In aureos versus Pythagorae opusculum (Tr: Joannes Aurispa)

발행: 1474년

분량: 196페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

mant enim N impia contra deos pros/tetur: quos nihil praeuidere diciat. Qum Uero incidunt iis quae imprudenter se Aerant uehementius aliis iniuriam facientes c omnium rerum congregatoni ad eorum ut putant utilitatem studen

tes . falsae illorum opinionis manifestu3 fit dannum. hinc quidem magna mala nascuntur Aniustitia ad aequales:iniquitas ad superiores. Quibus malis is certe purgabitur: qui his Pythagorae uersibo persuasit prudenti iudicio fortiter mortem pecuniarum perditionem mansuete 5 aequo animo feret. Ex quibus causas ut iustitiam seruet ab alienis scilicet abstinere: nocere nemini neque aliorucalamitates ad propriam utilitatem uertere:quae nemo seruare poterit:qui mortalem eius animum putabit:8 qui prMdenter sese consueuit habeξ. Solaenina

cognitio S discretio quid sit 1 nobis motale quid quod pecuniis egeat:quid sit

uirtutem exercere quae ex eius eXerAE

citatione commodita nascatur docet:

62쪽

8 copiditatem ad exercendam uirtutcpra bet. Ac diuinus quidam impetus qex cognitione N pudore sui ipsin pro, Henit ad acquisitionem bonorum dili λSentes nos facit. Nam, sermone, factis mensurare oportet quatum nos digni sumus.& quid alios deceat. Cecoris enim seruatio firma e iustitia. Cob causam iustitiam ante alias uirtutes posuit: ut mensura rebus Suenietibus fieret. fictis c sermone inquit.

in perditione pecuniarum:aut in m6borum doloribus blassemabis:aut maledices: ut in sermone iniquitatem fugias: Deque aliorum res surripies: neque ho/minibus mala Sc calamitates perquires: ut neque factis Hustus fias. Nam 1 animus noster iustitia circunseptus sit: decorum' debitu; erga deo fac homines seruabimus: ac iustitia optima mensura est rudotia unde post centu illS IUSTITIAM EXERCE. Subluxit Nel stulte te lis circa acj consuesce:

63쪽

tan qua iustitia sine prudelia subsistere non possit. nam illud certe est iustum quod persecta prudentia circunscribit. Haec enim est qua circet nihil imprude ter se gerit:sed considerat de motali,5pore: S de omnibus quae ad eius necessitatem conferun atque omnibus virtutem praeponit 8c maximam comoditate

optimam rationalis essentiae dispositioncm confirmat: qua ornantur' alia quantum fieri potest. Intentio quidem horum uersuum est praebere 'e ostendere quattuor illas uirtutes ciuiles auditoribus cum insomni obseruatione de ceTte in sermone:5 operibus custodia qui uersus Prudentiam: Fortitudinem: Continentiam ac ipsarum ducem: S super omnibus aliis uirtutibus cominum ter inspiciente iustitia exerceri horta

lLLUD AUTEM Pecuniae quando

que acquiri quandoque ammitti consueta erunt. Probat continentiam sequie liberalitas quae uirtus in sumptu 8 cen

64쪽

m pecuniarum uersatur quas acquire e dimittere quin ratio dictat auaritiae causas X trudit:& prodigalitatis. Om nia sit haec tacitia a fot o primo prici pio ab illo praecepto cui ipsius te pudeat procedunt quod in se ipso insitu habet illud aliud praeceptri.

COGNOSCE TE IPSUM Id enim

in omnibus reste factis: c in iis quae intellecto comprehcduntur praeponi opotiri Namsi nos naetipsos non cogno scimus: unde Sprehendemus i nobis conuenit a flectionibus modum 8 me suram tenere: 8 ca intellige qua sunt.

Incidit enim super pas dubium. Primo an expleri ab hominibo possint. Postea an illis quae ea possident utilia fiant. Nauiri boni conditio in hac uita peior Zoilterior esse uidetur: si non accipitiiuste unde accipere non docet:, sumptus faei ubi usi e facere decet:& quantum ad corpus spectat: tutus uir non existit. naneque ipc ReMeile quaerit: ne iue Regibus blandimetis: aut seruiliter obseqf.

65쪽

1raqtie si alia substantia inosis a uirili ἡ

te adiuta non sit:in uanu diuitiis aut potentiae intendimus: Quaobrem qui anim tam nostrum mortalem putant: si discant , uirtutem ament astute potius Itiere loquntur. Si autem post morte ni hil nostri remaneret quod naturaliteriairtute 8c ueritate ornaretur m rat6ale animum esse dicimus nullus cete appetitus rerum bonarum purus A simpleX

in nobis effet. Opinio enim, nihil sensus nobis post molem remaneat OmnC studiu uirtutis a nobis erripit:8 ad corporis uoluptates quaecuc sint intrudit. Itaque et prudentis esse: neque moderati hominis illorum sententiam uide rata. si omnia uoluptatibus corporis non tradente:sed animus noster semper re manet:qui si per se N ex sua essetia n6 esset: sed quasi superaduenies pax quaedam corporis fingeretur 5 fieret nos

propter uirtute corpus n6 traderemus. Tunc enim una cum corpore animus Itorieret. Ita i nullo m6 est et uirtus cui,

66쪽

yratia mortem pleriq sub stuleriit: sed a diuis uiris sufficienter ostensumi de

monstroum est:* animus e immorta lis: N, per solam uirtutem ornatur B resplendet. nuc uero praesens praeceptu concludete adsequentia transeamUS. solum praefatis addentes p ut per Ano rantiam exis entiae nostraeoni malum superaccedat: ita eius cognit6ne: 5 re' turpium content6nc rationalis natura tibici; decoruῖ firmiter seruat 8 iuenit i laec enim particulatim tutum Icnsura est Nisi ut ad figula quadam ad existenria nostra aspexerimus: quod op6teat recta ratSe in o litibus inueniems. apte 8c constanter essentiae nostrae iuctes. Quicquid enimeliore animu facit: ipsum ad bonam 5 uere conueniciem

uitam ducit hoc certe uirtus est:S philosophiae ex Ea uero quae solum ad humanam pulchritudinem pertinci: illiberales dolisut 8 umbra quaeda bonoru: quae multo' inanem laudem uenatur: quod qui exercent curam solii habent:

67쪽

ut boni uideaturmo ut sint. Et lase quidem de iis . At qui recta utitur ratone iis quae uidentur sine ordine uita hominiani accidere non modo prudenter se gerit:sed bene, generos cossiderat eorum causas Ap patiente fert. nihil c6tra illos obli 4 ci nos ubernant si digne cuilibimeriri tribuut me sit libo meritis o is dignos fecerui: s1ἴ n Sui Nerui. quo ni fieri posse qum prouidctia sit, animus nosteri sietiam mortalis maneat: propria sua uolutate ad malitia siue ad uirtute pellas: ut custodes legis ci secudu merita tributi similia non similibus reddant 8c cuilibet ut incretur fortunam tribuant quam quiri ad enerat6nem homo procedit sortiridicu Si igitur fabula nye quod prouidentia singulis merita tribuens sit: 'catum nostrum immortalem esse manifestum est: causa constituisse oporteret infortuniorum ab eo procede quinos subernat cregit: quo dicticilia curari

8c integrari post e 6 dabit. Si i nobis ip

68쪽

sis igitur carisas tanta diss1 cultatis N iri constantiae inuenerimus. Primo dem recto iudicio diminuemus superuenic/tcs nobis erunnas. posse per sacra compedia 8 rectos monitus animum ad meliora dirrigentes io nos pos erunnis litierabimus. Qui autem 1 malu aliquod incidit S causam n6 intelligit: neque suspitionem superuenientis lacrissimiliter sibi mali. homo equi circa omnia 1pru denter sese consueuit habere: que orat6

damnabat. Fum enim qui ueritate cari

far diligeter n6 inquisiuit necesse es prium 8 suu crimen ad deum trafferre uel quod omnino n6 sit: ue nostri recte curam n 6 habet:quae opiniones n6 tu ad maleuiuedum nos induciit: sed ad otiis dolos animia nostrum sollicitat. euinci eius essentiae cura priuat: qui psentiti calamitatum causas nyitelligat: E ibus fio philosophari oporteat .subsequetes uersus audi. MVLIAS Homines e caelesti fortuna patiun calamitates.

69쪽

a VOSCVN LVs igitur satu laes

hoc aequo aio: 'ci 5 aegre feras: COR IRI G EREem c reintegrare quarum potes oportet: NON LIagnam partem calamitatum bonis Deus tribuit.

te aliam expositgne illud sci

re oportet T calamitates Nuc ap/pellat laboriosum 8 durum huius uitae nostra curriculu: ut est m6bus: paupertas: caris ima rerum perditio: dedocus in ciuitate. Haec enim molesta Nicom possitis ut in laominum uita: non tamen

olo mala: neci ipsi animo nocet: nisi horum cogitatione ad uictu labetur:quod male opinando accidit si pe animus no luerit tete os rudetur pis uti ut e sani/tas diuitiae: potetia fit enis saepe ut haecalicis aegre di ho*χ6traria morbsi pauptate 3:inabecillitate aequo animo alius ferat. Ea ena quae omnino mala sui ex uolutate peccata Oriut Pon naturam serta ut uirtus cis adiungatur:ut sunt iniustitia: luxuria N alia Parcunq; boni adiun

70쪽

ctione non capiti t. Nulli enim horum recte adfligi potesilaoc uerbum bene. absurde quidem diceretur iniuriatur bene LuXuriat bene: ut de malis exteris dicitur morbum bene: pauperiem pati bene: quonia prudenter Niecta rat etalia quispia fert Vitiis uero animi non superadditur bene:quonia recte rat5ni aduorsantur vae tum naturaliter aio hominis insit: eam ipse animus affectione obcaeaeatus nouidet. At, recta ratio animis hominum Uit: satis probat , homo iniustus ubi non nocere sibi credit iuste iudicat. 8c luxuriosus abstinet qua dola uenereis S omnino uitiosus uir

ubi nulla sibi assestios: iis quae sibi sup

ueniunt recte utitur. Itaquitiosus si priorem malitia i liquerit ad uirtute traduci potest. Reliquo lati cita oportirat5nci 5 recta: ne haec ita sibi malo principiti esset: ut recta r6pricipii it tutis. pScena recta rarsi tanti se a ciuitate: ca quae secundu ipsa, quae praetor ipsa per untur discernere dc determinare

SEARCH

MENU NAVIGATION