장음표시 사용
321쪽
non solum veniam me, verum etiam laudem apud istum ipsum, a quo, ut ais, nova lis, fortasse ut seminae, intenditur, artiitror consequuturum, si haec eadem in actione, latius scilicet et uberius, quam epistolarum angustiae sinunt, contigerit mihi vel in excusationem, vel etiam in commendationem meam dicere. Vale.
Ut femino. Scio quas interpretatim nes admittat ἡ ut. Potest intelligi, tanquam femina , quae consilii inops sit. Verum hoc prudentiae adversa rii repugnat et 11onestati , quam non negat illi hcie ipso looo Plinius. Potest intelligi de jui thus et privilegiis mulierum , et hoC malim. Sed xide tamen, an non commodiussit, si addicant quandoque Ithri, legere similliciter , vom lis fortasse huic femino intenditiam G. - Plane
et certo scire, quem Aensum nunC
illa titsonianis, habeant, non Possu mus prius, quani, qualis illa no lis suerit, didicerit uiis. Interiti Geis sneriana illa susscient. Ε. - Ita interpungo : a quo, ut ais, nom lis, fortasse tit femium, intenditur. Litem intendi a Caecilio, certum erat; eam vero, ut seminae, intendi, Galli conjectura fuit. H.
Antonini opi granimalia Graeca laudat, oX quibus Latine se, sed impari successu, convertisse dicit. C. PI. NI IS ANTONINO ' SUO A.
QUEM DMODUM magis approbare tibi possum, quantopere mirer epigrammata tua Graeca, quam quod quaedam aemulari Latine et exprimere tentavi In deterius quidem. Accidit hoc primum imbecillitate ingenii mei; deinde inopia, Vel potius, ut Lucretius ait, egestate patrii Sermo-XVIII. Antonino. Cons. supra IV, 3. G.
I. Θ vim gynutari, etc. Rom. redam latine remulari et exprimere tentari. H. - In deteritis. etc. Rom. In deleterina tamen Meldit hoc. H. - Menetiam Cortiana. Milii quidem genuinum videtur. S. In via, et elpotius. BONI. Inopia. ac Potitis. H. -Vid. Cori. ad II, I 4 , 23. S. - Ut Lucretitis ait; scit.
322쪽
nis. Quod si haec, quae sunt et Latina, et mea, habere tibi aliquid venustatis videbuntur, quantum putas inesSecis gratiae, quae et a te, et Graece, proseruntur λ Vale.
Ie hινι- omeris Atlaxagorae I, 83 a. patrii sermonis egestas.ηAdd. I, 24o. . Quam Graeci me norant, nee no- Est autem egestas amplius quiddam stra dieere lingua Concedit nobis et gravius, quam G.
Uxoris ingenium et mores, soc ri sorori, quae educaverat, nairitico laudat, et gratias agit. C. PLINIUS HISPULLAE SUAE S.
QUUM sis pietatis exemplum, fratremque optimum, clamantissi inum tui, pari caritate dilexeris, filianique ejus, ut tuam, diligas. nec tantum amitae ejus, verum etiam patris amissi assectum repraesentes; non dubito. maximo tibi gaudio fore, quum cognoveri S, dignam patre, dignam
te, dignam avo evadere. Summum est a Umen, summa
frugalitas : amat me, quod castitatis indicium ost. Accedit his studium literarum, quod ex mei caritate concepit.
XIX. Hispul . Corellii . de quo I. xx et III, 3, itemque IV, 17,
viduae. G. I. Fratremque Optimum. Patrem Calpurniae secundae conjugis Plinii nostri ante Patrem suum Fabatum, quod vol ex hae epistola verbisque quae tractamus apparet, defunctum. s. - δε- tantum αmitin ejus. Rom. Amr tantiam amitin ei, non ejus, quod deterius est. II. - Sic et alii libri. Bene. Saepius confusa et, estis. Vid. rt. ad II, 9, 4. Similiter II, 1, 8 : in Praeterea quod illo tutor mihi relictus, assectum Parentis exhibuit. ae S. 2. Acumen. Animi velocitas , a litas, non semper conjuncta illa cum frugalitate. Sic , Colliruella auctore I, 9, 4 . u vineae non tam L mines frugi, quam acuminis Wrentii exigunt. . S. - Castitatis indicium.
post ipse caussam suam dicit . Non aetatem meam , inquit , aut comus , quae paullatim occidunt ac sene scunt, sed gloriam diligit. . Itaque et eam ex sui caritate sitiinum lite-
323쪽
948 C. PLINII LIB. IV. a Meos libellos habet, lectitat, ediscit etiam. Qua illa solli
citudine, quum Videor acturus. quanto, quum egi, gaudio asscitur Disponit, qui nuntient sibi, quem assen- Sum , quos clamores excitarim, quem eventum iudicii tulerim. Eadem, si quando recito', in proximo, discreta velo, sedet, laudesque nostras avidissimis auribus excipit. 4 Versus quidem meos cantat sermatque Cithara, non artifice aliquo docente, sed amore, qui magister est Optimus.s His ex caussis in spem certissimam adducor . perpetuam nobis majoremque in dies suturam esse concordiam. Non enim aetatem meam, aut corpus, quae paullatim occidunt 6 ac senescunt, sed gloriam diligit. Nec aliud decet tuis manibus educatam, tuis praeceptis institutam : quae nihil in contubernio tuo viderit, nisi sanctum honestumque : quae
et denique amare me ex tua praedicatione con Sueverit. Nam quum matrem meam parentis loco Venerarere, me quoque
a pueritia statim formaro, laudare, talemque, qualis nunc uxori meae videor, ominari solebas. Certatim ergo tibi gratias agimus : ego, quod illam mihi; illa, quod me sibi
dederis, quasi invicem elegeris. Vale.
rarum concepisse praedicat. Nisi cui sorte magis Plaeta sit, illa amae me ita insignire voce et Pronuntiatio ne , ut sensus prodeat hic : amat me solum, niei unius Contenta est. E. 3. Quos clamores. Plausus. Vid.
4. Versus quidem meos, etc. Rom. Versus graidem meos cantat etiamforismat atque cithara, male , Η.-Etiam genuinuui Puto 2 atque natum est ex
iteratione duarum lit rarum. S. - Formatque citiam. Hoc ita intelligo : formam et speciem quandam versibus dat, eos cithara ornat, ut jam magis etiam placeant. Non raro for re ita dicitur, ut adjunctam commendandi aut ornandi notionem habeat, inprimis de oratione. E. - Ιmino simpliciter est, ad sonum citharae modulatur. Vide, printer interpretes ad h. l. , Forcellin. Lex. h. V. S.
s. Non enim reditatem meam. Rom. Non retatem meam, sine enim. II. 7. Nam quum matrem, etc. Rom. Nam gratim mirem mea mparentis mc
dilexeris: me a pueritia. omisso gumque. H. Placuit visa diaeteris Cortio et Gier ior nec ego refragor, MaIlem tamen diligeres. S. 8. Me quoque Pro meque est e Coninjectura Casaubor . ED. - Quasi inoiaeem elegeris. Sic et Rom. H.
324쪽
De libris Maximi cum laudo eorumdem iudicat. C. PLINIUS MAXIMO ' SUO S.
QUID senserim de singulis libris tuis, notum tibi, ut quemque perlegeram, seci. Accipe nunc, quid de universis generaliter judicem. Est opus pulchrum, Validum, acre, sublime, Varium, elegans, purum, figuratum, spatiosum etiam, et cum magna tua laude dis fusum. In quo tu ingenii simul dolorisque velis latissime vectus es, et horum uminaque invicem adjumento suit. Nani dolori sublimitatem et magnificentiam ingenium; ingenio vim et amaritudinem dolor addidit. Vale.
. ' De Maximo vide ad H, π.I4. M. I. Quid senserim , etc. Bom. Quid senserim de singulis tuis lGris. H. I. inus pulchrum. Pulchrum, si certam notionem quaerimus, apud
Plinium sere halint laudem utilitatis, et honestatis, quae h. l. ad argumem tum res res possunt. Cf. Ep. III, 3. - Varium, rerum vicissitudine, qiue laedium legendi tollit, τοποiκαοv
emendatum, latinum. Vid. Cic. deor. III , 8 et Io, et Brut. LXXIV. ubi inquinate loqui contrarium illi
puritati vitium commemoratur. E.
- Vectus es, etc. Bom. Vectris es thorum utrumque in cem a timento
feeit. Male hoc profuit. II. 3. Sublimitatem et magniscentiam. Capies de splendidis sententiis et
verbis. ED. - Vim et amaritudinem. Quam vocant Graeci, aeriamoniam vehementem ac mordacem, quae ad iram, invidiam, reprehensionem, severitatem, Pertinet. G.
325쪽
Helvidias sorores, a partu exstinctas, desset. C. PLINIUS VELIO CEREAM ' SUO s.
TRISTEM et acerbum casum Helvidiarum sororum la Utraque a partu, utraque filiam enixa decessit. Afficior dolore, nec tamen supra modum doleo. Ita mihi luctuosum videtur quod puellas honestissimas in flore primo kecunditas abstulit: angor insantium sorte, quae Sunt parentibus
statim, et dum nascuntur, orbatae: angor optimorum ma-
I ritorum, angor etiam meo nomine. Nam patrem illarum doeiunctum quoque perseverantissime diligo, ut actione mea, librisque testatum est, cui nunc unus ex tribus liberis superest, domumque, pluribus adminiculis paullo ante sun-ii datam, desolatus sulcit ac Sustinet. Magno tamen tamento dolor meus adquiescet, si hunc saltem sortem et incolumem, paremque illi patri, illi avo sortuna servaverit. Cujus ego pro Salute, pro moribus, hoc sum magis anxius,
et actione libriaque, quos deinde s3 , commemorat, agit infra lib. IX, Epist. 13. G.
- Utraqtie a Partu. Rom. Utraque Partu. sine PraePositione. H. a. Ita mihi Mettiosum audetiar. Etsi ita omnes adhuc odiderunt, neCaliud ii iiiiquam in scriptis reIieri tiar : aprrium tamen est, Plinium scripsisse, Id mihimettiostim Tudetur.
Non supra modum se dolere dicit rs quiliar, quid luctuosissi mrim PN-tet : tu stremo quid solatio sit, exponit. H. -Vulgatam Gieri gius ita tur loeci Tulliano Vorr. I, Vid. Clav. Cicer. S. 3. Defunctum. Intersectum a Domi
tiano. ED. - Domumque . . . sustinet.
Unus ex tribus liberis gentem et sa- miliam sustinet. Hanc sententiam ornat e domus est familia , hancIun- tam n patre, liberi tanquam admianicula sulciunt ac sustinent. E. Hac imagine tisi sunt Graeci; exempli
gratia, Euripides Iphigenia Taur.
326쪽
quod unicus lactus est. Nosti in amore mollitiem animi smei, nosti metus. Quo minus te mirari opportebit, quod plurimum timeam, de quo plurimum spero. Vale.
4. Unicus factus. Metuebat enim, ne sorte hunc jam unicum filiolum nimius ainor matris, ut sit, corrumperet. Ε. - Rom. Qtiod unicus est. Deest factus. quod abesse quidem potest, nec tamen unius exemplaris suffragio damnandum videtur. H. Desolatus, solus relictus. Ela . 5. Mollitiem animi mei. Rom. mo sitiam a. 171. H.
Iunii Maurici graviter et sortiter dicta. C. PLINIUS SEMPRONIO RUFO SUO S.INTERFUI principis optimi cognitioni, in consilium adsumptus. Gymnicus agon apud Viennenses, ex cuiusdam testamento, celebrabatur. IIunc Trebonius Rufinus, vir egregius nobisque amicus, in duumviratu suo tollendum abolendumque curavit. Negabatur ex auctoritate publica secisse. Egit ipse caussam non minus feliciter, quam di- α serte. Commendabat actionem, quod tanquam homo Romanus et bonus civis in negotio suo mature et graviter
XXII. I. Grmnici amnes, in quihus athletae seu palaestruae Certabant, ut Romae, ita et in Provinciis age-hantur. ED. - Vienna, urbs Au brogum in Gallia Narbonensi . eo Ionia romana. Trebonius sorte idem, ad quem VIII, ep. I 8. ΕΙ . - umMiratu. Du-riros in coloniis et municipiis eo loco suisse inter decuriones, quo in Senatu Bo- mauo Consules, notum. Laudarunt
jam hie viri docti Sigonium de jure
Ital. III, 4. G. - Rom. In duum ratu loliendam. Abest suo. H.-Deest in aliis quoque libris, Ouiisitque Cortius. Et potest commode abesse: saepe tamen aum additum est, ubi tuto omitti potuisset. Vid. Drahenti. ad Liv. ΙΙΙ, 8, 8. S. I. Maliare et Ura teri Macrob. M-tum. V, I : Sunt, inquit, stili di- cecidi duo, dispari ritoralitate diis versi. Unus est muttirus et piatas, qualis L. Crasso assignat UT, Elc. Iam de eodem Crasso Cicoro Bruto
XXXVIII : Equidom Crasso nihil
327쪽
loquebatur. Quum Sentcntiae perrogarentur, dixit Iunius Mauricus quo viro nihil firmius, nihil verius) non esse restituendum Viennensibus agona : adjecit, Vellem elia 4 Romae tolli posset. Constanter, inquis, et fortiter. Quidni Θ Sed hoc Maurico novum non est. Idem apud Nervam imperatorem non minus sortiter. Coenabat Nerva Cum paucis. Veiento proximus, atque etiam in sinu recumbehat. s Dixi omnia, quum hominem nominavi. Incidit sermo de Catullo Messalino, qui, luminibus orbatus, ingenio saevo mala caecitatis addiderat : non verebatur, non eru Seebat, non miserebatur : quo Saepius a Domitiano non secus ac tela, quae et ipsa caeca et improvida seruntur, in opti-6 mum quemque contorquebatur. De ejus nequitia sangui-
statuo seri potuisse per eius. Erat Summa gra itas , etc. E. 3. Vellem etiam Romer.Viri graves semper ludos publicos . otii, luxuriae, libidinum ossicitias vel contempse runt, vel reprehenderunt: et tristiani otiam detestati sunt, ac d Onum
malorum consistoria dixere. G.
5. Dixi omnia. Satis tibi jam d scripsi hominem , quum nominavi. Impotentem adulatorem et gratia principis abutentem colligas ex Iuvenalis III, i 85 et VI, II 3. Cum Catullo Messalino jungit IV, II 3, ubi Senatum Domitiani recenset de
magno pisce convocatum, Et munmortifero prudens Veiento catullo , qui mox caecus adulator ab eo voca
tur. Dieit deindo talem sententiam Veiento, unde inter principes adulatores fuisse intelligas. G. 5. Catullo Messalino. De quo modo ex Iuvenali. Unde probari possit, et esse eum ipstim Catullum, cujus Cyrenaicae praesecti crudelitatem in Iudaeos , et miserum vive exitum enarrat Iosephus de Bello Iud. 7, exu. nescio. Ingenium quidem convenit, nec repugnant tempora. Inter ded cora seculi Domitiani refert etiam Messalinum Tac. Agric. cap. 45. G. - Mala eceritatis. Non physica , ut distinguunt hodie , sed moralia, quae statim sequuntur, quod none besceret, etc. Iuvenalis aliter, sed amare non minus de eodem limmine IV, Ii 3, Qui nunquam nausinsurabat amore pueli P. G. - Plinius hoc vult: in Messalino ingenii saevitiavi creeitate etiam auctam sui ser
itaque non verebatur, non emb. Nam hi animi motus oculorum usu maxu
me adjuvantur. Qui usus si tollitur caecitate, ipsum hoc adiumentum tollitur : homo saevus tum multo sit
saevior. E. - Non erubescebat , etc. Rom. Non erubuacebat, non misere batur. Quo sorpius a Doniatiano, et in sine sententiae contorquebatur. Semper et aliis locis PIinio miserari P -
ius in ore suisse reperio, quam misereri. H. 6. De ejus nequitia san inariisque sententiis. Rom. De hujus ne itiari aucisque interjectis , quum ipse im-Peν retor. O time. II.
328쪽
nariisque sententiis in commune omnes Super coenam
loquebantur, quum ipse imperator, Quod Putamus ρα surum fuisse, si τioeret 8 et Mauricius, Nobiscum cc mret. IA,ngius aui, libens tamen. Placuit agona tolli ; qui et mores Viennensium in cerat, ut noster hic omnium. Nam Viennensium vitia intra ipsos residunt, nostra late Vagantur : utque in corporibus, sic in imperio, gravissimus est morbus, qui a capite dissunditur. Vale.
- Nobisctim cornaret. Amarissima socius scelerum , in tuo, Caesar, vox , qua lenitatem aut lentitudi- sinu reeumbit. G. nem Potius et ἀορ σιαου Nervae obji- 7. Vitia intra ipsos residunt. Sic et Cit Mauricus. ea naret, im Rom. H. - taeteri NM. habent quit , non minus quam Veiento ille resident praeter MM. Cortii. ED.
Laudat Pomponium, sapienter otio in senectute usum, sibique similem aliquando quietem optat. C. PLINIUS POMPONIO BASSO ' sDo s.
MAGNAM cepi voluptatem, quum ex communibus amicis cognovi, te, ut sapientia tua dignum est, et disponere otium et serre, habitare amoenissime, et nunc terra,
XXIII ' Pomponio malo abest a Medio. plures otiam Bassi in his epistolis occurrunt. Fuisse virum amplissimum , ex hac ipsa intelligitur. ΕD. I. Et disponere otium et ferre. Sic et Rom. Η. - Ferre otitim dicunt esse ejus, qui otio bene utatur. Non placet hie seia sus , qui in hoe loco etiam frigeret. Puto exquisitius, ut solet , Plinium ferre otium dixisse de eo , qui non in uno loco nec uno modo otiosus est. Hinc illa otu
ristas, nunc terra, nunc mari corpias agitare, disputare, audire, etc. Vulgarius erat disponere Otium, ergo
addidit ferre , simili sensu, sed
acriori metaphora. E. - Hoc vero argutari est. Sane otium sapienter serre . hoc est, ita, ut ne pro onere habeatur, non omnium ext smum. Cicero quidem in quatuor caussis,
329쪽
nunc mari corpus agitare; multum disputare, multum audire, multum lectitare; quumque plurimum SCiaS, quO- , tidie tamen aliquid addiscere. Ita senescere oportet virum, qui magistratus amplissimos gesserit, exercitus rexerit,3 totumque se reipublicae, quamdiu decebat, obtulerit. Nam et prima vitae tempora et media patriae, extrema nobis impertire debemus, ut ipsae leges monent, quae majoremis annis Lx otio reddunt. Quando mihi licebit quando per aetatem honestum erit imitari istud pulcherrimae quietis exemplum Θ quando secessus mei non desidiae nomen, sed tranquillitatis accipient 3 Vale.
C Ir senectus vulgo misera videatur,
Primam numerat, quod avocet a rebus meridis. S. 2. Addiscere. Sic Solon versibus gloriabatur, Se qtiotidie alistita ain
discentem, sene ieri e I .ράσκω πολλα-ED. 3. Majorem annis LX. Sen. de brevit. vitae c. 2O : Leae a sexagesimo ranno senatorem non citat. Sed neea Pater controv. I, 8 : a Senator Post exagesimum et quintum annum incuriam venire nec cogitur, nec V tatur. a Diversaene Ieges sunt, an interdum rotundo numero utuntur
scriptores , an numeri corrupti pobservat certe Cortius, in optimis Plinii codicibus numerum Plane abesse. Videndi, ad priorem locum Seneeae Lipsius ; ad alterum , qui in Primis Copiosus est, Selaottus , qui etiam de senibus depontanis . hoc est de ponte comitiorum post LX anianum dejiciendis, disputat. G. --
Rom. Qti e majorem annis otio res diant. Numerus LX non adest. H.
4. Quando mihi liaebit. Vid. III,
330쪽
Fragilitatis hi imanae admonetur, quum nullos in quadruplici judicio, quos juvcnis in eodem habuerat, socios vidisset. C. PLINIUS VALENTI AUO S.
PROXIME quum apud centumviros in quadruplici judicio dixissem, subiit recordatio, egisse me juvenem aeque in quadruplici. Processit animus, ut solet, longius: coepi a reputare, quos in hoc judicio, quos in illo socios labostis habuissem. Solus eram, qui in utroque dixissem : tantas conversiones ut fragilitas mortalitatis, aut fortunae mobilitas tacit. Quidam ex iis, qui tunc egerant, decesserunt ἔ 3 exsulant alii; huic aetas et valetudo silentium suasit; hic sponte beatissimo otio fruitur; alius exercitum regit; illum civilibus ossiciis principis amicitia exemit. Circa nos ipsos 4 quam inulta mutata suntl Studiis processimus: studiis
XXIV. ' Nescio an consanguli utate amplexus sit Fabium , alentem, Vitellianorum ducem strenuum, et a
Vespasiani militibus Urbini interfectum, de quo multa tradit Tacit. Fasti consulares a XCVI, C. Fialoium Valentem et C. Antistium Veterem
me quum apud centumviros in quadruplici judicio dixissem 2 proxime, aeque in quadruplici. Processit. . H. - quia tiplici judicio. Vid. I,
18, 3. Caeterum non puto commode abesse haec verba in IISS. a Cortio laudatis, propter verna , quae Se quuntur, inque in quadruplici. G. Si quid detondum μαset, ego delerom rapud centumνiros . Nam here verba
ab aliquo explicandi quadruplicis
judicii caussa adscribi poterant. Ε. A Plinio scriptum puto I . Proxime quum apud centumviros dixi sem , subiit recordatio, egisse me
juvenem aeque in quadrupliei judicio. . Sic cod. Voss. S. xi, Socios tMoris habuissem. Rom. Laboris socios fi uissem. H. -- Mortialitas aevo Pliniano diei inepta est pro genere hum .in . ED. 4. Sttidias periclitati sumus. Sub Domitiano bonos quacunque arte ur pectos habente. Breviter compi ctitur cursum illum suum Panegyr.
XCV, 4 , - Ex eodem hoc loco Palleg)r. discimii , Pliiiiiiiii stradiis