장음표시 사용
51쪽
ri mania M. I XVI. Neq; hic quidquam statuo.
Erigantia M. P. X XIV. BregenZ ad lacum Aventino & reli quis extra controuersiam PDOYImum iter inscribitur, per ripam Pannoniae , a Tauruno in Galliam , eius quoque partem subiicio. Etiintanis. An castris λ Videtur. Auentino ΚijnZen,&Quintan rum colonia. De loco & nomine recenti assentior: de colonia a
plio. Est ibi fluuius Quintanica, ex Eugippio. LAugustis . M. P. XX. Videntur Augustana Notitiae: neq; dubium hic quoque carui subintelligi, quae Danubij ripam tutarentur. Α- uentino AZel burg,& Augusta Ac1lia,cuitus ramin nominis nullum testem laudat. Ego Atiliana in AZelburg a flebu1deri dix1 ad 111 scriptionem Saturnini, quam inter monumenta agri Augustaini
X I X. loco posui. Neq; tamen abhorret ad id oppidum castra Augusta fuisse. Regio. Ag. P. X XIT Castra Regina Notitiae opinor. Auentino Rohing, Distata Reginoburgo M. P. XV. Quibusdam Regino
burgum ipsum esse, nomen persuadet. tiussina II. P. XX. Auentino Abensperg. Vallato M. P. XVIII. Aventino Psal.
Sumuntorio M. P. XVI. Aventino Hochvvari.
Guntia M. P. XXII. Gungbergad fontes Guntiae, suuius e nim nomen non mutauit. Quidam Guiar burg ad ostia interpre rati : Absurde, nec enim itineris ratio patitur. Transitus DanubhGuntiensis in panegyrico ad Maximianum Aug. is est. Coelio monte M. P. XVI. Qu1busdam ΚelmunZ, sonus enia accedit, si in Coelio - mons C. antique pro Κ. proferas. At quoniam itineris latio aduersatur, coniectura acutior est quam uerior, Milai locus ignotuS.Camboduno. M. P. XIIII.
Brigantia M. P. XX IIII. Tertio itinere , Lauriaco Brigantiam aut Brigantium, per mediam Augustam Vindelicorum, Iuuauia Brigantium usque mansionum nomina a primo nihil disserunt, interstitiorum numer1 disserunt, neq; id nullo nostro commodo: Docemur enim, ut loca ipsa ex inscriptionibus antiquis, itinerum ducta, nominum similitudine, suuiis & lacubus adiectis, recte conuciuntur, ita si interualla, iliunerarij
52쪽
nerarij numeris non prorsus respondeant, de errore haud statim si spicandum , quin existimandum esse, hos corruptos, qui tam fi
quenter uacillent, aut uiarum compendia mutata.
Bedaio. M. P. XXXII. Ponte Oeni M., P. XVII. Is missa Uri. Uy. XX. Ambra M. P. XXXII. .
AUGUSTA VINDELICUM M. P. XXXVII
ROHro Nemauiae M. P. X X C. Cambo uno M. P. XXXIII. emania os P. XV. Erigantia M. P. XIIII.
Vltimum Augusta Veronam sic habet. Abu aco M. P. XXXVI. Aventino & alijs Fuessen, ad alpium
fauces . Eius rei cum alia indicia, tum fabula quam Oppidani nam rant , oppidum conditum a gigante cui Abugacus nomen fuerit. Partha . M. P. XXX. Auentino Parthen Κirch, Nomen si dem facit, & situs consentit. De ijs quae sequuntur, mi l 1 tenebrae: nec sequi placet quorundam hariolationes, cum pra sertim nostrae rationes sine illis constare possint. vel indena G1 P. XXX. et Uiteno M. P. XXXII. Sublauione Id. P. XXXII. Aia Sabona uel Sabiona 3 An Bri, Xen, Brixina uulgo Endideto M. P. XXIIII. Tridento os P. XXIIII. Notum. Ad Palatium GT P. XX IIII. Ret1quias in uico diruto PalaZZo superesse ferunt. Verona M. P. XXX VI. Nomen non mutauit. Iam si ad cho
rographicam tabulam oculos refero, animaduerto masiones Unius itineris,haud equidem omnes in rectam lineam incidere: Fert enim exercituum ratio, pontes ob fluminum traiectus, ciuitates annona causa, etiam per ambages sectari, Cuius generis exempla in Ant. per omnes prouincias obuia, in praecipuarum maxime coloniarum gratiam . Verum, uti hae caussae a recta saepius abducunt, ita retrogradi , & institutae peregrinationi contrariam uiam ire, nunquam cogunt. Et in Iuuauia, Ponte Oeni, Isinisca, Ambra, me- diocres
53쪽
diocres illos sexus animaduertimus, qui etiam Augustam, Cambo dunum, Brigantiam commode complectuntur. Si contra Augustam ad Ii arae de Loisae confluentes sta tuas, mirificos maeandros se Xionesq; sequaris oportet. Isinisca Ambram petcs, haram fluuium a tergo relinques, Ambra ruinis ad Isarae Sc LOisae confluentes profecturus, alia quidem uia, nam ad laeuam flectes, retro tame omnino redibis. Huius itionis reditionis quae, non dicam necessaria, ueri .
similis esse causa potuit Z A n Isenisca ad Isarae confluentes Augusta ibi stetisset non rectum patebat iter , quod non fluuius, non ali
cuius nominis rivus impediret i Reliquorum itinerum similis rat1o est. Abusina Vallatum, Sumuntorium, ad Lycum ducit, neutiquam ad Isaram . Augusta Aburacum hinc Parthanum, a Lyco non ab hara abducit. Quae tam aperta, ut hodie pleraq; non mutatis stationibus in usu maneant. Sed nugas ago, si multus sum,
in re quae se inspectis tabulis statim explicat. Nae in 1llis quae Auen
tinus in Boioaria retulit, neminem praeter ipsummet arbitrum dari uelim, nam ipsius fere, quae mihi probissimae visae, interpretationes sequutus sum. Vt saepe mirari subeat, quid illam tabulam describenti, & itinerarium legenti, probanti, mentis fuerit, quin
addo frontis, Augustam contra huius sensum,& Omnium aetatum consensum alio transferre. Nisi tanti aut nouandi lubido, aut que quam unum hominem cum ueritatis iactura ab erroris.opinione uendicasse . Sed bene habet, nobis uerum rectum, Omnibus Ptolemaeis amicius , Stat itaq; post longiusculas amba ges, quod initio positum. Et cum demonstrauerimus, Ptolemaeum in describendo Augustae situ errauisse, fit ut hoc accedat argumen iis quibus eum in Vindeliciae descriptione lapsum antea Ostendi mus. Nam principem prouinciae urbem extra prouinciam stetisse, nemo concipiet. Neq; no cosequens uerisimile, in Licatibus quoq;
falsum, quos necessariὀ, ijsdem uestigijs insistens uti in catenarucomplexione anulus anulu ducit cum reliquis Vindelicis ad dexteram Lyci reiecit. At quam longissime annalium memoria retro repeti potest, proxima planities ad utramq, ripam, laeuam quidem praecipue, Licates campi appellati: Et opinor caussa nulla est, cur Licates aliquando ultra flumen tantum habitasse suspicemur, cum Vindelici, ad quos pertinebant, utrimque colerent. CuiuS rei igno ratio Ptolemaeo multis modis imposuit. Quapropter summa haec
sit: Augustam coloniam a prima origine in Licatious Vindeliciae ,
54쪽
quae maioris Raetiar pars esset, deductam. Strabonis sentetia Licatij 'inter audacissimos & ferocissimos Vindelicorum censi: ἰταμωτατοι , interpres non satis splendide uertit, petulantissimi. Co loniae porro aliae in ueteres, in nouas aliae urbes mittebantur. Hy- genus de Augusto, uibusdam deletis hostium ciuitatibus, nouas urbes contilituit: quositam in ueteribus oppidis deduxit, 'V colonos nominauit. 'Nouarum urbium colonijs noua nomina indita, me tacente intelligitur. Antiquarum retenta quaedam, adiectione quaedam aucta, quaedam Omnino mutata. Retenta sunt, frequentissime ; Aucta republica stante non ita saepe: Euersa, plurimis Iuliae, Augustie, Sebastae, Caesareae, praeter alia ambitiosa cognomina adiecta: Ra renter etiam ante Caesarum tempora mutata, fere ominis causia, sic Beneuentum ex Maleuento, Narnia ex Nequino, ex Epidamno Dyrrhachium orta: Postea in nominu mutatione, eade quae in ad1ectione ambitio inualuit . Quam haru conditionu Augusta sequuta sit , exquiramus. Patrijs annalibus proditum , anti
quissimis tempor1bus Aborigines hoc solum tenuisle. Verisimi enim Aborigines, qui non interrupta serie principem hom1ne Adamum generis auctorem ciere possunt, quod Iapheti silijs contigit. Istos post diluuium huc immigraste, urbem condidisse, siue Vin delicam , siue Cisaram appellasse memorant: Vtriq; nomini confluuium caussam praestitisse. Vindelicae ratio in aperto, Cisarae ne scio quam exotica etymologiam ex Hebraeorum sermone proserui. Verum haec uti auctoribus placuit conficta, nulla auctoritate, neq; probabilis saltem coniecturae specie nixa, nemini paullo cordatiori imponere poterunt. Inventores si uemam accipiunt, satis habeant: Livio praeeunte, his artibus maiorum primordia augustiora facere , sibi licere crediderunt, quae illustrium urbium fortuna est. Nos alia coepimus uia, ea pergamus: Alte sedeat, nobilitatem origi numque splendorem, nulla re aeque ac uer1tate commendari: nec committamus, ut fals1s ornamentis conquisitis ac assutis, illorum fidem quae uera ac certa sunt, labefactemus. Hinc quae sequuntur etiam, de Cisara anno ante Romam conditam D C. a Marpesia AmaZOnum Regina expugnata & restituta, atque tota Vindelicia gynaecocratumena, poetic1s fabulis fortass1s non indecora, histo riam ueri amantem ne interturbent. Absurdiora sunt quam ut ijs excutiendis operam ludamus. Neq; non censendae eodem loco nugae planissimae, de Troianorum reliquus duce Priami nepote Pria- P mo
55쪽
mo altero, urbe Genaunia, & quae sibi praeterea indulsit inscita temeritas. Altera eorum sententia, qui de Iapheti silijs ni hil solliciti, urbem quam isti dicunt, ita retinent, ut de originis tempore non constituant, id asseuerent, Cisaram a religioso barbari numinis cultu, Vindelicam a fundo dictam. Neq; haec temere excogitasse uideri uolunt, quando ad ea quae de Cisara narrant firmata da, producunt fragmentum historicum, quod Augusto an Paterculo olim scriptum dubij, nunc demum in lucem redijsse existimant.
Sed mihi constat, ab aliquot centum annis hominum manibus uersatum, a Llechtenauio poetae uerbatim in chronicis relatum, Otto
14i Frisingensi quoque lectum, &actis D. Afrae, multis phaleris au ctu, inscriptione historiae Gallicae praefixum esse; neq; Auentinula tuisse satis apparet, sed is parce illo & tecte, suis suspiciombus firma-dis usus, In hanc autem sententiam conceptum est. Germanos occupatis Raetijs, urbem in planitie sub alpibus, prope No ricorum fines, ad rapidissimorum amnium confluentes constituis se, uallo & fossa sepsisse: Cisaram aut Zisaram, a Cisa uel Zisa Dea, cuius ligneum templum, etiam post deductam Romanam colonia inuiolatum manserit, deinde uetustate collapsum colli nomen de derit, appellasse. T. Annium Praetorem, ut excursiones cohiberet, eam Kal. Sextil. exercitu circumdedisse. Ipsum cum legione Mar ria ad meridiem, qua solum aequo pede, nullo fluuio impeditus erat aditus, castra posuisse: Auarem Bogudis Regis filium, eximia indole, graecis latinisq; litteris imbutum, cum equitatu, & auxiliaribus Macedonibus, ad Occidentem, qua barbari timerentur, ultra sumen, uallo circumducto, loco angusto consedisse. Post coeptam obsidionem die LIX. qui C1sae sacer, ludum &lasciuiam, non formidinem ostentaret, Incredibilem barbarorum multitudinem, ex proximis sylvis derepente effusam, castra irrupisse, equitatum omnem
cum auxilijs deleuiste, Auarem qui regio habitu in signis in potestatem uiuus uenisset, foede mactasse. Praetorem auxil1O properantem,
ab oppidanis interceptum, acri pugna congressum, Oppidanorum principes Habbinonem & Caccum occidiste, parum abfuisse quin reliquos in fugam uerteret, nisi illis socii, aduersa ripa iam uictoria potiti, opem ferre maturassent. Vtrosq; dem coniunctis copiis Romana castra perrupisse, Praetorem, qui tumulum frustra coep1 siet,&cxtremam fortunam sortiter tueretur, obtruncasse, Legionem diui nam, ut ne nuncius superesset, Internecione occidisse, Vnum Vc
56쪽
rem Tribunum, transmisio amne in paludibus delitescentem, ho nestam mortem subterfugisse: Quam non multo post S1ciliae proconsul, 1mmani auaritia turpem promeruerit, Haec fragmenti narratio. Quam ad Augustam pertinere, valde lique tuaeq; tot retro annis, ex quo primum prodijt, cuiquam ambigere in mentem uenit, praeter recetissimos perpaucos, quibus & ista Isarae confluentibus tribuere placitum: Quod existiment nec Augustam in Norici finibus sitam, nec fluuios qui ad eam confluunt rapidos, nec paludes in queis Verres perierit in propinquo. Sed omnia secus habent. De Norico non eo inficiaS, quod antea, multis con firmaui, antiquatus ad Genum pertigisse, neque ultra progressum, qua ratione Isara n 1hilo uerius in eius finibus: At cum dein Boii Romanis Vindeliciae partem quae inter Oenum & Lycia abstulissent, de ex Norico credo illuc immigrassent, factum v t totus hic tractius cum Boiiariae siue Bauariis, tum Norici nomen acciperet. Quod 111 - . . . , numeri S mediae aetatis scriptoribus perspectum, si unius Guntheri
auctoritas tac firmabit satis est,
ua Norica lambit Rura L cus Iliac Augusta, solo fluminis alueo diuisa, Norico proxima. Lycum& Vindonem qui rapidos negat, rem manifestam negat, cuius Lystcaeum nomen admonere debebar, rectius norunt qui ripas utrimq; ingentibus molibus nunquam satis munire possunt Paludum quoque caussa non est cur ad lacus circa Isaram nos uocent, quorum diversa ratio, nos paludes stagnante Vindone in agro Augustano sae pe intuemur. Verum enimuero, etsi fragmentum Au
gustam spectat,& Augusta aliquid inde lucis expectat, cauendum tamen, ne a fumosa nec lucida face, plus aliquanto fuliginis quam fulgoris inferatur. Inprimis nimis obesae naris est, si quis Augustum
aut Paterculum auctorem autumat. Prior ex membranis, quibus
HIS T. A V G. historia Augustae, aut Augustana scilicet prae scripta, irrepsit. De posteriori incertior coniectura ; Sed quaecumq; erroris causia , plumbum istud longe est ab auro omnis illius a ui. Et si melioris metalli uenae intercurrunt, hoc tantum indicant , auctorem in bonis scriptoribus, non prorsus fuisse hospitem. 2Etatem Augusti cur affingimus, quam ille non assectat Z Quae de templo narrat, multo post coloniam deductam , quae tamen sub Augusto deducta, contigisse credi postulat: Raetias numero plu
57쪽
rium appellat, cuius rei Hadriani temporibus usus obtinuit: &quae de Nor1co notauimus, multis adhuc annis recentiorem, post
eiectos demum Romanos scripsisse ostendunt. Quin ab eiectis Rolnanis, aliquem temporis modum ad hanc scriptionem fluxisse in- relligimus, qui sciamus ista tunc studia mire iacuisse. Si diuinare licet, eo feror ut Caroli Magni tempora sentiam, quibus primum cogitationes de litterarum studijs a snostris hominibus susceptae, rudes quamquam & incompositae, nam multa ab 1llo saeculo falsa ueris intermixta turbido quodammodo alueo ad nos fluxerunt. . Ne
scio an inscriptio historiae Gallicae, quam fragmentum aliquando praeferre dixi, suspic1onem adaugeat. Sane Frisingensis, qui ante annos plus minus C C C C L. scripsit, Quinctiiij Vari caedem cum ijs quae de Annio Prael. fragmentum narrat, uulgato plerisq; errore confundens , Tradunt Augustenses hanc caedem ibi factam , sendunt ; in argumentum collem ex ossibus mortuorum compactum 1nexplicabilis huius commenti uanitas est, cum in hoc quidem colle, quem ex ossibus totum constare aiunt, nemo ullum unquam ossi
culum repererit quem in uulgari CPerleich, eo quod ibi legio perierit, usi; fodie uocant , uicumq; ex nomine et ara appellatum monstrant, signi scat famam, quae ex fragmento tota fluxit, plurium saeculorum curriculis iam tunc confirmatam, Carolo, aut si forte Ottonibus sine mo certum diem scripto tam uetusto dc obscuro assignet) inferio
rem haud esse . Atq; hanc temporum disquisitionem consequitur,
auctorem ut ut ant1quum, qui Augusto, & memoria rerum Nar
Tatarum procul uixerit, 111 i1s quae ab antiquioribus monumetis dis sentiunt, fidem neutiquam mereri: in reliquis, non nisi conside rate & circumspecte mereri. Nemo adeo hebes, Verrem Siciliae Praetorem, Anno urbis DCLXXXIII. repetundarum damna tum , hic ferat. Nam Proconsulem imperite appellatum, de mo re irrogata falsa esse prodita, ne obijcio quidem. Commode scili cet interpretantur, & culpam in hominem stolidum, cuius temeritate ista adiecta sint transferunt: quod mihi non dissiculter persuaderent, si tot praeterea man1festae uanitat1s uestigia, reliquae hi storiae impressa non cernerem. At praecipuum caput, cladeS Ma liae legionis, quam itidem uanum Θ Num credibile caedem laudaritisinae legionis, quae una isto cognomine ob virtutem honestata, ut
Appianus notat, & quae sutar C1ceronis uerbi S, nam fragmentum ...
ea respexiste crediderim, cum diuinam appellauit uidetur diuini-
58쪽
rus ab eo Deo traxisse nomen, a quo F. Rom. generatum accepimu', reliquis eius aerat scriptoribus Omnibus tacitam trans nisam λ Taci Tac ής Gς φε to etiain, qui clades a Germanis illatas simul comprehensas, tam
quam in tabella nobis ob oculos posuit Z Quin & ijs qui inter aduersa Augusti Lollianam , maioris infamiae quam detrimenti ait Sueto nitas , in qua una quintae legionis aquila Velleio teste amissa, retu lere Θ eam namque Tacitus, quod minoris momenti, praeterij t. Atqui nulla Martiae huius ab Augusto in historijs memoria. Verum . Ego quoque Martim posteriores, nihil ad istam pertinuisse, istam finitis ciuicis bellis in legionum numero esse desjste sentio: Sed alijs de causis. Sive quod in Ionio mari perierit, die qui Cassio in campis Philippicis illuxit ultimus, &est in eam sententiam idoneus auctor Appianus: siue quod naufragio an nauali proelio sinmedio cum hoc Appiano relinquimus superstites reliquiae, mox emeritae militiae praemia perceperint, agris donatae, in coloniam deductae: auctores habeo, qui se coloniae nomen certis coniecturiSassequutos opinentur, si nobis id hic quaerere propositum. Quinconstet , & si contra esst, Martiam a Germanis deletam, siue inter Varianas tres, siue alibi,nunquam erit ut eius suspicio cadat in bel lum Raeticum. Rei gestae series, quam ex grauissimorum scripto
rum auctoritate retulimus, neutiquam patitur: minime omnium Velleii uerba, Victoriam partam esse maiore cum periculo qua damno Romam exercitus. Nisi leuis iactura XIV. M. militum circiter,
periculo quam damno propior. In legione enim pedites paullo su pra VI. M. alias alio numero fuisse non 1gnoro equites D C C. tantundem plerumq; ex sociis peditum, duplum equitum, ut est r. γι .h . Polybius auctor, quin Ac pedites interdum geminat1, sic apud Lit h. ilium , Hernici Latini iussi milites dare ex foedere: duaeq; partes ociorum In exercitu, tertia ciuium fuit, ac saepe alibi. Id est quod frag-V0. D. M 3. mentum CXCrcitum appellau1t: Vlpianus, Exercitum autem non uinnam cohortem, neq; unam alam dicimus fidnumeros multos militum,
nam exercitui praeesse dicimus qui legionem vel legiones eum suis auxilijs ab Imperatore commissas administrat. Neq; item fieri potest ut clades ante bellum: nam id commenti quidam, qui dum scribant, quid scirebant nihil pensi habent. Strabo & Dio belli caussam memorant, frequentes & foedas Raetorum Vindelicorumq; populationes, ex Italicis & Gallicis agris: at multo speciosior titulus ex uindicta coedis nobilissimae legionis, si coedes praecessis et . Praetereo quod Germani
59쪽
Germani nondum tunc temporis in his oris,& quae de Raetijs ac Nonco iam semel dicta. Sed nec post bellum locu uacuti re
periemus: Pacata tunc Omnia, Strabo, Ia agitur annus tertius upra trigesimum ex quo quiescentes tributum legitimeperfluui. Ad hoc, noster
colonia post clade deducta ostedit: Colonia aut subAugusto, statima bello. Historia ergo quae omni tepore excluditur, superest manifesta fabulositatis damnemus. Inde ineptiam etia, quod collem a Cisae templo nomen inuenisse memorat. Frigidum com mentum est, cuiquam homini Romano haec curae, ut scriberet in mentem uenire potuisse. Appellationem quae ad C1sam sorte for runa , uti fit, alluderet, fabulae occasionem dedisse,& auctori asse rendi audaciam addidisse, satis uideo, nisi cui tamen clivus a fabula
demum, quod fieri nihilominus potuit, uideatur indigetatus nam in censualibus Reipublicae libris, clivus orenbeu inter D. Vdatrici& D. Dominici describitur. Ah3s Ei beet proxime Curiam, cuius
Originatio a publico carcere, aperte Germanica, uisum substituere, quod Cisam eandem Isidem esse comminiscantur. 80em, Z-emex, GHemallen ZUmerhausten, agri Augustani fluuium & pagos,
certus Lim nota nisi incogitantia praeteritos, aptus enim hic se iactandi campus, assinitate 1nter I. & Vz litteras nota. Porro quem Zizenbery diximus, ridiculo uulgo nomine e en vetati Simia
rum sylva est, & si nugis habenas libeat laxare, non dissidam alitaquibus probari posse quod nunc maxime in mentem uenit, Afrae etias, eXigua uia ius alteriusve litterae mutatione primitus dictum lucum in quo Afra Venerem Cypriam, plerique enim eam Cisam existimant, coluerit. At nos haec ridere solemus, qui sciamus ino menclatorium istud cacoethes, post Carolum demum inualu1sse, Pervasisse autem omnes qui reconditas historias docti uideri uole bant, ut locorum nomina essetis fabulis explicanda putarent, δίijs inueniendis confingendisq; promptissimus, maxima laude censebatur. Longius itaq; progressi nostri, non a Cisa collem tantum, sed ab Avares Varus Frisingens1 est aut Auar hic, aut Verres qui mox sequitur) Habbinone, Cac , Verre, proximas circa urbem uillas, a legione quae perierit, forum deduxerunt. Addidere in eum sensum carmina, sine risu non legenda rinsciti homines antiqua, marmoribus descripta, se persuasuros sperabant. Mihi aegrius esset, nisi cognitum haberem, omnes prope alicuius rei &famae iam
hei hac labe aspersas. Quid ridiculum prae Italicis istis, Vicetiam dictam
60쪽
Eham a Vicis centum, Papiam quasi Patriam Piorum, Placentiam a Placentulo Troiano, Tridentum a tribus dentibus, Cremonam
a crumena Iani, Veronam tamqUam Romae minantem, uae Roma , & sexcenta, quorum Origines si recensere uacet, Omnium fa
bellarum ineptias superent. Barbaro saeculo fidem inuenisse uix patimur , in hac litterarum luce feramus Θ Nemo aures accommodet, neque nostris , neque nuperis illis, qui ad Isaram transtulere campos Perlatch a legionis pernicie, lacus Vv1rm - see a Verre, Vuathen - see ab Italis citiis, a tegendo Teger see, nihil est toto genere insulsius . Verum, uti haec aperte friuola', ita insunt fragmento quidam non dubij ueri radi j: Rursus alia, quae item ex uero nata suspica ri l1beat, sed Obscurius. S1ue auctor
famam ueterem, tunc temporis nondum adeo corruptam, siue
quod potius reor litteraria monumenta quibus nos destituimur prae oculis habuit, eaque additis, demptis, immutatis plerisque,
nouis coloribus ad hanc speciem quam cernimus adumbrauit. Eo nomine de patria, cui Optime uoluit, pestime meritus. Dum Omnia in maius auget, Vindelicos contra quam res tulit, uterores quam uictos narrare mauult, assequutus est, ut ipse quidem animo
suo indulserit, nos quid uere actum sit, uix multa cogitando, legendo, conferendo diuinare, quae uero substituit, propemodum Omnia commentitia esse, non d11sculter scire possimus. De radijs quod dixi, Primo topographia tota proba est: Verum dein Germanos Raetias occupasse, sed longe alio saeculo: tum coloniae deductio non dubia: item pugna cum Romanis, diuerso euentulicet: Κ alendae denique Sextiles commisio praelio nobiles, uti pluribus disseruimus: At auctor praelium quod Vindelicis male cessit, declinatum uolens, obs1dionem subiecit. Suspiciones obscutiores istae: Vrbem id loci stetisse, quae & a solo, & a Deae ali
cuius nona1ne binomia. T. Annium aliquem, Praetorium sorte an
inter Neronum legatos fuisse, nobilis enim gens Annia multis imaginibus, nec isto praenomine infrequens, Consul Anno D CI. T. Annius T. F. Anno DCXXVI. T. Annius T. F. T. N. Candidatus Anno DCCII. T. Annius Milo , quem a ternitati sacrauit Cicero, mitto alios, sub Augusto honoratam, indicio nummi Annis III. Viri A. A. A. F. F. Macedones dein auxiliares, nihil a Romana consuetudine abhorrent: Nihil equites Mauri