulpis, cinis. Quamquam autem Scriptores sacri hanc vocem ad significandam terram numquam adhibuerunt: tamen I saias Asseram deam semel hoc nomine nuncupavit. Is enim salsis vatibus iudicium interitumque indicens, futurum esse ait, ut cedri Pinus aliaeque arbores, quas vel Asserae consecrarunt Vel ex quibus vaticinandi i strumenta sumpserunt, a deo in solitudinem desertumque transferantur. Deinde eunuchos illos adhortatus est, ut futura praedicerent. Quodsi Praenuntiata evenissent, sese concessurum eos eSSe deos. Tum indignatus de eorum turpitudine Sancto quodam animi ardore exarsit ex eisque requisivit: Unde estis pos' unde hoc munus o strum ' sciliceι hi abominaιio est . quae elegit vos Τὶ.1ὶ Strabo l. e. 2 Ab voluptas, Venus, duci potest εeάω.3 A Freia, voluptas, Venus, Freitag. Freten. 4 Navis, quum ut terra aquis 'Sustineretur, ab illa nomen adepta est. Quidam ab αργός. 5 V. Herodi. 4, 35.6 Herodi. 4, 59. Γη- ὀνομαζεται 'Απi. 7 Ies. 41, 24. Nomen IDN hoc loco temere vexavit Greenius
348쪽
- 329 Graeci PDR hoc loco terram esse recte Perspexerunt. Interpretati sunt enim hoc modo: οτι- τε υμεις; κα τσμεν η εργατιοι ψεων; ἐκ Γῆς βδελυγμα εξελε- ξαντο Φας.
Sed nomen Api, quod de dea terra in libris Hebrai
cis semel tantum usurpatum legimus, in multis vocabulis propriis vel deorum vel Oppidorum inesse videmus. Romani enim hanc eamdem deam Opim Vocarunt eamque ut Asiani Saturni coniugem esse crediderunt. Terra ea quidem erat sed negari non potest antiquitus ei etiam Veneris vim naturamque esse tributam. Consecrarunt autem ei ab eiusque nomine appellarunt mensem Aprialem vel Aphrilem, quo mense et bovem gravidam sacrificare solebant. Recentiori autem memoria, quum iam Romani eamdem esse Opim et Venerem ignorarent, tamen mensem illum Veneri sacrum a maioribus aece runt ij. Vt mensis nomen Apr-ilis, sic eliam Graecum 'Aφρ-ο-e i ab altera forma DN deductum est. Iam vero
Aegyptii iddem deae nomen posuerunt bovi, quem diavinis honoribus affecerunt. Graeci autem eum geminato
autem deorum nomina ex Api multa fluxerunt, veluti
Priapus, Argiope, Europe, Iphigenia, Sanapis. Serapis
alia. Priapus enim cuius natura Omnis munusque in eo Versabatur, ut hortorum agrorumque fruges ac fructus
significaret ac custodiret, nihil aliud est nisi PDR n, fruges terrae δ). Argive autem ex duobus nominibus constat, ex Argo et Opi PnN. valet autem iddem quod poluptas vel Venus terra. Huius filia erat Europe
Maerob. Sati. 1, io. I. 21.2J IIerodi. 2, 153. In eodem genere sunt etiam nomina Eph-esus, Paphus alia. 3 De h. deo v. Movers l. e. p. 561. S.
349쪽
- 330 h. e. PDN N. lumen terrae. quam lunam Astariam . terrae filiam. fuisse constat i). Eadem autem est Iphia genis h. e. filia Iphi, Opis, quod nomen est Dianae Τauriae inditum. Est enim pro InN scriptura alia quod verbum utramque et Veneris terrae et Venustatis significationem adeptum est. ΝOmen vero Sana-
nysus terrae. Iupiter terrester, Dis, Stygius vel Pluto. Ac de his quidem nominibus satis dictum arbitror. Sed, ut propositum, de eis locis disserendum est. ubi haec dea a Chananaeis Scythisque plurimum colebatur. Ac primum quidem locum Ascalon, ea urbs, sibi vindicat, quae a voluptatis signo nomen habuit. Ibi enim Astarta magis ob eam causam adorahatur, quod Opis filia habebatur, quam quod luna Venusque erat Coelestis. Νam quum dissicile factu esset filiam a matre di
iungere: utramque et lunam et terram eodem lem re unoque in sano colebant. Quae earum coniunctio eo sa-cilior erat, quod utraque rebus venereis praesecta lasciva turpitudine delectabatur. Itaque Ascalonii earum imagines ita copularunt, ut Opi vel Derceti, quam Partim seminam partim piscem finxerunt, Astartam imponerent. Nam Opim Ascaloniam ex homine et pisce conflatam suisse, ex Ctesia retulit Diodorus δ). Ex numis autem eiusdem urhis Astarta intelligitur matri institimo M). Sed ut columbae in hac urbe filiae, sic matri a Sacerdotibus alebantur pisces δὶ . Eiusmodi autem Astartae nomen indiderunt, quod, ut simulacrum, non tam lunam
350쪽
- 331 ipsam quam illam eius ex Opi Originem exprimeret. Vocabant enim eam, ut in Τalmude Babylonico scriptum videmus, Numae h. e. silia isis. Libera. Sed totum l cum adscribamus: Templa idololatrica sixa haec sunt:
hicae urbis nomen Nesri corruptum est; Pro eo restituendum Bosrae. Astartae enim eadem in ea urbe, quae Ascalone, vis ac natura tributa est. Nam ut ex Opi nata eme cognosceretur, eius capiti cornua hovis quasi illius signa sunt addiderunt. Neque enim cornua Astarta a
luna propter similitudinem, sed ab Api. a bove accepit propter originem. Quod quidem ita esse . ex eo apparet, quod ei saepius non cornua solum Sed bovis caput integrum imponitur. Sed in his quidem urbibus Venus
Derceto una cum filia colebatur; proprium autem eius sanum erat in urbe, quae ad mare sita ab ea nomen
traxit. Quae quidem quum temporibus aliis aliter appellaretur, haud insolitum est, quod a geographis suum cuique nomini oppidum substituebatur. Nomen quo PO- Steriores uti solebant. erat Ioppe, vel quod ad veritatem propius accedit, Iope, quod Gesenius pulchritudianem . MOversius altitudinem significare putaverunt ). Scriptum enim verbum est 'n'. Sed neuter illorum verum invenisse videtur. Est enim hoc verbum a dea sumptum et ad Chananaeorum Pronuntiationem accomm datum. Quodsi autem Pro et N L . utrumque enim exstat, Hebraicum Pu N et PD N posuerimus meminerimusque litteram V sicuti κ vel γ pronuntiatam esse: intelligemus, quomodo Iope et pnN. 'Aφεκ et ripBN 'Aφεκα, 'Aφακα vocari potuerit. ΝOmina quidem eadem