C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri decem et panegyricus cum varietate lectionum ac integris adnotationibus editionis Schaeferianae quibus suas addidit N. E. Lemaire. Volumen prius posterius “C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri dece

발행: 1822년

분량: 526페이지

출처: archive.org

분류: 문학

351쪽

dicio suo poterant esse contenti : mihi modestior conscientia est, quam ut satis ubsolutum putem, quod a mea probetur. Itaque has recitandi caussas Sequor e primum, quod ipse, qui recitat, aliquanto acrius Scriptis suis, auditorum reverentia, intendit : deinde, quod, de quibus s dubitat, quasi ex consilii sententia statuit. Multa etiam a multis admonetur : et, Si non admoneatur, quid quisque sentiat, perspicit ex Vultu, OCuli S, nutu, manu, murmure, silentio; quae Satis apertis notis judicium ab humanitate discernunt. Atque adeo, si cui sorte eorum, qui in tersuerunt, curae suerit eadem illa legere, intelliget mo quaedam aut commutaSse, aut praeterisse, fortasse etiam ii ex suo judicio, quamvis ipso nihil dixerit mihi. Atque ita hoc disputo, quasi populum in auditorium, non in cubiculum amicos advocarim quos plures habere, multis gloriOSum, reprehensioni nemini suit. Vale.

8i Scriptis suis . . . . intendit. VIII, 19, 2 οῦ η si quando, riri ac lut iidelibro, quem cum hac epistola accia quia Vereor, ne ipse, ut tristis, Parum intenderim. . S.

9. Et, si non murmure. Sic et Bon . H. - Iudicium. . . discernunt.

satis perspicue ostendunt, quid judicent auditore etiam illi. qui humanitatis caussa judicium suurti aperte non dixissent. E. II. Atque ita hoe disputo. Praestat Coriti et Gierigit Atque hae ita dis-Puto. S. D I tiet

352쪽

EPISTOLA IV. IV.

Avaritiam Nominati catissidici notat, qui Vicentinos, a quibus grandem pecuniam acceperat, sesellit. Vix alia Plinii op. ita sermonem coram et subito aliquid narrantis expresserit, ut haec. ED. C. PLINIUS VALERIANO ' SUO S.

RES parva, sed initium non parvae. Vir praetorius Soleis a senatu petiit. ut si hi instituere in agris suis nundinas Permitteretur : contradixerunt Vicentinorum legati : adsuit Tuscilius Nominatus : dilata caussa sest. Alio senatu et Vicentini sine advocato intraverunt : dixerunt, se dece- PtoS. Lapsine verbo, an quia ita sentiebant Θ Ιnterrogati a Nepote praetore, quem docuissent, responderunt, quem prius. Interrogati, an tunc gratis adsutSset. responderunt. sex millibus nummum : an rursus aliquid dedissent, dixerunt, mille denarios. Nepos postulavit, ut Nominatus in- aduceretur. Hactenus illo die. Sed, quantum auguror, longius res procedet. Nam pleraque tacta tantum et omnino

IVI Valeriano seripsit et II, eP.

S. ED r. Sed initium non par P. BOm. Sed init m non ρaretim, male Cum

aliis. II. - Ut sibi instituere, etc. Sueton. Claud. XII: .Ius nundinarum in privata praedia a consulibus petiit.. S. k ieentia aut Vincentia urbs Transpadana in Venetorum sinibus , cujus incolae et Vicentini et Vincentini

dicuntur. ED. - uilitis Nomin itis. Ita etiam Rom. H. 2. Alio senatu. Senatorum Conin

sessu. Plinius II, Ii , Io: . Dilata res est in proximum senatum . . Su ton. Claud. XXVI : a subornavit

proximo senatu, qui Censerent, etC.ε. S. Se deceptos. Destitutos ab a Iu cato, qui securri se intraturuit rece

Pisset. Vid. V, I 4 , a. Qiuerit Plinins , cur usi sint hoc verbo, se δε-ceptos . fit udioue ita grave verbum adhibuerint, an lapsi errore, quum se destitutos vellent dicere. G.

ut ille eam deinde in senatu ageret G.

3. Et omnino commota. Quantum

vis leviter commota, ut nihil aliud , nisi commota esse dici possit. Sanitas loci hujus Schessero debetur, cujus eoujecturam riua tacita in tre

353쪽

2 8 C. PLINII LIB. V.

4 commota, latissime serpunt. Erexi aures tuas. Quam diu nunc oportet quam blande roges, ut reliqua cognoscas lsi tamen non ante haec ipsa veneris Romam, spectatorque malueris osse, quam lector. Vale.

eta mutavit) bene est, quod recepit Corvus : et omnino ex libris est. G. --BDII . ωΝam Pleraque tacita tantum et omnino commota .. H. 4. Quam . valde admodum. ED. - Ut νeliquu cognoscas. Cui longum est exstinctare, adeat V, r4, ubi exitus narratur. G. - Caeterum hic omnis locus non satis videtur emendatus. Putavi aliquando sensum hac interpunctione juvari po se : . Erexi aures tuas, quam diu nuuc oportet; quam blande roges , ut, etc. . Ε - Fallitur vir doeti simus. I. us, ut uunc interpunctus est, optime habet. S.

Fannii obit uni luget tum ob alias caussas, tum maxime, quod opus de sceleribus Neronis imperfectum reliquerat. C. PLINIUS ΜAXIMO ' suo s.

ΝΠΝTiΑTuM mihi est, C. Fannium decessisse: qui nuntius gravi me dolore confudit; primum, quod amavi hominem elegantem et disertum; deinde, quod judicio ejus

uti solebam. Erat enim natura acutus, usu exercitatus, varietate promptissimus. Angit me super ista, Casus ipsius. α Decessit veteri testamento: omisit, quos maxime diligebat: prosequutus est, quibus offensior crat. Sed hoc utcumque

V. ' De Maximo v. ad H, epist. r4. ED. x . Atiatum mihi, etc. Rom. N-tiatur mihi, C. Fannium, Deinde tamen eonfussit, ubi alii confundis. H. -- Elegantem et disertum. Sie et noni . Sequitur et arietate Promet s simus. H. . Varietate promptissimus. Ita multarum rerum scientia imbutus,

ut prompte de omnibus judicare et consilium dare posset. Cons. lib. I,

erat. Sedicet legatis vel partibus hereditatis. Plene Metori. Claud. VI: . Legato etiam circa sestertium vicies prosoquuntu . . S.

354쪽

tolerabile: grarius illud, quod pulcherrimum opus impersectum reliquit Quamvis enim agendis caussis distringe- retur, scribebat tamen exitus occisorum aut relegatorum

a Nerone : et jam tres libros absolverat, subtiles, et diligentes , et Latinos, atque inter sermonem historiamque medios. Ac tanto magis reliquos perficere cupiebat, quantos quentius hi lectitabantur. Mihi autem videtur acerba Semper et immatura mors ec sum, qui immortale aliquid parant. Nam qui voluptatibus dediti quasi in diem vivunt vivendi caussas quotidie finiunt : qui vero posteros cogitant, et memoriam sui extendunt, his nulla mors non repentina est, ut quae semper inchoatum aliquid abrumpat. ius quidem Fannius, quod accidit, multo ante praesem ssit. Visus est sibi per nocturnam quietem jacere in lectulo suo compositus in habitum studentis; habere ante se scrinium ita, ut solebat : mox imaginatus est venisse Nero-

3. Inter sermonem historiamque. De

qua disserentia vid. Noster V, 9,

sq. G. 4. Aeerba. Proprio hic sensu P nitur, quod arguunt adjunctum immatura, Et Post sequeris ruentina. Αus. Par. XIV, O : In te metirtis, funere aerebus obis. Quod expressum ad Virgilianuin υunere mersit acerbo. Graecorum ἄωρος εο vατος. αγροι. S. - Quasi in diem viseunt. Hanc so mulam commodissime interpretatur

que gna n uberrimiam consectantur,

nec provident latum tempori, sed quasi plane iii diem vivant, sic imp

rarit et itibus et eas multis Palmitibus onerant, ut Posteritati Dcin consulant. G. --. Vioendi caussas quotidis sistant. Nulla caussa efit, cur Hon quotidie moriantur. Pessime explient Catariaeus. S. - Ut gram s mPer, etc. Rom. Ut quin se es ine attimatistiis abrummi. H. - De Iiac seriis Ptur', quam cave pro vitiosa habeas. vid. Q saub. et Burmalin. ad Sueton. s. cap. XLVI, P. IDI, N. S. S. In Detulo suo. Notum est, in lectis vel lecticis jacetites non cibum modo cepisse, verum etiam studuisse. Multa ad Augusti lecticulam lucubratoriam, Sueton. c. LXx III, Casau nus. G. Compositus in hiabitum studentis. Rom. composistis inhabita studentis. Sie Aldus etiam. H. - Itia, ut solebat. Sic et Hom. AId. Sic solebat. Η. - Νeque hoc sereu-dum , nec quod Cortius adstavit, ita solebat. Indicaret id, proprium sui se morem Fannii, halinre ante scrinium, quoties in lectulo lucubratorio jaceret. Is vero Inofi Cominmunis suit Diuuiuin , qui in lecto recum utes legeront, aut fierit, '

rent. S. - vox ima natus est oc-

355쪽

α8o C. PLINII LIB. V.

nem, in toro resedisse, proinsisse primum librum, quem de sceleribus ejus ediderat, eumque ad extremum revol- . Visse, idem in secundo ac tertio secisse, tunc abiisse. Expavit; et sic interpretatus est, Laiaquam idem sibi futurus esset scribendi sinis, qui fuisset illi legendi : et suit idem. , Quod me recordantem miseratio subit, quantum vigiliarum, quantum laboris exhauserit frustra. Occursant animo mea moi talitas, mea scripti Nec dubito, te quoque eadem cogitatione terreri pro istis, quae inter manus habes., Proinde, dum suppetit vita, enitamur, ut mors quam paucissima, quae abolere possit, inveniat. Vale.

nisse. Rom. Mox imo natus et enisse. R ODere Iibrum diei potest, qui Η. - In toro resedisse. Sic et Rom. eum antea convolutum rursus evoudeinde reseolo se. H. - Bonum re- vit. Et frequentabat Ρl. aetas verba Frustra praesert Cortius ex re composita. ED.

. misse. Livius XX xlV, b, 7: Tu 7. Quie. Libros in Plantam , dea eram te origines rem m. S. - quibus lib. IX, epist. 2. E.

Dis ireti by Corale

356쪽

Apollinari, qui Plinio, in Tuscis aestatcm acturo, timuerat, et salubritatem hiijus villae, et commoditatem exponit. C. PLINIUS APOLLINARI ' RUo s.

ΑΜ vi curam et sollicitudinem tuam, quod, quum audisses me aestate Τuscos meos petiturum, ne sacerem suasisti, dum putas insalubres. Et sane gravis et pestilens ora Tuscorum, quae per litus extenditur. Sed hi procul

XII De Apossinari v. ad II, ep. 9.ED. - Habet haec epistola elegantem villae in Tuscis Plinianae de criptionem, de qua eadem hie dilata intelligi volumus, quae supra ad Laurentinam II, I , Observata fiunt. Noti dissicile esset hic etiam ire Persingula , et quantum Felthenius,

quantum Castellus, a verbis et fiententia Plinii aberraverint, ostende re. Sed quum pictorem et elialcogra-plium vix admittat haec editio, nec inultum reserat aliorum errores r darguere, nisi meliora ipse substituas : satis in praesentia fuerit, no una quasi opus nuntiasse viris alioquisi elegantissimis, ne illorum aedifieationes Plinianis opistolis in Posterum ossiciant. Caeterum videor usum esse Feli uti opusculum hoc titulo : Deliera des misons da

Et Plinii et Felthenii mentio fraude

nescio cujus omissa. G. -Theotiscevertit et interpretatus est A. Rodein vernacula Vitruvii versione T. II, P. s4, sqq. S.

. A Wi curam et sollieitudinem tuam. Cicero ep. 9 , I 6, init. . Delectaverunt me tuae literae : in quibus primum amavi amorem tuum, qui, etc. n ubi vide Cortium. S. Quod, quum audisses. Rom. Qui quum audisses : Ald. quod quum. II. - P--

sero qui ut exquisitius. Cicero ep. L. 9, 3r: . Illud quidem certe nostrum consilium jure laudandum est, qui

me fi ci Ves . . . . servis armatis objici noluerim. . Vid. ibi Cortium. S. a. Et sane graris. Non opus est Cortii conjectura uti, est sane, etc.

Nam et simili modo Plinius II, i ,

IS : Ee omino litoris illius mira tura. Sed offendere possit, ora. gumper litus extenditur, tanquam admodum pleotiastice dictum. Nonne aptius esset, si legeretur , paris et pestilens aura Tuscorum, qua litus eatenditurρ Haec scita conjectura est

viri docti, qui in Ephem. lit. Ienens. hune locum in censura edit. Gier . tractaverat. E. - Est sane Cortianain textu habet, nihil in notis monens de lectionis varietate. Cetera nolitentare. Nullus hic Pleonasmus.

357쪽

982 C. PLINII LIB. V.

a mari re reserunt : quin etiam Apennino, saluberrimo 3 montium , subjacent. Atque adeo , ut omnem pro me metum ponas, accipe temperiem caeli, regionis situm, villae amoenitatem : quae et tibi auditu, ot mihi relatu jucunda erunt. Caelum est hieme frigidum et gelidum: myrtos, oleas, quaeque alia assiduo tepore laetantur, aspe natur ac respuit: taurum tamen patitur, atque etiam nitidissimam profert: interdum , sed non Saepius quam sub 5 urbe nostra, necat. Estatis mira clementia. Semper aer spiritu aliquo movetur; frequentius tamen auras, quam 6 ventos habet. Hinc senes multos Videas, avos proaVOSque Din juvenum; audias sabulas veteres, sermonesque m O-rum : quumque veneris illo, putes alio te saeculo natum. Regionis sorina pulcherrima. Imaginare amphitheatrum aliquod immensum, et quale sola rerum natura possit OR singere. Lata et diffusa planities montibus cingitur: montes a summa sui parte procera nemora et antiqua habent. Fre-

ωα enim et listra non stitit syn nyma , sed illud quiddam amplius,

omninoque terminum , extremita tem , ἐσχατιαου, iudicat. Pomponius Mela pririem. deinde Marsus oras Omnium et lilyra expediam . Ubi vid. interpr. inprimis Ciacconium. Cicero de Nat. D. II, 39,-α--nitates oriarum et Iitorum' aegid. Fo cellinus : . ora dissert a litore, quia ora latius patet: quia est alicubi ora,

ubi tamen litus non efit. . S. 4. Quoeque alia, et C. BOm. Θα-que alia restisO tempore Ilege te relloaetantur, asPernatur, et remuit. Η.- Atque etiam nitidissimam profert. Sic et Rom. H.

5. Aer ... moretur. Sic et Bom. H. - Aura . . . Mentos. Aura aex lenis ,

Spiritus uomen generis, cujus RP Cim sunt, et enlus, vehementior aeris motus, et auria, aer leniter fluens. E D. 6. Eine senes mMltos, etc. Rom. Hinc senes multos videas avos proavosque. Iam juvenum audias sabulas. . Interpunctionis hujus vitium merito eorrexit Casaubonus : verba ipsa mutari iiihil necesse est. H. Quumque Neneris illo, etc. ROm. Quum meneris illo, Putes te alio saeculorum. H. 8. Procera nemora et antiqua hiabent. Creduis silvis oppoliuntur anti-

qu , quibus vel ob religionem aliquam Parcitur, vel quod remotiores sunt ab habitationibu homi

358쪽

quens ibi et varia venatio : inde caeduae silvae cum ipso monte descendunt : has inter pingues terrenique colles neque enim facile utiquam saxum, etiam si quaeratur, occurrit) planissimis campis fertilitate non cedunt, Opi-

mainque inessem serius tantum, sed non minus percoquunt. Sub his per latus omne vineae porriguntur, unam- que saciem longe lateque contexunt; quarum a fine imoque quasi margine arbusta nascuntur. Prata inde, carnpique . to Campi, quos non nisi ingentes boves et sortissima aratra perfringunt. Tantis glebis tenacissimum solum, quum pri- . Inum proSecatur, adsurgit, ut nono demum sulco perdometur. Prata florida et gemmea, tri solium, aliasque herbas, i iteneras semper et molles, et quasi novas alunt. Cuncta enim perennibus rivis nutriuntur : sed ubi aquae pluri

mum, palus nulla; quia devexa terra, quidquid liquoris accepit, nec absorbuit, effundit in Tiberim. Medios ille G

agrOS Secat, navium patiens, omnesque fruges devehit in urbem, hieme duntaxat et vere; aestate submittitur, immensique fluminis nomen arenti alveo deserit, at ictum norcsumit. Magnam capies voluptatem, si hunc regionis si- 13

8. Venatio serae. O. - Inde creatio ete. Rom. Inde crebris si in eum monte imo descendunt. U.

- Sensua, qui Barthium sesellit :u qua mons descendit, eaeduae silvae sunt. . De silvis eaeduis vid. Selinei der. ad Caton. P. II. S.Io. Tantis glebis, etc. Rom. Tantis glebis tenacissimum solum , quum Pro- seeatur, assumit. Deest Primum. II. - no demum sulco. Incredibile

videatur nona demum aratione in pulverem re ligi terram, et esse, qui tantum laboris impendant agro ita dissielli. Sed eadem tradit avunculus Nostri XVIII, ao, sq. 49, n. 3. Utrumque igitur Plinium advoca 'vimus nuper ad Colum. II, 4, a , ubi eo tures et ipse iterationes P

stulat. G. - Rom. in demtim nono sulco perdometur. H. II. Teneras semper et molles. Rom. Teneras semperque molles. H.

I a. Medios ille agros seeae. Sic et Rom. Extrema hac periodo, reeu- sumit, barbare. II. -- Ducangius ea massumere vox nota Plinio atque etiamnum Italis in usu. a Νotam Plinio non dix rim, malimque Cum He ingero pro harbara habere. S. AEMate submittitur. Hoc est, suisbsidit, humilior multum sit ripis

suis et marginibus, ut nee nomen magni fluminis jam tueatur, sed po

tius deserat. G. - meri desertinique resumit tanquam persona. ED

359쪽

α84 C. PLINII LIB. V.

tum ex monte prospexeris. Neque enim terras tibi, sed formam aliquam, ad eximiam pulchritudinem pictam, videberis cernere. Ea varietate, ea descriptione, quocum- 4 que inciderint oculi, reficiuntur. Villa in colle imo sita prospicit quasi ex summo: ita leniter et sensim clivo sallente consurgit, ut, quum adscendere non putes, Sentias adscendisse. A tergo Apenninum, sed longius habet. Αccipit ab hoc auras quamlibet sereno et placido die, non tamen acres et immodicas, sed spatio ipso lassas et inas fractas. Magna sui parte meridiem spectat, aestivumque solem ab hora sexta, hibernum aliquanto maturius, quaSi invitat in porticum latam, et pro modo longam. Multa 6 in hac membra; atrium etiam ex more veterum. Ante porticum xystus concisus in plurimas species, distinctusque buxo; demissus inde pronusque pulvinus, cui bestiarum efffigies invicem adversas buxus inscripsit. Acanthus in

3. Formam. . . pistram. Picturam.

in qua artifex formam seu ideam pulchrae regionix animo conceptam

Proposuerit : quod genus hodie Lanine sen , Galli Parsages. Antiquum id genus picturae apud

Romanos etiam. Sic ,α situm Carthaginis et expugnationes depictas Prinponit in foro Hostilius Mancinus .apud Plin. XXXV, 4, Formam et situm in tali re jungit Horatius epist. I, 16, 4.

- Θocrumque meiderint oculi, reoctantur. Ita et Rom. H. I 4. In colle imo sita. Cave arta jut1 gas cum milia. Nec enim villa sita est in imo colle , sed ea quae sitia sunt in imo colle quasi prospicit ex

nius , dum acute dicere volebat, obscurus factus sit. Poterat nempe et hoc velle : villa quae universe sumpta eum suis hortis ab imo colleusque ad summum attollebatur quamvis in eoile imo sita est, tamen

Prospectum quasi ex summo a rit, etc. E. - Ita leniter et sensim . Rom. . Ita leviter et sensim . . . Prinae xime, quum asCendere te non Pla- . tes. . . m, spatio ipso lassas. - Η. IS. hora sexta. Hoc est , post horam sextam. Hoc docent ea quae sequuntur. Illud enim aliquanto ma

ivritis ad ipsum meridiem resoro. Hieme sol in meridiano constitutus aliquanto humilior est, ut nihil O stante tecto et Projectis porticus eam intus illustrare possit; aestate a tior, ut eodem non perveniat, Diui post aliquam in occasum declinationem.

G. - Hibernum aliquanto. Bom. Hiberas aliquanto. Male. H. -- μυit.

ingeniose, quia radii scilis tintillatim incidulit , quasi invitationem

exspectarent. ED. - Porti m.

Sic et Rom. H. - Prominulam Cortii et Gierigit agnoscit etiam Foreel. S.I6. aratus distinetusque. Sic

360쪽

plano mollis, et, paene dixerim, liquidus. Ambit hunc ij ambulatio pressis varieque tonsis viridibus inclusa: ab his

gestatio in modum circi, quae buxum multisorinem, humilesque et retentas manu arbusculas circumit. Omnia maceria muniuntur : hanc gradata buxus operit et subtrahit. Pratum inde non minus natura, quam superiora illa arte, is visendum : campi deinde porro, multaque alia prata et arbusta. A capite porticus triclinium excurrit: valvis xy- is,stum desinentem, et protinus pratum, multumque ruris,

videt senestris. Hac latus xysti, et quod prosilit villae, hac

et Bom. H. - Poene diaerim. Opus omnino fuit, audax epitheton , et herbae vix aptum, ista adjectione excusare et riadere tolerabilius. Vult autem hoe indicare, nihil durum , aut spinosum est enim etiam acauinthus silvestris, vim nominis sui,

quod spinas notat, impleusὶ nihilemareidum, nihil pedibus, mani-hus, oeulisve molestum, acantho huic admistum esse. G. -- Commo de Gier ius contulit ακαουθοου

The r. Idyll. I, 55 , qui idem seu

36, lubricus. E. T. Ambulatio .. .gestatio. Has ita distinguunt, ut illa nostro eis Η ck- ω, hae nostro eis Bamnis v respondeat. Ε. - Pressis. . Diridibus. Proprium rei hortensi et vivit ite verbum , quo notatur subinde tondendo et iis quae succrescunt amputandis intra certum m diim continere plantam. Praeivit poeta Georg. I, I 57: .. Ruris opaci Falce premes uinhras.. G. VideVirg. nostr . edit. TOm. I, P. 273. ED. Retentas manu. Ab incremento nimio tonsura frequenti et putatione retentas et impeditas homilium opera. Sic recte legit et interpretatur Cortius.

Retonsas quod haiant alii, bonum Psset, nisi illud manu adjectum ine. ptum paene faciat Plinium. Retentre diei possunt quacunque etiam alia

caussa arbusculae, ut non sit otiosum manu i qui retonsas dixit, manu adjieere nihil opus habet . G.-ROm. Etiam retentris. II. - In Gesneriana, sed nolente Gesnero, ut nota apγ- sita docet, excusum erat ret Onam. Correxerat Emestius 2 eumque secuti sumus. S. - Gradata buxtra. Cujus rem tiores a maceria Plantae Presse tonsae ad terram contitientur ; quo proximiores sunt materiae, tanto alti νibus truncis consurgunt, in summo tantum virides: sic fit, ut tota tega tur et a Consi, tu subducatur maceria. Nomen madratus didicisse videtur Noster ab avunculo suo, qui XIII , 4 , seel. 7 , gradatos corticum potuera palmis tribuit. G. I9. A capite porticus. Sic et Rom.

H. - Dis . . . oenestris. De harum

disserentia dicimus ad II, r7, 5. G. . Cum Gierigis interpungendum :α valvis D stum videt: seuestris, hac latus xysti prospe

ctat. . S.

tiae a Domis himo omi. Bona Ae afacentis hippodromi. Non ita temere ante vocalem ae leges apud Plinium e rectiux itaque Cortius hac

SEARCH

MENU NAVIGATION