장음표시 사용
161쪽
Exemi,li, sordidi simul et sit niptiiosi hominis Λvitum monot, ut sordium ot luxtiriae societatem fugiat. Talibus monitis magnam addit vim ingenua quaedam indignatio, et animus iis os nSus, quae ab honestato abhoi rent. Ed. C. PLINIUS A vlTO ' SUO s.
LONGUM est altius repulcro, nec refert, quernad modun
acciderit, ut homo minimc familiaris coenarem apud quem' illam , ut sibi videbatur , lautum et diligentem; ut mihi, a sordidum simul et sumptuosum : nam sibi et paucis optima qui aedam; caeteris vilia et minuta ponebat. Vinum etiam parvulis lagunculis in tria genera descripserat, non ut potestas eligendi, sed ne jus esset recusandi; et aliud sibi et nobis, aliud minoribus amicis nam gradati in ami-3 cos habet). aliud suis nostrisque libertis. Animadvertit qui mihi proximus rocumbebat, et an probarem interrogavit. Negavi. Tu eryo, inquit, quam conburitidium sequeris p Eadem omnibus pono. Ad coeuam enim , non
VI. to. Iunius Avitus frater sorgan fuit Ililii Aviti, cujus inor- . tum luget, V, ΕΡ. 9. ED.
Diiseentem. tigillem , quem hodie oeconomiam vocatit. Saepe ita
optimi quique. Vid. Cic. in Verr. IV,
2.3. G. - Illa toric. ad Herculi. IV, di 5 , dilipentis est accuriata Conserea
tio suorum. Cf. thid. IV, 34. S. a. Et aliud sibi et nobis. Sic etiam
Rom. II. - COrtius ex Medicis :ialitiae sibi et nobis. Placet. S. 3. Eadem omnibtis Pono. Rom. Repoudi : eadem omnibus pons, ut Medi c. H. - Respondi vix putem hie e margino in textum irrepsisse-Vid. Cortium. S. - . E civ m. Bene CelIarius al- , ludi ait ad ετυαρ, . Est Enim cc nuquasi notum communis cibus, quem sere cum hospitibus capiunt lautioros : nota autem est, qua distinguuntur inter se alioquin similia. G. - Quidni ita : ad caeniam invito, ut cum eonvivis communi gaudio delecter, non ad notam, non ut quosdam igia iniose notem , et
distiugnam cibis et vino inaeqitaliter
162쪽
ad notam, moim : cunctisque rebus en uo, quos mensa et toro requrioi. Etiamne libertos p Etiam : conoiciones 4
enim tunc, non libertos, Pulo. Ea ille : nagno tibι comstat. Minime. Qui feri Potest ρ Potest: quia scilicet ti- horti mei non idem, quod ego, bibunt, sed idem ego quod liberti. Et, hercule, si gulae tempereS, non est oneroSum, s tuo utaris ipse, communicare cum pluribus. Illa ergo reprimenda , illa quasi in ordinem redigenda At, si sumptibus parcas, quibus aliquanis rectius tua continentia, quam aliena contumelia, consulas. Quorsum haec Θ Ne tibi soptimae indolis juveni quorumdam in meria luxuria Specie frugalitatis imponat. Convenit autem amori in te meo, quoties tale aliquid inciderit, sub exemplo praemonere , quid debeas fugere. Igitur memiato, nihil magis esse vidi ptandum, quam istam luxuriae et sordium novam societatem: quae quum sint turpissima discreta ac separata, turpius junguntur. Vale.
adponendis. Mox enim alienam conis tumeliam commemorat. Ε. - Mihi
quoque Cellarii ratio argutior quam
verior videtur. Caeterum notam de animadversione censoria capiam. S. Quos mensa et toro reguaMi. BOm. Quos tora et mensa inquapi. Sed toro equari plus Est, quam mensa, idemque postponendum. H. - m. rus, lectus triclinaris. M.
Conrictores lune enim. H. - Ρraestat
hic ordo. S. - Sed idem ego, gnodliberti. BOm. Sed idem ego , quod et liberti. II.
s. Et Hercule. Rom. Et meli secule. Η. - Quo utaris ipse, communicare cum Pluribus. Rom. Quod ut ris, communiciare eiam pluribus. Non
adest ipse. H. ἀ6. Quorsum hoc p Rom. Quorsus hine' H. - In mensa luxuria. Rom. mismensa luxuria. Η. - Ridiculus error , alios quoque libros obsidens. Vid. Cortium. S. .
163쪽
arrat triumphalem statuam Spurinnae Ob roes h ne gestas, otiam filio ejus destructo aliam, solatii causSa, positam csso. Plura dicta sunt oratorie. Etiam disi Ositio Placci. ED. C. PLINIUS ACRINO SUO S.IIgni a senatu Vestricio Spurinnae, principe auctore, triumphalis statua decreta est : non ita, ut multis, qui nunquam in acie steterunt, nunquam castra viderunt, nunquam deni pie tubarum sonum , nisi in spectaculis , audierunt : verum ut illis, qui docus istud sudore et san- , guine et sactis assequebantur : nam Spurinna Bructorum regem vi et armis induxit in regnum : Ostentatoque bello,
serocissimam gentem quod est pulcherrimum Victoriae ges nus) terrore perdomuit. Et hoc quidem virtutis praemium; illud solatium doloris accepit, quod filio ejus Cottio, quem
amisit absens, habitus est honor statuae. Rarum id in juvene : sed pater hoc quoque merebatur, cujus gravissimo 4 Vulneri magno aliquo somento medendum suit. Praeterea
2. Bructerum. Vid. Longol. ad Tac. Gerinan. c. XXXIII, P. II 2. S. - Bructeri intra Rhenum, I.uppiam
bant. G. - Induxit. Cicero, opinor , scripsisset re ait: si quidem hic de re et ione agitur. S. - intcntatoque bello. intentat hellum , qui copiis eductis id minatur. E. Ferocissimam gentem. Ipsos Bruct ros , Populum Germanicum. E. 4. Fomento. I xx pice dicitur dosolatiis, quae vatiuit ad leniendo animi dolciros. ED. VII. i. mri a senatu. Rom. Herea senatu. H. - Recepit Gieri gius ,
parum sibi constans infra II, I 4, 6, ubi here, item in libris repertum , contempsit. Vid. I.aurenberg. Antiquar. h. v. Vossius de Analog. l. LU, c. T9, init. Clav. Cic. h. v. S.
- Statua decreta est. Rom. Statua deerata, sine est. Η. - Nunguiam . . . tubiarum sonum . . . Gudierunt. τῶς μη περtσεσαλπισμευοις. Plutarch. Morat.
clici solebant Orna monta et primita fortitudinis. ΕD.
164쪽
Cottius ipse tant clarum specimen indolis dederat, ut vitarius brevis et angusta debuerit hac veluti immortalitate proferri: nam tanta ei sanctitas, gravitas, auctoritaS etiam, ut posset senes illos provocare virtute, ciuibus nunc honoro ad; D piabis est. Quo quidem honore, quantum ego Sinterpretor, non modo defuncti memoriae, et dolori patris, Verum etiam exemplo prospectum est. Acuent ad honas
artes juventutem adolescentibus quoque digni sint modo)
tanta pra=inia constituta : acuent principes viros ad liberos suscipiendos et gaudia ex superstitibus, et cx amissistam gloriosa solatia. His ex caussis, statua Cottii publice ii laetor, nec privatim minus. Amavi consummatissimum juvenem tam ardenter, quam nunc impatienter requiro. Erit orgo pergratum mihi hanae essiigiem cius subinde intueri, subinde respicero, sub hac consistore, praeter hanc Commeare. Etenim si defunctorum imagines domi positae r dolorem nostrum levant , quanto magis ope, quibus incoleberrimo loco non modo species et vultus illorum, Sed honor etiam et gloria resertur λ Vale.
5. Digni sint mo . Rom. Ut illani
sint modo, i mutis eleganter. H. Muent princi es, etc. nom. Acuent principes et iros ad liberos suseipiendos et inuria ex superstitibus, et amissistam orias Ooliatis. Emendatius, quam vulgo , et ex ramissis ... solutis.
Νam ad suscipiendos liberinaremtes acuunt , non ex amissιs , sed amissis liberis gloriosa solitia. Solatiara ea re fiunt, qliae ipsa est solatici rei liberis vir ro amissis orbis Pareuintibu nihil est solatii. I,ib. I , π.
I, 2. . Nam utcunque in illis, qui morbo siniuntur, maguum ex ipsa necessitate sol liuin est.. Tacit. Ann. l. III, OP. 6. . . Convem erecenti dolore luctum et ex maerore inlatia : . tibi Tacitus maerorem et lacrimas inter inlatui luctus refert. Itaque Praepositio ea, praeeunte Romano exemplari, delenda est, ut
intelligantur solatia, quae reliqua sunt parentibus , qui lii ros amis
runt. H. I. Quianto magis e r. BOm. quianto moxis - Ita et Cortius. Bene. S. -- Sed honor etiam et gloria. nom. Sed honor et gloria. H. - De munci.
cultu v. Plin. H. N. XXXIV, 4. Di.
165쪽
Ad Laritim lacum rusticari mptat. Duas imagines haec epi tota habet, vitae otiosae, et negotiis impeditae. ED.
ST Es p an piscaris p an venaris p an simul omnia λ Possunt enim omnia simul fieri ad Larium nostrum : nam lacus piscem, seras Silvae, quibus lacus cingitur . studiam altissimus iste secessus, affatim suggerunt. Sed Sive omnia simul, sive aliquid sacias, noli possum dicere, in deo: angor tamen, non et mihi licere, quae sic concupi Sco, ut aegri vinum, balinea, sontes. Nunquamne hos arctissimos 3 la lueos, si solvere negatur, abrumpam Nunquam, puto: nam Veteribus negotiis nova accrescunt, nec tamen priora Peraguntur : tot nexibus, tot quasi catonis majus in dies Occupationum agmen extenditur. Vale.
VuI. Inscripta Bom. C inio Ru- mallent. H. - Ut orgri vinum, etc. D. H. Quasi proverbio utitur, ut signis-I. rium nostrum. Comum cet, se ardentissime concupiscere. patria Plinii nostri, Lario laeui ad- Sic Epist. VII, as, de aegroto et b-jacet. G. linea imaginatur et fontes: hcecsummo - Suggerunt. Cortius , quem seis curarum, Fumma votorum. E. . quitur Gieri iis , ex libris suis stig- 3. Nunquiam . . . . ne atur. Rom. geris. Haud displiceisingularis. Vid. Numguamne hos artissimos iraqueos, supra ad I, 3 , 3. S. M sODere negatur, ut editum. H. I. Sed stoe omnia . ote. Bom. Sed Alii : Funquam hos artissimos L 3 De Omnia simul, sipe aliquid facias, queos . . . . t : si soloere non lur.
ut vulgo, non facis, quod plerique Vide Cortium. S.
166쪽
Erucium candidatum Apollinari commendat. In sententiis verbis lite magno impetu prorumpentibus, suum a perspicuitas reperitur. ED. C. PLINIUS APOLLINARI SUO S.
ArexIUM me et inquietum habet petitio Sexti Erucii mei. Adficior cura, et quam pro me sollicitudinem non adii, quasi pro me altero patior : et alioquin meus pudor, mea existimatio, mea dignitas in discrimen adducitur. Ego Sexto latum clavum a Caesare nostro, ego quaestu- ram impetravi: meo suffragio pervenit ad jus tribunatus petendi, quem nisi obtinet in senatu, vereor ne decepisse Caesarem videar. Proinde adnitendum ost in illi, ut aualem eum judicent omnes, qualem esse princeps mihi credidit. Quae caussa si studium meum non incitaret, adjutum tamen cuperem juvenem probissimum, gravissimum,
IX. x. Erucii. Sic Cortius ex MM. alii Eurisii. G. - ueli etiam Ilom. H. - Pro me altero. Not amici πε-
quam illustrat Cortius adii. l. et ad Cic. sam. II, 15, 3. Unum sussiciat Cic. sam. VII , ad Caesarem : . Vide, quam mihi
I, rsuaserim, te esse me alterum . . G. - pollinari. Inteli. sino dubio
I Minitius Apollinaris, consul designatus, cui Martialis, IV , 8 , librum suum misit. ED. a. Liatus claseus concedebat ius veniendi in Senatum. Augustus S natorum litteris, una cum virili toga latilinelavum sumere Permisit. Quin adeo splendidorum equitum liberis, id honoris contigit. ED. - Meo suffragio pereenit ad ius tribuniatus p tendi. nom. Meo suffragino proeMe nisadius tribunatum petendi. Recte Prim it. Ius tribuit tus petendi non impetrandum erat ab imperatore: utile alios vero Petere non licebat, nisi id a principe indultum fuisset. H. - Tribunatum etiam Cortiana ex Mediceo. Saepe sic libri fluctuant. Vid. Interpr. ad Liv. I, I9 , 6; I, 53, 3. S. - De Pisse Cresarem. Gmmendando homine, quem Senatus
indignum honoribus iudicet. G.
3. Adjutum tamen cuperem. nom. A Dium tamen cuperes, Perperam. u.
167쪽
eruditissi inutia, omni denique laude dignissimum , et qui- 4 dem cum tota domo. Nam pater ejus, Erucius Clarus ,
vir Sanctus, antiquus, disertus, atque in agendis caussis exercitatus, quas summa fide, pari Constantia, nec verecundia minore defendit. Habet avunculum C. Septicium,
quo nihil verius, Nihil simplicius, nihil candidius, nihil
5 fidelius novi. Omnes me certati an, et tamen aequaliter amant : Omnibus nunc ego in uno reserre gratiam possum. Itaque prenso amicos, supplico, ambio, domos stationesque circumeo : quantumque vel auctoritate, vel si gratia valeam, precibus experior. Te quoque obsecro, ut aliquam oneris mei partem suscipere tanti putes. Reddam Vicem, Si reposces : reddam et si non reposcos. Diligeris, coleris, frequentaris : ostendo modo, velle te, nec deerunt, qui, quod tu Velis, cupiant. Vale.
4. Aam Pater Uus, etc. Brani. Aiam pater ejus Erucius cliartis sanctua, antiguus. inseritis, atque in agendis caussis. H. - SerdaeIaduin eum Corintio : Nam pater ei. Vulgatam ejus vel aures respuunt. Mox pro exercia latus. Ex Ῥta Brummeri exercitus,
frequenti consusione, de qua vid. aken h. ad Liv. XXVII, 44 , 6. S.
S. Itaqtie prenso amicos. Rom. Ita que prehenso iamicos. H. - Vid. I r
secutus, edidit domos stationesque circumeo. Mdii totum hoc a bire post illa , prenso amicos , sureliaco, otiosum videtur. De stationibus. quae sequuntur, vid. Epist. I. I 3, 2. E.
6. Te quoque obsecro , ut . . .Par
tem. ROm. Teque Obsecro, ut aliquam muneris meipartem. II. - Que et quinque saepissime confunduntur. Mune
ris ex Oneris natum , quod bene m nente Cortio, ultima praeeedentis vocis litera sequenti vocabulo accrevisset. S. - Et si non remsces. Cortius ex Mediceo reposcis. Perperam. Scio, optimos scriptores varia tempora
jungere; sed hic ipsa oppositio suturum flagitat. S. - Qui, quod tu melis, custiant. Rom. Qui, quod velis, cupiant. H.
168쪽
Ad carminum oditionem, saltem ad recitationem, adhortatur. Haecepistola commoto animo scripta ost. ED. C. PLI NIUS OCTAVIO SUO S.Iloni NEM te patientem vel potius durum, ac paene crudelem , qui tam insignes libros tamdiu teneast Quousque αot tibi et nobis inridebis : tibi, maxima laude; nobis, voluptate λ Sino per ora hominum serantur, iisdemque quihus lingua Romana spatiis pervagentur. Magna etiam longaque exspectatio est : quam frustrari adhuc et disserro non dehes. Enotuerunt quidam tui versus, et invito te, δX. Inscripta Oetaolo. Illi Octavio Ruso, cujus carminum cupiditate se ardore scribit Epist. I, 7. E.
r. mminem te Patientem. Rom. Hominem te patiente. H.
a. Inὐidebis, fraudabis. Quoniam is , qui tautata laborat, bona sua non communicat cum aliis, strum cuique non reddit, hona multa impedit, multos bonis guis Privat, Propterea inridere , ut qθρ,tis , de istis omnibus dicitur. G. - Tibi. .
'inlulate. Botri. Tibi minimam lati dem, nobis voluptatem. Hic sibi Romana non constat. Vide ad lib. I, ep. Io, I. Η.- Maa ira etiam. Hoc etiam nunc valde languet. Sesries orationis enim Postularo videtur. HaeC quum scrupsisseiti , vidi et Ct,rtiuin hoc maluisse. Ε. - Non ip e Coi liuq enim onjicit, sod alius vir doctus, cui etiam displicuisse ille reser . N Meerat, quod mestius de hoe sibi Consensu gratularetur: optime enim liabet vulgata. Primam Plinius au sam, cur Getavius libros suos ederμ
debeat, insignem eorum Praestantiam memorat : alteram , quod in magna sint longaque exΝPPetatione. S. 3. Enotuerunt quidam et . Rom. Enotuere qui m tui versus, et inoitote, claustra refregerunt. Hos nisi retra. his in eorptis. M. et . . . claustrra tua fregerunt. Cortius : claustra sua r fregerant odibile Pst, in vulgata ex re factum esse tua, et hoc aleinde mutatum iu sua, utrumqtie vero recte abesse potest. II. - Gierigius cum Cortio claustra sua refrege l.
a meIius ob sensum sibi videri Ernestius adscripserat. Equidem cum H usii gero Boiname lectionem amplector. Livius a Cortio laudatus,
XXXVI, 7, i 3 : . ille quidem serae
169쪽
claustra tua si egerunt. Ilos nisi retraliis in corpus, quandoque, ut errones, aliquem , cujus dicantur, inveni crit. 4 Habe ante oculos mortalitatem : a qua asserere te hoc monimento potes : nam caetera, fragilia et caduca, non minus quam ipsi homines occidunt desinuntque. Dices, ut s soles, Amici mori fere L Opto equidem amicos tam fideles tam eruditos, tam laboriosos, ut tantum curae intentionisque sit scipere et possint et velint: sed dispice ne sit parum 6 providum, sperare ex aliis, quod tibi ipse non praestes. Et de editione quidem interim, ut voles : recita saltem, quo magis libeat emittere : utque tandem percipias gaudium , quod ego olim pro te non temere praesum O. Imaginor enim, qui concursus, quae admiratio te, qui clamor, quod etiam silentium maneat. Quo ego, quum dico vel recito, non minus quam clamore delector; sit modo silentium 8 acre et intentum et cupidum ulteriora audiendi. Hoc fruc-
bestiae vincis aut clausae , et refringere claustra cupienti, regis iram verbis aequabat . . S. - Tua. Sua
Heins. ad Virg. AEn. XII, 835. G.
- Quandoque , ut errones. Quum semel exierint, quam cunquE, RE
rius ocius, invenient, te quidem tacente, qui se auctorem serat. 1 test enim hic retinere vim antiquam et propriam hoc adverbium, quam, monente primum Victorio ad columell. II, 4, certatim deinde restitutam explicatamque videas. Interim negari Don potest, gurari graeso intellectu, ut significet aliquando, olim, positum etiam tum ab aliis, tum a nostro, si minus hic et IV, 13, 6; certe Paneg. X, Set XXVIII, 5. G. - Vid. Horat. Tumollita. de Partic. Cap. CCVII. S. - Ut est nes. Ut Comi arantis esse puto. S. - jus dicantur. Μedicet lectionem, cujus dicuntur. Nolim cum Cortio tueri. Livius I, II; . Plures tamen invenio, qui Romanos ΗΟ- ratios vocent. . Sic plerique codices :duo tamen vocant, quod Cortius, opinor, me non sequente, Praetu lisset. S.
s. Dispice ne. Cicero : considera, ne ι mide, ne. S. 6. Quod ego Olim. .primum . Rom. Quod exo olim prope non temere PV sumo. Male. II. - Proesumere, fi
mere aliquid ante tempus, aut ante alios. ED. 7. Silentium maneat. Ex tacito admirationis sensu, vel ex attentione
cupientium , ut ne quid intercidat, et aures Praetereat. Sed Plinius mox ipse se explicat. Cicero pro Driot MI: . De plausu quid rospondeam 8 qui uolumnquatu, Obstupefactis limininibus , ipsa admiratione Compres
sus est . . E. - Aere et intentum. Non eorum,
qui oscitant stupidi , vel stertunt enain et hi silent. E.
170쪽
tu tanto, tam parato, desine studia tua infinita ista cimctatione fraudare : quiae quum modum excedit, verendum est, ne inertiae et desidiae , vel etiam timiditatis , nomen accipiat. Vale.
Narrat, Ae actore et Tacito, Africae Proconsulem Marium, repetundarum reum, a Senatu damnatum esse. C. PLINIUS ARRIANO SUO S.
SOLET esse gaudio tibi, si quid actum est in senatu dignum ordine illo. Quamvis enim quietis amore Sec seriS. . insidet tamen Gimo tuo majestatis publicae cura. Accipe ergo, quod per hos di .s actum est , personae claritate samosum, severitate exempli salubre, rei magnitudine aeternum. Marius Priscus, accusantibus Afris, quibus pro- consul praefuit, omissa defensione, judices petiit. Ego ct Cornelius Tacitus adesse provincialibus jussi, existimavimus fidei nostrio co venire, notum senatui sacere, exco
sisse Priscum immanitate et saevitia crimina, quibus dari judices possent: quum ob innocentes Condemnandos, interficiendos etiam, pecunias accepisset. Respondit Fronto 3 Catius, deprecatusque est, ne quid ultra repetundarum
XI. r. Insidet tamen animo tuo. R in. Insidit tamen animo itio. H. Perpetua horum compositoriun DOn-
susio. Vide Drahet . ad Liv. IX .at, 6. S. a. Quibus proconsulρω it. BOm. Quibus pro consule premuit. H. Sic et Cortius cum Gierigio , optim rum librorum auctoritate. Vid. Drahenti. ad Liv. III, 4, io; XXIII,3o , I9. Clav. Cicer. h. v. S. - Iudices petiit. Potius apud judices a Prietore datos, quam in Senatu caussam dicere maluit G.
- Conrenire. . . . faccre, excessisse.
Concursus infinitivorum paulo a iterior. Poterat uti hoc loco Bauerus ad Sanct. Minerv. T. I, p. 724. S. 3. Fronto Catitis, Cos. suit eum Traiano. Putant Cornel. Frontonem