장음표시 사용
41쪽
sigATLs Grogorius Papa librum beati Iob, petento
sancto Leandro Hispalensi Episcopo. exposuit sicut in Ρr logo Moralium patentor videri potest, et ei expositum tradidit: illeque expositum eum in Hispaniam ad Sedem Hispalensem detuliti Hispalensis autem civitas vulgari nomine Si bilia vocatur, et est metropolis Hispaniae. Decedente ergo beato Leandro, sanctus Isidorus germanus eius, doctor praincipuus, loco eius factus est Archiepiscopus. Post cuius decemum, libri Moralium, quos beatus Leander attulerat, ita per negligentiam perditi sunt, ut in tota Hispania non invenirentur. Post aliquot ergo annos 2ὶ Cyndesindus Rex Hispaniae Concilium triginta Episcoporum in urbe Toleiana congregavit: ubi querimonia sucia de amissiono Moralium, unamini consilio Episcoporum , praelatus Rex 3ὶ Tagionem Caesaraugustanum Episcopum Romam misit cum epistolis ad PMam, pro quaerendis eisdem libris. Erat enim 4ὶ Tagio Episcopus divinae Scripturae amator serventissimus. Venit
I) Recensuimus ad codiccm MS. monasterii B.M. Longipontis optimae notae et annorum circiter. 6oo in quo legitur hic titulus: Qualiter reperti sunt libri Moralium. Contulimus etiam ad veteres edi tiones Basil. III a. et Paris. ISI 8.et, M. Oncynder.3 ΜS. Traionem .... Romam misit cum Epistolis suis pro requirendis etc.
42쪽
ergo Romam, praesentatisque regalibus epistolis et muneribus, cum de die in diem videret petitionem suam a Papa differri, quasi prae multitudine aliorum librorum, illi quos quaerebat, non possent in archivio Sedis apostolicae reper ri, ad ultimum postulavit ut saltem sibi licentia daretur, una nocte integra in occlesia Beati Potri vigilandi et orandi. Qua accepta, cum enixius obsecraret Deum, ut iam iamque sui itineris affectus prosperaretur; ecce circa mediam noctem in ipso orationis servore persistens, vidit totam Ecclesiam immenso lumine repleri. Deinde prospicit magnam reverendorum Virorum niveis vestibus indulorum multitudinem ianuam ecclesiae ingredientem, et decenti ordine binos ot binos ad altare sancti Petri tendentem. Cumque nimio
terrore perterritus, de loco, in quo stabat, Se moVerΘ non auderet, ecce vidit duos ex eis de coetu illorum egressos ad se venientes. Ex quibus unus dulciter salutans eum, pedicontatur quis emet, Unde, et cur Venisset, et cur ea hora
ibi vigilaret. Episcopo Vero ad singula respondentΘ, totamque itineris sui et orationis causam reserente, is , qui a venerat, digitum protondens: . In scrinio, inquit, illo, quod cornis, continentur libri quos quaeris. πTunc voro Episcopus fiducia assumpta: Obsecro, inquit, mi Domine, ut mihi servo tuo pandere digneris, quaenam Νit illa quam cerno, iam praeclara Virorum prooemio. Prinlinus ille respondens: . Duo, inquit, illi, quos praecedentes, Seque invicem manu inseria vides complectentos, boati Ap stoli sunt Petrus et Paulus. Reliqui vero, quos post eos cernis stantes, ipsi sunt successores eorum, huius apostolicae Sodis Pontifices. Et eodem ordine, quo eos in episcopatu Sunt sequuti, etiam nunc eos soquuntur. Et sicut hanc θcclosiam in vita sua diloxorunt. ita et nunc post obitum Dj0jtjgso by OO le
43쪽
diligunt, ut frequenter eam invisere veniunt. Tunc Episcinpus: . Oro, inquit, mi Domine, ut dicas mihi, quisnam tu ipse sis. . Ille respondit: α Ego sum Gregorius, pro cuius libris tanti itineris laborem sustinuisti. Ideoque nunc Veni ut tuae satisfacerem petitioni. Tunc Episcopus inquit: αObsecro, Domino mi, li si hic est, mihi dicas quisnam ist
Dum est brutus Pater Augustinus, cuius libros non minusquam tuos dilexi., Respondit: si Beatum Augustinum virum excellentissimum, de quo quaeris, altior a nobis continet imcus. Haec dixit, statimque cum socio, qui Secum Venerat, adit intum aliorum rediit. Postea, Vidente EpiScopo, Omnes S,mul ad altare beati Potri reverenter submissis capitibus i Clinantes, eodem quo venerant Ordine ianuam Ecclesiae Pep tierunt, et cum lumine, quod prius viderat, receMerunt. Μ no autem sacto, praelatus Epiiscopus domino Papae cuncta quae Viderat, retulit. Sicque acceptos et descriptos libros loralium in Hispaniam Poportavit. Ηancque visionem eis dotriceps praenotari ot praescribi instituit.
44쪽
Episcopum, ordini litteraturae iniis imbutum, et amicum Scripturarum, Romam ad suam petitionem pro rosiduis libris Moralium navaliter porrigit destinatum. Qui dum a Ρ pa Romonso do illo in diem disserretur in longum: quasi in Archivio Rom. Ecclesiae prae multitudine quaesitum facito nequaquam reperirent libellum: Dominum, pernnocians, et oius misericordiam, ad vestigia B. Petri Apost. principis, deposcens; et scrinium, in quo tegebatur, ab angelo manet ostensum. Quo mox se Papa ut praeVidit PseprehenSum, cum
nimia veneratione ei adiutoria tribuit ad conscribendum , et Hispanis sum transmisit ad relegendum: quia hoc solum ex B. Iob libris expositum retontabant, quod per B. Lepndrum Hispalonsona Ep. fuerat advectum, et olim honorifice dom
Requisitus vero ei coniuratus est Taio Ep. a sti Martino I. Papa Romano, quomodo sei iam veridico fuisset librorum liorum locus ostonsus. IIoc illi post nimiam deprecationem cum nimia alacritate est siussus. Quod quadam nocte se ab ostiariis Ecclesias B. Potri Ap. expetiit esse oXcubitum: aisque ubi hoc roperii impetratum: noctis medio', cum se nimiis lamoniis anio B. Petri Ap. loculum, laceret cernuum
I In monumentis a RAdherico, Vasaco, et Miriana lectis, nomen Pontificis non exprimitur. Unde molius sub Theodoro hanc legationem obitam censueris. Synodus enim Tolet. VII. ad quam haec narratio pertinet. habita est anno 646. vel 647. quinto scilicet aut sexto Theodori. Nisi dieamus aliquamdiu dilatam legationem fuisse ut ad Martinum Taio venire potuerit qui annuo 649. defunctum Theodorum excepit.
45쪽
luce coelitus emissa, ita ab inenarrabili lumine tota Mel sta extititit perlustrata, ut nec modicum quidem lucerent Ecclesiae candelabra: simulque cum ipso lumine, una cum vocibus psallentium, et lampadibus relampantium, introire Sanctorum agmina. Deinde ubi horrore nimio oxsiliit tore, tus, oratione ab eis completa, paulatim ex illa Sanctorum curia, duo dealbati senes egressum in ea parte, qua Episcin pus in Oratione degebat, coeperunt dare praependulum. At ubi eum repererunt pene iam mortuum; dulciter salutatum reduxerunt ad proprium sensum. Cumque ab eis interrogaretur, quam ob causam tam grande extaret fastidium: volquis ab occidente properans tam longum petierit navigerium hoc et hoc ab eo, quasi inscii, relatum auscultant operae pretium. Tum illi multis eloquiis consolato, Opportunum ubi ipsi libri latebant, Ostendunt loculum. Igitur Sancti illi, quae esset Sanctorum illa catema, eos
tam claro cum lumine concomitantium, responderunt dice
tos: Petrum esse Christi Ap. simulque et Paulum invicem Se manu tenent , cum Omnibus successoribus lEcclesiae, in illo loco requiescentibus. Porro ubi et ipsi requisiti fuerunt, qui domini essent, qui cum eo iam mirabiliter habebant cod- loquium: unus ex illis respondit: Se esse Gregorium, cuius et ipso desiderabat cernere librum; et ideo advenire, ut eius admuneraretur iam Vastum fastidium, et auctum reddoret longissimum desiderium. Tunc interrogatus, si tandem in ibia sancta multitudine adesset sapiens Augustinus: eo quod iis libros eius, sicut et ipsius S. Gregorii, semper ab ipsis cunabulis amaret legere: satis providus hoc solummodo P spondisse refertur: Vir ille clarissimus, et omnium expectatione gravissimus, quem quaeris, altior alius in a nobis
46쪽
ruere, unicus ab oculis eius , OStiariis et ipsis territis , simul cum luco evanuit vir illo sanctissimus. Unde et ab eo die a cunctis in eadem Apostolorum sode, venerabilis Taio extitit gloriosus, qui antea despicabatur ut ignavus. Dj0jtjgsd by OO le
47쪽
In expositionem libri B. Iob, seu in Moralia Sancti Gregorii Papae.
UA TUM libris Moralium sancti Gregorii Magni Papae, veteres ιribuerint, cum ex iis testimoniis perspici facile potest, quae mox supra in medium allata sunt: tum vero non solum ex diligentia, quae ad illos, negligenter olim amiSSos, sιudiose impenseque conquirendos ab hispanis adhibita est, sed ex eo etiam, quod in concilio Toletano de iis ipsis Iegendis est decreιum sapiensissime. Vix dici potest . quam utiles
in omnes recte agendi partes, quantaque mysticorum ac sanctiorum sensuum ubertate crebri illi quidem sint. TLam Gregorius sanctissimus, idemque eruditissimus, non modo in historiae explicatione vera ita constans est, ut cum veritate certare videatur, quousque eam plane depromat; allegorice autem ad morum castitatem, et sanctitatem omnes bene vivendi rationes aperit, paenitentiae salutaris viam demonoetrat spiritua-
Iis miliιiae pugnas ac victorias in apertum profert, et instituendae denique vitae egregias formas ob oculos ponit. Damque ob rem libros Moralium inscripsit, ut recte vivendi, recteque agendi viam omnibus ostenderet. Utitur auιem maxime tropologia, sed tanta exemplorum variatate, et copia, ut pene incredibile sit. MIlegorias praeterea adhibet, ut quodam quasi compendio, rerum humanarum fastu contempto, nihil praeter Deum sitire: neve, quod acriter is reprehendit, huius vitae incommoda mala putemus. Sed haec omnia ex testimoniis paulo ante adductis, atque ex sequenti eius epistola, et
48쪽
praefatione, usuque ipsorum librorum Moralium perspicua sunt. Et vero in uniuscuiusque libri fne, quae fuse explicavit, summatim repesit, quo distinctius et clarius intelligentia percipiantur.