장음표시 사용
331쪽
5 periclitati sumus, rursusque processimus. Prom runt nobis bonorum amicitiae, et Obsuerunt, iterumque proSunt. Si computes annos, exiguum tempus : Si vices rerum, si aevum putes. Quod potest esse documento, nihil desperare, nulli rei sidere, quum videamus tot varietates tam 7 volubili orbe circumagi. Mihi autem familiare est, omnes cogitationes meas tecum communicare, iisdemque te vel praeceptis vel exemplis monere, quibus ipse me moneo: quae ratio hujus epistolae fuit. Vale.
processisse, quum eloquentiae munere et laudibus plures deinceps honores , Quaesturam, Tribunatum,
turam consequeretur. E. 5. Profueram nobis bonorum, etc. Rom. Profuerunt nobis amicitiae bon rum et ob erant, iterumque Prosunt. Deinde, o um putes. II. - Ηiuc Rinparet, unde in aliis iteratio voeia bonorum nata sit. Placuit ea Cortio et Gierigio et pro sua, opinor, Pli
nius non agnosceret. S. 6. Potest esse documento. Adm nere nos potest. E. - Varietates
varii casus G. - Nihil fidere. Videtur hie aliquid deesse ad sensus integritatem. Num post Maere excidit Meere ρ S.
Narrat evenisse, quod de tabellaria lege praedixerate et in scurriliter ludentes invehitur. Haec epistola pendet ex III, el'. IO. ED. C. PLINIUS MESSIO MAXIΜO ' suo s.
SCRIPSERAM tibi, Verendum esse, ne ex tacitis sumagiis vitium aliquod exsisteret: sactum est. Proximis comitiis in quibusdam tabellis multa j ocularia, atque etiam foeda dictu; in una vcro pro candidatorum nominibus, α suffragatorum nomina inventa sunt. Excanduit senatus,
332쪽
inagnoque clamore ei, qui scripsi SSet, iratum principem est comprecatus. Ille tamen sesellit. et latuit, fortasse etiam inter indignantes suit. Quid hunc putamus domi sa- 3cere, qui in tanta re, tam serio tempore, tam scurriliter ludat 3 qui denique omnino in senatu dicax et urbanus et hellus est Τantum licentiae pravis ingeniis adjicit illa assiducia, Quis enim sciet ρ Poposcit tabellas, stilum accepit, demisit caput, neminem Veretur, se Contemnit. Inde ista ludibria, scena et pulpito digna. Quo te vertas 3 quae svemedia conquiras λ Ubique vitia remediis sortiora. AIλα
ταῖτα τῶv υπερ ἡμας ἄλλω μελησet, cui multum quotidie vigiliarum, multum laboris adjicit haec nostra iners, sed tamen effrenata petulantia. Vale.
Magnoque clamore in eram, qui scripsisset, iratum principem impreciatus est. H. - Iratiam principem. Uti contra propitium Principem comPrecia
tam serio te ora scurriliter itidat. H.
- Lndae. Praestat Gierigit alioruimque ludit. S. 4. Trebellas. Leg. tabellam. Scriptum fuit tabelta. ubi quum lineola transversa, quod in codicibus saepe factum , excidisset, post voci illi proximae Prima litera, adhaesit. S. - Demisit caput. Scribendi caussa, in sinum vestis, quo lacu non ita iacile apparet, si conscientia rui, rem illi exprimat. Itaque non multum tribuo conjectum meae, qua putabam, sorte scriptum suisse Miamisit tabulam, id est, tribulam sus- fragii, in situlam. G. - Gemerus argutatus est, quum illa seriberet. In illo caput demittere nil ext aliud nisi caput incurvare, ut sit, seribendi caussa; gestus et actus descrihuntur hominis ad scribendum se comP rantis. Nec de sinu vestis, nee dorubore conscientiae cogitandum. E.
- Nemin m et eretur, etC. Rom. n minem veretur, sed contemnit. N.
5. 1λλὰ ταυτα. Non recte distinis xerunt nuperi editores , neque me lius interpretati sunt ista, sed hoc alii eorrum , qui sura nos, erunt curre. Debebant ita : Sed hine suranos: alii eum erunt; nimirum Trajano, optimo principi, cui multι- qti tidie vigiliarum, etc. Adjungenda enim haec propositio, nec, ut adhuc factum, interpuncto a Graecis sep randa. G.- Graeca in Rom. desunt, quae ita Latine converto : Sed horo,
qt e supra nos sunt, alii curae erunt.
Ita, ut post incidatur, non est
necesse. II. - Αccuratius sic conis vertas e Sed hαc ex iis, quis supra nos. alii curin erunt. Ante εὐλει sortasse ii excidit. S. I
333쪽
Pollicetur, libellos se emendaturum esse, etiam alios additurum. C. PLINIUS NEPOTI SUO S.Pmis, ut libellos meos, quos studiosissime comparasti, recognoscendos emendandosque curem. Faciam. Quid enim suscipere libentius debeo. te praesertim exigento Nam quum vir gravissimus, doctissimus, disertissimus, super liaec occupatissimuS, maximae provinciae praesuturus, tanti putes Scripta nostra circumferre tecum; quanto opere mihi providendum est, ne haec pars sarcinarum, tanquatra SV pervacua, ossendat Θ Αdnitar ergo primum, ut comites istos quam commodissimos habeas; deinde, ut reversus invenias, quos istis addere velis. Neque enim mediocriter me ad nova opera tu lector hortaris. Vale.
XXVI. ' Nopoei. Vide ad II, ep.
Voluit Νepos libros Plinii emendati
si me scriptos hahere, eimen risidistentiisdber est ten Teie der Seh ten des Plinius. De vitiis librariorum, non ipsius scriptoris, cogitandum. S.
a. Ne hinc, etc. Rom. Ne te hoec. H. - Pronomen COrt. et Gierig. laene revocarunt. S. - Per 'acua ς Pro
pter vilitatem abjicienda. E. 3. Bene dixit eommodissimos quod nomen convenit tam comitibus , quam libris ita emendatis ut lectori placeant. M. v Diuiti e
334쪽
Commendat Aligurini Poemata, occasione corum, quae in laudem. Suam scripserat. C. PLINIUS FALCONI ' AUO s.
ΤEnTIus dies est, quod audivi recitantem Sentium
Augurinum cum summa mea Voluptate, immo etiam admiratione. Poematia appellat. Μulta tenuiter, multa sublimiter, multa venuste, multa tenere, multa dulciter,
multa cum bile. Aliquot annis, puto, nihil generis ejus- α dem absolutius scriptum, nisi sorte me sallit aut amor ejus, aut quod me ipsum laudibus evexit: nam lemma sibi sumpsit, quod ego interdum versibus ludo. Atque adeo judieii mei te judicem faciam, si mihi ex hoc ipso lemmate secun- 3dus versus occurrerit: nam caeteros teneo, et jam explicui.
Canto carmina versibus minutis, His, olim quibus et meus Catullus, XXII. ' De Fatione vid. ad I, eP.
α 3. ED. I. Tertius dies est, etc. Rom. Tertius dies est. quod audita Sentiam Augurimun. Deest recitantem. H. - Tenuiter. In laudem dictum. Opp. sublimiter. Cons. Ernest. Lex. Techn. Lat. Bhet. v. lenuis. S. Multa tenere, mutia dialciteri Rom. Multa tenerrime, mralia dulciter. H. a. Nihil generis , etc. Rom. Nihil gerieris ejusdem gravius et absolutius Postea, laudibus MDexit. Η. 3. Lemma sibi sumpsi . Par me- non esset, si Graece loeutus esset: enim sumptio est. Intelligit DemPe argumentum, seu materiam,
quam quis si hi sumit. Unde inscripta paucis, vel singulis adeo verbis
argumenta lem ratia et ipsa dicuntur. Mox lemma Pro carmine posuit, ut scilicet ar mentum Pro narratione, vel pictura. G. Si miai ex hoe ipso lemmate. Rom. Si mihi ex hoc lemmate, sine ipso. um vero ita interpungor si mihi ex hoe Iipsol lemmate secundus
maersus occurrem. . nam creteros teneo
et jam explicui. scit . totum Carmen , et secundum quoque Versum, qui exciderat, in memoriam redigo. II.
4. tanto carmina ersibus minutis.
Vide Anthologiam Latinam II , epigr. 254. Ε.
335쪽
Et Calvus, veteresque. Sed quid ad me pUnus Plinius est mihi priores. Mavult versiculos, soro relicto. Et quaerit, quod amet, putatque amari, Ille o Plinius, ille quot Catones lI nunc, quisquis amas, amare noli.
s Vides, quam acuta omnia, quam apta, quam expressa λ
- Est mihi priores. Ut deinde , Isse o Plinius, ille quot Catones 3 Est mihi instar multorum Catonum , instar antiquorum omnium. Hi eniin Pliuio sunt priores . v. g. III, 4 , 5. Neque singularis rat offendere quem quam debet. Multa ex eo genere se contulisse ait Cortius ad illud Lucani III, ro8 , Omnia Cresar erat. Et sane incommodo nostr illis thesa ris perpetuo sorte carebimus. G. Vid. omnino Heusinger . in Addend. ad Vecliner. Hellenol. p. 587, ubi et hoe loeo utitur. S.
- Putratque amari. Sensus plane idem est, sive legas, Pusat amari se Plinius, sive, Paullo altius ropetita constri ctione, qu rit, quod amet, et quod putat mutuo De amare, quod
placet Cottio. Nisi quod sic molius legeret tu putet, et quod obscura est nillilominus constructio. Reliqua in hoc epigrammato, seu lemmate dedimus ad mentem Helusii, et qui illum laudat Cortii, hoc est, ex auctoritate ΜSStorum. G. - Rom. Eu quoerit, quod amet, D tque timare. Beetius, ni fallor, quam vulgo. δει--t amare est, jucundum ei est, non pudet eum amare. Η. - Veram lmctionem esse quod Gmet, Putatque
amari, Patet ex ipso Plinio Lib. IX, ep. 33 : . Ainari putat, amat ipse ,
neuter timet, neuter timetor. - Buris
mann . in Anthol. Lat. I. l. - meo Plinitis, etc. Rom. Illas t Plinius illes quid Catones. Corrupto. In P
stremo versu minus aberrasse vid tur :
I nune . quisquis amas. auiam noli.
Id est, noli sateri, te amare, quam vis uraris. H. - I nunc, quisquis.
Si figuram demas, hoc dicit, post
Plinium auctorem mollium et ama toriorum versiculorum, Pudere neminem ejus rei debet. Amas enim et iamrare lion ad rem ipsaem, sed adversiculos pertinere, res loquitur. Inter egregia enim humanae stultitiae specimina illud referas non postremum , quod licet multis verbis, lacrumis etiam et Deorum invocationibus atque sacramentis interpositis , ea de se praedicare Poetis, quae si s isse eos alius arguat, Calumniatorem dicant et inimicum machinis omnibus repellendum.
Nam ea tiam erae deeri Pium poetam Ipsum; verat icta, nihil noee s. eat.
Vid. noster IV, I4,4 , sq. et V, 3, init. Sic vara Vibiam Loquitur, Secundus Catullum , hunc Augurimis ; hos quasi re bene gesta, et sui, magnis auspiciis sexcenti minuti Musarum stupratores, qui memianisse debebant illius, quod est apud Quintilianum X, I, Ioo , ubi tales ait mores suos fateri. Sidon. Apoll. IV, r3 , nit . . Denique tacilius obtingit, ut quispiam seria loquens
vivat obscene, quam valeat ostendi,
qui pariter exsistat improbus dieiis
336쪽
Ad hunc gustum totum librum repromitto; quem tibi, ut primum publicaverit, exhibebo. Interim ama juvenem et temporibus nostris gratulare pro ingenio tali, quod ille moribus adornat. Vivit cum Spurinna, vivit cum Antonino : quorum alteri adfinis, utrique contubernalis est. Possis ex hoc lacere conjecturam, quam sit emendatus si adolescens, qui a gravissimis: illud verissimum
et probus moribus. . G. - Praeclare haee omnia Gemerus , quum semel ultimi versus hunc sensum statui aet: a Post Plinium pudere neminem jus rei debet .. Sed nescio quomodo mihi videbatur sensus plane Contra rius inesse hie: . Post Plinium nemo audere debet similia scribere, vi liora scilicet scripturus. . E. S. Ad hunc Mutum. Opportune laudavit hoe Cortius Sen. de clem. I, I: mnematris tuus ad anni gustum exigitiare quemadmodum Grono iushoe nostro ad Senecam usus fuerat. Gustus est specimen, quia a venditore rerum esculentarum, pocul entarumve emptori offertur. G. - Spurinna. De quo III, 1 ; de Antonino IV, 3. G. - An tonino, etc. Rom. Viseis cum Antonino Pio, quorum alteri. Glossa. H. 6. Qui α Wανissimis, etc. nom. Qui a parissimis senibus sic ornaturamiaturque. H. - Genuinum vid tur. Secundus VI, 34, x' ωGladiatorium munusVeronensibus nostris promisisti , a quihus olim amaris, suspiceris, ornaris. S.
ΓινωσM v, Mihi non sit verisimile, ita, ut hic expressus est,
laudatum a Plinio Euripidis loeum.
Certe illud rir,ωσκωv non apparet, quomodo usurpare Potuerit. Colia rei enim sententia, quam ex Barnesianis fragmentis, Phoenice, Versus, sex aeschine in Timarchum pag. 19I, edit. Isin, Lὶ Proponemus,
Οὐ πι ποτ' ' ρε 'σα, rive σαωv, ἔτι Τοιουτος ἐστiv, οισπερ ξ eou. Negat se inquirendum ultra putasse in mores ejus viri, qui pravorum eonsortio delectaretur, quod sciret, talem esse, quales sint, quorum
societate gaudeat. Quomodo, quaeso Vos , illud rivωσκω, ad Plinii senistentiam pertinet 8 Quantum sibi in Graeca licere putaverint Iibrarii et
critici, constat. Itaque putaverim ita dedisse Plinium : Te:ουτος ἐστis ἔκαστος, ου stap-ξυve .VOeem ἔκαστος habent libri quidam : Hec runt , Puto , qui apud aeschinem abesse, et in metro redundare , viderent. G. Add. Gesneri ad I. A Ernest. epistola. Scribendum, ut habet margo Stephanicae .Eschinis
337쪽
Cornelii Nepotis et T. Cassii imagines pro Herennii hibliotheca fieri
postulat. C. PLINIUS SEVERO ' SUo s.
HERENNIUS SEvΕnUS, vir doctissimus, magni aestimat in bibliotheca sua ponere imagines muniCipum tuorum,
Cornelii Nepotis et Titi Cassii : petitque, si sunt isthic, ut esse credibile est, exscribendas pingendaritie delegem. Quam curam tibi potissimum iniungo : primum, quia dinsideriis meis amicissime obsequeris : deinde, tibi studi
m Summa reverentia, summus amor studiosorum : po-
Stremo, quod patriam tuam, omnesque qui nomen ejus 3 auxerunt, ut patriam ipsam, veneraris et diligis. Peto autem, ut pictorem quam diligentissimum adsumas. Nam quum est arduum similitudinem efffingere ex vero, tum
longe difficillima est imitationis imitatio. A qua, rogo,
XXXVIII. Siseriti fuit omnensis; qui enim hic municipes Uulfi nominantur,Veronenses traduntur sui sisse. Ergo diversus est a Soero Comen-
si , ad quem III, epist. s. Puto esse
Tatititim Smerum, de quoad I, PP. 22. Ei,. - Inscr. Bom. Iulio MMero. H. r. T. Cassii. Circa nomen et pa
triam hujux Cassii nihil eon titui Potest. Conjecturas dabunt Cellarius et Cortius. G. - Gierigius existimat , intelligi posse Cassium S verum , Augusto aequalem, quem ab eloquentia laudarunt Senec. Controv. III, init. Plin. Η. N. 7, II ;Quintil. inprimis X , r. 116, ubi
tamen eius acerbitatem improbat. Ilist aliam ali ρον Acriptam CDmri r
morat Sueton. Vesp. LI; idem et passim cum Cornelio Nepote laudatur, ut Tortuli. Apol. IO; Minue. Fel. Oct. XXII; Laetant. Inst. I, 13. E. Rom. Cornelii Nepotis et Titi Catii. Deinde, pingendasque de ligere. H. - scribunt pictores ima. ginem , quum eam faciunt ad exemplar aliquod. Etenim Seribere, admodum graeci γρά*itis, etiam Pingere significat. ED. Delemi quialteri aliquid eurandum niandat ED. x. Deinde, tibi. Al. -- , quia tibi. Quod verum Puto. S. 3. Ex me . Gieri gius: ex animali exemplo. Immo est, vere, re ipsa. Vid. Paret Lex. Crit. pag. 433, b. S. - Di scillima imitationis imitatio.
338쪽
ut artificem, quem elegeris, ne in melius quidem, Sinas
Dum acumen quaerit Secundus -- Ster, Verum, puto, deserit. Novi ego mediocres pietores, qui magnorum pictorum opera satis selici penteillo imitentur, similitudinem certe vultuum ita adsequatitur, ut nihil des, derare possis ἔ naturam , quod illi magni homines potuere, consequi, et ex animali exemplo in mutam
tabellam transferre veritatem Donpossint. Et nota sunt pictorum tis cinia. G. - O ut non negem, Plinium aeumen quaesivisse, tamen et sententiae minianae veritas constabit, si teneas, hic maxime de simulitudine imaginis exprimenda quaeri. tum autem est, quoties ex primo imaginis exemplo coriginal-Bia alia exscribantur Gopies, toties aliquid de similitudine detrahi, certe periculum esse, ne detrahatur. Hoc ergo sensu disseillima imiuitionis λλω , scit. si similitudinem servari velis. E.
V ovium Romanum monet, ut ad judicandum veniat, ne multam committat C. PLINIUS ROMANO ' SUO S.
Ei A tu, quum proxime res agentur, quoquo modo ad judicandum veni. Nihil est, quod in dextram aurem siducia mei dormias : non impune cessatur. Ecce, Licinius , Nepos, praetor, acer et sortis vir, multam dixit etiam se-XXIX. Romano. Utrum Romamus Firmus intelligatur, an Voconisa R
mari , non constat. Uterque coni
Minalis Plinii erat, uterque eques Romanus , uterque adeo judicare
proxime. Deinde, nihil quod, sine
est. H. - atriam a rem. Securus ,
non sollicitus sis. Iu proverbium abiisse ista formula videtur. E. Alibi: dormire in utramvis aurem , ut Graeci, ἐπ' s. omisso ἶτα, ἐπ' ἐπ -καθε διiv.Vid. moill.Vann. t. p. 233. . materam atirem, dixit Plinius, quia nobilior est. et quia tu eam partem dormire arctius, et commmdius homines solent . Forcellinus. S.
339쪽
natori. Egit ille in senatu caussam suam : egit autem sic, ut deprecaretur. Remissa est multa e sed timuit, sed m-3 gavit, sed opus venia suit. Dices, Non omnes prcDionestam serent. Falleris; nam vel instituere, vel reducere ejusmodi exemplum, non nisi heveri; institutum, reductumve exercere, etiam lenissimi possunt. Vale.
eam. Rom. Printor acer et fortis mulctum. Non adest viri II
Ut multae inihi cessanti irrogatio metuenda sit. Ad hoc resertur Faruleris. S.
Miram naturam sontis in Comensi agro narrat, cujus caussam et
ipse inquirit, et inquirendam commendat; sed in illa explicanda
frustra et misere desudat. ED. C. PLINIUS LICINIO ' suo S.
ATTu Li tibi ex patria mea pro munusculo quaestionem,
XXX Lisistiti Sura. Summa sileatque amicitia conjunctus Trajano, qui eum praefecit cohortibus praetinritanis, defunctumque Publica s
Fontis , de quo hic agitur, naturam expliciat magnus geometra, Segn rns, his verbis : a Vas cape quodli-het perforatum ad aliquam a fundo altitudinem, et si lubet, non longe a supremo margine Per foramen siphonem transmitte , ita ut crus ejus brevius intra vas, ad aliquam alando distantiam , pateat, longius Oxtra illud halinatur , et foramen circa siphonem Oeclude. Adnuat deiu te in vas aqua aequali cel ritate. Assurget in vase pedetentim, donec siphonem totum tegat, itaque eum
replebit, ac iam aqua per siphonem effundetur. Quod si ergo sipho ejus
fuerit structurae, ut eodem tempore plus aquae fundat, quam in vas accedit , decrescet pedetentim aquae altitudo , donec a siphone non amplius contingatur. Iam enim aere repletus sipho agere desinet, et aqua in vase assurget denuo, dum - , quas jam diximus conditiones, redeant. Sicque, si adfluxus peri' tuus fuerit, etiam alterna aquae in vase incrementa atque decremetita absque sino redibunt. Sed aqua ex Nase constanti tenore non essuet :quod ipsuiu tamen , si velis efficere,
340쪽
altissima ista eruditione dignissimam. Fons oritur in Inon- a te, per saxa decurrit, excipitur coenatiuncula manu sacta : ibi paullulum retentus in Larium lacum decidit. Hujus mira natura : ter in die, statis auctibus ac dimi
i, sis facile. Insculpe vasi, quod diximus, foramen aliud, circa sundum , quod, ubi aqua vasis sumismum tenet, minus tamen ejus reddat , quam influit; ita tamen , ut, si aqua per siphonem et seramen conjunctim fluat, plus ejus eaeuat, quam in vas eodem tempore influit: quod qua ratione obtineri possit, harum rerum periti tacite perspicient : esscietur, ut, influente in vas Rqua , Primum Per foramen circa sundum solum effluat e quod
quum minus transmittat, quam adnuit, assurget aquae in vase fium
sicles , sed paullatim, si excessus
eius, quod innuit, supra id, quod
emuit, parvus fuerit. Sed tamen siphonem tandem teget, essicietque, ut per eum quoque aqua stuat, eoque facto quum Plus effluat, quam influit , descendet vicissim ea svi perscies , lente pariter, si sipho cum foramine ad tandum paullo tantum plus emuere patitur, quam
in vas advenit. Si vas aquam ex priori emuentem excipiat, et retentam transmittat per soramen alia quod , aut rimam superne apertam,
in isto aqua augebitur tum, quum in priori vase minuitur; minuetur,
quum in priori augetur, sicque hic quoque, quae Plinius in sonte ol
servat, omnia persecte contingent. Stata erunt augmenta imminutio-riesque, ad eamdem surget aqua altitudinem , aequalibus absolventur die nocteque temporibus , et pro diverin aquarum magnitudine, quocunque numero et tempore redire
Poterunt Periodi, ut rem leviter consideranti patescit . . ED. I. Ahissimis, etc. Non habent quidam libri pronomen ista. Concedo. Non posuit Plinius. n pugnaverim. Non habet quod agat ista. Immo habet, signiseat enim eruditionem eius. ad quem scribitur, non minus quam si posuisset Plinius, astissima erudiatione tua Ggnissimiam. Nisi sorte oti
sum putamus in illo Cic. Phil. II. 25. . Tu istis saucibus, istis lateribus, ista gladiatoria totius corporis
firmitate, tantum vini exhauseras.. G. -BOm. Altissima ista eruditione dignissimam. Cortio pronomen ista
abundare visum; non item aliis. Subintellige ista, quin in te est. Cic. pro Bosc. Amer. cap. LIII: . Homines sapientes et ista auctoritate et Potestate Praeditos, qua Vos estis . . Adde a me dicta ad eamdem orat.
CRP. 7, Pr. H. - Auissima eruditio.
quam vulgo dicimus profundam ,
time Gelehraamfleis. Lucian. t. II, Pag. 3II, 6.v παιδεία, ναθυου. S. a. Fons oritur. Hujus sontis etiam
meminit Plin. H. N. II, Io3. In Comensi agro juxta Larium Iacumsons largus horis singulis semper intumescit, ac residet. Ε. - Catan. eum narrat suo adhuc tempore naturam illlam servasse, appellatumque esse ab incolis Plinia m. ED. - natiuncula. Quam accota sibi exstruendam curaverant, ut in convivio frigidissimae aquae recreatione erentur. Sed et aliud genus v luptatis mox Plinius commemin