Hesiodi Ascraei quaecumque exstant graece et latine ex recensione Joannis Clerici, cum ejusdem animadversionibus. Accessere notae Josephi Scaligeri, Danielis Heinsii, Francisci Guieti, & Stephani Clerici Nec non in altero volumine Joan. Georgii Graev

51쪽

citur dentale. Servius : Dentata es lignum in quod vomer mesuditur. Varroni dens dicitur, lib. IV. de Lat. lingua : Rutrum ut ruitum a ruendo: aratrum quod eruit terram. Dus ferrum vomer , quod vomisee plus terram. dens quod eo mordetur terra. Alii tamen in medio aratro aλυ ια locant , di sic appellant commissuram, qua γει & haia sconjungitur. TZetetes: C λυμια τε μέ- dieaeto που o-βλη- ς συνωοῖτ γνί- τ es medium aratri, ubi clavus impaeius committit burim γ temonem. Proclus paullo ante 'υγ- leo πι Γενοπου c. MI μέσω ον , εν - πιυμ δείπιτμ o γύει - ἰεοζοει. a - μια δὲ σαώ το ἰλνειν o ἐει εγλωττιν. ΚληΔα pars aratri in medio, ubi commiti tur buris eum temone. Dicitur autem ελυμια ab ελυσεν , quod est , tegὰre. Verum hanc observationem non esse Procli, sequens annotatio ostendit quae accurate Pin1πῆ . ratam ἀί- docet , ejusque Parin tes enarrat. Inde tamen hausit Et ymologici magni auctor qui iisdem verbis utitur. In hunc vero errorem hos omnes induxerunt male

intellecti Hesiodi versus, quos modo produximus : Εἶτ' Δ ΚΘ α α,ωM &e. Hos isti Grammatici ita ceperunt quasi e. ἐληMιm impingeretur di ius&τori, quae partes per ἔλυμα conjungerentur. Sed falsi sunt. Hefibdus dieit: burim inventam impinge dentali, illi*1eburi adapta clavis temonem. Pollux lib. I, eap. 1 γ δ ο ρο υσ c. . Ums ελυ ra A 2Pκν αδ ροον ἰλις. ἔς το ἀκαν νήψη. ο δι ὁ ρυωε

Temo vero aptatur ex his partibus. Pars ejus curva . cui subnectitur dentale clavis ad um, γwn, hoc es buris vocatur. quod vero post μανim, δεῖν - , hoc est terno. Sic autem legendus hic locus. Vulgo legitur ω o us Η ελυμυα. quod falsum. vide&Favorinum se praecipue Proclum ad hunc locum. Sed de hac aratrorum antiquorum forma di consectione alibi pluribus egimus. V. 436. Δρυοε ελυρυα , πονοια γυί-J MS. uterque z πονου M

v. 4rx. Erλι- βο-J Hesych. ελι-ε, ελιυM 1τους, Am-- - κέ- - ἔ, ττι. Qui cornua habent introrsum reflexa. Quae vera notio est hujus vocis. Latinis dicuntur camuri. Philargyrus ad Virgil. III. Georg. v. ys Et camuris hirta ob cornibus aures. muri boum sunt qui conversa introrsum cornua habent: quibus e irarii patuli . qui cornua diversa halent : lavi quorum cornua terram spectant. His contrarii licini , qui sursum versum cornua habent. Eadem Servius habet nisi quod male lavi apud hunc omissis m. Patuli enim sunt qui cornua diversa habent, hoc est, extrorsum flexa, qui oppo-i Goo le

52쪽

.et, δὴ quos sequor. AD-- hic est tempus arandi, non ipsa aratio. ut mesus, saep8 messis tempuεἰ πώνη- ἀπρο , tempus quo maxima est in foro hominum frequentiaet prima faX, tempus quo voperi faces secenduntur , de mille talia. Versu sequente Μs. uterque

δεῖ τι

λ , ἀνάva . Nonnulli legerunt κε quae pro variae lectione prioris libri margini erant adscripta. Nihil muta: Vide supra ad vers V. Heis dum Ennius imitatur , qui eadem ratione dixit polira

agros pro vertere. Hoc enim est a πηλειν. inde di interpolare.

v. 46sq. E. Q Διὶ κ N J interpp. Latini: Suριica Jovi terrestri. Quisnam ille terrestris Iupiter Quae Hetetes de sua εὐ se inculcat hic di aliis pluribus in locis , nugae sunt. Zabo est Jupiter inferus. Xy-Graecis.dicuntur quae sub terra sunt, υι- νι-x,,χι Sibi sunt Dii inferi. Hinc saepe in Graecis inscriptionibus ΣΘGNIoIC SEOIC. quod in Latinis est Diis manibus. In aliis

vel o Saa s -- ναι si Sic commemoratur in monumentis antiquisa: πνιοι coa, , Mercurius infernης, qui animas corpore solutas ducit . ad inferos. Sicut apud Homerum . αὐ- - γε est qui nostro actia, νι . Eschylo in ἱκετ. v. I 64. dicitur Zιδε κεκ 1υ- ν. Iupiter mortuorum. Hesych. Oονιγε Ζευε ἡ αἰης. Ab aliis Graecis Poetis dieitue& βαειλιυς In Theog. 76.3, Θεσε κώνι . Et Proserpina diis .citur χ λ ,.scilicet βααλιμα , Regina intera. Euripidi Furiae sunt

κθυι- Θιή. Nec hoc ignoravit Proclus , sed cur Pluto ab agricolis sit invocandus nescivit. Id vero inde est quod Plutonis ditioni tapotestati subjecerint terram di omnia quae sub terra sunt, illumque

crederent esse datorem illarum divitiarum quae ex terra Proveniunt. Onomacritus hymno in Plutonem, qui sub Orphei nomine circumcfertur: Πλουτεῖ των φεί- βωώia is ema sσι- ν. Diυitim largiens humano generi fruBibus annuis. Cie. II. de Natura Deorum : Terrena autem vis omnis atque natura Diati patra dedicata es t qui dives ut apud Graios Πλ-ν , quod recidant omnia in terras , ct oriantur ὸ terris. Plutus in Timone Lueiani ad

53쪽

puer . sed Pluto me mittit ad eos , qui is ipse divitiarum dator es , is

magnorum laetitor , quod suo etiam uomine declarat. Nimirum sicut λων apud Graecos a πλουτου Arem, sic propter eamdem rationem Latinis Dis dicitur , quod divitiarum dator sit. Refert huc quoque Arnobius raptum Proserpinae ex veteribus Mythologis : Ille qui raptam rate a patre Proserpinam dicit, non, ut reris . m turpissimos appetitas viraginem dicit raptam ; sed quia glebis Oeculimus semιua, isse subterram Deam. is eum Orco significat foedera genitalis conciliare feturae Vide de Porphyrium apud Eusebiurn de Praeparat. Evangelica lib. III. cap. 3. Hinc M Proserpina numinibus agricolarum accen1ebatur. Α gustinus I U. de Civit. Dei, cap. 3. Praefecerunt Proserpιnam frumentis germinantibus. Arnob. III. adversus gentes : Et quod sata in lucem proserpant cognominatam esse Proserpinam.

Pieiadibus Atlante natis exorientibus, Incipe metere, arare vero occidentibus.

se in vero in initio hujus versus est: in matura grandescarit Lustricum carmen apud Catonem: Mars pater te precor, quasque uti xu fruges , frumenta . virgulta , vineta grandire beneque evenire siris. Accius Meleagro : Fruges prohibet pergrandescere. Hinc grandia seu menta apud Uirgil. IV. AEn. v. ψος.

------ pars grandia trudunt

O mixa frumensa humeris.& apud alium Poetam grandia farra. Contra vegrandi sarra apud Ovid. III. Fastor.

- vetrandia farra e uni Sua male creverunt, vescάque parva vocant. v. 468. - - βιῶ ἰώ νωτα ἴκη J Legendum Puto . 'Mq. Temo nem tergis boum immittas, ferias temone terga.

54쪽

CAPUT XI.

του-Eυο θέων. H ελίου bruma. Hesiodi locus non intellectus adhuc exponitur. κμον ἀμαν. Sedere. Desidere. οὐχ εδ . Xαλ- ιγ ῆωυς. - Δεχα. Stationes. Atheniensium Garrulitas & nimium novarum rerum studium. ΛVeων multitudo Athenis.

v. 469. - λυν-ν-Lege ex utroque MS. μει ζων.) Lo I1m olim de lectione hujus loci incertos animi fuisse viros eruditos , qui in hoc Scriptore non negligenter sunt versati, Proclus ostendit, qui utramque lectionem affert & exponit. Vulgatam ut tueatur ibi vide. De hoc nostra sic disputat : E , - ν ---α,J sic lege ex MS. Gudii, vulgo male-- --ἀζοιαν, δι αἰ μου γλυφι- Καὶ o Κααώκ ἀχο- μέμαοῦε βῆς -- βοων - ενδ ον τ ρομααν, τ Ovν ἀν ω αἰ γλυφή, σν, ει α ινσι τ βοῶν δέδεντ . Sed melior hoc loco I Eetzes: Ευκου ν' - - εἰ-ee - - h θοτ ιαν , 6 οἰ λωροι F ζυγυ-τAλMara π βοῶν Precare terregirem Providentiam eum inceperis arare , , Iora jugi traxerint temonem . bobus scilicet moventibus. Est enim μγέ-δεν α με μαοῦν lorum quo boves alligantur temoni. Pol is lux I, I 3 : O λατος υρβς ἀ τύ ζυγώ - εχ ιιον , μέ-cae, ri. μιμοῦν sic lege ex IH S) υιλειτα - ουα δε αυτ νο ιν πιπιλωαν M. πη F Ovῖ πυτ ρυα, κερκίδὶα ξυλπί- sμ λονος η κα- erant ε μυον ς εν--. Lorum latum jugo aduexum vocatur sociisν,& μυέ-om, di ρ--Δν . quo utuntur.ekm in jugi foramen immittunt exillum ligneum, 'uem εμ se ν aut ἔνθυεν vocant. Ualde apposite ad unc locum. Sane ενδ vis Proclus quoque φλλεν quernum paxillum exponit, qui infigitur foramini jugorum ne lora, quae temonem trahunt di boves illi alligant, excidant. Plerisque tamen est ipse δο-οευς , seu γρους. Sed, puto, ut Postea temo pro ipso aratro. . 472. Eυθυυσι--ἀε- 1J Uterque codex ai υσω , sicut Msequente versu a ηομυσι-η , qui tamen non sunt sequendi. Nec Latini Interpretes , qui imperitissime vertunt industria, de ignavia. Diu est quod non solum Proetus, sed viri etiam noltrae aetatis doctis-

D a simi

55쪽

simi clamarint, εὐ-σ-L esse concinnam rerum dispositionem, Him omnia recte & ordine geruntur Zc collocantur, η-Νmσ-Lu' ero ordinem confusum, clim res male digeruntur, nihil via di ratione agitur . nihil loco fit. sivis. νει, qui omnia bene de ordine disponunt. AEschylus Cho ephoris: Δ Δωή τρωίieri Asia mν ευ μενες.

Ancιlla domum ordinantes.

Scholiastes antiquus : τοῦτ' ἰ- -ηρλδεο εδ τρεισαε --τ a n id e viri sine dubitatione doctissimi P. Leopardi Emendat. lib. V.

p. a. In eodem versu in MS. l. legitur inreuota vineκρυπlare.

. 476. Bismis ἐρευώμενJ Si Moschopuli interpretario accipienda te gendum ἐρ--ον. Tradit enim Hesiodo positum esse pro μανιων. Idque esse abundantem, ab histi quod significet copiam divitiarum. Per transsationem a stomacho petitam , qui non ructet nisi cibo sit repletus. Sed haec perquam dura est translatio 8c inconcinna. N S. Vossianus legit βιοτου αἰρευώνον , victu fruentem. Quae quin vera Hesiodi lectio sit nullus dubito. Est constructio Attica, ut ἔφαγε F του.

qua lectionem vulgatam etiam tuetur Moschopulus. Videtur confir- . mare Proclus, qui e. -- si vis iiserio, sicut de Tetetzes, qui με- εμ, ανεν me ζ μυιο α ἡ γει exponit, quamvis apud hos etiam legatur ἔρωψ M. v. 4 7. Eυν-ν J Repone ex Proclo. Moschopulo, Eustathio, Mantiquioribus nonnullis editionibus, aυαθέων, bene instructus cibis. Vidit Ze D. Heinsius 8c Isaacus Casa ubonus ad Athenaeum. F. 479. Εἰ δέ - ῆιλιοιο πε-ἰς κ ηι J Per υλιαμ πονας hie intelligi liquido constat. Uertendum ergo : s brumιs araveris. Cic. II. de Nat. Deorum c. r. Solis aecessiιs discessusaue sol illis Mu-miaque cognosici. Veteres solstitium aestivum ων' o solstitium dicunt: quod vero unigo hibernum solstitium appellatur, melioris aetatis Scriptores appellant brumam. V. 48o.-ά ἡ ιι J H ιδ ον ἀμιῶν non est, quod omnes Graeci Latinique volunt,sedere in metendo propter culmorum raritatem re brevitatem. Non vidi Intei pretem , qui hunc locum intellexerit. Η Ηννον ἀειῶν est tempore mestis, clim alii occupantur de exercentur in demetendis fle congerendis isugibus . otiosum esse , nihil habere Quod agas , quia ager nullos tulit fructus ob serotinam arationem. Graecis enim di Latinis Mere est otiosum esse. Demost. Philipp. II.

ne gerenda se nobis serunt quavi Philippo, qua sum signi ationes bene

etersos ac singulos couservastis, nunc amissis vestris sedetis. Bacchylides:

56쪽

quo Homerus vi ans, non est sedendi tempus. Iliad. ω.

enim indignantur sedentes, neque possunt continere cupidos pugnandi Gracorum reges. Cic. pro Rosc. Cum jam proscriptionis mentio nulla fieret, eum etiam ii qui antea proscripti eranr, sederent , nomen resertur

in tabulas S. Rositi. Id. in Pison. An potest ulla esse excusatio non Δ- eam male sentienti. se sedenti . dormienti in maximo reipublica metu Uuli' In Verr. Ast id sedes Verres ' quidspectast Lib. XVI. epist. ad Fam. 3. Iis enim ventis iuhinc navigatur, qui si essent, nos Corcyra non sedaremus. Sic & desidere, di residere: hinc deses, reses, desidia. Terent. Frustra ubi totum desedi diem. Sueton. Iul. A quo ad arcessendam classim in Bith iam missus, desedit apud Nicomedem. v. 48ς. Εἰ δέ κεν -'-J MS. I. deσαις. V. 49o. Gυ- όψα o -τη-J ΜS. I. προαρημ nωφαμγ. ΜS. II. δεπφαρήβ. Scribendum, ἰ φαν Ζοι quod & Guietus monuit.

v. Φ93. Παρ η' γα --J Interpretes : Prateri autemaneam sedem. sed vertendum : o cinam arariam . seu ferrariam quae omnibus patebant, in quibus solebant pauperes confabulari, quin didormire. Homerus Odyss. F. vocat χαλκώῖον δε υν, ubi Melantho ad Ulysiem, quem pro mendico habebat: Ουδ' ἐΘaλμι ι δειν γαλκέῖον as δέ κεν ἰλών

Non vis cubitum ire in fabri ferrarii ossicinam, aut aliquam tabernam. Utinde ibi Eustath. enim hie idem est quod δει - , Ossicina,

taberna, locus ubi commoramur. Noster alibi: γευγειτ δε σκιερους νι, ἐπ' d κώον. Fuge opacas domas ct matutinum somnum. Hinc ,κειν est commorari in aliquo loco. Hesych. , κει, isίλν , ομοιεῖ sunt porticus , hasilicae , tabernae , aliaque loca publica in quibus Otiosi cons bulandi causa eonveniebant. Latini vocant stationes. Plin. II , ep. 9. Prenso amicos, supplico, ambio domos, flationMue circumeo. Sueton. Neron. 37. Salvidieno Orfito objectum est quod taberem tres de domo sua circa forum civitatibus ad sationem locasset. Posterioribus temporibus scholas dixerunt, ut multis docet Vir summus , Thomas Retinnesius ep. 36. ad Rupertum. Tales λ μ 3c stationes Athenis trecentas & sexaginta fuisse Proclus ad hunc locum testatur. Quod nemo mirabitur qui meminerit Atticos fuisse valde garrulos , novaque audiendi praecipue de aliorum vita di rebus percupidos. Dieaearchus e. m. ιμ-GI . AUιυι--ῖς λαλιαῖε, - λει. συφα

Diuitia

57쪽

Dδεψε, παρ τηρητο π ξενικων βιών. Athenienses sunt uvie dediti imiambus confabulationibus, occulti, s ophanta, exploratores vita aliorum. quod confirmant erregie verba Lucae in Actibus Apostolorum. A' ου--Aι δ. - τες σί ἰmJηλοῦν - ειε μεν ἔτερον εὐκοπουν ῆ λέγειν πάκέειν κρανόπρον. Athenienses autem omnes is inquilini peregrini nulli alii rei vaeaoant , nisi aut Leenssis aut audiendis rehus novis. Probo v

ro hic lectionem, quam ex antiquo codice primus prodidit G. Can-terus. ἐπικλέα ux . E im agnoscit quoque codex Uossianus primus cum interpretatione Θιρμί. ἐφλυα,- . v. 499. Καώ εδυσλιξαυ ωμὼθ Latini Inferpretes in recentioribus editionibus : ansmum suum inervat. perabsurde quanto rectius antiqui re S : mala versat in animo. Προσλέγω κακὼ est κα- ῶν Ast. ἐαυτοῦ ut recte Graeci magistri. nimirum cogitare de furtis, latrociniis, sacrilegiis a itaque m lis vitam tuendi artibus , ad quas compellit paupertas, quae crimina suadet ingeniis , ut Claudianus ait. Sicut autem λέγω, λόγω, cto λίνα σου, . φημὶ , sic & υροσώ-γω, non solum de orition , sed dc ratione dc cogitatione dicuntur. v. so 2. Δεικνυa A δμώεω3 3 Praeclare D. Heinsus docuit δεικνυε νhie esse disere. Sic & Latinis ovendere. Cic. V. ad Fam. 32. Ckm mihi spe ostenderis te accurati me nostrorum temporum consilia fi eventus litteris mandaturum hoc est, dixeris, declaraveris. lib. IV. ep. r.

Eadem omnia qua a te de pace is Hispaniis dicta hunt ostendi me esse dicturum. Lib. l. ep. 9. In eo ipso quod te sandis esse facturum , h. e. dicis, s ribis. Sallust. Jugurth. 3 o. Multa seuperba dierudelia facinora nobilitatis ostendere. commemorare. C. Nepos Epaminond. Mic thus uaminondam eomenit, ct eausam adventus Diomedontis sendit. pro Θθε S. I. Θέρουε. v. so8. Μ m M Ja -αJ Hunc locum optime exposuit vetus Sch Iiastes Nicandri ad Theriacῶ, ν. 616. qui contendit μιέρυυκε hic esse et iuditur , constrin Titur gelu terra , ἐκτιδί -νω - κρομνωra σαν Καλ- ιδ α μα- σφαλισιδ . quod omnia hyemis tempore elausa dc con-nricta trigore rigeant. Vide Proetum quoque ad hunc locum. Ompheus in deseriptione hyemis , quam Hesiodum hic aiunt esse imitatum:

Multa de eaelo θ erebra o nubi ous Tune iucidii fuis ct abis arboristis montis que is rupibus , hominibus moestis glacies , or erunt adspectu tristes. Illa enim assigit ct animalia m montibus neque mortales prodite ex aditus possunι, quia membra uruntur friuore acri, geluque membra

58쪽

bra eo inguntur. In tertio versu scripsimus seut apud Poetam αμώδηοι νύκns, tristes noctes. Latinis, tristis hyems. vulgo legitur sine sensu : Sed hoc vitium D. Heinsium quoque deprehendisse postea cognovi. v. so . - Est exstruite Mes, tuguria. υλιαὶ enim& υιλιοὶ sunt aediculae . casae. sic &. supra v. 3os.

Vt tibi a te eoPecto victu impleantur tuguria. Quamvis proprie ibi diei de horreis Veteres notent. Hesych. Κἀ- - εὐπλῆ an μ, . Idem : εἰ μικροὶ οιυι κρολιμ έ νωλολα. Uulgo nidos componite vertunt. Novi apud Latinos interdum etiam nidos dici tenuiores ardes, di quosvis secessus, sed in versisne praestat propriis uti vocabulis. U. y Io. ΠιλναJ Μ S. I. mλδνα , II. Codex : mlνα. quod non imis Probem. Hinc miνας apud Homerum , teste Eustathio , est 'πὶων. Et orabis. Hesych. mὶ 7. ἀπli, Micii. v. s I 3. A Μια m-τ Qeας ἐων Non intellexerunt hujus Ioel sensum Interpretes, cum vertunt: quas nihilominus frigιdus exi-sens pεrsat. Uerte . sed is has frigidus valde per t. N, hic ut saepe apud Poetas pro τέ-ν. Quod & latosthopulus monuit & auctor glossarum ineditarum codicis Viniani. δεκάπeνα &-vulgo interpretantur hirsuta. Sed Latinis non dicuntur hirsuta quae villosas habent cutes, sed quae setosas, ut porcorum. aprorum, echinorum. Cie. de Nat. Deorum : Suarum animantium alia coriis tecta sunt, alia villis vestra, alia spinis hirputa.

Mαλκιμ. Cratis correctio in Hesiodo probata. Procius correctus. Crates Mallotes. Nὶι. Hesiodus leviter

Rursus Polluci duo loca restituta. . Δ

.s 7. T νεα ἐπηεπαν--αυτωνJ E misανή πιθι Latinis Inter- pretibus sunt annui villi. Sed Graeei erant audiendi qui bene explicant δ-Mq. ἡ χωλειπουι- , minava, villi densi . spissi, quibus opponuntur rari. E mum s saepe eit amuens, copiosus. He

59쪽

Po pus h eme suos comedit eirros. Hae significat: Tt ore hiberno quanMdo exulis Polypus Dum pedem arrodit. Quod Hesiodus κήα -λι -nti

hoc Antigonus πλεκννας nominat, miles vero M AElianus πλουιμους. Inde proverbium cujus Hesychius meminit: Πελιδίκα ράττοέω ν --φαέν. Observa tu verδ dignum est quod notavit Moscho Pulus ἀνέμεν esse Lacedaemoniorum vocem , Sicque eos appellasse

v. 31 . Κυανέων άν AJ Κυκn quidem proprie est caeruleus, i ρομμειδ a κ . Κιαν enim est color caeruleus: sed saepe etiam poni

I ruare terra habitatores quidem eorpore sunt nigro mirὲ pingues. v. s28. Παιan nomJ Non vertendum universis Graecis, ut vulgo, sed simpliciter Graecis. ΠαιέχMisas enim tempore Hesiodi, Homeris Archi-

60쪽

Archilochi appellabantur Graeci ad differentiam E'naticiis proprie siedictorum. Hellenes autem tum temporis cluebantur Phthiotidis incolae, quod nomen acceperunt ab Hellene Deucalionis filio, qui illius partis Thessaliae Rex fuit. Ante hunc nominabantur Γe iam, quod Latini retinuerunt. Hinc Homerus Achillis populares & su jectos vocat Myrmidones & Hellenes. Achilles autem imperabat Phthiotidi. Hi itaque cum proprie dicerentur Ereliqui Gra etae populi dicti sunt Πανέλλίωνι. Vide Thucydidis prooemium, Str honem lib. VIII. Apollodor. lib. I. Biblioth.

v. y3o. Aveo Suidas : μυλιοων τε, θρίωςisu. Proetus: διέ συι φθέ,m inra F, Ut apud Phaedrum : Mnseaeontracta frigore. Ahi tamen omnes μιλιαν putant esse κινοῦν ησυμόδόν-ς- .vrerensio , quod Matthaeo est βρυθώς όδε-ν. Tertulliano frendor dentium. Sed frigus ferarum aeque ut hominum dentes colligere quis vidit, quis tradit Mallem itaque cum Crate

δαναμ, ummo . Ut Etymologici magni

Vertit Caesar Germanicus: ne rigor, aut rapidus ponto tune incubat Auster, Tarda ministeria. o nautis tremor alligat artus.

Ad hane quoque lectionem puto pertinere Procli expositionem illam, 6 συμυφειν etc. Sic lege, non λεφθίνως. Apud eumdem corrupte quoque legitur coice os , pro Κρον s. Cratis enim Mail tae Grammatici Pergameni celeberrimi, qui Aristarchi aemulus fuit di perpetuus adversarius, haec est lectio, non Isocratis. Et mologi ira agni auctor Μυλιόωντες πAsm- - χίλη κινῆνωέ. γλ i. ς αμαννπς, : -η μυλαι σμγ-πις. Κ, mc A V Δαλκιο-os. E MA si α, μὴ εχιν δι-α- N em Q. T. ς 3ς. Nι α Maatain J Omnes tradunt νίφα dici per γλυπia pro νιφαδ. . quod mihi nulla ratione probatur. Non dubito esse accusativum verum obsoleti nominativi H ψ. νι es, unde Latinum nix. Hoc quidem nomen interiit ut infinitae aliae omnium fere linguarum origines , de quibus vide eruditam di arriben doctissimi Christiani Dau-mii nostri. Ab hoc antiquam νιψ est ν ω, εc νιφοδεῆm Ab-σ ia

Antholog. Alpes nive conspersae. v. y37. Xλαῖναν πι ροαλακίω J MS. II. κλαῖναν-μυαλακίo. Sic metro consulitur. Glollae MS. exponunt m P. recte. Latinis dicitur laena non chlaena, ut Hesiodi Interpretes. Erat vestimentum crassius quo utebantur ad arcendos imbres & frigus. Varro IV. de L. L. Lana quod de lana multa. Duarum enιm tuarum instar : ut iantiqui simum mulierum ricinium , sic Me duplex virorum. Sed in v

riverbio labitur Romanorum doctissimus. Est enim laena a Graeco