Animadversiones in Historiam theologicam dogmatum et opinionum de divina gratia; a ... Scipione Maffaejo elaboratam

21쪽

xviij nem inter & confutationem intersi. Urgetur ista acrius & vehementius, ut quae in laesae veritatis Reos animadvertit , calumniamque repellit & falsitatem : pacatum illa requirit animum, mitem, ac benevolum , ut qum proficiscitur ab ossicio, & ad ossicium pertinet. Ut epistola isthaec scriberetur, non se-cit quantum conjicere licet aliqua auctoris cum historico necessitudo; neque ut gratiam iniret apud historicum, aut inatam defende Tet, ipse spartam hanc ornare caepit; sed sciscitanti amico, quae eius sciret de Ma jana historia sententia, amussim albam in albo lapide , candidum iudicium in re candida , quod aperti, quod smplicis, quod ingenui viri est, exhibere debuit & voluit . In epistola ad amicum, eumque familiarem, quis scrupulose adeo sbi temperet, ut nec quae

magnopere congruunt rebus nomina Imponere, nec sphalmata erroresque sine succi audeat designare, sed falsi hominis caput montibus ac ossiciosis verbis demulceat; tum veIma Si me , quum nec ad eum perscribitur ,

cujus menda castigantur . nec de committenda praelo epistola vernaculo idiomate diis

gesta cogitaret scriptor ρ At accusationes ipsae inspiciantur, quibus nobilis historicus impetitus dicitur. Ejus & Pelagii sententiae non semel germanae appellantur; sed id ratione tantum collegit, & vi legitimae consecutionis ratum esse voluit epistolae scriptor; neque

22쪽

hoc facto peccatur is jussionem Innocentii

XI., qui ejusmodi censuras eo sensus vetitas esse declaravit, quatenus formaliter, ut ajunt scholae; secus autem quatenus virtualiter Millative, inferuntur. At si propterea epistolae scriptor in hominum reprehensionem in curis xit, quid in eos statuendum, qui Calvinianis& Iansentanis Thom istas tam affirmate quam arroganter passim adjungunt 8 Nusquam invidia nobili Historico creatur Pelagiani nominis maledicto in hac epistola: sed dum-

affulgere discrimen , ipsius inter & Pelagii opiniones. Lucem eques ipse scriptori sui seque opinionibus afferat, tantum ut pelagianis erroribus ejus minime finitimas esse . sententias dignosci valeat ; tunc enim in- picta dica evanescat ac sponte labatur necesse est. Ut - ut autem sua in historia frequenter non videatur dissidere a Pelagio Nassaejus, absit tamen ut credamus, epistola: authorem ne suscipicatum quidem fu i s se , quod eques historicus , prudens. volans , sciens se hae.. icci illi adjunxerit. Quis enim sibi suadeat, virum appri--'matholicum &de re catholica optime meritum . vel iis

ipsis, quae historiae theologicae adnectit sacrae antiquitatis fragmentis; quique cum Piasso, aliisque compluribus Acatholicis strenue con gressus est , socialas cum Haereticis iunxissedeateras, atque in eorum perfidiam conces-

23쪽

sssep Accedit, minus minusque Pelagii infamiam erudito equiti inurendam este, quod ipse se inter Theologos Historicum solummodo non semel profiteatur. Qua in re si uid peccaverit, non tam ipse reprehendenus est, quod fontes non adierit, Patresque& concilia non consuluerit, quam multandi sunt illi, qui falsa eidem , aut mutila , aut interpolata lassicere ac supponere documenta minime veriti sunt . Caeterum , ubi accusationem factitare videtur epistolae Author adversus illustrem Historicum, non est, cur maledici, impudentis, ac ab omni pietate & caritate alieni vitiis notetur, nisi eadem criminatione implicentur Patres, comi prorsus ac facili ingenio, atque evangelica caritate praestantes. Hieronymus contra Rufinum , Augustinus contra Pelagium & Iulianum, Prosper contra Cassianum, ut alios omittam, in defensione optimae causae experti sunt, quid possent irati; enimvero, qui I tus est in erroribus confodiendis, vix a seipso impetrare potest, ne disputationis quasi

aestu quodam abreptus authores simul cum erroribus obterat, diruat, elidat. Sed dum satis esse liberale contendimus hujus epistolae ingenium , parum fortasse proficimus . Res ipsa loquitur, eos dolere semper excruciari ac de contumelia conqueri, quorum notanmtur & exagitantur vitia.

24쪽

is omnes, quibu' res sunt minu' secundae. se magi' sunt nescio quo modo is Suspiciosi; ad contumeliam omnia aecis

se piunt magis: . . ν i

is Propter suam impotentiam , se semper se credunt neglegi. is P .Terent. Adelpbi. AELq. Scena L. is

Ergo, ne historia theologica circumferetur Italico fulgens ornatu, ut vel Femina Doctor Molinismum reserat ad antiquam EEClesiae doctrinam. M i-I- taeebit cliutius Perstas 3 non sinam, non patiar. Det veniam

Author epistolae . Exemplum inulti, equitia historici animosos nimis reddit alios ad comsulendos centones ex iisdem mutilatit, laniatis, perverse interpretatis textibus ab his o rico productis , eosque vulgandos in urbe , tamquam exhibentes summam Augustinianae doctrinae, fere ac si nullus in Italia legerit , aut legere possit Augustini opera, & de mendaciis certiorari . Cautius fortasse sibi consuluit Molinianus ille , qui paucis ab hinc annis verisias non est , libro in Dioecesibus Rhemensi, & Catalatis a disseminato . e presse novatorem in materia Fidei declarare Augustinum; ejusque sententiam, ex septem decim , nonnisi trium seculorum spatio viguisse, & dumtaxat in ecclesia occidentali. Saltem hic Author ingenue agnovit sanctum Doctorem Molinismo adversari; nec opus c 3 hain

25쪽

habuit falsandi , mutilandi , corrumpendi sancti doctoris textus. Sed, ut ad propositum redeatur, si nonnihil amor veritatis expresserit, quod equitis historici palato parum sapiat; si quid in epistola exciderit, quod acerbius videri valeat , Massaejus.& Massaejani omnes

advertant ad aurea illa S. Augustini verba Lib. r. de anima ad Renatum cap. a. ubi sic de Victoris scriptis pronunciat : cum aliter quadam, quam ego saperet, numquid - nam δε-buις reticere e obtemperamit amico suo, a quo se , ut scriberet, dieit esse compulsum; σβ qaidiisser dispareaaedam, quod in meam contu metiam redundaret, expressi, non eum convi riantis motantate crediderim , sed dimersa sen- sientis neeessitate Dei e . Uti enim mibi animus erga me bominis ignotus G 9 incertus, me Iius arbitror meliora sentire, quam inexplorataeulpare . Fortassis enim amore mei fecit, sciem

ad me permenire posse quod scripsit; dum in eis

rebus errare me non muli, in quibus se potis errare non putat , c.

Haec habui quibus Marchionem Mas-Dejum , & Scholasticos Doctores delinirem, si qua fieri ratione posset, ne quaedam esse quasi verborum fulmina in hac epistola

criminarentur. Omittenda judicatur accusa

tio de Jan senismo , & Quesnellismo, quae fortassis de more postulabitur ; sed praeter capitales Iansenti de Gratia & libero arbitrio errores, qui in hac epistola confodiunis

26쪽

tur , accedet fortasse quam primum , malorum Vigiliarum opus , jam pridem ab eodem authore absolutum , quo exploduntur fgillatim C I. propositiones Que mellianae . Interim , Benevole Lector , tibi probabitur quod nunc habes munus, si illud accipias animo a praejudicatis opinionibus vacuo ..

27쪽

xxiv

Prospectus totius operis.

De Gratia generatim.

Ox Gratiae gratuitum bene merendi modum LIn eat ' .r. Eadem vox bona omnia indieas a Deo pνoducta ; ipsam Me Dei bene ei actianem 6. L. Dei beneficia suis notis deseribuntur . 3. 4. s. s. T. p. Benseia ω Dei benefiet actionis distinctio ι ω qua ratione ea usui. esse valeat. s. v. I aQuibus ποeibus actio Dei benesi designetur. . Ir. Regula: bonum qiaod eonfertur induitetur e nomina , qua bonum seu gratiam significant , eeνto sensti explicentur . β. xx. H ut regula ueres ιαν ω aestis. β. I 3. 24. Mamitis peνperam exponis textum hanc: Praparatu voiantas a Domino. s. II. 16. II.

Notio gratiae . de qua cum Pelagianis disceptatum est.

Gratia , de qua eum Pelagianis quanto habita est , notis ex Maeanda. β. 28. C. a ονuinaria confectaris , ω quanam bis medeatur Graias.

Eius Gratia ebaracterer . s. 22. In quo posita foret tota illa inter Catholieον , ae PeIagianos eo troversia. f. 23. Amor est origo omnium humanarum actionum seu motuum v luntatis. u. 24sPeIagii . Massati, ω augustini bae de re sententia. . xy. 26. Digressio in qua ex Augustino declaratur textus et Praeparatur uois tantas a Domino , eontra Mamjum , ω ostendisur Gratiam a non esse entitatulam omnibus communem . β. 27. 18. Supra posita Gratia notis evincitur ex Coneiliis. 6. s. o.

28쪽

posita Gratia natis , eum doctrina catholica G. Libertaιe aris bitrii eompo uitων , id ea , cum doctrina Tridentina is nodi , . Ses6. eap. s. . s. 36. 37. 38. 39. Quesnellus iure damnaιus . 6. 4o. Deus ex Angelieo immedime agit in voluntatem absque Liberta. tis jactura . l. 4r. 42. 43. 44. 4s. 46.47. Durum de variis gradibtis eaνHatia ad pleniorem Tridentina Srnodi textus explicationem . 6. 48. Productam Gratia notionem Trid. isnodust consecrat. g. 49. Quid ex eadem notione festiatur . F. I. Roboratur aliis ref imoniis hae notio , ω serupurus revellitis eirca graι iam baptimi. s. 31. s 3. 34. 33. 36. Proacta Doctrina ινibus veritatibus seu sententiis firmatur. Prima Veritas et D titia eon it in affectiombur cur virtutibus eκter ud Iege prascri is . g. 37. 38. 39. 6o. 61. 62.

saria conveniunt , virtutes s assectiones omnes fvnx operais trices . . 63. 64. 6s. 66. 67.

DUenius, qui de virtutibus ese babilibus aliter sentit, eastigatur

ex Augustina . f. 68. 69. TO. II. 72. Expendis vr AngeIiei hae de re sententia . l. 73. CoroIIarium eorum , qua modo tradita sunι . s. 74. . Tertia veritas: Asaianea Iiberi arbitrii numquam interei dunt, nisi ἀονι ir assectionibus oppositis . f. 73. Quarta veri as et Voluntas nullam eseere bonum potes , quod non ei infundat Deus . . 76. Quinta veritas et voluntatem ita spiritus Sanctur premovet, is more natura μβο ipsa agat. s. 77. Voluntar a Deo mota non habet se passivὸ tantam. F. 78. Ma jus hac in re secum ipse pugnat . u. 79. 8O. iustor non deserit, nisi ab eis deseratuν . o. gr. 31. plen circ. I itiam εννον ι Pelagianorum alter; AItνr Prat

A Deo bonum omne descendit . s. 8s. 86. 87.

Examen Historiae Theologicae .

29쪽

x X vi Textum Exo . eap. 33. v. ly. preperam intelligit de sola ν eationa ad fidem iuxta augustinum. s or. Ad Textum: Iacob dilexi, ως. plura adducis , qua penes ipsum non bene olent. β. 91. 93. Textum; nemo potest venire ad me cre. DUO exponit s nervilium potest habere perfugium . s. o . 91. E. Iuninum Deit Haret rcvm . l. 96. Ex libris Augustini sine desectu sententias emit, easque depra- ωσι , - ο Gr Pelagii placitae eidem adscribit, qui ι a me

Quid de ista augustinus y l. Ir . Ωωid augusti nur , quid Sebotasui , quid Massatias de Hia a stoli sementia: Deus vult omnes homines salvos fieri

Quonam modo Deus velit omnium Distem' s. It . 114.123. Nicias insciis explicat illud Patili ad Tamotheumr Te ipsum castum custodi ι atque ad id augustini auctoritate abinitur . g. I6. Ddicium de unioresa Historia Theologica . g. at . Abdieanda Philosephorum cr Seholasicorum praοceti aιa opinis. ner. 6. II 8. αν est prima liberi arbitrii determinatio . arbitrium immune esso debot ab omni naturali Θ anιecedente Beee ate . s. I xy.

Amονiι easti aut bor es Deus. Lox. ον etiam babitualis est actuosus a suos habet gradus . β. Ἀ3. Amor Dei inesse potest impiis. g. r 24. Gratia actualis 6r habitualis , sicur,.or caritatis voces , caute

Pe pieue disseνendum de Gratia . quam si quaIitatem diseris , Duentitatulam creatam, turpiter aberraverit. s. II 8. 119.

Gratia de qua contra Pelagianos ob ecclesia pugnatum est . nais tuenda es in actione, qua Deus Caritasem di urit in coris di bur nostris. g. I O.

30쪽

,ψ . IV. De Praedestinatione aliisque dogmatibus .