C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri decem et panegyricus cum varietate lectionum ac integris adnotationibus editionis Schaeferianae quibus suas addidit N. E. Lemaire. Volumen prius posterius “C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri dece

발행: 1822년

분량: 526페이지

출처: archive.org

분류: 문학

431쪽

Indignatur, illa Osdam, crat litos sibi visos, recitanti amico nullum signum laetitiae dedisse. C. PLINIUS RESTITUTO ' s Do s.

INDIGNATIUNCULA II, quam in cujusdam amici auditorio cepi, non possum mihi temperare, quo minus apud te, quia non contigit coram, per epistolam enundalia. Reci- tabatur libor absolutissimus : hunc duo aut tres, ut sibi et paucis videntur, diserti, Surdis mutisque similes audiebant. Non labra diduxerunt, non moVerunt manum, non denique adsurrexerunt, saltem lassitudine sedendi.

Quae tanta gravitas 3 quae tanta sapientia λ quae immo pi-' gritia, arrogantia, sinisteritas ac potius amentia, in hoc totum diem impendere, ut offendas, ut inimicum relin-

Praeclarus caus

sidicus suisse videtur. Vid. ad III,

et . 9, 16. ED. I. In cujusdam amici vinditorio. nom. In cujusdam viri auditorio. H. I. Labra di aerunt. Genora sumina plausus complectitur, Viaeis, manus , assurgendi, de quibus stiam II, io, si et V, 3, 9. De reliquis Pervulgatum. Adsurrectio magna alioquin venustae hianam,itatis Pars, hic, Pino, non tam ad ipsum honorem et Plausum , quam ad attentionem significandam pertinet, quod tamen ipsum laudandi genus est. G. -Aon

mOMerrant manum , Et C. Rom. m Ueriant non manus , denique non assur rexerunt. II.

3. Sinisteritas. Nola tam ad malignam voluntatem resem, quam adimppritiam illam dexteritiati oppositam, qua quis non utitur, aut Iton recte utitur, remediis, ad sinem,

quem ipse sibi ProI Osuit, cons inquendum : ut qui sinistrae manus ministerio utitur, non a Puero amsuosactus) ubi dextra opus erat. Sic illud mens non lor apud Poetam non voluntatem. sed vim intelligetidi respicit. Ita apud Gellium VI, 2,

screritas, et voluntarius impetus, junguntur ut ditie caussae actionum ;

non explicandi caussa sibi adjiciun - 'ttir : nimirum eadem ratione, qualia prologo operis , Ut nunc Putatur olini erat epilogus scis oliviem et in- νι entiam iungit, alterum intellectus vitium, alterum voluntatis. G.

432쪽

quas, ad quem tanquam a inicissi inus veneris 3 Disertior iipse es 3 tanto magis ne invideris : nam qui invidet, minor est. Denique, si vo plus, sive minus, Sive idem praestas, lauda vel inferiorem, vel superiorem, Vel parem. Superiorem, quia, nisi laudandus ille est, non potes ipse laudari; inferiorem aut parem, quia pertinet ad tuam gloriam quam maximum videri, quem praecedis vel exaequas. Equidem Somnes, qui aliquid in studiis faciunt, venerari etiam mirarique soleo. Est enim res dissicilis, ardua, fastidiosa, et quiae eos, a quibus contemnitur, dedignatur. Nisi sorte aliud judicas tu: quamquam quis uno te reverentior hujus ope

ris , quis benignior aestimator Qua ratione ductus, tibi 6 potissimum indignationem meam prodidi, quem habere

socium maxime poteram. Vale. ν

Tanquam amicissimus veneris. BOm. Tanquam amicissimum veneris

Sic et Cortialia cum Gieri ana. ΟΡ- Positio poscit accusativum. S.

Disertior ipse es. Rom. Disertior sese est, pro es, quod verum. H.

Romani libri lectionem si praetulit

Heusingemis, erravit. Nostram tuemtur et additum ipse, et ea, quae se quuntur. S. - μνε idem praestas. Rom. Si irim praestat. H. - Non potes ipse laudari. Rom. Non potes ille laudari, pro ime. H. s. Est enim res, etc. Facere aliuquid in studiis difficile arduumque rtit mirum non sit, insignes hac laude homines simul fastidioso exse. S. - A quibus contemnitur, dedignatur. m. A qiaibus contemnitur, inoicem contemnat. II. - Praeferrem dea Metur. S. - Quis benignior instimator. ROm. Quis benignior attestator' H. 6. Poteram. Marklandus epist. Crit. pag. 48, optaram, sine caussa.

beno ediderunt. Η.

433쪽

C. PLINII LIB. VI.

Promittit, Firmanortim se caussani acturum esse. C. PLINIIIS SABINO ' AUO S.

ROGAs, ut agam Firmanorum publicam caussam; quod ego, quamquam plurimis occupationibus distentus, adnitar. Cupio enim et ornatissimam coloniatis advocationis officio, et te gratissimo tibi munere obstringere. Nam quum miliaritatem nostram, ut soles praedicare, ad praesidium ornamentumque tibi sumpseris, nihil est, quod negare debeam , praesertim pro patria petenti. Quid enim precibus aut bonestius piis aut efficacius amantis 3 Proinde Firmanis tuis, ac jam potius nostris, obliga fidem meam ; quos labore et studio meo dignos quum splendor ipsorum, tum hoc maxime pollicetur, quod credibile est optimos esse, inter quos tu talis exstiteris. Vale.

XVIII. De Sabino vid. ad IV, Pietatis est. E. - Gieruius ex Baris . Ic,. ED. thii cor jeci tirapia. Non probo. I. Firmum . . Oppidtim in Piceno vi τερο, preces piis, quam preces agro. ED. - occupationibus disten- pii. S. tias. Rom. o vationibus distra- Inter quos in talis exstiteris. Rom.ctus. H. Inter quos talis exstiteris, Rine Pron 2. Preciblia.. .Piis. Pro Patria aliis mine tu. H. - ratas cum emphasi,

quid petentis : nam illud propria vir optimus. ED.

434쪽

EPISTOLA XIX.

Pretium agrorum crevisse scribit: quia candidati tertiam patrimonii partem in praedia Italica jussi sint impondere. C. PLINIUS NEPOTI SIIO S.

SCIS tu accessisse pretium agris, praecipue suburbanis 3 Caussa subitae caritatis, res multis agitata sermonibus, proximis pomitiis honestissimas voces senatui expressit:

CANDIDATI NE CONVIVENTUR, NE MITTANT MUNERA, NE

PECUNIA A DEPONANT. Ex quibuS duo priora tam aperte, α quam immodice fiebant : hoc tertium, quamquam occultaretur, pro comperto habebatur. Homullus deinde noster, 3 usus vigilanter hoc consensu senatus, sententiae loco postulavit, ut consules desiderium universorum notum principi facerent, peterentque, sicut aliis vitiis, huic quoque providentia sua occurreret. occurrit. Nam sumptus can- 4didatorum, foedos illos et infames, ambitus lege restrinxit: eosdem patrimonii tertiam partem conferre jussit in ea, quae solo continerentur, deforme arbitratus, ut erat, honorem petituros urbem Italiamque, non pro patria, sed pro hospitio aut stabulo quasi peregrinantes habere.

XIX. ' De A pote dictum ad II,

est. 3. EI . r. Proximis comitiis. et C. ROm. Proximis comitiis honestissimia voce senatus expressit. H. - Hoc genuunum puto , sic ut Post sermonibus innatur στ iris. i. S. - Ne pecunias deponant. Apud sequestres nemi e , tum demum numerandas,

quum sultiagia tulissent eandidati; ne accidat , quod factum esse a P Paret , ut accepta Pecualia homines suam tamen in xu ragando sperta bellas praesertim) lihorlalom servarent. Vid. Viri di,cti ad Cic. divin. in Caec. e. VII, G.

3. Homtillus deinde, etc. BOm. C. Homulitis Minde noster vigilanter

usus rursus hoc consensia. II. - De

Prooidentia sua, Fic. noti . Prudentia sua occurreret 2 ocetirrisiae. Η.

Sed pro hospitio aut stribulo. Bom. Sed de homilio aut stabulo H. -

435쪽

36o C. PLINII LIB. VI.

s Concursant ergo candidati certatim : quidquid venale audiunt, emptitant; ut sint quoque plura venalia, efiiciunt. 6 Proinde, si poenitet te italicorurn praediorum, hoc Vendendi tempus tam liercule, quam in provinciis comparandi : dum iidem candidati illic vendunt, ut hic emant.

Vale.

Stabulum idem quod deversorium , ut explicatur in glossariis. Era. s. Concursant erm , etc. Malim sie interpungere : u Concurgant erisgo candidati e cortatim, quidquid venale audiunt, emptitant. . Placuit eadem interpunctio Catanaeo. S. Emptitant; tit sint quoque pluralia, sipetant. Bom. Emtitant, qu que sint ρluris maenalia, essetant. Hoc comprobat et initium epistolae, et sinis, quo Pretium agris accessisse adfirmat, earnque ob caussam Ν poti italicorum praediorum vendendorum auctor est. Cur ille venderet, minus caussae suisset, si venalium numerum auxisset. II.

Narrat, quae ex V suvii incondio, cum matre Miseni relictus, Pe tulerit. Arcto vinculo haec opistola cum priore, quae XVI hujus libri locum occupat, coit, silumque ibi abruptum reterat. ΕD. C. PLINIUS CORNELIO TACITO SUO S.

AIs, te adductum litoris, quas exigenti tibi de morte avunculi mei scripsi, cupere cognoscere, quos ego Miseni relictus sid enim ingressus abruperam) non Solum metus,

verum etiam casus pertulerim. Quamquam animus meminisse liorret, Incipiam.

XX. I. Uteris, quas. Quae nunc sunt I, I 6. G. - Id enim ingressω. Intellige , nil narrandum I respicit enim verba s. 2I, . Interim Miseni ego et mater. Sed nillil ad historiam: nec tu, et e . . Verba Quamquam an mus .... incistiam, sunt Virgilii Mn. lib. II, vers. 12. G.

436쪽

Prosecto avunculo, ipse reliquum tempus studiis sideo ,

enim remanseram) impendi : mox halineum, Cinna, somnus inquietus et brevis. Praecesserat per multos dies tre- 3mor terrae minus formidolosus, quia Campaniae solitus :illa vero nocte ita invaluit, ut non moveri omnia, sed everti crederentur. Irrumpit cubiculum meum mater: Sur- 4gebant, invicem si quieSceret, excitaturus. Residimus in area domus, quae mare a tectis modico spatio dividebat. Dubito constantiam vocare an imprudentiam debeam : sagebam enim duodevicesimum annum. Posco lit, rum Titi Livii, et quasi per otium lego, atque etiam, ut coeperam, excerpo. Ecce, amicus avunculi, qui nuper ad eum ex

Hispania venerat, ut me et matrem sedentes, me vero

etiam legentem videt, illius patientiam, Securitatem meam corripit: nihilo segnius ego intentus in librum. Iam hora fidiei prima, et adhuc dubius et quasi languidus dies : jam

quassatis circumjacentibus tectis, quamquam in aperto lo-CO, angusto tamen, magnus et Certus ruinae metus Tum demum excedere oppido vi Sum. Sequitur vulgus attonitum,

quodque in pavore simile prudentiae, alienum consilium suo praeseri, ingentique agmine abeuntes premit et im-

3. I vero nocte. Aucticires sunt

hie libri quidam, sed iidem etiam

vitiosi. Heliis. ad O id. Metam. VII, 49a , ita eoncinnat: . Illa vero nocte ita invaluit, ut non solum castella , verum etiam oppida omnia noti m veri , sed everti credetentur. . Cortius hoc modo : a Illa vero nocte non solum eastella, verum etiam oppida moveri omnia et verti or dehantur. Invasit in cubic. . ita enim Iegitur in Modiem et aliis pro ι rumpit. G. - Rom. vi Illa vero non moveri omnia , sed verti crederentur, is sine Mediceo additamento. Η.4. Irrumpit cubiculum , et . Rom. - Irrumpit cubiculum meum mater, surgeb:im i vicem, si quiescerem , excitaturus. . Recte irrumpit, non invasit, quod noli admittendum :perperam quiescerem, pro quisseeret. Lege: a surgebam, invicem , si quiesceret, excitaturus u Ego surgebam

jam, ac prius, quam illa irrumperet , excitaturus matrem invicem, si illa quiesceret. H. 5. An i, dentiam. Sie optimi quique libri: sie ipsa ratio postulat. Imprudenter ergo monachi imprudentis commentum in quasdam ediaticines adsumptum. G.-Sic et Rom. l. - In Hispania avunculus , inde a Nerone usque ad Vespasianum Caesaris procurator fuerat. ED.

437쪽

8 pellit. Egressi tecta consistimus. Multa tibi miranda, multas formidines patimur. Nam vehicula, quae produci jus-Seramus, quamquam in planissimo campo, in contrarias parteS agebantur, ac ne lapidibus quidem sulta, in eodems vestigio quiescebant. Praeterea mare in se resorberi, et tremore terrae quasi repelli videbatur. Certe processerat litus, multa lue animalia maris in siccis arenis detinebat. Ah altero latere nubes atra et horrenda ignei spiritus to tis vibratisque discursibus rupta, in longas flammarum

figuras dehiscebat : sulgoribus illae et similes et majores

to erant. Tum vero ille idem ex Hispania amicus, acrius et instantius, Ni frater, inquit, tuus, si tuus aOunculus via Dit , Nuti erae vos SaloOS : Si periit, superstites voluit: proinde quid cessatis eoa ene8 Respondimus, non commissuros, ut de salute ejus incerti, nostrae Consuleremus. ii Non moratus ultra, proripit Se, effusoque cursu periculo aufertur : nec multo post illa nubes descendere in terras, operire maria. Cinxerat Capreas et absconderat: Miseni quod procurrit, abstulerat. Τum mater oram, hortari, jubere, quoquo modo fugerem; posse enim juvenem : se et annis et corpore gravem bene morituram, si mihi caussa mortis non suisset. Ego contra, salvum me, nisi una, non futurum : deinde manum ejus amplexus, addere gradum cogo; paret aegre, incuSatque Se, quod me moretur. Iam cinis, adhuc tamen rarus : respicio; densa caligo tergis

- Nihilo segnius. Rom. Nihilo se- lorum, quos Gilli ZΦαω appellant.. guisιs, ut editur : sed , ut facile ap- G. - Rom. . Porrectis vibratisque paret, secrus legenduin. Vid. ad lib. discursibus . . ll. - Fulgoribtis . . . .

III, epist. 8 , io. Η. similes . . . -jores. Notanda Confit . 9. Animalia. . . arenis. BOm. Ani- rtio. S. malia maris fiscis arenis. II. I . Si fruter, inquit, etc. Bom. - Tortis Dibratisque Prius verbum Si frater, inquit, tuus, iuua Gyuncu

ad celaritatem , qualis est teloini ri rus. H. tormentis excussorum. Pertinet : De salute ejus incerti. Rom. De Posterius etiam ad motus oppositos saltite illius incerti. H. - Sie plerique recurrentium quasi per vices an gra- lihri rheneque praetulit Cortitis. S.

438쪽

imminebat, quae nos, torrentis modo in sum terrae, sequebatur. Desectamus, inquam, dum videmus, ne in via strati, comitantium turba in tenebris obteramur. Vix con- 14 sederamus, et nox, non quasi illunis aut nubila sed qualis in locis clausis lumine exstincto : audires ululatus seminarum, insantium quiritatus, clamores virorum : alii parentes, alii liberos, alii conjuges vocibus requirebant, vocibus noscitabant : hi suum casum, illi suorum miserebantur : erant qui metu mortis mortem p P Carentu T. Multi ad deos munus tollere : plures, nusquam jam deos is ullos, aeternamque illam et novissimam noctem mundo interpretabantur. Nec desuerunt, qui fictis mentitisque terroribus vera pericula augerent. Aderant, qui Miseni

suisse, illud ruisse, illud ardere, salso, sed credentibus

4. consederamus nubila.

Rom. . Vix viani doserueramus , et nox , ni n quasi iii luitis aut nubila..H. - Αl. . Non qualis illviii, aut nubila. α Quod cum Cortio Prie

ram. S. - Infantium quiritaltu. Non dissimul a , quiritalias a clamori hufi

fidem Quiritium implorantibus ductos, iii insa: ltibus mihi non eli mentPr probari. Vid. Arnu. ad Pan. XXIX, I, ubi sere ad qtieritatus Pro pendet. Ituerim queritattis, quod habent libri quidam , suspectum facit forma insolita , et quod apud Valer. Max. etiarn Ix, et , I, queritatus habent , Cortio hic observa ut e . libri quidam, ubi de milii thux eivium s-dem implorantibus sermo est. Juid igitur 3 Verbum quod certam adstrictamque sigili sicalionem olim habuerat , seqiliori aetate translatum ad alia : quod conserenti loca in th sauro linguae latitiae allata , quem ,

quum maxime recensemus , aPl ar

bit. G. -Vid. Marc. Donatus ad Uu. XXXIII, 18, 3. S. - ω-bant. Νciscebant: nihil amplius. Os

IMIiitiir requirebant. Sic et I s. Foris c lituus. S. - Miserebantur. Poterat

uti hoc loco Burina unus ad Grat. Pal. Cuneg. 4. 1. Praestat mis rabantur Cortii et Giorigit. S. 15. Nusquam jam deos tillos. Dii gentiles enim rerum Daturae sere ituligati , cum ea simul pereunt et in chaos recidiant. Laudavit hie Buel inerus Sen. Thyest. 8a8 :

Trepidant, trepidant pectora irragno Percu Aa metu, ne fatali Cuncta ruina quasvis lati- :Itemnque d-s hominesque premat Desorme chao .

Addidit i ortius e Lucano V, 636,

a Noctem manes dPis mixturam, nete Virg. Georg. I, 468,. Eternam, quam timuerunt Isaecula, noctem .in G. ---Misen uisse, illud. Quum vid

rem in quibusdam libris ita legi:

Iderant, qui Miseni illud fuisse, in aliis ita , Ad qui Miseni illud

ruisse, utramque lectionem conjungendam putavi : ita certe idoneam

sententiam oriri, nemo temere nega-

439쪽

16 nuntiabant. Paullum reluxit; quod non fes nobis, sed adventantis ignis indicium videbatur : et ignis quidem

longius substitit : tenebrae rursus, cinis rursus multus et gravis. Hunc identidem adsurgentes ex utiebamus : opertit 7 alio liti, alque etiam oblisi pondere essemus. Possem gloriari, non gemitum milii, non vocem parum sortem in tantis periculis excidisse, nisi me cum omnibus, Omnia mecum perire, misero, magno tamen mortalitatis solatio 3 credidissem. Tandona illa caligo tenuata quasi in sumum nebulamve decessit : mox dies vero . sol etiam effulsit

I. A. Ernestium Ppistola. - Rom.

-Αderant, qui Miseni illud misso, illud ardere. . Sic et Ald. satis bene: rt. et quidam alii, iliti uisse. An utruitiqile seripsit Plinius 8 . Qui Miseni sui se, illud ruisse, illud ardere, salso, sed credentibus nuntia-hant. ω Αt omnes Miseni saerant, omnes paullo ante pariter inde egressi erant, ut non opus sit, aliquos

Misen fuisse dici. Si qui diutius m

rati ibi nunc demum veniebant, non hos magis nisi rumoris auctores suisse credibile est, quam alios, qui, quae nou viderant, suspicabantur. Illud vero non ad Misonum re fero , sed ita intelligo , tu vicarium sit substantivi, quod non nomina tur: quale est apud nos, das una das mus , apud Gallos, tei et teipalais. Liv. lib. I, cap. VII. . Si ego injuste impioque illos Itomines illasque res dedier nuntio populi R. mihi eXPosco. . Si hoc exemplum non Placet, audi ipsum Pliii. lib. I, ep. Φ, . ille me ad signandum testamenti. in , ille in advocationem , ille in COIasiliit m rogavit. . Idein Panegyr. cap. IV, . Enituit aliquis in hello, sed obsolevit in pace : Mium toga,

sed non et arma honostarunt 2 r verentiam ille terrore, alius amorem

humanitate eaptavit: ille quaesitam domi gloriam in publico, hic in publico partam domi perdidit . . Vide

Sehwarz. ad Turseil. de parti c. c. CV, S 34, pag. 39o. H. Seneca epist. 93, init . . Quare illo in medio cursu raptus ost3 quare ille non rapitur λα S.I6. Patilium reluxit. Rom. Paululum reluxit. Devade : . Tenebrae rurissus , cinis multus et gravis. . H. - erti alioqui, etc. Rom. DFert

alioqtii atque de coelo oblisi pondere

essemus. II. 17. Misero, magno tomen. . . sola

tio. Saepe admodum illo utitur Cicero , quum negat vel periculum

amico instare, quod non sit commune omnibus, vel separatam a reliquis fortunam alicui expetendam.

Vide verbi caussa primas aliquot libri sexti. Igitur Plinius hac se

continuui desperationo quasi obri guisse , non spe aliqua sustentasse, latetur. G. 18. In fiamum nebulam, e decessit.. Bona. In fumum nebulamι discessit H. Praefero discessit. S. - Moae dies, etc. nom. Mox dies , sol etiam. Neo verus nec vere legitur. II.

440쪽

EPISTOLA XXL 365

luridus tamen, qualis esse, quum deficit, solet. Occursabant trepidantibus adhuc oculis mutata omnia, altoque cinere, tanqua in nive, obducta. Regressi Misenum, cu- 19 ratis utcunque corporibus, suspensam diibiamque noctem spe ac metu exegimus : metus praevalebat. Nam et tremor terrae perseverabat, et plerique lymphati terrificis vaticinationibus et sua et aliena mala ludificabantur. N bis tamen ne tunc quidem, quamquam et expertis periculum, et exspectantibus, abeundi consilium, donec de avunculo nuntius. Haec , nequaquam historia digna. non

scripturus leges, et tibi, scilicet qui requisisti, imputabis, si digna ne epistola quidem videbuntur. Vale.

2O. tamen ne itinc quidem. Sic et Bom. H. - Quamquam et e Persis , etc. ROiri. Quanquam expertis periculum. et ea spectantibus. Η.- Eram, nequaquam historia diagna, non scriPturus leges. Gruterus

haec interpotata putat, legendum- quo brevius : . Haec nequaquain historia digna : tibi imputabis, si diugna neque epistola videbuntur. . G. - Νimia quidem haee Gruteri brevitas est; sed acute is tamen sensit,

locum non fiatis emendatum. Quum fiensus pateat, eXSPeCtare Possumus,

dum ex aliquo Codice vel edito Ithro

saniora Proseruntur E.

Verginii Romani probitatem et doctrinam, praesertim in comoedia scribenda, laiidati C. PLINIUS CANINIO SUO S.

Suri ex iis, qui mirer antiquos : non tamen, ut quidam, temporum nostrorum ingenia despicio. Neque enim

XXI. De Caninio v. ad I, ep. 3. ED. I. Sum ex iis, qui miser. His serrinora possunt Lrg. Sunt ex sis qui miarantur. Neglecta a librariis, id quod millipa aecidit, nota terminationisur vid. Drahenti. ad Liv. X, IO, I , tumque extritis literis ant, quod proximum vocabulum iisdem inciperet , mir rolictum imperitus liomo explicare ita conatus est, ut Secundo soloeciunum Oh ruderet. S.

SEARCH

MENU NAVIGATION