장음표시 사용
341쪽
3 nutionibus, crescit decrescitque. larnitur id palam, et cum summa voluptate deprehenditur. Juxta recumbis et vesceris r atque etiam ex ipso sonte, nam est frigidissimus, potas : interim ille certis dimensisque momentis vel
4 subtrahitur, vel adsurgit. Annulurn, seu quid aliud, ponis
in sicco, adluitur sensim, ac novissime operitur : dete
gitur rursus paullatimque deseritur : si diutius observes, 5 utrumque iterum ac tertio videas. Spiritusne aliquis occultior os sontis et sauces modo laxat, modo includit, prout illatus occurrit, aut decessit expulsus 3 Quod in ampullis caeterisque generis ejusdem videmus accidere, quibus non hians, nec statim patens exitus. Nam illa quoque, luamquaIn Prona et vergentia, per quasdam obluctantis animae moras crebris quasi singultibus sistunt, quod es-
7 sundunt. An quae Oceano natura, sonti quoque 3 quaque
s. Spirittis Mistiis oceultior. Ille ventus esset, cujus ita stati et leuislvirum vices servantis rationes reddere nota tacilius est, quam ipsius
fluxus et refluxus. G. - Modo inclutate, etc. Rom. Modo ineludit, avit in Mitis oecurrit, nus decidit e ui. sus. Lege decedit. Η. - Neque duplex aut displicet. Legerim igitur:
in prout aut illatus occurrit, aut d eedit expulso in S. 6. Aon hi s. Ut in lagenis nostris , evilum longum et angustum liabentibus. E.
qvid hic sit natura. Dixeris aliquid ,
si Pouas per Occultos meatus et quasi Cuniculos Commeare ex ipso Oceano aquas. Sed deinde docendum etiam fuerit, quomodo sal si is non sit sons ille. Dicere forte possis emtientem iii mare rivum subterraneum ab aestu retineri, ut redundet circa lantem,
quale quid in Albi, ut hoc utamur,
sentiunt Hambumenses. Et sateor hanc rationem, a qua non mulium alludit ea , quae sequitur, maxime mihi arridere, si caetera conveniant nimirum. G. Non adeo obscurum
videtur, quid sit h. l. natura, nem indoles, mos, vel id quod lege naturae accidit in Oceano. Nam fluxum et refluxum , qualis in Oceano est, vult cum illo sontis simili aestu et relluxu comparare. Itaque De Plinio quidem in mentem venit , sontis illum aestum ex ipso Oceano deriv re , cum quo fons cohaerere nullo modo poterat. Segnori de illo fluxu et refluxu sententia eo redit, siphonis cujusdam a natura inter laispides et argillas fabrefacti ope totum
illud peractum fuisse. Vir doetus in
342쪽
ille ratione aut impellitur, aut resorbetur, hac modicus hic humor vicibus alternis supprimitur, vel egeritur Θ Αn ut 8 flumina, quae in mare deseruntur, adversantibus ventis, obvioque aestu retorquentur, ita est aliquid, quod hujus fontis excursum per momental repercutiat 3 An latentibus quenis certa mensura, quae dum Colligit quod exhauserat, minor rivus est et pigrior; quum collegit, agilior major- Iue profertur 3 An, nescio quod, libramentum abditum et caecum, quod quum exinanitum est, suscitat et elicitati ignota manu haec adscripta ad hune locum fuisse: . Similis sons est in Sabaudia a miliar. a Chambin , haud procul a lacu Murget, qui
sexies per singulas horas verno tem lvire, aestivo autem his , in summo aestu semel tantum fuit. Alius est in
Helvetiam valle Hasti,de quo Scheu-chser in Itiner. I, p. 26. De illo vid. Eoi ter Itin. tom. I, pag. 158,la Fontaino de Merueille.. Ε. - Viciabus alternis. etc. ROin. ν icibus alte 3tis supprimitur erigiturque et egeritur.
Duplex lectio pro una: primam Corintius recepit, Postremam plures retinent , quae sortasse a Prima manu fuit egeristime. Nil ad hunc locum tacit, quod Oceanus erigi dicitur,
ubi supprimitur contrarium est, non deprimitur, nec significatio convenit. Η.8. IPer momenta .l Absunt quidem liaec verba a bonis quibusdam libris: sed quum nulla caussa, vel occasiosuerit inserendi, omittendi plures ;malim ea servari. G. 9. lintentibus venis. Hic iterum quaerendum supererit. Cur Venae Perintervalla impleant menstu am Et d Pleant, cur non Potius, quantum supra mensuram adsuit, tantumdem redundet iisdem portionibus. G. - Εxhaurire. pirandere. Ei . - Minor ri tu est et purior. Praestat Cortii, minor risens et pigrior, scit profertur. S.ID. Libramentum. Hic non intelligo
illud, quod in disciplina aqvieductuum proprie libramentum vocatur, nimirum, definiente illustrissimo Poleno ad Frontinum pag. as, I9, . mensura declivitatis Placii, supra quod aqua ducitur: . sed meliunationem ei similem, quam in elati-stris aquarum, quae vocant, sive cataractis videmus, ubi, Pro sis
c um diversitate, adnuens aqua sibi viam vel p cludit,vel aperit. Libra
mentum ad versatilem quaincutiquo machinam referri posse, tum Conjugata nominis ostendunt, tum i
eus Plinii majoris de illeatro Scauri XXXVI, is, seu 24, therat
duo memorat e ligno, eardisum singularam versasili suspenso libramento.
Alia illa qiuestio est, an comminie commentus sit Plinius tale in natura hujus fontis libramentum ; de quo equidem vehementer dubito. G. Nos hodie talia nescire , non Potest nobis turpe esse, lateri, quum ipsum Plinium additum illud nescio quod alicujus i orationia Ruspectum reddat. E. - Strangruat, os et fauces
sontis adstringit, impedit quominus
343쪽
xi fontem : quum repletum, moratur et strangulat λ Scrutare tu caussas spotes enim), quae tantum miraculum efiiciunti Mihi ahunde est, si satis expressi, quod emcitur. Vale.
11. Potes enim. Cf. N. Heinsii Αὐ erear. Pag. aas. Graecorum δύψασαι Vid. Iacobs ad Anthol. Gr. III. , P. Ps. S.
344쪽
Narrat, P ae, heres Gratillae iactus, cum filio ejus exheredato egerit. Res ipsa postulabat, ut tenuiter et ipso vitie communis sermone, sine ullo ornatu, traderetur. ED. C. PLINIUS SEVERO ' suo s.
LEG Tu M mihi obvenit modicum, sed amplissimo gratius. Cur amplissimo gratius 3 Pomponia Gratilla, exheredato filio Assudio Curiano, heredem reliquerat me :
dederat coheredes Sertorium Severum, praetorium Virum, aliosque equites Romanos splendidos. Curianus filius ora- , bat, ut sibi donarem portionem meam, seque praejudicio juvarem : eamdem tacita conventione salvam mihi pollicebatur. Respondebam, non convenire moribus meis aliud 3I De duobus Soeris, ad quos ninster epistolas seripsit, V. ad I, el'. 22, et IV, ep. a8. Nunc sine dubio, Veronensis intelligitur. M. 1. ων ampi imo ςrauius p Plini num esse, ita per interrogationem repetere dicta, ostendit Cortius exm, 9, a; VI, a, i , et XXIII, I, itemque XXIX, a. Igitur servanda Plinio interrogatio, licet in quibusdam ii ris desideretur. G. - Sic
cerpta. Placet hic ordo : sic enim Plinius VI, 15, I. a Passienus Pauulua , splendidus eques Romanus . VI, 25, 1, . Robustum, splendidum equitem Romanum. in Alii, ut Cice
ro, Pomponunt. S. a. Curiantis filius orassiae. Bom. rianara ortabat. Cortius quoque omi
sum nomen stitis tacitus ejecit. H. - Deest item in Brumineri Excerinptis. Bene. S. Projudisio. Eo de
345쪽
palam, aliud agere secreto : praeterea non esse satis honestum dare ot locupleti et Orbo : in summa, non profuturum ei, si donassem : profuturum, si cessissem : esse
autem me paratum cedere, si inique exheredatum mihi 4 liqueret. Ad hoc ille, Rogo cognoscas. Cunctatus paullum, Faciam, inquam : neque enim viris, cur φω - minOrem Put . quam tibi videor. Sed jam nunc memenso, non defuIuram mihi conuamiam, si ita furis duoeenis, 5 Secundum mirem tu pronuntiandi. Ut volo, ait: voles Enim, quod requissimum. Adhibui in consilium duos, quos tunc civitas nostra spectatissimos habuit, Corellium et Frontinum. His circumdatus in cubiculo meo sedi. Dixit , Curianus, quae pro se putabat. Respondi paucis ego sneque enim aderat alius, qui destinctae pudorem tueretur,)deinde secessi, et ex consilii sententia, mistur, inquam, riam, mire tua justas Imfuisse carinas irascendi tibi. Post hoc ille cum caeteris subscripsit centumvirale judi-7 cium, mecum non subscripsit. Appetebat judicii dies : coheredes mei componere et transigere cupiebant : non di
moribus ipsius, et pietate inprimis, indicio, quod alii deinde sequerentur. G. 3. Dare. Cortius ex omnium Coiadicum side donare. Nostrum qua Ructoritate nitatur,nescio. Haud in se quens confusio horum verborum.
Vid. Drahenti. ad Liv. II, 35, s. S.
-- Loe leti et orbis. Quem proinde non sublevare donatione , quum sit livea; xed captare, quod liberos non haberet, viderer. Vid. ad IV,
Donare enim liheralitatis ; sed cedare, justitiae studii et aequitatis, quae sola ad Curianum praejudicio juvaim
dum valere poterant. S. - Mi i limqtieret. Iudiciato verbum, de certa scietitia. Itaque statim Curianus ipsaini judicem constituit, et, nec Mosciae, Petit. G. 4. Minorem. Mitiori magnitudine animi et constantia praeditum, ut non possim vel contra meam utiliis talem te immerentem Pronuntiare;
vel invidiam suscipere iudicii in rem meam facti, si mihi pateat, matrem recte de to judicasse. G.
6. Pudorem. Honorem mulieris sapientis, nec impiae, aut nimis certe
durae. G. - Mater tua, etc. Bom. Mater tua misas habuisse carissas
iras naei. Sed potior est vulgata I ctio 1ustras. H. - Subscripsit centumMirati jud citim. Accusavit caeteros heredea, et repetiit ab iis hereditatem materis nam contra tabulas. Vid. I, 2 , 7.
346쪽
sidentia caussae, sed metu temporum. Verebantur, quod
videbant multis accidisse , ne ex centumvirali judicio capitis rei exirent. Et erant quidam in illis, quibus ol iei εet Gratillae amicitia et Rustici posset. Rogant me, ut cum Curiano loquar. Couvenimus in aedem Concordiae. Ibi ego, 9 Si mater, inquam, te ea parte quarta Scripsi et here-
tuisset ex asse, sed legatis ita exhausisset, ut mn mplius GPud te, quam quarta, remaneret 8 Igitur suo retibi debet, si, ea redatus a MVE, qu*mm Parim Gherethus Ous a pias, quam tamen ego alia M. Scis te non sisscripsisse mecum, et jam biremium transis , --niaque me ustacepirae. Sed vi re cohaerescivi mei tractis liorem evertiamtur, utques tibi nihil ahstuderis r eremiamri; Gero pro mea parte tantundem. Tuli fructum non Conscientiae modo, verum etiam famae. Ille ergo Curianus ilegatum mihi reliquit : et sacrum meum, nisi sorte blan-
Phrasin totam esse insolentiorem, monuere interpretes; sententia quidem aperta. G.
7. Metu Domitiani; cui quaelibet eaussa sussceret ad poenam innocentis. Intersectus suerat Bustueus, relegata uxor eius Gratilla, de cujus hereditate quaerebatur : invidiosa igitur heredibus amicitia talis,
qua filio praesereentur. G. -- Rom. Sed metu ipsorum te Orum. H. 8. Et emni, etc. Rom. Et erant quidam ea inis. Postea I rogiant, tit cum Curiano. H. - Iii Gesneriana
Iegebatur quidem ; negligeritia , ni
sallor, operarum. Itaque Correxi. S. s. Insilauisset ex asse. Hoc ipxum
altero rapite Iegis Falcidiae jam Dixi
Augusti temporibus laue cautum fuit. Verba servavit Paullus ICtus, et ex illo Tribonianus l. I, π. ad L. Falcidiam : . Quicunqtie civis no- manus post hanc Iegem rogatam testamentum faciet, is quantam cubque civi Romano pecuniam jure publico dare legare volet, jus Pote stasque esto, dum ita detur legetiu , ne minus quam quartam Partem hinreditatis eo testamento heredes capiant. . Itaque Ulpiano auctore l. 8, 4: de inossici O testam. S8. . Qua in dolutae portionis sufficit ad exes dendam querelam. . G.
Io. Biennitun remuisse. Quod constitutum olim erat usucapioni, Pr. Instit. h. t. G. II. Factiam signaMit. Ita ex Mediem libro Cortius. Factum antiis gutim est antiqua fide et religione administratum, honor, vel no
tabilis utrumque enim legitur in est
legatum testamento relictum , quod honoris nomiue centies venit. G. Hoc lainen longius petitum videtur.
347쪽
, , dior mihi, antiquum nobili honore signavit. Haec tibi scripsi, quia de omnibus, quae me vel delectant, vel angunt, non aliter tecum, quam mecum, loqui soleo : deinde, quod durum existimabam, te amantissimum mei fraudarer 3 voluptate, quam ipse capiebam. Neque enim sum tam sapiens, ut nihil inea intersit, an iis, quae honeste fecisse me credo, testificatio quaedam, et quasi praemium accedat. Vale.
Honore signare haud dubie nihil est amplius, quam honorare. Sed nobilis honor displicet. Notabilem, ut in aliis libris legitur, nunc magis ferrem. Si tamen illud retineamus , nobilis honor erit is, qui nobili ex
animo, et honestatis sensu ducto, tribuitur. E. - m. Antiquorum notabili more. H. 13. Tam sapiens. Nempe se mi simae sapientiae est, ex honeste agendo nullum praemium exspectare. Plinius ita sentire negat, i o 1 quidem serio, sed ludens apud amicum, qui ipsum intelligeret. Et ipsum pra inium II Hac honestum est. Ε - Non ludit Plinius apud amicum , sed se rio agit : tot tam clara
nus exempla exstant. S. - BOm. Neque enim sum tam sapiens, quod
nihil mea intersit. Nusquam antea prius scriptum. H.
Gratias agit pro turdis acceptis, et So jucum e docteque Qxcusat, quod huic muneri non respondeat simili dono. En. C. PLINIUS FLACCO SUO A.
ACCEPI pulcherrimos turdos, cum quibus parem calculum ponere, nec ullis copiis ex Laurentino, nec maris, tam turbidis tempestatibus possum. Recipies ergo epistolas
NI. Ammaus Flaccus Senator eurrit ΙX , ep. 13, 13. M. I. Turdos. Non aves, sod pisces
lupis similes. Sic Quintil. VIII, a.
, soleas et tu os pisces jungit. Ε.-Vid. Selinei ter. Histor. Pisc. P. 7 , N. S. - me ullis eviis ex Laurentino. Rom. Nec urbis copiis ex Murentino. Non mutandum erat. Dolet, se paria sacere non Posse, nec urbis eviis, scilicet ex Laurentino . in quo tum erat, quum turdo a Cil eret,
348쪽
steriles, et simpliciter ingratas, ac ne illam quidem soler. tiam Diomedis in permutando munere imitantes. Sed, quae iacilitas tua, hoc magis dabis veniam, quod se non mereri latentur. Vale.
nec maris copiis, eam turbidis te statibus, quibus plicari non licebat. Significat ergo , se non ex urbe , wdex Laurentina villa scribere, quae, si non mediterraneis, urbanis tamen copiis utique destituebatur. Copias urbanas legas etiam lib. VI, eP. 28. H. a. Simplieiter ingratas. Ingenue professas, se nihil habere, quo gratias reserant. G. - Solertiam Diom dis. Qui per cit, ut sibi permutaret Glaucus ἐκατομσοι ivvεασοιωv. Il. ζ, 236. G. - Ηino duo proverbia nata fiunt, solertia Diomedis et ararea pro ceneis. Id est,
magna pro parvia. Vid. Cic. Attic.
VI. ED. -- ΘOd. . inarentur. Quod ita in destre fiunt, ut sateantur se veniam non mereri. E.
Reprehensus quorumdam sermonibus, quod Versus laseiviores scribat recitetque, so aliorum exemplo tuetur. C. PLINIUS ARISTONI ' SUO S.
Quura plurima officia tua mihi grata et jucunda sunt,
tum vel maxime, quod me celandum non putasti, fuisse apud te de versiculis meis multum Copiosumque Sermonem, eumque diversitate judiciorum longius processisse :exstitisse etiam quosdam, qui scripta quidem ipsa non
improbarent, me tamen amice simpliciter lite reprehenderent, quod haec scriberem recitaremque. Quibus ego, ut augeam meam culpam, ita respondeo : Facio nonnunquam verSiculos, severos parum; facio comoedias, et au-
III. Est haud dubie Titus Aristo quem auctor ipse I, ep. a a, satis descripsit, et cui VIII, ep. 24 , quaestionem quamdam senatoriam Pro Lposuit explicandam. In Digestis L
vitta Aristo oceurrit. ED. I. Facio nonnunquam, etc. BOm. . Facio nonnunquam versiculos,
349쪽
dio; et specto mimos, et lyricos lego, et Sotadicos intelligo; aliquando praeterea rideo, jocor, ludo; utque omnia
innoxiae remissionis genera breviter amplectar, limo sum. Nec vero moleste sero, hanc esse de moribus meis existimationem, ut, qui nesciunt, talia doctissimos, gravissi
mos, sanctissimos homines scriptitasse, me scribere mirentur. Ab illis autem, quibus notum est, quos quantOSquuauctores sequar, facile impetrari posse confido, ut ei raremo, sed cum illis, sinant. quorum non seria modo, verum etiam lusus exprimere, laudabile est. An ego verear ne in nem viventium, ne quam in speciem adulationis incidam, nominabo) sed ego verear, Ne me non satis de
ceat, quod decuit M. Tullium , Caium Calvum, Asinium Pollionem, Marcum Messallam, Quintum Hortensium,
everos Parum, lacio et comminas, audio et specto mimos, et lyricos lego. . Hactenus melius, quam vulgo : sequitur vero et satiricos inte ligo, quod magno consensu Omnes
hodie damnant,quiim in aliis quoque repertum suerit, pluresque Meratiacos habeant, nullus Sotadicos. Sa. tirete quam Protervae fuerint , nisi exempla docebunt, Horatius testis erit epist. ad Pisonesu. 22I, ad 233. H. - Nec mihi displicet satirieos, cui etiam verbum intelligo videtur patrocinari. S. - nimis, qui triviores etiam erant Atellanis, mirum iii modum delectabantur Romani. ED. - tradisos. Ostendit hie Plinius, se magistro jam liberum, et parum curare Quintilianum suum praecePtorem, qui de Sotadeis, inquit, obscenis nimirum impurisque Carminibus, nepra. tendum qua m; I, 8, 6. G. - Sotadici aut, ut Quintilianus scribit, Sot ei. nomen habent a Sotade poeta, atqMe ita scinipositi erant, ut duas xyllabas
longas exciperent duae breves. R tro autem lecti sensum habebant Iascivum. ED. 3. Hanc esse de moribus. Id ipsum, quod mirantur homines, Versus Parum severos a Plinio scribi, indicat, illos bene alioqui de illo existimare, et virum gravem putare, a quo leve
ita scripturae genus non EXSPectarent. G.
5. M. Tullium. Texit hie catal gum poetarum satia longum, qui longae disputationi materiem prinbere possit. Sed praestat, credo, hic nihil dicere, et rem integram relinquere , si quis V si anuni de iMetis
opus, Postumum et imperfectum, retractare velit. G. - e C. Caloo oratore v. ad I, epiat. 2, a. Sed et carmina scripsit lasciva , ut Catullus , quo familiariter utebatur. M. - C. Asinius Pollio et Marcus Valerius Messalla, Augusti gratia florentes , dignitate, eloquentia rebusque gestis conspicui. Ei . - Q. Horten sium. Invenusta judicabantur eju
350쪽
M. Brutum, L. Sullam, Q. Catulum, Quintum Scaevolum, Ser. Sulpicium, Varronem, Torquatum immo Tomquatos , C. Memmium. Lentulum. Gaetulicum, Annaeum Senecam, et proxime Verginium Rufum, et, si non sus-siciunt exempla privata, divum Iulium, divum Augustum,
divum Nervam Τ. Caesarem p Neronem enim transeo, quam- 6 vis sciam, non Corrumpi in deterius, quae aliquando etiam a malis; sed honesta manere, quae Saepius a bonis fiunt.
Inter quos vel praecipue numerandus et P. Virgilius, Corn. Nepos, et prius Ennius, Acciusque. Non quidem hi senatores : sed sanctitas morum non distat ordinibus. Recito tamen : quod illi an secerint, nescio. Etiam. Sed illi ju-
carmina. FG.-Sc Mol Pontifex M. ingenio et justitia pretestantissi naus. En . - Sulpicii, Oratoris acumine excellentis , poemae rire dixit Au--vius Propter lasciviam. ED. -x a ronis elogium exstat aP. Cic. acad. I, 3; ubi etiam varium ejus et rimans
omni sere numero Poema comm moratur. ED.- Torquatos, Hompe L. Torquatum, a. u. 689,Con talem, ii
dicendo elegantem et prudentem,riusque silium L. Tom. Epicureum.
FD. - C. Memmium non mirum est vi rgilius Parum Pudicis in ares suos tasAuiri osse. Stupravit cuim I .eni uti et Pc,mi, ii uxores. ED. - a tuliens historicus et poeta cui Caligula favebat. Nonnulla epigrammata ejus exstant in antlaol. Graec. ED. aeteriim de Argusti facultato poetica vid. Sueton. LXXXV. De A ma initiat. VIII , 7o. De Tito Eutrop. VII, 14 ,-Sueton. III. De Nero Sueton. LII. Si d hunc se transire dicit, quia nunc non nisi de bonis
et sanctis quaestio erat. E. - T. Ce sarem. Disum puto excidisse. Nam diariola eoelo Domitiantis Titum, Panegyr. XI, init. Ibid. cap. XXXV. 4, distus D tu; ubi item disetis in non. nullis lihris deest. S.
6. Quin aliqurando etiam a malis. Rom. Quin etiam a malis oliquando. Sequitur, vel prircipue nramerandus P. Virinlitu, sine verbo est. Η.- Non distat ordiniatis. Non unitantum Oidini adstricta est, sed omnibus communis esse dehel. E. 7. Recito tamen. Restituit hune i cum Coi tius. Νos declarare cona-himur. Duo crimina sunt, quibus respondet Plinius 2 unum, quod scribit carmina obscena ἰ alterum , quod recitat. Priori ratis ei se se putat auctoribus laudatis: jam trans it ad alterum. Recito tamen, etc. Illud etiam est concedentis, quod Ohjectum fuit. Quoties ita usus sit Plinius, docet index. G. - Ergo
wlixus est: concedam , illos non recitasse. E. Rom. Quod illi an etiam fecerant, nescio r sed illi Ddisio suo. Postear mihi modestior constantia ras.
Vid. ep. XIII, 4. H. - Utrutraque plaeet. Prius habent etiam Brum- meri excerpta. Posterius in omnibu legitur libris, nec debebat Ca au boni conjecturae loeo cedere. S. 18.