Libri moralium sive expositio in librum B. Iob

발행: 1889년

분량: 1027페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

891쪽

rum doloremque sentire. Qua videlicet in re et nihil foras opere agitur, et sola intus cogitatione peccatur: districtoque se reatu mens obligat, nisi hoc sollicitis lamentis

tergat.

Io I Unde bene per Moysen dicitur: u Si fuerit inter

Vos homo, qui nocturno potis tus sit somnio, egredietur extra castra; et non revertetur prius quam ad vesperam la- Vetur aqua, et post solis occasum regredietur in castra. o i) Nocturnum quippe est somnium tentatio Occulta, per quam tenebrosa cogitatione turpe aliquid c Irde concipitur, quod tamen corporis opere non expletur. Sed somnio nocturno pollutus egredi extra castra praecipitur: quia videlicet dignum est, ut qui immunda cogitatione polia itur, indignum se cunctorum fidelium societatibus arbitretur, culpae Suae meritum ante oculos ponat, et ex bonorum se aestimatione despiciat. 2 Polluic ergo eZtra Castra exire, est turpi impugnatione tabcranti , sese Cret continentium comparatione desp cere. Qui ad vesperam lavatur aqua, cum defectum suum conspiciens ad poenitentiae lamenta convertituri ut fletibus diluat om ae 3 quod animum occulta inquinatio accusat. Sed post occasum solis ad castra redeat: quia defervescente tentationis ardore, necesse est ut iterum fiduciam erga societatem bonorum sumat.1 Deut. 23. Io. et I 3.2) COc. et recent. ed. pollutum, et mox cum superioribus, laborantem. Sequimur ΜSS. Vindoc. Bellovac. Norm. etc. 3 Ita Turon. Corb. Germ. Gemet. Ebroic. et alii Norm. In plurimis tamen Norm. legitur, occulta coritat io. In Utic. prius legebatur occulta inquinatio. Editi cum cod. Coib. quod in animo occulta inquinatι o. Bes-Sar. quoque in auimo. Mox post aquam.

892쪽

i) Post aquae quippe lavationem, occumbente Sole ad castra revertitur, qui post lamenta poenitentiae, frigescente flamma cogitationis illicitae, ad sdelium merita praesumenda reparatur: ut iam se a ceteris longe eSse non aestimet,

qui mundum se per obitum intimi ardoris gaudet. Sed inter haec sciendum est, quod idcirco nonnunquam impulsu illicitae cogitationis assigimur, quia in quibusdam terrenae a) conversationis actibus, quamvis licitis , libenter occupamur. Cumque vel in minimis terrena actio per desiderium tangitur, crescente contra nos antiqui hostis sortitudine, mens nostra non minima importunitate tentationisi a quinatur. Unde et sacerdos Legis , membra hostiae per frusta conciSa, caput atque ea quae erga 3 iecur sunt, iubetur ignibus cremare, pedes vero atque intestina hostiae prius aqua diluere. Nos quippe ipsos sacrificium Deo osterimus, cum vitam nostram cultui divino dedicamus. Qui membra hostiae per frusta cCncisa Super ignem ponimus, cum Vitae nostrae opera in virtutibus distinguentes, immolamus. Caput, atque ea quae iuxta iecur continentur, incendimus, cum in Sen Su no Stro, quo omne corpus regitur, atque in occultis desideriis flamma divini amoris ardemus. Et tamen praecipitur, ut pedes atque intestina hostiae laventur. Pedibus enim terra tangitur, inte-Stinis stercora gestantur: quia plerumque iam ex desiderio

19 Gemet. ut alii Norm. cum Coib. Germ. post aquam quippe occumbente sole. Retinemus excusorum leci. quae est 1 Reg. a) Corb. Vindoc. Germ. et alii, terrenae cogitatiouis. Vulgata lectio est I. Reg. COlbert.

3J Gemet. et alii vet. iecor; ct ita deinceps semper legitur. Supplevimus in cx MSS. Norm. in virtutibus; quae respondent pa ticulis seu frustis in quae hostis concidebaἰur.

893쪽

in aeternitatem succendimur, iam toto devotionis sensu ad appetitum nostrae mortificationis inhiamus: sed quia adhue terrenum prae infirmitate aliquid agimus, nonnulla etiam quae iam subegimus, illicita in corde toleramus. Cumque cogitationes nostras immunda tentatio inquinat, quid aliud quam intestina hostiae stercus portantὸ Sed ut comburi debeant, laventur, quia nimirum necesse est, ut immundas cogitationes timoris fletus diluat, quas in acceptione sacrificii supernus amor incendat. Ioa Et quidquid mens vel de inexperto certamine, vel de conversationis pristinae memoria patitur, lavetur: ut tanto suavius in conspectu sui D) spectatoris ardeat, quanto cum ei a SSiStere coeperit, nil terrenum secum, nil lubricum in ara Suae orationis imponit. Vir igitur Sanctus human ementis damna conspiciat, quod plerumque se cogitatione illicita inquinat: et postquam reatum operis iudex relaxat, et Sua plorans, nostra quae ploremus aperiat, dicens: si Si peccavi, et ad horam pepercisti mihi, cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateri sy v Ac si aperte dicat: Si culpam venia abstulit, cur hanc et memoria non detergitΘio 3 Saepe autem ita mens in culpae recordatione concutitur, ut ad perpetrationem illius longe gravius quam prius, capta fuerat, urgeatur: et deprehensa trepidat, Seque ipsam variis motibus impulsa perturbat. Metuit. quidem, ne vincatur tentationibus, sed resistens, hoc ipsum, quod longo labore certaminis affligitur, perhorrescit. Unde et apte subiungitur:

CAPUT LVI.

Quod viri sancti in praesenti vita tentati0-

ab Plerique, sui inspectoris. Corb. Germ. espcctatoris.

894쪽

- 838 num miseria assiciuntur, impii vero non reluctantur, sed qui08cunt in eis. Et si impius fuero, ros mihi est: et si iustus,n0n levabo onput, saturatus afflictione et miseria, Io fmpius namque vae habet, iustus miseriam: quia et a

terna damnat o reprobum sequitur , et electus quisque doloribus transitoriae adversitatis expiatur. Impius caput levat, sed I) elatus evadere vae quod sequitur, non Valet. Iustus labore sat certaminis amictus, caput levare non sinitur: Sed pressus, a perpetua amici one liberatur. ille se in voluptatibus erigit: sed suppliciis sequentibus mergit. Iste se in dolore deprimit: Sed tamen a pcndere aeternae animadversionis abscondit. Consideret ergo vir sanctu S, quod aut renitens homo vitiis, praesenti labore assicitur: aut succumbens, perpetuae amictioni mancipatur, et dicat: si Et si impius fuero, vae mihi est: et si iustus, non levabo caput, saturatus amictione et miseria. v Ac si aperte deploret, dicens: Aut Sub Stratus carnis desideriis, supplicio aeterno subiicior, aut repugnans illicitis motibus, poena praesenti crucior; quia a labore certaminis liber non sum. Sed superna dispensatio idcirco nos tota sibi intentione serviente S, carnis nostrae permittit impugnationibus concuti, ne

I In cod. Bessar. dccst hic vox elatus, Sensu adhuc integro perma

895쪽

mens nostra in superbiam audeat praesumptione suae securitatis elevari: ut dum pulsata trepidat, in solo auctoris adiutorio, spei pedem robustius figat. Unde et adhuc apte subiungitur:

CAPUT LVII.

Quod aliquando iusti, ne de sua iustitia in

tumeScant, cadere permittuntur.

Et propter superbiam, quasi leaenam capieS

Ios 'ILeaena cum escam catulis exquirit inhianter in so-Veam captionis ruit. Sicut enim ex quibusdam regionibus fertur, fit in eius itinere fovea, in qua pecus deponitur, ut illuc se eius appetitu proiicere leaena provocetur: quae angusta simul et alta praeparatur, ut in eam ruere ambiendo valeat, sed hanc saliendo nullo modo evadat. Alia quoque fovea, quae priori cohaereat, estoditur: quae tamen ei, in qua pecu S est, extremac partis apertione coniungitur. In qua nimirum cavea ponitur, ut leaena corruen S, quia desuper terroribus urgetur, cum quasi in secretiori parte laveae occultare Se appetit, caveam Volens intret: cuius iam saevitia nequaquam pertimescitur , quia clausa in ca-Vea levatur. Quae enim sua sponte in foveam corruit, ad superiores partes circumsepta vectibus redit. Sic sic nimirum humana mens capta est, quae in libertate arbitrii condita, dum nutrire desideria carnis appetivit, quasi leaena catulis escam quaesivit, atque in deceptionis suae foveam Dj0jtjgsd by OO le

896쪽

cecidit, quae suadente hoste, ad cibum prohibitum manum tetendit. Sed in fovea protinus caveam invenit: quia Sponte ad mortem veniens, corruptionis. Suae mox carcerem pertulit; i) atque . ad auras liberas, gratia interveniente, reducitur. Sed cum multa agere conatur, et non Valet, eius d m, corruptionis suae obstaculis, quasi caveae vectibus ab ligatur. Iam quidem eam, in quam ceciderat damnationis foveam evasit: quia secuturae mortis supplicium, manu 3) redemptionis adiuta, ad veniam redeundo superavit. Sed tamen coarctata caVeam tolerat: quia supernae quoque disciplinae nexibus cingitur, ne per carnis de Sideria vagetur. Quae ergo sponte sua in foveam cecidit, ad auras liberas clausa redit: quia et per libertatem arbitrii in culpam corruit, et tamen hanc a suis motibus, conditoris gratia coactam nolentemque constringit. Post foveam itaque caveam

patitur, quaa erepta ex aeterno supplicio, a pravae libertatis motibus, s) et sub coelestis artificis dispensatione religatur. I ecte igitur dicit: si Et propter superbiam, quasile amam capies me: n quia et liber homo per cibum si-qJ Verba, atque ad auras liberas gratia intervenieu te reducitur, Coccius primum Suo loco moverat, ac post voces vectibus ligatur, transtulerat: in eum reStituimus Statum, quem in antiquis edit. et MSS. obtinent Et autem male mota fuisse suadent quae mox Sequuntur. a) Ita cum vulgatis, MSS. Corb. CGib. Reg. in Anglicanis autem Norman. et pluribus Gallicanis. DUatur.3 Coc. et sequentes edit. Redemptoris: reluctantibus aliis editis et scriptis. Nil vetat quominus hic dicatur manu redemptionis, quomodo dicitur infra num. pia manu gratias: et num. I 2 . manu sanctae exhor

is a

) Edit. Guss. post Rom. erecta. Mox etiam aliae cum uno MSS. Reg. a pravae vo Iupiatis motibus. O) In Bessar. deest ei. Mox Recte ergo dicitur.

897쪽

bi mortem intulit, et reductus ad veniam, sub disciplina melius clausus vivit. Quasi learna ergo propter superbiam captus est: quia inde nunc eum disciplina suae corruptionis deprimit, unde transgressionem praecepti non timens audacter in foveam saltum dedit. Io 6 Sed si parumper obtutum mentis a culpa primi parentis avertimus, nos adhuc quotidie ut leaenam capi per vitium elationis invenimus. Saepe namque homo acceptis virtutibus in audaciam suae praesumptionis erigitur: sed mira dispensatione pietatis, ante eius oculos res quaelibet, inquam corruat, ordinatur. Dumque per culpam aliquid appetit, quid aliud quam praedam in fovea concupiscit λ Sua

sponte inhians cadit, sed suis Surgere Viribus non Valet. Qui cum se nihil ex se esse considerat, discit procul dubio cuius adiutorium requirat. Quem tamen superna miseratio captum quasi a fovea evehit: quia hunc infirmitate cognita ad veniam reducit. Leaenae itaque more, propter Superbiam

ad superiores partes i) in caveam remeat, qui cum de virtute extollitur, lapsus ad desideria in humilitate religatur. Quia enim prius propria praesumptione perierat, mira piet

te agitur, ut infirmitatis tuae iam notitia clausus vivat. Quod quia sanctus vir crebro accidere hominibus conspicit, nostri in se periculi vocem sumit: ut cum nos eius fletus agnoscimus, quae in nobis sunt flenda discamus. Sed cum mentem nostram elatio erigit, summi a nobis protinus compunctio amoris recedit: cum vero superna nos gratia visitat, statim per lacrymas ad sua desideria instigat. Unde et apte subiungitur:

898쪽

- 842 CAPUT LVIII. Quod sancti viri, cum a Deo relinquuntur,

ruinae suas dispendia non sentiunt: cum Vero visitans revortitur ad eos Deus, mirabili cruciatu compunctionis semetipsos, quales fuerant, discutiunt. Reversumque mirabiliter me crucias.

toreum auctore relinquimur , nec ipsa ullatenns de stitutionis nostrae damna sentimus. Quo enim longe nos conditor deserit, eo mens nostra insensibilius obdurescit, nulla quae Dei sunt diligit, nequaquam superna I concupiscit: et quia amoris intimi calorem non habet, frigida deorsum iacet, ac miserando modo fit quotidie tanto securior, quanto peior: cumque unde sit lapsa non meminit, et a) supplicia secutura non metuit, quantum lugenda sit nescit At si amatu sancti Spiritus tangitur, ad considerationem protinus suae perditionis evigilat, in coelestium inqui- Sitione se excutit, amoris summi aestibus inardescit, quae se circum primunt damna considerat, et plorat proficiens,

quae prius laeta 3 peribat. Bene ergo conditori dicitur:

si Reversusque mirabiliter me crucias: n quia omnipotensat Bessar. conspicit. aJ Longip. et supplicia secura non metuit. 3 Ita Turon. Corb Germ. Vindoc. Corb. Norman. Editi cum Coib. ιδε bat. Longip. perierat. Bessar. ιorpebat.

899쪽

Deus unde mentem nostram Visitans, ad amorem suum erigit, inde hanc per lacrymas gravius affigit. Ac si aperte dicat: Relinquendo me, nequaquam assicis, quia insensibilem

reddis: sed cum reverteris, crucias, qui dum te insinuas, mihi me quam sim lugendus , demonstras. Unde et nequaquam se poenaliter, Sed mirabiliter asserit cruciari, quia dum per fletum mens ad summa rapitur, compunctionis suae poenam gaudens miratur: et libet assici, quia amictione sua se conspicit ad alta sublevari. Saepe autem cum nos a sancti desiderii exercitatione torpescere superna pietaS cernit, exempla se sequentium nostris obtutibus obi icit: ut mens per otium remissa, quo in aliis i) vigilantium provectus considerat, eo in se sa) pigritudinem torporis erubescat. Unde et recte subiungitur:

CAPUT LIX. Quod oloeti contra nos testes Dei sunt, ut qui negligimus praecepta, HX adVerso confundamur per sanctorum exempla. Instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam, et poenae militant in me.

estes enim Dei sunt, qui per

900쪽

ris testantur, quae electos secutura sint praemia veritatis. Unde hos quoque, quos pro veritate passos agnoscimn S, Graeco eloquio marbres, id est testes vocamus. Et per Iohannem voce angelica Dominus dicit: si) u in diebus Antipas testis meus fidelis, qui occisus est apud vos. η a) Sed

testes suos contra nos Dominus instaurat, cum electorum Vitam pravitati nostrae contrariam, ad arguendos nos instruendosque multiplicat. Contra nos ergo testes illius instaurantur: quia cuncta quae agunt, studiis nostrae pravitatis adversa sunt. Unde et sermo veritatis adversarius vocatur, cum Mediatoris voce per Evangelium dicitur: si Exto consentiens adversario tuo cito, dum es cum illo in via. v 3)Atque de hoc eodem Redemptore reprobi persequentes dicunt: si Contrarius est operibus nostris: n ) et paulo post: si Et dissimilis est aliis vita illius. v s) Testes itaque suos, contra nos Dominus instaurat, quia bona quae facere ipsi negligimus, haec ad correptionem nostram fieri ab aliis demonstrat: ut qui praeceptis non accendimur, Saltem exempliS excitemur; atque in appetitu rectitudinis nil sibi mens nostra dissicile aestimet, quod perfecte peragi ab aliis videt.

I) Locus hic corruptissimus est in editis. Edit. Basil. I II 4. et Paris. Isi 8. sic habent: in diebus Autiphas sesses mei fulelas qui. Coc. quem alii recentiores secuti sunt: In diebus meis Antiphas testis 3 nevs sidelis, qui. In MSS. Gemet. lcgitur. In diebus Antiphas testis mei sitelis, qui. Utic. et alii Norman. Corb. Germ. In diibus Antiphas testis meus fidelis, qui. Lectio nostra concinit cum textu Graeco, ut in MSS. legitur, consule Sinopsim Crit. In Bessar. Antiphas testis mei. et) Apoc. 2. I 3.3) Matth. IS. ) Sap. a. II. 19 ibid. I,.

SEARCH

MENU NAVIGATION