장음표시 사용
461쪽
quasi sermica atteritur. Aliis ergo leo est, aliis sermica: quia crudelitatem illius carnales mentes vix tolerant, Spiritales vero infirmitatem illius pede virtutis calcant. Haeretici igitur, quia de sanctitatis praesumptione superbiunt, qua si exultantes dicunt: a Myrmicoleon, vel certe tigris, periit, eo quod non haberet praedam. n Ac si aperte dicant: Vetustus adversarius in nobis praedam non habet, quia quantum ad nostra studia, iam victus iacet. Idcirco autem
myrmicoleontis appellatione vel tigridis repetitur, i) qui iam contrito leonis rugitu fuerat designatus, quia quidquid per gaudium dicitur, saepe replicatur. Voces quippe ingeminat animus cum exultat. Unde et veraci laetitia Psalmista crebro repetit hoc, quod se exauditum esse cognovit, dicens: si Exaudivit Dominus vocem fletus mei: exaudivit Dominus deprecationem meam, Dominus orationem meam
hilarescunt, magno se metu etiam in ipsa exsultatione concutiunt: quia etsi iam de cuiuslibet procella tempestatis erepti Sunt, esse se tamen adhuc in incerti maris dubiis fluctibus sciunt: et sic spe exsultant, ut pavore trepident; sic pavore trepidant, ut spei fiducia exsultent. Unde per eumdem Psalmistam dicitur: a Servite Domino in timore, et exsultate ei cum tremore. - 3 At contra, qui de specie sanctitatis intumescunt, cum unum quodlibet vitium supe-
a) Hic dissentiunt MSS. Compend. Corb. Germ. et S. . Alb. habent quia iam contrita leonis rugitus. Utic. olim ita habebat nunc vero, quia iam contrito leonis ruritus. Vindoc et German. qui iam contritus etc. In Bessar contritus leonis ruιitus. 29 Psal. 6. 9. IO. 3 Psal. 2. II.
462쪽
rant, mox mentem in superbiam erigunt, et quasi de vitae suae periectione gloriantur; et pro eo quod sortasse semela periculo tempestatis erepti sunt, iam quia in mari navigent, obliviscuntur: magnos se in omnibus aestimant, et vicisse se antiquum adversarium funditus putant: infra se cunctos respiciunt, quia Se per Sapientiam transcendere omnes arbitrantur. Unde subditur:
CAPUT XXIII Quod haeretici et hypocritae nova et inaudita promittunt, ut in admirationem sui sim
plices con Vertant: neque ea, quao loquuntur, ad asdificationem, sed ad ostentationem Scientias suae proserunt. Porro ad me dictum est τerbum abscondi
sa si erbum absconditum haeretici audire se simulant, ut auditorum mentibus quamdam praedicationis suae reverentiam obducant. Unde et latenter praedicant, quatenus eorum praedicatio tanto Sancta, quanto et Occulta videatur. Communem autem scientiam habere refugiunt, ne caeteris aequales aestimentur, i et quaedam nova semper exquirunt: quae dum alii nesciunt, apud imperitorum mentes ipsi de scientiae singularitate gloriantur. Quam occultam, ut dixi-
a In vulgatis occulla et Noe a.
463쪽
mus , insinuant: quia scilicet , I ut miram ostendere valeant, hanc se latenter percepisse confirmant. Unde apud Salomonem haereticorum speciem mulier tenens, dicit: u Aquae furtivae dulciores sunt, et panis absconditus, Suavior. η a) Unde hic quoque subditur: u Et quasi furtive Suscepit auris mea venas susurrit eius n Furtive susurrit venas percipiunt: quia socialis scientiae gratiam deserentes, ad hanc nequaquam per ostium ingrediuntur, Domino attestante, qui ait: u Qui non intrat per ostium in ovile ovium, sed ascendit aliunde, ille sur est, et latro. s 3 Venas itaque divini susurrit furtive suscipit, qui ad percipiendam virtutis eius notitiam deserto publicae praedicationis ostio, pravae intelligentiae rimas quaerit. Quia vero sur et latro, qui intrat aliunde, et tenebras diligit, et clari tatem luminis perhorrescit, recte subiungitur:
CAPUT XXIV. Ut alta esse 0stendant quae docent, ea Se Vix capere declaraui. In horrore risionis nocturnae, quando solet 80p0r 0ccupare homines.sJ aepe haeretici dum altiora dicere conantur, ipsi sibi
a) Editi ut admirationem ostendere vatiant; corrupte. In Vindoc. vi mira offend.αὶ ProV. 9. I 7.3) Iohan. IO. I. legitur,
464쪽
testes Sunt, quia quae proferunt, 'vera non sunt. In noctumna quippe visione dubie cernitur. Rimas ergo susurrit in pavore nocturnae visionis se percepisse asserunt: quia ut ea, quae docent, alta aliis ostendant, Vix ea se capere poSse denunciant. Sed hinc colligendum est, quomodo audientibus certa esse poterunt, quae ipsi dubie viderunt. Miro ergo ordine cum alta loquentes profluunt, in patefactione stultitiae, ipsis suae altitudinis vocibus ligantur. Quantum vero de singularitate sapientiae elevantur, ostenditur, cum protinus i) subdit: u Quando solet sopor occupare homines. v Ac si aperte ab haereticis diceretur: Cum homines inferius dormiunt; nos ad percipienda superna vigilamus, quia ea nobis nota sunt, ad quae videlicet cognoscenda caeterorum hominum corda torpentia non assurgunt. Ac si apertius dicant: In quibus intelligentia nostra se erigit, reliquorum hominum sensus dormit. Nonnunquam vero cum
hoc despici ab auditore, sa) conspiciunt, semetipsas simu lant timere quod dicunt. Unde et subditur:
CAPUT XXV. Modo pavidos Se simulant. Pavor tenuit me et tremor, et omnia ossa
mea perterrita Sunt. enim de doctrinae suae altitudine miri videri
a) Bcssar. subinfertur. a) Huc immisit Cocc. quod dicunt, quae verba in mS. et superioribus
465쪽
appetunt, quasi pertimescunt quae fingunt: et cum minoris laboris sit audire, quam dicere, ad ea proferenda audaces sunt, quae scilicet adstruunt i quia ipsi vix audire potuerant. Unde adhuc subditur:
CAPUT XXVI. Modo in se incomprehensibilia novisse. Et cum spiritus me praesente transiret, inhorruerunt pili carnis meae: stetit quidam, cuius
non agnoscebam vultum.1sUT incomprehensibilia se cognovisse iudicent, non Stetisse, sed transisse coram se spiritum narrant: et vultum Sevidisse incognitum simulant: ut esse ca) se ei cognitos, qui ab humana mente cognosci non valet, ostendant. Ubi a huc subditur:
CAPUT XXVII. Deum intueri spiritaliter nequeunt, Πeque
Ῥο 00ram oeulis meis, et vocem quasi aurae lenis audivi.
466쪽
36Maepe haeretici Deum sibi si imaginaliter fingunt, quem
intueri spiritualiter nequeunt, eiusque vocem quasi aurae lenis, audire se perhibent: quia ad secreta illius cognoscenda, quasi esse se caeteris familiariores gaudent. Fon enim ea docent, quae Deus publice loquitur, sed quae eorum auri quasi latenter adspirantur. Haec igitur diximus, ut quid sub haereticorum specie in Eliphas sermonibus sentiendum sit, intimemus. Sed quia amici beati Iob tanti viri amici non essent, nisi manifeste aliquid ex veritate didicissent ;qui quamvis in sententiis correptionis errant, in veritatis tamen cognitione a) non in toto titubant: haec eadem paulo
superius verba replicemus, ut Subtilius discernamus, quomodo 'ea, quae de perceptione veritatis dicuntur, a recte Sentientibus proserri veraciter pOSSint. 7. Nonnumqnam vero haeretici vera quaedam et sublimia loquuntnr, non quod haec divinitus ipsi percipiunt, sed quod ex sanctae Ecclesiae contentione didicerunt: neque haec ad profectum conscientiae, sed ad scientiae ostentationem trahunt. Unde fit plerumque, ut alta sciendo dicant, sed Vivendo, quae dicunt, nesciant. Sive igitur ex haereticorum specie, videlicet non vitam scientiae, sed verba tenentium , Seu ex persona certe amicorum beati Iob, qui de cognitione Veritatis potuerunt proculdubio percipiendo experiri, quo studuerunt docendo eloqui, haec eadem, quae transcurrimus,
a) Ita legendum docent MSS. pene omnes, quos sequuntur Barthol. et Vet. cd. Falsa autem est Coccii aliorumque recentiorum lectio, in veritatis tamen cognisione non titubant: cui suffragatur Corb. Germ. hae-rctici enim sere semper titubant, sed salsitati sententiae occurritur addendo non in toto situbant. Dj0jtjgod by
467쪽
subtilius dicta disseramus : ut dum sol ite Eliphas sermo discutitur, quantae scientiae suerit demonstretur, quamvis in eadem scientia humilitatem non tenuit, qui commune bonum sibi specialiter arrogavit. Ait namque:
CAPUT XXVHIQuod verbum absconditum invisibilis Dolfilius sit, cuius subtilitatem Spiritu sancto aseflata raptim et Occulte agnOScit. Porro ad me dictum est τerbum abscondi
rM 38 ieerbum quippe absconditum, invisibilis Filius vocatur de quo Iohannes ait: si In principio erat Verbum o Quod ipse quoque absconditum insinuat, dum subiungit: u Et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum. η I Sed hoc verbum absconditum electorum menti pus dicitur cum potestas unigeniti Filii credentibus manifestatur. Potest etiam per verbum absconditum allocutio intimae aspirationis intelligi: de qua Iohannes dicit: u Unctio eius docet a) vos de omnibus. η 32 Quae nimirum aspiratio humanam mentem contingendo sublevat, et tomporales cogitationes deprimens, aeternis hanc desideriis inflammai: ut ni
468쪽
hil ei iam, nisi quae superna sunt, libeat; et cuncta quae in serius de humana perstrepunt corruptione, contemnat. Absconditum ergo verbum audire, est locutionem sancti Spiritus corde concipere. Quae profecto sciri non potest, nisi a quo haberi potest. Unde et Veritatis voce de hac abscondita locutione dicitur: a Ego rogabo Patrem, et alium Paraclitum dabit vobis, ut maneat vobiscum in aetemnum; Spiritum veritatis, quem mundus non potest accipere. η i) Sicut enim isdem Paraesitus post Mediatoris ascensum, alius humani generis Consolator, in semetipso invisibilis est: ita omnem, quem repleverit, ad desideranda invisibilia accendit. Et quoniam mundana corda sola visibilia diligunt, hunc mundus non accipit, quia ad diligenda invisibilia non assurgit. Seculares etenim mentes quanto se foras per desideria dilatant, tanto ad receptionem illius si--m cordis angustant. Et quoniam valde in humano genere pauci sunt, qui a desideriorum sa) temporalium sorde purgati, ad perceptionem sancti Spiritus ipsa hac purgati ne dilatentur, verbum hoc absconditum dicitur; quia illud a quibusdam proculdubio in corde percipitur, quod a maxima hominum parte nescitur. Vel certe haec ipsa assiatio sancti Spiritus absconditum verum est , quia sentiri poteSt, sed strepitu locutionis exprimi non potest. Cum igitur divina aspiratio sine strepitu mentem sublevat, verbum absconditum auditur; quia sermo Spiritus in aure cordis silenter Sonat. Unde et subditur:
469쪽
- 419 CAPUT XXIX. Quod multis modis ad aurem nostrao intelligentiae Deus venit: et quod quando nobis de divinitatis natura per contemplationem aliquid inSinuat, nequaquam nobis loquitur, sed quasi
Et quasi furtire suscepit auris mea et ena
susurrit eius 19 ENAS superni susurrit, auris cordis furtive suscipit:
quia subtilitatem locutionis intimae, afflata mens, et raptim et occulte cognoscit. Nisi enim se ab exterioribus desideriis abscondat, interna non penetrat. Occultatur autem, ut audiat: et audit, ut occultetur: quia et subtracta a visibilibus, invisibilia conspicit: et repleta invisibilibus, visibilia
perfecte contemnit. Notandum Vero, quod non ait: si Quasi furtive suscepit auris mea susurrium eius, Sed venas Susur-rii eius. η Susurrium quippe occulti verbi, est haec ipsa locutio aspirationis internae. Venae autem susurrit dicuntur causarum origines, quibus haec ipsa aspiratio ad mentem ducitur. Quasi enim venas susurrii sui aperit, cum nobis Deus latenter insinuat, quibus modis ad nostrae intelligentiae aurem venit. Aliquando enim nos amore, aliquando terrore compungit: aliquando praesentia, quam nulla sint, ostendit, et ad. aeterna diligenda desiderium erigit: aliquando prius aeterna indicat, ut post temporalia vilescant. Aliquando nostra nobis mala aperit, et ad hoc uos usque, ut alie-Dj0jtjgsd by OO le
470쪽
nis etiam malis condoleamus, extendit. Aliquando mala aliena nostris obtutibus obiicit, et compunctos mirabilitera nostra pravitate nos corrigit. Venas itaque divini susur-rii furtive audire, est occultos divinae aspirationis modos
tenuiter et latenter agnOScere.
6o. Quamvis adhuc, vel susurrium, vel Venas susurrit intelligere aliter valeamus. Qui enim susurrat, occulte loquitur: et Vocem non exprimit, sed imitatur. Nos ergo quousque carnis curruptione premimur, nullo modo claritatem divinae potentiae, sicut in se incommutabilis manet, videmus: quia acies infirmitatis nostrae non sustinet. hoc, quod de ei os aeternitatis radio super nos intolerabiliter fulget. Cum ergo se nobis omnipotens Deus per rimas contemplationis indicat, nequaquam nobis loquitur, Sed susurrat: quia etsi se plene non intimat, quiddam tamen de se humanae menti manifestat. Tunc autern nequaquam iam Susurrat , sed loquitur, cum eius nobis species certa revelatur. Hinc
est enim, quod in Evangelio Veritas dicit: i) u Palam de
Patre annunciabo vobis. η 2 Hinc Ioannes ait: u Videbimus eum, sicuti est. η 3) Hinc Paulus dicit: α Tunc cognoscam, sicut et cognitus sum. η ) Nunc autem divinum susurrium tot ad nos venas habe I, quot creatis operibus ipsa divinitas praesidet. Dum enim quae sunt cuncta creata cernimus , in Creatoris admiratione sublevamur. Nam sicut aqua leniter fluens, rimata per Venas quaeritur, ut augeatur, tantoque se la ius fundit, quanto venas aperi) Editi palam de Patre meo.